"Do you need anything else, Tita?" I asked as I placed the cup of green tea on the coffee table.She just waved her hands to me, refusing my offer. "I came here just to check on my son. There's no need to make an extra effort. Besides, I won't stay here for too long. I'll leave immediately." Malamig na tonong wika ni Tita.Napatikhim ako upang pigilan ang sarili na dumaldal pa dahil mukhang hindi ito natutuwa na makita ako.I excused myself to Tita at naglakad na lang ako patungo kay Toby na nag o-organize ng mga groceries. "Nandyan si Tita, oh. Ako na d'yan, pumunta ka na r'on para makapag-usap kayo." Bulong ko. He nodded and stood up. "Just leave those cans there." Turo niya sa mga lata na nasa ibabaw ng counter. "I'll take care of it later," Tinalikuran niya na ako at nagtungo sa salas kung na saan si Tita.I organized our groceries silently. I heard their conversation but chose not to eavesdrop and mind what I'm doing right now."Son, you're too young to live yourself alone. Can'
Nakatingin sa ibaba, naglalakad mag-isa sa gilid ng kalsada at hindi iniinda ang mga dumaraang sasakyan sa gilid ko.Palakad-lakad lamang ako, hindi alam kung saan o hanggang kailan ako dadalhin ng mga paa kong tila hindi nakakaramdam nang pagod.Paulit-ulit na nagp-play sa utak ko kung ano ang nangyari kanina. Pa'nong umabot sa gan'on ang magandang intensyon ko na dalawin ang kaibigan ko? Wala akong ginawang masama. Hindi totoo ang mga ibinibintang ni Jenna sa'kin dahil kahit kailan ay hindi sumagi sa isip ko na ipagkalat ang nalalaman ko sa kahit kanino!"She took the blame on me that easily…" napatingin na lamang ako sa kulay bughaw na langit habang mabagal na naglalakad. "I did not do the allegations she said I did… but, how could I explain myself to prove my side? Kung idinidiin niya na ako kahit pa hindi pa niya naririnig ang paliwanag ko?"Napahinto ako sa paglalakad. Naisip ko na kanina d'on sa bahay ni Jenna ay ipinapaliwanag ko na ang sarili ko kaya nga lang…ang mga matang
Nakaupo lamang ako sa dulo ng kama, masyadong abala sa pagtitig sa larawan ng aking asawa. Bahagya ko rin iyong pinupunasan upang linisin ang frame dahil may manipis na alikabook na nakadikit. Nagpakawala ako ng ngiti pagkatapos kong mapunasan ang larawan saka iyon hinalikan. Umaasang sana ay narito siya sa'king tabi. Napaka-espesyal ng larawang 'yon sa'kin. Kami 'yon ng asawa ko magkasama at nakayakap kami sa isa't isa habang nakatingin sa kamera. Kuha ang larawang 'yon sa isang sunflower field sa Baguio. Ibinalik ko ang larawan sa ibabaw ng side table katabi ng aking kama bago itapon ang tingin kay Elisa na nakatayo sa may pinto, hawak ang telepono sa isang kamay habang sumesenyas sa'kin. “Maya, Mendez is phoning you,” Mahinang sabi ni Elisa. Bahagyang nakalayo ang telepono sa kan'yang tenga para hindi marinig ng tumawag ang sinabi niya. I stood up and immediately took the phone in her hands. "Thank you. I can handle this. you can go now, Eli," Tumango ako sa kan'ya upang ipaalam
Hindi maganda ang daloy ng araw ko ngayon. Sobrang daming gawain ang ibinigay sa'min ng mga professor namin at kinakailangan matapos ko 'yon kaagad. Ngayon gabi naman ay may importante akong bagay na kailangan puntahan, inimbitahan kasi ako ng mga magulang ko para sa isang dinner night. Sa totoo lang, wala talaga akong balak pumunta d'on pero pinipilit ako ni Mommy na sumalo sa kanila ngayong dinner. Nagawa pa nga akong ipasundo sa driver namin para lang masiguradong makapunta ako at hindi tatakas sa napag-usapan.Kakatapos lang ng huling klase namin ngayon, naghahadali na akong magligpit ng gamit ko dahil nagmessage na ang driver na susundo sa'kin. Abala sa pag-aayos nang mapaigtad ako sa gulat nang biglang sumulpot sa likod ko si Ate Karla pero nagpanggap na lang ako na hindi ako na apektuhan sa biglaan niyang pagsulpot.“Ayenne, are you heading home na?” Ate Karla asked while I was putting my things inside my bag. After I make
Hinihingal at mukhang pagod na pagod si Caitlyn nang makarating siya sa room namin kanina. Medyo gulo-gulo pa ang buhok nito at ang damit na suot niya ay sobrang lukot kaya akala namin ay na paano na siya dahil napakamukhang miserable ng itsura ni Caitlyn nang dumating siya kanina. Nagulat pa kami nang biglaan itong sumulpot sa gitna nang nagkakagulo naming mga ka-blockmates. Napahinto pa kanina ang pagku-kwentuhan ng mga ka-blockmates namin at napabaling ang karamihan sa kan'ya, nagtataka kung bakit mukhang galing sa marathon si Caitlyn. Wala pa kasi ang prof namin kaya panay chismisan lang ang ganap sa lecture room. Sakto kanina pagkapasok ni Caitlyn ay kasunod niya lang ang professor namin na dumating. Sandali lang ito naglecture sa'min bago umalis kaagad dahil sobrang sama raw ng pakiramdam niya. Hina-highblood ata dahil napakaputla ng itsura at pinagpapawisan nang dumating siya sa klase. "We're glad you made it, Caitlyn," Wika ko ng may halong pag-aalala. Sinubukan ko pang ay
Halos itumba ko na ang buong condo unit dahil sa paghalughog ko sa bawat sulok ng buong condominium namin. Ramdam ko na rin ang matinding hilo sa kakapabalik-balik pero hindi ko pa rin makita 'yung hinahanap ko! "Kasi naman! Hindi ako nakikipagbiruan sa'yo, ha!" Naiinis na saad ko kay Toby. Umamba ako na hahampasin siya pero humakbang na kaagad paatras si Toby. Kanina ko pa hinahanap ang phone ko sa kung saan-saan. Simula pagkagising ko kanina ay wala na 'yon. Ang alam ko ay hindi ko naman nilabas sa bag ko 'yon kagabi nang makauwi ako. Malamang ay tinago ng siraulong 'to pero ayaw niyang umamin kung saan niya inilagay! Kinalkal ko na lahat ng drawers pati ilalim ng kama ay kinalikot ko na rin. Lahat ng paghalughog ko ay nag-iiwan ng kalat sa sala. Hindi na talaga ako natutuwa sa kalokohan ni Toby ngayon! Baka nagmessage sila Caitlyn! Hindi pa naman ako nakapagpaalam nang maayos sa kanila kagabi na uuwi ako. Malamang ay hinanap ako ng mga 'yon o 'di kaya ay nag-aalala sa'kin dahil b
"Ayen…" I felt someone was tapping my cheek continuously. I groaned at sinubukang hawiin ang kamay na gumagambala sa'king pagtulog."Love, wake up," I tried to cover my face with the pillow but he tried to get me up by pulling my arms up however, his plan did not affect since I am heavy."Love, please! Get up!" I heard he said something but it is inaudible. I don't understand anything except wake up!I am drained! I can't even open my eyes! Ayoko pa bumangon, pakiramdam ko aysobrang pagod ng katawan ko at hindi ko kayang tumayo mula sa pagkakahiga."LooooOooove! Come on! Get up, NOW!" He held my both shoulders and shook me.Nagpapadyak ako dahil napakakulit nito. Ayaw akong tigilan at panay alog sa'kin!I opened my eyes and the first thing I saw was Toby. He now gently patting my shoulder, trying to wake me up again. Napangiti si Toby nang makitang bahagyang dumilat na ako saka siya umayos ng upo sa may kama ko.
"Ayen!" Napalingon ako kay Cai na tumawag sa'kin. Malaki ang ngiti nito sa kan'yang labi saka lumulukso-lukso pa ito nang lumapit sa'kin. Ipinulupot nito ang braso sa braso ko at isinandal ang pisngi sa balikat ko. "Guess what?" Ano na namang kalokohan nito? Susulpot para magpahula, e, hindi pa naman ako marunong manghula."Malay ko sa'yo, Caitlyn. Uuwi na ako kaya bumitaw ka na." Pwersahan kong tinanggal ang kamay niya. Ano ba 'to? Sawa? Grabe kung makakapit! Ayaw bumitaw!Hanggang sa paglalakad ko ay tila ba ahas si Caitlyn. Ni ayaw ako nitong bitawan at mas lalo pa nga ng hinihigpitan ang kan'yang kapit sa'king braso."Why are you so grumpy? Did you and Toby fight? Aw, too bad." She said using her baby voice. Anong kinalaman n'on? Pa'no napasok 'yan sa usapan?"Just let go of me," I said blandly."Tsk, I just want to spread good news to you!" Masayang wika niya. Tinaasan ko na lamang siya ng kilay."Get your hands off me. Mabigat ka." Kanina pa ako nabibigatan sa kan'ya dahil idin