Hinihingal at mukhang pagod na pagod si Caitlyn nang makarating siya sa room namin kanina. Medyo gulo-gulo pa ang buhok nito at ang damit na suot niya ay sobrang lukot kaya akala namin ay na paano na siya dahil napakamukhang miserable ng itsura ni Caitlyn nang dumating siya kanina.
Nagulat pa kami nang biglaan itong sumulpot sa gitna nang nagkakagulo naming mga ka-blockmates. Napahinto pa kanina ang pagku-kwentuhan ng mga ka-blockmates namin at napabaling ang karamihan sa kan'ya, nagtataka kung bakit mukhang galing sa marathon si Caitlyn. Wala pa kasi ang prof namin kaya panay chismisan lang ang ganap sa lecture room.
Sakto kanina pagkapasok ni Caitlyn ay kasunod niya lang ang professor namin na dumating. Sandali lang ito naglecture sa'min bago umalis kaagad dahil sobrang sama raw ng pakiramdam niya. Hina-highblood ata dahil napakaputla ng itsura at pinagpapawisan nang dumating siya sa klase.
"We're glad you made it, Caitlyn," Wika ko ng may halong pag-aalala. Sinubukan ko pang ayusin ang gusot niyang damit.
Siguro kung na abutan si Caitlyn at naunang pumasok ang prof namin ay hindi na ito papapasukin pa, baka tambay na naman sa labas si Caitlyn.
"I am also glad that our prof didn't caught me!" She exclaimed. Kahit anong subok ko talaga na ayusin ang damit niya ay hindi ko magawa. Sobrang lukot nito na parang tinago pa ito sa baul bago niya suotin.
Hindi ba uso plantsa kila Cai? Ano ba kasing ginagawa ng babaeng 'to? Bakit gan'on at sobra naman ata ang lukot ng suot nito. Ang baho pa! Nangalsada kaya 'to? Pucha! Ang dugyot ng amoy!
Caitlyn and I were best friends since we were 4 years old. Our parents are really close to each other so we grew up together na halos hindi na kami mapaghiwalay. Magkaibigan kasi ang mga Daddy namin kaya naging malapit kami ni Caitlyn lalo pa habang lumalaki kami. Ngayong nasa college na kami, bihira na lang magkita ang family namin. Caitlyn started being distant to me simula nung malapit na kami magtapos ng highschool ay hindi na kami nakakapag-usap pa. Nagkar'on na lang ulit kami ng pagkakataon maging magkaibigan ulit nang maging blockmates kami ngayong college.
"But still, your lucky not to get caught." She should be thankful na hindi siya nahuli. Kung hindi, ewan ko na lang, lagot na naman siya.
"Kaya nga, e! I thought I couldn't make it!" She laughed dahil sa kalokohang ginawa niya.
Pa'no niya nakukuhang tumawa kahit maraming beses na siyang nag-iiskip ng classes niya? Hindi lang ito ang unang pagkakataon na nalate siya sa klase pero ngayon ay sinuwerte siyang hindi naabutan ng prof.
Kahit kailan hindi pinromblema ni Caitlyn ang malate. Although, alam niyang mapapagalitan siya ng prof namin ay wala itong pakialam o sadyang hindi lamang nito iniinda ang bawat sasabihin ng prof namin sa kan'ya.
"Pasalamat ka at nauna ka ng konti sa kan'ya, kung hindi? Baka nasa labas ka na naman." Pinagsasabihan ko na ito pero umaktong walang narinig si Caitlyn.
Caitlyn rolled her eyes. "I don't know why laging hot headed siya sa'kin! But today, karma visited her because she is always nagging me around." Conyong wika ni Caitlyn. "That's what she got… she deserves it." Pabulong na dugtong niya
Nilakihan ko ng mata si Caitlyn kaya napanguso siya sa'kin at tumahimik. Hindi ako makapaniwala sa narinig ko mula sa bibig ni Caitlyn. Mali naman atang matuwa siya dahil sa gan'on ang kinahinatnan nung tao.
Hindi ko na alam kung pa'no pa pagsasabihan si Caitlyn. Napabuntong hininga na lamang ako at pinapanood si Caitlyn na magsaya dahil kinarma na raw ang professor na nambubully sa kan'ya.
Lumapit si Jenna sa kan'ya at hinawakan siya sa isang balikat. "Hey, but next time try to be on time, okay?" Sumilip ang pag-aalala sa mata ni Jenna.
"Kaya nga. This is not the first time na nalate ka, Caitlyn. Remember our professor's warning about you." Paalala rin ni Ate Karla sa kan'ya.
Nakakailang warning na si Caitlyn at pilit pa rin siyang pinagsasabihan ng mga kaibigan namin kahit na alam naman naming tatlo nila Ate Karla na hindi rin ito makikinig sa kung ano ang sabihin namin. Nag-aalala lamang kami dahil baka bumagsak ito pero parang wala lang kay Caitlyn ang lahat.
"Psh, it is just a warning! Don't worry about me girls!" She was so certain about her words. Unbelievable. Grabe ang kumpyansa niya na hindi siya mapapahamak kahit pa naka-ilang beses na itong na bigyan ng warning.
Nagkatinginan kami ni Ate Karla at napakibit-balikat na lamang siya. Kahit siya rin ay pagod na kakasabi kay Caitlyn.
It's our free time. Naglalakad kami ngayon ng girls sa hallway palabas ng building. Habang naglalakad palabas, nagtatalo pa sila kung saan nila gusto kumain dahil walang gustong magpatalo sa kanila.
"So, girls, where do you really want to eat?" Hindi na rin makapag-antay si Jenna. Sumuko na nga siya sa pakikipagtalo sa dalawa kaya kahit saan ay payag na ito basta makakain na raw.
We can't decide where to eat, lalo na si Caitlyn na hindi mo malaman kung saan ang gusto. Panay pa ang reklamo na gusto niya sa Matteo Ricci dahil laging nandoon daw 'yung crush niya. Nagtalo-talo pa sila sa kung saan kami mags-spend ng time for us to eat. Sa iba gusto kumain ni Ate Karla, gusto niya sa Ken Afford dahil masarap nga naman ang mga home cooked nila r'on. Gusto ko rin sana sa Ken Afford pero sa huli ay natalo rin kami ni Caitlyn at sa Matteo Up ang punta namin.
Habang naglalakad papunta sa Matteo Ricci, the girls is invested talking about boys and their crushes. I couldn't catch up on their conversation since I am not interested. Alam naman nilang may boyfriend na ako at si Toby 'yon kaya hindi na sila nag-aabala pang isali ako sa usapan nila.
"Please, I need your accompany tonight!" Pagmamakaawa ni Caitlyn sa'min. Nakanguso pa itong nakahawak sa kamay ni Ate Karla, sinusubukang kumbinsihin siya dahil kapag napapayag niya si Ate Karla ay automatic na sasama rin si Jenna.
But instead na mapapayag si Ate Karla ay tinignan lamang siya nito na para bang nawi-weirdo-han sa sariling kaibigan.
"Does she take drugs?" Bulong sa'kin ni Ate Karla. Napatawa naman ako at umiling. "She looks high," dugtong niya pa.
Caitlyn was forcing us to come with her tonight. Sayang daw kasi dahil nagyaya siya ng ibang estudyante for other university.
Binalingan ako ng tingin ni Caitlyn kaya napaiktad ako, alam na ako na ang susunod nitong kukulitin. "Please…Ayen? You can come, right? Please say you can come tonight. Please, please, please!" Patuloy sa pamimilit ni Caitlyn. Tumayo pa ito para maabot ang balikat ko saka ako inalog.
"Wait, I am getting dizzy. Stop." Medyo natatawa pa ko ngunit kalmado. Huminto naman sa pag-alog sa'kin si Caitlyn at umayos ng upo.
"Please, let's go there together, Ayen,"
Marahan akong umiling. "I'm sorry but I can't," Alinlangan na sabi ko.
Hindi naman ako makakasama dahil weekends is the only time na pwede kong ma-spend kasama si Toby. 'Yon ang lagi naming set-up na sa tuwing Saturday or Sunday ay dapat wala kaming masyadong gagawin dahil quality time namin 'yon together.
Kaagad na sumimangot si Caitlyn sa'kin. She looked at me blankly, clearly disappointed to my words.
"What should I expect on you? You're always not present in any events… I shouldn't asked you." Her expression changed, getting irritated now.
I scratched the tip of my nose, frustrated. I can't decide kung makakapunta ba ako o hindi. How about Toby? I looked at Caitlyn and I saw her eyes full of hope, still waiting for me to agree.
I sighed. "Okay, I'll come with you tonight." Wala na akong nagawa kung hindi pumayag din. Kung hindi ako papayag ay magdaramdam lalo si Caitlyn. Besides, I know Toby would understand, matagal na rin akong hindi nakakasama sa mga kaibigan ko. It is just one night, after that, hindi na ako sasama ulit. Hindi naman ako mahilig sa magulong lugar katulad ng bar.
Kaagad nagbago ang mood ni Caitlyn. Bigla itong sumaya nung pumayag ako at napa-palakpak pa sa tuwa. "Yay! I know you can't say no to me, Ayen."
I had no choice. She was right, lagi akong wala sa tuwing magyayaya. Wala namang pasok bukas… I am free so hindi naman masama kung sasamahan ko sila. Also, I need to watch over Caitlyn because she has a very low alcohol tolerance. Baka mamaya maglumpasay 'to d'on… Nakakahiya.
"We will come too!" Singit ni Jenna sa usapan habang nakataas pa ang isang kamay. "We won't miss the chance to have Ayen with us! It is an opportunity that we can't miss!" May kalakasan saad ni Jenna. Naghigh-five pa si Caitlyn at Jenna. Bakas ang excitement sa parehas na mukha nila.
I look at ate Karla and she nodded to me, Indication na sasama rin ito sa'min. Tahimik lang si Ate Karla at hindi nagsasalita. Siguro ay dahil sa ayaw nitong sapawan ang kasiyahan ng dalawa. Nagku-kwentuhan na kasi si Cai at Jenna sa kung anong pwede nilang gawin bukas, anong oras pupunta at saang bar sila tatambay.
"They were both excited," mahinang bulong ni Ate Karla habang umiiling at may kung anong tinatype sa laptop niya.
"I know," napapailing na lamang ako sa ingay ng dalawa magkwentuhan.
"Oh my god," Caitlyn suddenly uttered.
Napatingin ako kay Caitlyn and she seems so surprised na napatakip pa sa kan'yang bibig habang nanlalaki ang mga mata nito, mukhang hindi makapaniwala sa kan'ya nakita. Nagpapadyak ito sa saya kaya napatingin sa'min ang iilang tao. Nanatiling nakatingin si Caitlyn sa likuran ko at may sinusulyapan. Sinenyasan pa niya ako na igilid ko ang ulo ko dahil hindi niya makita ang tinitignan niya.
Confusion drew on my face. I frowned when Caitlyn look at me with excitement, pinandilatan ko ito ng mata dahil halatang masyadong kinikilig ito.
Nakaramdam tuloy ako ng hiya dahil sa biglaang pag-cause ni Caitlyn ng scene dahil marami na ang nakatingin sa'min. May nagbubulungan at mayroong nakatingin, mukhang na we-weirduhan.
Napahilamos na lamang ako sa mukha ko, walang nagawa kaya bahagyang napatawa. Ano pa ba magagawa ko? Pinagt-tsismisan na si Caitlyn. May iilan na ring sumaway sa kan'ya pero patuloy lang ito.
"Ate, pahiram," hiniram ko kay Ate Karla 'yung folder niya para takpan ang mukha ko sa kahihiyan. Hindi niya naman pinagkait sa'kin 'yon at inabot kaagad sa'kin ang folder.
"Ayen, my crush's behind you." Turo niya sa likod ko. I didn't bother myself to turn my head around dahil busy ako sa pagtakip sa mukha ko. Sanay na ako sa gan'yan ni Caitlyn. Pagsasawaan niya rin 'yang sinasabi niyang crush.
Magpapanggap na lang siguro ako na hindi ko kilala si Caitlyn para bawas sa hiya na nararamdaman ko para sa kan'ya. Kunwari hindi niyo ko kilala, gan'on.
Mas lalong lumakas ang tili ni Caitlyn. Para itong dagang naipit sa sobrang ingay.
"Oh my god, what's wrong with her?" Rinig kong bulong ng tao sa likod ko.
"She's embarrassing, 'no? Look, her friend tried to cover her face." They started to talk about me but I couldn't care less. Hindi ko naman sila kilala.
Rinig ko pa rin ang malakas na sigaw ni Caitlyn. Kinakausap niya si Jenna, nagkukwento tungkol d'on sa gusto niya raw. Sobrang lakas ng boses ni Caitlyn na sumakop na sa lugar.
"Ouch!" It was Jenna. I can't put down the folder that is covering my face. Once na ibaba ko ito, ako na ang sunod na dadaldalin ni Caitlyn.
"She must be ashamed of her friend. Like, I couldn't blame her…That girl is totally insane, shrieking like that in a place like this? Doesn't she know that she is interrupting others because of that? Oh, god, I feel irritated right now." Pagpapatuloy na kwentuhan nila. Wala akong ideya kung sadya bang pinaparinig nila sa'kin 'yon o kung aware ba sila na naririnig ko ang usapan nila pero sapat lamang upang parinig ko ang buong usapan nila.
Nagtaka naman ako nang dahan-dahan hinila ni Ate Karla pababa ang folder na nakatakip sa mukha ko. Nanlaki ang mga mata ko nang makitang pinaghahampas ni Caitlyn si Jenna sa balikat at sinasabunutan pa ito. Nagrereklamo na si Jenna dahil sa sakit ng hampas at sabunot na natamo niya sa panggigigil ni Caitlyn. Jusko, anong masamang hangin ang sumapi sa kaibigan ko at bigla-bigla na lang nananakit.
Tumingin ako sa likod ko para tignan ang mga babaeng nag-uusap kanina. Nakatayo na sila ngayon at naghahadaling magligpit ng gamit, mukhang aalis na. Ang itsura nila ay mukhang iritang-irita bago umalis sa pwesto nila.
Binaling kong muli ang tingin kila Caitlyn.
"Cai! Ouch! Enough!" Sinasalag na ni Jenna si Caitlyn pero patuloy pa rin ito.
Balak ko na sanang pigilan si Caitlyn dahil nabubugbog niya na si Jenna pero kusa na itong huminto. Tinuro niya ang tao sa likod ko kaya kinunotan ko siya ng noo.
"Ikalma mo." mahinang sabi ko kay Caitlyn.
Kahit na magkatapat kami ni Caitlyn at may lamesang nakapagitan sa'min ay nagawa nitong hablutin ang damit ko. "Dali na! Tingin ka lang sa likod mo!" Pagpupumilit ni Caitlyn.
Halos mahubaran na ako sa paghatak ni Caitlyn sa manggas ng shirt ko na pilit ko namang itinataas dahil nakikita na ang strap ng bra ko. Maghubad na lang kaya ako? Walangyang kaibigan 'to, balak pa akong hubaran!
Dahil sa pagpupumilit ni Caitlyn ay hindi ko na napigilan at lumingon na ako. Hinanap naman ng mata ko kung sino ang kinababaliwan ni Caitlyn pero hindi ko malaman kung sino sa mga 'yon. Bumaling ako kay Caitlyn na siya namang todo suporta sa'kin sa paghahanap. Palihim niyang tinuro ang lalakeng abala sa pakikipagtawanan sa mga kaibigan niya.
Hindi ko masyadong nakita 'yung mukha nung lalake pero mukhang attractive dahil sa may illang babae ang napansin kong lihim na nakatingin sa kan'ya at kinikilig. Hindi lang pala si Caitlyn ang nadali pero mukhang hindi taga ADMU 'yung lalake. Sobrang formal nung suot niya, far from the standard OOTD ng mga lalakeng atenean.
Nang matapos ko tignan 'yung lalake, binalik ko ang tingin ko sa mga kaibigan ko. I saw Ate Karla already comforting Jenna dahil paiyak na ito dulot ng pananakit na ginawa ni Caitlyn sa kan'ya while Caitlyn couldn't hide her excitement because her crush was just around us.
Nanahimik na lamang ako habang nagkakagulo ang mga kaibigan ko. I don't want to butt in the middle of Caitlyn's excitement. Tsaka, sanay na ako kay Caitlyn, malilimutan niya rin 'yang crush niya na 'yan since every week may new crush siyang kinukwento. I'm already used to it, na halos linggo-linggo siyang kinikilig sa iba't ibang lalake na sinasabi niyang crush niya.
Pagkauwi ko kanina ay nasurpresa ako dahil maagang naka-uwi si Toby. Balak ko pa sanang magluto ng dinner pero nakapagluto na ito pagkauwi ko.
Pagkatapos kumain ay nagpahinga na lang ako ng ilang oras. Hindi pa ako nakapagpaalam kay Toby tungkol sa lakad ko ngayong gabi pero mamaya rin ay magpapaalam na ako… tsaka na kapag aalis na ako para hindi na makatanggi.
Ang totoong rason kung bakit nagpupumilit si Caitlyn kanina ay dahil mamaya raw dadating ang crush niya at inimbitahan niya si Caitlyn to come with him tonight sa bar.
Siraulo, hindi ba? Hindi naman pala kami ang inimbita pero sinabit lang kami ni Caitlyn dahil ayaw niyang mag-isa pupunta r'on, nahihiya raw siya kahit hindi halata 'yung hiya.
I actually don't want to go somewhere else, I just want to stay here at my condo with Toby. Too bad, I need to show up kay Caitlyn dahil baka mas lalong magalit 'yon sa'kin saka babantayan ko rin ang haliparot na 'yon. I need to prevent friends for doing something bad na ikasisisi nila sa huli. Tanga pa naman mga kaibigan ko, isang kindat mo lang pati kaluluwa handang ialay sa lalake.
After I went out of the bathroom, I wore my solid green ruffle cami top and my mom jeans partnered with a channel belt and beige stiletto samantalang ang buhok ko naman ay itinali ko ng pa-ponytail. Kinuha ko na rin ang kulay white Saint Laurent wallet clutch ko na pinatong ko sa ibabaw ng side table ko.
Paglalabas ko, nadatnan ko si Toby sa may sala at may hawak itong bowl ng popcorn. He looked at me and scanned me from head to toe before looking directly to my eyes with question mark visible on his face. "Where are you going?" He asked, tilted his head like an innocent child. Oh, no, he's started his strategy. No, no, no. I know, after that, he will use the paawa effect niya. I need to act tough. Hindi ako marupok. Hindi ako uto-uto.
"I thought it's our day? Saan ka pupunta?" He asked again. He was really clueless. Dahan-dahan pa siyang sumubo ng popcorn pero hindi pa rin umaalis ang tingin sa'kin. Nakanguso ito ngayon habang ngumunguya.
I sighed and carried my white wallet clutch on my right shoulder. "Girls night out. Sorry, Love." I sound apologetic.
Lumapit ako sa kan'ya at umupo sa may couch, katabi niya. I held his hand and intertwined our fingers. I also leaned my head on his shoulder, naglalambing.
"Pinipilit nila ako sumama. Alam mo naman magtatampo ang mga 'yon kapag hindi ako pumunta." I look at his face, sadness passed in his eyes. He's sad na maiiwan siya rito mag-isa ngayong gabi. He looks like a puppy who's afraid that his owner might leave him alone.
I kiss him on his cheek before standing up, ready to leave. Sinundan ako ng mga tingin ni Toby hanggang sa pagtayo ko. Sadness still evident to his eyes, ayaw niya talagang umalis ako. He held my hand tightly at hindi ako nito binitawan.
"Do you want me to send you off? Saan ba kayo pupunta?" Parang nagmamakaawa itong tumingin sa'kin. Kailangan ko nang umalis dahil malapit na akong matanggay sa pagpapaawa nito.
"Nah, I can go there by myself." I refused. It is better not to let him send me off there. Susunod sa'kin ito sa oras na pumayag akong magpahatid.
"Okay, you can go now." Pilit na pagpayag niya. "Please, pay attention to your surroundings, okay? Keep safe." Paalala niya sa'kin kahit labag pa sa loob niya na hayaan na akong umalis ng hindi siya isinasama.
"I will… I love you," Marahan na akong naglakad paalis. Ramdam ko ang pares ng mga matang nakasunod sa'kin hanggang sa maisara ko na ang pinto.
Papasok pa lamang ako ng elevator ng may marecieved akong message from Toby. He suggested na magbook ako ng grab para hindi na ako mag-abang ng pagkatagal kaya bago lumabas ng condo building ay nagkakalkal na ako sa cellphone ko para makapag-book ng sasakyan.
Pagkalabas ko ng condo building, I need to wait outside dahil hindi pa dumadating ang grab ko. I should let Toby to drop me off at the location that we agreed to meet. E'di sana hindi ako nakatayo rito at nagtitingin ng sasakyan, nagbabakasakali na baka 'yon na ang sundo ko. Bakit nga ulit ayaw kong ipaalam sa kan'ya kung saan ako pupunta? Hindi naman ako magtataksil sa kan'ya.
Suddenly, a red car parked in front of me. This is probably my grab. I open the door in the passenger seat and entered the car. Kuyang driver drove me to the location I told him to convey to me.
Pagkababa ko sa grab, kinailangan ko pang mag-antay ulit sa tapat ng isang bar sa BGC para makapag-send ng message kay Caitlyn. Nasa sasakyan pa lang ako papunta sa bar ay wala kasi ni-isa sa kanila ang nag-message sa'kin kung saan sila banda.
Wala na atang katapusan na pag-aantay ang gagawjn ko sa plano nilang 'to. Sana talaga hindi na ako sumama. Nagstay na lang dapat ako sa condo! Bakit ba ako pumayag na pumunta dito?! Ang uto-uto ko naman!
I roamed my eyes around the location… It's kind of chaotic outside the club, a lot of people are just like me, waiting for someone and some are already coming inside.
Unti-unti na akong nababagot. Kanina pa ako nakatayo rito at nangangawit na rin ako kakaantay. Nauubos na rin ang tao sa labas dahil ang karamihan ay nakapasok na sa loob ng bar.
Hindi ako mapakali sa phone ko at paulit-ulit kong chine-check 'yon, nag-aantay pa rin ako sa tugon ni Caitlyn sa message ko pero hindi pa rin ito nagre-reply. Hindi ko na mapigilang mag-overthink, wala man lang ni-isa sa kanila ang sumasagot sa messages ko. Is it a sort of prank? Ito ba ang pambawi nila sa'kin dahil sa lagi akong hindi nakakasama sa kanila?
Hindi ko na napigilan ang pag-iisip na baka pinagtripan na ako ng mga kaibigan ko. I became doubtful. Nalimutan na ata nila ako at nagpakasaya na sa loob. I was already planning to go inside when suddenly I felt my phone vibrated. I opened it to see Caitlyn's message.
From Caitlyn: I'll be there.
Nag-abang na lamang ako malapit sa entrance para masalubong ko si Caitlyn. Sakto, palakad pa lang ako pero nakalabas na siya.
"Ayen!" Caitlyn rushed to my direction and hugged me tight. Sandali lang naman ang yakap na 'yon at pinakawalan niya rin ako kaagad.
I examine Caitlyn, napansin ko na nag-iba ang kulay ng buhok niya, it became a copper brown and she even trimmed it a little. Now, her hair length is under her shoulders that emphasizes her face shape. She was also wearing a black crisscross halter bandage crop top that shows her skin and a skinny jeans paired with red t-strap shoes.
"Let's go inside!" Caitlyn held my pulse and pulled me inside.
Pagpasok pa lang sa loob ng bar ay sinalubong na kaagad ako ng nakakabinging ingay at hiyawan ng mga taong nagkakasiyahan sa loob. Napapapikit din ako dahil sa nakakasilaw na ilaw na nangagaling sa disco lights.
Saka lang binitawan ni Caitlyn ang kamay ko ng marating na namin ang table namin. Ate Karla and Jenna were already there.
Napansin ko na may katabing lalake si Jenna at abala ito sa pakikipagtawanan sa lalakeng katabi niya. Nakita ko rin ang kamay nung lalake na palihim na hinawakan ang hita ni Jenna at hinimas 'yon. Kakapasok ko pa lang, eto na kaagad ang bungad sa akin. Sakit sa ulo. Saan niya naman napulot 'yung lalake? Jusko po!
Nakatitig lamang ako sa kamay nung lalake na nagw-wander na sa hita ng kaibigan ko. I think the guy noticed my presence at mukhang hindi niya gusto na pinapanood sila. Naka tingin kasi ako sa kanila, inoobserbahan kung ano ang gagawin nung lalake. The guy seems uncomfortable with me so he asks Jenna to go somewhere else and Jenna comes with him.
Aminin ko, mukhang mabango 'yung lalake kaya hindi na lang ako umangal. Hinayaan ko na lang silang dalawa ni Jenna. Pake ko ba d'on? Mas mabango si Toby d'on, 'no! As if naman na maiinggit ako…slight.
Umupo na ako sa couch kaso biglang nawala si Ate Karla. Nagpalinga-linga ako pero wala siya. Hindi ko rin napansin na umalis. S'an nagpunta 'yon?
"Here," Sumulpot na lang sa kung saan si Ate Karla saka itinapat sa mukha ko 'yung hawak niyang inumin. Kulang na lang idikit niya na sa mukha ko 'yon, sobrang lapit, e. "That's cosmo. Drink up, babe," Itinaas niya ang baso to make a toast.
I clink our glass and took a little sip on it. Napangiwi pa ako dahil sa hindi ko gusto ang lasa. Pucha, hindi ko gusto 'to, e.
Nakangiwi pa rin ako at masama ang mukha, hindi pa rin naalis sa dila ko ang lasa nung cosmo. Inilibot ko ang paningin ko sa loob ng club. Medyo maraming tao, nakakahilo. Nagkataon na tumama ang mata ko kung nasaan sila Jenna… they're already making out and as I see, Jenna enjoying it. Kabog, hindi nga namin na try ni Toby 'yan, e.
"They already doing it?" Ate Karla asked, not even surprised to see what is Jenna doing. Nakakagulat na talaga si Ate Karla, bigla-biglaan. Pucha? Bakit ba ako nagiging magugulatin? Nasa tabi ko naman talaga kanina pa si Ate Karla. Ayan kasi, napakainggitera masyado kaya hindi alam ang nangyayari sa paligid.
I shrugged my shoulder and acted like I didn't see nothing. Jenna is a grown woman, she knows what she was doing and I had no rights to inhibit her from the things she wanted to do. Mangingialam lang ako kapag may hindi tamang nangyari.
Biglang sumulpot sa likod ko si Caitlyn para ilapag ang inumin niya sa may table. "Karla! Let's dance!" Excited na paanyaya niya. Naglakad si Ate Karla papalapit kay Caitlyn at para silang mga nakawala sa kanilang lungga na tumitili. They go to the dance floor hand on hand.
Caitlyn and Ate Carla occupied the dance floor and started to dance wildly, lalo na si Caitlyn na nagawa pang magtwerk habang nagsisimulang palibutan ng mga lalakeng hina-hype siya sa pagsasayaw.
I sighed because of disappointment. As long as walang gumagalaw sa kanila o walang masamang nagaganap, I'll try to stop myself to meddle on their businesses.
Dahil naiwan ako mag-isa sa spot namin, nakaramdam ako ng pagkalungkot. Everyone left me and I had no choice but to entertain myself.
Wala naman akong balak samahan sila Ate Karla sa dance floor kaya tahimik ko na lamang silang binabantayan mula sa kinauupuan ko. Sa dami ng lalakeng nakapaligid sa kanila, hindi ko magawang kumurap dahil baka isang kisap ko lamang ay may mangharass na kaagad sa mga kaibigan ko.
Kaagad na dumaloy ang inis sa katawan ko nang may humarang sa harapan ko. "Hey," I looked up and saw a man smiling at me. I instantly got irritated after I saw his smile because he looks like a fcking maniac. Napangiwi ako. Pagkakataon nga naman, sinusubukan talaga ang pasensya ko.
Tinignan ko siya ng masama bago siya hawiin paalis sa harapan ko. "Ang laki mong bara," inis na wika ko.
If he's trying to hit me up, hindi ako interesado. Wala yata 'tong makuhang babae rito kaya akala ay easy lang ako dahil nakaupo lang ako mag-isa, tatahi-tahimik.
I put my drink down upon the table and crossed my legs. Nagpanggap na lang ako na hindi ko siya nakita o narinig man lang at patuloy lamang ako sa pagbabantay kila Caitlyn but I heard the man chuckled before he sat beside me without asking for my permission. What an indecent man!
"What?" I asked in a hostile manner nang lingunin ko ito. Tinaasan ko pa siya ng kilay.
"Are you alone?" He's insistent. Wala man lang itong naramdaman na konting hiya sa katawan.
Tinignan ko ang both side ng couch. Kami lang namang dalawa ang na dito. "May nakikita ka pa bang iba?" Sarkastikong tanong ko. Tumawa lamang 'yung lalake ng pagkalakas.
Siraulo, ginawa akong clown.
"You're interesting," kinagat nito ang labi habang nakatingin sa'kin ng mariin.
Hindi ba niya ramdam na ayoko siya i-entertain? His presence irritates me. Naiinis ako. Ramdam ko ang pangangati ng kamao ko at gusto kong sapakin ito diretso sa mukha. He even ask if I'm alone, as if naman may nakita pa siyang kasama kong nakaupo. Tanga ba siya?
I rolled my eyes and sighed harshly. "You make me uncomfortable. Please, leave me alone." I shooed him away pero hindi ito tinablan.
Grabe ang kapal ng mukha ng lalakeng 'to. He's immobilize, ni hindi ito umalis sa tabi ko at mukhang mas kumportable pa sa pagkakaupo sa couch na kinauupuan ko.
Nasaan na ba kasi si Jenna?! Binubwisit na ako ng lalakeng 'to! Gusto ko nang umalis!
Mas lalo kong ikinainis nang makailang pagbuntong hininga nito habang naka sandal ang likod sa couch at umiinom ng whiskey. Parang siya pa ang bored sa'ming dalawa. He can entertain other girls but he chose to seat next to me!
"You know, it is not good to be alone…kailangan mo rin magsaya." pabulong na sabi nung lalake sabay ngiti sa'kin ng tipid at kindat.
Kindat 'yon? Dugyot ampucha!
I gave him a disgusted face. Who was him to tell me that I need to have fun? Sino ba siya? Wala naman akong karapatan na binigay sa kan'ya para mangialam.
"Ayen!" Napabaling kaagad ako ng tawagin ako ni Ate Karla. I saw her approaching my direction habang hila-hila niya si Caitlyn. Mukhang ayaw pa ata magpapigil sa pagsayaw ni Cai kaya kinailangan na itong pwersahin ni Ate Karla.
Nagulat ako nang unexpectedly Caitlyn hit ate Karla. Ate Karla tried to ward off Caitlyn's strikes. I even heard Caitlyn shrieking at tumalon-talon pa ito. Napahilamos na lang ako ng mukha sa kahihiyan dahil mukhang takas mental ang kaibigan ko. Lasing na ata si Caitlyn dahil mukhang tinamaan na ito ng epekto ng alak.
Dahil sa pagtili ni Caitlyn ay pinagtitinginan siya ng mga tao, mukhang na weirdo-han na rin sa kan'ya 'yung mga taong napatingin sa kan'ya. Nagrereklamo na si Ate Karla dahil sa panay pagpalo sa kan'ya ni Caitlyn. Gumanti naman kahit papaano si Ate Karla at sinabunutan ito ng may kalakasan kaya muntik nang masubsob si Caitlyn.
Caitlyn rushed to our table but she ignored me and turned her attention to the man beside me. I looked at Caitlyn and I saw her eyes sparkling. "Kanina ka pa?" Excitement was visible to her tone. My brows arched in confusion. She knew this man?
Tumayo 'yung lalake at niyakap si Caitlyn, my eyes widened after I witnessed it. Ate Karla sat next to me and tapped my shoulder. I look at her, still confused.
"What?" Ate Erika asked. Napansin nitong gulong-gulo na ang ekspresyon ko.
She didn't get what I mean! I mouthed her na who's him and Ate Karla just made an 'o' face.
She came close to me. "That's her crush," she whispered to my ear. "Attractive and handsome, isn't he?"
Tumingin ulit ako sa direksyon nila Caitlyn. I analyze the face of the man. I winced. Parang hindi naman gwapo. Pangit…pangit siya sa paningin ko sobra! Sama mo pa ang ugali!
Nanlaki naman ang mga mata ko sa nasaksihan ko. Nag-iba ang awra ni Caitlyn. She acts like a sweet girl in front of that cocky man! Ano 'tong nasasaksihan ko? Si Caitlyn ba talaga 'yan? May sapi ata ang kaibigan ko.
I irrepressibly look at them with disgust. They stood there and talked like they knew each other for a long damn time. So sweet… So, so, so sweet. I think I had an ant inside my shirt, it makes me feel itch.
Someone tapped my shoulder and it was Karla."Stay there, I'll just talk to some friends right there." She pointed the near table. I nodded to allow her to go. "Don't go, okay? Wait me here!"
Muli na naman akong naiwan mag-isa. Nakita ko kasing niyaya ni Caitlyn 'yung lalake papuntang dance floor para sumayaw.
I felt like an outcast. Jenna's nowhere to be found, Ate Karla suddenly met her friends and Caitlyn was busy talking to the guy habang sumasayaw sa gitna. I wonder why I am still here and enduring being obscure. I couldn't help myself but to think kung ganito ba talaga kami noon. Sa tagal kong hindi nakakasama ang mga kaibigan ko, hindi ko na alam kung ano ang nagbago. I felt like I am the only one left alone. We're all together but it feels like we're far from each other.
Mayroon namang iilang lalake na lumapit sa'kin, niyaya ako sumayaw but I rejected them. Kaya ko naman ang sarili ko. Isa pa, hindi naman ang company ng iba ang pinunta ko rito kung hindi ang mga kaibigan ko.
Sa sobrang bagot ko ay inilabas ko ang phone ko mula sa bag. Nakita ko ang mga messages ni Toby na gusto na akong sunduin at tinatanong kung na saan na raw ako para mapuntahan niya.
Habang tumitipa sa phone ko para makapag-send ng message kay Toby, hindi ko napigilan ang sarili ko na mapadapo ang tingin sa gawi nila Caitlyn.
Nakita ko kung paano sila mag-usap. Nakatayo na lang sila sa may dance floor at nagtatawanan. I bet she's enjoying the man's company.
I am too occupied watching them laughing together. I didn't even notice that Caitlyn had already turned her gaze to my direction. She waved her hand to me and tugged the man's sleeve as they walked towards me.
They stood in front of me. Caitlyn was holding the man's hand and smiled at me sweetly. She kissed him on the cheek and leaned her head on the guy's shoulder.
I stood up and beamed a straining smile. Kay Caitlyn lang ang focus ng tingin ko dahil baka kumulo kaagad ang dugo ko kung igagawi ko ang tingin ko sa lalakeng kadate niya.
"Babe, this is my best friend, Ayen," She introduced me to the guy.
"Hi, Ayen," The man stuck out his hands and waited for me to reach it for a shake hand. I looked at his hand in front of me.
I reached and shook his hand. Wagas kung makangiti ang lalakeng ito sa'kin na para bang magkakilala kami. Bwisit na 'to. Hindi naman tayo close pero 'yung ngiti parang friends tayo.
I let go of his hand, nung una ay parang ang higpit nang hawak nung lalake sa kamay ko kaya hindi ko kaagad nakuha. Pakiramdam ko ay nasusunog ang kamay ko sa paghawak niya. Mukhang hindi pa ata naghugas ng kamay 'to, daming germs!
"Ayen, this is Gaius, the one that I told you before!" She let out a chortling laugh. So his name is Gaius. Pangit ng pangalan, hindi bagay sa kan'ya.
He stick his hands out again. Tinignan ko ang kamay niya bago tumingin sa mukha niya. Nang-aasar ba 'to? Namimikon? Kinulang ata sa buwan 'to, e. Mukhang abnormal 'tong boyfriend ni Caitlyn.
"Guys, I will just leave you two here, Okay? I'm gonna roam around to search for Jenna. Kanina pa siya wala, e." Paalam niya sa'min. Gaius just nodded and again, without my permission, he sat on the couch beside me.
My blood immediately boils but I act like I didn't notice his presence. Sinubukan ko na lang iwasan siya by focusing on my drink na hindi ko maubos-ubos. Hindi ko gusto ang ganitong inumin. Bakit ba nakalimutan ni Ate Karla na ayoko ng cosmo drink?
"What's up?" Gaius breaks the ice berg between us. I pretend that I didn't hear him and look away.
"Hindi naman na kwento sa'kin ni Cai na may kaibigan siyang hearing impaired. Sayang." He tsked. I don't know if he was trying to mock me or what, but it hit my switch. This prick.
I turned my attention to him and raised my brows. "Hindi mo ba nararamdaman na hindi kumportable sa'yo 'yung tao? I bet you not, kapal ng balat mo, e," I said virulently. To my shock, he responded to me by a laugh. I look at him in disbelief. What is this kind of manner?! He's unbelievable!
"Nakakarinig ka naman pala! Akala ko bingi ka," Tumawa pa ito ng mas malakas. Naiinis na talaga ako. Sinasadya niya talagang inisin ako!
I tried to conceal my annoyance at him. I know he loves seeing me annoyed. Kanina niya pa ginagawa, e. He did it on purpose! Iniwasan ko na lang siya ulit. Baka hindi ako makapagpigil at masapak ko na siya ng tuluyan.
I took a deep breath and faced the opposite direction just to avoid him.
Sadyang matigas ang mukha ng katabi ko dahil nagawa pa niya akong kalabitin. "Hey, do you want me to get you another drink? I bet you don't like the taste of cosmo. I know a drink that fits your taste."
Hindi ko siya kinibo. Nauubos ang enerhiya ko sa panggagago sa'kin ng lalakeng 'to.
"O, bingi ka na naman. Seasonal ba 'yang pagiging bingi mo? Laking sakit naman niyan. Pa-check-up ka, ha." Mapang-asar na sabi niya. I rolled my eyes in annoyance. Putangina! Nanunubok talaga!
Sumuko na ako sa lalakeng katabi ko. I stood up before I took my bag and carried it, clearly that I am ready to leave.
He also stood up, looking confused sa biglaang pagtayo ko. Hindi ko na inantay pang magsalita ito at tinangka ko ng umalis nang bigla niyang hawakan ang pulsuhan ko.
"Hey, are you leaving already?" Naguguluhang tanong niya. I immediately removed his hands on my pulse.
"Yes, ayoko nang kasama ka dito kaya uuwi na lang ako." May diing sabi ko sa kan'ya. He frowned and that makes my blood boils. He look like a damn dog!
"Let me drive for you," alok niya pero umiling lang ako.
Ha-highblood-in ako kapag nakasama ko pa siya ng isang segundo, pa'no pa kaya kapag pinagdrive niya ako? Baka ibangga pa ang kotse. Ayoko pang mamatay nang maaga!
Before I leave, I checked my bag if all of my things were still there. I guess wala akong nawalang gamit.
"Can't you stay for a bit? Just wait for Caitlyn, pabalik na rin ata 'yon."
"No, just tell my friends na umuwi na ako…Enjoy your night." Ani ko bago naglakad paalis. Narinig ko na tinawag niya ako nang makalayo na ako but I didn't bother to turn my back on him.
Sa labas ng club ay pumara na kaagad ako ng taxi instead of booking a grab. Ayoko nang maghintay sa tapat ng club. Besides, Toby might be waiting for me to come home.
Pagkapara ng taxi ay kaagad na akong sumakay at umuwi. I didn't even enjoy the party because there's an annoying rat that keeps bugging me sa club. Great! I don't like him for Caitlyn. I should do something to restrain Caitlyn to see that annoying man again. Hindi sila bagay! Kadiri ang pag-uugali dahil simple manner lang ay hindi niya kayang ipairal.
Pero ayos rin na binuwisit ako nung Gius na 'yon dahil nakaalis ako r'on ng at makakauwi rin ako ng maaga. May oras pa ako para kay Toby.
Halos itumba ko na ang buong condo unit dahil sa paghalughog ko sa bawat sulok ng buong condominium namin. Ramdam ko na rin ang matinding hilo sa kakapabalik-balik pero hindi ko pa rin makita 'yung hinahanap ko! "Kasi naman! Hindi ako nakikipagbiruan sa'yo, ha!" Naiinis na saad ko kay Toby. Umamba ako na hahampasin siya pero humakbang na kaagad paatras si Toby. Kanina ko pa hinahanap ang phone ko sa kung saan-saan. Simula pagkagising ko kanina ay wala na 'yon. Ang alam ko ay hindi ko naman nilabas sa bag ko 'yon kagabi nang makauwi ako. Malamang ay tinago ng siraulong 'to pero ayaw niyang umamin kung saan niya inilagay! Kinalkal ko na lahat ng drawers pati ilalim ng kama ay kinalikot ko na rin. Lahat ng paghalughog ko ay nag-iiwan ng kalat sa sala. Hindi na talaga ako natutuwa sa kalokohan ni Toby ngayon! Baka nagmessage sila Caitlyn! Hindi pa naman ako nakapagpaalam nang maayos sa kanila kagabi na uuwi ako. Malamang ay hinanap ako ng mga 'yon o 'di kaya ay nag-aalala sa'kin dahil b
"Ayen…" I felt someone was tapping my cheek continuously. I groaned at sinubukang hawiin ang kamay na gumagambala sa'king pagtulog."Love, wake up," I tried to cover my face with the pillow but he tried to get me up by pulling my arms up however, his plan did not affect since I am heavy."Love, please! Get up!" I heard he said something but it is inaudible. I don't understand anything except wake up!I am drained! I can't even open my eyes! Ayoko pa bumangon, pakiramdam ko aysobrang pagod ng katawan ko at hindi ko kayang tumayo mula sa pagkakahiga."LooooOooove! Come on! Get up, NOW!" He held my both shoulders and shook me.Nagpapadyak ako dahil napakakulit nito. Ayaw akong tigilan at panay alog sa'kin!I opened my eyes and the first thing I saw was Toby. He now gently patting my shoulder, trying to wake me up again. Napangiti si Toby nang makitang bahagyang dumilat na ako saka siya umayos ng upo sa may kama ko.
"Ayen!" Napalingon ako kay Cai na tumawag sa'kin. Malaki ang ngiti nito sa kan'yang labi saka lumulukso-lukso pa ito nang lumapit sa'kin. Ipinulupot nito ang braso sa braso ko at isinandal ang pisngi sa balikat ko. "Guess what?" Ano na namang kalokohan nito? Susulpot para magpahula, e, hindi pa naman ako marunong manghula."Malay ko sa'yo, Caitlyn. Uuwi na ako kaya bumitaw ka na." Pwersahan kong tinanggal ang kamay niya. Ano ba 'to? Sawa? Grabe kung makakapit! Ayaw bumitaw!Hanggang sa paglalakad ko ay tila ba ahas si Caitlyn. Ni ayaw ako nitong bitawan at mas lalo pa nga ng hinihigpitan ang kan'yang kapit sa'king braso."Why are you so grumpy? Did you and Toby fight? Aw, too bad." She said using her baby voice. Anong kinalaman n'on? Pa'no napasok 'yan sa usapan?"Just let go of me," I said blandly."Tsk, I just want to spread good news to you!" Masayang wika niya. Tinaasan ko na lamang siya ng kilay."Get your hands off me. Mabigat ka." Kanina pa ako nabibigatan sa kan'ya dahil idin
Unang linggo ng bakasyon. Wala naman akong mahalagang gagawin ngayong araw...Hindi ako sanay sa ganito. Buong araw kong inubos ang oras ko sa unit ng wala ni isang ginagawa. Buong araw ko rin ininda ang pangungulit sa'kin ni Toby. Magbakasyon daw kami at siya na raw ang bahala sa buong gastusin basta sumama lang daw ako. "Loooooove, dali naaaaa, sama ka na!" Inalog-alog niya ang isang balikat ko. Inis ko namang tinanggal ang kamay niya d'on. Ang itsura nito ay mukhang nagpapa-awang tuta. Inirapan ko lamang 'to saka binalik ang sarili sa pagbabasa ng isang article.But this man beside me was too persistent. He doesn't even take a no's as an answer."Love, please? I want to take a vacation! I don't want to stay here in the middle of summer! We need to go to the beach or even go to the province to gather some fresh aaaaaaaair!" Nagpapapadyak pa ito na parang batang nagmamaktol. Napahilot ako sa sintido ko. Why would I always go through this every time summer comes? Laging ganito si Tob
Nakatulog ako sa kalagitnaan ng byahe. Nagising na lang ako, nadatnan ko na gabi na at isa-isa na ring binababa ni Toby ang mga gamit namin. Nakapark na rin ang sasakyan. Nagstretch ako para kahit papaano ma-kondisyon ang katawan ko saka ako bumaba sa sasakyan para tulungan si Toby sa likod."Let me carry this," sinubukan kong kunin ang bag na hawak niya pero iniwas niya 'yon. Nagtataka akong tumingin sa kan'ya."You don't have to carry anything. Go to the lobby first, Love. I'll carry all the baggage," Isinukbit niya sa magkabilang balikat ang dalawang backpack, sunod naman niyang binuhat ang dalawang weekender bag. Tinitigan ko pa lang kung paano niya buhatin ang mga 'yon, parang ako ang nabibigatan para sa kan'ya."Are you sure? Isn't that very heavy? I can help naman." I am sincere of helping him. Seeing him carrying all those bags, it must be very heavy."I'm fine, don't you trust my muscles, Love?" His brows gestured up and down while smirking at me. He's too full of himself."O
"Toby! Ayoko! Baka malaglag ako d'yan!" Hinampas ko ang kamay ni Toby para hindi niya ako mahawakan.Instead of pagaanin ang loob ko ay tinawanan lang ako ng malakas ni Toby. "No! You're not going to fall! You haven't even ridden yet!" Malakas akong napasigaw ng subukan akong isakay ni Toby sa kayak. Hindi naman talaga ako takot magkayak. Takot ako sa kasama ko magkayak! Nagbabalak kasi si Toby na itulak ako, pinagbantaan ako na kapag nasa malalim na bahagi na raw kami ng dagat ay sadya niya raw akong itutulak at iiwan!"Sasampalin kita, Toby! Kapag ako sadya mong hinulog, 'wag ka na magpapakita sa'kin!" Pagbabanta ko."Ayoko! Ayoko d'yan sa harap mo!" Sobrang ingay at panay sigawan ang ginawa namin ni Toby na pati 'yung naga-assist sa'min sumakay sa kayak ay natatawa. In the end nakasakay din kami at ngayon ay nagp-paddle sa gitna ng dagat.The sun was scorching. The heat that came from the sun felt like needles stabbing my skin. I should wear the longsleeve rash guard rather than
"Toby! Restrain yourself from eating too much!" Saway ko dahil sunod-sunod ang pagkain nito. Punong-puno na ang bibig nito pero hindi pa rin siya tumitigil kakalagay ng pagkain sa bibig niya. Balak ko sanang agawin 'yung bowl ng garlic shrimp na nasa harapan niya para pigilan ito sa sobrang pagkain kaso naunahan ako nitong kunin 'yon at iniwas niya sa'kin para hindi ko makuha. Sinamaan ko ito ng tingin ngunit hindi ito nagpatinag. Talagang inasar pa ako nito dahil inilapit nito ng kaunti ang mukha niya at kinain niya ng dahan-dahan sa mismong harapan ko.I grimaced. Nanunubok siya ng pasensya. Kapag ba sinampal ko 'to rito, makapang-aasar pa kaya siya?I pointed at him. "Kapag may nangyaring masama d'yan sa tyan mo, bahala ka na sa buhay mo," pagbabanta ko. Sumimangot si Toby saka inabot ang baked mussels para ipagpatuloy ang pagkain. Hindi ko alam kung na apektuhan ba ito o nananadya lang siya.Si Toby lang ang kumakain sa'ming dalawa. Hindi na rin natuloy ang plano ko na magswimsu
Kinabukasan, mga tanghali kaming pumunta ni Toby sa mall para maglibang dahil masyado na ata akong babad sa loob ng unit samantalang si Toby, e, sobrang busy. Titingin na rin ako sa pet shop dito sa mall dahil baka may magustuhan ako d'on."Can we pass by the pet shop?" Tanong ko. Magkahawak ang kamay namin ni Toby na nag-lilibot sa loob ng mall. Isini-swing pa niya ang kamay namin.Tumingin sa'kin si Toby at ngumiti. "Okay," pagpayag niya. "Are you planning to pick a dog today?" Umiling ako. "Nah, I'll just take a look. Hindi kaagad ako kukuha, pag-iisipan ko na lang muna."Napatawa naman ito ng mahina. "Why'd you need to think of it? Buy it now and think after." Nakangiting suwestyon ni Toby.Tinignan ko siya nang matalim saka inirapan. Ipapahamak pa ako. Puro na lang talaga kalokohan ang binabanggit ng lalakeng 'to.Nang mapadaan kami sa may bookstore, kaagad kaming pumasok d'on. May specific din kasi akong libro na gustong bilhin at mga stationeries. Gan'on din si Toby, bibili ri
Nakatingin sa ibaba, naglalakad mag-isa sa gilid ng kalsada at hindi iniinda ang mga dumaraang sasakyan sa gilid ko.Palakad-lakad lamang ako, hindi alam kung saan o hanggang kailan ako dadalhin ng mga paa kong tila hindi nakakaramdam nang pagod.Paulit-ulit na nagp-play sa utak ko kung ano ang nangyari kanina. Pa'nong umabot sa gan'on ang magandang intensyon ko na dalawin ang kaibigan ko? Wala akong ginawang masama. Hindi totoo ang mga ibinibintang ni Jenna sa'kin dahil kahit kailan ay hindi sumagi sa isip ko na ipagkalat ang nalalaman ko sa kahit kanino!"She took the blame on me that easily…" napatingin na lamang ako sa kulay bughaw na langit habang mabagal na naglalakad. "I did not do the allegations she said I did… but, how could I explain myself to prove my side? Kung idinidiin niya na ako kahit pa hindi pa niya naririnig ang paliwanag ko?"Napahinto ako sa paglalakad. Naisip ko na kanina d'on sa bahay ni Jenna ay ipinapaliwanag ko na ang sarili ko kaya nga lang…ang mga matang
"Do you need anything else, Tita?" I asked as I placed the cup of green tea on the coffee table.She just waved her hands to me, refusing my offer. "I came here just to check on my son. There's no need to make an extra effort. Besides, I won't stay here for too long. I'll leave immediately." Malamig na tonong wika ni Tita.Napatikhim ako upang pigilan ang sarili na dumaldal pa dahil mukhang hindi ito natutuwa na makita ako.I excused myself to Tita at naglakad na lang ako patungo kay Toby na nag o-organize ng mga groceries. "Nandyan si Tita, oh. Ako na d'yan, pumunta ka na r'on para makapag-usap kayo." Bulong ko. He nodded and stood up. "Just leave those cans there." Turo niya sa mga lata na nasa ibabaw ng counter. "I'll take care of it later," Tinalikuran niya na ako at nagtungo sa salas kung na saan si Tita.I organized our groceries silently. I heard their conversation but chose not to eavesdrop and mind what I'm doing right now."Son, you're too young to live yourself alone. Can'
Abala ako ngayong umaga sa pag-aasikaso kay Gio. Kakatapos lamang nitong maligo dahil nagdumi ito. Pa'no kasi, bumili ng dragon fruit si Toby at ipinakain 'yon kay Gio kaninang madaling araw! Hindi man lang nilinisan 'yung aso! Ang hirap pa namang tanggalin nung stain ng dragon fruit! Ngayon ay nasa sala kami ni Gio habang pinupunasan ko ang basang balahibo nito. Laking pasalamat ko talaga na kulay brown si Gio at nadala sa baking soda paste ang pagtanggal sa stain nung dragon fruit."All clean!" Masayang wika ko nang matapos kong punasan ang buong katawan ni Gio.Nagkakawag ito upang patuyuin ang sarili kaya tumilansik ang butil ng tubig mula sa kan'yang balahibo na tumama naman sa'king mukha. Pinunasan ko ang tubig na tumalsik sa mukha ko bago bigyan ng headpat si Gio."Do you want me to dry your fur, baby? I know you love playing with blowers, wait," hindi mapakali at nagtatakbo paikot si Gio nang marinig niya ang salitang 'blower'. Tumayo na ako para kunin ang blower sa kwarto k
Nakatulog kaagad ako pagkahatid sa'kin ni Gaius. Nalimutan ko nga kumain dahil inantok kaagad ako. Dahil maaga ako nakatulog kagabi kaya ngayon ay gising ako ngayong madaling araw. Sinubukan kong matulog ulit pero hindi na ako dinadalaw pa ng antok.Hanggang ngayon ay tulog pa rin si Gio. Ngayong madaling araw ay napagdesisyunan kong lumabas kasi nagutom ako pagkagising ko kanina. Naramdaman kong nagwala kaagad ang tyan ko kanina. Ang sabi ng mga staff ay may malapit daw na night market dito. Meron ding convenient store at Jollibee na pwedeng lakarin, walking distance lang. Malamig sa labas kaya nagsuot ako ng dark blue na pang-ibabang pajama at oversized na hoodie na kulay yellow. Nakatali rin ang buhok na pa-ponytail at nagsuot ako ng cap na kulay beige.Nang masigurado ko nang maayos ang suot ko bago lumabas, kinuha ko na ang wallet ko sa loob ng bag saka dahan-dahang naglakad papunta sa pinto para iwasan ang gumawa ng ingay at magising si Gio.Successful ang paglabas ko. Madilim
"Gio! Stop chewing my shoe!" Saway ko kay Gio nang napagtripan nitong kagat-kagatin ang heels na sapatos ko.Abala ako sa paglalagay ng hikaw ko. Hindi nakinig sa'kin ang pasaway na aso at patuloy sa pagkagat sa sapatos ko. Nang matapos kong ilagay ang hikaw ko ay kaagad kong inawat si Gio. Galit na galit ito sa sapatos ko na parang may personal itong sama ng loob."Baby, stop, okay? Wala na akong gagamiting sapatos kapag nasira mo 'yan," sermon ko sa kan'ya pero nagpupumiglas si Gio sa pagkakahawak ko sa kan'ya at ayaw magpaawat. Wala na akong choice, inilapag ko si Gio at nang tangkain niyang balikan ang sapatos na nasa lapag ay kaagad ko 'yon kinuha. Napatingin naman si Gio sa sapatos na inangat ng kamay ko.Napakunot ang noo ko. "What's wrong with you, huh?" Ang weird ng kilos ngayon ni Gio. Iretable ito masyado at napaka-unusual sa'kin n'on dahil kadalasan ay antukin ito.Panandalian kong ipinatong ang sapatos sa may round table dahil hindi ko pa naman gagamitin. Niluhod ko ang i
Nagising ako na tila ba binuhusan ako nang malamig na tubig nang makita ko kung anong oras na. Late na ako! Papasok pa naman ako ngayon! Bakit ngayon pa nagtaksil ang alarm ko!Nakahiga si Gio sa gilid ng kama ko. Napabangon ito nang marahas akong tumayo at naggagahol na nagtungo sa bathroom para maligo. Habang naliligo ako, halos hindi ko na masyadong kinuskusan ang sarili ko dahil ayokong magtagal. Sobrang late na ako sa pagpasok! Sayang ang lesson! Naka missed na ako ng isa, hindi pwedeng dumalawa pa!Nang makalabas ako sa bathroom. Basang-basa akong lumabas na tanging twalya lang ang nakabalot sa'king katawan. Sobrang basa pa ang buhok ko at tumuto pa ito pababa sa'king katawan. Naglakad na ako patungo sa harap ng closet ko para kunin ang susuotin ko. Muntik pa nga akong madulas dahil sa kalokohang pinaggagagawa ko! Buti kamo napakapit ako sa may closet kaya hindi ako tuluyang nadulas!Hindi na ako nag-abala pang mag-ayos at dali-daling sinuot ang damit ko. I didn't bother to app
First-day ng pagbabalik namin sa university. Pagkapasok ko pa lang kumaway na kaagad sa'kin si Jenna ng makita ako nito. Nakangiti ito at sumenyas sa'kin na sa tabi niya ako uupo.Mabilis naman akong nagtungo sa pwesto niya. Ngumit siya sa'kin pagkaupo ko pa lang."How's the vacation?" Bungad nito. Napakamot naman ako sa ulo ng tanungin niya sa'kin 'yon. Naalala ko kasi kung ano ang mga nangyari. Sobrang gulo, napakagulo lalo na at puro sakit ng ulo ang binigay sa'kin ni Toby n'ong bakasyon. Pakiramdam ko ay sasabog ang ulo ko sa tuwing naalala ko 'yon."Well, kind of disaster I guess?" Awkward pa akong napatawa sa kan'ya."Hey, girls, what's the tea?" Napalingon kami kay Ate Karla na may malapad ang ngiting nakatayo sa gilid ko. Kaagad akong niyakap nito at nakipag beso, gan'on din ang ginawa niya kay Jenna at umupo sa kabilang side nito."Seems like Caitlyn is late again? On the first day of class. Well, as usual of her. What's new?" Ate Karla rolled her eyes. Napatawa naman kami n
Kinabukasan, mga tanghali kaming pumunta ni Toby sa mall para maglibang dahil masyado na ata akong babad sa loob ng unit samantalang si Toby, e, sobrang busy. Titingin na rin ako sa pet shop dito sa mall dahil baka may magustuhan ako d'on."Can we pass by the pet shop?" Tanong ko. Magkahawak ang kamay namin ni Toby na nag-lilibot sa loob ng mall. Isini-swing pa niya ang kamay namin.Tumingin sa'kin si Toby at ngumiti. "Okay," pagpayag niya. "Are you planning to pick a dog today?" Umiling ako. "Nah, I'll just take a look. Hindi kaagad ako kukuha, pag-iisipan ko na lang muna."Napatawa naman ito ng mahina. "Why'd you need to think of it? Buy it now and think after." Nakangiting suwestyon ni Toby.Tinignan ko siya nang matalim saka inirapan. Ipapahamak pa ako. Puro na lang talaga kalokohan ang binabanggit ng lalakeng 'to.Nang mapadaan kami sa may bookstore, kaagad kaming pumasok d'on. May specific din kasi akong libro na gustong bilhin at mga stationeries. Gan'on din si Toby, bibili ri
"Toby! Restrain yourself from eating too much!" Saway ko dahil sunod-sunod ang pagkain nito. Punong-puno na ang bibig nito pero hindi pa rin siya tumitigil kakalagay ng pagkain sa bibig niya. Balak ko sanang agawin 'yung bowl ng garlic shrimp na nasa harapan niya para pigilan ito sa sobrang pagkain kaso naunahan ako nitong kunin 'yon at iniwas niya sa'kin para hindi ko makuha. Sinamaan ko ito ng tingin ngunit hindi ito nagpatinag. Talagang inasar pa ako nito dahil inilapit nito ng kaunti ang mukha niya at kinain niya ng dahan-dahan sa mismong harapan ko.I grimaced. Nanunubok siya ng pasensya. Kapag ba sinampal ko 'to rito, makapang-aasar pa kaya siya?I pointed at him. "Kapag may nangyaring masama d'yan sa tyan mo, bahala ka na sa buhay mo," pagbabanta ko. Sumimangot si Toby saka inabot ang baked mussels para ipagpatuloy ang pagkain. Hindi ko alam kung na apektuhan ba ito o nananadya lang siya.Si Toby lang ang kumakain sa'ming dalawa. Hindi na rin natuloy ang plano ko na magswimsu