ALENA
Lumipas pa ang ilang araw, pilit kung kinakalimutan ang nangyari sa amin ni Senyorito. Iniisip ko na lang na panaginip lang ang lahat ng iyon. Sino ba naman ako para patulan nito. Sabi nga ni Joan maraming babae si Senyorito. Baka naman napagdiskitahan lang ako nito.Iniiwasan ko na makita pa si Senyorito. Nahihiya kasi ako at isa pa baka ano naman ang katangahan ang gagawin ko. Isang titig lang kasi nito nanginginig na ang tuhod ko.Buti na lang din at hindi na ako nautusan pa na maglinis sa kwarto ni Senyorito, kasi kung mangyari yun naku yari na. Ayaw ko ng mangyari ulit ang mga nangyari na.Pero hindi eh, patuloy pa rin gumugulo sa isip ko ang lahat. Laging lumilitaw sa panaginip ko ang mga ginawa ni Senyorito sa akin.Aaminin ko na talagang nasarapan ako, grabe walang katulad na sarap ang pinaranas nito sa akin at pakiramdam ko ay hinahanap-hanap ito ng aking katawan.Hindi ako makapag focus sa aking mga gawain sa mansion at pag - aaral. Bigla na lang akong napapatulala. Katulad ngayon, kanina pa pala ako kinakusap ni Joan, kung hindi pa ako kinalabit nito hindi ko pa siya mapansin."Uyyyy Best, anong nangyari sa iyo, kanina pa ako daldal ng daldal dito. Kaya pala hindi ka sumasagot, tulala ka na naman." nagtatakang wika ni Joan. Galing kaming School at kakababa lang namim sa tricycle.Kasabay pa rin namin si Alex at Felix."Ha.... Ah... Eh... Pasensya ka na Best may iniisip lang ako". Natatarantang sagot ko dito."Ikaw Best ha, ilang araw na kitang napapansin, lagi kang wala sa sarili mo. May nililihim ka ba sa amin?.. Tanong ni Joan" Naku.. Wala Best.. Ikaw pa ba naman.Alam mo naman best Friend tayo.. Walang lihiman... ".at ngumiti ako ng pilit dito.Napanguso lang si Joan dahil da sinabi ko. Parang hindi ito kombinsedo."Joan, my love hayaan mo na si Alena, baka naman meron lang gumugulo sa kanyang isipan, tayo na lang ang mag-usap." wika ni Felix sabay pa cute kay Joan.."Grrrrr....Yuck!!!! Hindi kita feel kausap Felix kaya tsupi na muna." Inis na wika ni Joan.Humalakhak lang si Felix na parang wala lang dito ang sinabi ni Joan. Sabagay sanay na din siguro ito sa ugali ni Joan kasi magkababata ang mga ito.Inirapan naman ito ni Joan at kumapit sa braso ko sabay bulong sa akin." Sure ka Best ha? Baka mamaya may nililihim ka na sa akin. Magtatampo ako sa iyoBestfriend kaya tayo kaya dapat lang na open tayo sa isat isa." wika nito"Naku Best wala talaga.. Tsaka wala naman akong dapat na ililihim noh...lagi kaya tayo magkasama kaya imposibleng may mga bagay pa na dapat kong ilihim sa iyo, sa talas ba naman ng radar mo imposible na may makakalusot na tsika sa iyo. !" Nakangiti kong wika dito.Patuloy kami sa paglalakad hanggang sa makarating malapit sa mansionAgad na nagpaalam si Joan sa akin. Hindi naman kasi ito full time na katulong nang mansion. Kapag weekend lang ito pumupunta ng mansion or kapag walang pasok sa school para tumulong sa mga gawain. Minsan naman kapag nababagot ito sa bahay nila bigla na lang sumusulpot sa mansion para tulungaan ako.******Kinagabihan....Napabangon ako sa aking higaan ng may marinig na mahinang pagkatok sa pinto. Tiningnan ko muna si Nanay na noon ay himbing na himbing sa pagtulog. Nang sipatin ko ang orasan ay pasado alas-onse na ng gabi. Kahit nagtataka ay bumangon ako sa aking higaan upang alamin kung sino ang nasa labas at ano ang kailangan nito. Baka kasi magising si Nanay sa ingay ng katok at maantala pa ang tulog nito. Nakakaawa naman. Alam kong pagod ito sa maghapong trabaho.Dahan-dahan akong naglakad papunta sa pinto at marahang binuksan. Nagulat ako ng makita ko si Senyorito na nakatayo sa labas ng pinto. Wala itong damit na pang itaas at agad akong hinawakan sa kamay.Marahan ako nitong hinila palabas ng kwarto. Ito na din ang nagsara ng pinto ng kwarto namin."Si-Senyorito, bakit po? May iuutos po na kayo?" mahinang tanong ko dito. Nagtataka ako kung ano ang kailangan nito. Dis-oras na kasi ng gabi. Imposible naman na may ipapagawa pa ito sa amin."Lets go to my room Honey.. I need you! I want you!". Pabulong na sagot nito sa akin habang hawak ako sa mga kamay. Naamoy ko pa ang alak sa hininga nito. Nakainom ito at marahil ay may iuutos sa akin. Natyempuhan lang siguro na itong kwarto ang nakatok nito para mang-utos."Hmmm, antok na po ako Senyorito, pwede po bang bukas na lang kung may iuutos po kayo." mahinang wika ko dito habang marahan na hinhila ang kamay ko na hawak nito.Hindi ito bumitiw sa pagkakahawak sa aking kamay. Ngumiti ito sa akin at hinila ako. Mabilis ang mga hakbang nito kaya naman halos makaladkad ako. Maya-maya pa ay nakarating kami sa kwarto nito. Nang makapasok kami ay agad isinara ang pinto at I nilock.Kinakabahan akong nakatingin dito habang hindi alam kong ano ang gagawin. May matamis na ngiti na nakaukit sa labi nito."Take off your Clothes". Pautos na sabi nito sa akin habang hinahagod ako ng tingin."Po?... Naku po"..parang nalunok ko ang aking mga dila sa mga sandaling iyon. Napayakap pa ako sa aking sarili.Lalong nanlaki ang aking mga mata ng makita ko na naghuhubad ng pajama niya si Senyorito. Kasunod nitong hinubad ang panloob nito habang seryoso na nakatitig sa akin.Hinawak-hawakan pa nito ang sariling anaconda na noon ay galit na galit.Agad na naman akong napatitig sa anaconda nito. Grabe, sobrang laki talaga na parang pumpintig-pintig pa."You like it? Later honey matitikman muna ito".napamulagat ako ng lumapit ito sa akin at marahan akong niyakap at idiniin sa akin ang naghuhumindig niyang pagkalalaki.Kahit may damit pa ako ramdam na ramdam ko ang haba at tigas nito. Maya-maya pa ay naramdaman ko na lang na lumapat ang kanyang mga labi sa akin.Agad na sumabog sa buo kung katawan ang kakaibang sensasyon ng maglapat ang aming mga labi. Walang pag-aalinlangan na tinugon ko ito. Kahit na nakaramdam ako ng matinding kaba ay pilit kong iwinawaksi ito. Bahagya naman itong natigilan ng maramdaman ang aking pagpapaubaya at maya-maya lang ay naramdaman ko na lalo itong naging mapusok.Bigla nitong tinaas ang aking blouse. Hinubad niya ito. Titig na titig ito sa nalantad kong dibdib. Wala kasi akong suot na bra kapag matutulog na. Kaya pagkahubad nya ng blouse ko tumampad agad dito ang may hindi kalakihan kong dibdib.Puno ng paghanga sa mga mata ni Senyorito habang tinititigan nito ang nakalantad ko ng dibdib.Agad niya itong hinawakan at hinimas-himas. Walang anu-ano ay bigla niyang isinubo ang aking u***g. Agad naman akong napanganga sa kakaibang sensasyon na naramdaman.Para itong gutom na sanggol na walang sawa na nilaro ang magkabilaan kong bundok. Hindi ko naman alam kong saan hahawak kaya napasabunot pa ako sa buhok nito sa kakaibang ligaya na dulot ng mga bibig nito sa dibdib ko."Aaagghhh.." mahinang ungol ko. Naramdaman ko na basang basa na din ang perlas ko dahil sa ginagawa ni Senyorito sa dibdib ko.Nang magsawa sa dalawa kong bundok, bumaba ang halik nito pababa ng aking tiyan. Hanggang pababa, at naramdaman ko na lang na marahan nitong hinuhubad ang aking shorts kasama ang panloob.Namumungay ang mga mata na tumingin sa akin si Senyorito bago ko naramdaman na sinalat-salat nito ang aking perlas. Agad naman akong napa-igtad sa sarap."Your so wet and i like it." nakangiting wika nito.Iginiya niya ako sa kama at pinahiga. Tumitig ito sa akin bago marahan na hinawakan ang aking mga hita at ibinuka. Tumitig sa aking perlas na may mga ngiti sa labi"Beautiful as always". At bigla na lang itong sumubsob sa hita ko. Bahagya naman napaangat ang aking mga balakang sa kanyang ginawa. Amg sarap talaga ng mga bibig ni Senyorito."Aghhhmm, Senyorito, ang sarap niyan." bulalas ko." giniling-giling ko pa ang aking balakang habang hawak ko ang buhok nito.Wala na akong naramdaman na hiya. Hindi ko maintindihan ang aking sarili. Parang may gustong abutin ang aking katawan na hindi ko maintindihan. Patuloy sa ginagawa niya si Senyorito. Halos tumirik ang aking mga mata sa luwalhati na nadarama.Maya-maya pa ay biglang tumigil si Senyorito. Dinaganan ako nito at muling hinalikan sa labi. Bumaba din ang halik nito sa aking dibdib.Ilang sandali pa ay namumungay ang mga mata na tumitig sa akin."Your beautiful Alena, and I want you". At agad nitong itinutok sa aking pagkababae ang naghuhumindig nitong pagkalalaki.Lalo pa nitong ibinuka ang aking hita, at idiniin ang anaconda nito sa akin. Sa unang ulos agad akong napaigik sa sakit. Parang pinupunit ang aking vagina.Agad namang napahinto si Senyorito at nag-aalalang tumingin sa akin."Senyorito, ayaw ko po, ang sakit pala." pakiusap ko dito na may luha ng tumulo sa mga mata."Tiisin mo lang Alena, ganyan talaga sa umpisa, pero magugustuhan mo din ito. Halos nasa kalahati na ang pumasok, kunti na lang papasok na lahat". Marahan na wika nito habang pinupunasan ang aking luha."Ta-tanggalin mo na muna Senyorito, ang sakit talaga.. Hi-hindi ko kaya, baka hindi kasya yan sa akin, ang laki kasi eh". Nagmamakaawa kong wika dito.Bahagya itong bumuntung-hininga at bigla akong hinalikan sa labi. Agad ko naman itong tinugon. Ang rupok ko diba? Halik lang nito tanggal na agad ang pagpoprotesta ko.Ilang sandali pa ay naramdaman ko na mabilis umulos ulit si Senyorito. Halos mapasigaw ako sa sakit. Agad na naglandas ang luha sa aking mga mata."Pumasok na Honey, kunting tiis nalang, masasanay ka din, hahanap-hanapin ito ng katawan mo." pang-aalo ni Senyorito na tumigil ulit sa pagalaw."Sabihin mo sa akin kapag hindi na masakit para ituloy ko na ok?" sabi nito na muli akong hinalikan sa labi, marahan naman akong tumango dito at tumugon ulit sa mga halik nito.Parang bang nakakalimutan ko ang sakit sa pagkawasak ng aking pagkababae tuwing hinahalikan ako ng ganito ni Senyorito.Maya-maya pa ay kusang gumalaw ang aking balakang na naging hudyat kay Senyorito upang ituloy ang naudlot. Naramdaman ko na nilabas pasok nito ang pagkalalaki sa aking perlas. May kunding hapdi pa rin akong naramdaman pero nangingibabaw ang sarap at kiliti.Sabay kaming napaungol sa ligayang dala ng pag-iisa ng aming katawan."Ahgghhhh Alena, your so tight.... Ang sarap mo. " narinig kong bigkas nito."Ahmmm Senyorito,... Ahhhhh... Ughh" ungol ko naman. Mahigpit ang kapit ko dito habang walang humpay ang paglabas pasok nito sa aking pagkababae.Walang anu-ano ay naramdaman ko na may lumabas sa akin. Halos manginig ang buo kung katawan. Patuloy lang sa pag-ulos si Senyorito at ilang sandali pa ay naramdaman ko na may kung anong katas na sumabog sa aking sinapupunan.Hinugot niya ang kanyang anaconda sa aking perlas at pabagsak na nahiga sa aking tabi. Pareho kaming pawisan at hinihingal.Walang ni isa man na nagsalita sa amin pagkatapos ng mainit na tagpo. Ilang sandali pa ay narinig ko na bahagya ng naghihilik si Senyorito. Nakatulog na ito.Unti-unti akong gumalaw upang bumangon. Bahagya akong napangiwi ng maramdaman ko ang pagsigid ng sakit sa aking katawan lalo na sa aking pagkababae.Pinilit kong bumangon at paika-ikang naglakad upang hagilapin ang aking damit. Agad ko itong sinuot at lumapit kay Senyorito na noon ay payapang natutulog. Napakagwapo talaga nito. Hindi na ako nagtataka pa kung bakit nabihag nito ang aking puso.Nang magsawa ako sa kakatitig sa gwapong mukha ni Senyorito ay dahan-dahan akong lumabas ng kwarto. Kahit masakit ang aking pagkababae ay pinilit kong maglakad ng maayos.Dahan-dahan akong naglakad papunta sa kwarto namin ni Nanay Marta. Sobrang tahimik na ng buong mansion, kaya naman panatag ang aking loob na walang makakita sa akin. Tiyak na malaking iskandalo kapag may ibang makakaalam sa nangyari sa amin ng amo koPagdating sa kwarto ay agad akong nahiga sa aking higaan. Buti na lang tulog na tulog si Nanay Clara. Hindi nito namalayan ang aking pag-alis kanina. Pagod kasi ito sa trabaho kaya tiyak umaga na ang gising nito.Agad na tumulo ang aking luha, ngayon lang pumasok sa isipan ko na naisuko ko na ang aking Virginity. Natatakot ako sa possibleng mangyari sa akin.Hindi ko alam kung anong meron sa amin ni Senyorito pagkatapos ng lahat. Nakuha na nito ang aking pagkababae. Nag-aalala din ako na baka malaman ito ni Nanay. Tiyak na madidismaya ito sa akin. Ilang beses kasi ako nitong pinapangaralan na dapat ay ingatan ko ang aking sarili. Ang aking pagkababae. Lalo na at alam nito na kakaiba ako sa lahat. Na lapitin ako ng mga lalake dahil sa angkin ko daw na ganda.Pinikit ko ang aking mga mata at pinilit alisin sa isipan ang mga alalahanin para makatulog....bahala na, pero Mahal ko na si Senyorito. Sa murang edad ko alam ko na sa sarili kong mahal ko na ito. Hindi naman siguro ako nito pababayaan kung sakaling magbunga ang nangyari sa amin. Papanagutan naman siguro ako nito. Alam naman nito na minor pa lang ako.ALENANagising ako kinaumagahan na sobrang sama ng pakiramdam. Pakiramdam ko tuyong-tuyo ang aking lalamunan. Hindi ako makabangon sa sobrang sakit ng buo kong katawan. Hindi ko din halos maigalaw ang aking balakangPakiramdam ko may sugat ako sa aking pagkakabae. Pati ulo ko ay parang binibiyak.Nang tingnan ko ang orasan ay nagulat ako dahil alas-otso na pala ng umaga. Nang lingunin ko ang higaan ni Nanay ay bakante na itoBabangon na sana ako sa aking higaan ng bigla akong napangiwi sa sakit at dagdagan pa ang pakiradam ko na umiikot ang buong paligid. Nahihilo ako. Agad akong napabalik sa aking higaan at nagtalukbong ng kumot dahil nilalamig talaga ako.Maya-maya pa ay bumukas ang pinto ng aking kwarto at nakita kong pumasok si Nanay Clara.Nagulat pa ito ng makita akong nagtalukbong ng kumot. "Anak, anong nangyari masama ba pakiramdam mo" tanong nito habang lumapit sa akin at dinama ang aking noo."Diyos ko Alena, ang taas ng lagnat mo."Natataranta na wika ni Nanay." Na-nay an
ALENAEARLIERNagising ako ng may pumasok sa aking kwarto. Nakaidlip pala ako sa sobrang sakit ng katawan at sama ng pakiramdam. Nang idilat ko ang aking mga mata ay napansin ko na si Joan pala ang dumating.May pag-aalala ang hitsura nito habang nakatingin sa akin. Agad itong lumapit sa higaan at marahan akong tinitigan mula ulo hanggang paa. Ilang sandali pa ay bumuntung-hininga ito."Best, totoo ba ang kumakalat na tsismis"!? . Direchong Tanong nito sa akin habang nakatitig sa aking mga mata.Agad naman akong nag iwas ng tingin dito."A-anong ibig mong sabihin Best?" nagtataka kong tanong dito. Marahan akong bumangon at umopo sa gilid ng aking kinahihigaan."Best, kalat na kalat sa buong hasyenda ang nangyari sa inyo ni Senyorito kagabi." deritsahang wika ni Joan."Dumaan sila Senyorito sa koprahan... Kasama ang kanyang mga barkada. Narinig halos lahat ng nandoon ang kwentuhan nila..... Ang tungkol sa nangyari sa inyo..." pagpapatuloy ni Joan.Natahimik ako sa sinabi nito. Nagugulu
ALENAHinihingal ako habang nakaupo sa isang bahagi ng bangketa dito sa Metro Manila. Napakagulo ng paligid. Abala lahat ng tao na akala mo ay laging may hinahabol. Mausok ang paligid. Tagaktak na din ang pawis sa buo kong katawan. Sobrang init ng panahon. Nakatanaw ako kay Nanay Marta na noon ay mabilis na naglakad papunta sa isang tindahan para bumili ng tubig. Bahagya kong nilingon ang dala namin na kariton na noon ay puno ng mga kalakal. Papunta na sana kami sa suki naming junk shop ng makaramdam ako ng pananakit ng aking balakang. Pakiramdam ko naninigas ang aking tiyan. Kaya nakiusap ako kay Nanay na kung pwede ay magpahinga muna kami. Akala ni Nanay nauuhaw lang ako kaya nagpaalam ito na bibilhan ako ng malamig na tubig. Dito kami napadpad sa Manila ng pinalayas kami sa hasyenda Falcon. Nakarating naman kami ng maayos dito at nakakuha ng mauupahan na maliit na kwarto. Akala ko magiging maayos ang buhay namin. Pero nagkamali ako. Lalo kaming naging misereble. Lalo kaming nagin
Naku ano ang nangyari kay Ineng? Sumakay na kayo dito sa aking tricycle, ihahatid ko kayo sa hospital." boluntaryo na wika ng tricycle driver. "Naku salamat sa iyo Manong. Kailangan madala itong anak ko sa hospital dahil sumasakit ang tiyan. Buti na lang at hinintuan mo kami." wika ni Nanay habang inaalalayan akong isakay sa loob ng tricycle. Napansin ko nman na may kinuha si Nanay sa loob ng kariton. ang maliit na bag nito na hindi hinihiwalay kahit saan kami magpunta. Mabilis na pumasok sa loob ng tricycle para alalayan ako. Hinaplos-haplos pa nito ang aking tiyan sa pagbabakasakali na maibsan ang sakit na aking nararamdaman."Huwag kayong mag alala Mrs. Babalikan ko yung kariton niyo pagkatapos ko kayong maihatid sa hospital." boluntaryong wika ng driver sa amin. Agad nitong pinaandar ang tricycle. "Naku salamat Manong. Napakabait niyo po. Alam niyo ba na sa dinami-dami ng dumaan na sasakyan sa lugar na iyon kayo lang ang kusang huminto." wika ni Nanay. "Maliit na bagay Mrs. Si
ALENA"Diyos ko Alena, salamat at gising ka na." Agad na narinig kong wika ni Nanay Clara. Bakas sa boses nito ang tuwa."Nanay, nasaan po ako." nanghihina kong tanong dito."Nandito ka sa hospital anak. Nawalan ka ng malay kanina. Salamat sa diyos at maayos ka na." sagot ni Nanay"Nay, kumusta po ang baby ko?" tanong ko kay Nanay at biglang kinapa ang aking tiyan. Bigla akong nag alala sa kalagayan ng aking anak dahil dinugo pala ako bago ako nawalan ng malay."Huwag kang mag-alala anak. Ligtas ang bata sa iyong sinapupunan." wika ni Nanay sa akin na agad naman na nagpawala ng aking alalahanin."Salamat naman po kung ganoon". Sagot ko dito at agad na iginala ang aking paningin sa paligid. Nagtaka ako dahil nandito ako sa malaking kwarto at halatang mamahalin ito."Nay, baka wala tayong pambayad dito sa hospital. Mahal po yata dito." nag aalala kong wika kay Nanay."Huwag kang mag-alala anak mayroong tao na tumulong sa atin." sagot ni Nanay."Kahit na po Nay. Nakakahiya po. Labas na p
ALENAMabilis na lumipas ang mga araw. Nandito ako ngayon sa isang bahay na pag-aari ng Kuya William sa isang sikat at exclusive na subdivision dito sa Makati. Wala pa rin si Kuya Damon. May mga importante daw itong inaasikaso at kahit gustuhin na umuwi nito para makita ako ay hindi nito magawa. May mga bagay daw kasi itong dapat gawin na hindi dapat ipagpaliban. Minsan ko na din itong nakausap sa telepono at masaya ako dahil naririnig ko sa boses nito ang sobrang kaligahan dahil sa wakas natagpuan na nila ako. Kapansin-pansin din ang maraming security guard na laging nag-iikot sa paligid ng bahay ni Kuya William. Hindi bababa sa sampung katao ang mga ito. Matitikas ang mga pangangatawan at kung kumilos ay akala mo laging sasabak sa gyera. Purong mga mayayaman at kilalang tao ang nakatira sa lugar na ito. Malalaki ang mga bahay at talaga namang nag-uumapaw ang karangyaan na makikita kahit sa labas pa lang ng bahay. Hindi naman pahuhuli ang bahay ni Kuya William. Hindi ito nalalay
ALENAGalit na dinuro ni Donya Amelia si Ate Anastasia . "Who are you para saktan si Valerie? Galit na wika ng Senyora kay Ate. Nanlilisik ang mga mata nito." And who are you para makialam?" ganting tanong ni Ate Anastasia. Nakataas ang kilay nito. Palaban at talaga namang lumabas ang pagiging maldita ni Ate Anastasia. " Ana, magiging mother in law na ng bruhang iyan. " sagot ni Nanay Clara sabay turo kay Valerie na noon ay umiiyak na."Ohhhhh???? In laws pala. Ang malas naman ng anak mo kung ganoon." ang nang- uuyam na sagot ni Ate Anastasia. Nginisihan pa nito si Valerie na noon ay hindi makatingin ng diretso kay Ate. Agad naman namutla si Valerie sa sinabi ni Ate. Parang may malaki itong sekreto na tanging si Ate lang ang nakakaalam. Napangisi naman sila Ate Jane at Ate Marga. Gumuhit ang nang-uuyam na ngiti sa mga labi ng mga ito. Hindi naman mapakali si Valerie. Para itong natataranta na ewan. "Abat--- bastos ka ah!!!! Galit na wika ni Senyora Amelia. Nanlilisik ang mga ma
ALENAPasimple kung pinunasan ang luha sa aking mga mata. Nakatitig ako sa aking cellphone habang tinitingnan ang larawan nila Senyorito Justine at Valerie. Ikakasal na pala ang mga ito sa susunod na araw. Kaya pala magkasama sila ng Donya ar Valerie sa pamamasyal. Talaga ngang boto ang buong Falcon kay Valerie. Sabagay, ang mayayaman ay para sa mayaman at ang mahirap ay para sa mahirap. Hindi pwedeng magsama ang langit at lupa ika nga. Nakakalungkot lang. Siguro kung hindi ako nakidnap at dito lumaki sa piling ng tunay kong pamilya, hindi ko siguro dadanasin ang matinding pang-aalipusta. Ang matinding rejection. Mamahalin kaya ako ng isang Justine Falcon kung alam nitong galing ako sa mayaman na pamilya? Pero hindi, hindi sukatan ang istado ng buhay. Kung iyun ang kanyang sukatan sa pag-ibig mas mabuti pang huwag na lang. Para sa akin hindi iyun ang tunay at wagas na pagmamamhal. Kung talagang mahal niya ako kaya niya akong paglaban sa lahat at sa pamilya nito. Hindi niya ako sasak
ALENA POVTahimik akong nakamasid sa dalawang batang naglalaro sa buhanginan. Matamis akong napangiti habang pinagmamasdan ang dalawa na masayang binubuo ang isang kastilyong buhangin. Nandito kami ngayun sa isang tagong Isla sa Visayas. Pinili namin magbakasyon dito para makaiwas sa ingay at polusyon ng Manila. Isa pa gusto namin magkaroon ng quality time para sa isat isa. Nagiging masaya ang buhay namin simula ng muli kong patawarin si Justine. Tama nga sila, hindi ka magkakaroon ng kapanatagan ng kalooban kapag hindi mo papakawalan ang galit na nasa puso mo.Halos limang taon na kaming nagpapabalik-balik dito. Masaya, tahimik at sariwa ang hangin. Solong-solo ng pamilya namin ang buong lugar na ito. Matamis akong napangiti ng kumaway sa akin ang anak kong si Rhian. Yes....eight years old na siya ngayun. Kay bilis lumipas ng panahon. Ang bilis lumaki ng mga bata. Ilang taon pa ang bibilangin at may mga dalaga at binata na kami.Sinulyapan ko ang batang lalaki na masayang tumatawa
ALENAAgad kong inasikaso si Baby Rhian pagkagising ko. Kailangan kong makabalik ng hospital bago gumabi. Papalitan ko sa pagbabantay kay Justine sila Donya Amelia dahil uuwi daw muna sila ng bahay. Isa pa muling nagising si Justine kanina at hinanap daw ako."Sigurado ka bang hindi mo kailangan ng makakasama sa hospital? Pwede kang magsama ng kahit isa sa mga kasambahay dito para naman may mautos-utusan ka doon." suhestiyon ni Nanay Clara pagkatapos kong sabihin dito na ako ang magbabantay kay Justine ngayung gabi. Bukas din daw gagawin ang surgery nito kaya kailangan ng support ng pamilya para hindi panghinaan ng loob ng pasyente."Kaya ko na ang sarili ko Nay. Pasensya na po kung kayo ulit ang magbabantay kay Rhian ngayung gabi. Babawi po ako sa inyo sa mga susunod na araw kapag maayos na ang lahat." sagot ko kay Nanay Clara."Nakuwww, huwag mong isipin ang tungkol sa bagay na iyan. Masaya akong alagaan ang anak mo Alena." sagot naman ni Nanay Clara. Nakangiti naman akong nagpasala
ALENAKasabay ng pagkabog ng dibdib ko ang pag-uunahan sa pagtulo ng luha sa aking mga mata. Parang bigla akong nawalan lakas at biglang nanghina ang tuhod ko."Alena, diba kausap mo pa lang siya kanina? Tumawag si Marco kay Casper ngayun lang at ayun dito pagkatapos niyong mag-usap ni Justine nagyaya daw itong pumunta ng bar. Uminom daw ng uminom ng alak habang umiiyak at hangang sa malasing. Pagkatapos nagyaya na daw itong umuwi at tinanong ni Marco kung kaya pa niyang magdrive dahil ihahahatid nya na lang daw sa bahay nito. Kaya lang nag-insist si Justine na hindi pa daw siya lasing. Kaya pa daw niya ang sarili niya kaya naman walang ng magawa si Marco kundi hayaan ang kanyang kaibigan. Sinundan niya daw ito hanggang sa makalabas sila ng highway. Noong una maayos pa naman daw ang pagdadrive ni Justine pero nagulat siya ng bigla itong kumabig at ibinangga ang sasakyan sa kasalubong na truck." pagsasalaysay ni Ate Anastasia. Naipikit ko ang aking mga mata dahil sa matinding takot na
ALENAHindi naman ako ganoon kasama para hindi makaramdam ng awa sa sitwasyon ngayun ni Valerie. Kitang kita naman sa hitsura nito na nahihirapan ito ngayun. Pero hindi ko alam kung gaano ito kasensero sa paghingi ng tawad. Malaki ang kasalanan nito sa akin at hindi ganoon kadali ang lahat para kalimutan ko na lang basta basta. . Ngunit hindi din naman ako ganoon kasama para hindi ito tulungan sa kanyang problema kung totoong nagsasabi ito ng katotohanan. .Muli kong binalikan si Nanay Clara. Ilang minuto pa kaming nanatili sa garden hangang sa nagpasya akong pumasok na muna sa loob ng bahay para makapagpahinga. Kakausapin ko muna mamaya si Kuya Damon. Hindi kaya ng konsensiya ko na pabayaan si Valerie. Kung totoo mang maysakit ang anak nito, sino ba naman ako para pagkaitan ito ng tulong."Balita ko pinuntahan ka dito kanina ni Valerie?" agad na tanong sa akin ni Kuya Damon habang kumakain kami ng hapunan. Katabi nito si Erin. Agad naman akong tumango"Nanghihingi siya ng tulong Kuya
JUSTINEHIndi maalis-alis ang tingin ko sa harap ng telibisyon habang pinapanood ang interview kay Alena kanina ng mga reporters sa mall kung saan ito nakikitang namamasyal. Nagkakagulo ang mga fans nito at halatang sabik silang lahat na makita ang kanilang iniidulo. Nandito ako ngayun sa condo kung saan nakatira sila Alena noon. Nandito lahat ng alaala namin kaya mas gusto ko dito manatili kaysa sa bahay ko sa Alabang. Malaki ang ipinagbago ng babaeng mahal ko. Ibang iba na ito ngayun. Medyo tumaba na ng kaunti pero hindi pa rin maitatago ang natural nitong kagandahan. Napaka-simple nitong tingnan sa kanyang suot na simpleng pants at tshirt. Napaka-fresh nitong tingnan. Halatang wala na itong problema pang iniisip. Hindi katulad noon na kapag ngumingiti ay hindi nakakaabot sa kanyang mga mata.Natuwa ako sa statement na ibinigay nito. Kung ganoon hindi na ito mag-aartista. Halatang sa ibang bansa ito dinala ng mga kapatid dahil na din sa mga lumalabas na salita nito sa bibig. Balik
ALENA"Ako na muna ang bahala kay Baby Rhian Alena. Sinabi kasi sa akin ng Ate Anastasia mo na aalis kayo ngayun dahil may mga bibilhin kayong mga bagay na gagamitin sa kasal ng Kuya Damon mo. At isa pa gusto daw niyang magshopping kayong dalawa. Huwag mong isipin ang bata. Ako ang bahala sa kanya." wika ni Nanay Clara sa akin habang kumakain kami ng agahan dito sa dining area."Sigurado po kayo Nay? Hangat maaari ayaw ko po kasi munang ipakita sa public si BAby Rhian kaya wala akong balak na isama siya sa Mall o sa kahit saang public na lugar dahil iniisip ko po ang kaligtasan niya." sagot ko dito. "Kaya ako na ang bahala sa kanya. Minsan lang naman kayong magka-bonding na magkapatid kaya sumama ka na sa kanya. Basta bilhan mo na lang ako ng kakanin bilang pasalubong. Iyun kasi ang na-miss ko dito sa Pilipinas." sagot naman ni Nanay Clara. "Sige po...kung mapilit kayo sino ba naman ako para magmatigas pa. Pagkakataon ko na itong makapagshopping Nay." natutuwa kong sagot dito. Na
JUSTINEHindi bat sinabi ko na tapusin niyo agad ang pinapagawa kong presentation sa iyo? Ano ang ipi-present natin kay Mr. Sandoval bukas ng umaga?' galit na sigaw ko sa aking empleyado dito sa opisina. Bukas pa naman ng umaga ang presentation na gagawin namin kay Mr. Sandoval pero dahil nagiging perfectionist na ako gusto kong ngayun pa lang tapos na ito para ma-review ko kung may dapat bang idadagdag o ibabawas."Pa-pasensya na po kayo Sir, matatapos na po ito agad before maglunch break. Medyo late na po kasi na- indorse sa akin ni Ms. De Guzman ang tungkol dito kaya late ko na din naumpisahan." pagdadahilan nito."I dont care Mr. Laurel. Basta ang gusto ko ibigay niyo agad sa akin ang finish product dahil rereviewhin ko pa iyan. Ayaw na ayaw ko ng palpak ng trabaho Mr. Laurel alam mo iyan!." galit kong sagot dito. Agad naman itong tumango at nagpaalam. Naiwan naman akong sumasakit ang aking ulo dahil sa matinding inis.Ito ang naging buhay ko sa nakalipas na tatlong taon. Ibinuhos
ALENASakay ng private jet bumiyahe kami pabalik ng Pilipinas. Kasama ko si Nanay Clara pati na din ang aking baby na si Rhian. Pagbaba ng private jet ay agad kaming sinalubong ng sasakyan ni Kuya Damon. Balik sa dating gawi ang buhay ko, may nakabuntot na naman na bodyguard sa amin habang bumibyahe kami papunta sa bahay ni Kuya Damon sa Makati. Doon ko napiling tumira hangat nasa Pilipinas pa kami. Wala naman akong balak magtagal dahil mas gusto kong manatili na lang ng Germany hangang sa lumaki si Rhian. Feeling ko mas safe ang anak ko kapag doon kami maninirahan. Pagod na ako sa buhay dito sa Pilipinas at ayaw ko na ng intriga. Sa nakalipas ng tatlong taon na pananatili ko sa Germany nagkaroon ako ng peace of mind at muling nanumbalik ang pagiging possitive ko sa buhay.Pagdating sa Bahay ay agad na sumalubong sa akin ang munting salu-salo na inihanda ng mga kapatid ko. Agad akong niyakap ni Ate Anastasia at Erin. Buntis na si Erin kaya minamadali na nilang dalawa ni Kuya Damon ang
ALENASobrang bilis ng panahon. Tatlong buwan na pala ako dito sa Germany. Kahit papaano ay nakaramdam ako ng katahimikan sa lugar na ito. Sabagay wala naman akong ibang ginawa dito kundi ang mag movie marathon at mag shopping. Iniiwasan ko na din sumagap ng kahit anong balita mula sa Pilipinas. Araw araw din akong tinatawagan ng mga kapatid ko para kumustahin kaya kahit papaano ay hindi ko sila masyadong na-mimiss. "Alena, nakaready na ang pagkain sa lamesa. Bumaba ka na para malagyan ng laman iyang sikmura mo. Anong oras ka ba natulog kagabing bata ka? Bakit hangang ngayun nakahiga ka pa diyan sa kama mo?" tanong ni Nanay Clara sa akin. Kanina pa ako kinakatok nito pero hindi ko pinapansin hangang sa pinasok niya na ako dito sa kwarto at nadatnan niya akong nakahilata pa sa kama. Hinawi nito ang kurtina kaya naman biglang nagliwanag ang buo kong kwarto. Agad akong nag-inat at bumangon."Sobrang ganda kasi ng pinapanood ko kagabi Nay. Hindi ko namalayan ang oras." sagot ko dito at t