ALENA
Abala ako sa pagpupunas ng mga furniture ng lapitan ako ni Aling Sonya. Walabg pasok sa School kaya naman tumutulong ako sa paglilinis ng mansion."Alena, pumunta ka muna sa kwarto ng Senyorito, ikaw na muna ang maglinis doon. Wala ang katulong na nakatoka doon, umuwi ng probensya niya.. May emergency daw." wika nito"Po?,. A.. Ako po?" gulat na tanong ko dito."Bakit may iba pa bang Alena dito?" inis na sagot ni Aling Sonya..."Hehehhe! Pasensya na po.. Sige po pupunta na ako." Ayusin mo ang trabaho ha? Maselan si Senyorito, ayaw noon ng barubal na trabaho." pahabol pa na wika nito ng umpisahan ko ng umakyat ng hagdan." Opo". Sagot ko na lang.Pagdating sa tapat ng kawrto ni Senyorito, bahagya kong kinalma ang aking sarili. Heto na naman kasi ang lintik kong puso, iba na naman ang tibok.Parang Kinakabahan na hindi ko maintindihan.Maya-maya pa ay mahina akong kumatok sa pinto. Walang sumsagot kaya sinubukan kong pihitin ang siradura.. Sakto naman at bukas pala ito kaya pumasok na ako.Inikot ko muna ang paningin ko sa kabuuan ng kwarto at ng mapagtanto ko na walang tao nag-umpisa na akong maglinis. Abala ako sa aking ginagawa ng walang anu-ano ay bumukas ang pinto ng banyo.Niluwa dito si Senyorito, nakatapis lang ng tuwalya.. Nagulat ito ng makita ako.. At nagulat kami pareho ng biglang nalaglag ang tuwalya nito.Agad nanlaki ang aking mga mata, nataranta ako. Hindi ko alam kung ano ang una kung gagawin. Tatakpan ko ba ang makasalanan kong mata na naglalakbay sa kabuuan ni Senyorito o tatalikod na lang muna para lumabas ng kwarto."Pa,... Pasensya na po, akala ko po walang tao." wika ko ng mahimasmasan sabay talikod dito. Gosh, hindi na virgin ang aking mga mata. Kitang-kita ko talaga.. Grabe!!"No worries, ituloy mo lang yang ginagawa mo". Wika nito na parang wala lang rito ang nangyari kani-kanina lang.Bahagya naman akong napakurap-kurap... "Diyos ko, totoo ba yung nakita ko.. Ang laki ng anaconda niya.. Nakakatakot"!. Sa isip-isip ko."Hmmm labas na po muna ako Senyorito, balik na lang po ako mamaya kunti." Nahihiya kong wika dito."Its ok, ituloy mo lang yang ginagawa mo, wag kang mailang sa akin." narinig kong wika dito. "Bakit first time mo ba na makakita ng hubad na katawan ng lalaki?" dagdag na wika pa nito.Agad naman akong napamulagat sa sinabi nito. Naramdaman ko na lang na lumapit ito sa likod ko at marahang hinawakan ang aking balikat.Nag uunahan na naman sa pagririgodon ang puso ko sa sobrang kaba.Walang anu-ano ay umikot ito sa harap ko. Nakatapis na ulit Ang tuwalya dito. Pero lalong nablanko ang isip ko ng maamoy ko ang kanyang sabon na ginamit.Tinitigan ako nito ng may ngiti sa labi. Alam kong pula-pula na ang aking mukha sa hindi maipaliwanag na nararamdaman at hiya. Ikaw ba naman ang makakita ng buhay na Anaconda ewan ko lang kung ano ang mararamdaman mo.Ilang sandali pa ay naramdaman ko na inilapit nito ang mukha sa aking mukha. Naamoy ko ang mabango nitong hininga na humahampas sa aking pisngi. Para akong nasa alapaap.Maya-maya pa ay dumampi ang malambot nitong labi sa aking mga labi. "Gosh ang first kiss ko, ito na ba yun? Naguguluhan kong tanong sa aking sarili.Nakatikom lang ang aking bibig.. Hindi ko alam kung ano ang gagawin. Natataranta ang kooban ko.Walang anu-ano ay bumulong ito sa akin." Ibuka mo ang bibig ko. I want to taste how sweet your lips Honey."Bahagya naman napaawang ang labi ko sa sinabi nito. Naramdaman ko nalang na bigla nitong ipinasok ang dila sa aking bibig. Namilog ang aking mga mata sa ginawa nito. Hindi ako makagalaw.Wala pang ilang sigundo ay naramdaman ko na s******p nito ang aking dila.. Ginalugad din ng sarili nitong dila ang aking bibig. Para akong nawala sa sarili ko sa kakaiba kong naramdaman.. Biglang uminit ang aking katawan at marahan akong napakapit sa balikat ni SenyoritoPara kasing nawalan ako ng lakas. Nanghina ang aking tuhod."Kiss Me back Honey!" narinig kong wika nito ng sandali nitong binitiwan ang aking mga labi."Ha? Hindi ko po alam kung paano Senyorito" .. Nauutal kong sagot dito.Bahagya naman itong ngumiti. " Gayahin mo lang ang ginawa ko". Sabi nito sabay lapat ulit ng labi nito sa labi ko.Dahil masunurin ako, sinunod ko ang utos ni Senyorito.. Bahagya akong tumugon sa halik nito. Hinuli ko din ang kanyang mga dila at s******p. Bahagya naman itong napaungol sa aking ginawa."Yah, like that Honey, ang bilis mong matuto". Wika nito ng maghiwalay ang aming mga labi para lumanghap ng hangin.May ngiti sa mga labi nito habang tinitigan ako. Hindi naman ako makatingin ng derecho dito dahil sa hiya.Naramdaman ko pa na bahagyang nangangapal ang aking mga labi dahil sa tagal ng halikan namin.Aalis na sana ako ng bigla nitong hawakan ang aking mga kamay..Nagulat ulit ako ng muli nitong angkinin ang aking mga labi. Dahil may nakatago akong kalandian ay agad naman akong tumugon. Nakakaaddict din kasi ang halik ni Senyorito.Walang anu-ano ay naramdaman ko na hinili ako nito papunta sa kama. Pinaupo ako nito habang wala pa rin humpay ang aming halikan.Nakaupo ako sa kama habang ito ay nakatayo habang wala patid ang pagsipsip nito sa bibig ko. Pakiramdam ko natutuyuan na ako ng laway sa ginagawa nito.Maya-maya pa ay biglang natanggal sa pagkakabuhol ang tuwalya na nakatakip sa ibabang parte ng katawan ni Senyorito.Gulat akong napatingin sa nakasaludo nitong pagkalalaki. Namilog ang aking mga mata dahil lalo itong lumaki at humaba.Nang tingnan ko si Senyorito ay nakangiti ito sa akin.. "Pwede mo hawakan ang little brother ko hindi yan nangangagat." sabay kuha ng kamay ko at iginiya sa tigas na tigas nitong ari.Dahil sa curiosity, hinawakan ko ito. Sobrang tigas at naglalabasan ang mga ugat nito. Para itong galit na anaconda na handang manakmal.Iginiya ni Senyorito ang mga kamay ko na nakahawak sa kanyang anaconda, itinaas baba niya ang aking kamay habang hawak itoDahil masunurin ako, ginawa ko ang gusto niya. Narinig ko pa na bahagya itong napaungol."Aahmmmm.... Ang sarap nitong ipasok sa iyo Honey, kaya lang alam kung hindi ka pa ready." Sabay tulak nito sa akin sa kama at napahiga ako.Naramdaman ko na lang na hinubad nito ang aking shorts at panty. Nahihiya akong tatakpan pa sana ang aking perlas kaya lang bigla itong nagsalita." Shhhhh relax ka lang. Nakita mo na ang little brother ko at nahawakan na din, hayaan mong makita at madama ko din ito". Namamaos na wika nito sabay dampi ng mga kamay nito sa perlas ko"Spread your legs Honey". Namamaos na wika nito. Hinawakan pa nito ang magkabila kong hita at ibinuka.Nahihiya akong napapikit na lang. Alam kong nakabuyangyang ang pagkababae ko sa harap ni Senyorito.Walang anu-ano ay naramdaman ko na may basa na bagay ang biglang dumampi sa kaselan ko. Nang tingnan ko ito ay nakita ko si Senyorito na nakasubsob sa pagkababae ko. Nagulat ako sa kanyang ginawa."Aaagghhhhh" ... Impit kong ungol ng walang anu-ano ay s******n nito ang aking tinggil.Nalakapit pa ako sa buhok nito dahil sa tindi ng sensasyon na nararamdaman. Basang basa na din ako. Naramdaman ko din ang kanyang mga daliri na sinusundot-sundot ang aking butas.Walang tigil na s******p at sinusundot ng daliri niya ang butas ko. Halos mabaliw ako sa kakaungol. Namilipit din ang mga daliri ko sa paa sa sobrang sarap na nararamdaman.Ilang minuto din niya itong ginawa bago ko naramdaman na may biglang namuong hindi ko maipaliwanag sa puson ko."Senyorito, alis ka diyan, naiihi ako" Sambit ko dito ng naramdaman ko na parang may kung anu na gustong lumabas sa akin."Its ok Honey, ilabas mo lang yan.. Let me taste your sweet juice." paos na wika nito.Halos manginig ang tuhod ko ng maramdaman ko na may lumabas sa akinHingal na hingal ako.Agad naman itong s******p at dinilaan ni Senyorito.Ilang sandali pa ay bigla akong nahimasmasan. Nakaramdam ako ng hiya ng makita kong nakatingin sa akin si Senyorito na may nakakalokong ngiti.Agad akong napabanngon at tarantang hinagilap ang nabuhad kong kasuotan.Pagkatapos kong isuot ang mga ito ayPatakbo kong tinungo ang pinto at binuksan. Nilingon ko pa si Senyorito ng marinig kong mahina itong tumatawa habang nakatingin pa rin sa akin."Soon Honey, soon." Bago ako lumabas ng pinto, narinig ko pa itong nagwika..Patakbo akong bumaba ng hagdan at dumercho sa kusina habang nararamdaman ko na nanginginig pa rin ang tuhod ko.Agad akong kumuha ng malamig na tubig at mabilis na tinungga. Marahan ko pang nahawakan ang aking mga labi dahil pakiramdam ko namamaga ito."Diyos ko, ano bang katangahan ang ginawa ko. Bakit hindi man lang ako umiwas. Haysst, ang tanga-tanga ko." mahinang bulalas ko sa sarili ko na sinasabunutan pa ang buhok."Uyyyy Alena, anong nangyari sa iyo diyan, masakit ba ang ulo mo"?... Napa-igtad pa ako sa gulat ng biglang nagsalita sa likod ko si Nay Clara. Nag-aalalang nakatingin ito sa akin."Wa... Wala po Nay, ayos lang po ako." nakangiwi kong sagot dito."Sigurado ka ba anak? Magpahinga ka muna sa quarter natin kung masama ang pakiramdam mo para hindi na lumalala yan." nag-aalalang wika ulit ni Nanay."Sige po Nay, salamat po...iidlip na lang po muna ako." sagot ko dito dahil gusto ko munang mapag-isa. Lutang pa rin kasi ako.Agad akong dumirecho sa quarter namin ni Nanay habang tulala na nakatingin sa kawalan at wala sa sariling humiga sa aking higaan.Napapikit ako ng maalala ang ginawa ni Senyorito sa akin. Aaminin ko sa sarili ko na nawala ako sa sarili ko. Ramdam ko pa rin ang pamamasa mg aking perlas."Ahhhjh ang tanga-tanga mo Alena, baka isipin ni Senyorito na easy to get ka." wika ko sa sarili ko habang pabaling-baling sa higaan.Inis na inis ako sa aking sarili. Nawala na ang aking first kiss, nahawakan ko pa ang anaconda ni Senyorito, pagkatapos nilaro niya pa ang pagkababae ko. Diyos ko bakit ko hinayaan ang bagay na iyun. Ano ba ang nangyari sa akin. Ano na lang ang iniisip ni Senyorito ngayun. Parang gusto kong ihampas ang ulo ko sa pader sa sobrang inis. Kailangan ko na sigurong iwasan si Senyorito. Baka kung ano pa ang mangyari sa akin kapag hahahayaan kong mapalapit dito.ALENALumipas pa ang ilang araw, pilit kung kinakalimutan ang nangyari sa amin ni Senyorito. Iniisip ko na lang na panaginip lang ang lahat ng iyon. Sino ba naman ako para patulan nito. Sabi nga ni Joan maraming babae si Senyorito. Baka naman napagdiskitahan lang ako nito. Iniiwasan ko na makita pa si Senyorito. Nahihiya kasi ako at isa pa baka ano naman ang katangahan ang gagawin ko. Isang titig lang kasi nito nanginginig na ang tuhod ko. Buti na lang din at hindi na ako nautusan pa na maglinis sa kwarto ni Senyorito, kasi kung mangyari yun naku yari na. Ayaw ko ng mangyari ulit ang mga nangyari na. Pero hindi eh, patuloy pa rin gumugulo sa isip ko ang lahat. Laging lumilitaw sa panaginip ko ang mga ginawa ni Senyorito sa akin. Aaminin ko na talagang nasarapan ako, grabe walang katulad na sarap ang pinaranas nito sa akin at pakiramdam ko ay hinahanap-hanap ito ng aking katawan. Hindi ako makapag focus sa aking mga gawain sa mansion at pag - aaral. Bigla na lang akong napapatulal
ALENANagising ako kinaumagahan na sobrang sama ng pakiramdam. Pakiramdam ko tuyong-tuyo ang aking lalamunan. Hindi ako makabangon sa sobrang sakit ng buo kong katawan. Hindi ko din halos maigalaw ang aking balakangPakiramdam ko may sugat ako sa aking pagkakabae. Pati ulo ko ay parang binibiyak.Nang tingnan ko ang orasan ay nagulat ako dahil alas-otso na pala ng umaga. Nang lingunin ko ang higaan ni Nanay ay bakante na itoBabangon na sana ako sa aking higaan ng bigla akong napangiwi sa sakit at dagdagan pa ang pakiradam ko na umiikot ang buong paligid. Nahihilo ako. Agad akong napabalik sa aking higaan at nagtalukbong ng kumot dahil nilalamig talaga ako.Maya-maya pa ay bumukas ang pinto ng aking kwarto at nakita kong pumasok si Nanay Clara.Nagulat pa ito ng makita akong nagtalukbong ng kumot. "Anak, anong nangyari masama ba pakiramdam mo" tanong nito habang lumapit sa akin at dinama ang aking noo."Diyos ko Alena, ang taas ng lagnat mo."Natataranta na wika ni Nanay." Na-nay an
ALENAEARLIERNagising ako ng may pumasok sa aking kwarto. Nakaidlip pala ako sa sobrang sakit ng katawan at sama ng pakiramdam. Nang idilat ko ang aking mga mata ay napansin ko na si Joan pala ang dumating.May pag-aalala ang hitsura nito habang nakatingin sa akin. Agad itong lumapit sa higaan at marahan akong tinitigan mula ulo hanggang paa. Ilang sandali pa ay bumuntung-hininga ito."Best, totoo ba ang kumakalat na tsismis"!? . Direchong Tanong nito sa akin habang nakatitig sa aking mga mata.Agad naman akong nag iwas ng tingin dito."A-anong ibig mong sabihin Best?" nagtataka kong tanong dito. Marahan akong bumangon at umopo sa gilid ng aking kinahihigaan."Best, kalat na kalat sa buong hasyenda ang nangyari sa inyo ni Senyorito kagabi." deritsahang wika ni Joan."Dumaan sila Senyorito sa koprahan... Kasama ang kanyang mga barkada. Narinig halos lahat ng nandoon ang kwentuhan nila..... Ang tungkol sa nangyari sa inyo..." pagpapatuloy ni Joan.Natahimik ako sa sinabi nito. Nagugulu
ALENAHinihingal ako habang nakaupo sa isang bahagi ng bangketa dito sa Metro Manila. Napakagulo ng paligid. Abala lahat ng tao na akala mo ay laging may hinahabol. Mausok ang paligid. Tagaktak na din ang pawis sa buo kong katawan. Sobrang init ng panahon. Nakatanaw ako kay Nanay Marta na noon ay mabilis na naglakad papunta sa isang tindahan para bumili ng tubig. Bahagya kong nilingon ang dala namin na kariton na noon ay puno ng mga kalakal. Papunta na sana kami sa suki naming junk shop ng makaramdam ako ng pananakit ng aking balakang. Pakiramdam ko naninigas ang aking tiyan. Kaya nakiusap ako kay Nanay na kung pwede ay magpahinga muna kami. Akala ni Nanay nauuhaw lang ako kaya nagpaalam ito na bibilhan ako ng malamig na tubig. Dito kami napadpad sa Manila ng pinalayas kami sa hasyenda Falcon. Nakarating naman kami ng maayos dito at nakakuha ng mauupahan na maliit na kwarto. Akala ko magiging maayos ang buhay namin. Pero nagkamali ako. Lalo kaming naging misereble. Lalo kaming nagin
Naku ano ang nangyari kay Ineng? Sumakay na kayo dito sa aking tricycle, ihahatid ko kayo sa hospital." boluntaryo na wika ng tricycle driver. "Naku salamat sa iyo Manong. Kailangan madala itong anak ko sa hospital dahil sumasakit ang tiyan. Buti na lang at hinintuan mo kami." wika ni Nanay habang inaalalayan akong isakay sa loob ng tricycle. Napansin ko nman na may kinuha si Nanay sa loob ng kariton. ang maliit na bag nito na hindi hinihiwalay kahit saan kami magpunta. Mabilis na pumasok sa loob ng tricycle para alalayan ako. Hinaplos-haplos pa nito ang aking tiyan sa pagbabakasakali na maibsan ang sakit na aking nararamdaman."Huwag kayong mag alala Mrs. Babalikan ko yung kariton niyo pagkatapos ko kayong maihatid sa hospital." boluntaryong wika ng driver sa amin. Agad nitong pinaandar ang tricycle. "Naku salamat Manong. Napakabait niyo po. Alam niyo ba na sa dinami-dami ng dumaan na sasakyan sa lugar na iyon kayo lang ang kusang huminto." wika ni Nanay. "Maliit na bagay Mrs. Si
ALENA"Diyos ko Alena, salamat at gising ka na." Agad na narinig kong wika ni Nanay Clara. Bakas sa boses nito ang tuwa."Nanay, nasaan po ako." nanghihina kong tanong dito."Nandito ka sa hospital anak. Nawalan ka ng malay kanina. Salamat sa diyos at maayos ka na." sagot ni Nanay"Nay, kumusta po ang baby ko?" tanong ko kay Nanay at biglang kinapa ang aking tiyan. Bigla akong nag alala sa kalagayan ng aking anak dahil dinugo pala ako bago ako nawalan ng malay."Huwag kang mag-alala anak. Ligtas ang bata sa iyong sinapupunan." wika ni Nanay sa akin na agad naman na nagpawala ng aking alalahanin."Salamat naman po kung ganoon". Sagot ko dito at agad na iginala ang aking paningin sa paligid. Nagtaka ako dahil nandito ako sa malaking kwarto at halatang mamahalin ito."Nay, baka wala tayong pambayad dito sa hospital. Mahal po yata dito." nag aalala kong wika kay Nanay."Huwag kang mag-alala anak mayroong tao na tumulong sa atin." sagot ni Nanay."Kahit na po Nay. Nakakahiya po. Labas na p
ALENAMabilis na lumipas ang mga araw. Nandito ako ngayon sa isang bahay na pag-aari ng Kuya William sa isang sikat at exclusive na subdivision dito sa Makati. Wala pa rin si Kuya Damon. May mga importante daw itong inaasikaso at kahit gustuhin na umuwi nito para makita ako ay hindi nito magawa. May mga bagay daw kasi itong dapat gawin na hindi dapat ipagpaliban. Minsan ko na din itong nakausap sa telepono at masaya ako dahil naririnig ko sa boses nito ang sobrang kaligahan dahil sa wakas natagpuan na nila ako. Kapansin-pansin din ang maraming security guard na laging nag-iikot sa paligid ng bahay ni Kuya William. Hindi bababa sa sampung katao ang mga ito. Matitikas ang mga pangangatawan at kung kumilos ay akala mo laging sasabak sa gyera. Purong mga mayayaman at kilalang tao ang nakatira sa lugar na ito. Malalaki ang mga bahay at talaga namang nag-uumapaw ang karangyaan na makikita kahit sa labas pa lang ng bahay. Hindi naman pahuhuli ang bahay ni Kuya William. Hindi ito nalalay
ALENAGalit na dinuro ni Donya Amelia si Ate Anastasia . "Who are you para saktan si Valerie? Galit na wika ng Senyora kay Ate. Nanlilisik ang mga mata nito." And who are you para makialam?" ganting tanong ni Ate Anastasia. Nakataas ang kilay nito. Palaban at talaga namang lumabas ang pagiging maldita ni Ate Anastasia. " Ana, magiging mother in law na ng bruhang iyan. " sagot ni Nanay Clara sabay turo kay Valerie na noon ay umiiyak na."Ohhhhh???? In laws pala. Ang malas naman ng anak mo kung ganoon." ang nang- uuyam na sagot ni Ate Anastasia. Nginisihan pa nito si Valerie na noon ay hindi makatingin ng diretso kay Ate. Agad naman namutla si Valerie sa sinabi ni Ate. Parang may malaki itong sekreto na tanging si Ate lang ang nakakaalam. Napangisi naman sila Ate Jane at Ate Marga. Gumuhit ang nang-uuyam na ngiti sa mga labi ng mga ito. Hindi naman mapakali si Valerie. Para itong natataranta na ewan. "Abat--- bastos ka ah!!!! Galit na wika ni Senyora Amelia. Nanlilisik ang mga ma
ALENA POVTahimik akong nakamasid sa dalawang batang naglalaro sa buhanginan. Matamis akong napangiti habang pinagmamasdan ang dalawa na masayang binubuo ang isang kastilyong buhangin. Nandito kami ngayun sa isang tagong Isla sa Visayas. Pinili namin magbakasyon dito para makaiwas sa ingay at polusyon ng Manila. Isa pa gusto namin magkaroon ng quality time para sa isat isa. Nagiging masaya ang buhay namin simula ng muli kong patawarin si Justine. Tama nga sila, hindi ka magkakaroon ng kapanatagan ng kalooban kapag hindi mo papakawalan ang galit na nasa puso mo.Halos limang taon na kaming nagpapabalik-balik dito. Masaya, tahimik at sariwa ang hangin. Solong-solo ng pamilya namin ang buong lugar na ito. Matamis akong napangiti ng kumaway sa akin ang anak kong si Rhian. Yes....eight years old na siya ngayun. Kay bilis lumipas ng panahon. Ang bilis lumaki ng mga bata. Ilang taon pa ang bibilangin at may mga dalaga at binata na kami.Sinulyapan ko ang batang lalaki na masayang tumatawa
ALENAAgad kong inasikaso si Baby Rhian pagkagising ko. Kailangan kong makabalik ng hospital bago gumabi. Papalitan ko sa pagbabantay kay Justine sila Donya Amelia dahil uuwi daw muna sila ng bahay. Isa pa muling nagising si Justine kanina at hinanap daw ako."Sigurado ka bang hindi mo kailangan ng makakasama sa hospital? Pwede kang magsama ng kahit isa sa mga kasambahay dito para naman may mautos-utusan ka doon." suhestiyon ni Nanay Clara pagkatapos kong sabihin dito na ako ang magbabantay kay Justine ngayung gabi. Bukas din daw gagawin ang surgery nito kaya kailangan ng support ng pamilya para hindi panghinaan ng loob ng pasyente."Kaya ko na ang sarili ko Nay. Pasensya na po kung kayo ulit ang magbabantay kay Rhian ngayung gabi. Babawi po ako sa inyo sa mga susunod na araw kapag maayos na ang lahat." sagot ko kay Nanay Clara."Nakuwww, huwag mong isipin ang tungkol sa bagay na iyan. Masaya akong alagaan ang anak mo Alena." sagot naman ni Nanay Clara. Nakangiti naman akong nagpasala
ALENAKasabay ng pagkabog ng dibdib ko ang pag-uunahan sa pagtulo ng luha sa aking mga mata. Parang bigla akong nawalan lakas at biglang nanghina ang tuhod ko."Alena, diba kausap mo pa lang siya kanina? Tumawag si Marco kay Casper ngayun lang at ayun dito pagkatapos niyong mag-usap ni Justine nagyaya daw itong pumunta ng bar. Uminom daw ng uminom ng alak habang umiiyak at hangang sa malasing. Pagkatapos nagyaya na daw itong umuwi at tinanong ni Marco kung kaya pa niyang magdrive dahil ihahahatid nya na lang daw sa bahay nito. Kaya lang nag-insist si Justine na hindi pa daw siya lasing. Kaya pa daw niya ang sarili niya kaya naman walang ng magawa si Marco kundi hayaan ang kanyang kaibigan. Sinundan niya daw ito hanggang sa makalabas sila ng highway. Noong una maayos pa naman daw ang pagdadrive ni Justine pero nagulat siya ng bigla itong kumabig at ibinangga ang sasakyan sa kasalubong na truck." pagsasalaysay ni Ate Anastasia. Naipikit ko ang aking mga mata dahil sa matinding takot na
ALENAHindi naman ako ganoon kasama para hindi makaramdam ng awa sa sitwasyon ngayun ni Valerie. Kitang kita naman sa hitsura nito na nahihirapan ito ngayun. Pero hindi ko alam kung gaano ito kasensero sa paghingi ng tawad. Malaki ang kasalanan nito sa akin at hindi ganoon kadali ang lahat para kalimutan ko na lang basta basta. . Ngunit hindi din naman ako ganoon kasama para hindi ito tulungan sa kanyang problema kung totoong nagsasabi ito ng katotohanan. .Muli kong binalikan si Nanay Clara. Ilang minuto pa kaming nanatili sa garden hangang sa nagpasya akong pumasok na muna sa loob ng bahay para makapagpahinga. Kakausapin ko muna mamaya si Kuya Damon. Hindi kaya ng konsensiya ko na pabayaan si Valerie. Kung totoo mang maysakit ang anak nito, sino ba naman ako para pagkaitan ito ng tulong."Balita ko pinuntahan ka dito kanina ni Valerie?" agad na tanong sa akin ni Kuya Damon habang kumakain kami ng hapunan. Katabi nito si Erin. Agad naman akong tumango"Nanghihingi siya ng tulong Kuya
JUSTINEHIndi maalis-alis ang tingin ko sa harap ng telibisyon habang pinapanood ang interview kay Alena kanina ng mga reporters sa mall kung saan ito nakikitang namamasyal. Nagkakagulo ang mga fans nito at halatang sabik silang lahat na makita ang kanilang iniidulo. Nandito ako ngayun sa condo kung saan nakatira sila Alena noon. Nandito lahat ng alaala namin kaya mas gusto ko dito manatili kaysa sa bahay ko sa Alabang. Malaki ang ipinagbago ng babaeng mahal ko. Ibang iba na ito ngayun. Medyo tumaba na ng kaunti pero hindi pa rin maitatago ang natural nitong kagandahan. Napaka-simple nitong tingnan sa kanyang suot na simpleng pants at tshirt. Napaka-fresh nitong tingnan. Halatang wala na itong problema pang iniisip. Hindi katulad noon na kapag ngumingiti ay hindi nakakaabot sa kanyang mga mata.Natuwa ako sa statement na ibinigay nito. Kung ganoon hindi na ito mag-aartista. Halatang sa ibang bansa ito dinala ng mga kapatid dahil na din sa mga lumalabas na salita nito sa bibig. Balik
ALENA"Ako na muna ang bahala kay Baby Rhian Alena. Sinabi kasi sa akin ng Ate Anastasia mo na aalis kayo ngayun dahil may mga bibilhin kayong mga bagay na gagamitin sa kasal ng Kuya Damon mo. At isa pa gusto daw niyang magshopping kayong dalawa. Huwag mong isipin ang bata. Ako ang bahala sa kanya." wika ni Nanay Clara sa akin habang kumakain kami ng agahan dito sa dining area."Sigurado po kayo Nay? Hangat maaari ayaw ko po kasi munang ipakita sa public si BAby Rhian kaya wala akong balak na isama siya sa Mall o sa kahit saang public na lugar dahil iniisip ko po ang kaligtasan niya." sagot ko dito. "Kaya ako na ang bahala sa kanya. Minsan lang naman kayong magka-bonding na magkapatid kaya sumama ka na sa kanya. Basta bilhan mo na lang ako ng kakanin bilang pasalubong. Iyun kasi ang na-miss ko dito sa Pilipinas." sagot naman ni Nanay Clara. "Sige po...kung mapilit kayo sino ba naman ako para magmatigas pa. Pagkakataon ko na itong makapagshopping Nay." natutuwa kong sagot dito. Na
JUSTINEHindi bat sinabi ko na tapusin niyo agad ang pinapagawa kong presentation sa iyo? Ano ang ipi-present natin kay Mr. Sandoval bukas ng umaga?' galit na sigaw ko sa aking empleyado dito sa opisina. Bukas pa naman ng umaga ang presentation na gagawin namin kay Mr. Sandoval pero dahil nagiging perfectionist na ako gusto kong ngayun pa lang tapos na ito para ma-review ko kung may dapat bang idadagdag o ibabawas."Pa-pasensya na po kayo Sir, matatapos na po ito agad before maglunch break. Medyo late na po kasi na- indorse sa akin ni Ms. De Guzman ang tungkol dito kaya late ko na din naumpisahan." pagdadahilan nito."I dont care Mr. Laurel. Basta ang gusto ko ibigay niyo agad sa akin ang finish product dahil rereviewhin ko pa iyan. Ayaw na ayaw ko ng palpak ng trabaho Mr. Laurel alam mo iyan!." galit kong sagot dito. Agad naman itong tumango at nagpaalam. Naiwan naman akong sumasakit ang aking ulo dahil sa matinding inis.Ito ang naging buhay ko sa nakalipas na tatlong taon. Ibinuhos
ALENASakay ng private jet bumiyahe kami pabalik ng Pilipinas. Kasama ko si Nanay Clara pati na din ang aking baby na si Rhian. Pagbaba ng private jet ay agad kaming sinalubong ng sasakyan ni Kuya Damon. Balik sa dating gawi ang buhay ko, may nakabuntot na naman na bodyguard sa amin habang bumibyahe kami papunta sa bahay ni Kuya Damon sa Makati. Doon ko napiling tumira hangat nasa Pilipinas pa kami. Wala naman akong balak magtagal dahil mas gusto kong manatili na lang ng Germany hangang sa lumaki si Rhian. Feeling ko mas safe ang anak ko kapag doon kami maninirahan. Pagod na ako sa buhay dito sa Pilipinas at ayaw ko na ng intriga. Sa nakalipas ng tatlong taon na pananatili ko sa Germany nagkaroon ako ng peace of mind at muling nanumbalik ang pagiging possitive ko sa buhay.Pagdating sa Bahay ay agad na sumalubong sa akin ang munting salu-salo na inihanda ng mga kapatid ko. Agad akong niyakap ni Ate Anastasia at Erin. Buntis na si Erin kaya minamadali na nilang dalawa ni Kuya Damon ang
ALENASobrang bilis ng panahon. Tatlong buwan na pala ako dito sa Germany. Kahit papaano ay nakaramdam ako ng katahimikan sa lugar na ito. Sabagay wala naman akong ibang ginawa dito kundi ang mag movie marathon at mag shopping. Iniiwasan ko na din sumagap ng kahit anong balita mula sa Pilipinas. Araw araw din akong tinatawagan ng mga kapatid ko para kumustahin kaya kahit papaano ay hindi ko sila masyadong na-mimiss. "Alena, nakaready na ang pagkain sa lamesa. Bumaba ka na para malagyan ng laman iyang sikmura mo. Anong oras ka ba natulog kagabing bata ka? Bakit hangang ngayun nakahiga ka pa diyan sa kama mo?" tanong ni Nanay Clara sa akin. Kanina pa ako kinakatok nito pero hindi ko pinapansin hangang sa pinasok niya na ako dito sa kwarto at nadatnan niya akong nakahilata pa sa kama. Hinawi nito ang kurtina kaya naman biglang nagliwanag ang buo kong kwarto. Agad akong nag-inat at bumangon."Sobrang ganda kasi ng pinapanood ko kagabi Nay. Hindi ko namalayan ang oras." sagot ko dito at t