‘Businessman si James at kayang niyang maghandle ng kahit na anong problema na pinagdadaanan ng kompanya. Pero ito lang ang unang beses na makita ko siyang takot na takot.’
Nababakas sa mga mata ni James ang takot at pagkataranta, ni hindi niya na isip si Alexa na kanina ay nasaktan din mula sa pagkakabangga sa nguso ng kotse nila. Bakit ganoon na lamang ang pag-aalala niya kay Ivy?
Hindi na namalayan ni Alex ang pagbuhat ni James kay Ivy papasok ng kotse.
“Oliver pumasok ka na rin ng kotse. Doon ka sa kabilang pinto dumaan.” Utos ni James sa kapatid ni Ivy bago nilingon ang nakatulalang fiance.
“Alex, ikaw na magmaneho.” Utos ni James na ikinalingon ni Alex.
Nakita niyang nakasandal ang babae sa balikat ni James na ni minsan di niya magawa kahit noong nagkasakit siya. Tila ba may tumusok sa kanyang dibdib. ‘Kung saamin kaya ng anak niya nangyari ang lahat ng ito, ganito din kaya ang reaksyon niya?’ Tanong niya sa isip.
“Alex!” sigaw ni James na nagpabalik sa kanya mula sa malalim na pag iisip.
Nilapitan naman ni Oliver si Alex nang makitang di parin ito gumagalaw. Bayolenteng hinatak ang braso ni Alex dahilan upang mapaaray ito.
“Kapag may mangyaring masama sa kapatid ko at sa anak ka mananagot ka sakin.” Pagbabanta nito.
Sa inis ni Alex ay nag-angat siya ang kanyang kamay at sinampal si Oliver. “Huwag mo akong hahawakan,” may gigil sa kanyang tono habang nag-iingit ang mga mata sa galit.
Nagmarka naman ang kamay ni Alex sa pisngi ni Oliver na nagpagulat sa dalawang taong nakasakay na sa kotse. Nagmadaling bumaba si James para awatin ang dalawa.
Samantalang nag-igting ng panga si Oliver ang mga mata’y umaapoy sa galit. “Bwiset kang babae ka!” Napapikit na lamang si Alex dahil nag-angat ng kabilang kamay ang binata at aaktong sasaktan siya, ngunit ilang minuto ang lumipas ay walang kamaong dumapo sa kanyang mukha. Pag dilat niya ng kanyang mga mata, ay nanatiling naka-angat ang kamay ni Oliver ngunit ito ay hawak na ni James.
“Subukan mong saktan ang asawa ko… Papakulong kita, at sisiguraduhin kong di ka makakalabas ng kulungan.” banta ni James bago niya bitawan ang kamay ng lalaking gustong manakit kay Alex.
“James,” pabulong na sabi ni Alex.
Hindi inakala ni Alex na ipagtatanggol siya ng kanyang nobyo. At sinabi pa niya na siya ay kanyang asawa. Ang kaninang lungkot, sakit at pagkalitong naramdaman ay napawi nang dahil lamang sa salitang, “asawa”
Si Oliver naman ay nang dahil sa galit, ay umalis na lamang ito. Samantalang nagkunot ng noo si Ivy habang hawak hawak ang kanyang kamay.
“James, ang tyan ko sumasakit. Kailangan mo na akong dalhin sa ospital.” Sabi niya ng may panginginig ang kanyang boses.
Napatingin naman si Alex at James kay Ivy. “Mamaya ipapaliwanag ko ang lahat. Magtiwala ka lang sa akin. Okay?”
Tumango na lamang si Alex at sumunod na sa kotse. Pinagbuksan ni James si Alex ng pinto ng kotse, kung saan nakaupo si Ivy. “Pakialalayan na lamang si Ivy.” Utos ni James na ikinabigla ni Alex at Ivy.
“Akala ko ako na ang mag-”
“Kailangan nating magmadali, kaya ako nalamang ang magmamaneho.” Pagputol ni James sa sinasabi ni Alex.
Nababakas sa mukha ni Ivy ang pamimilipit niya sa sakit, pati ang paghigpit ng hawak nito kay Alex. Kahit na masakit na ang kanyang mga kamay sa pagpisil ni Ivy, ay tiniis na lamang ni Alex hanggang sa makarating sila sa pinakamalapit na hospital.
Hindi pa natatapos ay tinawag na namang muli ni Ivy si James upang humingi ng tulong dahil hindi siya makalakad ng maayos sa sakit ng kanyang tiyan. Kaya ay muling binuhat ni James si Ivy papasok ng ospital. Agad naman silang nilapitan ng doktor.
“Dok, buntis po siya at aksidenteng natumba po siya. Sabi niya po ay sobrang masakit raw po ang kanyang tiyan.” Tarantang paliwanag ni James sa doktor.
“Ilang buwan na po siyang buntis?”
“Dalawang buwan po.”
‘Dalawang buwan?!’ Dalawang buwan na ding kakaiba ang kinikilos ni James. Madalas siya ay umaalis at ang tanging sinasabi ay may emergency sa work. Kahit madaling araw, kapag may tumawag sa kanya ay nagmamadali na itong umalis ng walang paalam.
Tumango ang doktor sa sinabi ni James at naguslat naman ng records ang nurse na katabi niya.
“Huwag ka po mag-alala, sir. Kami na pong bahala sa asawa mo.”
Tiningnan ni Alex ang reaksyon ng nobyo at ng babaeng hawak na nagyun ang kamay ni James habang nakahiga na sa hospital bed. Tila nagliwanag ang mukha nang kaninang namimilipit sa sakit na si Ivy ng marinig ang sinabi ng doktor. Habang wala namang reaksyon ng pagtutol sa nobyo ni Alex na si James.
‘Asawa. Para lang akong tanga dito na nakatayo at wala man lang ginawa ng mapagkamalamang mag-asawa ang fiance ko at ang babaeng iyon.’
Sa pakiwari ni Alex ay may kung anong tinatago ang nobyo dahil sa mga kinikilos nito. At ang kaninang mala-anghel na mukha ng babaeng asawa ng kaibigan ni James ay tila may tinatagong masamang pakay laban sa magkasintahan.
‘Sino ka ba sa buhay ni James? Bakit ganoon na lamang ang pag-aalala ng fiance ko sayo? At bakit ganoon lang din ang pagdikit mo sa kanya?’
‘Kung alam din ba niyang nagdadalang-tao ako, ganito din ba kaya ang pag-aalaga niya sakin?’
Gustong itanong ni Alex ang lahat ng ito sa babaeng iyon ngunit di niya magawa, kaya ikinimkim na lamang niya ang lahat sa sarili.
Hindi na nakayanan ni Alex na tingnan ang dalawang tao sa kanyang harapan na animo’y mag-asawa kaya minabuti na lamang niyang maghintay sa labas ng ospital at baka kung ano pa ang mangyari o masabi niyang ikalalala sa sitwasyon ng buntis.
Kalahating oras ang lumipas ay nakikita na ni Alex na papalabas na din si James, at nagmamadali itong pumunta sa kanya.
“Hinanap kita. Bakit bigla kang nawala?” Tanong ni James ng makalapit ito kay Alex.
“Ayokong sirain kasi ang moment niyo.” sarkastikong sagot ni Alex na ikinangiti ni James.
“Anong nginiti-ngiti mo dyan?” Irita niyang tanong.
Kinuha ni James ang kamay ni Alex at hinatak papalapit sa kanya. Agad na pinulupot ni James ang kanyang kamay sa baywang ng nobya. “Nagseselos ka?”
Kunot-noong nakatingin si Alex. “Selos?” singhal niya. “Bakit naman ako magseselos? Sino ba ako para magselos?” Sagot ng dalaga habang pinipilit niyang kumawala sa pagkakayakap ng nobyo.
“Bitawan mo ako baka makita pa tayo ng babae mo. Mawala pa ang anak niyo.” Napaluwag naman ang kapit ni James kay Alex.
“So iniisip mo na anak namin iyon? Babe, anak ni Bryan ang pinagbubuntis ni Ivy at hindi saakin.” Pagpapaliwanag niya.
“Eh, bakit ganoon na lamang ang pag-aalala mo sa kanya?” kuyosong tanong ni Alex na siyang ikinaseryoso ng mukha ni James. Binitawan niya si Alex at huminga ng malalim.
“Bago pa man mamatay si Bryan, ibinilin na niya sakin si Ivy.”
Nakahinga ng maluwag si Alex sa narinig, na tila ba siya ay nabunutan ng tinik sa lalamunan.“Bago pa man mamatay si Bryan, ibinilin na niya sakin si Ivy.”Dalawang buwan na ang nakalipas mula nang pumanaw ang kaibigan ni James. At hanggang ngayon dala-dala pa rin sa puso ni James ang guilt na nararamdaman. Naalala ni Alex noong araw ng aksidente. Umuwi si James na magulo ang buhok, gusot gusot ang suot na long sleeves, ang necktie ay hindi na nakatali ng maayos sa kanyang leeg. Nagmukha siyang madungis na kumawala mula sa mga umabosong sindikato.‘Gaano ba kalalim ang relasyon nilang magkaibigan na pati ang asawa nito ay ihinabilin sa fiance ko? I get it. Naiintindihan ko ang unang isang buwan na dadamayan niya ang asawa ng kaibigan niya. Pero hindi ba at sobra na din ang pag-aasikaso niya to the point na aalis siya kahit madaling araw para puntahan ang babaeng ito?’ Tanong ni Alex.Ganoon pa man ay ipinagsawalang bahala na lamang ni Alex ang mga naganap. ‘Marahil nga ay ginagawa la
“May gusto ba sayo si Ivy?”Nagpipigil si Alex ng kanyang paghinga habang hinihintay ang sagot ng tila nagulat na si James.“Ano ba namang tanong iyan, Alex?” Naiiritang tanong ni James. Halata sa mukha nito na hindi na niya nagugustuhan ang mga naririnig mula sa nobya.“Simple lang naman ang tanong ko bakit hindi mo kayang masagot? May gusto ba si Ivy sayo?”“Ivy, maghulos-dili ka. Impossibleng mangyari iyon. May asawa yung tao-”“Na ngayon ay patay na.” Dugtong ni Alex sa sinabi ni James.“Tumahimik ka na.” May pagbabanta sa tono ni JAmes, ngunit di pa rin natinag ang dalaga at patuloy pa rin siya sa pagtatanong.“Let me rephrase my question.” Sarkastikong sabi ni Alex.“May gusto ka sa kanya.” Hindi iyon tanong.Hindi makapaniwalang tumingin si James kay Alex bago ito huminga ng malalim upang pakalmahin ang sarili. Lumapit siya at niyakap ang kaninang nakabusangot ang mukhang si Alex. Pinakatitigan niya ang dalaga sa mata.“Babe, wala akong gusto sa kanya. Magkaibigan lang kami. At
“MA! Ano na namang kahibangan to?!” Napasuklay ng buhok si James nang makita niyang nagmistulang honeymoon room ang kanyang kwarto. Samantalang napakamot nalang ng ulo at tulalang nakatingin si Alex sa kanyang kwarto na nagmistulang bodega. Habang ang ina ni James na si MAry Ann ay nagkukunwaring inosente at walang alam sa ginawa.“Bakit nagtataas ka ng boses sa mommy mo?” reklamo ng ina.Inihilamos ni James ang kanyang mga palad sa kanyang mukha sa inis at pagkadismaya sa ginawang kalokohan ng ina.“Hindi ba maganda? Nag-effort pa naman akong ayusin ang kwarto niyo.”“Namin? Ma… Hindi pa kami kinakasal bakit ba nagmamadali kang pagsamahin kami sa iisang kwarto?”“Bakit ba? Ano bang ikinagagalit mo riyan? Ikakasal na din naman kayo.” Nakakunot ang noo ni Mary Ann sa inasta ng anak.“Pero ma, tinanong mo ba si Alex tungkol dito sa ginawa mo?”Sabay na napatingin ang mag-inang James at Mary Ann kay Alex.“Ni siya nagulat nang makitang naging bodega ang kanyang kwarto. Halatang wala din
“Sige. Papunta na.” Sabi ni James sa kausap, bago ito bumaba.Hindi kumikibo si Alex at tahimik na lamang siyang nagsusuklay muli ng kanyang buhok. Ang kaninang hawak na ultrasound result ay muli niyang tinago.“Babe…”“Umalis ka na. Baka kanina ka pa niya hinihintay.” Kalmado ngunit malamig na sabi ni Alex.Pinipilit niyang di magalit, pero hindi maalis sa kanya ang inis at pagkadismaya na sa isang tawag lamang ni Ivy ay aalis na agad ito, kahit na hating gabi na.“Pero… Hindi ba may sasabihin ka pa?“Wala na. Hindi naman importante. Unahin mo na si Ivy at baka makunan pa kapag di ka niya makita.” Iritang sabi ni Alex.“Babe!” May pagtataas na sa boses ni James. Alam niya na nagagalit na ang kasintahan pero hindi din niya kayang talikuran ang asawa ng kaibigan.Tumayo si Alex at lumapit sa kama. Humiga ito at nagtalukbong ng kumot.“Pakipatay na lamang ng ilaw paglabas mo. Salamat.” Sabi nito at di na muling hinarap si James. “Babalik ako agad. Promise.” Sabi ni James, bago lumabas
Nagising sina Alex at Grace sa katok na nagmumula sa labas ng bahay ni Grace.“Hmmm… Grace may kumakatok.” ginising ni Alex ang kaibigan na ayaw pa ring bumangon.“Ikaw na magbukas.” utos ni Grace pabalik kay Alex.Tamad na bumangon si Alex. Humarap muna siya sa salamin upang ayusin ang magulong buhok, at tingnan kung may dumi siya sa mukha. Ngunti ang katok mula sa pinto ay di pa rin tumitigil.“Sino yan?!” Inis na tanong ni Alex.“Babe, Alex, ako to si James.”Napabuntong hininga na lamang si Alex at minasahe ang ulo. Tiningnan niya ang oras at alas otso palang ng umaga. Kumunot ang kanyang noo sa pag-iisip kung paanong nalaman ni James kung saan siya nakatira.“Babe,” tawag ni James mula sa labas ng bahay ni Grace.Pinagbuksan niya ng pinto si James at blangkong ekspresyon ang kanyang iginawad sa lalaki habang nakasandal siya sa amba ng pintuan.“Anong ginagawa mo rito?” tanong niya.“Sinusundo ka. Umalis ka pala kagabi bakit di ka man lang nagmessage?”“Bakit kailangan ko sabihin
“Bakit? Kung sasabihin ko ba sayo, may mababago ba?”Tila natigalgal si James sa tanong ni Alex. Hindi makapaniwalang tingin ang ginawad ni James sa kanya.“Meron.”Tumikhim si Alex sa sinagot ni James at nagbigay ng sarkastikong tawa na may pag-iling.“I doubt that.” Komento niya. Napakunot ang noo ni James sa inis na kung bakit tila di naniniwala ang kasintahan sa kanyang sinasabi.“You know what? Fine! Kung iyan ang iniisip mo. Hindi kita msisisi. O baka kaya di mo sinasabi sakin agad dahil alam mo sa sarili mong hindi akin iyang pinagbubuntis mo.”Uminit ang pisngi ni James ng dumapo ang palad ni Alex sa kanyang pisngi, kasabay ng pagbagsak ng luha ng dalaga. “How dare you!” Nanginginig ang bibig nito, at bakas sa mga mata niya ang sakit at galit na nararamdaman sa kaharap.Sa kanyang inis di na niya mapigilang humagulgol, ngunit ayaw niya din namang harapin ang lalaki na makikita siyang mahina ito, kaya miabuti niyang umalis na lamang at hindi na kausapin ang lalaki.‘Walang hiy
Hindi pa nakakasagot si Alex sa tinatanong ng nobyo, nang biglang pumasok si Grace kasama ng ibang mga nurse.“Kailangan namin icheck ulit vitals mo.” Pag aanunsyo ni Grace na ikinatango ni Alex.“Excuse,” simpleng siniko ni Grace si James para paalisin ito sa tabi ng kaibiganInis naman na umalis sa kinauupuan si James at binigyan ng matatlim na tingin si Grace ngunit di na lamang ito nagsalita. Patuloy sa pagcheck ng vitals ang nurse na nag-assist kay Grace.“Thank you, nurse.” sabi ni Grace sa nurse at pina-una ng lumabas ng kwarto. Nagpaiwan naman si Grace.“Kamusta ang naraaramdaman mo?” tanong ni Grace kay Alex.“Medyo okay na. Salamat. Yung baby ko kamusta?” Tanong niya.“Nagkaroon ka ng threatened miscarriage. Mabuti na lamang at may mga magagandang loob na tumulong sayong dalhin ka dito sa ospital. Pero next time, mag-ingat ka na. Iwasan mong mastress at nakakasama sa baby mo.” Paalala ni Grace, sabay lingon kay James at tinapunan ito ng masamang tingin.Hindi makapaniwalang
Pinatay ni James ang tawag at ibinulsa muna ang telepono ni Alex. Mula sa kabilang bulsa, dumukot siya ng isang stick ng sigarilyo at sinindihan ito gamit ang lighter.Mula sa floor to ceiling glass door papunta sa balkonahe, nakita ni Alex ang pagsisigarilyo ng kasintahan. ‘Stress siguro to.’ sabi niya sa isip at saka tumikhim.‘Siguradong pinipilit siyang papuntahin ng babaeng iyon kaya siya nagkakaganyan. Bakit ba naman kasi tong lalaking ito, hindi makatanggi sa babaeng iyon na hindi niya matanggihan? Ano ba ang relasyong meron sila?’ takhang tanong niya.Matapos magsigarilyo ay pumasok si James sa kanilang kwarto. Kasabay noon ay ang pagbuga niya ng usok at amoy ng sigarilyo ay nalanghap ng kawawang buntis na muntik niya ng ikinaduwal.“Be mindful! May buntis dito, magpapasok ka pa ng usok ng sigarilyo.” Iritang pagsesermon ni Alex habang nagpapaypay ng kamay sa hangin.“Sorry,” tanging sambit ni James.Dinukot niya ang cellphone mula sa kanyang bulsa at inabot kay Alex. “Pasensy
“S-sorry,” anas ni Alex nang mapansin ang basang balikat ni Brandon dahil sa pamunas na ginamit ni Alex sa braso ng binata.Agad naman niyang tinanggal ang kanyang kamay na may hawak na pamunas sa ibabaw ng balikat ni Brandon.“Matagal ka na bang nakatira sa Butuan?” tanong ni Alex na ikinatango ni Brandon.“Oo. Simula pa nung bata pa ako.” Doon kami nakatira ng magulang ko.” sagot niya na ikinagulat ni Alex.“Talaga?” hindi makapaniwalang tanong ni Alex.Napansin naman ni Alex ang peklat ni Brandon sa bandang kamay nito nang iniabot ni Brandon sa kanya ang tuyong face towel.“Napaano iyan?” tukoy ni Alex sa peklat na pahaba ang hiwa.“Ito?” tinignan ni Brandon ang kanyang kamay. “Nasugatan ako noong may tinulungan akong bata na natinik ng halaman. Natumba ako at tumama sa matalas na bolo,” sagot ni Brandon.Napasinghap naman si Alex sa narinig. ‘HIndi kaya siya talaga iyong bata na napapanaginipan ko?’ tanong ni Alex sa sarili.‘Matagal tagal ko na di siyang kilala ngunit ngayon ko
Biglang tulak ni Alex kay Brandon. Mabuti na lamang at lumuwag na din ang pagkakakapit ni Brandon sa kanya. Nagmamadali namang tumakbo si Alex papunta sa sala, hindi alam kung ano ang gagawin.‘Bakit ako tumakbo?’ takhang tanong sa sarili.“Bahay ba ito dati ng mga magulang mo?” nagulat si Alex nang biglang nagsalitang muli si Brandon, na tila ba walang nangyari kanina.“Oo,” sagot ni Alex.Inilibot ni Brandon ang tingin sa kabuuan ng unit at napansin ang mga award, certificates, at pictures ni Alex kasama ng kanyang mga magulang noong bata pa siya.Napako ang tingin ni Brandon sa isang litrato ng isang buo at masayang pamilya. Ang mga magulang ay nakayakap na tila ba prinoprotektahan nila ang batang nasa gitna, nakatirintas ang buhok, kulay pula ang suot na dress, at itim ang boots. Nagniningning ang mga mata ng batang nakangiti.“Wala pa rin pinagbago ang mukha mo mula noon hanggang ngayon.” Anas ni Brandon.“Matalino ka din pala noong bata ka,” ani ni Brandon habang tinitingnan isa
Sumasakit talaga ang ulo ni Alex sa problema sa kanyang bahay ngayon. Para sa kanya, tila mas madaling ayusin ang problema sa amusement park kesa harapin ang problema sa bahay niya.“Wala ka bang tiwala sakin?” tanong ni Brandon na nagpabalik mula sa malalim na pag-iisip ni Alex.“Hindi naman sa ganoon…” dumapo ang tingin ni Alex sa maduming puting t-shirt ni Brandon at basang pantalon. Maging ang sapatos na suot nito ay basa na rin.Tila naman naawa siya sa binata.“Magagawa ko ito agad. Huwag ka mag-alala.” sagot ni Brandon.Ngumiti ang lalaki habang hinaplos ni Brandon ng bahagya ang kanyang ulo. Tila may kung anong init sa pakiramdam ng gawin iyon ni Brandon sa kanya. Malayong-malayo mula kay James.‘Bakit kay James hindi ko naranasan ang mga ito? At bakit sa kanya ko lang ito nararanasan? Sino ka ba, Brandon? Bakit ginugulo mo ang puso ko?’Nagtagpo ang mga mata nila, kaya agad na nag-iwas ng tingin si Alex. Muli ay bumilis ang tibok ng kanyang puso kaya agad itong umalis at bini
Dumarami ang mga tenant na nag-uusisa at nagbibigay ng kanilang opinyon habang abala si Brandon sa pagpihit ng main valve ng tubig. Samantalang si Alex ay nakakuyom ang kamay na nakatitig lamang kay Brandon. Bakas sa kanyang mga mata ang pag-aalala na baka mabasa ang lalaki o di kaya ay mapahamak ang lalaki sa ginagawa.Hindi niya aakalaing walang kaarte arte at walang pag aalinlangang humiga si Brandon sa lupa kahit na alam niyang madudumihan siya. Naglalabasan na din ang mga ugat nito sa kamay, leeg at maging ang mukha ay namumula na dahil sa tigas ng pinipihit. Ngunit di parin ito umikot. Ipinahinga ni Brandon ang kanyang kamay bago muling pinigilan ang paghinga at pinihit muli ang valve.“Iho… Di mo yan maiikot. Marami nang sumubok na gumawa niyan pero wala paring nakapagpaikot dyam. Huwag ka na mag aksaya pa ng lakas.” sabat ng isang matandang dalaga na residente din ng apartment na iyon.“Brandon. Tama na yan. Hahanap na lamang ako ng gagawa.” nag aalalang sambit ni Alex.Matapo
“Balak mo ba talagang ipangalandakan na magkakilala tayo at yung nangyari kagabi? O panakot mo sakin yan para mapapayag mo ako sa mga gusto mo?” Derechahang tanong ni Alex.“HIndi sa ganun.” sagot ni Brandon nang hindi nakatingin kay Alex.Napakuyom ng kamao si Alex sa inis. Bakas naman sa mga mata ni Brandon na hindi ito makatingin sa kanya at nagsisinungaling lamang siya.“Wala naman talaga akong kilala dito. Kaya kailangan ko ng tulong mo. Anong problema ba doon? Tinulungan naman din kita noon sa Butuan, hindi ba?”‘Nanunumbat lang? So pag hindi pa ako ang tumulong sa kanya, wala na akong utang na loob?’ napasinghal si Alex sa isip. ‘Pero ayoko magkautang sa kanya, kahit utang na loob pa… Kailangan pa ring bayaran iyon.’ kinalma ni Alex ang sarili.“OKay sige. Ano bang maipaglilingkod ko sayo, Engineer Brandon Montenegro? Saan ka magpapasama. At ano ang bibilhin mo na kailangan pa ako ang kasama mo?” tanong nito.“Plano kung maghanap ng bahay rito.” tila nabilaukan si Alex sa saril
“Saan ka pupunta? May lakad ka daw? At nagleave ng two days? Bakit?” Sunod-sunod na tanong ni Alex nang mahabol niya si Brandon bago pa man ito umalis.“Limang araw lang naman talaga ang pasok ah. Masama bang magday off ako? Sobrang tight ng schedule natin dito. Tao lang din naman ako at kailangan ng pahinga.” Sarkastikong tugon ni Brandon.Huminga ng malalim si Alex upang pigilan ang inis niya. ‘At ngayon pa talaga kung kailan maraming gagawin? Dammit.’“TAma ka naman na may karapatan tayong magday off. Pero hindi ba pwedeng mag overtime ka? Tight ang schedule natin oh. Nabanggit ko naman sayo ang deadline at sa susunod na linggo na yun. Hindi ba pwedeng huwag ka muna mag off? Babayaran ka naman ng overtime pay mo.” pakiusap ni Alex.“Hindi importante ang pera sakin. Kailangan din nating magpahinga. Di naman tayo robot. Tyaka kapag makapagpahinga tayo, mas magiging reproductive tayo.”Lumapit si Cynthia sa dalawang nag uusap.“Sir Brandon, kailangan mo po ba talaga magday off ngayon
“Ah… It’s nothing. Tungkol lamang sa trabaho.”Pagpapalusot ni Alex. Upang hindi na siya paghinalaan ni Cynthia.Inayos ni Alex ang kaniyang pinagkainan at maayos na iniwan sa lamesa. Kinuha na din niya ang kanyang gamit at handa nang umalis.“Miss,” habol na tawag nito ng iniwan siyang nakaupo sa kanilang kinauupuan kanina.Tumayo agad si Cynthia at hinabol ang kanyang senior.“Hindi nga miss? About work lang ba talaga ang pinag-usapan niyo?” tanong nitong muli ng makahabol kay Alex.“OO nga. Tinatanong niya kung willing ba tayong mag work overtime para sa mga nalalabing araw ng pag-aayos ng mga porblema dito sa park.”Napahinto si Alex at mabigat na ibinagsak ang kanyang paa sa lupa. Ang kaninang nakangiti at maaliwas na awra ay napalitan ng mukhang hindi maipinta. “Grabe naman si Engineer! Ano akala niya sa atin robot na katulad niya?! Wala na siyang awa.” reklamo nito.Itinikom ni Alex ang bibig sa pagpipigil nitong makatawa. Nang makarating sila sa park ay patuloy pa rin ang pagr
Napapikit na lamang si Alex sa sinabi ni Brandon.“Cynthia!”Nakahinga nang maluwag si Alex nang biglang may tumwag kay Cynthia.“Rose? Anong ginagawa mo dito?” tanong ni Cynthia sa kanyang kakilala.“May business meeting ako dito sa malapit. Ikaw?”“Ah may trabaho din.”“Okay lang ba na makisalo sa lamesa niyo?” tanong nang babaeng nagngangalang Rose.Nag-aalangan namang tumingin si CYnthia kay Brandon at Alex na tila ba nanghihingi ng permiso sa mga kasama.Naging seryosong snabero naman si Brandon na tila ba ayaw niyang pumayag na may ibang babaeng makikihalo sa kanilang lamesa. Kaya walang ibang magawa si Cynthia kundi ang tumayo at magpaalam sa dalawa na lilipat sila ng lamesa. At dahil halos puno ang buong restaurant, sa dulo, malapit sa bintana sila Cynthia naupo, malayo kay Brandon at Alex.Matapos umalis ni Cynthia ay agad na hinampas ni Alex si Brandon.“Bakit ang sungit mo? Natakot ang mga bata sayo.”“Ayoko lang na may ibang tao tayong kasama. Tyaka para masolo rin kita.”
“Nagpahangin lang ako kagabi.” Nagtaas ang isang kilay ni Cynthia at tiningnan si Alex nang may pagdududa.“Pahangin ng dis-oras ng gabi?” nagdududang tanong ni Cynthia “Nawala kasi ang antok ko kaya naglakad lakad ako kagabi.” Palusot ni Alex.“Naglalakad… O baka naman sekreto kang nakikipagtagpo sa lalaki. Blind date ba yan? Dapat sinama mo ako miss.”Napasapo si Alex sa kanyang noo dahil sa iniisip ni Cynthia. “Taba ng utak mo,” sarkastikong banat ni Alex na ikinangisi ni CYnthia.“Pero seryoso, Miss… Saan ka kagabi?” tanong niyang muli.“Lumabas nga nagpahangin. Hindi talaga ako makatulog kaya naglakad-lakad ako.”“Ahhh…” tumango tango si Cynthia na tila ba naiintindihan niya ang sinabi ni Alex, dahilan upang makahinga ng maluwag ang dalaga.Bumalik na silang muli sa trabaho at iwas pa rin si Alex kay Brandon. Habang abala si Brandon sa pag-aayos sa mga ilaw, nakatulalang napatitig si Alex sa kanya, iniisip ang sinabi ng kaibigan sa text.‘Kung wala, isa lang ang ibig sabihin n