Break up!

CHAPTER 3

“LET’s just stop this!” Joseph whispered while they talk.

“ Bakit?” tanong ni Clariz sa kausap habang naka kunot ang noo sa pagtataka.Wala naman syang natatandaan na pinagtalaunan nila nang mga nakaraang araw. Oo at minsan silang nagkakatampuhan dahil sa kanilang biruan, pero ngaun lang umabot sa ganito na nakikipag hiwalay na ito sa kanya. 

“Ahmm Clariz kasi, ano–” nadinig pa nya ang malalim na paghinga nito.Maging ang paraan ng pagtawag nito sa kanya ay nabago na .

 “Patawarin mo ko pero kasi may girlfriend na ko itdito sa malapit.”

 Bagaman alam nya na darating ang araw na magsasawa ito sa kanilang set -up ay hindi parin nya mapigilan ang pag-iyak.

 Ipinagpalit na sya nito sa malapit. Nauunawaan naman nya ito sa bagay na yon kahit nasasaktan sya ay tumango tango sya na parang nakikita sya nito.

 “ Ah so may nakita ka na sa malapit.? Yung lagi mo nakakasama?”.Tanong nya sa pagitan ng paghikbi .

“Sige pinapalaya na kita. “Wala naman akong magagawa eh, isa pa hindi naman talaga tayo magkakilala”,puno ng pait niyang wika. “Mag- iingat ka dyan, salamat sa panahong pinaglaanan mo 'ko ng oras. Hindi ko makakalimutan na minsan sa buhay ko may dumating na ikaw”. 

Wika nya habang patuloy sa pagpatak ang kanyang mga luha. Hindi niya mapigilan ang pag-iyak minahal nya kasi ito kahit pa sa kabilang linya lang sila nagkakilala at nagkausap. 

“Alam kong weird tong naging relasyon natin, pero ikaw ang first love and first heart break ko, ang sakit pala”. 

Dagdag pa nya na pinasigla ang boses at bagya pa syang tumawa.

“Bata ka pa naman, may darating sa buhay mo na magmamahal sayo ng totoo, Yung hindi ko itkatulad.” Dinig nya pang sinabi ni Joseph.

 “Kahit hindi kita nakita, kahit hindi ko natupad yung pangako ko na pupuntahan kita, masaya kong naging bahagi ka ng buhay ko.” Lalo lamang syang kiumiyak sa sinabi nito. 

“ Malay mo isang araw magkita tayo sa hindi sinsadyang pagkakataon diba?” biro pa sa kanya ni Joseph.

 Matagal nang tapos ang kanilang pag- uusap ay nakatulala parin sya at damang dama nya ang sakit ng kanyang puso. 

****MAKALIPAS ANG SAMPUNG TAON****

Maagang pumasok sa trabaho si Clariza. Kailangan nya pa kasing mag gayak para sa uNang pagkikita nila ng kanilang big boss. Tatlong taon na syang supervisor sa VILLA FUENTE GARDEN HOTEL AND  RESORT. Ngunit minsan man ay hindi pa nya nakikita ng personal ang kanilang big boss. Lagi daw kasi itong abala sa buhay. Laging ang assintant lamang nito ang nakakausap nya.Nakapalagayan na din nya ng loob ang mga staff sa resort na iyon maging ang assistant ng kanyang boss. Ang kwento ng mga ito sa kanya ay mabait naman daw ang kanilang big boss, hindi mahirap kausap at higit sa lahat gwapo daw ito at makalaglag panty ang sex appeal.Ganun pa man ay di nya maiwasang kabahan.  Sinikap nyang irelax ang sarili habang hinihintay ang pagdating ng mga ito. Inabala muna nya ang sarili sa pagrerebisa ng mga reports sa na kakailanganin nyan ipresent mamaya. Sinipat din niya ang kaniyang sarili sa harap ng salamin na nasa kanyang opisina. Simpleng three fourth polo blouse ang suot niya na kulay blue at naka tucked in sa kanyang  black trouser na tinernuhan niya ng simpleng flat sandals.Itinali niya pataas ang kaniyang buhok at naglagay ng kaunting pulbos sa mukha. Nag- apply na din siya ng manipis na lip tint sa kanyang labi. Ganyan siya kasimpleng gumayak sa araw- araw ng kaniyang buhay.   Hindi siya kumportable sa mga miniskirt na tulad ng suot ng ibang staff sa hotel na iyon. 

Huminto sa tapat ng hotel ang isang mamahaling sports car na itim. Alam niyang ang sakay nito ay ang kanilang big boss, at last, magkikita na din sila ng personal. Pigil ang hininga niya nang makita niyang bumukas ang pinto ng sasakayan at bumaba ang isang lalaking napakagwapo sa kanyang paningin. 

“Oh my ghad! Ang gwapo pala ni boss”!. 

Sigaw ng isip niya. Ngunit ganon pa man ay hindi pa rin siya nawala sa konsentrasyon. Hindi katulad ng iba na akala mo nalaglagan ng higad sa katawan kung magsigalaw. Halatang halata na attracted sa kanilang boss. Diretso lamang siyang nakatayo at nakatingin sa direksyon nito. Nang magtama ang kanilang paningin ay may kung anong kaba siyang naramdaman marahil ay sa tensyon dahil ngayon lamang niya ito nakita. Isang simpleng ngiti ang kanyang ibinigay dito at magalang na bumati.

 “ Good morning sir!”, sinabayan p nya ng bahagyang pagyuko. 

Isang tango naman ang isinagot nito habang titig na titig sa kanyang mukha. Hindi niya maintindihan kung bakit ganon na lamang ang titig nito sa kanya. Maya maya pa ay ngumiti ito at lumabas ang pantay pantay n ngipin maging ang mga mata nito ay parang nakangiti din. 

“ So ikaw ang supervisor dito?” tanong nito sa kanya. 

“Yes sir”, simpleng sagot niya.

 “Finally, we met,miss?”

 nakangiti paring sabi nito na naka lahad ang kamay. Naunawaan naman niya ang ibig sabihin nito. Iniabot niya ang kaniyang kamay upang tanggapin ng pormal ang pakikipagkilala nito. 

“Clariza Mendoza, sir” seryoso niyang sagot. 

Napansin niyang tila natigilan ito saglit na parang may inaalala. Nagulat pa siya sa bahagyang pagpisil nito sa kanyang kamay bago sumagot. 

“Call me Kristian,” sagot nito.

 Pakiramdam niya ay pamilyar sa kanya ang pangalan ng lalaki ngunit wala siyang panahon para isipin ang ibang bagay, lalo na at nasa trabaho siya. Nagulat pa siya nang biglang lumapit ang mukha nito sa kanya.

“Hala hahalikan ba ko nitong kumag na'to?”, naisaisip nya. Ngunit bumulong ito sa kanyang tainga. 

“ I like you!” Nakangiti nitong sambit na ikinalaki ng mata niya. Para siyang nanigas sa kanyang kinatatayuan nang mga oras na yaon. Mabilis naman itong pumasok sa loob ng hotel at dumeretso na opisina nito at nakita pa nya ang pilyong ngiti nito na my pa iling- iling pa. Napasimangot siya habang pinagmamasdan ito. 

“Napaka presko naman ng lalaking yon!” inis niyang bulong sa kanyang sarili nang siya ay makabawi sa pagkabigla.

  Samantala, habang nasa loob ng kanyang opisina si Kristian ay abot naman hanggang tainga ang kanyang ngiti na akala mo nakatanggap ng malaking bonus. Naalala kasi niya ang mukha ng babaeng kakikilala pa lamang niya sa entrance ng hotel.

 “Ang cute eh!”,iiling iling niyang bulong.

May naiisip siyang kalokohan sa babaeng nagngangalang Clariza. Sa ilang ulit niyang pagpunta sa hotel na ito na minana pa niya sa kanyang mga magulang ay ngayon pa lang siya nakakita ng maganda sa kanyang paningin.Malakas ang dating sa kanya ng dalaga kahit pa napakasimple lamang ng gayak nito. Napaisip siya sa pangalan nito.

“Clariza” banggit niya sa pangalan ng dalaga.Bigla na lamang niyang naalala ang babaeng basta na lamang niya hiniwalayan sampung taon na ang nakalilipas.

 “Kumusta na kaya siya ngayon?”,bulong niya sa kawalan. “Siguro may pamilya na siya, besides 25 na siya ngayon” dagdag pa ng isip niya. 

Madami na rin ang babaeng dumaan sa kanyang buhay sa nakalipas na sampung taon mula nang hiwalayan niya si Clariza at isa man sa mga iyon ay wala siyang sineryosong relasyon. Hindi rin siya nag eeffort para sa mga babaeng nakarelasyon. Mag stay kung gusto at umalis kung ayaw ganon ang katwiran niya palagi.Hindi niya ugali ang mag habol sa isang relasyon.