Chapter 6
Pasipol sipol ang binata habang naglalakad pabalik sa kanyang opisina. Masayang masaya siya na nakuha niya nang walang kahirap hirap ang mobile number ni Clariza.Bakas naman ang pagtataka sa mukha ng bawat empleyadong nakakasalubog niya. Nakangiti pa kasi siyang tumatango bilang pagtugon sa mga bati nito sa kanya na dati naman niyang hindi ginagawa. Nakarating siya sa kanyang opisina na hindi niya napapansin. Abala ang utak niya kung paano mailalapit ang sarili sa dalaga. Alam niyang gusto niya ito ang hindi lamang niya matukoy ay kung gaano kalalim ang kanyang pagkagusto dahil bago sa kanya ang pakiramdam na iyon. Hindi pa niya naramdaman sa mga nakarelasyon niya. Maliban sa babaeng nakatextmate niya sampung taon na ang nakalilipas. Ganito din siya noon, parang hibang na pangiti ngiti mag isa, ang kaibahan lamang ay bata pa siya noon. Hapon na at nagulat pa si Joseph nang bumukas ang pinto ng opisina niya. Nakita niyang nakatayo doon ang kanyang bestfriend na nakangiti na animo nang aasar. “Oh bakit ngayon ka lang nagpakita? At bakit ganyan ka makangiti sagad hanggang bagang?” tanong niya kay Emman. Nahuhulaan na niyang may baon nanaman itong pang aasar sa kanya.“Diba tumawag ako sayo kanina na nasiraan yung sasakyan ko? sagot nito na nakangisi parin.“So kumusta naman ang date nyo ni Miss.Supervisor? Ganda nya noh? tanong nito tumataas taas pa ang dalawang kilay. “Ano bang date ang sinasabi mo? Bussiness meeting un, remember kasama ka dapat kaso di ka dumating” kunwaring galit niyang sagot sa kanyang assistant.“Ibig sabihin hindi ka manlang nakaporma? Sabagay, mas macho pa yata sakin yong babaeng yon” natatawa nitong sagot sa kanya. Napapailing nalang siya sa kalokohan ng best friend niya. “Pero, ano sa palagay mo dude? Diba tama ako? Magaling siyang supervisor! Dagdag pa nito na ipinagmamalaki nanaman si Clariza.“Actually impressive siya pagdating sa trabaho. Saka mukha siyang friendly sa lahat ng tao” sagot niya na satisfied sa pag oobserba sa dalaga.“Sandali nga muna, may gusto ka ba kay Miss Mendoza?” tanong niya kay Emman na nakakunot ang noo.“Eh bakit kung meron ba magagalit ka? balik tanong nito na inaarok ang isasagot niya.Gusto niyang mainis sa kaibigan sa paraan ng pagsasalita nito.Napailing na lamang siya.“Oh eh wala naman palang problema kung may gusto ako sa kanya” dagdag pa nito na patawa tawa.“Ang problem kahit gusto ko yon eh nakakatakot pormahan, baka mabalian pa ko ng buto para kasing lalaki kung kumilos” pailing iling pa ito habang idinidiscribe ang dalaga. “So my gusto ka nga sa kanya?naniniyak na tanong niya.“Sus! Eh kahit sino naman pwedeng magkagusto sa kanya, maganda yung tao,mabait at matalino yun nga lang nagkamali yata ng likha ang Diyos ng pagbibigay ng kasarian sa kanya parang lalaki kasi” natatawa nitong sagot.Natawa naman siya sa sagot nito. Alam niya kasing sexy ang tipong babae ng kanyang best friend at hindi yung haragan. “Wala akong balak pormahan siya, tropa lang kami non at hanggang don nalang yon, baka mamaya ako pa ang ipagtanggol non sa mga loko may pagka amazona pa naman yon!” dagdag pang hirit ni Emman. Nagkatawanan silang dalawa sa kalokohan ng kanyang assistant. “Loko ka talaga” naiiling nalang niyang bulalas.Sa likod ng kanyang ngiti ay lihim siyang nagpapasalamat na hindi sila magkakaroon ng problema ng bestfriend niya dahil sa isang babae. Ayaw niyang mangyari iyon.****Samantala si Clariza naman ay hindi mapakali sa loob ng kanyang opisana, naaalala nanaman niya ang boss niya. Ang gwapo nitong mukha at ang kindat nitong hindi niya maintindihan kung bakit iba ang dating sa kanya. Naipailing na lamang siya. “ Bakit kaya ganun ang ugali non?, pabago bago ngtrip sa buhay akala ko talagang mabait yun pala likas ang hanging taglay” kausap niya sa sarili na nakanguso pa. “Hmp! Makapag trabaho na nga lang!” pabalewala niyang hinarap ang mga papeles sa kanyang mesa upang libangin ang sarili. Naalala niya ang proposal niya para sa mga empleyadong tataasan ng sahod. Napangiti siya sa ideyang 30% ang increase na ibibigay ng kanilang big boss. Malaking bagay ang magagawa non para sa pamilya ng mga kandidato sa pagtataas ng sahod. Ganun pa man ay kaylangan pa niyang maghintay ng approval ng HR department para dito. Alam niyang hindi ganon kadali ang proseso ngunit nagpapasalamat na siya na pumayag ang kanilang boss.Hapon na nang may kumatok sa opisina ng dalaga. “Hello Maam, lets go snack tayo masyado kang nakatutok sa trabaho breaktime na po!” nakangiting anyaya sa kaniya ng kaibigang si Grace. Sinipat niya ang orasang pambisig mahigit alas tres na ng hapon. Nakalimutan na niyang mag break time dahil sa dami ng paper works niya. Tumayo naman siya upang sumama sa kaibigan. Nagpunta sila sa pantry na nakalaan para sa mga empleyado ng resort. Halos lahat ng empleyado sa lugar na ito ay kasundo niya para sa kanya ay pantay pantay lamang sila kaya walang special treatment sa bawat isa. Iginagalang at sinusunod naman siya ng mga ito bilang kanilang supervisor sa oras ng trabaho. Nakikipag bonding din siya sa mga ito kapag wala sila sa trabaho. “What is your order maam?tanong ng waiter sa kanila.“Plain coffee please,tapos pakisamahan mo na lang ng cookies” nakangiti niya sagot sa waiter“Sure ka maam? Yan ang order mo? Nagtitipid ka?” Nanlalaking mata na tanong sa kanya ni Grace.Natawa naman siya sa itsura ng kanyang kaharap na parang hindi normal ang kanyang ginawa. Umorder din ito ng spagetti at mango shake.“Kape ang trip ko ngayon eh, saka busog pa kasi aq ang daming pagkain sa meeting kanina” pabalewalang sagot niya sa kaibigan.“Ay nga pala maam, birthday ni Jorelle sa sabado, pinapasabi na kung pwede po kayong pumunta?“ Oo ba.. kaya lang sa gabi nalang ako kase my trabaho pa tayo sa umaga” pagpayag niya priority parin niya ang trabaho.“Okay lang yun maam, dinner naman ang celebration kasi nga may trabaho pa sa umaga,morning shift kasi sya sa birthday niya” tugon ni Grace.“Oh well that's good sakto lang pala!” sagot niya sa kaibigan. 7 pm naman lagi ang out niya kung walang ganong kaganapan o hindi masyadong crowded ang resort sa mga turista. Nagbibilin na lamang siya sa ibang staff na naka assign kung sakaling mga mahalagang bagay na kailangang gawin.Pabalik siya ng opisina niya ng makasalubong niya sa pasilyo ang kanyang boss. Napakagwapo nito sa kanyang paningin. Nakangiti ito sa kanya habang nakasuksok sa bulsa ang isang kamay. Animo bagong paligo ang tingin niya sa lalaki.“Good afternoon,Miss. Mendoza” isang simpatikong ngiti ang sumilay sa labi nito at sinabayan ng kindat. Nagulat pa siya sa ginawa nito kaya hindi niya nakuhang tumugon. Isang simpleng tango na lamang ang kanyang isinagot.Naiiling naman na nakangiti si Joseph a.k.a. Kristian sa nakita niyang reaksyon ng dalaga. Nakita kasi niya itong naglalakad sa pasilyo na akala mo lalaki ang hakbang, nagmamadali na akala mo naghahabol ng oras. Hindi niya makuhang maturn off sa nakikita niyang kilos ng dalaga kundi nakikita niya ang malakas na otoridad sa aura nito na parang kahit ano man ang sabihin nito ay susunod ang sinoman.“How do I court you?"Tanong ng isip niya. Natatawa siya sa sarili sa mga naiisip niya. Bakit ba siya nagkakaganito? Siya na isang kilalang inhinyero at kilala sa lipunan, hindi iilang babae ang nagpakita ng motibo sa kanya at ang iba nga ay hayagan nang nag aalok ng sarili para sa kanya. Ngayon ay hindi niya malaman ang gagawin kung paano makukuha ang loob ng kakaibang dalaga.Chapter 7 “I will make you a woman” bulong ng binata sa isip habang naglalaro sa isip nya ang imahe ng magandang mukha ni Clariz.“Sayang ang ganda mo, kung walang poporma sayo”dagdag pa ng isip niya habang may pilyong ngiti sa labi. May plano siyang nabuo at excited siyang gawin ito sa lalong madaling panahon.******Gabi na at hindi na oras ng trabaho ni Clariza ngunit hindi pa siya agad umuwi. Pinili muna niyang makipag kwentuhan sa mga staff na pang gabi tulad ng nakagawian niya. Wala naman gaanong guest na nag over night check in sa gabing iyon kaya hindi gaanong abala ang lahat. Hindi katulad noong nakaraang linggo na araw araw ay dagsa ang mga turista umaga at gabi. Wala silang panahon para magkwentuhan kaya heto siya ngayon at sige ang pakikipagbiruan sa mga staff. Nakaupo siya sa pasimano ng pasilyo habang kumukuyakoy ang mga paa. “Jorelle, ano ba ang pasabog mo sa birth day mo? My banda ba?” tanong niya sa kaibigan. Hindi sila naglalayo ng agwat ng edad siya ay dalawangpu
Chapter 8 Napasandal naman sa likod ng pinto si Clariza oras na makapasok siya sa loob ng apartment niya. Kasabay ng isang malalim na paghinga, natutop niya ang kanyang dibdib. Matinding tensyon ang nararamdaman niya habang kasama ang binatang amo. Inaalala din niya ang mga tao sa paligid hindi siya sanay na may lalaking naghahatid sa kanya sa pag uwi lalo at dalawa lamang sila. Nag tungo siya sa kusina upang kumuha ng inumin upang guminhawa ang kanyang pag hinga. “ Ano kaya ang trip ng lalaking yon? sala sa init sala sa lamig, hindi mo malaman kung mabait o masungit!” naiiling na bulong ng isip niya.Hindi na niya naisipan kumain dahil sa kakaibang pakiramdam. Dumeretso siya sa kanyang damitan at kumuha ng damit pang tulog at pumasok sa banyo upang maglinis ng katawan. Itutulog na lamang niya ang inis na nararamdam.***** Kinabukasan, nasa entrance pa lamang siya ng hotel nang salubungin siya ni Grace.“Maam Clariz, may urgent meeting daw po tayo sa pavillon ngayon tara saba
Chapter 9 Hindi niya ma imagine ang itsura niya habang nakasuot ng skirt. Gusto niyang magprotesta sa sinasabi ng binata pakiramdam niya ay para lamang sa kanya ang rules na pinatupad nito.Siya lamang kasi ang bukod tanging naka pants sa pagpasok. Naninibago siya sa bagong atmosphere ng resort na ito mula nang dumating ang binata. Nakasanayan na niya kasi na si Emman ang lagi niyang kaharap bilang representative ng kanilang boss. Effective ang rules na ito na magsisimula pagktapos ng treat na ibibigay sa kanila nito. May panahon pa siya para makumbinse ang sarili sa bagay na yaon.****Laglag ang balikat at animo binagsakan ng langit ang itsura ni Clariza habang pabalik sa kanyang opisina. Hindi parin natatanggap ng kanyang sistema ang pagsusuot niya ng skirt.“ Oh maam, ano ang nangyari sayo? May masakit ba sayo?” tanong ni Grace nang napansin na parang wala siya sa mood gumalaw. “ Wala, ang unfair lang ng rules ng boss nyo” nakatirik ang mata niyang sagot na ikinatawa naman
Chapter 10Maya- maya pa ay tumayo ang kanilang boss at nag enter ng number sa videoke. Hindi nya himalubos isipin na ang isang napaka yamang lalaki na tulad ng boss Kristian nila ay makikisalamuha sa kanila sa ganitong salo salo. Kahit pa napakaseryoso ng mukha nito ay alam niyang sinisikap nitong makibagay sa kanila. Nagsimula mag play ang kantang isinaksak nito, curious siya qng marunong ba itong kumanta.Hey, there's a look in your eyesMust be love at first sightYou were just part of a dreamNothing more so it seemedBut my love couldn't wait much longerJust can't forget the picture of your smile'Cause every time I close my eyesYou come aliveHabang kumakanta ito ay napatulala siya. Maganda ang boses ng binata at swabeng swabe sa kanyang pandinig ang bawat liriko na kaniyang naririnig. Bigla kumabog ang kanyang dibdib ng titigan siya nito habang kumakanta na parang sa kanya nais iparating ang mensahe ng awit. Nag init ang kanyang mukha sa pagtatama ng kanilang paningin.Nat
Chapter 11 Pinakiramdaman niya ang kaniyang sarili, bukod sa may konting pananakit ng ulo siyang nararamdaman ay wala naman kakaiba sa kanyang pakiramdam. Saglit niyang inalala ang nangyari kagabi. Natutop niya ang kaniyang bibig nang maalala niyang nakisakay siya sa sasakyan ng dalawang binatang amo. Dali dali siyang tumayo upang alamin kung kaninong bahay ba itong kaniyang tinulugan. Maraming tanong ang gumugulo sa kaniyang isip,tulad ng paanong naiba ang kaniyang damit? sino ang nagpalit sa kanyang damit? at kaninong bahay ang kaniyang namulatan?Hindi pamilyar sa kanya ang kwartong kaniyang kinaroroonan, maging ang mabangong amoy ng paligid at ang pang lalaking kulay ng dingding at interior design. Napasinghap siya upang lumanghap ng hangin.“amoy gwapo!”bulong ng isip niya.Lumabas siya ng kwarto at inaasahan niyang si Emman ang nag uwi sa kanya. Close naman kasi sila ng lalaki kahit paano hindi katulad ng big boss nila na hindi mo malaman ang takbo ng utak kung mabait, suplad
Chapter 12“Shit na malagkit!” wika ng isip ni Clariza, tutop ang bibig niya habang wala sa sariling naglalakad papasok ng apartment. “Bakit ba kasi natulog ka ng mahimbing sa sasakyan ng boss mo ha Clariza? Lukring ka! eh di hayan suot mo ang damit ng amo mo, kapal talaga ng mukha mo!” panenermon pa niya sa sarili.Napabuntong hininga siya habang kumukuha ng damit na gagamitin sa pagpasok niya sa hotel. Pagkatapos ay tinungo niya ang banyo upang maligo. Isang simpleng white polo shirt ang pinili niyang isuot at tinernohan niya ng denim jeans. Hanggang alas tres lamang ng hapon ang pasok niya ngayon at sa tingin niya ay wala naman siyang masyadong gagawin natapos na niya ang karamihan sa mga nagdaang araw. Itinali niya ng isahan ang kaniyang buhok at nag lagay ng konting pulbos at lip tint at isinuot niya ang puting rubber shoes.Pagpasok pa lang niya ng hotel ay nakita na niya ang kotse ng kanyang boss sa parking area. Deretso siyang lumakad na parang walang nangyari. Sinikap niyang
Chapter 13!Pagkatapos mag ikot sa buong pasilidad ng VILLA FUENTE GARDEN RESORT ay bumalik si Kristian sa kanyang opisina.Paga siya umupo at isinandal ang li hikod sa swivel chair. Pumikit siya at ang magandang mukha ni Clariza ang paulit- ulit na kaniyang nakikita. Naalala niya kung paano ito nahulog at bumagsak sa kaniyang bisig. Ang madungis nitong mukha, at ang magulo nitong buhok. Ang ekpresyon nito nang siya ay makita. Napapangiti siya sa mga naglalaro sa kanyang isip. Dumilat siya at huminga ng malalim,kasabay ng bahagyang pag-iling.“Bakit iba ang dating mo sakin,Clariza? Dahil lang ba sa kapangalan mo siya?” tanong niya sa sarili.“No! Napaka unfair ko kung yun lamang ang dahilan ko!” sigaw naman ng kabilang bahagi ng isip niya.Sa ilang oras nilang magkasama ng dalaga ay nakita niya ang paraan ng pagkilos,pananalita at maging ang paglakad nito. She's a boyish type na parang sinasabi sa lahat na kaya niyang makipagsabayan ng kakayahan sa lalaki at babae na nasa paligid niya
Chapter 1YEAR 2006: Kakauwi lang ng bahay ni Clariza galing sa eskwelahan nang masalubong nya si Aling Bebeng!“Clariza! Naku, dali, halika nga bata ka tumama ka sa jueteng! Natsambahan mo ang taya!” masayang balita sa kanya ng ginang. “Ho? Talaga ho Aling Bebeng?” Namilog ang mata nya sa pagkagulat. Lalo na nang iabot nito sa kanya ang pera. “Hindi nga kayo nagbibiro Aling Bebeng!” tuwang tuwa niyang bulalas. Naisip niya kung saan nga ba niya dadalhin ang kanyang napanalunan, at isang pasya ang kanyang nabuo. Ibibili nya ng cellphone ang pera, yung latest ngayon na Nokia 3310. Wala kasi syang cellphone, hindi katulad ng lahat ng kaklase nya na kanya-kanya ng hawak kapag break time.***ESKWELAHAN. Excited syang tumabi sa upuan ng kaibigan niyang si Jhoan. “Besh! May cellphone na ko!” kinikilig pa nyang impit na tili sa kaibigan. Agad namang bumaling si Jhoan sa kanya na namimilog ang mga mata “Talaga? Saan galing? Binilan ka ng nanay mo? Himala yun, ah!” sunod-sunod na turan