Namangha si Blessie sa paligid. Ang ganda ng tanawing nakikita niya at sariwa ang hangin. Maraming puno at kita ang bughaw na kalangitan. Sa baba naman ay makikita ang mga bahay at sa malayo ay ang Taal Volcano na bapapaligiran ng tubig."Do you like it here?" tanong ni Marius nang makalapit siya kay Blessie. Tumango nang ulo si Blessie na hindi humaharap kay Marius. Lahat nang makita niya ay namamangha siya sa sobrang ganda."Ang ganda dito at ang tahimik ng lugar na ito. Parang gusto kong dito na tumira," sabi pa ni Blessie. Nakikita niya na perfect place ang lugar na ito para tirhan."Really?" hindi makapaniwalang tanong ni Marius. Mas lumapit pa siya kay Blessie. Itinukod ang kamay sa bakod na nakapalibot sa buong lugar. Ramdam ni Blessie ang katawan ni Marius sa kanyang likuran."Oo. Naisip ko lang na dito walang polusyon. Walang ingay ng mga sasakyan. Walang masyadong kapitbahay. I mean hindi lapit lapit ang bahay. May katahimikan ka at may privacy." rason ni Blessie. Mas inila
Walang kibuan sina Marius at Blessie habang binabagtas ang daan papunta sa bahay nina Blessie. Nagpapakiramdaman silang dalawa. Pagkatapos ng insidente ng halikan nila kanina ay nagkailangan na silang dalawa. Hindi na nagtangka pang tumingin si Blessie kay Marius. Inihinto ni Marius ang sasakyan niya sa gilid ng daan. Hindi napansin ni Blessie na nasa tapat na sila nang bahay nina Blessie. Bubuksan na sana ni Blessie ang pintuan nang hawakan ni Marius ang kamay kamay niya."Can we talk?""Bukas na tayo mag usap, Sir Marius. Pagod na ako," iwas na sagot ni Blessie. Hindi siya tumitingin sa mga mata ni Marius."May gusto lang akong linawin. Sana hindi mo masamain 'yong halik kanina," sabi ni Marius. Mali siya na ginawa niya iyon. Alam niyang nagpapanggap lang sila."Sa opisina na lang tayo mag usap." pag iiwas pa ni Blessie."Okay. Goodnight, Baby. And see you tomorrow sa office," may lungkot na sabi ni Marius. Talagang iniiwasan ni Blessie na pag usapan ang tungkol sa kanila.Siya na
Trenta minutos nang inianunsiyo ng piloto na maglanding na ang eroplano. Nag antanda si Blessie. Saka kumapit nang mahigpit sa upuan. Mariin siyang napapapikit. Nagtaka siya nang may mainit na kamay na pumatong sa kanyang kamay. Napamulat siya nang mata. Nasilayan ang guwapong mukha ni Marius. Napatitig siya at biglang nagrambulan ang pagtibok ng puso niya.Napahawak siya sa dibdib niya na hindi inaalis ang tingin kay Marius. Naramdaman na niya ang pagbaba ng eroplanong sinasakyan nila."See, nawala ang takot mo. Next time sabihin mo sa akin para akong bahala." narinig niyang usal ni Marius. May matamis na ngiti itong lumabas sa labi.Naihilig ni Blessie ang kanyang ulo. Nagitla siya nang hinila ni Marius ang kamay niya patayo.Lumapit ang stewardess sa kanila. "Goodbye, Sir, Ma'am. And take care." tumango at ngumiti lamang silang dalawa ni Marius. Iginiya na sila sa pinto. Tila nawala sa isip ni Blessie na hawak pa din ni Marius ang kamay niya.Pagkalabas nila nang airport ay may sum
Hindi nagpaalam si Marius kay Blessie nang pumunta sa stage. Nakatanga lang din siya kay Marius na naglalakad palayo sa kanya.Bagay na bagay dito ang suot nitong tuxedo. Kita ang tikas nang katawan ng binata. Guwapo talaga. Kaya maraming nahuhumaling. At isa na siya sa mga babaeng iyon. Pero, nuon 'yun. Hindi na ngayon. Nasa isip ni Blessie. Totoo na bang nuon 'yun o hanggang ngayon pa din? Umamin ka na..."Good afternoon everyone. Thank you for coming in this special day of ours. May I call in my fiance, Blessilda Magsino." namilog ang mga mata ni Blessie sa pagkabigla. Hindi siya nakagalaw sa kanyang kinauupuan. "Baby, come here." malambing na paanyaya ni Marius sa kanya. "Baby, please join me here." pakiusap pa nito. Nakatingin lang ito sa kanya. Hindi alam ni Blessie ang gagawin. Inilinga niya ang mata sa paligid. Napuno ang buong hall nang mga tao mula sa mayayaman. Para siyang nanliliit sa lahat ng mga taong andito na nakatingin sa kanya.Napasinghap si Blessie nang may humawak
Ilang oras na nang nasa unit ni Blessie ang binatang si Marius. Dumating na ang pagkain na inorder nito. Gaya nang napag usapan nila kanina. Sabay silang kakain ng hapunan."Bakit ang dami mong inorder na pagkain? Dadalawa lang tayo. Mauubos mo ba lahat 'yan?" tanong ni Blessie na matiim na nakatingin kay Marius. Nakaupo lang ang binata na nakahalukipkip. "We will eat all of this food. Wala akong pakialam kung busog ka na. Basta, uubusin natin 'to." may pinal na sagot ni Marius sa kanya. Namilog ang mata ni Blessie."Hindi ko kayang ubusin 'yan. Baka ikaw.. Kaya mong uubusin lahat ito." mariing tanggi ni Blessie. "Kumain ka lang nang kumain, Blessie. Tignan mo nga 'yang katawan mo. Ang payat payat. Baka pinababayaan mo na ang sarili mo at palaging dieta ka. Hindi mo na kailangan na magpasexy. Gusto pa din kita. Kahit tumaba ka pa. At kahit ano pa ang itsura mo. Mamahalin pa din kita." seryosong sabi ni Marius. Matiim siyang nakatingin kay Blessie.Pinagkrus ni Blessie ang kanyang ka
Dinala si Blessie ni Marius sa isang sikat na pasyalan sa Davao. Ang Malagos Garden Resort. Laking tuwa ni Blessie ng makita ang buong paligid sa resort. First time niyang makapunta sa ganitong lugar. Sa Baguio pa lang naman ang unang pinuntahan niyang lugar. Ni minsan ay hindi pa siya ay hindi pa siya nakapag bakasyon sa ganito kaganda na lugar. Napakaganda, sariwa ang hangin at ang aliwalas sa paningin ng maalon at asul na dagat. Parang gusto niyang dito na lang pansamantala mamalagi. Napakatahimik at simple lang ang buhay. Malayo sa lahat ng ingay at gulo sa siyudad.Napasinghap si Blessie nang may yumakap sa kanyang beywang mula sa likuran. Ramdam niya ang init ng katawan nito sa kanyang likod. Tumatama din ang mainit na hangin mula sa ilong ng bintana. Hinawakan niya ang mga brasong nakapulupot sa kanyang beywang. "Do you like the view?" tanong ni Marius sa kanya at isiniksik pa ang mukha sa leeg ni Blessie. Sinisinghot ang mabangong amoy sa kanyang leeg. Nakikiliti ang dalaga
NASA labas pa din siya ng bahay nina Blessie. Bigla naman tumunog ang phone niya. Si Blessie. Mabilis niyang sinagot ang tawag at itinapat sa tenga niya."Marius,""Blessie, where are you? Kanina pa ako naghihintay sayo sa opisina. Kung nasaan ka, sabihin mo para mapuntahan kita. Hindi ka ba papasok? Maysakit ka ba? Baaka napagod ka sa pagpunta natin sa Davao?" puno ng pag-aalalang mga tanong ni Marius sa kabilang linya.Naririnig niya ang mga malalim na paghinga ni Blessie."Puwede ba tayong mag-usap? Wala ako sa bahay ngayon. Isend ko ang address kung nasaan ako," ramdam ni Marius ang lungkot sa boses ni Blessie."Mukha seryoso 'yan. Sige, pupunta ako."Nang magpaalam si Blessie ay pinatay na nito ang tawag. Nagtataka si Marius sa naging gawi ni Blessie. Parang maayos pa naman sila noong ihatid niya ito sa bahay nila. Bakit bigla ang pagbabago ng pakitutungo ng dalaga sa kanya?Binuhay niya ang makina ng kotse niya at agad na umalis sa harapan ng bahay nina Blessie.Nakuha na niya a
MAGDAMAG na nag inom si Marius sa kanyang condo. Masama ang loob niya na iniwan siya ni Blessie. 'Di man lang nito inalam ang lahat sa kanya."Mahal na mahal kita, Blessie. Sana binigyan mo ako ng chance to explain everything. Hindi 'yong basta basta aalis ka na walang paalam!" Hinanakit niyang malakas na sigaw.Why should she leave? Puwede nilang pag usapan. Kung anuman ang narinig niya ay hindi narinig ni Blessie ng buo.Umaga nang magising si Marius dahil sa tunog ng kanyang phone. Nakatulog pala siya sa sahig dahil sa sobrang kalasingan.Pupungas pungas pa siyang bumango. At kinuha ang phone sa bulsa ng kanyang pantalon."Yes," pagalit na sabi niya sa knilang linya."Sir, dinala po si Miss Blessie sa probinsya. Nasa Isabela po nakatira ang Lola ni Ma'am," imporma ng inutusan niyang mag imbestiga sa pamilya ng dalaga.Napatayo bigla si Marius. "Send to me the address. Ako ang pupunta at haharapin ko si Blessie. Thank you sa info." Saka pinatay ang tawag.Nagmamadaling siyang pumunt
Marius's POVTIME goes by quickly. My firstborn son is now one year old. 'Di ako pumayag sa gusto ng asawa ko na walang party sa 1st birthday ni Merius. Ang tapagmana ng Marius Martini Corp. Pagkatapos hindi ko man lang mabigyan ng enggrandeng birthday party. Nakakahiya sa ibang tao.My son's name is obvious that came from my name. His full name is Merius Martin Magsino Centeno. Panay ang ngiti ko habang pinagmamasdan ang tuwang tuwa na anak at asawa ko na nakikipaglaro sa clown. Lahat ng mga anak ng empleyado ko sa MMC ay imbitado. Maging ang mga tauhan ni daddy sa factory.Napalingon ang magandang asawa ko sa puwesto ko. Ngumiti ito. Biglang kumislot ang aking harapan. Shit! Siya lamang ang nakakagawa nito sa akin. Magdadalawa na ang anak namin. And she's three months pregnant to our second baby. Pinaspasan ko para makarami kami.Napatingin ako sa may gate. Napako ako sa kinatatayuan ko nang makita ko ang dalawang pamilyar na tao— sina Luis at Sarah.Kaagad ko silang nilapitan. Ngi
"B-Bumalik ka na sa b-bahay, a-apo," nakikiusap na sabi ni Remedios kay Blessie. Hawak nito ang kamay niya."La, gusto ko man po. Pero hindi pa po ito ang tamang panahon. Masyado pong maraming nangyari na ako po ang may gawa. Na-ospital pa kayo. Nagmahal lang po ako. Pero, bakit lahat ay 'di umaayon? Gusto ko pong malayang mahalin si Marius. 'Yong walang taong masasaktan. Hangga't hindi naayos ang gusot ni Marius, 'di kami magiging masaya na magkasama."Muling tumulo ang luha ni Remedios. Naawa siya para sa kanyang apo. Nagmamahal lang ito pero marami ang humahadlang.Napatingin si Blessie sa kanyang relo. Oras na para siya'y magpaalam."Lola, 'wag niyo pong babanggitin kina Kuya Benjie at Kuya Ben na pumunta ako rito. Please po...." pagmamakaawa ni Blessie. Nagmamadali na siyang isinuot ang face mask sa kanyang mukha. Pero bago siya umalis ay humalik pa muna siya sa noo ng kanysng Lola Remedios. Pinunasan niya ang mga luha nito sa mata."Babalik po ako para dalawin kayo. Pangako po,"
"HERE is the result. At kakasuhan ko talaga 'yang mag-lolo na 'yan!" Inihagis ni Reynaldo ang hawak na envelope sa ibabaw ng lamesa ni Marius. Nagtataka itong kinuha ang envelope. Naggagalaiti ang kanyang ama sa galit. Sinong mag-lolo ang sinasabi nito?"Nanlaki ang mga mata ni Marius sa gulat. Napakuyom siya ng kanyang kamao. Noon pa man ay ramdam na niya. Pero binalewala niya ito. Buti na lang at lumabas din ang katotohanan."See. Pati ikaw sobrang nagulat. You're so careless! Paano na nalinlang ka ng isang babae? And, look what she done to your life? Nabuhay ka sa takot na ikasal kay Tessa. Pagkatapos ay iniwan ka ng ngayon ng asawa mo dahil sa babaeng 'yan. I got footage from the hospital. At doon ay nakita na nag usap sina Tessa at Blessie. Your wife is crying while walking away," galit na galit pa rin na dugtong ni Reynaldo.Umigting ang panga ni Marius. Matalim ang mga mata na nakatingin sa paternity test results ni Tessa. At ang sabi ay 99.9% na hindi niya anak ang ipinagbubun
"HERE is the result. At kakasuhan ko talaga 'yang mag-lolo na 'yan!" Inihagis ni Reynaldo ang hawak na envelope sa ibabaw ng lamesa ni Marius. Nagtataka itong kinuha ang envelope. Naggagalaiti ang kanyang ama sa galit. Sinong mag-lolo ang sinasabi nito?"Nanlaki ang mga mata ni Marius sa gulat. Napakuyom siya ng kanyang kamao. Noon pa man ay ramdam na niya. Pero binalewala niya ito. Buti na lang at lumabas din ang katotohanan."See. Pati ikaw sobrang nagulat. You're so careless! Paano na nalinlang ka ng isang babae? And, look what she done to your life? Nabuhay ka sa takot na ikasal kay Tessa. Pagkatapos ay iniwan ka ng ngayon ng asawa mo dahil sa babaeng 'yan. I got footage from the hospital. At doon ay nakita na nag usap sina Tessa at Blessie. Your wife is crying while walking away," galit na galit pa rin na dugtong ni Reynaldo.Umigting ang panga ni Marius. Matalim ang mga mata na nakatingin sa paternity test results ni Tessa. At ang sabi ay 99.9% na hindi niya anak ang ipinagbubun
MAKALIPAS ang isang linggo, 'di tumitigil si Marius sa paghahanap sa asawa niya. Ipinagtanong tanong na rin niya si Blessie sa mga kakilala nito."Marius, may balita na ba sa anak ko?" tanong ni Belinda. Dinalaw ni Marius si Lola Remedios sa ospital at para makita na rin ang kalagayan nito."Wala pa po, ma. Nag-hire na po kami ng magaling na imbestigador. Wala pa rin po siyang nakukuha na lead kung nasaan si Blessie." Malungkot na sagot ni Marius."E, saan kaya nagpunta ang batang 'yon? Sana nakipag usap na lang siya sa amin ng papa niya. Nabigla lang talaga kami nang malaman na nagpakasal kayo ng hindi hinihingi ang aming basbas. Patawarin mo kami, Marius, sa mga nangyari," umiiyak na sabi ni Belinda sa manugang niya. Pinauwi niya muna sa bahay ang asawa niya para makapagpahinga. Sila ang nagsasalitan sa pagbabantay sa kanilang ina."Huwag po kayong humingi ng tawag sa akin. Wala po kayong kasalanan at naiintindihan ko ang nararamdaman niyo. Naging careless po ako at insensitive. 'Di
UMIIYAK si Belinda habang pinagmamasdan niya ang biyenan na nakahiga pa rin at walang malay. Kaalis lang ni Marius. Nagpaalam ito na pupunta sa presinto para ireport ang nawawalang asawa. "Ma, tumahan ka na. 'Wag mong isipin masyado ang bunso mo. Saka ginagawa naman ni Marius ang lahat," alo ni Jose sa asawa. Ina siya at mahal niya ang kanyang anak. "Hindi mo maiaalis sa akin ang mag alala kay Blessie. Anak ko 'yon. Sana hindi ako nagalit sa kanya. Dapat inintindi ko siya. Jose, 'di ko alam kung ano ang nangyayari sa anak natin." Niyakap na ni Jose si Belinda. Hinagod ang likod nito saka bumitaw at iniharap sa kanya. "Hihingi tayo kaagad ng tawad sa kanya 'pag nakauwi na siya. Saka alam kong hindi siya pababayaan ni Marius. Gagawin nito ang lahat para sa anak natin." "Nahihiya ako sa binatang 'yon. Pinagduduhan natin ang pagmamahal niya para kay Blessie. Kilala lang natin siya sa nakaraan niyang ugali. At ang anak natin ang mas nakakakilala sa kanya." "Mali lang ang interpretasyo
BUMALIKWAS ng bangon si Marius nang makapang wala siyang katabi. Kqahad hinanap ng kanyang mga mata si Blessie sa kabuuan ng kanilang silid. Tumayo siya at pumunta sa banyo. Pero pagkabukas niya ay walang tao sa loob.Magdamag na inangkin niya si Blessie kaya tiyak niyang pagod na pagod ang asawa. At halos 'di ito makakalakad ng maayos. Ngunit, ang nakakataka ay hindi niya ito makikita pagkamulat na pagkamulat ng kanyang mga mata.Mabilisan siyang naligo at nang makapagbihis ay agad siyang bumaba sa sala. Andoon ang mga magulang niya at ang kapatid na si Rimo."Oh, Marius, tulog pa ba si Blessie?" Bungad na tanong ng ina sa kanya.Nagulat si Marius na wala pa palang nakapansin kay Blessie. "Huh? Hindi pa po ba nakababa ang asawa ko?""Hindi pa. Sabi ko nga sa daddy mo baka napasarap ang tulog ninyong mag asawa," sagot ni Marina.Napasuklay si Marius ng kanyang buhok. Frustrated kaagad ang rumehistro sa kanyang mukha. Umalis ang asawa niya ng hindi nagpaalam sa kanya. Parang hindi iyon
NAPADAING si Marius dahil sa sakit ng pagkakaipit ng kamay. Nag alala naman si Blessie para sa asawa niya na namimilipit sa sakit ng kamay."Ikaw kasi, e. Ang kulit mo. Sinabi nang 'wag ng pumasok. Papasok pa rin talaga, naipit ka tuloy.""Gusto lang naman kitang makasabay maligo. Namula na ang daliri ko. Hipan mo nga, love."Naawa lalo si Blessie nang makitang namumula nga ang bahagi ng daliri ni Marius na naipit. Kaagad na hinipan niya iyon."Okay na ba? Lagyan ko na lang ng yelo para hindi na mamaga." Nawika ni Blessie na hinihipan pa rin ang daliri ng asawa."Oo, love. I'm okay already. Halika na maligo na tayo," hinawakan agad ni Marius ang kamay ni Blessie para pumunta sa shower."Hindi na ba talaga masakit?" Nag aalalang tanong pa rin ni Blessie."Hindi na nga. Saka malayo naman ito sa bituka," pamimilisopong sagot ni Marius.Sa inis ni Blessie ay hinawakan niya ang daliri ni Marius na naipit ng pintuan. Saka pinisil iyon ng may pagkadiin."A-Aray! Love, naman," reklamo ni Mari
GABI, sinundo ni Marius ang asawa niya sa ospital. Galit man sa kanya ang mga magulang ni Blessie ay 'di siya matatakot na pakiharapan sila ng tama may paggalang.Sa pagkapasok niya sa loob ay nakita na niya kaagad ang nakangiting si Blessie. Sa sopa ay nakaupo ang tahimik na mga biyenan. Nauna niyang nilapitan ang mga magulang ng asawa. Saka nagmano. Tila nagdiwang ang loob niha nang hindi niya nakitaan ng pagtutol ang mga ito. Pero wala pa ring reaksyon ang malamig na tingin nila sa kanya."Susundiin ko lang po si Blessie," magalang na sabi ni Marius sa kanyang mga biyenan. Pero wala siyang nakuhang tugon sa mga ito.Nilapitan ni Blessie si Marius. At kumapit sa braso ng asawa. "Halika na, Marius. Umuwi na tayo."Napatingin si Marius sa asawa niya. Nababanaag niya ang pagod at lungkot sa mukha nito. "Magpaalam lang tayo kay Lola Remedios." Tumango si Blessie at pilit na ngumiti. Magkasabay silang naglakad papunta sz kama ng matandang nakaratay sa higaan. Hinalikan ni Blessie sa pis