3rd Person's Point Of View*
Hawak hawak ni Liliana ang kamay ng estrangherong lalaki habang tahimik na umiiyak. Nakasakay na sila ng elevator papunta sa rooftop ng Hotel dahil yun lang ang nasa isipan ng estranghero na makakatulong sa Dalaga. Hindi pa din humihinto sa paghikbi si Liliana hanggang makarating na sila sa rooftop at lumakad ulit sila habang hawak pa din ng lalaki ang kamay niya hanggang sa huminto sila at matatanaw na ang lahat ng lugar sa pwestong iyon. "Liliana." Dahan dahan namang tumingin si Liliana sa Hotel Staff na kasama niya ngayon. Puno ng luha ang mukha ni Liliana at kumuha naman ang binata ng panyo sa bulsa niya at tinanggal nito ang reading glasses na sout ni Liliana at dahan dahan niyang pinunasan ang luha sa mukha nito na kinatingin niya sa lalaki. "Don't cry, hindi niya deserve ang luha mo." "I love him... I really love him. He's my life at di ko kaya na mawala siya sa buhay ko. Binigay ko ang lahat ng pangangailangan niya except sa virginity ko dahil gusto ko once makasal na kami ay doon ko ibibigay ang bagay na importante sa akin." Sa tatlong taon nilang magkarelasyon ay pinaramdam ni Gerald sa kanya kung paano mag mahal at di pa din siya makapaniwala na magagawa nito sa kanya ang lahat ng iyon at ganun na di ang Bestfriend niya. "Sigurado ka bang pagmamahal talaga ang pinapakita niya sayo?" Natigilan naman siya sa sinabi ng lalaki. Doon niya nakikita nung mga araw na wala na itong update sa kanya araw araw dahil parati itong busy sa araw-araw na gawain nito. Hindi na din ito pumupunta sa mga special occasion nila kahit na ang anniversary nila ay nakakalimutan na nito. Mas importante pa ang barkada nito kesa sa kanya. Mas lalong tumulo ang luha niya. "I think hindi... Iiyak mo ang lahat ng iyan at kailanman wag na wag mo nang ibabalik ang lalaking yun sa buhay mo. Hindi mo deserve ang mga ganung lalaki." Naramdaman niya na hinawakan nito ang pisngi nito. "Salamat... may I know your name?" Bumaba naman ang tingin niya sa name tag nito. "Your name is Fernando?" Natigilan naman ang lalaki at napatingin sa name tag nito. Agad naman itong napailing iling. "That's not my nam---" Gusto niyang makalimutan si Gerald kaya ang naisipan niyang mag inom na lang kagaya na ginagawa ng karamihan. Pinutol niya ang sasabihin ng Binata. "Fernando... I should call you Fern." "Eh?" "Fern, I want to drink alcohol." Natigilan naman ang estranghero na kasama niya. Di ito makapaniwala na yun ang naging pangalan niya. Napabuntong hininga na lang ito. "Acceptance is the answer to all of your problems today not drinking alcohol." "Yun ang nakikita ko sa lahat ng tao. Pag may problema ay mag iinom sila ng alcohol. Ang iba nga na aaddict na sila kakainom dahil gabi gabi na lang umiinom para mawala ang problema nila." Lumakad si Fern papunta sa maliit na steal sa rooftop at tumingin siya sa kalangitan at tumabi naman si Liliana sa kanya. "Actually, people are not addicted to alcohol. They are addicted to escaping reality." Naging interesado naman si Liliana sa kanya dahil puro siya tinamaan sa mga sinasabi nito. Yun ang kailangan niya ngayon na makatakas sa nangyayari ngayon. "Liliana, if you're not going to face the problem, the problem is going to face you," ani nito nung tumingin siya kay Liliana. Napatingin si Liliana sa kalangitan. "You're right." Nakatingin ang lalaki sa kanya nung nakita nito na natauhan na si Liliana sa nangyayari ngayon. "Shout." Napatingin naman si Liliana sa kanya. "Huh? Anong shout?" "Isigaw mo ang sakit na nasa puso mo ngayon." Agad namang napatingin si Liliana sa paligid at wala naman silang kasama. "Walang makakarinig sayo dito kundi tayong dalawa lang kaya isigaw mo ang lahat ng iyan." Tumango naman siya at huminga siya ng malalim at sumigaw ng malakas. "Hayop ka, Gerald! Kayong dalawa ni Mirabelle! Di ko kayo kailanman mapapatawad! Magsama kayong mga higad kayo!" "Ilabas mo pa." "Binigay ko ang lahat ng gusto mo kahit grabe na ang pagtatrabaho ko magkapera lang at mabinigay ko lang para sa kasayahan mo pero ginanito mo lang pala ako! Dammit! Maghihiganti ako sa inyo!" Sa pagsisigaw niya ay tumulo ulit ang luha niya na kinaiyak niya ng tuluyan. Napabuntong hininga na lang ang estranghero. "You want to drink?" Napatingin naman siya kay Fern at agad tumango tango. "I want to drink until I fall asleep. Gusto ko munang kalimutan ang lahat lahat ngayon mismo." Tumingin si Fern sa kanya at dahan dahan na tumango. "Do you trust me?" tanong niya bigla kay Liliana. Tiningnan ni Liliana si Fern at ramdam ni Liliana na makakapagkakatiwalaan ngayon ang lalaking nasa harapan niya. Hindi niya alam pero ramdam talaga niya ang pakiramdam na nakakapagkakatiwalaan ito. "Kung hindi ay naintindihan ko. Ihahatid na lang kita sa kung saan man ang address mo." Biglang kumirot ang puso ni Liliana nung marinig niya ang sinabi nito. Nakita niya na lumakad ito at agad niyang pinigilan ito sa pamamagitan ng paghawak sa kamay nito. "Please, samahan mo ko." "At bakit naman kita sasamahan?" "Uhmm... dahil baka nandoon ngayon si Gerald sa bahay namin. Uhmm... ikaw ang savior ko today... ah libre ko lahat ngayon. Samahan mo ko sa bar." Yun na lang ang nasa isipan ni Liliana. Humarap naman ito sa kanya at dahan dahan na lumapit sa kanya at napalunok naman siya at dahan dahan na umatras hanggang maramdaman niya ang steal sa likod niya at napasandal siya doon. "Are you like this to other men?" Agad namang napailing iling si Liliana sa sinabi nito. "I'm sorry... hindi ko kasi kayang pumunta sa bar na mag isa dahil hindi pa ako nakakapunta ng ganung lugar. Di ako sinasama ni---" "Fine, don't mention that man from now on." Umatras si Fern ng isang beses at inilahad niya ang kamay niya. "Shall we?" Napatingin naman si Liliana sa kamay nito at ngumiti at tumango siya bago niya hinawakan ang kamay ni Fern. "Ikaw na ang bahala sa akin." Tumango naman ito at lumakad na sila papunta sa baba at di alam ni Liliana na may bar din pala sa baba at nakahawak lang siya sa kamay ni Fern habang naglalakad. Nakikita niya ang nakakasilaw na mga ilaw at ang mga nagsasayaw sa gitna at nag iinuman. Umupo naman sila sa isang bakanteng upuan at umorder naman si Fern ng inumin at napatingin naman ito sa kanya. "Anong gusto mong inumin?" "Hard drink?" Napakunot naman ang noo ni Fern nung sinabi niya ang bagay na yun. "Fine." Umorder na ito sa bartender at napatingin naman siya kay Fern. "Fern, parang alam mo ang mga inumin dito? Naging bartender ka din ba noon? Ano pa ang mga trabaho mo?" "Nagkainteresado ka na sa akin ngayon? Baka mahulog ka sa akin." "Tinatanong ko lang naman. Iba na ang iniisip mo." "Natikman ko na ang lahat ng inumin kaya alam ko kung ang mga pipiliin ko na nababagay sayo." "Wow, talaga?" Dumating na ang inumin nila at nakita agad ni Liliana na pamilyar ang inumin na nasa harapan niya ngayon. "Eh? Ano ito?" "Alcohol." Dahan dahan naman siyang tumango. At titikman sana niya nang pinigilan siya ni Fern sa pagtikim. "Bakit?" "Matapos kang malasing ngayong madaling araw ay siguraduhin mo na tuluyan mo nang makakalimutan ang bastardong iyon." Tumango naman siya at agad na silang nag cheers. Madaling nalasing si Liliana at napansin naman agad iyon ni Fern at napatingin siya sa lamesa at ang dami na ng inumin doon at di na din niya napansin ang bagay na yun. "Fern!" Napatingin siya kay Liliana na lasing na nga at sumandal sa balikat niya. "Are you okay? Ihahatid na kita sa bahay mo kung di mo kaya." Napatingin naman si Liliana sa kanya at ngumiti ito na kinakunot ng noo nito. "Fern, totoo ba ang sinabi mo kanina na tanggap mo kung ano ako? Papakasalan mo ko diba kahit nerd ako?" Umiyak na naman si Liliana na kinagulat ni Fern. "Sa school namin noon kahit nasa kompanya na pinagtatrabahuan ko ay di ako tanggap dahil pangit ako." "Pangit? Nasaan? Wala naman akong nakikitang mali sayo. You're beautiful kahit saang anggulo. Sino naman ang nagsabi na pangit ka? Tusukin ko ang mga mata nila," kunot noong ani ni Fern sa kanya. Bumilis naman ang tibok ng puso ni Liliana dahil sa narinig. Hindi naman sinabi sa kanya ni Gerald na maganda siya simula sa relasyon nila hanggang ngayon. "At tungkol sa kasal. I'm serious about marrying you." Uminit naman ang mukha ni Liliana at bumilis din ang tibok ng puso niya dahil sa narinig mula kay Fern. Hinawakan naman nito ang kamay nito na may singsing na isinuot sa kanya kanina. "How about you? Will you marry me, Liliana? Dahil ngayon ay papakasalan kita ngayon mismo na walang hinihiling na kapalit." Ngumiti naman si Liliana at niyakap niya si Fern. "I will marry you." ***** LMCD22Liliana's Point Of View* Nagising ako dahil sa liwanag na tumama sa mukha ko galing sa labas ng bintana. Napapikit ako dahil ramdam ko ngayon ang sakit sa katawan ko at hapdi sa pagitan ng binti ko at lalo na din sa ulo ko na parang biniak. Ano ba ang nangyayari? Parang nakipaglaban ako kahapon ha dahil sa sakit ng katawan ko ngayon. Naramdaman ko na may yumakap sa akin ngayon kaya napamulat ako at agad tumambad sa akin ang matigas na katawan ng isang lalaki at may abs pa ito at nasa harap ko talaga. Dahan dahan akong napatingin sa nagmamay-ari ng abs na nasa katawan na nakayakap ng mahigpit sa akin ngayon at nakita ko ang isang lalaki na di ko man maalala kung saan ko nakita pero pamilyar siya. Inalala ko ang nangyari kahapon at doon bumalik sa isipan ko ang pagtataksil na ginawa sa akin ng fiancee ko na si Gerald at ang bestfriend ko na si Maribelle. Biglang pumasok sa alaala ko ang nangyari kahapon. "Sabi niya walang ibang papatol sayo dahil nerd ka diba? So I will
Liliana's Point Of View* Dahan dahan akong nagmulat dahil pakiramdam ko ang bigat ng kamay ko at nakikita ko agad ang puting kisame at agad kong naamoy ang amoy ng clinic at tiningnan ko ang paligid at nasa clinic nga ako. Napatingin ako sa natutulog sa gilid at nakita ko si Jack na ginawang unan ang kamay ko. Kaya pala di ko magalaw ang kamay ko. "J-Jack... ehem..." Ang dry naman ng lalamunan ko. Di ko pa magalaw ang kamay ko dahil mukhang namamanhid iyon. Ginalaw ko naman ang isang kamay ko at sinabunutan si Jack at agad naman siyang napatayo dahil sa gulat. "Sinong sumabunot sa aki--- oh! Liliana, gising ka na pala." "Ang kamay ko di ko magalaw." "Eh? Hala anong nangyari?! I should call the nurse." Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. "Ginawa mong unan kaya namamanhid." Nagulat naman siya sa sinabi ko. "I'm so sorry!" Hahawakan sana niya pero agad kong pinigilan ang kamay niya dahil masakit kasi siya na pamamanhid. "Hayaan mo na dumaloy ang dugo ko."
3rd Person's Point Of View*Boung araw kahapon inilibot ng kanang kamay ni Asher na si Caleb ang boung mga departments at hindi pa din nito nakikita ang Asawa na sinasabi ng CEO niya. Nakatingin si Caleb sa litrato ng Asawa ni Asher at nagtataka siya dahil sa dami ng magagandang babae na humahabol sa CEO nila ay sa isang nerd lang ito nagpakasal at napakamot na lang siya sa ulo niya at bigla bigla na lang itong nagpapakasal na maski siya at ngayon lang niya nalaman.Napatingin siya sa CEO niya na bumaba sa sasakyan nito at agad siyang lumapit at yumuko sila."Good Morning, Sir---""Did you find her?""Wala po siya kahapon at sabi ng mga kasamahan niya sa department ay engagement daw nito nung last night kaya rest day niya kahapon."Napaisip naman si Asher sa sinabi nito. "Let's go to her department."Natigilan naman si Caleb dahil nakita nga niya ang mukha ng Asawa nito baka mabash lang ang Asawa nito kung ipapakilala niya agad sa lahat."S-Sir, wala pa naman sa balak niyo na sabihi
Liliana's Point Of View*Dahan dahan akong umatras nang mapahinto ako. Bakit parang ako ang natatakot sa kanya? Siya ang nagloko at hindi ako. Di ko hahayaan na maloko ulit ako ng lalaking ito. Hindi talaga ako makapaniwala sa ginawa niya sa akin. Nang dahil sa mana ko. Bakit ko naman kasi yun sinabi sa kanya? Napaka bobo ko din naman kasi eh!At mukhang plinanuhan pa nilang dalawa ni Mirabelle ang mga mangyayari para masolo nila ang mana ko. Napakamao na lang ako dahil sa katangahan ko sa kanya ng tatlong taon.Napabuntong hininga ako at dahan dahan na tumingin sa sa pwesto ni Gerald. Kaya ko ito at kakalimutan ko na na mahal ko siya. Kagaya ng sinabi ni Fern na hindi ko deserve ang lalaking ito at di na siya kailanman makakalapit sa akin.At napatingin naman siya sa akin at agad siyang lumapit na kinanigas ng katawan ko. Syet! Hindi ito pwede! Di ako makagalaw sa kinatatayuan ko! Hindi ko alam kung bakit!"Liliana, mabuti nand
Liliana's Point Of View* Nakatingin ako sa kanya at nakaupo kami ngayon habang natingin ako sa may-ari ng company na pinagtatrabahuan ko ngayon. Tiningnan ko siya sa mga mata niya dahil di ako naniniwala na kasal na kaming dalawa. Napatingin ako sa dalawang singsing na nasa harapan ng lamesa at ngayon ko lang napansin na ang ganda ng singsing na nasa harapan ko ngayon. Isang big diamond ring ang isa at ang isa naman ay isang plain ring na maraming palibot na diamonds at mukhang mamahalin ang singsing na yun. Grabe! "My Wife..." Nanlalaki ang mga mata ko at napatingin sa kanya. "O-Oh?... I mean, Mr. Asher, don't call me Wife. Hindi nga tayo kasal. Impossible naman ang bagay na yun." Nakita ko na nanlumo naman siya at napayuko. Parang na guilty atah ako sa ginawa ko ngayon. "Ehem..." mahinang ubo ko ngayon para na din makuha ang attention niya. "Do you need water?" Agad naman akong napailing sa sinabi niya. "Please, tell me directly kung paano mo ako naging Asawa kuno. Nasaan
Liliana's Point Of View* Kinabukasan.... Nasa bahay ako ngayon at hindi ito matatawag na bahay sa iba dahil nga nakatira ako sa mansion. Yes, sa mansion ako nakatira na pamamay-ari ng pamilya namin. Umalis na ako sa boarding house na tinutuluyan ko kasi babalik balikan talaga ako ni Gerald doon dahil yun lang ang alam niyang bahay ko at doon kina Grandma at hindi niya alam ang tungkol sa mansion na tinitirhan namin. Sa nagpapasweldo sa mga katulong at bodyguards dito at nakabudget na at nagba-budget nun ay ang Grandpa ko at asawa niya yung Grandma ko na tinawagan ko nung isang araw. Buhay pa ang Grandpa at Grandma ko at nasa ibang bansa lang si Grandpa dahil may ginawa sandali pero pagbalik dito sa Pinas ay tumira sila sa may bukid kung saan pumunta si Gerald para hanapin ako. Normal na kahoy ang bahay nila doon dahil gusto nilang mamuhay ng normal pero ang hindi alam ng lahat ng tao dito sa bukid na mayayaman din sila. Gusto kasing maging farmer sila Grandpa at Grandma kaya pina
Liliana's Point Of View* Nakarating na ako sa kompanya at ako na ang nagbukas ng pintuan ng sasakyan at lumabas na ako at napatingin ako sa labas ng kompanya at napabuntong hininga ako bago lumakad papasok. Habang naglalakad ay nagdadasal talaga ako na hindi ko makikita ang isa sa kanila…. Silang tatlo. Diretso lang ang lakad ko at hinawakan ko ang ID ko at inilagay sa gilid para ma-scan at bumukas ang maliit na pintuan. At lumakad na ako. Naala ko ulit ang ID ko na naiwan daw sa hotel kung saan kami huling nag--- arrghh! Bakit ka pa naiwan! Nakita tuloy ako kung saan ako pumapasok! Napatingin ako sa ID ko at mahina na lang akong napamura. Ako siguro ang nerd na palamura. “Kasalanan mo ID. Pahamak ka eh. Sa dami dami ng nawala ay ikaw pa talaga?” mahinang ani ko sa gilid at napatingin naman ako sa gilid nung may natawa. Dahan dahan naman akong napatingin at nakita ko ang isang lalaki na mukhang kaedad ko lang atah na nasa tabi ko at naghihintay din ng elevator at tiningnan ko s
Liliana’s Point Of View*Nandidito kami ngayon ni Jack sa rooftop at ito ang bagong tambayan namin ngayon every lunch at dala naming dalawa ang mga baon naming lunch box.“Ang sasarap talaga ng mga pagkain ninyo at may dessert pa. Ikaw ba ang nagluto niyan?”Dahan dahan naman akong tumango sabay ngiti. Sino pa ba ang nagluto ng bagay na yan? Yes, minsan si Manang pero ako pa din naman baka mapagod si manang.“Weee.”Napakunot naman ang noo ko at nabatukan ko siya agad na kinapout naman niya habang nakahawak sa ulo niya.“Bakit nambabatok? Ang sakit nun ha.”Napahimas naman siya sa ulo niya at mukhang nalakasan ko atah.“Kasalanan mo yan kung bakit ka nabatukan. Hindi naman kasi naniniwala eh.”“Hindi ko naman kasi nakita na marunong kang magluto sa ilang taon nating magkaibigan ay di ko talaga nakikita.”“Dahil kay Gerald lang ako nagluluto noon at hindi sa ibang tao. Alam mo naman na ayaw makipagshare ang bff mo.”Diininan ko talaga ang word na bff sa kanya na kinakunot ng noo niya.
Shana's Point of View* "You love me, sweetie?" Nanlaki ang mga mata ko habang tinititigan si Theoris. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong isagot. Lito ang puso ko, naguguluhan ang isip ko, at tila ba tumigil ang paligid sa isang iglap. Pero bago pa man ako makasagot, siya na mismo ang lumapit sa akin at mas malapit pa sa inaasahan ko. Ngumiti siya, ‘yung ngiting matagal ko nang gustong makita. Hindi ngiting pinilit, hindi ngiting walang damdamin. Kundi ‘yung ngiting pamilyar. ‘Yung totoo. ‘Yung siya. Lumapit si Theoris kay Bea na ngayo’y pilit pa ring kumakawala sa hawak ng mga sundalo. "Tapos na ang palabas mo, Bea," malamig niyang sambit. Matatag. Walang alinlangan. "Wala ka nang mauutakan pa." “Ano'ng pinagsasabi mo?! Ikaw ang nagsabing mahal mo ako! Na ako ang papakasalan mo!” galit na sigaw ni Bea habang pinupunit ng luha at pagkalito ang kanyang tinig. Tiningnan siya ni Theoris ng diretso, punong-puno ng hinanakit ngunit may halong awa. "I never loved you, Bea
Shana's Point of View* "Ituloy ang kasal!" sigaw ni Bea sa altar na mas lalong kinainit ng ulo ko dahil sa sinabi niya. Damn! Tung babaeng ito! Uubusin ko talaga ang buhok ng bruhang iyon! Susugod sana ako pero agad naman akong prinutektahan ni Brian dahil may mga pumagitna sa aking mga gwardya sa harapan ko na may dalang mga baril. At hahawakan sana nila ako pero mabilis naman iyong sinipa ni Brian na kinatumba ng mga ito. "Milady, tumakbo na po kayo at ako na ang bahala sa mga gwardyang ito." "Y-You sure?" Tumango naman siya kasabay ngiti. "Yes, milady." Tumango naman ako at agad akong tumakbo papunta sa pwesto ni Theoris. Mabilis akong tumakbo hanggang sa hinawakan ko ang buhok ng babaeng yun at hinila na kinahulog niya sa stage. At isang iglap ay tumalon ako kasabay ng pagyakap ko kay Theoris. Naramdaman ko rin ang kamay niyang nakayakap sa katawan ko ngayon. Hindi ko yun pinansin at mahigpit ko siyang niyakap. "Theoris, gumising ka sa katotohanan. Hindi siya ang ba
3rd Person's Point of View* Hindi tumalab kay Theoris ang gayuma na pinainom sa kanya ni Bea nung wala siyang malay. Dahil na rin sa antidote na ininom niya na may halong dugo ng mga Windermere. Parang nawala agad ang bisa nun sa katawan niya. Tamang-tama naman na mag-a-acting si Theoris na parang na-in love siya kay Bea. Nakipagkita si Theoris kay Bea nung gabing iyon sa isang bar at excited naman si Bea nun at may dala rin siyang gayuma para painumin na naman si Theoris. "Baby," tawag sa kanya ni Bea. Napatingin naman sa kanya si Theoris at napangiti naman ito sa kanya at niyakap siya nito bigla na kinagulat naman ni Bea. At doon niya nakita na tumalab nga ang pininom nitong gayuma. Napangiti naman siya at doon na nagpa-sweet sila na parang sila na talaga. Nilagyan niya ng gayuma ang inumin ni Theoris at hindi naman iyon nawala sa paningin ni Theoris kaya mabilis niyang pinagpalit ang baso na nasa harapan niya. "Cheers?" Ngumiti naman si Bea. "Cheers." Napangiti naman siy
3rd Person's Point of View* Flashback... Nakarating ngayon si Theoris sa laboratory na pamamay-ari ng pamilya ng mga Windermere. Kagaya ng sinabi ni Ash sa kanya ay pagkagising niya ay agad siyang dumiretso doon sa laboratory. "Mabuti naman at nakarating ka na." Napatingin naman siya kay Azrael na nasa harapan niya at dahan-dahan na tumango. "Kanina ka pa hinihintay ni Ash sa loob at nandodoon din ang mga magulang nila." "I know." Alam ni Theoris na makakaharap niya ang mga magulang nila dahil gusto nilang malaman ang tungkol sa lason na iniinom niya na iyon din ang panlaban sa dugo nila Liliana. "Follow me." Lumakad naman sila at nakasunod lang sa Theoris kay Azrael. "Bakit ka nga pala nandidito sa Pinas?" Napatingin naman si Azrael. "Alam mo naman na nanganak si Ate Claudia noh?" "So tapos na siyang manganak eh bakit hindi ka pa bumalik sa america?" "Ang heartless mo naman, Theoris. Alam mo naman na may isa pang dahilan kung bakit ako nandidito noh?" "Ano?" "Gusto kon
3rd Person's Point of View* Malaki ang ngiti ni Bea habang naglalakad sa aisle sa isang magandang hotel garden sa lugar nila at nandidito na rin ang mga bisita sa paligid nila na nagpapalakpakan at ang pamilya lang ni Theoris ay ang grandpa nito at si Clea. Hindi rin sila makapaniwala sa pag-iba ng puso ni Theoris. "Grandpa, paano natin mapapahinto si Theoris? Alam naman natin na hindi ang babaeng yan ang mahal ni Theoris, 'di ba? Si Shana naman ang mahal niya. Parang ginayuma si Theoris." "I know that. Hindi rin natin mapipigilan ang bagay na yan dahil alam mo na na napapalibutan tayo ngayon ng mga tauhan ng pamilya ng bride." Wala silang magawa kundi ang tumingin na lang sa mga mangyayari ngayon. Kinuha ni Clea ang phone niya at agad niyang minessage ang mga tauhan nila at hindi rin ito ma-send dahil walang signal dito. "Mukhang planado nila ang lahat na nandidito. Sana tinali ko na lang si Theoris nung nakita ko siya. Alam ko naman na hindi talaga ito ang babaeng mahal niya a
Shana's Point of View* Nagising ako kinabukasan at nandidito pa rin ako sa kwarto ni Theoris. Hindi ko napansin na nakatulog pala ako kakahintay sa kanya. Napansin ko ang kumot na nakatakip sa akin na kinakunot ng noo ko at naka-on na din ang aircon. Automatic pala nag-o-on ang aircon? Hindi ko kasi naalala na nag-on ako kahapon ng aircon. Natigilan ako baka dumating na si Theoris kaya agad akong tumayo at agad lumabas sa kwarto. Agad kong nilibot ang boung kwarto at wala akong makita kahit isang anino niya. "Theoris? Nandidito ka ba? Theoris!" Para na akong baliw nagpaikot-ikot dito sa buong kwarto pero wala akong makita ni-anino niya. Napaiyak na lang ako nang napansin ko na may nakahain sa lamesa. At may pagkain sa lamesa. Sinong nagluto nito? Bakit may pagkain sa lamesa? Umuwi ba siya? Eh bakit hindi niya ako ginising? Hinawakan ko ang pagkain at mainit iyon. Nandidito nga siya. Kinalimutan na ba niya talaga ako? Napatingin ako sa sticky note na nasa gilid at nanlala
3rd Person's Point of View* Hinatid ni Theoris si Bea sa mansion nito at umunang lumabas si Theoris sa sasakyan nito. "Kagaya ng sinabi mo ay sa judge muna tayo ikakasal bukas. Nakahanda na ba ang lahat?" Ngumiti naman si Bea at dahan-dahan na tumango. "Yes. Tayo na lang dalawa ang kulang doon at isa pa kompleto ang pamilya ko bukas. Excited na ako sa bagay na yun." Napangiti naman si Theoris at hinalikan niya ang noo nito. "Matulog ka ng maaga, okay? Para fresh na fresh ka bukas sa kasal natin." "Yes, ikaw rin. Wag mo akong masyadong ma-miss. Can I kiss your lips now?" Ngumiti naman si Theoris at lalapit sana ang labi ni Bea sa kanya pero pinigilan naman iyon ni Theoris. "Not now, baby. Bukas ko na titikman ang halik mo sa kasal natin." Mas lalong napangiti si Bea sa sinabi nito. "Pwede naman na dito ka na matulog. Magkatabi tayo sa kama." "Baby, alam mo naman na bawal ang bagay na yun diba? Gusto mo ba na hindi matuloy ang kasal natin kinabukasan?" "Okay fine." Napapou
Shana's Point of View* Nakatulala ako habang nakatingin sa malayo. Hindi pa rin ako makapaniwala sa ginawa ni Cloud noon. Namumugto na rin ang mga mata ko habang nakatingin sa langit habang nasa gilid ko si Azrael. "He loves you so much simula pa noon kaya nga nagmamakaawa siya kay Theoris na siya na lang ang magiging fiancee mo." "Anong sabi ni Theoris?" "Hindi pumayag si Theoris. Dahil mahal ka rin niya pero hindi lang siya nagbo-voice out sa nararamdaman niya sayo." Nakikinig lang ako sa sinasabi ni Azrael habang nakatingin sa kalangitan. "Hanggang sa nagdesisyon ang mga magulang ni Cloud na sabihin sa Grandpa ni Theoris na si Cloud na lang ang magiging partner mo. " Napatingin ako sa kanya. "Ganun na lang yun? Ano naman ang reaksyon ni Theoris?" "At wala namang nagawa si Theoris sa bagay na yun at doon na siya nagsimulang maging cold sa lahat ng bagay lalo na't dinala rin siya ng Grandpa niya sa ibang bansa." Doon pala nagsimula ang pagka-cold niya. Dahil lang din pala
3rd Person's Point of View* Nandidito sila Shana at Azrael ngayon sa isang over viewing at may firing range sa unahan. Hindi aakalain ni Shana sa mahinhin na mukha ni Azrael ay ito pa ang napailing lugar na akala niya sa kung saan siya nito dadalhin. Tiningnan ni Shana si Azrael na may pagtataka. "Uhmm... Dito ko naisipan dahil para malabas mo ang sakit na nararamdaman mo ngayon." Hindi pa kasi umiiyak si Shana at nag-aalala si Azrael kung ano ang mangyayari kung hindi nito malalabas ang sakit na nararamdaman nito. "Mukhang kailangan ko ang bagay na yan." Napangiti naman si Azrael at dahan-dahan na napatango. "Mabuti naman kung ganun." Lumabas na siya sa sasakyan at lumakad na papunta sa gilid ni Shana ay pinagbuksan niya ng pintuan si Shana. Inanalayan naman niya itong bumaba. "Thank you." "Shall we?" Tumango naman si Shana at lumakad na sila paalis sa sasakyan at pumasok sa loob. "Mabuti gising ka na matapos ang kalahating buwan na pagkaka-coma." Napatingin naman si Sh