Chapter 5
Hays kaya ko 'to. Baka Amber Maurice Villeza 'to. Naku kinakabahan talaga ako. Pa'no ba naman kasi, nag apply ako bilang secretary dito sa isang napaka sikat na telecommunications company ng mga Del Real. Luckily, I got an email yesterday saying na natanggap ako. So here I am now. Nakatayo sa harap ng napakataas na building na to. Grabe, parang bigla akong nahilo habang tinitingnan ko kung gaano ito kataas. Huminga muna ako ng malalim saka inayos ang suot at naglakad na papasok ng building. Nginitian ako ng guard kaya siyempre bilang mabait na nilalang, nginitian ko din siya at sinabihan pa ng good morning. Hay naku, sana lang talaga mabait yung boss ko kung hindi, baka unang araw ko pa lang mawalan na agad ako ng trabaho. Kasi papatol talaga ako. "Good morning madam, ano pong maipaglilingkod namin?" tanong ng receptionist nung lumapit ako para magtanong kung saang floor ang office ng CEO. "Ah itatanong ko lang sana kung saang floor ang office ni Mr. Dranreb Cameron Del Real." ang kaninang malawak nilang ngiti ay unti unting napawi. Pinasadahan nila ako ng tingin mula ulo hanggang paa. Medyo na conscious naman ako pero dedma na lang. Bigla silang nagbulungan kaya takang taka ko silang pinagmasdan. "Girlfriend ka ni sir?" mataray na tanong nung isa kaya nagulat ako. Ano daw? Girl friend? Hala si ate ko, kung ano anong iniisip. Gusto ko lang naman magtrabaho. "Hala ate ko, mali ka ng iniisip. Hindi ako girl friend ni boss, bagong secretary niya ako." nagtinginan muna sila, mukhang di naniniwala sa sinabi ko. Aba, mukhang to di katiwa tiwala? Nakaka offend ng slight ha? "Oo nga pala, may bago nga palang secretary si boss. Pasensya na, napagkamalan ka pa namin. Ang dami rin kasi talagang mga babae ang pumupunta dito araw araw at laging nagtatanong kung saan ang opisina ni boss. Ang pogi din naman nga kasi talaga ni sir e, nuknukan nga lang ng sungit at akala mo pinaglihi sa sama ng loob." hininaan nila sa medyo padulong part dahil baka daw may ibang makarinig at isumbong pa sila. "Hay naku, trabaho ang ipinunta ko dito 'no." sagot ko naman sa kanila. "So sige, nasa 25th floor ang office ni boss. Di ka na malilito kung saan ang office niya kasi siya lang naman ang tao sa palapag na yon." "Sige thank you." paalis na sana ako para pumunta sa elevator nang pigilan nila ako. "Wait, babalaan ka na namin ha? Nakakatakot si boss, laging galit. Ewan ba namin kung bakit araw araw na lang mainit ang ulo niya." "Ano ba yan, nananakot naman kayo e. Sige kayo baka di na ako tumuloy dito." "Huy ano ka ba? Makakatiis ka naman siguro sa ugali niya HAHAHHAHAHA. Pero swerte mo girl ha, maghapon mong masisilayan ang isang Dranreb Cameron Del Real. Kung ako yan, buo na araw ko ate ko." impit pa siyang tumili kaya bahagya akong natawa. "Akala ko ba nuknukan ng sungit at pinaglihi sa sama ng loob?" nangingiti kong tanong sa kaniya pero dedma lang siya at patuloy pa yata sa pag iimagine. Kaya naman nagpaalam na ako dun sa kasama niya na mauuna na dahil baka malate pa ako mahirap na. First day ko tapos mal-late ako? Hala baka maging dragon yung boss ko. Lagi pa naman sigurong galit yon, baka bulyaw ang isalubong sakin imbes na welcome remarks. So ayon na nga mga ate ko, sumakay na ako ng elevator para makaakyat sa 25th floor. Grabe nahilo ako bigla ah? Kaya ayokong sumasakay ng elevator e, kung hindi lang talaga nasa 25th floor yung office ni boss naku nunkang sasakay ako dito. Kaya lang, kung maghahagdan naman ako, baka naghihingalo na ako bago pa makarating sa office. Di bale, titiisin ko na lang to. Tutal masasanay din naman ako. Nang magbukas ang elevator ay dali dali akong lumabas dahil hindi ko na talaga kaya. Paglabas ko ay sobrang tahimik ng paligid. Palibhasa kasi mag isa lang daw si boss dito e. Kakatakot naman, pero infairness ha? Maganda ang disenyo ng hallway. Sa pinakadulo ay may nakita ako office, siguro yun na yung office ni boss. Tapos sa tapat nung pinto ng office ay may nakahanda nang table. May mga gamit na din, may computer nang naka set up. Siguro yun na ang pwesto ko. Dali dali akong naglakad palapit sa pinto ng office. Kumatok muna ako ng tatlong beses, nang may sumagot na 'come in' mula sa loob ay saka ko dahan dahang binuksan ang pinto. Sumilip muna ako para tingnan kung busy si boss. Nakita ko siyang nakaupo sa swivel chair niya at busy sa pagpirma ng mga documents. "Good morning boss." bati ko nang makapasok sa opisina niya dahilan nang pagtigil niya sa ginagawa at dahan dahang pag angat ng tingin sa akin. Shett, muntik nang malaglag panty ko. Ampogi naman pala talaga nito e. Kaya naman pala kung makatili yung isang ate sa baba, may justice naman pala. Diretso siyang nakatingin sakin kaya kahit kinakabahan ay sinubukan kong makipagtitigan sa kaniya. Di rin nagtagal ay siya ang unang nagbawi ng tingin kasabay ng mahinang mura na sobrang lutong. Grabe naman magmura to. Sabagay, ako din naman. "So, you're the newly hired secretary?" tanong nito nang ibalik ang tingin sa akin. This time, hindi ko na kayang makipag titigan sa kaniya. Mas intense na kasi yung way ng pagtingin niya. "Yes boss, ako nga po." masigla kong sagot sa kaniya saka ngumiti ng malawak. "Okay, you may start your work now. Nasa labas ang table mo. Just use the intercom if ever na may sasabihin ka. For example, kung may dumating na client or may document kang ibibigay, sabihin mo muna sakin using the intercom. Huwag kang basta basta papasok sa opisina ko ng walang pahintulot ko. Maliwanag?" "Loud and clear boss." tumango lang siya saka ako inutusang lumabas na. Grabe ang gwapo talaga niya. Sinimulan ko nang ayusin ang mga gamit ko. I opened the computer and saw that there are the things I need to know as a secretary. Naka encode din dito ang schedule ni boss. Grabe, ganito ba talaga pag mayayaman? Sobrang hectic ng schedule. Nakakatulog pa kaya ng maayos si boss? May mga document din akong nakita, nasa limang folders din. Ang alam ko, kailangan kong basahin isa isa to, tapos saka ko ire-relay kay boss para basta na lang siya pipirma. Pero depende pa din kung maganda ang laman ng mga document na to, kung pipirma siya or hindi. Kaya naman sinimulan ko nang basahin dahil kahit limang folder lang ito ay sobrang kapal naman. Kawawa naman ang mata ko dito. Pero okay lang, pera naman ang kapalit. Sa kakabasa ay hindi ko na namalayang past 1pm na pala. Hala, hindi ko natanong si boss kung i oorder ko siya ng pagkain. Dali dali kong pinindot ang intercom. Kakatok pa sana ako sa pinto ng office kaya lang naalala ko na ayaw nga pala ni boss na ganon. "Boss, sorry po di ko na namalayan ang oras. Oorder na po ba ako ng lunch niyo?" tanong ko gamit ang intercom. Agad naman siyang sumagot. "No need, I'm not hungry." malamig na sgaot nito. Grabe naman, para akong nasa Antartica sa sobrang lamig ni boss. "Ah okay po, pasensya na po ulit. Kakain lang ako boss ha? Baka hanapin mo ako mamaya dito sa table ko." paalam ko sa kaniya na agad niya pang tinugunan ng isang malamig na 'okay'. " grabe na talaga to si boss. Malamig pa sa malamig. Hays makakain na nga lang. Kesa naman ma stress ako dahil dito kay boss.Chapter 6Sumakay ako ng elevator para pumunta sa cafeteria ng building na to. Hays bakit ba kasi nakalimutan kong kumain. So ayon na nga, nasa ground floor na ako. Paglabas ko ng elevator ay marami pa ring empleyado ang kumakain. Halos lahat sila ay napatingin sa akin nang pumunta ako sa counter, siguro dahil bago lang ako sa paningin nila. Imposible namang nagandahan sila sakin, e ang sabi nga ng mga pinsan ko, ang pangit ko daw at walang magtatangka na magkagusto sakin. Kaya yun ang pinaniniwalaan ko. Minsan naman feeling ko ang ganda ganda ko pero feeling ko lang yon. Tsaka di ko ipinagsasabi, sinasarili ko na lang. "Isa pong kanin tsaka itong adobong baboy." sabi ko sa tindera na nasa counter. "Drinks po ma'am?" "Coke po." "Okay madam. 150 po lahat." binigay ko naman sa kaniya ang saktong 150. Kinuha ko na ang tray na naglalaman ng order ko saka inilibot ang tingin para maghanap ng upu
Chapter 7"Hala boss, anong ginagawa mo diyan sa table ko?" gulat kong tanong kay boss na nakaupo sa swivel chair ko at pinakikialaman na ang PC ko."What took you so long? Kanina pa kita hinihintay." busangot na sagot nito. Aba, sinabi ko bang hintayin niya ako? Ako pa sinisi sa kagagawan niya e."Pasensya na boss, napasarap ang kuwentuhan namin nung iba mong employee e." pinili ko na lang sagutin siya ng maayos at baka mawalan agad ako ng trabaho kapag sinagot ko 'to ng pabalang."Tss. Go back to work." masungit na sabi nito saka tumayo at nakapamulsang pumasok na sa office niya. Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa mawala na siya sa paningin ko. Grabe talaga, feeling ko may sapak ang boss ko na yun e.Umupo na lang ako sa upuan saka tinuloy ang pagbabasa. Kailangan magpa impress ako kay boss para di niya maisip na palitan ako. Dahil busy nga ako sa pagbabasa, di ko na namalayan na may duma
Chapter 8"Amber, mauna na ako. Umuwi ka na din, tutal tapos na din naman ang working hours." mula sa pagkakatungo ay nag angat ako ng tingin nang marinig ko amg boses ni boss amo."Sige po boss, tatapusin ko lang po ito tapos uuwi na din po ako." tumango naman siya saka bahagyang lumapit sa table ko."Okay, take care sa pag uwi. Aalis na ako." tumango lang ako sa kaniya at ngumiti na ginantihan lang din naman niya ng maliit na ngiti. Pinagmasdan ko siyang lumakad papunta sa elevator. Nagkatinginan pa kami bago tuluyang sumara ang elevator.Nang tuluyan nang mawala sa paningin ko si sir ay agad kong tinapos na ang ginagawa at niligpit na ang mga gamit. Uwing uwi na din ako e, for sure kanina pa ako hinihintay ni tatay at ng dalawa ko pang kapatid na maliliit pa. Bumaba na din ako sa ground floor, nagpaalam pa ako kay kuya guard bago lumabas ng building. Bumili din muna ako ng ulam at donut pasalubong sa dalawang batang makulit. Pabo
Chapter 9"Id mo miss." sabi nang bouncer nang ako na ang tumapat sa kanila. Masyado talagang mahigpit ang security sa club na'to, palibhasa puro mayayaman ang laging napunta dito e kaya kailangan talaga nilang maghigpit. Binigay ko naman ang id ko, sandali pa nila itong sinuri bago bingay ulit sakin at pinapasok na. Nagpasalamat naman ako saka pumasok na nga sa loob. Pagtapak pa lang ng paa ko sa loob ay agad na akong napatakip ng tenga dahil sa lakas ng tugtog idagdag pa ang sigawan ng mga tao habang sumasayaw sa dance floor. Medyo nahirapan pa akong maglakad dahil kinakailangan ko pang sumingit sa kumpulan ng mga tao. Medyo nanayo pa ang balahibo ko dahil may nakita akong mga nag m-make out pa. Buwiset talaga, kaya ayokong nagpupunta sa mga ganitong lugar e. Dali dali na akong naglakad palapit sa hagdan dahil nasa isang VIP room daw sina boss sa second floor. Grabe naman, iba talaga pag mayayaman e naka VIP pa. Kumatok ako nang makarating sa harap ng
Chapter 10 Maaga akong gumising dahil maaga din ang pasok ko sa trabaho. Buti na lang at nagising ako sa tunog ng alarm clock kahit na antok na antok pa ako. At dahil kulang ang tulog ko kaya badtrip ako ngayon. Kumain muna ako ng agahan na hinanda ni tatay saka umalis ng bahay. Naglakad lang ulit ako hanggang sa kabilang kanto, sakto naman na may dumaan agad na jeep. Sumakay ako dito, buti na lang at hindi pa masyadong siksikan, sabagay maaga pa din naman nga kasi. Bumaba ako nang makitang nasa harap na kami ng Del Real building. Binati ako ni kuya guard nang pumasok ako, at dahil wala ako sa mood ay tipid ko siyang nginitian at binati din. Mukhang nanibago siya kaya di niya napigilang magtanong. "Hija, ayos ka lamang ba? Bakit parang ang tamlay mo yata? May sakit ka ba?" nag aalala niyang tanong kaya agad akong umiling sa kaniya. "Naku pasensya na po, kulang lang po ako sa tulog kaya medyo wala po sa mood." napatango lang
Chapter 11"Uy, salamat ha? Dahil sa'yo hindi kami nasigawan ni boss." sabi sakin nung isang empleyado nung palabas na kami ng opisina ni boss. Hindi niya kasi agad ako pinalabas habang binabasa niya ang sales report kaya ilang minuto akong nakatayo sa gilid niya."Ha? Ano namang kinalaman ko dun?" kunot noong tanong ko. Para naman kasing may ginawa ako e nakatayo lang naman ako."Alam naman natin na dahil sayo kaya hindi kami nagawang sigawan ni sir e. Ikaw lang pala ang makakapag paamo sa kaniya, sana noon ka pa nag apply dito.""Hala siya, wala naman akong ginawa.""Meron 'te. Feeling ko nga may gusto sayo si sir e.""Grabe naman kayo, nabigyan niyo agad ng ibang meaning. Hays sige na balik na tayo sa mga trabaho natin at baka mamaya sigawan na lang tayo bigla dito.""Sus, ikaw sisigawan ni sir? Naku, imposible ata yon. Kita mo nga kanina ang lakas ng sigaw sa iba tapos nung ikaw ang
Chapter 12"Boss, kayo na pumili kung saang pwesto mo gustong umupo, ako na bibili ng pagkain natin." sabi ko sa kaniya nang makarating kami sa carenderia na sinasabi ko. Jusme, pagkarating pa lang namin nilibot na agad ng mata niya kahit ang kasuluk sulukan nito. Napapatingin pa nga sa kaniya yung ibang kumakain dahil bukod sa malaking tao siya ay mahahalata mo talagang unang beses niyang makapunta sa ganitong lugar. Iniwan ko na siya para pumunta sa cashier at mamili ng pagkain. Pinili ko yuung pininyahang manok, kare kare, ginataang isda, tsaka caldereta. Simple lang ang mga pagkain dito pero masarap. Nagluluto din sila ng lomi at guisadong pansit kaya lang mamaya pa yun dahil pang meryenda yun. Lunch pa lang ngayon kaya kanin at ulam pa lang ang nasa menu nila. Bumili din ako ng softdrinks dahil nakakahiya naman sa boss ko. Nang matapos nang magbayad ay pinuntahan ko na si boss kung saan niya napiling umupo. Sina ate na ang magdadala nung mga order namin dito.
Chapter 13Nauna na akong nagpaalam kay boss na uuwi na ako dahil tapos ko na din naman ang mga dapat kong gawin ngayong araw. Ewan ko lang sa kaniya kasi ang dami pa niyang kailangang pirmahan na documents, tambak pa nga sa lamesa niya. Pumayag na lang siguro siya kahit na pansin kong may gusto pa siyang sabihin. Pumara ako ng jeep pagkalabas ng building. Ilang minuto lang an nakarating na din ako sa bahay namin. As usual, nakaabang na naman ang mga kapatid ko. Naghahanap na naman sila ng donut kaya lang hindi na ako nakabili. Tsaka baka mamaya tumaas na ang sugar nila dahil sa kakakain ng matamis. May lahi pa naman kami ng diabetes kaya kailangan talaga na mag ingat. "Oh anak, ang aga mo yatang nakauwi ngayon?" bungad sakin ni tatay nang makapasok ako ng bahay. Binaba ko ang bag ko at humilata sa sofa. Wala naman akong masyadong ginawa pero pakiramdam ko pagod na pagod ako. "Maaga ko po kasing natapos yung mga kailang
Chapter 30Pumasok kami sa isang shop kung saan may nagtitinda ng mga swim suits. Tahimik lang akong nakasunod kay tita habang namimili siya ng gusto niya."Hindi po kaya magalit yung dalawa kapag nakita tayong ganito ang suot?" tanong ko kay tita nang makapag bihis na kaming dalawa. Pinahubad niya kasi sakin ang tshirt at shorts kaya naka swim suit na lang ako ngayon. Pinag titinginan kami, hindi naman ako na c-conscious dahil wala proud ako sa katawan ko. I have the curves, katamtaman lang ang laki ng hinaharap at ng puwet ko."Sus, konting lambing lang okay na ang dalawang yon." naka ismid niyang sagot.Naglalakad na kami ngayon palapit sa mag ama. Malayo pa lang ay kitang kita ko na kung paano sila mabilis na napatayo. Masama ang tingin nila at sinalubong na kami sa paglalakad. Nag aalala naman akong tumingin kay tita na nangingiti lang akong kinindatan. Hays, ang kulit din talaga ni tita minsan e. Binilisan ko ang hakbang para mapalapit agad kay Cameron. Hinapit niya ang bewang
Chapter 29Magkatabi na ulit kaming nakahiga sa kama. Ako na naka tihaya habang siya ay padapang nakahiga, nakayakap ang isang braso sa bewang ko at nakasiksik ang mukha sa leeg ko. Kakatapos lang naming mag kuwentuhan ng kung ano ano. At ngayon ay mahimbing na siyang natutulog, samantalang ako ay dilat na dilat pa.Di ko kasi maiwasang hindi masaktan sa tuwing nakikita ko si nanay kasama ang bago niyang pamilya. Palaging naglalaro sa isip ko ang mga katanungan na hanggang ngayon ay wala pang kasagutan. At siya lang ang tanging makakasagot sa lahat ng yon. Pero paano niya masasagot lahat ng yon kung ayaw ko naman siyang kausapin? Hindi ko pa kasi talaga siya kayang kausapin. Ni ang harapin nga siya kahit ilang minuto lang ay hindi ko matagalan.Hindi ba sapat ang pagmamahal ni tatay para hanapin niya sa iba? Hindi ba sapat ang mga sakripisyo ni tatay para hindi siya makuntento at humanap ng iba na kayang maibigay ang mga luho niya? Hindi ba sapat ang pagmamahal niya saming pamilya par
Chapter 29Magkatabi na ulit kaming nakahiga sa kama. Ako na naka tihaya habang siya ay padapang nakahiga, nakayakap ang isang braso sa bewang ko at nakasiksik ang mukha sa leeg ko. Kakatapos lang naming mag kuwentuhan ng kung ano ano. At ngayon ay mahimbing na siyang natutulog, samantalang ako ay dilat na dilat pa.Di ko kasi maiwasang hindi masaktan sa tuwing nakikita ko si nanay kasama ang bago niyang pamilya. Palaging naglalaro sa isip ko ang mga katanungan na hanggang ngayon ay wala pang kasagutan. At siya lang ang tanging makakasagot sa lahat ng yon. Pero paano niya masasagot lahat ng yon kung ayaw ko naman siyang kausapin? Hindi ko pa kasi talaga siya kayang kausapin. Ni ang harapin nga siya kahit ilang minuto lang ay hindi ko matagalan.Hindi ba sapat ang pagmamahal ni tatay para hanapin niya sa iba? Hindi ba sapat ang mga sakripisyo ni tatay para hindi siya makuntento at humanap ng iba na kayang maibigay ang mga luho niya? Hindi ba sapat ang pagmamahal niya saming pamilya par
Chapter 28Umupo kami sa upuan na nasa harap nila. Bale magkatabi kami ni Cameron, tapos magkatabi naman si tita at tito. Kaharap namin sila. Ipinaghila ako ni Cameron ng upuan, saka siya umupo sa upuan na para sa kaniya. Nakatingin lang naman samin sina tita, parehong nangingiti habang nakamasid sa anak."Bagay na bagay talaga kayong dalawa." tila kinikilig pa si tita habang sinasabi yon kaya natawa ako."Mom, you look like a teenager na na-crushback." puna niya sa ina kaya sinamaan siya nito ng tingin. Umirap lang naman siya saka inabala na ang sarili sa pagsandok ng pagkain. Pati plato ko siya na din naglalagay ng pagkain. May laman na din ang mga plato nina tita, kami na lang talaga hinintay nila bago magsimulang kumain. "Bagay na bagay sila, diba hon?" ayaw talaga paawat ni tita at dinamay pa ang nananahimik na asawa. Tumango na lang ito siguro para wala nang gulo. Under nga talaga siya, di niya lang maamin sa sarili niya."Mom, kumain ka na nga lang. Kung ano ano na namang naii
Chapter 27Nauuna siyang maglakad habang nasa huli naman ako. Ang hirap kasing sabayan ng lakad niya e ang laki ng hakbang. Ano ba namang laban ng mga binti ko sa mahaba niyang binti diba? Isang hakbang niya dalawa ko na, paryida nagmamadali pa hakbang ko non samantalang siya parang pinaka mabagal niya na nga atang lakad yon e. Napapalingon na nga siya sakin kasi siguro nababagalan sa paglalakad ko pero sinesenyasan ko lang siya na magpatuloy sa paglakad. Naiiling naman siyang nasunod pero hindi na yata siya nakatiis at sinabayan na ang paglakad ko. "Hala, ang lapit na ah? Bakit hinintay mo pa ako?" nasa pinaka dulo kasi yung room namin kaya medyo malayo din ang nilakad namin mula sa elevator. Malapit na sana kami e sinabayan niya pa ako. "I want you beside me pero ang tagal mo maglakad. Mas gusto mo pa sa likod ko." may pagtatampo sa boses nito, hinawakan pa niya ang kamay ko na hinayaan ko na lang.
Chapter 26Nagsuot lang ako ng below the knee na summer dress. Tapos nagdala lang ako ng ilang damit pampalit kung sakaling maisipan ko na mag swimming. Pero dun lang ako sa mababaw kasi hindi ako marunong lumangoy e. Nilagay ko ang mga damut na dadalhin ko sa isang vacation bag, kung yun ba tawag don. Nagdala din ako ng sunscreen lotion kasi mabilis akong mamula e kapag nababad sa arawan."I'll carry that." inagaw ni Cameron ang vacation bag na dala ko nang makita niya akong pababa ng hagdan. Hinayaan ko na lang dahil hindi niya rin naman ibibigay sa akin kung sakaling aagawin ko man sa kaniya. Bahala na siya."Ate, enjoy ka po dun ha?" bilin sa akin ng mga kapatid ko na akala mo e mas matanda sila sakin. Gusto ko sana silang isama kaya lang ayaw naman ni tatay tsaka 3 araw ata kami don, edi kailangan mag absent ng mga kapatid ko kaya hindi na lang sila sumama. Sabi ko okay lang naman mag absent kasi isang araw lang naman kaso ayaw nil
Chapter 25Mahimbing pa sana akong natutulog kung hindi lang ako binulabog ng dalawa kong kapatid. Hindi ko sila pinansin at muli na sanang babalik sa pagtulog ngunut hindi talaga nila ako tinitigilan. "Ano bang problema niyong dalawa?" tanong ko kanilang dalawa dahil ang aga aga talaga nilang manggulo. Linggo ngayon kaya day off ko, isang linggo na din ang lumipas mula nang magsabi si boss na manliligaw siya. And so far, okay naman siya. I mean, hindi naman halatang hindi siya marunong manligaw. He gave me flower everyday, we always eat lunch together, hatid niya ako pauwi sa gabi. He's also sweet and caring, sobrang clingy niya kapag kaming dalawa lang kaya aliw na aliw talaga ako sa kaniya. Kapag naman kaharap ang ibang tao, akala mo kung sinong siga. Maangas siya sa mga taong nakakasalamuha niya lalo na sa mga hindi niya gusto."E ate, nasa baba yung manliligaw mo po. Yung boss mo." "Shit, sige na lumabas na kay
Chapter 24Kakatapos lang naming kumain ni boss pero hinila na agad siya ng mga kaibigan at inabutan ng beer. Nagpakilala sakin ang mga kaibigan niya pero hindi ko matandaan ang mga pangalan. Ang kasama ko ngayon ay si Venice tsaka yung ibang mga babae na bisita. Mababait naman silang lahat, yung isa lang talaga kanina ang namumukod tangi."May dala ka bang swim suit?" tanong sakin ni Venice na agad kong inilingan. Ni hindi ko nga alam na pool party pala ito e. In the first place, hindi naman talaga kasi ako dapat kasama dito. Napilitan lang ako dahil sa boss ko na isip bata din talaga minsan."Gusto mo pahiramin kita? Mukhang magkasing size lang naman tayo ng body e." sasagot pa lang sana ako nang may mauna na sakin. Sino pa ba? Edi ang pala desisyon na si Cameron."No, hindi siya magsusuot ng kapirasong tela na suot mo Venice." tutol agad niya sa suhestiyon nito kaya napairap na lang ako.
Chapter 23Naka park na ang kotse ni boss sa harap ng isang malaking mansyon. Hindi pa lang kami bumababa dahil nahihiya pa ako. Siyempre, mga kakilala nila ang nasa loob tapos biglang merong outsider? Kaya itong boss ko ay hindi pa din makapasok, hindi daw siya papasok hanggat hindi rin ako pumapasok. Lakas din talaga ng tama e."Ano na? Hindi pa ba kayo bababa diyan?" siguro ay nainip na si Justine sa paghihintay kung kelan kami bababa kaya kinatok niya na ang bintana ng kotse."Hindi ka ba makapag hintay? Mauna ka na kung gusto mo." iritang sagot ni boss nang hindi ito binabalingan ng tingin."Tch, bahala na nga kayo diyan. Mauuna na akong pumasok sa loob." naglakad na ito papasok sa mansyon kaya naiwan na lang kaming dalawa."Are you ready?" "Yes, Cameron. Tara na, nakakahiya dahil paniguradong kanina ka pa nila hinihintay." tumango naman siya at nauna nag bumaba ng kotse. Inayos ko na