Nobela ni Blue Haven

"So pano nga ba kayo nagkakilala ng anak ko?" tanong ni tita Sabrina, yun ang gusto niyang tawag ko sa kaniya. Nung una pa nga ang gusto niyang tawag ko sa kaniya ay mama, pero sinabi ko na medyo hindi ako komportable kaya pumayag siya na tita na lang muna."Ahm common friend po. Kilala niyo naman po siguro si Chance?" tumango naman siya."Boy best friend ko po yun. Magkaibigan na kami since childhood.""Ah ikaw pala yung lagi niyang binibida na kaibigan niyang babae. Yung parang kapatid niya na.""Opo halos sabay na rin po kasi kaming lumaki, lagi po kaming magkasama hindi kami mapag hiwalay. Kaya po nung nalaman niya na luluwas ako ng maynila para dito mag aral agad din siyang nag paalam sa magulang niya na sasama sakin. Pinayagan naman siya kaya po yun. Pero sa ibang school siya pumapasok. Dapat sa iisang school lang talaga kami eh kaso may natipuhang babae kaya ayun sinundan. Kaya po sila nagka kilala at naging magkaibigan ni Ace." tumango tan

Kanina pa ako kinakabahan magmula nung sunduin ako ni Ace sa condo. Today is friday, at gaya nga ng napag usapan kasalukuyan kaming nakasakay ngayon sa kotse niya papunta sa bahay nila. Hindi ko na alam kung anong nararamdaman ko naghahalo halo na ang kaba at excitement.Nabalik lang ako sa reyalidad ng hawakan ni Ace ang kamay kong nanlalamig na ata sa sobrang kaba ko."Hey i told you, wag kang masyadong kabahan dahil sigurado ako na magugustuhan ka nila.""Sorry hindi ko lang talaga mapigilan." he smiled at me to ease my nervousness so i smiled back. Hindi nya binitawan ang kamay ko hanggang sa pagpasok ng sasakyan sa gate nila. Pagbaba namin ay sinalubong siya ng isang lalaking sa tingin ko ay butler nila."Good evening young master." bati nito at yumuko pa bilang tanda ng paggalang."Good evening din Butler John. By the way, this is Arabelle Lastimosa, future wife ko." aba't ni hindi pa nga niya ako girl friend tapos asawa agad? So

"Oh my god babe, kailangan magpaganda ka. Hindi ka pwedeng humarap sa mga magulang ni Ace na haggard ka nakakahiya tsaka baka hindi ka nila magustuhan para kay fafa Ace." mas mabuti pa sigurong di ko na lang sinabi kay Faye ang bagay na to. Jusko kanina pa sya kuda ng kuda. Sinabi ko kasi sa kaniya na ime-meet ko na ang mga magulang ni Ace this friday kaya ang bruha tuwang tuwa."Hindi naman na kailangan magpaganda. Kung ayaw nila ako para sa anak nila edi wag. Jusko ako pa takutin nila, hindi naman ako ang naghahabol sa aming dalawa." mayabang kong sabi sa kaniya."Wow iba rin ng level of confidence mo girl. Grabe, pero sa bagay true din naman." nag apir pa kaming dalawa."Pero hindi nga babe seryoso, you should visit a salon.""I don't have much time, and you know that. Wala na akong oras para pumunta pa sa salon.""Di bale na nga lang. Sabagay di mo na naman talaga kailangan nun eh. Maganda ka naman na, sure ako magugustuhan ka ng mga

"What was that?" baritonong tanong niya habang seryosong nakatingin sakin, nag aabang ng sagot."Ahm we're dancing?" patanong kong sagot sa kaniya kaya sumama ang tingin niya sakin."I know you were dancing earlier but what I mean is, why are you dancing like that?""Bawal ba?" kunot noo kong tanong sa kaniya kaya mas lalong bumusangot ang mukha niya at halos magdikit na ang mga kilay niya."It's not bawal, kung ako lang ang nakakakita sayo. Kung sa harap ko ikaw mismo sasayaw. But fuck, mens are staring at you like they want you.""Psh hanggang tingin lang naman sila.""Why didn't you told me that you were going here?""Because I want to have my me time. But the moment my cousin told me na dito niya gustong magwalwal, I already expected na malalaman mo.""You're not going to any bar ever again." may pinalidad sa tono niya pero hindi ako papayag. Hell no, never. Minsan lang naman ako pumupunta sa ganito.

"So ano na girl? Kamusta na kayo ni Ace? Kayo na ba?" usisa ni Faye nang magkita kami sa mall. Kasalukuyan akong namimili ng mga librong pinapabili samin at nagka salubong nga kami nang chismosang babae na to. Hayss ilang araw kaming hindi nagkita tas eto ibubungad niya sakin?"Ayon nanliligaw na siya." bigla naman siyang tumawa kaya nalilito akong tumingin sa kaniya."Why are you laughing? May nakakatawa ba sa sinabi ko?" kunot noo kong tanong sa kaniya."Oo. Alam mo naman sigurong maraming babae ang naghahabol diyan sa 'manliligaw' mo hindi ba?" binigyang diin niya ang salitang manliligaw. Nalilito pa din akong tumango dahil hindi ko magets kung anong connect nun."Hay naku. Hindi mo siguro alam pero hindi pa nakakaranas manligaw yung si Ace, yun ay galing sa source ko. Ikaw pa lang ang babaeng niligawan niya kaya ang swerte mo gurl kasi halatang mahal na mahal ka nun.""We're still not sure about that. Anong malay natin baka hindi siya

Ace POVI think I already love her. I've fallen so deep. The first time I saw Arabelle, nagustuhan ko agad siya pero hindi ko pinapahalata. Wala akong ibang pinagsabihan kahit si Chance na bestfriend niya. Nung mga oras na yon, parang gusto kong suntukin si Chance dahil niyayakap niya yung babaeng gusto ko. Inakala ko pa nga non na may relasyon sila, nasa isip ko na mali man para sa iba pero aagawin ko siya kay Chance. Good thing nalaman ko na magkaibigan lang pala sila. Dahil kung nagkataon handa akong sirain ang pagkakaibigan namin ni Chance mapunta lang sakin si Arabelle.Not until last week, nagkaron nako ng tapang na lapitan siya dahil nalaman ko na maraming lalaki ang umaaligid sa kaniya. Hindi ako papayag na mapunta siya sa iba."Hey dad sorry I'm a bit late." paghingi ko ng paumanhin dito pagpasok ko ng opisina niya."It's okay son, pero san ka ba galing at nalate ka? Hindi ka naman ganito." sinang ayunan ito ni mommy na kalalabas lang sa

Chapter 30Pumasok kami sa isang shop kung saan may nagtitinda ng mga swim suits. Tahimik lang akong nakasunod kay tita habang namimili siya ng gusto niya."Hindi po kaya magalit yung dalawa kapag nakita tayong ganito ang suot?" tanong ko kay tita nang makapag bihis na kaming dalawa. Pinahubad niya kasi sakin ang tshirt at shorts kaya naka swim suit na lang ako ngayon. Pinag titinginan kami, hindi naman ako na c-conscious dahil wala proud ako sa katawan ko. I have the curves, katamtaman lang ang laki ng hinaharap at ng puwet ko."Sus, konting lambing lang okay na ang dalawang yon." naka ismid niyang sagot.Naglalakad na kami ngayon palapit sa mag ama. Malayo pa lang ay kitang kita ko na kung paano sila mabilis na napatayo. Masama ang tingin nila at sinalubong na kami sa paglalakad. Nag aalala naman akong tumingin kay tita na nangingiti lang akong kinindatan. Hays, ang kulit din talaga ni tita minsan e. Binilisan ko ang hakbang para mapalapit agad kay Cameron. Hinapit niya ang bewang

Chapter 29Magkatabi na ulit kaming nakahiga sa kama. Ako na naka tihaya habang siya ay padapang nakahiga, nakayakap ang isang braso sa bewang ko at nakasiksik ang mukha sa leeg ko. Kakatapos lang naming mag kuwentuhan ng kung ano ano. At ngayon ay mahimbing na siyang natutulog, samantalang ako ay dilat na dilat pa.Di ko kasi maiwasang hindi masaktan sa tuwing nakikita ko si nanay kasama ang bago niyang pamilya. Palaging naglalaro sa isip ko ang mga katanungan na hanggang ngayon ay wala pang kasagutan. At siya lang ang tanging makakasagot sa lahat ng yon. Pero paano niya masasagot lahat ng yon kung ayaw ko naman siyang kausapin? Hindi ko pa kasi talaga siya kayang kausapin. Ni ang harapin nga siya kahit ilang minuto lang ay hindi ko matagalan.Hindi ba sapat ang pagmamahal ni tatay para hanapin niya sa iba? Hindi ba sapat ang mga sakripisyo ni tatay para hindi siya makuntento at humanap ng iba na kayang maibigay ang mga luho niya? Hindi ba sapat ang pagmamahal niya saming pamilya par

Chapter 29Magkatabi na ulit kaming nakahiga sa kama. Ako na naka tihaya habang siya ay padapang nakahiga, nakayakap ang isang braso sa bewang ko at nakasiksik ang mukha sa leeg ko. Kakatapos lang naming mag kuwentuhan ng kung ano ano. At ngayon ay mahimbing na siyang natutulog, samantalang ako ay dilat na dilat pa.Di ko kasi maiwasang hindi masaktan sa tuwing nakikita ko si nanay kasama ang bago niyang pamilya. Palaging naglalaro sa isip ko ang mga katanungan na hanggang ngayon ay wala pang kasagutan. At siya lang ang tanging makakasagot sa lahat ng yon. Pero paano niya masasagot lahat ng yon kung ayaw ko naman siyang kausapin? Hindi ko pa kasi talaga siya kayang kausapin. Ni ang harapin nga siya kahit ilang minuto lang ay hindi ko matagalan.Hindi ba sapat ang pagmamahal ni tatay para hanapin niya sa iba? Hindi ba sapat ang mga sakripisyo ni tatay para hindi siya makuntento at humanap ng iba na kayang maibigay ang mga luho niya? Hindi ba sapat ang pagmamahal niya saming pamilya par

Chapter 28Umupo kami sa upuan na nasa harap nila. Bale magkatabi kami ni Cameron, tapos magkatabi naman si tita at tito. Kaharap namin sila. Ipinaghila ako ni Cameron ng upuan, saka siya umupo sa upuan na para sa kaniya. Nakatingin lang naman samin sina tita, parehong nangingiti habang nakamasid sa anak."Bagay na bagay talaga kayong dalawa." tila kinikilig pa si tita habang sinasabi yon kaya natawa ako."Mom, you look like a teenager na na-crushback." puna niya sa ina kaya sinamaan siya nito ng tingin. Umirap lang naman siya saka inabala na ang sarili sa pagsandok ng pagkain. Pati plato ko siya na din naglalagay ng pagkain. May laman na din ang mga plato nina tita, kami na lang talaga hinintay nila bago magsimulang kumain. "Bagay na bagay sila, diba hon?" ayaw talaga paawat ni tita at dinamay pa ang nananahimik na asawa. Tumango na lang ito siguro para wala nang gulo. Under nga talaga siya, di niya lang maamin sa sarili niya."Mom, kumain ka na nga lang. Kung ano ano na namang naii

Chapter 27Nauuna siyang maglakad habang nasa huli naman ako. Ang hirap kasing sabayan ng lakad niya e ang laki ng hakbang. Ano ba namang laban ng mga binti ko sa mahaba niyang binti diba? Isang hakbang niya dalawa ko na, paryida nagmamadali pa hakbang ko non samantalang siya parang pinaka mabagal niya na nga atang lakad yon e. Napapalingon na nga siya sakin kasi siguro nababagalan sa paglalakad ko pero sinesenyasan ko lang siya na magpatuloy sa paglakad. Naiiling naman siyang nasunod pero hindi na yata siya nakatiis at sinabayan na ang paglakad ko. "Hala, ang lapit na ah? Bakit hinintay mo pa ako?" nasa pinaka dulo kasi yung room namin kaya medyo malayo din ang nilakad namin mula sa elevator. Malapit na sana kami e sinabayan niya pa ako. "I want you beside me pero ang tagal mo maglakad. Mas gusto mo pa sa likod ko." may pagtatampo sa boses nito, hinawakan pa niya ang kamay ko na hinayaan ko na lang.

Chapter 26Nagsuot lang ako ng below the knee na summer dress. Tapos nagdala lang ako ng ilang damit pampalit kung sakaling maisipan ko na mag swimming. Pero dun lang ako sa mababaw kasi hindi ako marunong lumangoy e. Nilagay ko ang mga damut na dadalhin ko sa isang vacation bag, kung yun ba tawag don. Nagdala din ako ng sunscreen lotion kasi mabilis akong mamula e kapag nababad sa arawan."I'll carry that." inagaw ni Cameron ang vacation bag na dala ko nang makita niya akong pababa ng hagdan. Hinayaan ko na lang dahil hindi niya rin naman ibibigay sa akin kung sakaling aagawin ko man sa kaniya. Bahala na siya."Ate, enjoy ka po dun ha?" bilin sa akin ng mga kapatid ko na akala mo e mas matanda sila sakin. Gusto ko sana silang isama kaya lang ayaw naman ni tatay tsaka 3 araw ata kami don, edi kailangan mag absent ng mga kapatid ko kaya hindi na lang sila sumama. Sabi ko okay lang naman mag absent kasi isang araw lang naman kaso ayaw nil