Nobela ni Blue Haven

Chapter 35Mag isa akong kumakain sa kusina dahil tapos na ang mga kapatid ko at binibihisan na ni tatay para pumasok sa eskwelahan. Konti lang ang sinandok ko dahil hindi ko feel ang kumain, masyado pa kasing maaga e. Nung college kasi hindi naman ako sanay na kumain ng breakfast, kailangan kasi maaga laging umalis kaya milo lang ang umagahan ko. E ngayon, hindi ako pinapaalis ni tatay na walang kain ng kanin sa umagahan. "Ate, alis na po kami. Ingat po ikaw." nakangiting paalam sa akin ni Vico at yumakap pa na sinundan naman ni Audrey."Hmm, pakabait kayo ha? Pagbutihan sa school, ingat din kayo." binigyan ko sila ng tig isang daan para sa baon nila. Hindi ko ipinakita kay tatay na inabutan ko yung dalawa dahil tututol na naman siya. Ayokong tipidin sa pagkain ang mga kapatid ko kaya hangga't may pera ako, bibigyan ko sila ng bibigyan as long as pagkain ang bibilhin nila at hindi kung ano ano. Mabait at responsableng bata naman itong dalawa kaya walang problema. Minsan din ay hindi

Chapter 34Sabay sabay na kaming kumain nang hapunan pagkatapos magluto ni tatay. Nagkakilala na silang dalawa ng pamangkin niya. Sila na ang nag usap tungkol sa kaso pagkatapos naming kumain dahil dumating si Cameron. Hindi ko pa siya naipapakilala si Ismael sa kaniya kaya ngayon ay matalim ang tingin niya dito na wala naman sanang ginagawang masama sa kaniya. Akala niya siguro ay manliligaw ko din lalo na't kausap si tatay."Baby, quit glaring at him." mahinahon kong suway sa kaniya dahil mukhang nakakahalata na ang pinsan ko sa masamang tingin sa kaniya nitong isa. Tarantado pa naman din yan, papatol din talaga yan. Mas lalo pang mang aasar. Magaling mang asar yan, pikon din naman."Who's he? Bakit siya nandito? Nanliligaw din sayo? Pumayag ka? Pumayag si tatay?" sunod sunod na tanong niya."Wait lang, kumalma ka nga muna. Ang dami mong tanong. Galing ka pang opisina? Kumain ka na ba?" balik kong tanong sa kaniya."Don't change the topic.""Ano ka ba, he's my cousin. Stop overthink

Chapter 33Kinuwento ko kay tatay kung paano kami nagkakilala ni Mael. Way back in college, I was really devastated that time dahil nga estudyante pa lang ako at sobrang daming gastusin sa bahay, idagdag pa ang mga kailangang bayaran sa school. Halos lahat na ng racket pinasok ko, hindi naman makapagtrabaho noon si tatay dahil maliliit pa ang dalawa kong kapatid. Hindi kami komportable na ihabilin na lang basta sa kapitbahay, baka mamaya mapabayaan lang at kung ano pang mangyari. Kaya sinabi ko non kay tatay na ako nang bahala kumayod para samin kahit na nag aaral pa ako. And rhem, he approached me. Inalok niya akong maging tagalinis ng condo niya tuwing weekends, dahil malaki ang sahod na offer niya ay pinatos ko na. Turns out, kilala niya pala ako dahil matagal niya na kaming minamanmanan. Hindi lang siya makalapit samin dahil hindi niya alam kung anong magiging reaction ni tatay kung sakali man. Dun nagsimula na maging close kami. Lagi siyang nandyan kapag kailangan ko siya sa kahi

Chapter 32Wala talaga silang balak tumigil ano? Talagang hinahamon nila ang manipis ko nang pasensya? Hanggang kailan ba niya kami hindi patatahimikin? Mukha ba namang kailangan namin siya sa buhay namin? Halos buong buhay ng mga kapatid ko wala siya, kaya kakayanin din nilang mabuhay ng marami pang taon kahit wala siya. I know I'm being selfish, hindi ko tinatanong ang mga kapatid ko kung gusto nila siyang makasama. Pero ayoko lang naman kasi na masaktan sila. Ayoko na pagdaanan nila lahat ng hirap at sakit na pinagdaanan namin ni tatay noong mga musmos pa sila at walang kamalay malay sa mundo. Hangga't kaya ko, gagawin ko ang lahat para maprotektahan sila. Hangga't kaya ko, gagawin ko ang lahat para hindi sila masaktan ng kahit na ano o ng kahit na sino. Kung kinakailangang makipag patayan ako wag lamang silang masaktan then so be it. Ganon ko sila kamahal na dalawa. Ganon namin sila kamahal ni tatay. "Hanggang kailan mo ba ako matitiis anak? Hanggang kailan mo ipagdadamot sa akin

Chapter 31 Kabababa lang namin ng eroplano, nandito na ulit kami sa Manila. Ang sakit ng ulo ko, maybe because of jetlag. Tsaka hindi rin kasi ako sanay sumakay ng eroplano e. Before leaving Palawan, bumili muna ako ng mga pasalubong sa mga kapatid ko. "Tita, thank you po sa pag invite sakin sa family vacation niyo." ngumiti lang si tita at yumakap sakin bago pumasok sa kotse para umuwi na. Masakit kasi ang ulo niya, inaatake ng migraine kaya hindi na sila nagtagal. Ako naman ay ihahatid ni Cameron, sabi ko nga ay wag na para makapag pahinga din siya pero ayaw naman niyang pumayag. Malayo pa lang kami sa bahay ay tanaw ko na ang dalawa kong kapatid na nakaabang na sa pagdating namin. Tumawag kasi sila kagabi, nagtatanong kung kelan daw kami uuwi. Sinabi ko na ngayon, kaya ayan nakaabang na. Alam siguro nila na may pasalubong ako sa kanila kahit hindi ko naman sinabi. "Ate!" patakbo nila kaming sinalubong at magkasabay na yumakap sa bewang ko. "Na miss niyo ba akong dalawa?" nakan

Chapter 30Pumasok kami sa isang shop kung saan may nagtitinda ng mga swim suits. Tahimik lang akong nakasunod kay tita habang namimili siya ng gusto niya."Hindi po kaya magalit yung dalawa kapag nakita tayong ganito ang suot?" tanong ko kay tita nang makapag bihis na kaming dalawa. Pinahubad niya kasi sakin ang tshirt at shorts kaya naka swim suit na lang ako ngayon. Pinag titinginan kami, hindi naman ako na c-conscious dahil wala proud ako sa katawan ko. I have the curves, katamtaman lang ang laki ng hinaharap at ng puwet ko."Sus, konting lambing lang okay na ang dalawang yon." naka ismid niyang sagot.Naglalakad na kami ngayon palapit sa mag ama. Malayo pa lang ay kitang kita ko na kung paano sila mabilis na napatayo. Masama ang tingin nila at sinalubong na kami sa paglalakad. Nag aalala naman akong tumingin kay tita na nangingiti lang akong kinindatan. Hays, ang kulit din talaga ni tita minsan e. Binilisan ko ang hakbang para mapalapit agad kay Cameron. Hinapit niya ang bewang

"So pano nga ba kayo nagkakilala ng anak ko?" tanong ni tita Sabrina, yun ang gusto niyang tawag ko sa kaniya. Nung una pa nga ang gusto niyang tawag ko sa kaniya ay mama, pero sinabi ko na medyo hindi ako komportable kaya pumayag siya na tita na lang muna."Ahm common friend po. Kilala niyo naman po siguro si Chance?" tumango naman siya."Boy best friend ko po yun. Magkaibigan na kami since childhood.""Ah ikaw pala yung lagi niyang binibida na kaibigan niyang babae. Yung parang kapatid niya na.""Opo halos sabay na rin po kasi kaming lumaki, lagi po kaming magkasama hindi kami mapag hiwalay. Kaya po nung nalaman niya na luluwas ako ng maynila para dito mag aral agad din siyang nag paalam sa magulang niya na sasama sakin. Pinayagan naman siya kaya po yun. Pero sa ibang school siya pumapasok. Dapat sa iisang school lang talaga kami eh kaso may natipuhang babae kaya ayun sinundan. Kaya po sila nagka kilala at naging magkaibigan ni Ace." tumango tan

Kanina pa ako kinakabahan magmula nung sunduin ako ni Ace sa condo. Today is friday, at gaya nga ng napag usapan kasalukuyan kaming nakasakay ngayon sa kotse niya papunta sa bahay nila. Hindi ko na alam kung anong nararamdaman ko naghahalo halo na ang kaba at excitement.Nabalik lang ako sa reyalidad ng hawakan ni Ace ang kamay kong nanlalamig na ata sa sobrang kaba ko."Hey i told you, wag kang masyadong kabahan dahil sigurado ako na magugustuhan ka nila.""Sorry hindi ko lang talaga mapigilan." he smiled at me to ease my nervousness so i smiled back. Hindi nya binitawan ang kamay ko hanggang sa pagpasok ng sasakyan sa gate nila. Pagbaba namin ay sinalubong siya ng isang lalaking sa tingin ko ay butler nila."Good evening young master." bati nito at yumuko pa bilang tanda ng paggalang."Good evening din Butler John. By the way, this is Arabelle Lastimosa, future wife ko." aba't ni hindi pa nga niya ako girl friend tapos asawa agad? So

"Oh my god babe, kailangan magpaganda ka. Hindi ka pwedeng humarap sa mga magulang ni Ace na haggard ka nakakahiya tsaka baka hindi ka nila magustuhan para kay fafa Ace." mas mabuti pa sigurong di ko na lang sinabi kay Faye ang bagay na to. Jusko kanina pa sya kuda ng kuda. Sinabi ko kasi sa kaniya na ime-meet ko na ang mga magulang ni Ace this friday kaya ang bruha tuwang tuwa."Hindi naman na kailangan magpaganda. Kung ayaw nila ako para sa anak nila edi wag. Jusko ako pa takutin nila, hindi naman ako ang naghahabol sa aming dalawa." mayabang kong sabi sa kaniya."Wow iba rin ng level of confidence mo girl. Grabe, pero sa bagay true din naman." nag apir pa kaming dalawa."Pero hindi nga babe seryoso, you should visit a salon.""I don't have much time, and you know that. Wala na akong oras para pumunta pa sa salon.""Di bale na nga lang. Sabagay di mo na naman talaga kailangan nun eh. Maganda ka naman na, sure ako magugustuhan ka ng mga

"What was that?" baritonong tanong niya habang seryosong nakatingin sakin, nag aabang ng sagot."Ahm we're dancing?" patanong kong sagot sa kaniya kaya sumama ang tingin niya sakin."I know you were dancing earlier but what I mean is, why are you dancing like that?""Bawal ba?" kunot noo kong tanong sa kaniya kaya mas lalong bumusangot ang mukha niya at halos magdikit na ang mga kilay niya."It's not bawal, kung ako lang ang nakakakita sayo. Kung sa harap ko ikaw mismo sasayaw. But fuck, mens are staring at you like they want you.""Psh hanggang tingin lang naman sila.""Why didn't you told me that you were going here?""Because I want to have my me time. But the moment my cousin told me na dito niya gustong magwalwal, I already expected na malalaman mo.""You're not going to any bar ever again." may pinalidad sa tono niya pero hindi ako papayag. Hell no, never. Minsan lang naman ako pumupunta sa ganito.

"So ano na girl? Kamusta na kayo ni Ace? Kayo na ba?" usisa ni Faye nang magkita kami sa mall. Kasalukuyan akong namimili ng mga librong pinapabili samin at nagka salubong nga kami nang chismosang babae na to. Hayss ilang araw kaming hindi nagkita tas eto ibubungad niya sakin?"Ayon nanliligaw na siya." bigla naman siyang tumawa kaya nalilito akong tumingin sa kaniya."Why are you laughing? May nakakatawa ba sa sinabi ko?" kunot noo kong tanong sa kaniya."Oo. Alam mo naman sigurong maraming babae ang naghahabol diyan sa 'manliligaw' mo hindi ba?" binigyang diin niya ang salitang manliligaw. Nalilito pa din akong tumango dahil hindi ko magets kung anong connect nun."Hay naku. Hindi mo siguro alam pero hindi pa nakakaranas manligaw yung si Ace, yun ay galing sa source ko. Ikaw pa lang ang babaeng niligawan niya kaya ang swerte mo gurl kasi halatang mahal na mahal ka nun.""We're still not sure about that. Anong malay natin baka hindi siya

Ace POVI think I already love her. I've fallen so deep. The first time I saw Arabelle, nagustuhan ko agad siya pero hindi ko pinapahalata. Wala akong ibang pinagsabihan kahit si Chance na bestfriend niya. Nung mga oras na yon, parang gusto kong suntukin si Chance dahil niyayakap niya yung babaeng gusto ko. Inakala ko pa nga non na may relasyon sila, nasa isip ko na mali man para sa iba pero aagawin ko siya kay Chance. Good thing nalaman ko na magkaibigan lang pala sila. Dahil kung nagkataon handa akong sirain ang pagkakaibigan namin ni Chance mapunta lang sakin si Arabelle.Not until last week, nagkaron nako ng tapang na lapitan siya dahil nalaman ko na maraming lalaki ang umaaligid sa kaniya. Hindi ako papayag na mapunta siya sa iba."Hey dad sorry I'm a bit late." paghingi ko ng paumanhin dito pagpasok ko ng opisina niya."It's okay son, pero san ka ba galing at nalate ka? Hindi ka naman ganito." sinang ayunan ito ni mommy na kalalabas lang sa