Chapter 8
"Amber, mauna na ako. Umuwi ka na din, tutal tapos na din naman ang working hours." mula sa pagkakatungo ay nag angat ako ng tingin nang marinig ko amg boses ni boss amo."Sige po boss, tatapusin ko lang po ito tapos uuwi na din po ako." tumango naman siya saka bahagyang lumapit sa table ko."Okay, take care sa pag uwi. Aalis na ako." tumango lang ako sa kaniya at ngumiti na ginantihan lang din naman niya ng maliit na ngiti. Pinagmasdan ko siyang lumakad papunta sa elevator. Nagkatinginan pa kami bago tuluyang sumara ang elevator.Nang tuluyan nang mawala sa paningin ko si sir ay agad kong tinapos na ang ginagawa at niligpit na ang mga gamit. Uwing uwi na din ako e, for sure kanina pa ako hinihintay ni tatay at ng dalawa ko pang kapatid na maliliit pa. Bumaba na din ako sa ground floor, nagpaalam pa ako kay kuya guard bago lumabas ng building. Bumili din muna ako ng ulam at donut pasalubong sa dalawang batang makulit. PaboChapter 1"Madam, good morning po." bati sakin ni Hailey, my secretary when she entered my office. Mukhang kakadating niya lang dahil hindi niya pa naiilapag ang mga gamit niya."Good morning too. Ibaba mo muna yang gamit mo." agad naman siyang yumukod saka tumalikod para lumabas ng opisina ko. Maybe she thinks that I'll be mad at her because she's 30 minutes late. But it's alright. Bago lang kasi siya, nag resign na kasi yung dati kong secretary because she's too old na. Hindi niya na kayang magtrabaho pa."I'm sorry madam for being late. I just run some errands.""It's fine, no need to worry too much. Just inform me next time if ever na mal-late ka. Is that clear?" agad siyang tumango."Anyways madam, someone emailed me early this morning.""Yeah and?""He said he wants to personally meet you madam." tumaas naman ang kilay ko. It's been 5 years since itinayo k
Chapter 2"How are you feeling baby?" tanong ko sa anak kong tahimik na nakahiga sa kama namin. Malungkot siyang tumingin sa akin saka yumakap. Sumisinghot singhot na siya kaya hinaplos ko ang likod niya."I feel bad mommy. Kasi po nahihirapan na pala si Nana tapos lagi pa akong pa catch sa kaniya." umiiyak na sabi niya."You already said sorry na naman. Tsaka nag promise ka na, na di na mauulit yon diba? Okay na yon kay Nana." "Even so mommy. I feel really guilty po. What if Nana would be tired of taking care of me? Sino na kasama ko if wala ikaw kasi may work ka?""Don't think of that. Nana will tell us naman if she wants to rest na because shes's already tired of working. And we can always look for someone to take care of you everytime I'm at work." umiling iling naman siya habang nakayakap pa din sa akin. Hinaplos haplos ko ang kaniyang likod dahil umiiyak pa din siya.
Chapter 3"Can you please stop calling me wife? It's disgusting to hear. At isa pa, hindi ba't divorced na tayo?" inis kong sabi sa buwiset na lalaking ito."Well, newsflash babe. We're still married. You're still my Mrs. Del Real." "What the fuck? Akala ko naman nakalaya na ako mula sa'yo. Bakit hindi pa tayo divorced? Hindi ba't madali lang naman ang proseso non?""Simply because I didn't continue filing the divorce paper.""WHAT?!?!?" "Yes babe, you heard it right.""Nahihibang ka na ba? Hindi ba't yun naman ang matagal mo nang gustong gawin ko. Nung nagawa ko na bakit hindi mo pa inasikaso?" "I think it's not appropriate to talk about this matter here. Baka mamaya pagpyestahan pa tayo ng mga tao." seryoso niyang saad saka hinawakan ang braso ko at naunang naglakad papunta sa OFFICE KO?!?!?! Buwiset tal
Chapter 4"Madam okay lang po ba kayo?" nag aalangang tanong sa akin ni Hailey habang naglalakad kami palabas ng mall. Isa pa ang babaeng ito. Akala ko mapagkakatiwalaan ko tapos malalaman ko tinraydor din ako."I'm fine.""Madam sorry po talaga. Sobrang kulit po kasi talaga nila, hindi sila tumigil hangga't di ko sinasabi kung nasaan kayo. Atsaka hindi ko naman po alam na pupuntahan ka po nila dito.""Apology accepted. But next time, please do not tell anyone about my scheds and anything. Also, hindi sana makalabas ang balitang ito. Tayo tayo lang ang nakakaalam ha? Kapag yan kumalat, alam ko na agad kung sinong may kasalanan." "Promise, hindi na talaga." "Good." sabi ko lang at nauna nang sumakay sa kotse. "Sa hotel naman tayo." sabi ko sa driver ko for today. Tumango lang naman siya at nagsimula nang mag research. Habang
Chapter 5Hays kaya ko 'to. Baka Amber Maurice Villeza 'to. Naku kinakabahan talaga ako. Pa'no ba naman kasi, nag apply ako bilang secretary dito sa isang napaka sikat na telecommunications company ng mga Del Real. Luckily, I got an email yesterday saying na natanggap ako. So here I am now. Nakatayo sa harap ng napakataas na building na to. Grabe, parang bigla akong nahilo habang tinitingnan ko kung gaano ito kataas. Huminga muna ako ng malalim saka inayos ang suot at naglakad na papasok ng building. Nginitian ako ng guard kaya siyempre bilang mabait na nilalang, nginitian ko din siya at sinabihan pa ng good morning. Hay naku, sana lang talaga mabait yung boss ko kung hindi, baka unang araw ko pa lang mawalan na agad ako ng trabaho. Kasi papatol talaga ako."Good morning madam, ano pong maipaglilingkod namin?" tanong ng receptionist nung lumapit ako para magtanong kung saang floor ang office ng CEO."Ah itatanong ko lang
Chapter 6Sumakay ako ng elevator para pumunta sa cafeteria ng building na to. Hays bakit ba kasi nakalimutan kong kumain. So ayon na nga, nasa ground floor na ako. Paglabas ko ng elevator ay marami pa ring empleyado ang kumakain. Halos lahat sila ay napatingin sa akin nang pumunta ako sa counter, siguro dahil bago lang ako sa paningin nila. Imposible namang nagandahan sila sakin, e ang sabi nga ng mga pinsan ko, ang pangit ko daw at walang magtatangka na magkagusto sakin. Kaya yun ang pinaniniwalaan ko. Minsan naman feeling ko ang ganda ganda ko pero feeling ko lang yon. Tsaka di ko ipinagsasabi, sinasarili ko na lang. "Isa pong kanin tsaka itong adobong baboy." sabi ko sa tindera na nasa counter. "Drinks po ma'am?" "Coke po." "Okay madam. 150 po lahat." binigay ko naman sa kaniya ang saktong 150. Kinuha ko na ang tray na naglalaman ng order ko saka inilibot ang tingin para maghanap ng upu
Chapter 7"Hala boss, anong ginagawa mo diyan sa table ko?" gulat kong tanong kay boss na nakaupo sa swivel chair ko at pinakikialaman na ang PC ko."What took you so long? Kanina pa kita hinihintay." busangot na sagot nito. Aba, sinabi ko bang hintayin niya ako? Ako pa sinisi sa kagagawan niya e."Pasensya na boss, napasarap ang kuwentuhan namin nung iba mong employee e." pinili ko na lang sagutin siya ng maayos at baka mawalan agad ako ng trabaho kapag sinagot ko 'to ng pabalang."Tss. Go back to work." masungit na sabi nito saka tumayo at nakapamulsang pumasok na sa office niya. Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa mawala na siya sa paningin ko. Grabe talaga, feeling ko may sapak ang boss ko na yun e.Umupo na lang ako sa upuan saka tinuloy ang pagbabasa. Kailangan magpa impress ako kay boss para di niya maisip na palitan ako. Dahil busy nga ako sa pagbabasa, di ko na namalayan na may duma