Chapter 3
"Can you please stop calling me wife? It's disgusting to hear. At isa pa, hindi ba't divorced na tayo?" inis kong sabi sa buwiset na lalaking ito. "Well, newsflash babe. We're still married. You're still my Mrs. Del Real." "What the fuck? Akala ko naman nakalaya na ako mula sa'yo. Bakit hindi pa tayo divorced? Hindi ba't madali lang naman ang proseso non?" "Simply because I didn't continue filing the divorce paper." "WHAT?!?!?" "Yes babe, you heard it right." "Nahihibang ka na ba? Hindi ba't yun naman ang matagal mo nang gustong gawin ko. Nung nagawa ko na bakit hindi mo pa inasikaso?" "I think it's not appropriate to talk about this matter here. Baka mamaya pagpyestahan pa tayo ng mga tao." seryoso niyang saad saka hinawakan ang braso ko at naunang naglakad papunta sa OFFICE KO?!?!?! Buwiset talaga to. Naiwan si Hailey at Valdimir sa labas ng office ko kaya kaming dalawa lang ng lalaking to dito sa loob. Speaking of Hailey, humanda sakin ang babaeng yun mamaya. I'm sure ang inihihingi niya ng tawad ay ang pagsasabi sa damuhong to kung nasaan ako. Naupo ako sa sofa sa mini sala ng office ko, umupo naman siya sa katapat na sofa ng inuupuan ko. "So, bakit hindi mo pa ipinapasa ang divorce paper? May pirma ko na yun ah? This is already your chance to be free, what are you still waiting for?" "What if I told you that I don't want to be free. That I still want to be your husband. I still want you to be my wife?" "Nabagok na ba ang ulo mo? Hindi ba't noon lang ay halos magmakaawa ka na sakin pirmahan ko lang ang lintek na divorce paper na yon?" "Well that was before. I already changed my mind. Ayoko nang mahiwalay sayo. I want to fix our marriage." sarkastiko akong natawa sa sinabi niya. Ano daw? HE WANTS TO FIX OUR MARRIAGE?!?!?! Tangina niya pala e, hindi na maaayos ang pagsasama namin. Matagal na itong sira. Simula nung hindi niya na pahalagahan ang kasal namin. Simula nung hiniling niya sakin na palayain ko na siya, na hayaan ko na siyang lumigaya sa piling ng iba. Sa piling ng babaeng bagong mahal niya. Sa piling ng babaeng nabuntis niya. "Gago ka ba? Wala na tayong aayusin dahil matagal nang sira ang pagsasamang ito. Oo kasal pa din tayo, pero sa papel na lang yun, sa batas na lang yun. Sinira mo ang kung anong meron tayo noon, kaya wag ka nang umasa na maibabalik pa yon. Wala nang rason para ayusin pa natin to. Kung ayaw mong mag file ng dicorce, pwes ako ang gagawa." tatayo na sana ako nang matigilan dahil sa sinabi niya. "How about our son? Hindi ba siya pwedeng maging dahilan para ayusin pa natin ang marriage natin? Ayaw mo ba siyang bigyan ng buo at masayang pamilya?" walang emosyon akong napatingin sa kaniya. Oo gulat ako, pero hindi niya pwedeng makita na naapektuhan ako. "How did you know about MY son?" diniinan ko talaga ang salitang 'my' dahil wala siyang karaparan na angkinin ang anak ko. Wala siyang karapatan na tawaging anak ang anak ko. Anak ko lang siya, wala siyang karapatang makihati. "I have my ways babe, you know me." "Hayop ka, wag na wag kang magpapakita sa anak ko. Wag na wag mo siyang lalapitan, kung hindi magkakasubukan tayo." gigil na gigil kong saad at dinuro pa siya. "Why would you hinder me? He's still my son. Karapatan ko bilang ama niya na makilala at makasama siya." "Huh! Ang kapal din naman nga talaga ng mukha mo ano? You have the guts to claim him as your son yet you don't have any contribution on him while he's growing except for your sperm cell." "Because you didn't tell me. Hindi mo pinaalam sa akin." "PAANO KO IPAPAALAM SAYO KUNG BUSY KA NA SA IBANG BABAE? PAANO KO IPAPAALAM SAYO KUNG BUSY KANG ALAGAAN ANG MAG INA MO? PAANO KO SASABIHIN SAYO KUNG WALA KA NAMANG PAKIALAM SA MGA SINASABI KO? HA? PAANO? SIGE NGA SABIHIN MO SAKIN KUNG PAANO?" siguradong namumula na ako sa galit dahil ramdam kong hindi lang ulo ko ang nag iinit. Napatayo na din ako mula sa kinauupuan ko kanina. Bumukas naman ng pabalibag ang pinto kaya napatingin kaming dalawa don. Si Vlad ang unang pumasok, kasunod si Hailey. Akala yata niya na may gagawin akong masama dito sa amo niya. Sumigaw lang mananakit na agad? "It's okay Vlad, we're just talking. Right babe?" baling ng damuho sa akin kaya muntik ko na siyang sapakin kung hindi lang agad na nakalapit si Vlad sa puwesto ko upang pigilan ako. Buwiset, nakakainis talaga. "Bitawan mo nga ako, baka pag umpugin ko pa kayo niyang amo mo. Mga leche kayo." inis kong sabi saka pabalibag na binawi ang braso ko na hawak ni Vlad. "Mrs. Del Real, hindi ko po hahayaan na masaktan si Mr. Del Real. Alam niyo po yan." "Wala akong pakialam. Kung ayaw mong masaktan yang pinaka mamahal mong amo, bitbitin mo na yan paalis dahil kung hindi bibigwasan ko na yan." banas na banas kong saad at nakapameywang pa. "I won't leave unless you—— "PUTANGINA DRANREB CAMERON UTANG NA LOOB UMALIS KA NA! HINDI KO HAHAYAANG MAGKITA KAYO NG ANAK KO, PERIOD. PLEASE LANG HUWAG NA HUWAG KA NANG MAGPAPAKITA SA AKIN LALONG LALO NA SA ANAK KO." galit kong bulyaw sa kaniya. Punong puno na ako, hindi ko na kayang kimikimin ang nararamdaman ko. Kanina pa ako nagtitimpi, I tried to be civil pero talagang inuubos ng damuhong to ang natitirang pasensya na meron ako. Gulat naman siyang napatingin sa akin. Makuha ka sa sigaw ko gago ka. "What if I secretly meet him and introduce myself as his father?" hamon niya nang makabawi sa gulat. "Try me, subukan mo nang makita mo ang hinahanap mo. Huwag mo akong susubukan, di mo alam kung pa'no ako gumanti." huling sabi ko bago nauna nang lumabas ng opisina ko. Bahala siya sa buhay niya, kung ayaw niyang umalis pwes ako ang aalis. Hindi ko na kayang tagalan pa na makasama siya sa iisang silid, parang sobrang sikip ng nararamdaman ko.Chapter 4"Madam okay lang po ba kayo?" nag aalangang tanong sa akin ni Hailey habang naglalakad kami palabas ng mall. Isa pa ang babaeng ito. Akala ko mapagkakatiwalaan ko tapos malalaman ko tinraydor din ako."I'm fine.""Madam sorry po talaga. Sobrang kulit po kasi talaga nila, hindi sila tumigil hangga't di ko sinasabi kung nasaan kayo. Atsaka hindi ko naman po alam na pupuntahan ka po nila dito.""Apology accepted. But next time, please do not tell anyone about my scheds and anything. Also, hindi sana makalabas ang balitang ito. Tayo tayo lang ang nakakaalam ha? Kapag yan kumalat, alam ko na agad kung sinong may kasalanan." "Promise, hindi na talaga." "Good." sabi ko lang at nauna nang sumakay sa kotse. "Sa hotel naman tayo." sabi ko sa driver ko for today. Tumango lang naman siya at nagsimula nang mag research. Habang
Chapter 5Hays kaya ko 'to. Baka Amber Maurice Villeza 'to. Naku kinakabahan talaga ako. Pa'no ba naman kasi, nag apply ako bilang secretary dito sa isang napaka sikat na telecommunications company ng mga Del Real. Luckily, I got an email yesterday saying na natanggap ako. So here I am now. Nakatayo sa harap ng napakataas na building na to. Grabe, parang bigla akong nahilo habang tinitingnan ko kung gaano ito kataas. Huminga muna ako ng malalim saka inayos ang suot at naglakad na papasok ng building. Nginitian ako ng guard kaya siyempre bilang mabait na nilalang, nginitian ko din siya at sinabihan pa ng good morning. Hay naku, sana lang talaga mabait yung boss ko kung hindi, baka unang araw ko pa lang mawalan na agad ako ng trabaho. Kasi papatol talaga ako."Good morning madam, ano pong maipaglilingkod namin?" tanong ng receptionist nung lumapit ako para magtanong kung saang floor ang office ng CEO."Ah itatanong ko lang
Chapter 6Sumakay ako ng elevator para pumunta sa cafeteria ng building na to. Hays bakit ba kasi nakalimutan kong kumain. So ayon na nga, nasa ground floor na ako. Paglabas ko ng elevator ay marami pa ring empleyado ang kumakain. Halos lahat sila ay napatingin sa akin nang pumunta ako sa counter, siguro dahil bago lang ako sa paningin nila. Imposible namang nagandahan sila sakin, e ang sabi nga ng mga pinsan ko, ang pangit ko daw at walang magtatangka na magkagusto sakin. Kaya yun ang pinaniniwalaan ko. Minsan naman feeling ko ang ganda ganda ko pero feeling ko lang yon. Tsaka di ko ipinagsasabi, sinasarili ko na lang. "Isa pong kanin tsaka itong adobong baboy." sabi ko sa tindera na nasa counter. "Drinks po ma'am?" "Coke po." "Okay madam. 150 po lahat." binigay ko naman sa kaniya ang saktong 150. Kinuha ko na ang tray na naglalaman ng order ko saka inilibot ang tingin para maghanap ng upu
Chapter 7"Hala boss, anong ginagawa mo diyan sa table ko?" gulat kong tanong kay boss na nakaupo sa swivel chair ko at pinakikialaman na ang PC ko."What took you so long? Kanina pa kita hinihintay." busangot na sagot nito. Aba, sinabi ko bang hintayin niya ako? Ako pa sinisi sa kagagawan niya e."Pasensya na boss, napasarap ang kuwentuhan namin nung iba mong employee e." pinili ko na lang sagutin siya ng maayos at baka mawalan agad ako ng trabaho kapag sinagot ko 'to ng pabalang."Tss. Go back to work." masungit na sabi nito saka tumayo at nakapamulsang pumasok na sa office niya. Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa mawala na siya sa paningin ko. Grabe talaga, feeling ko may sapak ang boss ko na yun e.Umupo na lang ako sa upuan saka tinuloy ang pagbabasa. Kailangan magpa impress ako kay boss para di niya maisip na palitan ako. Dahil busy nga ako sa pagbabasa, di ko na namalayan na may duma
Chapter 8"Amber, mauna na ako. Umuwi ka na din, tutal tapos na din naman ang working hours." mula sa pagkakatungo ay nag angat ako ng tingin nang marinig ko amg boses ni boss amo."Sige po boss, tatapusin ko lang po ito tapos uuwi na din po ako." tumango naman siya saka bahagyang lumapit sa table ko."Okay, take care sa pag uwi. Aalis na ako." tumango lang ako sa kaniya at ngumiti na ginantihan lang din naman niya ng maliit na ngiti. Pinagmasdan ko siyang lumakad papunta sa elevator. Nagkatinginan pa kami bago tuluyang sumara ang elevator.Nang tuluyan nang mawala sa paningin ko si sir ay agad kong tinapos na ang ginagawa at niligpit na ang mga gamit. Uwing uwi na din ako e, for sure kanina pa ako hinihintay ni tatay at ng dalawa ko pang kapatid na maliliit pa. Bumaba na din ako sa ground floor, nagpaalam pa ako kay kuya guard bago lumabas ng building. Bumili din muna ako ng ulam at donut pasalubong sa dalawang batang makulit. Pabo
Chapter 9"Id mo miss." sabi nang bouncer nang ako na ang tumapat sa kanila. Masyado talagang mahigpit ang security sa club na'to, palibhasa puro mayayaman ang laging napunta dito e kaya kailangan talaga nilang maghigpit. Binigay ko naman ang id ko, sandali pa nila itong sinuri bago bingay ulit sakin at pinapasok na. Nagpasalamat naman ako saka pumasok na nga sa loob. Pagtapak pa lang ng paa ko sa loob ay agad na akong napatakip ng tenga dahil sa lakas ng tugtog idagdag pa ang sigawan ng mga tao habang sumasayaw sa dance floor. Medyo nahirapan pa akong maglakad dahil kinakailangan ko pang sumingit sa kumpulan ng mga tao. Medyo nanayo pa ang balahibo ko dahil may nakita akong mga nag m-make out pa. Buwiset talaga, kaya ayokong nagpupunta sa mga ganitong lugar e. Dali dali na akong naglakad palapit sa hagdan dahil nasa isang VIP room daw sina boss sa second floor. Grabe naman, iba talaga pag mayayaman e naka VIP pa. Kumatok ako nang makarating sa harap ng
Chapter 10 Maaga akong gumising dahil maaga din ang pasok ko sa trabaho. Buti na lang at nagising ako sa tunog ng alarm clock kahit na antok na antok pa ako. At dahil kulang ang tulog ko kaya badtrip ako ngayon. Kumain muna ako ng agahan na hinanda ni tatay saka umalis ng bahay. Naglakad lang ulit ako hanggang sa kabilang kanto, sakto naman na may dumaan agad na jeep. Sumakay ako dito, buti na lang at hindi pa masyadong siksikan, sabagay maaga pa din naman nga kasi. Bumaba ako nang makitang nasa harap na kami ng Del Real building. Binati ako ni kuya guard nang pumasok ako, at dahil wala ako sa mood ay tipid ko siyang nginitian at binati din. Mukhang nanibago siya kaya di niya napigilang magtanong. "Hija, ayos ka lamang ba? Bakit parang ang tamlay mo yata? May sakit ka ba?" nag aalala niyang tanong kaya agad akong umiling sa kaniya. "Naku pasensya na po, kulang lang po ako sa tulog kaya medyo wala po sa mood." napatango lang
Chapter 11"Uy, salamat ha? Dahil sa'yo hindi kami nasigawan ni boss." sabi sakin nung isang empleyado nung palabas na kami ng opisina ni boss. Hindi niya kasi agad ako pinalabas habang binabasa niya ang sales report kaya ilang minuto akong nakatayo sa gilid niya."Ha? Ano namang kinalaman ko dun?" kunot noong tanong ko. Para naman kasing may ginawa ako e nakatayo lang naman ako."Alam naman natin na dahil sayo kaya hindi kami nagawang sigawan ni sir e. Ikaw lang pala ang makakapag paamo sa kaniya, sana noon ka pa nag apply dito.""Hala siya, wala naman akong ginawa.""Meron 'te. Feeling ko nga may gusto sayo si sir e.""Grabe naman kayo, nabigyan niyo agad ng ibang meaning. Hays sige na balik na tayo sa mga trabaho natin at baka mamaya sigawan na lang tayo bigla dito.""Sus, ikaw sisigawan ni sir? Naku, imposible ata yon. Kita mo nga kanina ang lakas ng sigaw sa iba tapos nung ikaw ang
Chapter 30Pumasok kami sa isang shop kung saan may nagtitinda ng mga swim suits. Tahimik lang akong nakasunod kay tita habang namimili siya ng gusto niya."Hindi po kaya magalit yung dalawa kapag nakita tayong ganito ang suot?" tanong ko kay tita nang makapag bihis na kaming dalawa. Pinahubad niya kasi sakin ang tshirt at shorts kaya naka swim suit na lang ako ngayon. Pinag titinginan kami, hindi naman ako na c-conscious dahil wala proud ako sa katawan ko. I have the curves, katamtaman lang ang laki ng hinaharap at ng puwet ko."Sus, konting lambing lang okay na ang dalawang yon." naka ismid niyang sagot.Naglalakad na kami ngayon palapit sa mag ama. Malayo pa lang ay kitang kita ko na kung paano sila mabilis na napatayo. Masama ang tingin nila at sinalubong na kami sa paglalakad. Nag aalala naman akong tumingin kay tita na nangingiti lang akong kinindatan. Hays, ang kulit din talaga ni tita minsan e. Binilisan ko ang hakbang para mapalapit agad kay Cameron. Hinapit niya ang bewang
Chapter 29Magkatabi na ulit kaming nakahiga sa kama. Ako na naka tihaya habang siya ay padapang nakahiga, nakayakap ang isang braso sa bewang ko at nakasiksik ang mukha sa leeg ko. Kakatapos lang naming mag kuwentuhan ng kung ano ano. At ngayon ay mahimbing na siyang natutulog, samantalang ako ay dilat na dilat pa.Di ko kasi maiwasang hindi masaktan sa tuwing nakikita ko si nanay kasama ang bago niyang pamilya. Palaging naglalaro sa isip ko ang mga katanungan na hanggang ngayon ay wala pang kasagutan. At siya lang ang tanging makakasagot sa lahat ng yon. Pero paano niya masasagot lahat ng yon kung ayaw ko naman siyang kausapin? Hindi ko pa kasi talaga siya kayang kausapin. Ni ang harapin nga siya kahit ilang minuto lang ay hindi ko matagalan.Hindi ba sapat ang pagmamahal ni tatay para hanapin niya sa iba? Hindi ba sapat ang mga sakripisyo ni tatay para hindi siya makuntento at humanap ng iba na kayang maibigay ang mga luho niya? Hindi ba sapat ang pagmamahal niya saming pamilya par
Chapter 29Magkatabi na ulit kaming nakahiga sa kama. Ako na naka tihaya habang siya ay padapang nakahiga, nakayakap ang isang braso sa bewang ko at nakasiksik ang mukha sa leeg ko. Kakatapos lang naming mag kuwentuhan ng kung ano ano. At ngayon ay mahimbing na siyang natutulog, samantalang ako ay dilat na dilat pa.Di ko kasi maiwasang hindi masaktan sa tuwing nakikita ko si nanay kasama ang bago niyang pamilya. Palaging naglalaro sa isip ko ang mga katanungan na hanggang ngayon ay wala pang kasagutan. At siya lang ang tanging makakasagot sa lahat ng yon. Pero paano niya masasagot lahat ng yon kung ayaw ko naman siyang kausapin? Hindi ko pa kasi talaga siya kayang kausapin. Ni ang harapin nga siya kahit ilang minuto lang ay hindi ko matagalan.Hindi ba sapat ang pagmamahal ni tatay para hanapin niya sa iba? Hindi ba sapat ang mga sakripisyo ni tatay para hindi siya makuntento at humanap ng iba na kayang maibigay ang mga luho niya? Hindi ba sapat ang pagmamahal niya saming pamilya par
Chapter 28Umupo kami sa upuan na nasa harap nila. Bale magkatabi kami ni Cameron, tapos magkatabi naman si tita at tito. Kaharap namin sila. Ipinaghila ako ni Cameron ng upuan, saka siya umupo sa upuan na para sa kaniya. Nakatingin lang naman samin sina tita, parehong nangingiti habang nakamasid sa anak."Bagay na bagay talaga kayong dalawa." tila kinikilig pa si tita habang sinasabi yon kaya natawa ako."Mom, you look like a teenager na na-crushback." puna niya sa ina kaya sinamaan siya nito ng tingin. Umirap lang naman siya saka inabala na ang sarili sa pagsandok ng pagkain. Pati plato ko siya na din naglalagay ng pagkain. May laman na din ang mga plato nina tita, kami na lang talaga hinintay nila bago magsimulang kumain. "Bagay na bagay sila, diba hon?" ayaw talaga paawat ni tita at dinamay pa ang nananahimik na asawa. Tumango na lang ito siguro para wala nang gulo. Under nga talaga siya, di niya lang maamin sa sarili niya."Mom, kumain ka na nga lang. Kung ano ano na namang naii
Chapter 27Nauuna siyang maglakad habang nasa huli naman ako. Ang hirap kasing sabayan ng lakad niya e ang laki ng hakbang. Ano ba namang laban ng mga binti ko sa mahaba niyang binti diba? Isang hakbang niya dalawa ko na, paryida nagmamadali pa hakbang ko non samantalang siya parang pinaka mabagal niya na nga atang lakad yon e. Napapalingon na nga siya sakin kasi siguro nababagalan sa paglalakad ko pero sinesenyasan ko lang siya na magpatuloy sa paglakad. Naiiling naman siyang nasunod pero hindi na yata siya nakatiis at sinabayan na ang paglakad ko. "Hala, ang lapit na ah? Bakit hinintay mo pa ako?" nasa pinaka dulo kasi yung room namin kaya medyo malayo din ang nilakad namin mula sa elevator. Malapit na sana kami e sinabayan niya pa ako. "I want you beside me pero ang tagal mo maglakad. Mas gusto mo pa sa likod ko." may pagtatampo sa boses nito, hinawakan pa niya ang kamay ko na hinayaan ko na lang.
Chapter 26Nagsuot lang ako ng below the knee na summer dress. Tapos nagdala lang ako ng ilang damit pampalit kung sakaling maisipan ko na mag swimming. Pero dun lang ako sa mababaw kasi hindi ako marunong lumangoy e. Nilagay ko ang mga damut na dadalhin ko sa isang vacation bag, kung yun ba tawag don. Nagdala din ako ng sunscreen lotion kasi mabilis akong mamula e kapag nababad sa arawan."I'll carry that." inagaw ni Cameron ang vacation bag na dala ko nang makita niya akong pababa ng hagdan. Hinayaan ko na lang dahil hindi niya rin naman ibibigay sa akin kung sakaling aagawin ko man sa kaniya. Bahala na siya."Ate, enjoy ka po dun ha?" bilin sa akin ng mga kapatid ko na akala mo e mas matanda sila sakin. Gusto ko sana silang isama kaya lang ayaw naman ni tatay tsaka 3 araw ata kami don, edi kailangan mag absent ng mga kapatid ko kaya hindi na lang sila sumama. Sabi ko okay lang naman mag absent kasi isang araw lang naman kaso ayaw nil
Chapter 25Mahimbing pa sana akong natutulog kung hindi lang ako binulabog ng dalawa kong kapatid. Hindi ko sila pinansin at muli na sanang babalik sa pagtulog ngunut hindi talaga nila ako tinitigilan. "Ano bang problema niyong dalawa?" tanong ko kanilang dalawa dahil ang aga aga talaga nilang manggulo. Linggo ngayon kaya day off ko, isang linggo na din ang lumipas mula nang magsabi si boss na manliligaw siya. And so far, okay naman siya. I mean, hindi naman halatang hindi siya marunong manligaw. He gave me flower everyday, we always eat lunch together, hatid niya ako pauwi sa gabi. He's also sweet and caring, sobrang clingy niya kapag kaming dalawa lang kaya aliw na aliw talaga ako sa kaniya. Kapag naman kaharap ang ibang tao, akala mo kung sinong siga. Maangas siya sa mga taong nakakasalamuha niya lalo na sa mga hindi niya gusto."E ate, nasa baba yung manliligaw mo po. Yung boss mo." "Shit, sige na lumabas na kay
Chapter 24Kakatapos lang naming kumain ni boss pero hinila na agad siya ng mga kaibigan at inabutan ng beer. Nagpakilala sakin ang mga kaibigan niya pero hindi ko matandaan ang mga pangalan. Ang kasama ko ngayon ay si Venice tsaka yung ibang mga babae na bisita. Mababait naman silang lahat, yung isa lang talaga kanina ang namumukod tangi."May dala ka bang swim suit?" tanong sakin ni Venice na agad kong inilingan. Ni hindi ko nga alam na pool party pala ito e. In the first place, hindi naman talaga kasi ako dapat kasama dito. Napilitan lang ako dahil sa boss ko na isip bata din talaga minsan."Gusto mo pahiramin kita? Mukhang magkasing size lang naman tayo ng body e." sasagot pa lang sana ako nang may mauna na sakin. Sino pa ba? Edi ang pala desisyon na si Cameron."No, hindi siya magsusuot ng kapirasong tela na suot mo Venice." tutol agad niya sa suhestiyon nito kaya napairap na lang ako.
Chapter 23Naka park na ang kotse ni boss sa harap ng isang malaking mansyon. Hindi pa lang kami bumababa dahil nahihiya pa ako. Siyempre, mga kakilala nila ang nasa loob tapos biglang merong outsider? Kaya itong boss ko ay hindi pa din makapasok, hindi daw siya papasok hanggat hindi rin ako pumapasok. Lakas din talaga ng tama e."Ano na? Hindi pa ba kayo bababa diyan?" siguro ay nainip na si Justine sa paghihintay kung kelan kami bababa kaya kinatok niya na ang bintana ng kotse."Hindi ka ba makapag hintay? Mauna ka na kung gusto mo." iritang sagot ni boss nang hindi ito binabalingan ng tingin."Tch, bahala na nga kayo diyan. Mauuna na akong pumasok sa loob." naglakad na ito papasok sa mansyon kaya naiwan na lang kaming dalawa."Are you ready?" "Yes, Cameron. Tara na, nakakahiya dahil paniguradong kanina ka pa nila hinihintay." tumango naman siya at nauna nag bumaba ng kotse. Inayos ko na