Mag-log inShare
Chapter 101
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 102
"Hindi po kaya niya ako hinahanap ngayon?" naupo ito sa kanyang tabi," hindi po kaya?" unti hunting naglandas ang luha ng bata sa kanyang pisngi. "Blake,' niyakap niya ito. Nahahabag siya, subalit walang puwang ang awa at kunsensiya sa kanya. Hindi siya maaaring maawa dito. Hindi pwede! Lumingon siya sa kabilang bahagi niya. Iniwasan niyang makita ang hitsura ng bata. "Kumain ka na," nilagyan niya ito ng pagkain sa plato, "pagkatapos mong kumain, dadalahin kita sa daddy mo.." Magandang advantage din na sanay sa kanya si Blake. Hindi na ito masyadong nagtatanong at sanay ito na kasama siya. Madalas naman itong iniiwan ni Justine sa kanya. Alam niya sa kanyang sarili na susunod sa kanya ang bata kahit ano man ang kanyang sabihin. Maniniwala ito sa kanya at sisiguraduhin niyang kamumuhian nito ang sariling ina. Pinapanood niya ito habang kumakain. Magaling humawak ng kubyertos ang batang ito, at alam kung paano gamitin ang mga utensils ng maayos, halatang naturuan ito ng maigi. "
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 103
Pinapakain na niya si Drake, ng bigla itong magsalita. 'Naiinip na ko. Sana, nakakapaglakad lakad man lang ako dito sa loob ng bahay. Nakakapagod na ang palagiang nakahiga at nakaupo," reklamo nito sa kanya. Labis na ang pangangayayat nito, dahil hindi sanay ang katawan ni Drake na walang ginagawa.Napabuntong-hininga siya habang tinitignan si Drake. Kitang-kita niya ang pagka-frustrate nito, at naunawaan niya ang pinagdadaanan ng kaibigan. “Pasensya ka na, Drake. Alam kong hirap ka na sa sitwasyon mo ngayon. Pero kailangan mong magpagaling,” malumanay niyang sabi habang ipinapahawak sa kanya ang kutsara ng pagkain. “Pero... pwede tayong maghanap ng paraan para maibsan ang pagkainip mo. Siguro puwede kang mag-ehersisyo nang kaunti dito sa kama, o kaya ay gumawa ng ilang bagay na ikasisiya mo habang nagpapagaling.”Tumingin si Drake sa kanya, may kaunting ningning sa mga mata na parang may pag-asang nabuhay. “Talaga? Maaari bang magawa ko 'yon?” tanong nito.“Oo naman, Drake. Kahit
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 104
Nakaupo ako sa isang upuan sa loob ng malamlam na silid, hindi maalis ang tingin ko sa ataul ni Trina. Tahimik itong nakahimlay sa harapan, napapaligiran ng mga puting bulaklak na tila sumasalamin sa kaputian ng kanyang puso. Hindi ko mapigilan ang pag-agos ng aking mga luha, na para bang hindi mauubos, kasabay ng bawat tibok ng aking pusong nagdadalamhati. Ang lamig ng silid ay tila ba tumatagos sa aking mga buto, ngunit higit na mas malamig ang pakiramdam ng kawalan. Hindi ko matanggap na ang katawan ng kaibigang kinalakhan ko, kinalugdan, at minahal ay naroon na lamang, tahimik at walang buhay. Ang katahimikan ng paligid ay nagdudulot ng isang uri ng kirot na parang puputok ang dibdib ko sa sakit. Sa bawat patak ng luha, bumabalik ang alaala ng mga ngiti ni Trina, ng kanyang halakhak, at ng kanyang mga kwento. Hindi ko na iyon muling maririnig. Alam kong wala nang paraan para bumalik pa ang lahat ng iyon, pero hindi ko rin maiwasang umasa na kahit sa huling pagkakataon, maririn
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 105
“Kumain ka na, Justine,” alok sa akin ni tita Bernadette, na may malasakit sa kanyang boses. "Wala akong gana, tita," sagot ko habang pinipigilan ang mga hikbi, ang mga mata ko ay namumugto mula sa labis na pag-iyak. “Anak, sa palagay mo ba ay matutuwa si Trina kapag nakita niyang nagkakaganyan ka?” sabi ni tita Bernadette, na tila sinubukang ipakita sa akin ang isang bagong pananaw. Ngunit sa pagbanggit sa pangalan ni Trina, muling bumuhos ang aking mga luha, masagana at hindi mapigilan. Ang pangalan ni Trina ay tila isang panggising sa akin mula sa aking sakit. Naalala ko ang mga oras na ang kanyang presensya ay nagbibigay lakas sa akin, na siya ang nagbigay sa akin ng pag-asa sa mga pinakamasalimuot na panahon. Ang malaman na hindi ko siya mapapaligaya sa pamamagitan ng pag-aasikaso sa sarili ko ay parang isang dagok na higit pang nagpapalalim ng aking kalungkutan. “Pasensya na, tita,” hikbi ko, habang sinusubukang magpigil ng luha. “Pero parang hindi ko na kayang ngumiti o
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 106
Inihatid na sa huling hantungan si Trina, hindi pa rin ako makapaniwala, na huling araw na namin na magkakasama. Ang bawat hakbang namin patungo sa libingan ay tila mabigat, parang ang bawat hakbang ay isang paalam na hindi ko kayang ipahayag ng sapat. Ang mga luha ko ay tumutulo nang hindi ko namamalayan. Ang mga taong dumalo ay tahimik, nagsusumamo ng kanilang mga panalangin para kay Trina. Pero ang isip ko ay hindi makapaniwala na ito na ang katapusan ng lahat ng aming pinagsamahan. Ang kanyang mga ngiti, ang kanyang boses, at ang lahat ng magagandang alaala na iniwan niya, tila nawawala sa aking mga kamay. Kahit na sinisikap kong maging matatag para sa kanya, ang sakit ng paglisan ni Trina ay parang walang katapusang pighati. Wala akong ibang naiisip kundi ang tanong kung paano ako magpapatuloy nang wala siya sa aking buhay. Paano ko hahanapin ang aking anak na ako ay nag iisa gayong siya ang aking kaagapay sa lahat? "Nakikiramay kami, Justine. Alam naming masakit mawa
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 107
"Trina?" Agad ko siyang niyakap, "buhay ka?" "Gaga, namatay ba ako?" Tanong niya sa akin, "bakit diyan ka natutulog? At bakit dala dala mo yang damit ko?"ot ang noo na tanong niya sa akin. Bumalik ako sa aking ulirat, tumitig kay Trina, at pilit na pinapaniwala ang sarili na totoo siya, na hindi siya isang ilusyon o panaginip lamang. "Hindi... Hindi ka maintindihan," sagot ko habang nilalabanan ang panginginig ng boses ko. "Nakita ko... nakita ko mismo... na wala ka na." Napakunot ang noo niya, halatang nalilito. "Anong sinasabi mo?" Tanong niya, lumapit sa akin at hinawakan ang aking balikat. Ramdam ko ang init ng kanyang kamay — tunay, buhay. "Nasa bahay lang ako kanina. Nasa kusina ako, naghahanda ng pagkain. Baka napanaginipan mo lang ako." "Hindi... hindi iyon panaginip!" nanginginig kong tugon. "May kumalat na balita, may nakita silang bangkay… at sinabi nilang ikaw iyon." Tumawa siya ng mahina, may halong pagkaawa sa kanyang mga mata. "Grabe ka naman, sobrang nag-alal
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 108
Si Jhoanna! Agad kong nahawakan ang kanyang mga kamay. "Hayup ka! Papatayin na rin kita!" Inis niyang sabi sa akin. "Walang hiya ka!" Pigil pigil ko ang kanyang mga kamay. Malayo kami sa sasakyan, kaya walang nakakarinig sa amin. Mabuti na lang, at sa aking panaginip ay ginising ako ni Trina. "Magsama na kayo sa hukay ng kaibigan mo! Hahaha masyadong matapang si Trina, nilabanan ako, kaya nilaslas ko ang kanyang leeg!" Nagmamalaki pang sabi ni JHoanna sa akin. "Diyan na rin kita ililibig, kasama siya!" Doon pa lang ako nagkalakas ng boses na sumigaw. "Tulong! Tulong!" nilingon naman ako agad ng aking mga kasama. "Bwesit!" Nagmamadaling tumakas si Jhoanna ng makitang palapit na sina tita sa akin. Nang makita kong nagmamadaling tumakbo si Jhoanna, halos bumigay ang mga tuhod ko sa dami ng emosyon — takot, galit, at pangungulila. Ramdam ko ang paghapdi ng aking mga kamay mula sa pagkakahawak sa kanya, at ang pawis na tumutulo mula sa noo ko. Nakita kong tumatakbo sina Tita at
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 109
"Bwesit talaga ang Justine na iyon, hindi ko pa napuruhan!" Sabi ni Jhoanna sa sarili, "nakatawag pa kasi ng mga back up. Malay ko bang matatalas pa ang pandinig ng mga matatandang iyon!" Pinaandar na niya ang kanyang kotse, "ang hirap nilang takasan, mabuti na lang, mabilis akong tumakbo." Isinuot niya ang kanyang prosthetics upang makapunta sa grocery store. Kailangan niyang bumili ng mga candies at chocolates saka mga sabon. Kailangang mahulog ang loob sa kanya ng batang si Blake, at katulong ang mga iniinject niyang gamot dito, makakalimutan na nito ang tunyang niyang ina. Habang nagmamaneho si Jhoanna, isang mapang-uyam na ngiti ang lumitaw sa kanyang labi. "Wala kayong laban sa akin," bulong niya sa sarili, ramdam ang excitement sa kanyang mga plano. "Lalo na kapag nakuha ko na nang tuluyan ang loob ng batang 'to." Pagdating sa grocery store, mabilis siyang lumabas ng kotse, suot ang kanyang prosthetics. Malaki ang pangangailangan na hindi siya makilala o maging kahina-hina
Pinakabagong kabanata
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 146
"Aalisin na natin ang iyong benda," narinig ko ang tinig ni doc, habang ako ay nakapikit. "Justine, handa ka na ba?" "Opo doc, handa na po ako," sagot ko sa kanya. Nakaambang sa amin sina Blake at ang iba pang taong malalapit sa amin. Unti unti ng inaalis ni doc ang benda sa aking mukha. Parang ang pagkakapulupot noon sa akin ay napakatagal alisin. Naiinip ako sa bawat Segundo na lumilipas. Sa wakas, natapos na ang aming paghihintay. Ang lahat ay namamangha, na nakatingin sa akin. Napalunok na lang ako. Ang tinging iyon ba ay nagagandahan? o tinging masama ang nakikita? Napalunok ang doctor sa pagkakatitig sa akin. "Doc?" medyo kinakabahan na ako sa naging resulta. Inabutan niya ako ng salamin. Dahan dahan ko iyong tinanggap. Nanginginig ang aking mga kamay habang inilalapit ko ang salamin sa aking mukha. Habang papalapit ang salamin sa aking mukha, ramdam ko ang kabog ng aking dibdib. Hindi ko alam kung handa na akong makita ang resulta ng operasyon. Unti-unting lumi
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 145
"Ooperahan ka na daw, narinig mo?" masaya kong sabi kay Justine. Napapasaya ko, dahil pagkatapos nito, mapapakasalan ko na siya. Ang babaeng aking pinakamamahal. Ngumiti si Justine, kahit may bahid ng kaba sa kanyang mga mata. “Oo, narinig ko,” sagot niya, mahina pero puno ng pag-asa ang boses. "Sana nga matapos na ito nang maayos." Hinawakan ko ang kanyang kamay nang mahigpit, pinipilit ipakita ang lakas ng loob at pagmamahal. “Maging matapang ka lang, mahal. Alam kong makakayanan mo ito. At pagkatapos ng lahat ng ito, magkasama nating haharapin ang bagong yugto ng ating buhay.” Napangiti siya, kahit halata ang pag-aalala sa kanyang mukha. “Drake, natatakot pa rin ako… sa resulta, sa kung anong mangyayari pagkatapos ng operasyon.” “Huwag kang mag-alala, Justine,” sabi ko, inilapit ang kanyang kamay sa aking mga labi at hinalikan ito. “Ano man ang mangyari, nandito ako. Hindi magbabago ang pagmamahal ko sa'yo. At kapag naging maayos ang lahat, matutupad ang pangako ko—ikakasal
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 144
Isang linggo na kaming nanatili sa ospital, kasama si Blake. Kahit maayos na ang lagay namin, hindi pa rin mapanatag ang loob ko na iwan si Justine. Alam kong kailangan niya ng suporta at pagmamahal ngayon higit kailanman, kaya’t pinili naming manatili sa ospital upang alalayan siya. Si Blake ay palaging nasa tabi ko, tahimik ngunit bakas sa kanyang mga mata ang pag-aalala sa kanyang ina. Minsan ay hinahawakan niya ang kamay ni Justine, para bang nais iparamdam na nandito lang kami para sa kanya. "Mommy, andito lang kami ni daddy," bulong ni Blake sa kanya isang araw, habang nakaupo siya sa gilid ng kama ni Justine. "Magiging okay ka rin." Napangiti si Justine kahit halata ang hirap sa kanyang mukha. "Salamat, anak," mahinang sabi niya, hinahaplos ang buhok ni Blake gamit ang natitirang lakas. "Lahat ng ito... lahat ng sakit, kakayanin ko... para sa inyo." Araw-araw, binibisita kami ng doktor at mga nars, inaalam kung paano ang kondisyon ni Justine. May mga araw na tila may pag-
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 143
Iyak ng iyak si Justine ng dumating sa ospital. Nagpilit akong bumangon upang makita siya. "Anak, kaya mo na ba?" tanong ni mommy sa akin. Nasa tabi siya ng aking anak na mahimbing na natutulog. “Oo, mommy,” sagot ko, pinipilit ang sarili na bumangon mula sa kama. Mahapdi pa ang mga sugat ko, pero hindi ko kayang magpahinga nang hindi nakikita si Justine. Kailangan kong malaman kung ayos lang siya, kung ligtas na siya mula sa kamay ni Jhoanna. Nang makarating ako sa pintuan ng kwarto, nakita ko si Justine na nakahiga habang nilalapatan ng paunang lunas. "Drake, lumabas ka muna, baka hindi mo kayanin ang makikita mo," pigil sa akin ni kuya Luis. "Nais ko siyang masilayan kahit ano pa ang nangyari sa kanya.." malungkot kong sabi. 'Binuhusan ni JHoanna ng asido ang kanyang mukha, nasira iyon, at sunog na sunog. Iba na ang hitsura niya ngayon." paliwanag ni Luis sa akin. "Kuya, kahit ano pa ang kanyang hitsura, alam ko sa sarili ko na iniibig ko siya. Marami namang procedure na maa
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 142
Hinahanap ni Devon ang cord na maaaring putulin upang matanggap ang Bomba sa katawan ng paslit na si Blake. "Kuya Cris, parang walang cord na maliit ito, mukhang hindi ito Bomba,' sabi niya sa akin. Agad ko iyong tiningnan. Tama nga siya, wala iyong cord na may mga kulay, parang isang cable cord lang iyon. "Patingin nga," sabi ni Luis. Sinipat niya ang buong katawan ng bata. "Hindi po ako sasaktan ni mommy.." sabi ni Blake sa amin. "mabait po siya. Nangunot naman ang aking noo, "hindi ka talaga kayang saktan ng mommy mo, kaya nga hinanap ka niya, hindi ba?" 'HIndi siya.. si mommy Jhoanna, mabait po siya.. " sagot ng bata. "Ano ba itong inilagay niya sayo?" tanong ni Luis habang iniikot ikot ang bata. "Wala lang daw po itong suot ko kaya wag daw po akong matakot. Humingi siya ng sorry sa akin," humihikbing sabi ni Blake, "nasaktan lang daw po siya." "Kung ganoon, cord lang ito?" napatingin pa si Devon. Eksaktong pag alis nila ng cord, biglang sumabog ang kotse kung saa
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 141
"Oo naman, ano ang kailangan kong gawin upang pakawalang mo ang anak ko?" tanong ko sa kanya, habang patuloy ang umakyat na pag aalala sa aking puso. "Ikaw ang pumalit sa pwesto ng anak mo," nakangiting sagot ni Jhoanna, "halika dito.. para mapaalis na natin ang anak mo." "Sige.. sige, gagawin ko!" Sagot ko sa kanya. "Justine.. mag iingat ka," bulong ni Luis sa akin, "mukhang nahihibang na si Jhoanna. "Ano pang ipinagbubulungan niyo diyan! bilisan mo!" sigaw naman ni Jhoanna sa amin. Napalunok ako ng malalim at tumingin sa mga mata ni Jhoanna. Nakita ko ang galit na tila apoy na naglalagablab, pero may bahid din ng kirot at takot. Hindi ko alam kung anong balak niya sa akin, pero alam kong kailangan kong iligtas si Blake, kahit pa ang kapalit ay ang sarili kong buhay. Dahan-dahan akong lumapit kay Jhoanna, itinaas ang aking mga kamay bilang tanda ng pagsuko. "O, heto na ako," sabi ko, pilit pinapakalma ang sarili kahit pakiramdam ko'y parang may malaking bato sa dibdib ko. "Pakaw
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 140
"At ang Lagay, magiging masaya kayo?" asik ni Jhoanna sa akin, "walang ganoong magaganap, ano yan? si snow white ka at ako ang witch?" "Jhoanna! maawa ka sa anak ko.." sigaw ko sa kanya, naglulumuhod ako at nagmamakaawa. "pakawalang mo ang aking anak!" pagsusumamo ko. "Jhoanna, sumuko ka na!' sigaw ni Cris, "wala ka ng ibang mapupuntahan!" "Huh!" ikinasal nito ang baril," okay lang, magsasama na lang kami ng batang ito sa impiyerno!" "Mommy.. bakit po?" nilingon si Jhoanna ni Blake, "akala ko ba, bati tayo?" Hindi sinagot ni Jhoanna ang bata, subalit ang kanyang hawak na baril ay nakatutok dito. Naguguluhan din ako, bakit mommy ang tawag ni Blake kay Jhoanna. "Anak, ako ang mommy mo.." tawag ko kay Blake. Malungkot niya akong tiningnan, saka tumingin ulit kay Jhoanna, "mommy.." ang kanyang mga mata ay basang basa na sa luha na dulot ng labis na pag iyak. "Tumigil ka na, Jhoanna! hindi namin akalaing magagawa mo ito!" sigaw ni Luis, "wala kang awa! pati bata, idinadamay m
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 139
"Ayun," wika ng isang pulis naming kasama, natanaw niya ang isang kotse sa di kalayuan. "Sssh, magdahan dahan tayo, hawak pa ni Jhoanna ang bata. baka kung ano pa ang gawin niya kay Blake," warning ni Cris sa amin. Halos gumapang na lang kami paglapit doon. Pinalibutan namin ang sasakyan, kung saan naroroon iyon sa may gilid ng puno. Binuksan nila ang pinto ng kotse, walang tao sa loob. Nakita pa namin ang mga balat ng candies at chocolates sa lapag. "Naunahan niya tayo, nakatungo agad siya," wika ni Luis sa amin, "halughugin ang paligid, naririyan lang iyon." Parang gumuho ang aking mundo, ng marealized na hindi ko na naman makikita ang aking anak. Sobrang sakit sa puso na ang aking pag aalala ay nagpatung patong pa. Napaupo na lang ako sa isang tabi. Nanlulumo ako at nanlalambot. Masakit para sa akin ang umaasa ng umaasa tapos ako ay mabibigo lang. Sinubukan kong igala ang aking mga mata, baka sakaling may mapapansin akong bakas ni Jhoanna. Nagtungo ako sa sasakyan, at
Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez) Chapter 138
Habang pinagmamasdan ko si Blake na mahimbing na natutulog, hindi ko maiwasang mapabuntong-hininga. Napakaamo ng kanyang mukha, tila ba walang kamuwang-muwang sa lahat ng gulong nagaganap sa aming paligid. Ang liit ng kanyang katawan, halos magkasya sa upuan ng sasakyan. Napakasimple ng kanyang mundo, walang iniintinding problema, walang iniisip na hinanakit. Sinulyapan ko ang gauge ng gas, kaunting-kaunti na lang. Malapit na itong maubos, at hindi ko alam kung saan kami tutuloy pagkatapos. Wala na akong ibang plano kundi manatili rito, sa loob ng sasakyan na tila ba nagsisilbing tanggulan namin mula sa magulong mundong ito. Pero gaano pa katagal? Hanggang kailan ko kakayanin? Iniisip ko si Justine. Puno ng galit at hinanakit ang puso ko. Sa tuwing naiisip ko siya, parang apoy na gustong lumabas mula sa aking dibdib. Siya ang dahilan kung bakit nagkaganito ang lahat. Siya ang pumasok sa buhay namin ni Drake, ang sumira sa lahat ng plano, sa lahat ng pangarap. Isang nakakapason
