Pagkauwi ni Emily sa bahay nila, tumambad sa kaniya ang mga basag na bote ng alak at ilang mga kagamitan nila na nakakalat sa sala. Basag din ang kabibiling flatscreen na TV nila. Agad siyang nagtungo sa kwarto nila para kunin ang mga gamit niya. Sa condo ni Tina muna siya pansamantalang titira habang kasi maghahanap pa siya ng bagong malilipatan niya.
"Aalis ka?" Hindi makapaniwalang tanong ni Ethan pagkapasok nito sa kwarto nila. Hindi siya pinansin ng dalaga. Dire-direso lang ito sa pagsilid ng mga gamit nito sa loob ng maleta. Humakbang siya papalapit sa dalaga, pero agad rin siyang napahinto nang bigla siyang batohin ng unan ni Emily. "Huwag na huwag kang lalapit sa akin!" sigaw ng dalaga at isinara ang cabinet. "Pakinggan mo muna ako, Emily. Hindi ko sinasadya. Nadala lang ako. Hindi ko mahal ang kaibigan mo. Ikaw ang mahal ko," ani ng binata at muling humakbang papalapit sa dalaga. "Emily, patawarin mo ako. Huwag mo naman akong iiwan. Sayang ang pitong taong pinagdaanan natin -" "Sana inisip mo 'yan bago mo ako ginawang tanga, Ethan!" sigaw ni Emily. "Mahal na mahal kita, Em. Patawarin mo ako. Pangako, hinding-hindi na mauulit 'yon. Hinding-hindi na ako magpapadala sa temptasiyon -" "Tama na, Ethan! Kahit anong pagpapaliwanag mo, hinding-hindi pa rin kita mapapatawad! Sinayang mo ang pitong taong pinagsamahan natin! Sinira mo ang lahat-lahat! Inabuso mo ang pagmamahal na ibinibigay ko sa 'yo! Hindi ako manhid para patawarin ka ng ganoon lang kadali matapos niyo akong lokohin, Ethan!" "Emily, huwag naman ganito. Huwag kang aalis. Huwag mo akong iiwan..." pagmamakaawa ng binata. Lumuhod ito sa harapan ng dalaga. "Bigyan mo ako ng pagkakataon para maitama ang pagkakamali ko. Pangako, babawi ako sa 'yo. Huwag mo lang akong iwan. Mahal na mahal kita." "Mahal? Kung totoong mahal mo ako, Ethan, bakit mo ako niloko? Bakit mo pinatulan ang best friend ko? Bakit siya pa? Kasi napupunan niya ang mga pagkukulang ko sa 'yo? Kasi kaya niyang ibigay ang sarili niya sa 'yo? Mahal kita, Ethan, pero hindi ako manhid! Kahit mahal kita, hinding-hindi ako mananatili sa isang taong katulad mong manloloko! Magsama kayo ni Eunice!" Hinawakan ni Ethan ang paa ng dalaga nang palabas na ito sa kwarto nila. "Patawarin mo ako, Emily. Huwag mo akong iwan, please. Maawa ka sa akin. Hindi ko kayang mawala ka sa buhay ko. Hindi ko kakayanin, Em. Bigyan mo ako ng isa pang pagkakataon na itama ang pagkakamali ko. Please, Em..." "Kahit anong gawin mo, hinding-hindi na natin maibabalik ang dating tayo, Ethan," ani ng dalaga at sinipa ang binata kaya nabitawan nito ang paa niya. "You can use this house to build a family with Eunice." Emily was building a man for another woman. Hindi niya aakalain na ang bahay na pinagpaguran nilang maitayo ay mapupunta lang sa wala. Kung hindi rin tatanggapin ni Ethan ang bahay, naisip niya na ibenta na lang ito at hahatiin nila ang pera. 'Yon ang nasa isip niya habang tinatahak ang daan patungo sa condominium unit ng kaniyang kaibigan. Pagdating niya sa condo ni Tina, nakita niya si Luna na nagbubukas ng wine. Nakalapag sa mahabang mesa ang mga pagkain at inomin, at para siyang mabibingi sa sobrang lakas ng musikang pinapatugtog ng mga kaibigan niya. Ikinuwento ni Emily ang nangyari kagabi sa bahay nila habang kumakain at nag-iinoman. Kahit papaano ay nabawasan ang sakit na nararamdaman niya. Hindi niya naramdaman ang mag-isa. "Saan ka natulog kagabi? Don't tell us na sa bar ka naabotan ng umaga o umuwi ka pa rin sa bahay niyo," tanong ni Tina bago uminom ng wine. Napahinto si Emily sa pag-inom ng wine at tumingin sa mga kaibigan niya. Nakataas ang mga kilay nito habang hinihintay siyang sumagot. "Imposibleng sa bar ka natulog," dagdag pa ni Tina. "I slept with another man," nahihiyang pag-amin niya. Wala siyang balak umamin sa katangahang ginawa niya kagabi, pero ayaw niya rin maglihim sa mga kaibigan niya. "What?" sigaw ng dalawang kaibigan niya. Natapon pa ang ilang mga pagkain at wine sa sobrang gulat. "Sino? Kilala mo ba? Guwapo? Mayaman?" sunod-sunod na tanong ni Luna. "So, inisuko mo ang 'yong sarili sa lalaking kagabi mo lang nakita kesa sa ibigay ito sa long-time boyfriend mo?" tanong naman ni Tina. "Wait lang. Isa-isa lang. Ang dami niyong tanong," reklamo ni Emily at muling uminom ng wine. Ikinuwento niya ang nangyari, pero hindi niya sinabi kung sino ang lalaking nakakuha sa kaniya kagabi. Ang mahalaga ay alam ng mga kaibigan niya ang nangyari. "Dapat hiningi mo ang pangalan ng lalaki. What if nabuntis ka?" pangungulit ni Luna. "Hindi ako mabubuntis. Nakita ko naman kung paano niya isinuot ang condom," saad ni Emily. "Ang taray! Biglang naging wild ang mala-anghel nating kaibigan. Nagmahal, nasaktan, nakipag-one-night stand!" pagbibiro ni Tina at sinundot-sundot ang tagiliran ni Emily. "Alam niyo naman kung gaano ako ka-loyal kay Ethan. Pitong taon akong loyal sa lalaking 'yon, pero niloko niya pa rin ako. Hindi naman considered na cheating ang ginawa ko. Nakipaghiwalay ako sa kaniya bago ako pumatol sa ibang lalaki." Napahawak si Emily sa ulo niya nang bigla itong sumakit. "May gamot ka ba sa sakit ng ulo, Tina?" Agad namang kumuha ng gamot si Tina at ibinigay ito kay Emily. "Panghuling bote na 'to. May mga trabaho pa tayo bukas. Lalo ka na, Emily. Sumasakit na naman ang ulo mo." Napatingin si Emily sa cellphone niya nang napansin ang pag-vibrate nito. Kinuha niya ang cellphone niya at tiningnan kung sino ang nag-text. Agad niyang binuksan ang mensahe nang nabasa ang pangalan ni Manager Norma. "You are one of employees who will be chosen to be Sir Marco's personal assistant. Don't be late tomorrow because he will choose who will be his personal assistant. If you are late, your salary will be deducted." Gulat na napatingin ang mga kaibigan ni Emily sa kaniya pagkatapos niyang ibato ang cellphone sa couch. Pinulot ni Luna ang cellphone niya at binasa ang mensahe galing kay Manager Norma. Hindi rin mapigilang makiusyoso ni Tina lalo na't nakabusangot na ang mukha ng kaibigan niya. Nagtatalon sa sobrang tuwa ang mga kaibigan niya matapos nilang basahin ang mensahe. Niyakap nila ng mahigpit si Emily at niyuyugyog ang katawan nito. "Galingan mo bukas! Dapat ikaw ang mahigit personal assistant niya para lagi kang may update sa mga ginagawa ni Sir Marco!" saad ni Tina habang tumitili. "Ayokong maging personal assistant niya, 'no. Ayos na sa akin ang trabaho ko," reklamo ni Emily. Kung wala lang sanang nangyari sa kanila kagabi, hindi siya maiilang na makatrabaho ang boss nila. Pakiramdam niya, gusto lang siyang asarin ng binata o pagtripan. "I'll resign," saad niya na siyang ikinagulat ng mga kaibigan niya.Hindi nakatulog ng maayos si Emily sa kaiisip kung ano ang gagawin niya para hindi siya ang piliing maging personal assistant niya. Nang sabihin niya sa kaibigan niya na mag-re-resign siya, kinuha nila ang cellphone at laptop ni Emily para hindi ito makagawa ng resignation letter. "Inhale, exhale," saad ni Tina habang pinapaypayan si Emily pagkarating nila sa labas ng opisina ng boss nila. "Miss Emily, pumasok ka na. Kanina pa naghihintay si Sir Marco," saad ni Manager Norma at naunang pumasok sa loob ng opisina. "Go, girl! Kaya mo 'yan!" sabi ng mga kaibigan niya at itinulak siya papasok sa loob. Humugot ng malahim na hininga si Emily nang nakita niya ang limang empleyadong nakatayo sa harapan ni Marco. Nang napansin ni Marco ang pagdating niya ay saka pa lang ito nag-angat ng tingin. "Let's start," kaswal na saad ng binata habang binabasa ang mga resume ng anim na kandidata. May hinandang random questions ang binata na kailangang masagot ng mga empleyado. Ito ang pagbabasehan
Emily needs to reserve an exclusive restaurant as instructed by her boss. That's her first task as the newly appointed personal assistant. Despite her reluctance to do this kind of job, she had no choice. Apat na taon na siyang nagtatrabaho sa kompanya. Nagsimula siya bilang isang intern. Nang nakatapos sa pag-aaral ay nag-apply siya agad at nakuha siya bilang isang Junior Staffer. Dahil masipag at malinis siyang magtrabaho, matapos ang dalawang taon ay na-promote siya bilang isang Department Specialist. Ngayon, isa naman siyang personal assistant ng boss niya na hindi niya aakalaing mangyayari. "Congratulations, Emily!" bati ng mga kaibigan niya pagbalik sa table niya. She grunted hard when she realized that she would always see and be with her boss. She also had no idea how to get along with him or how he treated his employees. She's the 40th person who became her boss's personal assistant. Agad na magpapalit ng bagong personal assistant ang binatang CEO kapag hindi siya satisfied
Nasapo ni Marco ang noo niya nang nakita ang reservation time na ibinigay ng kaniyang personal assistant. Kasasabi niya lang na palitan ang oras, pero binawasan lang ng isang oras. "Maganda naman ang ambiance ng restaurant na napili niya. And you are a night owl, Marco. Hindi ka natutulog pagsapit ng alas diyes kasi kadalasan nasa bar ka," saad ng kaniyang sekretarya na si Nick. "Noon 'yon, Nick. Hindi na ngayon. Babaguhin ko na ang sleeping time ko -" "Really, Mr. Montevallo? Galing ka sa bar noong isang araw, right?" Tinaasan siya ng kilay ni Nick. "Kakain lang naman kayo ni Serenity." "May choice pa ba ako? Tito Michael will get mad at me again." Halos paliparin na ng binata ang pagmamaneho sa kotse niya patungo sa restaurant kung saan sila magkikita ni Serenity, ang anak ng Tito Michael niya. Serenity is his childhood friend at parang best friend na rin. Sabay silang lumaki. Magkaibigan kasi ang mga magulang nila. Pero biglang nagbago ang pagtingin niya rito matapos itong um
"Marco, mawawala ako ng dalawang linggo kasi pupunta kami ng asawa ko sa Australia," saad ni Nick at inabot sa binata ang vacation leave letter. "Nandiyan naman si Miss Emily. Baka pwedeng siya muna ang papalit sa posisyon ko. She will be your instant secretary at personal assistant for the mean time." "Okay," tipid na sabi ng binata bago pinirmahan ang papel at ibinalik ito agad kay Nick. "Mag-asawa ka na rin kasi malapit ka ng lumagpas sa kalendaryo," natatawang saad ni Nick at ibinalik sa loob ng brown envelope ang letter. "Wala ka naman sigurong balak kagayahin ang kapatid mong si Kalix na single pa rin hanggang ngayon." "Hindi pa nga ako nagkaka-girlfriend gusto mo na agad akong mag-asawa?" Tinaasan ni Marco ng kilay ang binata. "Ang arte mo kasi. Nandiyan naman si Serenity, pero ayaw mo sa kaniya. Maraming babae ang umaaligid sa 'yo, pero ni isa wala kang pinapatulan. Baka hindi talaga babae ang gusto mo -" Naputol ang sasabihin ni Nick nang napansin ang masamang pagtitig ni
Padabog na umupo si Emily sa swivel chair na siyang ikinagulat ng mga kaibigan niya at ng ibang empleyado. Kinuha niyang maliit na salamin sa bag niya upang tingnan ang mukha niya at ng makasiguro siyang hindi siya namumula sa harap ng binata. "Si Ethan na naman ba 'yan? Para ka na namang pinagsakluban ng langit at lupa!" saad ni Luna at maingay na inilagay sa table ni Emily ang laptop nito. Tumingin si Luna sa table ni Eunice. "Wala pa rin si Eunice? Kahapon ko pa napapansin na hindi siya pumasok." Hindi rin mapigilan ni Emily na lumingon sa table ng dati niyang kaibigan. "Bahala siya sa buhay niya," bulalas ng dalaga at muling tiningnan ang sarili sa maliit na salamin. Napakagat-labi siya nang nakitang pulang-pula ang mukha niya. Binuksan ni Emily ang computer niya upang gumawa ng resignation letter. Kating-kati na siyang bumalik sa dati niyang trabaho. Nagkunwari siyang manuod ng mga palabas at balita para hindi mapansin ng mga kaibigan niya na gumagawa siya ng resignation lette
Halos makipag-away na si Emily sa ibang customers ng flower shop para lang makabili siya ng sampung bulaklak para sa mga babaeng magiging ka-date ng boss niya. Naikwento ni Manager Norma sa dalaga na hindi na raw bago sa kanila ang ganoong eksena, na biglaang ikakansela lahat ng meeting para lang makipag-date ang binata. Pakana kasi ito ng ina ng binata na si Caroline. Nang aminin ni Marco na wala siyang gusto sa anak ng kaibigan ng Daddy niya na si Serenity, walang ibang naisip na paraan ang ina para mag-asawa ang mga anak niya kundi i-blind date ito. Gusto ng Mommy ni Marco na mag-asawa na siya kasi tumatanda na rin sila. Natatakot ang ina na baka matulad ang ibang mga anak niya sa panganay nilang anak na si Kalix. "Bayad po," saad ni Emily pagkatapos niyang i-check kung kumpleto na ba ang sampung bulaklak na nasa loob ng kotse niya. "Keep the change na lang po," dagdag niya nang ibigay ng tindera ang sukli. Pagkarating ni Emily sa restaurant kung saan gaganapin ang blind dates, a
Paalis na sana sina Emily at Marco nang bigla silang pinigilan ni Ethan. Ngumisi si Ethan. Hindi siya makapaniwala sa sinabi ni Marco, na ito ang papalit sa kaniya. "Emily, alam ko namang may nararamdaman ka pa sa akin. Itatama ko lahat ng mga pagkakamali ko. Huwag mo lang akong ipagpalit sa lalaking 'yan!" saad ng binata. Sinubokan niyang hawakan uli kamay ng dalaga, ngunit agad siyang hinarangan ni Marco. "Huwag mo siyang hahawakan kung gusto mo pang mabuhay ng matagal," pagbabanta ni Marco. Hindi niya na rin maitago ang nararamdaman niyang galit sa binata kasi halos araw-araw nitong kinukulit ang dalaga. "Ethan, tama na. Mahiya ka naman. Ikaw pa 'tong nangloko sa akin tapos ikaw pa ang galit," singit ng dalaga at inalis ang nakapulupot na kamay ni Marco sa beywang niya. "Hinding-hindi na ako babalik sa 'yo. Huwag mo na uli gugulohin ang buhay ko." "Emily..." sambit ni Ethan. "Ethan, isang lapit mo pa sa akin, ipapapulis na talaga kita!" pagbabanta ng dalaga at hinila paalis an
Napadilat ng mata si Emily nang napansin niyang may bumuhat sa kaniya. Napalunok siya nang bigla siyang ipasok sa loob ng kwarto ng binata at maingat na ibinaba sa kama. "Nagising ba kita?" tanong ng binata nang napansin niyang nakatingin ang dalaga sa kaniya. "Dito ka na lang magpalipas ng gabi. Hindi pa rin tumitila ang ulan." Inayos ng binata ang kama. "Anong oras na ba?" tanong ng dalaga at tumingin sa relos niya. "Okay. Basta siguradohin mong walang makakaalam na rito ako natulog sa condo mo," bilin ng dalaga. "Magbihis ka muna ng damit. Gamitin mo na lang ang damit ni Mommy," sabi ng binata bago ito lumabas para kunin ang damit ng Mommy Caroline niya. "Sigurado ka bang ayos lang sa Mommy mo na hiramin ang damit niya? Baka mapagalitan ka." Bumaba ang paningin ng dalaga sa mga dress. "Ayos lang naman kung matulog akong nakaganito. Baka masira ko pa 'yan." "How about my clothes? Kung ayaw mong suotin ang damit ni Mommy, you can use mine." "Sige," tipid na sagot ng dalaga. Na
Emily's POV Pagkalipas ng ilang buwan, mas lalo pang naging matibay ang pagsasama namin ni Marco. Simula nang bumalik siya sa buhay namin ni Frost, wala na akong ibang hinangad kundi ang magkaroon ng isang buong pamilya kasama siya. Ngayon, nandito kami sa isang pribadong beach resort na pagmamay-ari ng pamilya niya. Isang linggo na kaming nandito, at hindi ko akalaing magiging ganito ako kasaya. "Mommy! Daddy!" sigaw ni Frost habang tumatakbo sa buhanginan. "Tara na! Malapit nang lumubog ang araw!" Nakangiting hinila ako ni Marco papunta sa dalampasigan. Hawak-kamay kaming naglakad patungo kay Frost, na masayang naglalaro sa buhangin. Napakaganda ng tanawin—ang papalubog na araw, ang malamig na simoy ng hangin, at ang masayang tawanan ng aming anak. Pakiramdam ko, wala na akong mahihiling pa. Nang makarating kami sa tabi ni Frost, biglang bumitaw si Marco sa kamay ko. Napatingin ako sa kanya, at laking gulat ko nang bigla siyang lumuhod sa harapan ko. "Marco?!" gulat kong tawa
Emily's POV Pagkalipas ng ilang araw, unti-unting bumalik sa normal ang buhay namin. Matapos ang lahat ng gulong idinulot ni Serenity, ngayon lang ulit ako nakahinga nang maluwag. Pero kahit tapos na ang laban, hindi maalis sa isip ko ang trauma at sakit na dinaanan namin ni Marco.Maaga akong nagising isang umaga at lumabas ng kwarto para maghanda ng almusal. Napangiti ako nang makita kong mahimbing pa ring natutulog si Frost sa kama niya. Para siyang anghel na walang kamalay-malay sa lahat ng pinagdaanan namin.Sa kusina, inihanda ko ang paboritong agahan ni Marco—garlic rice, tapa, at scrambled eggs. Pero bago ko pa man matapos ang pagluluto, naramdaman kong may mga bisig na biglang pumalibot sa bewang ko."Good morning, Mrs. Montevallo," malambing na bulong ni Marco sa tenga ko.Napangiti ako at sinandig ang ulo ko sa dibdib niya. "Good morning, Mr. Montevallo. Ang aga mong gumising.""Hindi ako sanay na hindi ikaw ang unang bumabati sa akin pagkagising," sagot niya, sabay halik
Emily's POV Tahimik ang paligid ng safehouse, pero hindi ako mapanatag. Kahit nasa bisig na ako ni Marco, kahit mahimbing na ang tulog ni Frost sa kwarto, hindi mawala ang kaba sa dibdib ko."Morgan said we’re safe here," bulong ni Marco habang hinahaplos ang likod ko."I know," mahina kong sagot, pero hindi ko pa rin kayang itago ang pag-aalala. "Pero hanggang kailan tayo magtatago? Hanggang kailan tayo matatakot na baka bigla na lang siyang sumulpot?"Naramdaman ko ang pagpisil ni Marco sa kamay ko. "We’re not running forever, Emily. This is just temporary. Kapag nahanap na natin ang ebidensyang magsasangkot kay Serenity sa lahat ng ginawa niya, she will pay for everything."Bumuntong-hininga ako at tumango. Gusto kong maniwala. Gusto kong isipin na may katapusan ang bangungot na ito.Biglang bumukas ang pinto ng kwarto at lumabas si Morgan. Halatang puyat at pagod."May balita na ba?" tanong agad ni Marco.Tumango si Morgan, pero seryoso ang ekspresyon niya. "She’s looking for you
Emily's POV Nagising ako sa mahina at malamig na haplos sa aking buhok. Dahan-dahang bumalik ang aking ulirat, at nang iminulat ko ang aking mga mata, bumungad sa akin ang maamong mukha ni Marco. Nakaupo siya sa gilid ng kama, nakasuot ng isang simpleng itim na shirt at pajama, pero kahit ganoon, bakas pa rin sa kanya ang awtoridad at lakas ng isang Montevallo."Good morning, sweetheart," mahina niyang sabi habang marahang inaayos ang ilang hibla ng buhok ko.Saglit akong natulala. Ilang taon ko siyang hindi nakasama nang ganito. Ilang taon kong inakala na nawala na siya sa buhay ko, at ngayon, nasa tabi ko na siya ulit.Napayakap ako sa kanya, mahigpit, para lang masiguradong hindi ito isang panaginip."I'm here," bulong niya sa tenga ko. "And I'm never leaving again."Napapikit ako habang pilit na pinipigilan ang luhang nagbabadyang tumulo."Huwag mo akong iiwan ulit, Marco..." mahina kong bulong.Hinawakan niya ang mukha ko at marahang tinapik ang ilong ko. "I promised you before,
Emily's POV Matapos ang pag-uusap namin ni Marco, mabilis na umandar ang mga pangyayari. Halos hindi ko na namalayan ang oras sa dami ng kailangang ayusin. Gusto ko mang manatili at ipaglaban ang tahanan namin, pero mas nangingibabaw ang takot na baka isang araw ay magising na lang ako na may nangyaring masama kay Frost."Mommy, are we going on vacation?" inosenteng tanong ni Frost habang abala ako sa pag-aayos ng maleta niya.Napatingin ako sa kanya. Kita ko sa mga mata niya ang excitement, hindi niya alam na hindi ito basta isang simpleng bakasyon lang."Yes, baby," pilit kong nginitian siya. "It’s going to be fun. We’ll be in a different place for a while.""Where?""Secret," singit ni Marco na kakapasok lang sa kwarto. Lumapit siya at kinarga si Frost bago nito ginulo ang buhok ng bata. "But I promise you, you’ll love it.""Yay! Can we go to Disneyland?"Napatawa si Marco. "Of course. Anything for my little prince."Nakita ko ang saya sa mukha ni Frost kaya kahit papaano ay nabaw
Emily's POV Mula nang mapansin ko ang itim na sasakyan na tila sumusunod sa akin, hindi na nawala ang kaba sa dibdib ko. Kahit anong gawin kong pagpapakalma sa sarili, may bumubulong sa isip ko na may hindi tama, na may paparating na panganib.Kinagabihan, habang mahimbing na natutulog si Frost sa kanyang kwarto, ako naman ay nakatayo sa veranda ng kwarto namin ni Marco. Mahigpit kong niyakap ang sarili habang nakatitig sa madilim na kalangitan. Malamig ang hangin, ngunit hindi sapat iyon para maibsan ang init ng kaba sa katawan ko."Kanina ka pa tahimik," malalim na boses ni Marco ang gumising sa malalim kong pag-iisip. Lumapit siya sa akin at marahang hinaplos ang aking likuran. "Anong iniisip mo?"Napayuko ako at mariing napakagat sa labi bago siya tiningnan. "Marco, hindi ko gusto ‘tong nararamdaman ko. Hindi ako mapakali. Hindi ko alam kung sino ang sumusunod sa akin at kung ano ang gusto nilang mangyari.""Alam ko," sagot niya habang mas hinigpitan ang yakap sa akin. "At hindi
Emily's POV Pagkalipas ng ilang araw, unti-unti nang bumalik sa normal ang takbo ng buhay namin ni Marco at Frost. Pero kahit anong pilit kong itago ang pag-aalala, alam kong hindi pa tapos ang lahat. Lalo na nang malaman kong umalis na ng bansa si Serenity. Hindi ko alam kung dapat akong matuwa o matakot.Alam kong hindi siya susuko nang ganoon lang.Ngunit sa kabila ng pangambang iyon, pinili kong ituon ang sarili ko sa pamilya namin.Isang gabi, habang nagpapahinga kami ni Marco sa kwarto…“Emily…”Napalingon ako sa kanya. Katatapos lang naming ihatid si Frost sa kwarto niya, at ngayon ay kami na lang dalawa ang natira sa master's bedroom.May seryoso siyang ekspresyon sa mukha, halatang may bumabagabag sa kanya.Hinawakan ko ang kamay niya. “What’s wrong?”Huminga siya nang malalim bago nagsalita. “Kinausap ako ni Morgan kanina. May sinabi siya tungkol kay Serenity.”Napakunot ang noo ko. “Anong sinabi niya?”Tila nag-alinlangan si Marco bago nagsalita. “Baka hindi pa siya tapos
Emily's POV Matapos umalis ni Serenity, nanatili akong nakaupo sa sofa, ramdam ko pa rin ang panginginig ng mga kamay ko. Hindi ko alam kung dahil sa galit, kaba, o takot sa kung ano pang kayang gawin ng babaeng iyon. Isa lang ang sigurado ako—hindi pa siya tapos.“Emily.”Napatingin ako kay Marco na ngayon ay nakaluhod sa harapan ko. Nakahawak siya sa magkabilang balikat ko, at sa kabila ng galit sa mga mata niya kanina, ngayon ay puno ito ng pag-aalala.“You okay?” tanong niya, mas mahina ang boses.Tumango ako, pilit na ngumiti. “I’m fine.”Pero alam kong hindi siya kumbinsido. “Are you sure?”Muli akong tumango, pero this time, pinilit kong itago ang kaba sa puso ko. Ayoko nang dagdagan pa ang iniisip niya. Sapat na sa akin na alam kong pinagtanggol niya ako.Biglang bumukas ang isang pinto.“Mommy?”Napalingon kami ni Marco sa direksyon ng boses. Si Frost. Nakatayo siya sa tapat ng pintuan ng kwarto niya, kinakagat ang ibabang labi, kita sa mukha niya ang pag-aalalang hindi niya
Emily's POVKinabukasan, nagising ako sa malalakas na katok mula sa pintuan. Agad akong bumangon, sinilip si Frost na mahimbing pa ring natutulog sa tabi ko, at mabilis na lumabas ng kwarto. Pagbaba ko, nakita kong si Marco ang nagbukas ng pinto—at bumungad sa amin si Morgan."Anong ginagawa mo rito?" tanong ni Marco, bakas sa boses niya ang gulat at pagtataka.Mukhang hindi maganda ang balita dahil seryoso ang mukha ni Morgan. "Kailangan nating mag-usap. Tungkol kay Serenity."Napakunot ang noo ko. "Ano na naman ang ginawa niya?"Pumasok si Morgan at agad naming isinara ang pinto. Pinaupo namin siya sa sala, at hindi ko maiwasang kabahan sa magiging sagot niya."Nagbanta siya," diretso niyang sabi. "Hindi siya titigil hangga't hindi niya nakukuha ang gusto niya."Napalunok ako. "At ano ang gusto niya?""Ikaw, Marco," sagot ni Morgan. "Gagawin niya ang lahat para makuha ka pabalik. At kapag hindi siya nagtagumpay…" Natigilan siya sandali, bago tumingin sa akin. "...si Emily ang pagbab