“Lirah? Oh, thanks god you’re here! I’ve been looking for you.” Yumakap si Matias kay Lirah mula sa likuran nito. “Bakit hindi ka pumunta sa event kanina?”
Huminga nang malalim si Lirah. “May… May nangyari kasi sa hacienda. Dumating na ‘yong kasosyo para maumpisahan na ang winery.”
Kagaya ng sinabi ni Matias, unti-unti nitong tinutulungan si Lirah gawin ang pangarap nito para sa hacienda. Noong nakaraan lamang ay inumpisahan na nila ang planong pagpapatayo ng winery. Nag-umpisa na sila magtanim ng mga ubas ilang buwan na ang nakalilipas.
“Really? Bakit hindi ako nakatanggap ng tawag kanina?” nagtatakang tanong ni Matias. Kaibigan kasi nito ang kasosyo ni Lirah sa tinatayong negosyo.
Tumigil si Lirah sa paghuhugas at muling bumuntonghininga. “Baka maabala ka pa. May event ka, ‘di ba? Andoon naman ako kaya ayos lang. At isa pa… nahuli na raw ang nagnakaw sa kompanya
“Tuloy na tuloy na ba talaga ang alis niyo, Hon? You know I can’t go on my day without seeing you,” malungkot na sabi ni Matias.Napangiti naman si Lirah na kasalukuyang nagtutupi ng kaniyang mga damit. “Hindi naman ako magtatagal, Hon. Siguro mga tatlong araw lang. Tapos uuwi na rin ako. Tsaka, kasama ko naman si Kiray. Wala kang dapat ipag-alala.”Bumuntonghininga si Matias. Inabot niya ang kamay ni Lirah at hinila ito papalapit sa kaniya. Pagkatapos ay yumakap siya sa baywang nito saka isinubsob ang mukha sa dibdib ng dalaga.“I know. Pero ang layo kasi ng Italy.”Marahang hinaplos ni Lirah ang buhok ng asawa. “May importante lang akong dapat asikasuhin doon. Pipilitin kong matapos agad para hindi na namin kailangan pang magtagal ng tatlong araw doon.”“I’m gonna miss you.” Nag-angat ng ulo si Matias. “Sumama na lang kaya ako sa ‘yo?”Namilog ang mga mata ni Lirah. “H-Ha? Hindi na! B-Busy ka rito, ‘di ba? Kaya ko na ito.”“Sigurado ka ba?”Pinilit na ngumiti ni Lirah kay Matias. Si
Habang naglalakad sila Lirah sa hallway palapit sila sa kwarto kung saan naka-confine ang anak ni Matias. Mahigpit ang kapit niya sa braso ni Kiray na kanina pa salubong ang mga kilay. Pagkarating na pagkarating nila sa Italy ay agad na tinawagan ni Lirah si Jenia. Iniwan lang nila ang mga gamit sa hotel na kanilang inupahan at saka nagpunta na agad sa ospital na sinabi ni Jenia. “Sigurado ka na ba, Bessy? Haharapin mo talaga sila?” hindi pa rin makapaniwalang tanong ni Kiray. Kanina pa nito kinukulit si Lirah na h’wag na lang ituloy ang binabalak. “Kailangan ko ‘tong gawin, Kiray. Hindi lang para sa akin. Kung totoong anak ni Matias ang bata, kailangan kong malaman.” “Hay naku! Basta naka-ready lang ako. Kapag sinabi mong sabunutan ko, gagawin ko agad!” Natawa si Lirah. “Ano ka ba? Hindi tayo aabot sa ganiyan.” Isa-isang tiningnan ni Lirah ang mga pintong kanilang nadadaanan. May iilang mga nurse at staff silang nasasalubong. May mga nag-uusa
“Baka naman nagkakamali lang ‘yan? Ulitin kaya natin?” tanong ni Kiray.Napasinghot-singhot na si Lirah. Wala na siyang tigil sa pag-iyak mula noong malaman niyang anak talaga ito ni Matias.“Hindi nagkakamali ang result na ‘yan, Kiray. Anak talaga ni Matias si Mateo.” Muli siyang napahagulhol. “Ano na ang gagawin ko ‘yon? Nakita mo naman ang kalagayan ng bata.”Umiling si Kiray. Naupo siya sa tabi ng kaibigan at hinawakan ang braso nito. “Wala kang gagawin. Hindi mo sasabihin kay Matias ang katotohanan.”“Bakit naman? Anak niya ‘yon, Kiray!”“At ano ang mangyayari sa ‘yo? Nababaliw ka na ba talaga? Gusto mo talaga magpabayani?”“Hindi naman sa gano’n. Paano kung malaman din ni Matias ang katotohanan? Tapos hindi ko sa kaniya sinabi ang tungkol sa anak niya? Kiray, mas nauna sila sa akin. Nauunawaan ko ang nararamdaman mo. Pero may karapatan sila sa asawa ko.”Mabilis na umiling si Kiray. “No! Okay. Sige. Sabihin na nating may karapatan ang bata. Pero ‘yong ex niya? Wala, Lirah. Kaya,
“The number you have dialed is currently unavailable. Please send your message after the tone.” Napasinghap si Lirah noong marinig ulit ang automated message mula sa kabilang linya. Kanina pa niya tinatawagan si Matias ngunit hindi ito sumasagot. Wala rin ito sa bahay nila noong makauwi siya.“Nasaan ka na, Matias? Sagutin mo naman ang tawag ko,” umiiyak na sabi niya. Sinubukan na rin niyang tumawag sa opisina nito ngunit wala rin ito roon. Hindi na niya alam kung saan ba hahanapin ang asawa.Nagkataon pala na pinapunta si Matias ng daddy nito sa kanila noong araw na iyon. Kaya aksidenteng nagkasabay silang mag-asawa sa pagpunta sa mansion at narinig nito ang pag-uusap nila ng byenan. Kanina pa siya hindi mapakali at labis na nagsisisi dahil sa nangyari. Iniisip niya kung sinabi na lang niya ang totoo ay hindi na sana magagalit nang ganito si Matias. Ngunit ano nga ba ang magagawa niya? Nangyari na ang nangyari.Maayos na sana ang kaniyang plano. Pagkatapos niyang kausapin ang byenan
Masakit ang ulo na unti-unting iminulat ni Matias ang mga mata. Wala na si Lirah sa kaniyang tabi ngunit hindi niya ito inalala. Nahihilo pa siya kaya minabuti niyang matulog pa ulit ng ilang minuto pa. Noong makabawi na siya ay tumayo na siya upang maligo. Wala pa ring Lirah na tumatawag sa kaniya. Sa tuwing ganitong oras ay pumapanhik na ito sa kanilang silid para paalalahanan siya ng oras. Ngunit wala ito.Noong matapos na si Matias maligo ay nagbihis na rin siya. Nakahanda na rin iyon kaya hindi na siya nahirapan pa. Gano’n palagi si Lirah tuwing bago siya pumasok sa trabaho niya. Kahit busy na rin ito sa negosyo itinatayo nito ay hindi nito nakakalimutang asikasuhin siya. Ngunit sa araw na ito ay walang balak si Matias na pumasok sa kanilang kompanya kahit sinuot niya ang hinandang damit nito sa kaniya.Pagkatapos ay bumaba na si Matias. Dederetso na sana siya sa labas ngunit napansin niyang wala rin sa sana si Lirah. Pumunta siya sa kusina at nakita ang pag
Hingal na hingal na napaupo si Lirah sa upuan. Agad niyang nilagok ang tubig na kaniyang kinuha mula sa ref. Pakiramdam niya ay umiikot pa ang kaniyang paningin at ano mang oras ay muling susuka.“Ano’ng nangyayari sa akin?” nalilitong tanong niya sa sarili. Sinapo niya ang dibdib ay tumikhim. Ngunit muli lang siyang nakaramdam nang pagkaduwal kaya agad siyang uminom ng tubig.“Lirah! Kumusta? Ano ang nangyari sa ‘yo? Masama ba ang pakiramdam mo? Hindi ka ba nasarapan sa luto ko? Diyos ko! Namumutla ka!” nag-aalalang sabi ni Myrna. Sinapo niya ang noo ni Lirah at pinakiramdaman ito. “Mabuti naman. Bakit ka nasusuka?”Umiling si Lirah. “Hindi ko po alam, ‘Nay. Pagtikim ko po ng ulam, bigla na lang bumaliktad ang sikmura ko.”“Nag-almusal ka ba kanina?”“Ahm… opo. Hindi ba kasabay ko kayo kanina?”“Oo nga pala. Bakit ka naman biglang masusuka sa—” Biglang natigilan si Myrna. Matagal na tinitigan niya ang alaga. “H-Hija… kailan ang huling buwanang dalaw mo?”Nangunot ang noo ni Lirah. “P
“Where is that bastard? Where is Matias?!” galit na galit na sigaw ni Don Manuel habang naglalakad sa pasilyo. Nagmamadali siya papunta sa opisina ng anak. Umaga pa lang noong malaman niya mula sa kaniyang sekretarya ang tungkol sa plano nitong pakikipaghiwalay kay Lirah. “Don Manuel—” “Open the door,” may himig nang pagbabantang sabi ni Don Manuel. Napalunok ang sekretarya ni Matias. Mariin kasi nitong ibinilinin dito na hindi siya tumatanggap ng kahit na sinong bisita ngayong araw. Pinipilit kasi niyang matapos ang kaniyang mga gawain bago siya bumalik ng Italy. “B-But, Don—” Hindi na pinatapos pa ni Don Manuel ang sasabin ng dalaga. Hinawakan niya ito sa braso at marahang hinila palayo sa pinto. Dali-dali siyang pumasok sa loob at doon ay nakita niya si Matias na nakaupo sa harap ng lamesa nito. “Matias! What is the meaning of this? Is it true?!” Ibinaba ni Matias ang hawak na papel. “Didn’t my secretary told you that I don’t want any visitor?” “What? Sinusubukan mo na ba ta
Tulala si Lirah habang nakatanaw sa bintana. Pakiramdam niya bigla ay bumalik sa umpisa ang kaniyang buhay. O mas lumala pa nga dahil ngayon ay wala na siyang gana sa lahat. Ni pagkain ay kailangan pa niyang pilitin ang sarili para sa dinadala niya.Nasapo ni Lirah ang tiyan. Buntis siya. Imbes na dapat ay masaya siya ngayon ay kabaliktaran ang kaniyang nararamdaman. Hihiwalayan na siya ni Matias. Pinipilit niyang ipaintindi sa sarili niya na darating naman talaga sila sa puntong ito dahil ipinagkasundo lang naman sila. Ngunit hindi pa rin niya mapigilang masaktan. Sa saglit na panahon na nakasama at nakilala niya ang binata ay minahal na rin niya ito. Umasa siya na magiging totoo ang lahat. Na nangyari naman ngunit sa sandaling panahon lang.Muling nanubig ang mga mata ni Lirah. Labis ang saya ang kaniyang naramdaman noong makita niyang muli si Matias. Ngunit ngayon? Parang hindi pa rin siya makapaniwala sa nangyari.“Lirah, Anak.”Agad na pinunasan ni Lirah ang mga pisngi noong mari
“Sumagot na ba?” tanong ni Lirah sa kaibigan.“Hindi pa rin, bess, eh. Mukhang hindi niya hawak ang cellphone,” sagot ni Kiray. Tiningnan niya ang kaibigan na panay ang ngiwi habang nakaupo sa kaniyang tabi. “Sigurado ka bang kaya mo na? Baka naman duguin ka dahil sa ginagawa nating ito,” nag-aalalang sabi niya.“Wala akong pakealam, Kiray. Kailangan kong maabutan si Matias!” ani Lirah.Kinabukasan, noong tanghali ay napagdesisyonan ni Lirah na harapin si Matias. Ngunit noong tumawag siya sa mansyon ng mga ito ay wala na ito roon. Hindi rin niya ma-contact ang byenan kaya wala siyang magawa kundi ang puntahan ito sa airport.“Pero, bess. Nag-aalala ako sa ‘yo, eh!”“Kiray, please! Hindi ko pwedeng hayaan na umalis siya nang hindi manlang kami nakakapag-usap!” maluha-luha nang sabi ni Lirah. Kanina pa siya hindi mapakali sa kaniyang kinauupuan. Para bang gusto na niyang palitan ang driver nilang nagmamaneho ng sasakyan at paliparin ang kotse makarating lang agad sa airport. Ngayon na m
“Bessy, gising ka ba?” tanong ni Kiray sa kaibigan. Inaayos niya ang pagkaing nabili sa lamesita malapit sa higaan nito. Nakahiga patalikod sa kaniya si Lirah kaya hindi niya makita kung tulog ba ito. “Nakabili na ako ng pagkain mo. Halika na. Kailangan mong magpalakas.”Suminghot-singhot si Lirah. “N-Nakita mo ba siya, Kiray?”Natigilan si Kiray. Bumuga siya ng hangin. “Sino? Si Matias ba?”“Oo.”“Oo. Kaso hindi siya pwedeng pumunta rito. Pinagbabawalan siya ni Don Manuel. Nakakatakot pala iyon kapag galit, ‘no?”Muling nangilid ang mga luha ni Lirah. “G-Ginawa ba talaga niya, ‘yon, Kiray? T-Talaga bang siya ang pinipili niya?”“Lirah.” Tumayo si Kiray at lumapit sa kaibigan. Naupo siya sa gilid ng kama at hinagod ang balikat nito. “Hindi ko rin alam, bess. Pero nahuli ko sila sa iisang kwarto. Walang saplot si Jenia at ang asawa mo naman ay nagbibihis pa lang.” Napapikit siya nang mariin. “Pero hindi naman tayo sigurado. Nadala lang ako sag alit kaya nasaktan ko ‘yong babae.”“Paano
“Dad, don’t do this! I need to see my family!” pakiusap ni Matias sa ama. Nasa hallway sila ng ospital na pinagdalhan kay Lirah. Kanina pa siya nagpupumilit na makita ang mag-ina.“No! I won’t do that! Para ano? Para ipahamak na naman ang sarili mong anak?” ani Don Manuel. “Hindi mo sila pwedeng makita!”“I’m his father! Asawa ako ni Lirah! Hindi mo ako pwedeng ilayo sa mag-ina ko!”Galit na sinuntok sa kaliwang pisngi ni Don Manuel ang anak. “You dare to call them your family?! Pagkatapos nang ginawa mo?!”“I told you I didn’t know what happened!”“Umalis ka na, Matias! Bago pa ako ang kumastigo sa ‘yo!” sabat naman ni Don Fernan. “Hinding-hindi kita mapapatawad kapag may masamang mangyari sa anak ko at apo ko!”Napabuga ng hangin si Matias. Pinahid niya ang gilid ng labi at naluluhang tiningnan ang pamilya. Nasa delivery room ngayon si Lirah at kasalukuyang nanganganak. Dahil sa nangyari ay napaaga ang panganganak nito. Sabi ng doctor ay maaring mangyari talaga iyon kapag sobrang na
Unti-unting nagising si Lirah mula sa kaniyang pagtulog. Agad niyang kinapa ang gilid niya ngunit hindi niya na abot ang asawa. “Nasaan siya?” Dahan-dahang naupo si Lirah at inilibot ang paningin sa paligid. Ngunit wala si Matias kahit saan. Ang huli niyang na aalala ay gabi na pero nagkakasiyahan pa rin ang kanilang mga bisita. Napainom si Matias kasama ang mga kaibigan nito. Pero hindi niya ito pinigilan dahil sa kagustuhan niyang makapag-relax din ito. “Hindi na ata nakaakyat si Matias.” Sapo-sapo ang balakang na tumayo siya mula sa kama. Inayos niya muna ang sarili bago minabuti nang bumaba sa sala. Doon ay nakita niya ang ilang mga staff nang nag-ayos ng kanilang party. Nililinis na nila ang mga ginamit nila. Pati ang catering staff ay nandoon na rin. “Oh, Hija. Gising ka na pala!” bati ni Myrna. “Gustom ka na ba? Pumunta ka na roon sa kusina at ipagtitimpla kita ng gatas.” “Sige po, ‘Nay. Narito pa ba sila Papa?” “Oo. Pero hindi pa pumapanhik. Pati sila Don Manuel ay nari
Matapos ang naging pag-uusap nila Lirah ay mas tumibay ang samahan nilang mag-asawa. Sa bawat nangyayari sa kaniya ay palaging nakaagapay si Matias sa kaniyang tabi. Nalaman na lang nila Lirah na bumalik si Jenia sa Italy makalipas ang isang linggo. Nagkita pa sila ulit bago umalis ang dalaga at nagkapatawaran. Kaya naman ay mas lalong naging panatag si Lirah na hindi na ito ulit manggugulo sa kanila. “Excited na ako! Yieeh!” masayang sabi ni Kiray. Nasa loob sila ng kwarto nila Lirah at tinutulungang ayusan ang kaibigan. “Mukha ngang mas excited ka pa sa akin eh,” nakangiting sabi ni Lirah. Hinagod niya ang walong buwan niyang tiyan. Halatang-halata na ito dahil nalalapit na rin ang kabuwanan niya. “Syempre naman! Baby shower slash gender reveal ng pamangkin ko! Ikaw, besh? Ano ba ang gusto mong maging anak? Babae o lalake?” Napaisip si Lirah. “Hindi naman importante sa akin iyon. Ang mahalaga ay maipanganak ko siya nang maayos at lumabas siyang masigla.” Napanguso si Kiray. “Ay,
Hindi maiwasang kabahan ni Lirah habang naghihintay silang dalawa ni Matias sa waiting area sa airport. Panay ang paghagod niya sa tiyan habang palinga-linga. Si Matias naman ay tahimik na nakaupo sa tabi niya. Hindi niya mahulaan kung ano ba ang nararamdaman nito sa pagdating ni Jenia dahil deretso lang itong nakatingin sa unahan. Wala manlang kahit na anong ekspresyon sa mukha.“Matagal pa ba siya?” tanong ni Lirah.Agad na nilingon ni Matias ang asawa. “Her plane already landed. We should see her any minute now.” Nangunot ang noo niya. “Why? Are you okay?”Pinilit na ngumiti ni Lirah. “O-Oo. Ayos lang ako.”“Nagugutom ka ba?”“Hindi. Ayos lang ako,” pag-uulit niya.“Sige. Kung may kailangan ka, sabihin mo agad sa akin.”Tumango na lang si Lirah kay Matias bilang sagot. Minabuti niyang kuhain ang cellphone at kalikutin iyon kahit hindi naman siya masyadong maalam. Ka-text niya si Kiray na nagagalit dahil hindi niya ito isinama. Ilang sandali pa ay biglang tumunog ang cellphone ni Ma
Naupo si Lirah sa upuan at humagulhol. Ito na nga ba ang kaniyang kinatatakot. Kaya ayaw niyang muling pagbuksan ang puso kay Matias. Ngayon ay nalaman na niya ang totoo. Ang masakit pa ay kay Jenia niya nalaman na sa anak pala niya ang ipinapamana ang lahat ng dapat ay kay Matias.“Lirah?” Naalimpungatan si Matias. Naupo siya at binuksan ang ilaw. Dali-dali siyang lumapit kay Lirah noong makita itong umiiyak. “Hey… what’s wrong?” Akmang hahawakan ni Matias si Lirah ngunit iwinaksi nito ang kaniyang kamay. “M-May problema ba?” nag-aalalang tanong niya. Napatingin siya sa paanan nito at doon nakita ang cellphone niya. Umiilaw pa iyon kaya agad niyang kinuha. Nanlaki ang mga mata niya noong makita ang pangalan ni Jenia. Agad niya iyong pinatay. “W-What did she said to you?”Nagpunas ng mga luha si Lirah at humikbi-hikbi. “Bakit hindi siya ang tanungin mo?”“I don’t want to talk with her anymore. Tinapos ko na ang kung ano man ang mayroon sa amin bago ako umalis ng Italy.”Ilang sandalin
“I’m excited to tell you that your baby is finally safe,” masayang sabi ng doctor ni Lirah. Napasinghap si Lirah at maluha-luhang tumingin sa monitor. Kitang-kita ang maliit na hugis doon. Mayroong maliit na bagay na pumipintig doon at naririnig na rin nila ang pagpintig ng puso nito. “Talaga po? Diyos ko! Maraming salamat po!” “Yes, Mommy. But please, kailangan mo pa ring mag-ingat, ha? H’wag pa ring magkikilos-kilos. Good thing na rin at binigyan ka ng personal nurse mo para umalalay sa ‘yo.” Tumingin ito kay Matias na nakaupo sa tabi ni Lirah. “Are you the father? Mister Gomez, right?” Tumingin si Matias sa doctor. “Yes, Doc. Thank you for assuring us.” “Walang anuman. But I just meet you now. Mukhang sobrang busy talaga ng mga businessman.” “Yeah.” Matipid na ngumiti si Matias. Tumingin siya kay Lirah na nakatitig pa rin sa monitor. Napangiti siya noong makita ang labis na kasiyahan sa mga mata nito. Kinuha niya ang kamay ng asawa at hahawakan sana iyon. Ngunit mabilis na bu
“M-Matias? Ano ang ginagawa mo rito?” gulat na tanong ni Lirah. Napaatras pa siya noong naglakad na ito palapit sa kaniya. “Papunta ka na raw sa check-up mo. Samahan na kita?” nakangiting sabi ni Matias. Nalilito pa ring tiningnan ni Lirah ang asawa. Tumingin siya kay Myrna na nasa tabi niya lang. Maging ito ay nagtataka rin dahil si Matias ang nasa harapan nila. Huminga nang malalim si Lirah at pinakalma ang sarili. Bigla kasing bumilis ang pagpintig ng kaniyang puso. “B-Bakit?” “I’m… back. Hindi na ako aalis, Lirah.” “Ha?” Lalong nangunot ang noo ni Lirah. “A-Ano ang ibig mong sabihin? Akala ko ba sila na pinipili mo?” Napabuga ng hangin si Matias. “Can we talk first?” “Hep!” Biglang may boses na nagsalita sa may likuran nila Lirah. Dali-daling lumapit si Kiray at hinarang ang sarili niya sa harap ni Lirah. “Sinasabi ko na nga ba at bumalik ka na! No! Hindi pwede!” “Huh? Please, Kiray. I need to talk with my wife.” “Wife? Eh ‘di ba nga pinagpalit mo na siya sa ex mo? Naku! H