Nagsimula na ang laro nina Dan. Halos parehong teams ang gagaling lang na para bagang mga ayaw magpatalo. Laging magkadikit lagi ang kanilang scores kaya si Tristan ay intense na intense din namankaya hindi na nya naiwasang bumaba at puntahan si Dan during breaktime.
"Hoy! Saan ka pupunta?"paghawak ko naman sa laylayan ng damit nya.
"I need to go there and talk to Mart and Dan."
"Para saan?"
"To calm me down."at dumiretso na sya pababa. Ang baklang iyon, kulang na lang sya na mismo ang maglaro. Masyado na atang feel na feel ang laro at hindi na napigilan ang sarili na puntahan ang anak nya. Iba din naman talaga. At kinausap nya nga din naman si Dan pati na din si Mart at hindi na ito bumalik duon sa amin ni Ella hanggang sa matapos ang laro. Hindi nanalo ang team ng anak ko, pero isang puntos lang din naman ang lamang kaya proud pa din naman ako
Ilang araw ding nagpabalik-balik si Cathy sa bahay para sa tutor niya kay Dan. Hindi din naman sila aging sa kwarto lang, dahil minsan ay sa sala na sila lalo pa ng malaman ni Tristan. Muntik pa kaming mag-away na mag-asawa at sinermonan ako. Kung ano-ano na lang daw kasi ang mga pinaggagawa ko. Pero sa bandang huli ay naipaliwanag ko naman sa kanya ng maayos. Last day of tutorial na nila ngayon at sila ay nasa sala. Sa naglipas na isang linggo, napansin kong mula sa day one na pagiging masungit ni Dan ay nabawasan na ito sa mga sumunod na araw. Madali din naman daw kasi matuto si Cathy sabi nya. Totoo naman at hindi naman sya basta-basat pipiliin na representative ng klase nila kung hindi siya magaling. Masaya akong pinagmamasdan ang dalawa sa sala mula dito sa mini kitchen namin ng lapitan naman ako ni Clara. "Bagay sila ano?"mukhang kilig na kilig din naman si Clara sa dalawang bata. "Sinabi mo pa."sang-ayon ko naman. "Kaya lang ang babata pa nila, Jill." "Alam ko naman eh."
Meant For Two: Ang yabang nya! Pamatay ang hangin, akala mo kung sinong hari eh anak lang naman sya ng may-ari ng paaralan namin. Well oo, he has the right to show off pero kahit na! Nakakainis pa din sya! Sukdulan ng kahambugan as in to the nth power! Pero, mas nakakainis ako. Bakit ako na-inlove sa kanya? Chapter 1: First day of class bilang isang senior highschool student at wala na akong ibang hiling kung hindi ang maging tahimik at maayos ng huling taon ko dito, kagaya ng mga naunang taon. “Alysoooon!” sabay na tawag sa akin ng aking best friends na sina Maileen at Jaicee. Sila mga naging unang kaibigan ko dito sa Johnson University. Magkakaklase na kami since first year. “Uy! Makasigaw wagas?” bati ko sa kanila. "Wagas ka dyan! Di ka na nasanay samin. Oh ba’t andaming mong bitbit?” tanong ni Maileen sabay turo sa mga bitbit kong folders. "A
Uwian na sa wakas. Sinamahan ako nina Mai at Jai na dumaan sa Publication room para sa mga ipapasa kong articles at saka dumiretso na din kami para umuwi. Ng nasa labas na kami ng campus sakto ding dumaan yung sasakyan ni Tristan. Iba iyon sa usual na ginagamit para sunduin sya. Siguro sarili nyang sasakyan ang gamit ngayon. Napakabilis ng pagkakapatakbo nito na pawang may ari nagpapasikat sa mga dinadaanan. Kahit sa pagpapatakbo ng sasakyan, napakayabang pa din nya. Akala mo hari ng kalsada. Pagdating ko sa bahay, agad na ako nagbihis para pumasok na sa bakeshop ni Aunty. “Kumusta ang school mo, Ali?” tanong ni Aunty. Nasa bakeshop nila kami ngayon. Mga anak nya ang gumagawa at nagbi-bake nitong mga tinapay at cake na tinitinda nila. Masasarap din atsaka sikat at mabenta din dito sa aming lugar. “Okay naman po, Aunty.” sagot ko habang nag-aayos ng mga nakahilerang tinapay sa lalagyan. “Ga-graduate ka na. Ang bilis ng panahon ano? Kung andito lang mama mo matutuwa iyon.”parang madr
“Hi Aly.”“Hi,” naupo na ako sa aking upuan. Pero etong si Alex panay pa din ang dikit sa akin. Nagsisimula na akong mairita sa totoo lang.“Ahm, Alyson about yesterday,”Mukhang hindi nya yata talaga ako titigilan hangga’t di nya nakukuha ang sagot ko. Kaya napag-isip isip ko nang sabihin na sa kanya. Huminga muna ako ng malalim saka hinarap sya. Hindi ko sya dapat pinag-aantay lalong pinapaasa. Dapat sinabi ko na agad in the first place kung ano totoo kong naramdaman at hindi na magpabitin pa.“Alex, tungkol kahapon pasensya na.”“Huh? Naku kayong dalawa ah! Ano nangyari sainyo kahapon?” pangangantyaw na pagsingit ni Mai sa usapan namin ni Alex.“No, it’s okay Aly. I can wait. Maybe you need some time to process things. Ginulat din kasi kita eh.”“Hindi. Ano kasi, ako talaga ang mali eh. Dapat sinabi ko na agad sayo ang totoo.&rdq
Chapter 4: “Tell me.” “What?” Nasa room pa din ako ni Tristan, kumakain nung breakfast na hinanda nila sa akin. May parang mini dining area dito sa kwarto nyang pagkalaki na akala mo para nang bahay dahil kung sa luto, kumpleto rekado na. May banyo, may sala, may hapag-kainan at may malakimg tv pa! Mapapa- sana all ka naang talaga eh. “Kapalit nga kasi!” Nasa mini dining area ako tapos si Tristan nasa sala, nanunood sa tv nya. “I said I’m not even asking for anything.” “Ako. I’m asking for anything.” Nilingon nya ako, “why?” “Because! Because ayoko magka- utang na loob sa kahit kanino. Kaya sabihin mo na ano gusto mo, gagawin ko promise.” “Naririnig mo ba sinasabi mo, Alyson?” “Huh?” “Kahit ano? Talaga?” “Oo, bakit?” Nag-smirk sya bigla. “Then let me think about it.” Nagpatuloy na sya ulit sa panunood ng tv. “Tristan,” di sya umimik kaya tinawag ko ulit. &n
Chapter 5:“Hi Alyson.”Nakaupo na ako sa seat ko nun sa classroom at naghihintay sa bestfriends ko ng dumating din si Alex at binati ako.“Uy, ikaw pala. Ang aga mo yata.”“Ah, oo. Ikaw din naman eh.” Naupo na din sya sa seat nya.“Himala hindi mo kasama friends mo?” pagtataka kong tanong ko sa kanya.“Ah, nasa baba pa sila. Susunod na din ang mga yun.”“Ah okay.”Nagkaroon ng katahimikan. Bakit parang ang awkward ata? Last na usap namin nito ni Alex nung na-friendzone ko sya. Tapos ilang araw din sya di namansin nun. Akala ko nga may samad ng loob na ito sa akin eh, pero mabait sya kasi hindi naman nya ako tuluyang iniwasan. Nakakahiya tuloy.“Ah, Miss Li can I ask you a question? If you don’t mind.”“Tungkol saan?”“Ahm.. is it true that Tristan is courting you?”Kung pwede lang ako ma
Chapter 6:Nasa kwarto pa din kami ni Tristan at nasa kalagitnaan ng pag-uusap ng bigla may kumatok at bumukas ang pinto sabay pasok ni Tay Niko.“Tay!”“Paumanhin po signorita Aly, signorito. Naisturbo ko po ba kayo?”tila pag-aalangan nito.“May kailangan ka Cho?” tanong ni Tristan.“Wala namn po. Pero nais ko lang po sabihin na tumawag ang madam at kinakamusta kayo.”Madam? Napatingin ako kay Tristan. Yung pagkasabi kasi ni Tay ng madam, sumimangot bigla ang mukha ni Tristan eh.“Pakisabi buhay pa—aray!” sinapak ko sya bigla. Iyong pagkakasagot nya kasi kay Tatay hindi ko nagustuhan eh.“Bakit ganyan ka makasagot Kay Tatay?!”You don’t know anything! Aray ano ba!?” nasapak ko po ulit.“Sinisigawan mo ako?!”“Bakit? Bawal ba?!”“Sinisigawan mo ang girlfriend mo?!” nagulat sya
"Wag na lang kaya?" nag-aalangan na tuloy akong bumaba ng kotse nila."Gusto mo ba sapakin din kita?""Ano?!""Dali na naghihintay na si mommy!"Wala na din ako nagawa kundi ang bumaba sa kotse at magpakaladkad kay Tristan papasok ng restaurant. Pero bago kami tuluyang makapasok ay pinigilan ko si Tristan saglit."What now?""Pero Tristan kasi hindi naayon yung suot ko dito?""Alyson, just be yourself. Your clothes dont matter." hinawakan nya kamay ko. Napangiti naman ako. Hinigpitan ko din hawak sa kamay nya saka pumasok na kami ng tuluyan.Pero ng nasa loob na kami ay lalo ako kinabahan. Mas lalo na ng makita ko ang mama nya na nakaupo sa table namin na naka-dress na naman at pagkaganda-ganda."Mom," tawag ni Tristan. Lumingon ito at sinalubong kami ng isang malaking ngiti saka tumayo sa kinauup