Agad akong dumiretso sa parking lot at sumakay ng kote. Mabuti na lang at may spare key ako ng sasakyan ni Tristan at lagi kong dala iyon, kung hindi ay hindi nya sa akin ibibigay ang susi kung sakali. Agad ko nang pinaandar ang sasakyan at habang nagmamaneho ay nagdial ako sa phone ko.
"Hello? Tin?"
"Mars! Ano? Na-trace na ni Kenneth yung contact number nung Jane. Nasaan ka na? Sasamahan ka namin!"
Mabuti na lang at isang magaling na police ang boyfriend ni Tin. Hindi din naman kami nawalan ng communication sa isa't isa. Kahit na madalang lang ay alam pa din naman namin ang nangyayari sa bawat isa. At kanina habang palabas ako ng ospital ay sya agad ang una kong hiningan ng tulong lalo't alam kung sya at ang boyfriend nya lang makakatulong sa akin pagdating sa mga nawawala.
"Hindi na Tin, kaya ko na to. Maraming sala
"Ano nangyari kay Ella?"kabado kong tanong kay Dylan. "Si Tito Nate po kasi tumawag," "Ano sabi?"tanong naman ni Tristan kay Dan. "Ano po kasi,"tila pabitin pang wika ni Dan na ikina-inip ko naman kaya hindi ko sinasadyang mapasigaw na. "Ano ba, Dan! Sabihin mo na! Anong nangyari sa kapatid mo?!" "Si Ella daw po, nagyaya na pauwi kaya hinatid na nila sa bahay." Halos matameme naman kami dun ngunit nakahinga din naman ng maluwag. "Hoy Daniel! Kailan ka pa natutong mangprank? Kanino mo natutunan yan? Kay Tristan ba? Nakakaloka ka ha!"asar na tanong sa kanya ni Jai na sinang-ayunan naman ni Mai. "Oo nga Dan! Halos kinabahan kami lahat bigla sa
Isang linggo ang lumipas at nakalabas na din ako ng ospital sa wakas. Although may bandage pa din ang sugat ko sa braso na magaling na din naman, maliban dun ay okay na okay na ako at balik nang muli sa normal. Bumalik na din ako sa trabaho at nagtuturo nang muli. Isang araw habang nasa faculty room ako at naghahanda para sa susunod kong klase ay biglang may pumasok na babae sa loob ng room at lumapit sa akin. "Hi ma'am."nakangiti nyang bati sa akin. Nagtaka naman ako dahil hindi ko kilala kong sino itong magandang babaeng mukhang sopistikada na bigla na lang sumulpot dito sa harapan ko. Inisip kong baka isa sya sa mga parents or guardian o di kaya relatives ng isa sa mga estudyante ko o estudyante ng iba kong co-teachers. Tumayo naman ako sa kinauupuan ko at binati din sya ng nakangiti. "Hi din po. May kailangan po ba kayo?" &
Kinabukasan ay nagsipaghanda na kami para sa pagdalaw nina Martha at Maileen sa kanilang mga kamag-anak dito sa Davao partikular na sa kanilang pinakamamahal na mga lola. At syempre kasama na din duon ang paghahanap ng cravings nilang pareho na mangga at bagoong. "Ready na ba lahat? Baka mamaya may magsisisgaw na naman dyan at makaramdam ng tawag ng kalikasan na naman dyan sa gitna ng biyahe ah?"pabiro pang sabi ni John habang isa-isa na kaming sumasakay sa van. Natawa naman kami ng maalala nung biyahe namin papunta dito at ang nangyari kay Mai. "Pwede ba, John? Magmove on ka na?"tila nahihiya namang sabi ni Mai. "Okay lang yan, Mai. May nangyayari talagang ganyan."kunwari namang pagcomfort ni Alex sa kay Mai pero tatawa din sa huli. Ng lahat na nakasakay sa van ay agad na kaming umalis. Uunahin daw namin puntahan ang sa kina Martha kaya nama
Matapos ang dinner namin iyon ay bumalik na din kami sa hotel na tinutuluyannamin. Gustuhin man ni Lola Carmen na mag-stay kami at magpalipas ng gabi ay hindi din maaari dahil masyado kaming madami at hindi sapat ang silid nila. Kaya kahit late na ay bumalik pa din kami ng hotel. Halos tahimik nga ang lahat sa biyahe at tulog at madaling araw na din ng makarating kami sa tinutuluyan namin. Kaya kinabukasan ay araw ng pagpapahinga namin.Tanghali na ng magising ako. Mahimbing pa ang tulog ni Tristan na balot na balot sa kama. Lumabas ako sa verranda at doon nag-unat unat ng aking katawan na tila nangangalay pa buhat ng pagod sa biyahe kahapon. Tirik na tirik na ang araw at ramdam ko na ang init nito sa katawan kaya bumalik na ako sa loob ng kwarto at naghilamos na. Nasa loob ako ng banyo ng may kumatok sa pinto namin kaya agad ko din naman pinagbuksan."Nate? Bakit ganyan itsura mo? May problema ba?"tila nata
Nagsimula na ang laro nina Dan. Halos parehong teams ang gagaling lang na para bagang mga ayaw magpatalo. Laging magkadikit lagi ang kanilang scores kaya si Tristan ay intense na intense din namankaya hindi na nya naiwasang bumaba at puntahan si Dan during breaktime."Hoy! Saan ka pupunta?"paghawak ko naman sa laylayan ng damit nya."I need to go there and talk to Mart and Dan.""Para saan?""To calm me down."at dumiretso na sya pababa. Ang baklang iyon, kulang na lang sya na mismo ang maglaro. Masyado na atang feel na feel ang laro at hindi na napigilan ang sarili na puntahan ang anak nya. Iba din naman talaga. At kinausap nya nga din naman si Dan pati na din si Mart at hindi na ito bumalik duon sa amin ni Ella hanggang sa matapos ang laro. Hindi nanalo ang team ng anak ko, pero isang puntos lang din naman ang lamang kaya proud pa din naman ako
Ilang araw ding nagpabalik-balik si Cathy sa bahay para sa tutor niya kay Dan. Hindi din naman sila aging sa kwarto lang, dahil minsan ay sa sala na sila lalo pa ng malaman ni Tristan. Muntik pa kaming mag-away na mag-asawa at sinermonan ako. Kung ano-ano na lang daw kasi ang mga pinaggagawa ko. Pero sa bandang huli ay naipaliwanag ko naman sa kanya ng maayos. Last day of tutorial na nila ngayon at sila ay nasa sala. Sa naglipas na isang linggo, napansin kong mula sa day one na pagiging masungit ni Dan ay nabawasan na ito sa mga sumunod na araw. Madali din naman daw kasi matuto si Cathy sabi nya. Totoo naman at hindi naman sya basta-basat pipiliin na representative ng klase nila kung hindi siya magaling. Masaya akong pinagmamasdan ang dalawa sa sala mula dito sa mini kitchen namin ng lapitan naman ako ni Clara. "Bagay sila ano?"mukhang kilig na kilig din naman si Clara sa dalawang bata. "Sinabi mo pa."sang-ayon ko naman. "Kaya lang ang babata pa nila, Jill." "Alam ko naman eh."
Meant For Two: Ang yabang nya! Pamatay ang hangin, akala mo kung sinong hari eh anak lang naman sya ng may-ari ng paaralan namin. Well oo, he has the right to show off pero kahit na! Nakakainis pa din sya! Sukdulan ng kahambugan as in to the nth power! Pero, mas nakakainis ako. Bakit ako na-inlove sa kanya? Chapter 1: First day of class bilang isang senior highschool student at wala na akong ibang hiling kung hindi ang maging tahimik at maayos ng huling taon ko dito, kagaya ng mga naunang taon. “Alysoooon!” sabay na tawag sa akin ng aking best friends na sina Maileen at Jaicee. Sila mga naging unang kaibigan ko dito sa Johnson University. Magkakaklase na kami since first year. “Uy! Makasigaw wagas?” bati ko sa kanila. "Wagas ka dyan! Di ka na nasanay samin. Oh ba’t andaming mong bitbit?” tanong ni Maileen sabay turo sa mga bitbit kong folders. "A
Uwian na sa wakas. Sinamahan ako nina Mai at Jai na dumaan sa Publication room para sa mga ipapasa kong articles at saka dumiretso na din kami para umuwi. Ng nasa labas na kami ng campus sakto ding dumaan yung sasakyan ni Tristan. Iba iyon sa usual na ginagamit para sunduin sya. Siguro sarili nyang sasakyan ang gamit ngayon. Napakabilis ng pagkakapatakbo nito na pawang may ari nagpapasikat sa mga dinadaanan. Kahit sa pagpapatakbo ng sasakyan, napakayabang pa din nya. Akala mo hari ng kalsada. Pagdating ko sa bahay, agad na ako nagbihis para pumasok na sa bakeshop ni Aunty. “Kumusta ang school mo, Ali?” tanong ni Aunty. Nasa bakeshop nila kami ngayon. Mga anak nya ang gumagawa at nagbi-bake nitong mga tinapay at cake na tinitinda nila. Masasarap din atsaka sikat at mabenta din dito sa aming lugar. “Okay naman po, Aunty.” sagot ko habang nag-aayos ng mga nakahilerang tinapay sa lalagyan. “Ga-graduate ka na. Ang bilis ng panahon ano? Kung andito lang mama mo matutuwa iyon.”parang madr