Chapter 2

Reina widens her legs when Gabriel manipulates to reach her flower. Napakapit pa siya sa balkonahe ng kaniyang kwarto habang doon ginagawa ang kanilang ritwal. Nasa likod niya si Gabriel habang nakahawak naman siya sa rails doon. Ramdam niya ang mainit na hininga nito na tumatama sa kaniyang batok.

He is touching her from her neck and slid down to her silky shoulders.

"I just come home to touch you, my queen. Aalis din ako mayamaya..." baritonong boses ni Gabriel na agad dinampian ang kaniyang leeg.

Muli pa itong humarap at sinakop ng dalawang kamay ang kaniyang mukha.

"I will be afar by this time, I need you to stay away to anyone, I will guard you, ayokong mayroong mangyari sa reyna ko," sabi pa nito na masuyong hinalikan ang labi niya.

"Saan ka pupunta?"

"To Warsow, may gagawin lang ako."

"Malapit na ang kasal na'tin." Sabi pa ni Reina sa binata.

"Don't worry, I will be there, as soon as I'll fix some things, tatawag ako every hour." Sabi pa nito na pinisil ang kaniyang ilong. Gabriel is very sweet that time, animo'y hindi makabasag pinggan ang boses nito.

"I love you, Gabriel."

"I know," he whispers as he slowly reach her earlobe and kiss it.

"But there's something I want to hear from you, my queen."

"Ano 'yon?"

"I want to hear you moan asking me to come home." Dahan-dahang hinawakan ni Gabriel ang likuran ng leeg nito. Seeing her innocence. A light kiss Reina give to him, seeing those sharp and convincing eyes.

"Come back soon...Gabriel." Sa mahina at nakakaakit na boses.

Gabriel smiled back as he heard it.

"Alright," sabi pa nito saka inayos ang sarili. Maging ang ginagawa nito sa dalaga ay hininto niya.

"Just be safe, while I'm away. I'll call you, but please don't call me."

"Okey." Sambit ni Reina saka inayos din ang sarili.

Isang halik ang ginawa ni Gabriel sa kaniya bago pa ito nagpaalam. Nang makaalis ito sa kwartong iyon ay nakita niya lamang ang bulaklak na dala nito sa kung saan. Katabi n'yon ay ang isang makapal na envelope na parang pinaglalagyan ng pera. Dahan-dahan niyang kinuha iyon. At gaya nga ng iniisip niya, maraming dolyar ang nakapaloob doon.

May nakita pa siyang note sa isang maliit na papel.

Buy anything you want, my queen. Enjoy. I love you.

Matapos niyang mabasa iyon ay napabuntong-hininga siya. That is the normal treatment of Gabriel to her. But deep inside of her heart, alam niyang iisa lang ang gusto niya, and for now, gusto niya itong malaman.

Mahaba ang oras kapag nag-iisa siya, marami siyang naiisip, ginagawa at kinakausap. Matapos ang kaniyang siesta time, nagtsaa siya sa may veranda at tinawagan si sister Cecelia. Iyon ang naging kaibigan niya at ngayon nga'y isa nang madre.

"Hello?" narinig niya sa kabilang linya. Alam niyang si sister na 'yon.

"Sister..."

"Reina, ikaw ba 'yan?"

"Sister, na-miss kita."

"Hoy, kamusta ka na, Reina. Kamusta ka na riyan?"

Hindi siya sumagot, bagkus ay ngumiti lang siya sa narinig. Alam niyang my miss na miss na niya ang mga kabataang nandoon. Napamahal na rin kasi sa kaniya ang mga batang kinukupkop ng Basilica. Naaalala pa nga niya noong hinahatid siya ng kaniyang inang si Natasha at kaniyang ama na si Hiron. Ito ang mga taong nagpalaki sakaniya noong nawala siya sa isla ng Cebu, napahiwalay siya sa pamilya niya but in the end, here she is today, launching herself to make a change again by connecting her real identity as Reina Vee Collins.

Napasandal siya saka nag-ayos ng sarili. Naisip niyang pumunta sa kusina, nagutom siya sa ginawa nila kanina.

Nang makalabas ay bumungad sa kaniya ang mga nakahilerang kasambahay. Animo'y nakahintay sa kaniyang paglabas.

"Señorita, what do you like?"

Hindi siya sumagot agad at tiningnan silang lahat. Nakayuko ang mga ito habang nasa magkabilang gilid naman ang kanilang mga kamay, maingat ang mga ito na hindi makatingin nang direkta sa paningin niya, na animo'y praktisado na dapat siyang igalang at paglingkuran. Katunayan, hindi siya sanay sa ganito. Pero, alam niyang sumusunod lamang ang mga ito sa utos ni Gabriel.

Ngumiti siya saka nag-unat ng balikat.

"I want all of you, to at ease. Ako lang ang kasama ninyo, kaya please be calm. I won't bite." Pagbibiro pa niya sa mga ito.

Nang marinig ang sinabi niya'y ngumuso ang isang dalaga na siyang pinakabata sa walong kasambahay.

"Eh, senyorita, nakikita po tayo ni Guardian."

"Don't worry, I am ordering you to do so." Sambit pa niya.

"Maraming salamat po maam..."

"Gracias, senyorita..."

Halos magkasabay na sambit ng walong kasambahay.

"O, sige na. Halina kayo sa kusina, samahan ninyo akong kumain." Sa sinabi niya'y natigilan nanaman ang mga ito.

"Naku, senyorita, pinagbabawal sa amin na sumabay sa inyo sa pagkain, naku, labag po 'yan sa protocol ni Guardian." Ulit ng medyo nah katandaang kasambahay si nanay Emelda.

"Gan'on ba? Sige, samahan n'yo na lang ako sa pagluto, gusto kong magluto."

"Naku, senyorita, kabilin-bilinan ni..."

"Manang...please?" pakiusap ni Reina.

"Naku, sige na nga! Kung mapilit po kayo."

"Thank you, manang."

"Patay talaga ako kay Guardian nito."

"Ako ang bahala." Diin ni Reina. Dahil doon ay sabay silang pumunta sa kusina at naghanda ng makakain. Katunayan, mga rekadong pinoy iyon, hindi kasi maatim ni Reina ang mga kinakaing foreign foods, more on salad ang nandoon, bread and butter at tsaa, nami-miss niyang kumain ng adobong karne ng baboy na lalagyan ng maraming pinya.

Masayang nakipagkwentuhan si Reina sa mga kasama, at kinilala ang lahat. Sa ganoong paraan kasi ay nalilibang na siya habang ang kalahati ng puso at isip niya ay nandoon kay Gabriel.

Saan kaya ito pumunta?

Sino kaya ang kasama nito?

Kailan kaya ito uuwi?

Kailan kaya siya tatawag?

Iyon ang mga tanong ni Reina habang tahimik na gumagawa ng pagkakaabalahan. Hindi na nga lang niya napansin na tapos na pala ang ginagawa nila at ngayon nga'y nasa hapag na siya ng lamesa at nakatingin sa lahat ng pagkain na nandoon.

"Maraming salamat po sa inyong lahat." Lahad ni Reina sa mga kasambahay saka inalok ang mga ito sa bawat isa. Nahihiya man, ay pinagbigyan siya ng mga ito. Hindi nga sila makapaniwala kasi masarap pala magluto si Reina. Actually, kakaiba ang flavor ng sauce, saka nakakadagdag sarap na rin ang sauce ng pinya.

"Naku, senyorita, kaya naman pala inlab na inlab sa inyo si Guardian."

Sa narinig ay mas lumawak ang ngiti ni Reina, thinking miles apart to whom she dedicates this food.

Si Gabriel.