Nagising si Reina dahil sa isang yugyog mula sa kung sino. Mabilis siyang bumangon at nagpunas ng mukha."Hmm, bakit? bakit ang aga mo yata, Melody?" naitanong niya sa dalagang tila balisa at takot na takot."Ate Maureen, kailangan nating umalis...""Ha?" medyo naalimpungatan pa yata siya sa sandaling iyon. Hindi pa nagfa-function ang utak niya."Basta, tara na. Suotin mo 'yang tsinelas mo, tara na, ako na ang bahala sa bag mo.""Teka, ano ba kasing nangyayari, Mel?""Basta ate, sumama ka sa akin, may masamang mga tao na naghahanap sa'yo sa bayan..." Nabigla si Reina sa sandaling iyon. Hindi kaya iyon ang mga tauhan ni Gabriel?Mabilis siyang tumalima sa sandaling iyon. Hawak-kamay silang lumabas sa likod-bahay saka pinuntahan ang kubo ni Natoy. Gayundin ang pagkabigla nito at mabilis na tinulungan sila."May alam akong isla, hindi ka nila hahanapin doon..." sabi pa ni Natoy. "Matutulungan mo ba kami, kuya Natoy, baka kasi mapaano si ate Maureen eh, sabi naman ni Melody.""Ako ang b
Sa kabilang banda.Hindi mapakali si Ax habang kaharap si Hiron."Fuck!" he cursed as he drink his beer. Nasa Tagaytay sila ngayon, sa mansion ng mga Collins. Nakatingin lang sa kaniya si Hiron na hanggang ngayon ay tapat na naglilingkod sa kaniya. Ito na lang ang natira sa Blanco Brothers na mga alalay niya mula pa sa Bogota."We need to be prepare, my lord. Baka magkaroon ng alitan sa pagitan ng Collins at Robertson kapag nalaman nilang tayo ang nagpatakas kay Reina." Paliwanag pa ni Hiron. Gaya ni Ax ay nilagok din nito ang beer na kanina pa niya hawak-hawak."I need to call Wayne, kailangan niyang mabantayan ang kapatid niya." Sabi pa ni Ax. Hindi pwedeng malaman ni Glory na ganoon ang nangyari sa contract marriage nina Gabriel at Reina. Labag sa rules ng dalawang union ang hindi sumunod sa napagkasunduan. Sa edad na bente singko ay dapat nang maikasal sina Reina at Gabriel bilang kasunduan na matagal nang napag-usapan ng council. Pero sa ginawa ni Ax ay mas naging kumplekado ang
Pangalawang araw na nila sa islang iyon, dapithapon na at tanaw nila ang magandang sinag ng takipsilim, naglalakad sina Reina, Nate, at Melody sa ilalim ng mga puno ng niyog. Ang mumunting sinag na lumulusot sa mga puno ay napapawi ng malamig na simoy ng hangin."Ate, kunin mo na 'yan! Ang tagal mo naman! Ang taas naman kasi ng mga buko dito, nakakainis!" biro pa ni Melody habang nakaturong saad sa isang buko na nasa itaas. "Kung ikaw kaya ang umakyat, Melody? Ang taas kaya!" sabi naman ni Reina."Eh, kaya nga si Kuya Nate na lang! Tignan mo naman 'yang katawan, mukhang sanay sa ganito." Sabi pa ni Mel.Natawa si Nate habang naghubad ng pang-itaas na shirt, iniwan nito ang puting sando. Naglaho ang kanyang maamong ngiti nang seryoso siyang nagsimulang umakyat sa puno. In-fairness, alam nitong umakyat!"Kayong dalawa, mag-ingat kayo sa ibaba ha, baka tamaan kayo ng buko."Habang umaakyat si Nate ay hindi maiwasan ni Reina na pagmasdan ang galing niya. Mukhang madalas itong ginagawa ni
Nag-usap sina Wayne at Reina sa oras na iyon. Nasa tabi sila ng puno habang nakaupo sa isang malapad na bangko. Nasa kubo naman sina Melody at Nate. Hinayaan lang nila ang dalawa para makapag-usap.Nakatingin si Wayne sa mukha ni Reina. Medyo umitim ito dahil sa matinding sikat ng araw doon, medyo pumayat din ito pero makikitaan naman na masaya at malusog ang kaniyang pangangatawan."How are you?" panimulang tanong ni Wayne.Ngumiti si Reina."Heto, natutuwa na makita at makasama ka... kuya."Ngumiti rin pabalik si Wayne. "I missed you." Wayne replied."Ang tagal nating hindi nagkita 'di ba? Last meeting natin noong nasa Bogota tayong lahat dahil sa proposal nina Gabriel. I'm twenty five years old that time, but now, twenty-eight na ako." Mahinhing sabi pa ni Reina."Are you happy here?" tanong pa ni Wayne sa kapatid."Oo, kuya pero hindi ko pa rin maitatanggi na baka magkagulo dito dahil sa akin." She paused."I know, pinapunta ako ni Dad para bantayan ka rito, at para samahan ka pap
Nagising si Wayne nang marinig ang ugong ng makina sa tabing-dagat. Alam niyang iyon na ang yate na sundo nila. Agad niyang niyugyog ang kapatid na si Reina, pati na sina Melody at Nate. Mabilis namang kumilos ang lahat at nagmasid. Halata sa mga mukha nila ang takot at pangamba. Sabay-sabay silang lumabas habang hawak ang mga dalang gamit.“Reina, bilisan mo!” sigaw ni Wayne habang nagmamadaling naglalakad patungo sa dulo ng pier. Nakaalalay siya sa kapatid niyang si Reina, na halatang kinakabahan habang pasulyap-sulyap sa likuran. Kahit malamig ang simoy ng madaling araw, tagaktak ang pawis nilang dalawa. Kasunod nila sina Nate at Melody, parehong may dalang backpacks na puno ng mahahalagang gamit."May mga bangka rin na papunta dito sa isla..." nagwarning si Nate habang nililingon ang bandang kaliwa."Mga kalaban na yata yan..." sabi pa ni Melody.“Alam kong mabilis silang makakahabol, Wayne,” ani Reina na halos pabulong. Hinawakan niya ang braso ng kapatid. “Sigurado ka bang handa
The car ride was quiet, the air inside heavy with the weight of the procedure that had just taken place. Reina sat quietly in the back seat, her hand gently touching the side of her face, still tender from the surgery. Wayne was driving, occasionally glancing at her through the rearview mirror. His concern for his sister was palpable. Nate sat beside him, while Melody was next to Reina, trying to offer as much comfort as she could without saying too much.“Okay ka lang ba, ate?” Melody asked softly, her voice warm and soothing.“Medyo masakit pa, pero... okay naman ako,” Reina replied, her voice faint, as though speaking was an effort. She hadn’t been able to rest much during the procedure, and now the weight of everything seemed to be settling on her.Wayne’s eyes met hers through the mirror. “I told you, you don’t have to rush this. Take it easy for the next couple of days. We’ve got the apartment all set up for you to rest, and we’ll be staying there until we leave for Burma.”Reina
The boat slowly glided toward the shore of the quiet, serene island of Davao Oriental. The sun was beginning to set, casting an orange glow over the water and the surrounding hills. Gabriel stood at the edge of the boat, eyes locked on the horizon, his body stiff, his jaw clenched. His heart raced with anticipation, but as they neared the shore, something in his gut told him that things weren’t going to go as planned.He had spent the last several days tracking Reina and her abductor, trying to figure out where they had gone after everything fell apart. His fiancée, the woman he had promised to marry, had vanished without a trace. The betrayal ran deep. But this island—this was supposed to be where they had gone. He had it on good authority that they were here, hidden away, away from the chaos of the city.His bodyguards stood silently around him, waiting for his orders, their eyes vigilant, scanning the shoreline for any sign of movement. Gabriel’s mind was a storm. How could this ha
MAINGAT na isenentro ni Gabriel ang baril sa kaniyang target. Suot niya ang earcovers at eyeshield. Maingat pa siyang huminga nang malalim bago kinalabit ang gatilyo ng kaniyang baril.Isang putok ang umalingawngaw, tumama iyon sa target niya."Bull's-eye!" aniya saka pa nilapitan ang direksyong iyon. Dahan-dahang naglakad si Gabriel sa babaeng nakatayo. Nakahubo't-hubad ito habang nakatali ang mga kamay. Nakapiring din ang mga mata nito at ang bibig ay may telang nakalagay para hindi maglikha ng ingay. He immediately touches her sweating face, maagap pa niya itong inamoy at dinilaan."I'm craving more of you." Baritonong saad niya saka pa dinilaan ang pisngi ng babae. Ramdam niyang nanginginig ito."Easy, darling...I will take you to heaven." Sabi pa niya na agad hinablot ang mansanas na nasa ulo nito. May butas iyon, tanda ng kaniyang pinakawalang bala kanina."You're mine..." halos banayad na sabi niya gamit ang kaniyang mababang boses.Agad niyang tinanggal ang piring sa mata ng ba
The boat slowly glided toward the shore of the quiet, serene island of Davao Oriental. The sun was beginning to set, casting an orange glow over the water and the surrounding hills. Gabriel stood at the edge of the boat, eyes locked on the horizon, his body stiff, his jaw clenched. His heart raced with anticipation, but as they neared the shore, something in his gut told him that things weren’t going to go as planned.He had spent the last several days tracking Reina and her abductor, trying to figure out where they had gone after everything fell apart. His fiancée, the woman he had promised to marry, had vanished without a trace. The betrayal ran deep. But this island—this was supposed to be where they had gone. He had it on good authority that they were here, hidden away, away from the chaos of the city.His bodyguards stood silently around him, waiting for his orders, their eyes vigilant, scanning the shoreline for any sign of movement. Gabriel’s mind was a storm. How could this ha
The car ride was quiet, the air inside heavy with the weight of the procedure that had just taken place. Reina sat quietly in the back seat, her hand gently touching the side of her face, still tender from the surgery. Wayne was driving, occasionally glancing at her through the rearview mirror. His concern for his sister was palpable. Nate sat beside him, while Melody was next to Reina, trying to offer as much comfort as she could without saying too much.“Okay ka lang ba, ate?” Melody asked softly, her voice warm and soothing.“Medyo masakit pa, pero... okay naman ako,” Reina replied, her voice faint, as though speaking was an effort. She hadn’t been able to rest much during the procedure, and now the weight of everything seemed to be settling on her.Wayne’s eyes met hers through the mirror. “I told you, you don’t have to rush this. Take it easy for the next couple of days. We’ve got the apartment all set up for you to rest, and we’ll be staying there until we leave for Burma.”Reina
Nagising si Wayne nang marinig ang ugong ng makina sa tabing-dagat. Alam niyang iyon na ang yate na sundo nila. Agad niyang niyugyog ang kapatid na si Reina, pati na sina Melody at Nate. Mabilis namang kumilos ang lahat at nagmasid. Halata sa mga mukha nila ang takot at pangamba. Sabay-sabay silang lumabas habang hawak ang mga dalang gamit.“Reina, bilisan mo!” sigaw ni Wayne habang nagmamadaling naglalakad patungo sa dulo ng pier. Nakaalalay siya sa kapatid niyang si Reina, na halatang kinakabahan habang pasulyap-sulyap sa likuran. Kahit malamig ang simoy ng madaling araw, tagaktak ang pawis nilang dalawa. Kasunod nila sina Nate at Melody, parehong may dalang backpacks na puno ng mahahalagang gamit."May mga bangka rin na papunta dito sa isla..." nagwarning si Nate habang nililingon ang bandang kaliwa."Mga kalaban na yata yan..." sabi pa ni Melody.“Alam kong mabilis silang makakahabol, Wayne,” ani Reina na halos pabulong. Hinawakan niya ang braso ng kapatid. “Sigurado ka bang handa
Nag-usap sina Wayne at Reina sa oras na iyon. Nasa tabi sila ng puno habang nakaupo sa isang malapad na bangko. Nasa kubo naman sina Melody at Nate. Hinayaan lang nila ang dalawa para makapag-usap.Nakatingin si Wayne sa mukha ni Reina. Medyo umitim ito dahil sa matinding sikat ng araw doon, medyo pumayat din ito pero makikitaan naman na masaya at malusog ang kaniyang pangangatawan."How are you?" panimulang tanong ni Wayne.Ngumiti si Reina."Heto, natutuwa na makita at makasama ka... kuya."Ngumiti rin pabalik si Wayne. "I missed you." Wayne replied."Ang tagal nating hindi nagkita 'di ba? Last meeting natin noong nasa Bogota tayong lahat dahil sa proposal nina Gabriel. I'm twenty five years old that time, but now, twenty-eight na ako." Mahinhing sabi pa ni Reina."Are you happy here?" tanong pa ni Wayne sa kapatid."Oo, kuya pero hindi ko pa rin maitatanggi na baka magkagulo dito dahil sa akin." She paused."I know, pinapunta ako ni Dad para bantayan ka rito, at para samahan ka pap
Pangalawang araw na nila sa islang iyon, dapithapon na at tanaw nila ang magandang sinag ng takipsilim, naglalakad sina Reina, Nate, at Melody sa ilalim ng mga puno ng niyog. Ang mumunting sinag na lumulusot sa mga puno ay napapawi ng malamig na simoy ng hangin."Ate, kunin mo na 'yan! Ang tagal mo naman! Ang taas naman kasi ng mga buko dito, nakakainis!" biro pa ni Melody habang nakaturong saad sa isang buko na nasa itaas. "Kung ikaw kaya ang umakyat, Melody? Ang taas kaya!" sabi naman ni Reina."Eh, kaya nga si Kuya Nate na lang! Tignan mo naman 'yang katawan, mukhang sanay sa ganito." Sabi pa ni Mel.Natawa si Nate habang naghubad ng pang-itaas na shirt, iniwan nito ang puting sando. Naglaho ang kanyang maamong ngiti nang seryoso siyang nagsimulang umakyat sa puno. In-fairness, alam nitong umakyat!"Kayong dalawa, mag-ingat kayo sa ibaba ha, baka tamaan kayo ng buko."Habang umaakyat si Nate ay hindi maiwasan ni Reina na pagmasdan ang galing niya. Mukhang madalas itong ginagawa ni
Sa kabilang banda.Hindi mapakali si Ax habang kaharap si Hiron."Fuck!" he cursed as he drink his beer. Nasa Tagaytay sila ngayon, sa mansion ng mga Collins. Nakatingin lang sa kaniya si Hiron na hanggang ngayon ay tapat na naglilingkod sa kaniya. Ito na lang ang natira sa Blanco Brothers na mga alalay niya mula pa sa Bogota."We need to be prepare, my lord. Baka magkaroon ng alitan sa pagitan ng Collins at Robertson kapag nalaman nilang tayo ang nagpatakas kay Reina." Paliwanag pa ni Hiron. Gaya ni Ax ay nilagok din nito ang beer na kanina pa niya hawak-hawak."I need to call Wayne, kailangan niyang mabantayan ang kapatid niya." Sabi pa ni Ax. Hindi pwedeng malaman ni Glory na ganoon ang nangyari sa contract marriage nina Gabriel at Reina. Labag sa rules ng dalawang union ang hindi sumunod sa napagkasunduan. Sa edad na bente singko ay dapat nang maikasal sina Reina at Gabriel bilang kasunduan na matagal nang napag-usapan ng council. Pero sa ginawa ni Ax ay mas naging kumplekado ang
Nagising si Reina dahil sa isang yugyog mula sa kung sino. Mabilis siyang bumangon at nagpunas ng mukha."Hmm, bakit? bakit ang aga mo yata, Melody?" naitanong niya sa dalagang tila balisa at takot na takot."Ate Maureen, kailangan nating umalis...""Ha?" medyo naalimpungatan pa yata siya sa sandaling iyon. Hindi pa nagfa-function ang utak niya."Basta, tara na. Suotin mo 'yang tsinelas mo, tara na, ako na ang bahala sa bag mo.""Teka, ano ba kasing nangyayari, Mel?""Basta ate, sumama ka sa akin, may masamang mga tao na naghahanap sa'yo sa bayan..." Nabigla si Reina sa sandaling iyon. Hindi kaya iyon ang mga tauhan ni Gabriel?Mabilis siyang tumalima sa sandaling iyon. Hawak-kamay silang lumabas sa likod-bahay saka pinuntahan ang kubo ni Natoy. Gayundin ang pagkabigla nito at mabilis na tinulungan sila."May alam akong isla, hindi ka nila hahanapin doon..." sabi pa ni Natoy. "Matutulungan mo ba kami, kuya Natoy, baka kasi mapaano si ate Maureen eh, sabi naman ni Melody.""Ako ang b
The plane sliced through the heavy, storm-laden clouds as it descended toward Ninoy Aquino International Airport in Manila.The typical hum of the jet engines was muffled by the fierce winds battering the aircraft. Inside the cabin, Gabriel sat, his back straight against the plush leather seat.His fingers drummed absently on the armrest, his eyes locked on the horizon, though he couldn’t see much in the dense blanket of rain and clouds.Beside him, Helena sat composed as ever, a stark contrast to the chaos raging outside.She adjusted her sunglasses despite the lack of sun and checked her watch, her lips set in a firm line. The storm had caught them off guard, but neither of them appeared fazed. They were both used to things beyond their control."I never expected this weather," Helena remarked calmly, though her words barely broke the icy silence in the cabin.Gabriel didn’t respond, his mind focused on their mission. His hand rested on the file of Reina’s whereabouts, a thin sheen
Dumating na nga ang araw na sinabi ni Melody kay Maureen, it was the disco festival sa barrio malapit sa bayan nila, excited nga si Melody dahil sa unang pagkakataon, may isasama na umano siyang taga-Manila, kapag kasi sa mga bayan na gaya sa Davao Oriental, sikat ka na kapag malalaman ka nilang bakasyonista ka galing sa Manila or kahit taga ibang bansa.Isang tahimik na baryo ang Davao Oriental, kilala ito sa masasayang pagtitipon gaya ng mga fiesta at festival, sa oras na iyon ay naghahanda na ang dalawa sa pinaka-magandang dalaga sa lugar, sina Melody at Maureen, para sa pinakahihintay na disco party. Nag-aayos sila sa kwarto ni Maureen that time, punong-puno ng alingasngas at tawa ang loob non lalo pa't super joker si Melody kay Maureen, mukhang nahahawa na nga ito sa dalagita.“Ate Maureen, dali na! Ayusin mo na 'yang buhok mo. Ang tagal mo magkulot!” biro ni Melody habang inaayos ang lipstick niya sa harap ng salamin.Si Maureen naman ay abala sa pag-aayos ng kanyang puting dami