Chapter 4

Buo na ang desisyon ni Reina, gagawin niya 'to, for her sake, she needs to think what should the proper way to correct her stringed, troubled, and messy set-up. The fact, na parang may mali sa set-up nila ni Gabriel.

Alam niyang makapangyarihang mafia ito, that he is a Robertson, and the official owner of his generation.

Dala ang maliit na bagahe ay napagpasyahan niyang maghintay saglit sa kaniyang maid, si Guada. Tutulungan siya nitong makatakas sa mga bantay.

Then a minute after, narinig niya ang tatlong katok. Iyon ang hinihintay niya, alam niyang si Guada 'yon.

"Guada." Mabilis na sambit niya, pero nang mabuksan iyon ay tanging mukha lamang ni Alejandro ang nakita niya.

"Where's Guada?" may bahid ng kaba ang boses niya.

"She's caught taking the keys in the alley, my queen, we guess she's sneaking someone to pass through in the banker, we need to accompany her in her quarter." Sa narinig ay parang nawasak ang pag-asa ko sa binabalak, nahuli si Guada, and she's the one who put her in that situation. Oh my god!

"My queen?"

She just shaked my head. Hindi niya ipinakitang apektado siya. Bumuntunghininga lang ito saka nag-iwas ng tingin.

"I need someone to clean my bathroom." Utos niya.

"Alright, my queen, just wait for a minute." Madaling umalis ito habang kinakausap ang pager na nakasabit sa balikat nito, it's a device where they can communicate to other sucurities in and out of the mansion.

Sa alley lang ang pag-asa niyang makadaan. But the idea came to her mind, may isang paraan pa para makalabas sa mansion, iyon ay ang kwarto niya, nakaharap sa dagat ang bintana niya, saktong-sakto upang makababa siya sa mga yate na nakahilera roon.

Inalala niya ang sinabi ng papa Axel niya.

'You must do it discreetly, hindi pwedeng malaman ng parents ni Gabriel na ako ang nagsabi sa'yong tumakas ka, we must protect our name, we are allied, hindi pwedeng malaman nila ang binabalak natin.' The voice of his father is firm and clear.

Gagawin niya ito para malaman ang totoo. She needs to investigate her future husband, how she can wisely check the arrangement between Collins and Robertson.

'Your papa Hiron will be your gateaway, you need to go out, and if you successfully make it, there's a chance for this plan.' Narinig niya ulit ang huling sambit ng kaniyang papa.

Kailangan niyang makalabas, nakapunta sa pier, makasakay ng barko at makita ang papa Hiron niya. Hiron is her second father figure, ito ang nagpalaki sa kaniya, to the point, na nalaman niyang tauhan pala ito ng papa Ax niya, nakaplano na palang doon siya magka-isip, makapag-aral at mamuhay ng simple, her life has been controlled and planned since the day she's born. Feeling tuloy niya, wala siyang choice kung 'di ang umayon sa lahat.

But, now, she will change her fate. Walang sinuman ang makakapagdesisyon sa buhay niya.

Nang mailigpit niya ang bagahe sa ilalim ng kama niya ay agad niyang kinuha ang mga kurtinang nakatabing sa bintana.

Ten minutes...

That's the time Alejandro will return to her room.

Madali niyang pinagbugkos ang mga kurtina at itinapon sa bintana.

Eight minutes...

Kinuha niya ang bagahe at ipinulupot sa tali, gayundin ang paa niya kung saan, nilagyan niya ng lingkis para maisilid ang pagbaba niya gamit ang dalawang kurtinang pinagdugtong-dugtong, mahaba iyon, sakto lang para makalapag siya sa yate na nakasentro sa pagbaba niya.

Dama niya ang kama sa nagdaang minuto.

Five minutes...

Nakababa na siya sa yate, kinukuha na niya ang bagahe niya na noo'y nakalambitin sa tali.

"Oh my..." sambit niya dahil hindi niya mabuhol ang pagkakatali roon. Dama niya ang malamig na hampas ng mumunting tubig mula sa dagat pero 'sing lamig naman n'on ang kaniyang pawis.

"Please naman oh! makisama ka!" kausap niya ang tali habang abala sa pagbubuhol.

Buti na lang at nakuha na niya ito. Mabilis siyang sumilid sa yate at nagpunta sa control room. Nakita niya ang nag-iisang wheel, maraming button, mga nakahilerang compass at screen kung saan makikita ang radar system. Wala siyang kaalam-alam kung paano bubuhayin 'yon, mabuti na lang at tinawagan niya agad ang papa Ax niya. Sumagot naman ito.

Three minutes...

"Hello?" his papa Axell is tense right now.

"Pa, paano paandarin ang yate?"

"Shoot! Alright, wait, I'll send you the manual. Damn it!" halatang hindi nito maitago ang kama at intense na boses.

Two minutes...

One...

Nakita ni Reina ang screenshot ng manual ng yate. The steps and how to turn it on.

"Oh my god! kaya ko 'to! Lord, tulungan mo po ako," she makes a cross sign. Halatang kabado nang gawin ang pag-on ng manibela. The buttons are now turning red. The lights are working, and even the pivot wheels are turning, aiming to move. Forward, in a single push of that wheel, she will now leave the perimeter of that mansion.

"Yes! Salamat God!" Mangiyak-ngiyak na sambit niya dahil ngayo'y, dahan-dahan nang umaandar ang yate. Tuluyan na siyang nakatakas, malayo na siya sa mansion nang marinig niya ang ugong ng alarm. Alam niyang nalaman na ng mga security na nawawala siya.

She closed her eyes and did the last thing.

She will send an anonymous text to Alejandro na kinidnap siya, para mapalabas na walang alam ang pamilya niya, she will disappear and unknown.

"Kailangan..." usal pa niya mang tuluyang mai-send ang mensahe. Kasunod n'on ay ang paghagis niya sa telepono sa dagat.

Tuloy-tuloy na siya sa napag-usapang pier. Hindi nagtagal ay nakarating na siya sa lugar.

Suot ang ibang damit na panlalaki at sumbrero ay hindi siya napansin ng mga security doon. Nang makadaong ang yateng sakay niya ay naglikha rin siya ng eksena para maagaw doon ang atensyon ng karamihan.

She did a fire to be her head start. Naglikha iyon ng eksena, causing an escape to her way. Madali niyang nakita ang papa Hiron niya na noo'y sakay sa isang kotse.

She gets inside. Shaking, alam ng papa Hiron niya na sobrang tapang ang ginawa niya for this time. Nakayanan niya ang tumakas sa poder ng isang Robertson.

"You did it, I'm proud of you, anak." Niyakap siya ng papa Hiron niya.

Isang ngiti ang sinukli niya. Agad-agad silang lumarga at nilisan ang lugar, papunta na sila sa helipad ng pamilyang Collins. They must be vigilant; they must be on time.

Nang makarating sa helipad ay naka-ready na ang sasakyang eroplano nila.

"Let's go." Mabilis silang umibis at tumakbo papunta sa eroplano, the door is fully closed and the vehicle is heating up to fly, the time is exactly what they planned.

Buckling the seatbelts, Reina released her tears. Masaya siya sa unang pagkakataon, ramdam niyang umaangat na ang eroplano.

"I did it." She smiled with tears.