Tuwang-tuwa si Reina habang kasama si Melody na noo'y abala sa pakikipagtawaran sa mga mangingisda.
"Kuya Natoy! Kuya Natoy! Nandito na kami!"
"Uy, Melody! Kumusta? Murag malipayon man ka karon ah."
"Siyempre! May kasama kasi akong espesyal!" nakangiting sabi ni Mel.
"Espesyal? Kinsa na siya?" tanong pa ni Nate kay Mel, questioning if sino umano ang kasama nito.
"Kuya Natoy, meet Maureen. Ate Maureen, si Kuya Nate. Siya ang best fisherman dito!"
"Hello." Tipid na pakilala naman ni Maureen.
Nasa likuran lang siya habang nakikinig sa pag-uusap ng mga ito sa dayalektong Bisaya.
"Oh sige na maam, okay na raw kay kuya Natoy." Sabi pa ni Melody kay Reina, also known now as Maureen.
Tumango lang ang dalaga. Halatang hindi makapaniwala na tig-150 lang ang lahat ng isdang napamili nila.
"Lahat na 'to?" tanong pa ulit niya.
"Yes, ma'am." Ngisi pa ni Mel.
Napansin din niya ang lalaking kanina pa nakatingin sa kaniya. 'Natoy' umano ang pangalan ng lalaki. Tantya ni Maureen ay mga nasa twenty-eight na ito. Moreno at may magandang katawan ito, maskulado at halatang batak sa trabaho sa dagat. May pagka-Robin Padilla ang kilos nito, at halatang mahiyain.
"Magandang hapon, Ma’am Maureen. Ako nga pala si Nate. Masaya po ako na dito po kayo nagbakasyon." Sabi pa ni Nate na halatang gustong makipagkaibigan sa kanya.
"Hapon din, Nate. Huwag mo na akong tawaging Ma’am. Maureen lang, okay na."
Nate scratched the back of his head, slightly shy.
"Ah, sige… Maureen. So, ah, kung kailangan mo ulit ng ulam, ipanghuhuli kita, ano ba ang gusto mo? Meron kaming bangus, tilapia, at sariwang pusit dito." Paliwanag pa ni Nate sa kaniya."Oo, kapag kay kuya Nate, siguradong sariwa ‘yan, ‘di ba?" Dugtong naman ni Mel sa kaniya. Halatang sinusuportahan ang binata.
"Siyempre naman! Kagabi pa namin hinuli ang mga ‘yan. Amoy dagat pa nga eh." Paliwanag pa ni Nate.
"Amoy dagat talaga? Parang hindi naman ako sanay sa ganito." Sabi pa ni Maureen.
"Ay, taga-syudad ka siguro? Mukhang hindi ka madalas dito sa tabing dagat." Tanong ni Nate sa dalaga.
"Oo, bihira lang. Pero ang tahimik pala dito. Ang ganda ng view."
"Kuya Nate, magaling ka magluto di ba? Baka pwede mo siyang bigyan ng tips kung paano ang perfect na ihaw." Magiliw na sabi pa ni Mel habang proud na sinisiko si Nate.
Hindi tuloy maiwasan na mapatawa si Maureen sa sandaling iyon. Matagal na rin siyang hindi nakakatawa ng gaya ng ganito.
"Ah, ganun ba? Sige, Maureen, ganito ‘yan: dapat tamang-tama ang apoy, hindi masyadong malakas. At ‘wag kalimutang lagyan ng brush ng butter para mas malasa!"
"Parang eksperto ka nga, Natoy. Sige, susubukan ko ‘yan." Sabi pa ni Maureen.
"Ate, baka pwede ka ring turuan ni Kuya Natoy maglinis ng isda." Dugtong pa ni Melody sa dalawa.
"Hala ka, Melody. Hindi ko naman sinabi na gusto kong maging fisherman." Nakangiting sabi pa ni Melody.
"Simple lang naman maglinis ng isda, Maureen. Pero kung gusto mo, turuan kita minsan. Libre naman ang lessons." Ayaw paawat na sabi ni Natoy, gaya ni Melody, nakakahawa rin ang vibes nito, very loveable, sobrang friendly at super attractive din. Magkaibang-magkaiba ang attitude nito kay Gabriel.
"Salamat, pero baka mabusog na lang ako sa amoy bago pa matapos." Sabi pa ni Maureen
"Ate, mukhang masyado kang sosyal para dito. Pero baka masanay ka rin… lalo na kung si Kuya Natoy ang magtuturo."
"Tigilan mo nga ako, Melody!"
"Hala, Melody, baka napapahiya si Maureen sa’yo."
"Eh Kuya Natoy, totoo naman na ang bait mo. At bagay kay Ate Maureen ang simpleng buhay dito, ‘di ba?"
Maureen just shake her head while softly laughing.
"Nate, magkano ang isang kilo ng bangus? Kunin ko na lang ‘yan para matapos na ‘tong usapan na ‘to."
"Para sa’yo? Libre na."
"Libre? Hindi pwede ‘yan."
"Pwede naman. Special promo ko lang para sa bagong bisita sa tabing dagat."
"Sabi ko na nga ba, espesyal ka, Ate Maureen!" mahinang siko pa ni Melody kay Maureen as if matagal na silang magkaibigan. Magaan ang loob ni Maureen sa bagong mga tao sa paligid niya, papasaan din at masasanay din siya sa buhay probinsya.
"Ayoko ng utang na loob, Natoy. Magbabayad ako." Sagot naman ni Maureen sa binata.
"Okay, sige. Pero discounted na ‘yan. Para mapadalas ang pagbisita mo dito." Ngiti pa ni Nate.
"Salamat, Natoy ah. Babalik kami ni Melody kapag kailangan pa namin."
"Babalik tayo… o babalik ka, Ate?" Pilyang tanong ni Melody sa kaniya.
"Tara na nga, bago ka pa magdrama dito!"
"Ingat kayo! Huwag kayong mahihiya bumalik, ha?" Ngisi ni Natoy suot ang maliwanag na mukha, masayang-masaya ito dahil nakilala niya si Maureen. Matagal na rin siyang walang lovelife pero parang naaamoy na niya na malapit na siyang magka-jowa ulit!
"Heto na nga ang sign, Lord! Salamat sa wakas!" sigaw pa niya sa kawalan.
Maureen and Melody walk away, their laughter blending with the gentle crash of waves. Nate watches them leave, a small smile lingering on his face as he returns to his work. For now, doon magsisimula ang panibagong buhay ni Reina bilang isang Maureen Lopez.
Nang makarating sa bahay ay agad na nagluto sina Melody, hindi na rin nakatiis si Maureen na hindi tulungan ang dalaga. Masaya silang nagluto ng paksiw at sinabawang isda. Lasap sa lasa nito na preskong presko pa ito dahil sa manamis-namis na sabaw.
"Ang sarap mo magluto ate! Bagay talaga kayo ni kuya Natoy!" tili pa ni Melody.
"Naku, baka may asawa na 'yun ha! patay talaga ako!"
"Naku, wala ate oy! Binata pa si Kuya Natoy, namatay kasi ang nobya niya dati, si ate Emerald."
Nabigla si Maureen sa sinabi ng dalaga. Nalungkot siya sa nalaman, siguro'y hindi pa nakaka-move on si Natoy dahil hanggang ngayon ay hindi pa ito nakakahanap ng bagong nobya.
Naisip tuloy niya kung ngayon kaya, hinahanap kaya siya si Gabriel, kung may pakialam ba ito sa kaniya?
Sumeryoso ang mukha niya.
Mahal niya ito, pero sa ngayon mas dapat niyang mahalin ang sarili niya.
Kailangan niyang maging matatag.
"Ate, okay ka lang? Ba't natahimik ka dyan?" untag pa ni Melody sa kaniya.
Umiling lang siya. "Pareho pala kami, namatay na rin kasi ang dati kong nobyo." Pagsisinungaling pa niya.
"Ay condolence ate. Sorry."
Meanwhile in Spain.Gabriel’s are now in his opulent mansion in Madrid. The dim light in the study casts long shadows on the dark wooden walls, echoing the thunderstorm raging outside. Gabriel paces back and forth, his fists clenched and jaw tight. His usual calm demeanor is gone, replaced with a fiery rage. His bodyguards stand before him, stiff and silent, awaiting orders.He slams his fist on the oak desk, rattling the objects on it."How the hell did this happen?! Reina was under your watch—my watch—and now she’s gone?! Explain this to me! Now!" while staring at his bodyguard."Señor Gabriel, we were patrolling as instructed, pero—"Gabriel urgently interrupts, voice cold yet laced with fury."Pero?! Pero what, Miguel? Were you asleep? Drunk? Useless? Because as far as I can see, someone managed to kidnap her right under your noses!""Señor, whoever took her… they knew what they were doing. They bypassed the perimeter without triggering the alarms—" The other guard continues."Oh,
Nasa loob ng malawak at eleganteng sala ng Robertson Mansion sina Gabriel at ang kanyang ina, si Helena. Si Gabriel ay halatang balisa at hindi mapakali. Si Helena naman ay tila sinusubukang manatiling kalmado ngunit halata ang pagkabahala sa kanyang mukha. They are still searching for Reina.Gabriel is pacing back and forth that time."Mom, I can’t just sit here doing nothing! Reina is missing, and every minute counts. What if... what if nasa kamay na siya ng mga kalaban?"Helena exhales as she's seated on the couch, holding a cup of tea na hindi man lang nababawasan."Gabriel, calm down. I understand how you feel, anak, pero kailangan natin mag-isip nang maayos. Kung masyado tayong padadala sa emosyon, baka magkamali tayo ng hakbang."Gabriel stops pacing and looks at his mother."How can I stay calm, Mom? Reina is out there somewhere, scared, maybe hurt! I should’ve been there to protect her."Helena places the cup on the coffee table and stands to face Gabriel."I know, Gabriel. B
Tahimik na naglakad-lakad si Reina sa dalampasigan. May natanggap kasi siyang sulat mula kay papa Hiron niya, hindi mawala sa isipan niya ang nakapaloob doon. Kailangan niyang mag-ingat, iyon ang pinapasabi sa kaniya ng kaniyang Papa Axel. Hinahanap na siya ng lahat, maging sina Gabriel at ang ina nitong si Madam Helena."Ate! Ate Maureen!" patakbong bungad sa kaniya ni Melody habang hawak ang isang supot."Oh, bakit, Mel? Ang aga mo yata ngayon ah." Bungad din niya sa dalagita."Ate, tara, isukat mo tong dala ko, may disco mamaya sa barrio. Isuot mo ito, alam kong babagay ito sa'yo.""Ha? Ano ba kasi 'yan?""Basta. Halika, dali."Mabilis na hinila siya ni Melody papunta sa kaniyang bungalow house. Nang makita ang isang kulay puti na dress ay napangiti si Reina.It was like her dress before noong nasa Madrid pa siya. Ito ang hilig niyang style sa mga damit, simple lang at plain colors."Isukat mo ate, tapos titingnan ko." Ngisi pa ni Mel sa kaniya."Sige na nga, teka lang." Kinuha niy
Dumating na nga ang araw na sinabi ni Melody kay Maureen, it was the disco festival sa barrio malapit sa bayan nila, excited nga si Melody dahil sa unang pagkakataon, may isasama na umano siyang taga-Manila, kapag kasi sa mga bayan na gaya sa Davao Oriental, sikat ka na kapag malalaman ka nilang bakasyonista ka galing sa Manila or kahit taga ibang bansa.Isang tahimik na baryo ang Davao Oriental, kilala ito sa masasayang pagtitipon gaya ng mga fiesta at festival, sa oras na iyon ay naghahanda na ang dalawa sa pinaka-magandang dalaga sa lugar, sina Melody at Maureen, para sa pinakahihintay na disco party. Nag-aayos sila sa kwarto ni Maureen that time, punong-puno ng alingasngas at tawa ang loob non lalo pa't super joker si Melody kay Maureen, mukhang nahahawa na nga ito sa dalagita.“Ate Maureen, dali na! Ayusin mo na 'yang buhok mo. Ang tagal mo magkulot!” biro ni Melody habang inaayos ang lipstick niya sa harap ng salamin.Si Maureen naman ay abala sa pag-aayos ng kanyang puting dami
The plane sliced through the heavy, storm-laden clouds as it descended toward Ninoy Aquino International Airport in Manila.The typical hum of the jet engines was muffled by the fierce winds battering the aircraft. Inside the cabin, Gabriel sat, his back straight against the plush leather seat.His fingers drummed absently on the armrest, his eyes locked on the horizon, though he couldn’t see much in the dense blanket of rain and clouds.Beside him, Helena sat composed as ever, a stark contrast to the chaos raging outside.She adjusted her sunglasses despite the lack of sun and checked her watch, her lips set in a firm line. The storm had caught them off guard, but neither of them appeared fazed. They were both used to things beyond their control."I never expected this weather," Helena remarked calmly, though her words barely broke the icy silence in the cabin.Gabriel didn’t respond, his mind focused on their mission. His hand rested on the file of Reina’s whereabouts, a thin sheen
Nagising si Reina dahil sa isang yugyog mula sa kung sino. Mabilis siyang bumangon at nagpunas ng mukha."Hmm, bakit? bakit ang aga mo yata, Melody?" naitanong niya sa dalagang tila balisa at takot na takot."Ate Maureen, kailangan nating umalis...""Ha?" medyo naalimpungatan pa yata siya sa sandaling iyon. Hindi pa nagfa-function ang utak niya."Basta, tara na. Suotin mo 'yang tsinelas mo, tara na, ako na ang bahala sa bag mo.""Teka, ano ba kasing nangyayari, Mel?""Basta ate, sumama ka sa akin, may masamang mga tao na naghahanap sa'yo sa bayan..." Nabigla si Reina sa sandaling iyon. Hindi kaya iyon ang mga tauhan ni Gabriel?Mabilis siyang tumalima sa sandaling iyon. Hawak-kamay silang lumabas sa likod-bahay saka pinuntahan ang kubo ni Natoy. Gayundin ang pagkabigla nito at mabilis na tinulungan sila."May alam akong isla, hindi ka nila hahanapin doon..." sabi pa ni Natoy. "Matutulungan mo ba kami, kuya Natoy, baka kasi mapaano si ate Maureen eh, sabi naman ni Melody.""Ako ang b
Sa kabilang banda.Hindi mapakali si Ax habang kaharap si Hiron."Fuck!" he cursed as he drink his beer. Nasa Tagaytay sila ngayon, sa mansion ng mga Collins. Nakatingin lang sa kaniya si Hiron na hanggang ngayon ay tapat na naglilingkod sa kaniya. Ito na lang ang natira sa Blanco Brothers na mga alalay niya mula pa sa Bogota."We need to be prepare, my lord. Baka magkaroon ng alitan sa pagitan ng Collins at Robertson kapag nalaman nilang tayo ang nagpatakas kay Reina." Paliwanag pa ni Hiron. Gaya ni Ax ay nilagok din nito ang beer na kanina pa niya hawak-hawak."I need to call Wayne, kailangan niyang mabantayan ang kapatid niya." Sabi pa ni Ax. Hindi pwedeng malaman ni Glory na ganoon ang nangyari sa contract marriage nina Gabriel at Reina. Labag sa rules ng dalawang union ang hindi sumunod sa napagkasunduan. Sa edad na bente singko ay dapat nang maikasal sina Reina at Gabriel bilang kasunduan na matagal nang napag-usapan ng council. Pero sa ginawa ni Ax ay mas naging kumplekado ang
Pangalawang araw na nila sa islang iyon, dapithapon na at tanaw nila ang magandang sinag ng takipsilim, naglalakad sina Reina, Nate, at Melody sa ilalim ng mga puno ng niyog. Ang mumunting sinag na lumulusot sa mga puno ay napapawi ng malamig na simoy ng hangin."Ate, kunin mo na 'yan! Ang tagal mo naman! Ang taas naman kasi ng mga buko dito, nakakainis!" biro pa ni Melody habang nakaturong saad sa isang buko na nasa itaas. "Kung ikaw kaya ang umakyat, Melody? Ang taas kaya!" sabi naman ni Reina."Eh, kaya nga si Kuya Nate na lang! Tignan mo naman 'yang katawan, mukhang sanay sa ganito." Sabi pa ni Mel.Natawa si Nate habang naghubad ng pang-itaas na shirt, iniwan nito ang puting sando. Naglaho ang kanyang maamong ngiti nang seryoso siyang nagsimulang umakyat sa puno. In-fairness, alam nitong umakyat!"Kayong dalawa, mag-ingat kayo sa ibaba ha, baka tamaan kayo ng buko."Habang umaakyat si Nate ay hindi maiwasan ni Reina na pagmasdan ang galing niya. Mukhang madalas itong ginagawa ni
The boat slowly glided toward the shore of the quiet, serene island of Davao Oriental. The sun was beginning to set, casting an orange glow over the water and the surrounding hills. Gabriel stood at the edge of the boat, eyes locked on the horizon, his body stiff, his jaw clenched. His heart raced with anticipation, but as they neared the shore, something in his gut told him that things weren’t going to go as planned.He had spent the last several days tracking Reina and her abductor, trying to figure out where they had gone after everything fell apart. His fiancée, the woman he had promised to marry, had vanished without a trace. The betrayal ran deep. But this island—this was supposed to be where they had gone. He had it on good authority that they were here, hidden away, away from the chaos of the city.His bodyguards stood silently around him, waiting for his orders, their eyes vigilant, scanning the shoreline for any sign of movement. Gabriel’s mind was a storm. How could this ha
The car ride was quiet, the air inside heavy with the weight of the procedure that had just taken place. Reina sat quietly in the back seat, her hand gently touching the side of her face, still tender from the surgery. Wayne was driving, occasionally glancing at her through the rearview mirror. His concern for his sister was palpable. Nate sat beside him, while Melody was next to Reina, trying to offer as much comfort as she could without saying too much.“Okay ka lang ba, ate?” Melody asked softly, her voice warm and soothing.“Medyo masakit pa, pero... okay naman ako,” Reina replied, her voice faint, as though speaking was an effort. She hadn’t been able to rest much during the procedure, and now the weight of everything seemed to be settling on her.Wayne’s eyes met hers through the mirror. “I told you, you don’t have to rush this. Take it easy for the next couple of days. We’ve got the apartment all set up for you to rest, and we’ll be staying there until we leave for Burma.”Reina
Nagising si Wayne nang marinig ang ugong ng makina sa tabing-dagat. Alam niyang iyon na ang yate na sundo nila. Agad niyang niyugyog ang kapatid na si Reina, pati na sina Melody at Nate. Mabilis namang kumilos ang lahat at nagmasid. Halata sa mga mukha nila ang takot at pangamba. Sabay-sabay silang lumabas habang hawak ang mga dalang gamit.“Reina, bilisan mo!” sigaw ni Wayne habang nagmamadaling naglalakad patungo sa dulo ng pier. Nakaalalay siya sa kapatid niyang si Reina, na halatang kinakabahan habang pasulyap-sulyap sa likuran. Kahit malamig ang simoy ng madaling araw, tagaktak ang pawis nilang dalawa. Kasunod nila sina Nate at Melody, parehong may dalang backpacks na puno ng mahahalagang gamit."May mga bangka rin na papunta dito sa isla..." nagwarning si Nate habang nililingon ang bandang kaliwa."Mga kalaban na yata yan..." sabi pa ni Melody.“Alam kong mabilis silang makakahabol, Wayne,” ani Reina na halos pabulong. Hinawakan niya ang braso ng kapatid. “Sigurado ka bang handa
Nag-usap sina Wayne at Reina sa oras na iyon. Nasa tabi sila ng puno habang nakaupo sa isang malapad na bangko. Nasa kubo naman sina Melody at Nate. Hinayaan lang nila ang dalawa para makapag-usap.Nakatingin si Wayne sa mukha ni Reina. Medyo umitim ito dahil sa matinding sikat ng araw doon, medyo pumayat din ito pero makikitaan naman na masaya at malusog ang kaniyang pangangatawan."How are you?" panimulang tanong ni Wayne.Ngumiti si Reina."Heto, natutuwa na makita at makasama ka... kuya."Ngumiti rin pabalik si Wayne. "I missed you." Wayne replied."Ang tagal nating hindi nagkita 'di ba? Last meeting natin noong nasa Bogota tayong lahat dahil sa proposal nina Gabriel. I'm twenty five years old that time, but now, twenty-eight na ako." Mahinhing sabi pa ni Reina."Are you happy here?" tanong pa ni Wayne sa kapatid."Oo, kuya pero hindi ko pa rin maitatanggi na baka magkagulo dito dahil sa akin." She paused."I know, pinapunta ako ni Dad para bantayan ka rito, at para samahan ka pap
Pangalawang araw na nila sa islang iyon, dapithapon na at tanaw nila ang magandang sinag ng takipsilim, naglalakad sina Reina, Nate, at Melody sa ilalim ng mga puno ng niyog. Ang mumunting sinag na lumulusot sa mga puno ay napapawi ng malamig na simoy ng hangin."Ate, kunin mo na 'yan! Ang tagal mo naman! Ang taas naman kasi ng mga buko dito, nakakainis!" biro pa ni Melody habang nakaturong saad sa isang buko na nasa itaas. "Kung ikaw kaya ang umakyat, Melody? Ang taas kaya!" sabi naman ni Reina."Eh, kaya nga si Kuya Nate na lang! Tignan mo naman 'yang katawan, mukhang sanay sa ganito." Sabi pa ni Mel.Natawa si Nate habang naghubad ng pang-itaas na shirt, iniwan nito ang puting sando. Naglaho ang kanyang maamong ngiti nang seryoso siyang nagsimulang umakyat sa puno. In-fairness, alam nitong umakyat!"Kayong dalawa, mag-ingat kayo sa ibaba ha, baka tamaan kayo ng buko."Habang umaakyat si Nate ay hindi maiwasan ni Reina na pagmasdan ang galing niya. Mukhang madalas itong ginagawa ni
Sa kabilang banda.Hindi mapakali si Ax habang kaharap si Hiron."Fuck!" he cursed as he drink his beer. Nasa Tagaytay sila ngayon, sa mansion ng mga Collins. Nakatingin lang sa kaniya si Hiron na hanggang ngayon ay tapat na naglilingkod sa kaniya. Ito na lang ang natira sa Blanco Brothers na mga alalay niya mula pa sa Bogota."We need to be prepare, my lord. Baka magkaroon ng alitan sa pagitan ng Collins at Robertson kapag nalaman nilang tayo ang nagpatakas kay Reina." Paliwanag pa ni Hiron. Gaya ni Ax ay nilagok din nito ang beer na kanina pa niya hawak-hawak."I need to call Wayne, kailangan niyang mabantayan ang kapatid niya." Sabi pa ni Ax. Hindi pwedeng malaman ni Glory na ganoon ang nangyari sa contract marriage nina Gabriel at Reina. Labag sa rules ng dalawang union ang hindi sumunod sa napagkasunduan. Sa edad na bente singko ay dapat nang maikasal sina Reina at Gabriel bilang kasunduan na matagal nang napag-usapan ng council. Pero sa ginawa ni Ax ay mas naging kumplekado ang
Nagising si Reina dahil sa isang yugyog mula sa kung sino. Mabilis siyang bumangon at nagpunas ng mukha."Hmm, bakit? bakit ang aga mo yata, Melody?" naitanong niya sa dalagang tila balisa at takot na takot."Ate Maureen, kailangan nating umalis...""Ha?" medyo naalimpungatan pa yata siya sa sandaling iyon. Hindi pa nagfa-function ang utak niya."Basta, tara na. Suotin mo 'yang tsinelas mo, tara na, ako na ang bahala sa bag mo.""Teka, ano ba kasing nangyayari, Mel?""Basta ate, sumama ka sa akin, may masamang mga tao na naghahanap sa'yo sa bayan..." Nabigla si Reina sa sandaling iyon. Hindi kaya iyon ang mga tauhan ni Gabriel?Mabilis siyang tumalima sa sandaling iyon. Hawak-kamay silang lumabas sa likod-bahay saka pinuntahan ang kubo ni Natoy. Gayundin ang pagkabigla nito at mabilis na tinulungan sila."May alam akong isla, hindi ka nila hahanapin doon..." sabi pa ni Natoy. "Matutulungan mo ba kami, kuya Natoy, baka kasi mapaano si ate Maureen eh, sabi naman ni Melody.""Ako ang b
The plane sliced through the heavy, storm-laden clouds as it descended toward Ninoy Aquino International Airport in Manila.The typical hum of the jet engines was muffled by the fierce winds battering the aircraft. Inside the cabin, Gabriel sat, his back straight against the plush leather seat.His fingers drummed absently on the armrest, his eyes locked on the horizon, though he couldn’t see much in the dense blanket of rain and clouds.Beside him, Helena sat composed as ever, a stark contrast to the chaos raging outside.She adjusted her sunglasses despite the lack of sun and checked her watch, her lips set in a firm line. The storm had caught them off guard, but neither of them appeared fazed. They were both used to things beyond their control."I never expected this weather," Helena remarked calmly, though her words barely broke the icy silence in the cabin.Gabriel didn’t respond, his mind focused on their mission. His hand rested on the file of Reina’s whereabouts, a thin sheen
Dumating na nga ang araw na sinabi ni Melody kay Maureen, it was the disco festival sa barrio malapit sa bayan nila, excited nga si Melody dahil sa unang pagkakataon, may isasama na umano siyang taga-Manila, kapag kasi sa mga bayan na gaya sa Davao Oriental, sikat ka na kapag malalaman ka nilang bakasyonista ka galing sa Manila or kahit taga ibang bansa.Isang tahimik na baryo ang Davao Oriental, kilala ito sa masasayang pagtitipon gaya ng mga fiesta at festival, sa oras na iyon ay naghahanda na ang dalawa sa pinaka-magandang dalaga sa lugar, sina Melody at Maureen, para sa pinakahihintay na disco party. Nag-aayos sila sa kwarto ni Maureen that time, punong-puno ng alingasngas at tawa ang loob non lalo pa't super joker si Melody kay Maureen, mukhang nahahawa na nga ito sa dalagita.“Ate Maureen, dali na! Ayusin mo na 'yang buhok mo. Ang tagal mo magkulot!” biro ni Melody habang inaayos ang lipstick niya sa harap ng salamin.Si Maureen naman ay abala sa pag-aayos ng kanyang puting dami