The dinner was filled with laughter.
Wala man si Renz sa hapag ay hindi nila ramdam na kulang dahil sa kakulitan ni Kaizer. He also told his grandfather about the summer program he will soon attend in Harvard. "Buti at pinayagan mo," nakangiting saad ni Hector sa anak. "It's just a summer program. Wala naman pong problema kung gusto niyang sumali. He can also take extra classes if he wants." "Paano pala ang transportation? Will your Mom attend too?" Tanong naman ni Hector sa apo. "Harvard had all expenses covered na po Daddylo. And one teacher from our school will attend too. Some students from higher grade level is also attending kaya po they decided to go with me po. I know how busy you guys are.." Aminado si Zahara na sa sobrang abala ay minsan na niyang napagkakaitan ng oras ang anak niya. She wanted to give her son a better future at alam niyang siya lang din ang makakapagbigay nito. She tried to make up to the important times she can't help but miss out. Naiintindihan naman ito lahat ni Kaizer. Pero syempre, alam niyang nakakaramdam din ito ng tampo. "Ang sabi rin po ni Tito Renz ay susunod po siya once he settled all his important business matter in Spain." Napanatag ang loob ng dalawa. Renz and Hector tried their very best to fill the Father role for Kaizer. Minsan itong nagtatanong tungkol sa ama pero ang tanging isinasagot ni Zahara ay dati silang magkasintahan na naghiwalay pagkatapos ng kolehiyo. Unang umalis sa hapag si Kaizer. Agad ding sanang susunod si Zahara nang pigilan ito ni Hector para saglit na makapag-usap. Naalala niya ang text nito sa kaniya kaninang umaga. May pabor daw itong hihingin sa kaniya. Her Father was not the type to ask for favors. Kaya nanatili siya para pakinggan ang sasabihin nito. "What's the matter Dad?" "I know this is ridiculous but, what do you think of getting married? Like a business marriage. What do you say?" "Nalulugi na ba ang mga negosyo natin?" "Hindi sa ganon! I just wanted to ask your perspective." Kilala niya ang tatay niya. Sa ilang taon nilang magkasama, sapat na iyon para malaman kung may problema ba. "Just get straight to the point Dad. What's the problem? Anong pabor ba ang hihingin mo?" "Can you marry my friend's grandson?" Napatanga siya. Her Dad is a believer of marriage is a sacred thing kaya nga pinapayuhan siya nitong magpakasal lamang sa lalaking lubos na mahal at tanggap siya. Pero imbis na magalit sa ama ay pinilit niyang makinig muna bago magsalita at magbigay ng sariling opinyon. "He's a very good friend of mine. Also one of the people who stayed when I was at my lowest. I treat him as an older brother, ganoon ko siya kung ituring. Dahil na rin siguro hindi siya nawalan ng tiwala sa kakayahan ko," he sound happy while reminiscing the old times. "He passed away last year. And their company is starting to crumble. I know how important it is for him." "Then why marry his grandson? We can just help them financially. I know you're capable of that." Huminga ng malalim si Hector bago sagutin ang anak, "Marrying into a Romano is like hitting a winning ticket in the lottery. Hindi sapat ang pinansyal na tulong para makabangon sila. They need connection, a strong one. Once their family gets the honor of being married to a Romano, investors and other business opportunities na mismo ang kusang lalapit sa kanila." She gets it. Sa ilang taon na pag-aaral sa negosyo and years of handling her own businesses. Alam ni Zahara ang kalakaran rito. "So this will be a business marriage?" "Yes. One year is enough for them to stand on their own feet again. Sapat na iyon. Kung bumagsak silang muli ay wala na akong magagawa." Saglit na nag-isip si Zahara. It all makes sense. "What’s the catch? Anong makukuha ko?" "Any business you want from me." "Even the winery? The vineyard?" "Yes." Nangningning ang mga mata nito. That's where Hector started. Kaya napakahalaga nito sa kaniya at hindi niya magawang ibigay sa kahit sino sa kanyang mga anak. While Zahara was so mesmerized by this business kaya ito talaga ang gusto niyang manahin sa ama. "Is that a deal?" Hector offered his hand. "One year right? Then I'll get the vineyard?" "Yes. One year in the Philippines. Then everything's settled. I will transfer the ownership to your name—" "Did you just say Philippines?" Ulit ni Zahara. Tama ba siya ng narinig? "That's where my friend's business is. Nandoon din ang lalaking ipapakasal ko sa'yo." "But I don't want to go there—" "Is this because of your ex? Hindi ko lang inoopen ang topic na ito pero tama nga ang hinala ko. You don't like going back there." "It's just the memories. It's too much. Iyong mga pinagdaanan kong paghihirap. Parang lang ang hirap lingunin kung saan ako nanggaling." "You won't be alone the whole time Zee." His Dad held her hand. "I'm here, Renz and also Kaizer. Nandito lang kami. Hindi rin naman kita hahayaang umuwi roon ng mag-isa. I'll order my butler to go with you." "Your butler? You mean Sevi?" Her Father Hector is not just a businessman. He also have a royal blood. Their grandmother was a princess who abdicated the throne for the sake of true love. Kaya kahit papaano ay dugong maharlika rin na nananalaytay kay Zahara at sa kanyang anak. They are indeed royalties. "So, is our deal closed?" "Deal." Napangiti si Hector at marahang ginulo ang buhok ng anak. "That's my girl. You don't know how proud and happy I am. Mas lalo na si Coreen. Proud na proud 'yon sa'yo." Zahara's main reason in doing this favor was not just to get the dream business she wanted. Paraan niya na rin ito para magpasalamat sa kanyang ama. She was so lost back then. Hindi niya alam kung paano mag-uumpisa at kung saan pupulutin ang sarili niya. It was her way of saying thank you. And expressing her love to her Father. Hector was indeed the best Dad she could ask for."Kaizer?" Katok ni Zahara sa pintuan ng silid nito.It took a few moments before her son opened the door."Yes Mama?""Can I come in? I wanted to talk to you about something." Pakiusap niya.Tumango ito at marahang ibinuka ang pintuan, "Okay, come in Mama."Pagpasok ay doon niya lang napagtanto kung bakit natagalan ito sa pagbukas ng pintuan. He was busy rummaging his closet. Mukhang naghahanap ito ng mga damit na dadalhin para sa kanyang pag-alis papuntang Harvard.Zahara can't help herself but to smile."Is there something wrong Mama?" Nag-aalalang tanong ni Kaizer.She sat on the edge of the bed while watching her son look around his closet. "I just wanted to give you a heads up about something," natigil sa pagkilos si Kaizer. He pulled a chair and sat across from his Mother. "Yes?""I'm getting married. But first before you say anything negative or before you oppose, can you listen to Mama first?"Bubuka na sana ang bibig nito nang pigilan siya ni Zahara. He nod and quietly sat
MARRYING MY BILLIONAIRE EX-BOYFRIENDChapter 006“My lady? Are you alright?” Sevi was worried.Nakayukom lamang ang kamao ni Zahara habang nakatanaw sa malayo. Kung nasaan si Arkhon. He was smiling from ear to ear as the kids welcome him with full of joy.“Do you know him? Is he a friend? But base on you expression, perhaps an enemy?”Zahara snapped. She tried her best to calm herself. Ilang beses siyang huminga ng malalim bago ngumiti at umiling.“J-Just someone I know from school..”Hindi niya maialis ang kanyang mga mata sa kanila.“Sevi kindly prepare all the donations as soon as possible.” sumandal siya sa upuan.“Yes my lady.”“And check something for me. Investigate how the orphanage was doing these past few years. Please don’t miss any details.”The butler handed her a bottle of water. Malugod niya itong tinanggap at ininom para kumalma. Hindi pa rin niya maalis ang mga mata sa kanila. She didn’t expect to see him this soon. And it was a mystery on why he’s here in the orphan
The day of the meeting arrived. Hindi na nag-abala pang mag research si Zahara tungkol sa pamilyang ipinagkasundo sa kanya.Her Dad gave her infos about them. Wala namang espesyal o nakakapanabik sa kanila.The son of Hector’s friend died recently. At nalulong naman sa labis na sugal ang asawa nito na lalong nagpahirap sa kanilang pinansyal na kalagayan. The husband was thriving to make their company stay intact. Pero dahil na rin siguro sa stress ay hindi na nito kinaya at pumanaw na lamang.Nang makarating sa hotel ay dumiretso na siya sa restaurant kung saan siya makikipag kita. She was at the door when she scanned the area. Looking for them.“I see them my lady.” Sevi announced, pointing somewhere. Sinundan niya ito ng tingin.Pakiramdam ni Zahara ay binuhusan siya ng malamig na tubig sa nakita. Oo naisip niya ang mga posibilidad na ang tinutukoy na pamilya ng kanyang ama. But she didn’t think much, she didn’t do her research. Because she knows how successful they are.“My lady, i
"Miss Sarmiento? Bakit ngayon ka lang nagpasa?" Bahid ang inis at pagkadismaya sa boses ng propesorsor."Pasensya na po sir. Kinapos po kasi ako sa pera pambili ng materyales para sa project. Kakakuha ko lang po ng sweldo ko kahapon kaya ngayon lang po ako nakapag pasa.""Pasalamat ka at scholar ka ng paaralang ito. I'll take this into consideration. But this will be the last time. Unfair naman kasi sa ibang mga estudyante na on time nagpapasa ng requirements and projects nila.""Opo, pasensya na po talaga."Zahara felt ashamed. Nakakahiya na lagi nalang ganito kapag kinakapos siya sa pera. Oo libre ang pag-aaral niya pero sa mahal ng gastusin at pambaon pa niya ay talaga kulang ang sweldong kinikita niya sa pag raket sa karinderya.Hindi siya humihingi ng pera sa mga madreng kumupkop sa kanya. Masyado na siyang nahihiya sa mga tulong na nabigay nila.Kaya nang kailangan ng tao sa karinderya malapit sa kanilang paaralan ay hindi na siya nagdalawang isip na mamasukan para doon kunin a
Ilang araw na ang nakalipas simula ng manatili si Holly sa condo ni Arkhon. Mabait naman ito, tahimik rin. Iyon ang napansin ni Zahara.Kinakamusta niya rin si Arkhon at ang tanging sagot nito ay ayos lang. Pero sa hindi malamang dahilan ay iba ang pakiramdam niya. Parang may mali. Parang may hindi sinasabi si Arkhon sa kaniya.She got busy because of all the deadlines she needed to meet. Maging si Arkhon ay naging abala rin kaya hindi na rin siya pinilit at kinulit pa ito na magkita sila. Kahit siya mismo ay wala na ring oras sa sarili niya."Kamusta ka na?" Hindi niya napigilang tawagan ito."Ayos lang.""Kumain ka na ba? Gusto mong ipagluto kita—""I'm sorry. I'm really busy right now."Bago pa man siya muling makapagsalita ay ibinaba na ni Arkhon ang tawag.He seemed distant. It bothers her. Iniisip nalang niya na masyado sigurong natambakan ang nobyo niya ng school activities at projects kaya kahit ang simpleng updates lang nito ay nagkukulang na.Zahara drowned herself by bein
Bumaba ang mga mata ni Zahara sa kanyang tiyan. She's really pregnant.Nakalabas na rin siya ng ospital. She finally accepted the new life ahead of her. Her Dad, brother and the little blessing inside her tummy.Pagkalabas ng ospital ay dapat lilipad na sila kaagad pabalik ng Italy. Pero nakiusap siya sa mga ito na bigyan siya ng pagkakataong mabisita man lang ang mga madreng kumupkop sa kanya. Hindi siya magpapakita pero tatanaw lamang siya sa malayo.Sinabihan siya ng ama na lumapit at maayos na magpaalam pero ayaw niya. Nahihiya raw siya dahil sa dami ng mga naitulong nito ay wala man lang siyang naibalik. Ang malala pa ay nabuntis pa siya bago makapagtapos ng pag-aaral.Hector and Renz asked her about the baby's father pero mas pinili niyang huwag na itong isiwalat. She wanted to get away from him. Sagad sagarang panloloko at pamamahiya na ang nakuha niya mula rito.Sapat na iyon para maging dahilan ng pag-alis niya.She didn't have any friends which made it more easier for her to
The day of the meeting arrived. Hindi na nag-abala pang mag research si Zahara tungkol sa pamilyang ipinagkasundo sa kanya.Her Dad gave her infos about them. Wala namang espesyal o nakakapanabik sa kanila.The son of Hector’s friend died recently. At nalulong naman sa labis na sugal ang asawa nito na lalong nagpahirap sa kanilang pinansyal na kalagayan. The husband was thriving to make their company stay intact. Pero dahil na rin siguro sa stress ay hindi na nito kinaya at pumanaw na lamang.Nang makarating sa hotel ay dumiretso na siya sa restaurant kung saan siya makikipag kita. She was at the door when she scanned the area. Looking for them.“I see them my lady.” Sevi announced, pointing somewhere. Sinundan niya ito ng tingin.Pakiramdam ni Zahara ay binuhusan siya ng malamig na tubig sa nakita. Oo naisip niya ang mga posibilidad na ang tinutukoy na pamilya ng kanyang ama. But she didn’t think much, she didn’t do her research. Because she knows how successful they are.“My lady, i
MARRYING MY BILLIONAIRE EX-BOYFRIENDChapter 006“My lady? Are you alright?” Sevi was worried.Nakayukom lamang ang kamao ni Zahara habang nakatanaw sa malayo. Kung nasaan si Arkhon. He was smiling from ear to ear as the kids welcome him with full of joy.“Do you know him? Is he a friend? But base on you expression, perhaps an enemy?”Zahara snapped. She tried her best to calm herself. Ilang beses siyang huminga ng malalim bago ngumiti at umiling.“J-Just someone I know from school..”Hindi niya maialis ang kanyang mga mata sa kanila.“Sevi kindly prepare all the donations as soon as possible.” sumandal siya sa upuan.“Yes my lady.”“And check something for me. Investigate how the orphanage was doing these past few years. Please don’t miss any details.”The butler handed her a bottle of water. Malugod niya itong tinanggap at ininom para kumalma. Hindi pa rin niya maalis ang mga mata sa kanila. She didn’t expect to see him this soon. And it was a mystery on why he’s here in the orphan
"Kaizer?" Katok ni Zahara sa pintuan ng silid nito.It took a few moments before her son opened the door."Yes Mama?""Can I come in? I wanted to talk to you about something." Pakiusap niya.Tumango ito at marahang ibinuka ang pintuan, "Okay, come in Mama."Pagpasok ay doon niya lang napagtanto kung bakit natagalan ito sa pagbukas ng pintuan. He was busy rummaging his closet. Mukhang naghahanap ito ng mga damit na dadalhin para sa kanyang pag-alis papuntang Harvard.Zahara can't help herself but to smile."Is there something wrong Mama?" Nag-aalalang tanong ni Kaizer.She sat on the edge of the bed while watching her son look around his closet. "I just wanted to give you a heads up about something," natigil sa pagkilos si Kaizer. He pulled a chair and sat across from his Mother. "Yes?""I'm getting married. But first before you say anything negative or before you oppose, can you listen to Mama first?"Bubuka na sana ang bibig nito nang pigilan siya ni Zahara. He nod and quietly sat
The dinner was filled with laughter.Wala man si Renz sa hapag ay hindi nila ramdam na kulang dahil sa kakulitan ni Kaizer. He also told his grandfather about the summer program he will soon attend in Harvard."Buti at pinayagan mo," nakangiting saad ni Hector sa anak."It's just a summer program. Wala naman pong problema kung gusto niyang sumali. He can also take extra classes if he wants.""Paano pala ang transportation? Will your Mom attend too?" Tanong naman ni Hector sa apo."Harvard had all expenses covered na po Daddylo. And one teacher from our school will attend too. Some students from higher grade level is also attending kaya po they decided to go with me po. I know how busy you guys are.."Aminado si Zahara na sa sobrang abala ay minsan na niyang napagkakaitan ng oras ang anak niya. She wanted to give her son a better future at alam niyang siya lang din ang makakapagbigay nito.She tried to make up to the important times she can't help but miss out. Naiintindihan naman ito
Bumaba ang mga mata ni Zahara sa kanyang tiyan. She's really pregnant.Nakalabas na rin siya ng ospital. She finally accepted the new life ahead of her. Her Dad, brother and the little blessing inside her tummy.Pagkalabas ng ospital ay dapat lilipad na sila kaagad pabalik ng Italy. Pero nakiusap siya sa mga ito na bigyan siya ng pagkakataong mabisita man lang ang mga madreng kumupkop sa kanya. Hindi siya magpapakita pero tatanaw lamang siya sa malayo.Sinabihan siya ng ama na lumapit at maayos na magpaalam pero ayaw niya. Nahihiya raw siya dahil sa dami ng mga naitulong nito ay wala man lang siyang naibalik. Ang malala pa ay nabuntis pa siya bago makapagtapos ng pag-aaral.Hector and Renz asked her about the baby's father pero mas pinili niyang huwag na itong isiwalat. She wanted to get away from him. Sagad sagarang panloloko at pamamahiya na ang nakuha niya mula rito.Sapat na iyon para maging dahilan ng pag-alis niya.She didn't have any friends which made it more easier for her to
Ilang araw na ang nakalipas simula ng manatili si Holly sa condo ni Arkhon. Mabait naman ito, tahimik rin. Iyon ang napansin ni Zahara.Kinakamusta niya rin si Arkhon at ang tanging sagot nito ay ayos lang. Pero sa hindi malamang dahilan ay iba ang pakiramdam niya. Parang may mali. Parang may hindi sinasabi si Arkhon sa kaniya.She got busy because of all the deadlines she needed to meet. Maging si Arkhon ay naging abala rin kaya hindi na rin siya pinilit at kinulit pa ito na magkita sila. Kahit siya mismo ay wala na ring oras sa sarili niya."Kamusta ka na?" Hindi niya napigilang tawagan ito."Ayos lang.""Kumain ka na ba? Gusto mong ipagluto kita—""I'm sorry. I'm really busy right now."Bago pa man siya muling makapagsalita ay ibinaba na ni Arkhon ang tawag.He seemed distant. It bothers her. Iniisip nalang niya na masyado sigurong natambakan ang nobyo niya ng school activities at projects kaya kahit ang simpleng updates lang nito ay nagkukulang na.Zahara drowned herself by bein
"Miss Sarmiento? Bakit ngayon ka lang nagpasa?" Bahid ang inis at pagkadismaya sa boses ng propesorsor."Pasensya na po sir. Kinapos po kasi ako sa pera pambili ng materyales para sa project. Kakakuha ko lang po ng sweldo ko kahapon kaya ngayon lang po ako nakapag pasa.""Pasalamat ka at scholar ka ng paaralang ito. I'll take this into consideration. But this will be the last time. Unfair naman kasi sa ibang mga estudyante na on time nagpapasa ng requirements and projects nila.""Opo, pasensya na po talaga."Zahara felt ashamed. Nakakahiya na lagi nalang ganito kapag kinakapos siya sa pera. Oo libre ang pag-aaral niya pero sa mahal ng gastusin at pambaon pa niya ay talaga kulang ang sweldong kinikita niya sa pag raket sa karinderya.Hindi siya humihingi ng pera sa mga madreng kumupkop sa kanya. Masyado na siyang nahihiya sa mga tulong na nabigay nila.Kaya nang kailangan ng tao sa karinderya malapit sa kanilang paaralan ay hindi na siya nagdalawang isip na mamasukan para doon kunin a