The day of the meeting arrived. Hindi na nag-abala pang mag research si Zahara tungkol sa pamilyang ipinagkasundo sa kanya.
Her Dad gave her infos about them. Wala namang espesyal o nakakapanabik sa kanila. The son of Hector’s friend died recently. At nalulong naman sa labis na sugal ang asawa nito na lalong nagpahirap sa kanilang pinansyal na kalagayan. The husband was thriving to make their company stay intact. Pero dahil na rin siguro sa stress ay hindi na nito kinaya at pumanaw na lamang. Nang makarating sa hotel ay dumiretso na siya sa restaurant kung saan siya makikipag kita. She was at the door when she scanned the area. Looking for them. “I see them my lady.” Sevi announced, pointing somewhere. Sinundan niya ito ng tingin. Pakiramdam ni Zahara ay binuhusan siya ng malamig na tubig sa nakita. Oo naisip niya ang mga posibilidad na ang tinutukoy na pamilya ng kanyang ama. But she didn’t think much, she didn’t do her research. Because she knows how successful they are. “My lady, isn’t that the man we saw at the orphanage?” Sevi asked. Masyadong malayo ang pwesto nila kaya hindi agad sila nakita. Nanatili si Zahara sa kanyang kinatatayuan. Sevi was waiting for her to say or do something. Hindi siya tanga para hindi mapagtanto kung sino ang lalaking ito. Definitely someone important from her past. Zahara’s eyes stayed at them. Pinapanood ang kanilang bawat kilos. She felt Sevi’s hand on her shoulder. “We can still leave my lady. Lord Hector won’t mind if you back out. He will understand once you explain everything to him.” Napalunok siya. She already agreed. Nakapagbitaw na siya ng pangako. Her Father will lose face. Not only to them but to other people too. “Let’s go. Harapin na natin sila. The sooner we meet them, the sooner we can finish off this deal,” hahakbang na sana siya nang lingunin niyang muli si Sevi. “Will you stay on the same table with us?” “Yes, of course.” “Thank you.” The two made their way towards their table. When they arrived, Sevi cleared his throat. The three people turned their heads. And as soon as they saw Zahara, shock was clearly evident from their faces with their mouths wide open. “Hi, I’m Zahara Coreen Romano. It’s a pleasure to meet you.” Isang pekeng ngiti ang pinakawalan niya. “Z-Zee..” Nagpintig ang kanyang pandinig. It’s been years since she heard his voice, since he called her that. It was strange and familiar at the same time. Naiilang man ay pinilit niyang salubungin ang tingin ni Arkhon. He looked shock, mortified and desperate. “It’s nice seeing you again, Arkhon.” Muntik pa siyang pumiyok dahil sa paninikip ng kanyang paghinga. Arkhon’s eyes went on the man on her side. “H-How..I thought you were dead..” his voice was trembling. “I almost did,” her eyes went to his Mother and to his sister who’s as shock as him. “Should we take our seat first? No catch ups needed, we are mainly here to discuss your deal with my Dad.” They all sat and settled on their seats. Hindi nawala ang titig ni Arkhon sa kaniya. She felt uncomfortable but she didn’t show it on her face. Sevi ordered her a fruit shake to calm her down and little bit. “Is this a joke?” Corazon, Arkhon’s mother blurted out. Tila di makapaniwala sa sitwasyon. “How can a poor orphan girl be a part of the richest family in europe? Are you their maid? Ayaw ba ng anak ni Hector makipag kasundo—” “Does my lady look like a maid to you?” putol ni Sevi sa kanya. Zahara took a sharp breath. Tinapik nito ang kamay ni Sevi, signaling him to stop. “Sorry but I’m no longer an orphan. Do I really have to prove my worth to you? First of all, it was your family who approached my Dad first. Kayo ang may kailangan ng tulong.” Nakita niya ang labis na kahihiyan sa mukha ni Corazon. “I don’t need to prove myself to any of you. Sino ba kayo sa akala niyo? Baka nakakalimutan niyo, you’re on the verge of bankruptcy.” Napansin ni Zahara na sa kanya pa rin nakapako ang mga mata ni Arkhon. She glanced at him. Napayukom ang kanyang kamao dahil sa sobrang pagkairita sa dating nobyo. “What?” “This feels like a dream.” “Arkhon!” His mother snapped at him. “Don’t tell me we will push through this wedding? Nahihibang ka na ba? This woman—” “No foul words against my lady.” Putol muli ni Sevi sa ginang. “Any negative words against us. Your heads will be the payment.” She looked horrified. Alam nila ang estado ng mga Romano sa europa. They rich, influential and powerful. Pero nagpatuloy pa rin si Corazon sa pagsasalita. “Didn’t Hector tell us that she already have a kid? Ano ito? Papatol ka sa may anak?” Tinapunan pa nito ng masamang tingin si Zahara. Zahara laughed. “Y-You have a kid?” Hindi makapaniwalang tanong ni Arkhon sa kanya. “So?” “Mom, we can’t decline this. Mahihirapan tayo,” Ariane said, ang nakababatang kapatid ni Arkhon. “Kuya said we won’t make it until the end of the year. That he will force us to work to help with him. Saakin ayos lang, pero ikaw? Cam you work?” “Why would I? Your Dad never let me lift a finger when he was alive. Bakit ako magtatrabaho?” Hindi na nakatiis si Zahara at kinatok ang lamesa sa harapan para kunin ang kanilang atensyon. “Hey, I’ll give you guys few more days to think about this. Pakibilisan lang dahil marami pa akong gagawin. I’m a busy person.” She stood up. “Wait Zee, can we still talk?” “Arkhon!” His Mom tried to stop him. Tinapunan ni Arkhon ng masamang tingin ang ina. Napairap na lamang ang ginang. “Of course.” Kinuha niya ang kanyang wallet. She took a calling card and gave it to him. It was Sevi’s. “You can contact him if you want to schedule a meeting with me.” “Can’t I just have your number?” “Hindi ko pa kabisado ang number ko.” Nakita niya ang bahagyang pag ngiwi ni Sevi. Pasimple niya itong siniko. “We need to leave my lady. We still have some appointments and errands to do.” Hindi na siya nag-abalang magpaalam pa at agad na umalis. She even heard Arkhon and his family arguing as she left. Hindi niya maiwasang mapangiti. They are now far from the family she once knew. Malayong malayo sa sopistikado at eleganteng La Palma na naaalala niya. Now they look stressed and tired. Halata sa kanilang mga mukha ang matinding pagbabagong nararanasan nila. Is it karma? ‘I guess so.’ “What should we do now my lady?” Sevi asked as he drive. Pauwi na sila ngayon sa bahay na kanilang tinutuluyan. “I’ll talk to Dad. And do me a favor, investigate everything about them.” “As you wish.”"Miss Sarmiento? Bakit ngayon ka lang nagpasa?" Bahid ang inis at pagkadismaya sa boses ng propesorsor."Pasensya na po sir. Kinapos po kasi ako sa pera pambili ng materyales para sa project. Kakakuha ko lang po ng sweldo ko kahapon kaya ngayon lang po ako nakapag pasa.""Pasalamat ka at scholar ka ng paaralang ito. I'll take this into consideration. But this will be the last time. Unfair naman kasi sa ibang mga estudyante na on time nagpapasa ng requirements and projects nila.""Opo, pasensya na po talaga."Zahara felt ashamed. Nakakahiya na lagi nalang ganito kapag kinakapos siya sa pera. Oo libre ang pag-aaral niya pero sa mahal ng gastusin at pambaon pa niya ay talaga kulang ang sweldong kinikita niya sa pag raket sa karinderya.Hindi siya humihingi ng pera sa mga madreng kumupkop sa kanya. Masyado na siyang nahihiya sa mga tulong na nabigay nila.Kaya nang kailangan ng tao sa karinderya malapit sa kanilang paaralan ay hindi na siya nagdalawang isip na mamasukan para doon kunin a
Ilang araw na ang nakalipas simula ng manatili si Holly sa condo ni Arkhon. Mabait naman ito, tahimik rin. Iyon ang napansin ni Zahara.Kinakamusta niya rin si Arkhon at ang tanging sagot nito ay ayos lang. Pero sa hindi malamang dahilan ay iba ang pakiramdam niya. Parang may mali. Parang may hindi sinasabi si Arkhon sa kaniya.She got busy because of all the deadlines she needed to meet. Maging si Arkhon ay naging abala rin kaya hindi na rin siya pinilit at kinulit pa ito na magkita sila. Kahit siya mismo ay wala na ring oras sa sarili niya."Kamusta ka na?" Hindi niya napigilang tawagan ito."Ayos lang.""Kumain ka na ba? Gusto mong ipagluto kita—""I'm sorry. I'm really busy right now."Bago pa man siya muling makapagsalita ay ibinaba na ni Arkhon ang tawag.He seemed distant. It bothers her. Iniisip nalang niya na masyado sigurong natambakan ang nobyo niya ng school activities at projects kaya kahit ang simpleng updates lang nito ay nagkukulang na.Zahara drowned herself by bein
Bumaba ang mga mata ni Zahara sa kanyang tiyan. She's really pregnant.Nakalabas na rin siya ng ospital. She finally accepted the new life ahead of her. Her Dad, brother and the little blessing inside her tummy.Pagkalabas ng ospital ay dapat lilipad na sila kaagad pabalik ng Italy. Pero nakiusap siya sa mga ito na bigyan siya ng pagkakataong mabisita man lang ang mga madreng kumupkop sa kanya. Hindi siya magpapakita pero tatanaw lamang siya sa malayo.Sinabihan siya ng ama na lumapit at maayos na magpaalam pero ayaw niya. Nahihiya raw siya dahil sa dami ng mga naitulong nito ay wala man lang siyang naibalik. Ang malala pa ay nabuntis pa siya bago makapagtapos ng pag-aaral.Hector and Renz asked her about the baby's father pero mas pinili niyang huwag na itong isiwalat. She wanted to get away from him. Sagad sagarang panloloko at pamamahiya na ang nakuha niya mula rito.Sapat na iyon para maging dahilan ng pag-alis niya.She didn't have any friends which made it more easier for her to
The dinner was filled with laughter.Wala man si Renz sa hapag ay hindi nila ramdam na kulang dahil sa kakulitan ni Kaizer. He also told his grandfather about the summer program he will soon attend in Harvard."Buti at pinayagan mo," nakangiting saad ni Hector sa anak."It's just a summer program. Wala naman pong problema kung gusto niyang sumali. He can also take extra classes if he wants.""Paano pala ang transportation? Will your Mom attend too?" Tanong naman ni Hector sa apo."Harvard had all expenses covered na po Daddylo. And one teacher from our school will attend too. Some students from higher grade level is also attending kaya po they decided to go with me po. I know how busy you guys are.."Aminado si Zahara na sa sobrang abala ay minsan na niyang napagkakaitan ng oras ang anak niya. She wanted to give her son a better future at alam niyang siya lang din ang makakapagbigay nito.She tried to make up to the important times she can't help but miss out. Naiintindihan naman ito
"Kaizer?" Katok ni Zahara sa pintuan ng silid nito.It took a few moments before her son opened the door."Yes Mama?""Can I come in? I wanted to talk to you about something." Pakiusap niya.Tumango ito at marahang ibinuka ang pintuan, "Okay, come in Mama."Pagpasok ay doon niya lang napagtanto kung bakit natagalan ito sa pagbukas ng pintuan. He was busy rummaging his closet. Mukhang naghahanap ito ng mga damit na dadalhin para sa kanyang pag-alis papuntang Harvard.Zahara can't help herself but to smile."Is there something wrong Mama?" Nag-aalalang tanong ni Kaizer.She sat on the edge of the bed while watching her son look around his closet. "I just wanted to give you a heads up about something," natigil sa pagkilos si Kaizer. He pulled a chair and sat across from his Mother. "Yes?""I'm getting married. But first before you say anything negative or before you oppose, can you listen to Mama first?"Bubuka na sana ang bibig nito nang pigilan siya ni Zahara. He nod and quietly sat
MARRYING MY BILLIONAIRE EX-BOYFRIENDChapter 006“My lady? Are you alright?” Sevi was worried.Nakayukom lamang ang kamao ni Zahara habang nakatanaw sa malayo. Kung nasaan si Arkhon. He was smiling from ear to ear as the kids welcome him with full of joy.“Do you know him? Is he a friend? But base on you expression, perhaps an enemy?”Zahara snapped. She tried her best to calm herself. Ilang beses siyang huminga ng malalim bago ngumiti at umiling.“J-Just someone I know from school..”Hindi niya maialis ang kanyang mga mata sa kanila.“Sevi kindly prepare all the donations as soon as possible.” sumandal siya sa upuan.“Yes my lady.”“And check something for me. Investigate how the orphanage was doing these past few years. Please don’t miss any details.”The butler handed her a bottle of water. Malugod niya itong tinanggap at ininom para kumalma. Hindi pa rin niya maalis ang mga mata sa kanila. She didn’t expect to see him this soon. And it was a mystery on why he’s here in the orphan
The day of the meeting arrived. Hindi na nag-abala pang mag research si Zahara tungkol sa pamilyang ipinagkasundo sa kanya.Her Dad gave her infos about them. Wala namang espesyal o nakakapanabik sa kanila.The son of Hector’s friend died recently. At nalulong naman sa labis na sugal ang asawa nito na lalong nagpahirap sa kanilang pinansyal na kalagayan. The husband was thriving to make their company stay intact. Pero dahil na rin siguro sa stress ay hindi na nito kinaya at pumanaw na lamang.Nang makarating sa hotel ay dumiretso na siya sa restaurant kung saan siya makikipag kita. She was at the door when she scanned the area. Looking for them.“I see them my lady.” Sevi announced, pointing somewhere. Sinundan niya ito ng tingin.Pakiramdam ni Zahara ay binuhusan siya ng malamig na tubig sa nakita. Oo naisip niya ang mga posibilidad na ang tinutukoy na pamilya ng kanyang ama. But she didn’t think much, she didn’t do her research. Because she knows how successful they are.“My lady, i
MARRYING MY BILLIONAIRE EX-BOYFRIENDChapter 006“My lady? Are you alright?” Sevi was worried.Nakayukom lamang ang kamao ni Zahara habang nakatanaw sa malayo. Kung nasaan si Arkhon. He was smiling from ear to ear as the kids welcome him with full of joy.“Do you know him? Is he a friend? But base on you expression, perhaps an enemy?”Zahara snapped. She tried her best to calm herself. Ilang beses siyang huminga ng malalim bago ngumiti at umiling.“J-Just someone I know from school..”Hindi niya maialis ang kanyang mga mata sa kanila.“Sevi kindly prepare all the donations as soon as possible.” sumandal siya sa upuan.“Yes my lady.”“And check something for me. Investigate how the orphanage was doing these past few years. Please don’t miss any details.”The butler handed her a bottle of water. Malugod niya itong tinanggap at ininom para kumalma. Hindi pa rin niya maalis ang mga mata sa kanila. She didn’t expect to see him this soon. And it was a mystery on why he’s here in the orphan
"Kaizer?" Katok ni Zahara sa pintuan ng silid nito.It took a few moments before her son opened the door."Yes Mama?""Can I come in? I wanted to talk to you about something." Pakiusap niya.Tumango ito at marahang ibinuka ang pintuan, "Okay, come in Mama."Pagpasok ay doon niya lang napagtanto kung bakit natagalan ito sa pagbukas ng pintuan. He was busy rummaging his closet. Mukhang naghahanap ito ng mga damit na dadalhin para sa kanyang pag-alis papuntang Harvard.Zahara can't help herself but to smile."Is there something wrong Mama?" Nag-aalalang tanong ni Kaizer.She sat on the edge of the bed while watching her son look around his closet. "I just wanted to give you a heads up about something," natigil sa pagkilos si Kaizer. He pulled a chair and sat across from his Mother. "Yes?""I'm getting married. But first before you say anything negative or before you oppose, can you listen to Mama first?"Bubuka na sana ang bibig nito nang pigilan siya ni Zahara. He nod and quietly sat
The dinner was filled with laughter.Wala man si Renz sa hapag ay hindi nila ramdam na kulang dahil sa kakulitan ni Kaizer. He also told his grandfather about the summer program he will soon attend in Harvard."Buti at pinayagan mo," nakangiting saad ni Hector sa anak."It's just a summer program. Wala naman pong problema kung gusto niyang sumali. He can also take extra classes if he wants.""Paano pala ang transportation? Will your Mom attend too?" Tanong naman ni Hector sa apo."Harvard had all expenses covered na po Daddylo. And one teacher from our school will attend too. Some students from higher grade level is also attending kaya po they decided to go with me po. I know how busy you guys are.."Aminado si Zahara na sa sobrang abala ay minsan na niyang napagkakaitan ng oras ang anak niya. She wanted to give her son a better future at alam niyang siya lang din ang makakapagbigay nito.She tried to make up to the important times she can't help but miss out. Naiintindihan naman ito
Bumaba ang mga mata ni Zahara sa kanyang tiyan. She's really pregnant.Nakalabas na rin siya ng ospital. She finally accepted the new life ahead of her. Her Dad, brother and the little blessing inside her tummy.Pagkalabas ng ospital ay dapat lilipad na sila kaagad pabalik ng Italy. Pero nakiusap siya sa mga ito na bigyan siya ng pagkakataong mabisita man lang ang mga madreng kumupkop sa kanya. Hindi siya magpapakita pero tatanaw lamang siya sa malayo.Sinabihan siya ng ama na lumapit at maayos na magpaalam pero ayaw niya. Nahihiya raw siya dahil sa dami ng mga naitulong nito ay wala man lang siyang naibalik. Ang malala pa ay nabuntis pa siya bago makapagtapos ng pag-aaral.Hector and Renz asked her about the baby's father pero mas pinili niyang huwag na itong isiwalat. She wanted to get away from him. Sagad sagarang panloloko at pamamahiya na ang nakuha niya mula rito.Sapat na iyon para maging dahilan ng pag-alis niya.She didn't have any friends which made it more easier for her to
Ilang araw na ang nakalipas simula ng manatili si Holly sa condo ni Arkhon. Mabait naman ito, tahimik rin. Iyon ang napansin ni Zahara.Kinakamusta niya rin si Arkhon at ang tanging sagot nito ay ayos lang. Pero sa hindi malamang dahilan ay iba ang pakiramdam niya. Parang may mali. Parang may hindi sinasabi si Arkhon sa kaniya.She got busy because of all the deadlines she needed to meet. Maging si Arkhon ay naging abala rin kaya hindi na rin siya pinilit at kinulit pa ito na magkita sila. Kahit siya mismo ay wala na ring oras sa sarili niya."Kamusta ka na?" Hindi niya napigilang tawagan ito."Ayos lang.""Kumain ka na ba? Gusto mong ipagluto kita—""I'm sorry. I'm really busy right now."Bago pa man siya muling makapagsalita ay ibinaba na ni Arkhon ang tawag.He seemed distant. It bothers her. Iniisip nalang niya na masyado sigurong natambakan ang nobyo niya ng school activities at projects kaya kahit ang simpleng updates lang nito ay nagkukulang na.Zahara drowned herself by bein
"Miss Sarmiento? Bakit ngayon ka lang nagpasa?" Bahid ang inis at pagkadismaya sa boses ng propesorsor."Pasensya na po sir. Kinapos po kasi ako sa pera pambili ng materyales para sa project. Kakakuha ko lang po ng sweldo ko kahapon kaya ngayon lang po ako nakapag pasa.""Pasalamat ka at scholar ka ng paaralang ito. I'll take this into consideration. But this will be the last time. Unfair naman kasi sa ibang mga estudyante na on time nagpapasa ng requirements and projects nila.""Opo, pasensya na po talaga."Zahara felt ashamed. Nakakahiya na lagi nalang ganito kapag kinakapos siya sa pera. Oo libre ang pag-aaral niya pero sa mahal ng gastusin at pambaon pa niya ay talaga kulang ang sweldong kinikita niya sa pag raket sa karinderya.Hindi siya humihingi ng pera sa mga madreng kumupkop sa kanya. Masyado na siyang nahihiya sa mga tulong na nabigay nila.Kaya nang kailangan ng tao sa karinderya malapit sa kanilang paaralan ay hindi na siya nagdalawang isip na mamasukan para doon kunin a