Home / Romance / Marrying A Probinsyano? / Preview - Bankrupt

Share

Marrying A Probinsyano?
Marrying A Probinsyano?
Author: cas_airen

Preview - Bankrupt

Author: cas_airen
last update Huling Na-update: 2022-02-01 12:59:07

Sebastian's POV

"Who is she?" Tanong ko sa kaibigan kong bartender habang hawak-hawak ang iniinom kong alcohol.

It's not new for me to see a woman dancing seductively, especially since I've been to a few bars many times, but I can't help but notice the woman in the center. I'm not sure why I can't take my eyes off of her.

"Sino diyan?" Tanong nito.

"'Yung naka pula," sambit ko.

Sumasayaw ito na para bang wala itong pakealam sa paligid niya. Uminom ako ng wine habang hinihintay ang sagot niya.

"I don't know. Ngayon ko lang siya nakita. Type mo? Bago 'yan ah. Kailan ka pa nagkainteres sa babaeng nakita mo rito sa bar?" Tanong nito sabay iling. 

"Sa tingin mo kung ganyan kumilos may boyfriend?" Tanong ko habang nakatitig pa rin sa babaeng iyon.

She's hot. Hindi ko maiwasang mapatitig sa kanya. Para siyang nang-aakit sa sayaw niya. At aminin ko, isa ako sa naaakit niya. Maraming nakatingin sa kanya, at isa na ako roon.

"Woah! Type mo nga?" Natatawang sambit niya. 

Nilagok ko ang ang laman ng baso ko bago tumayo. Inilapag ko ang baso sa counter. Lalapit na sana ako, ngunit natigilan ako nang may lumapit na lalake sa kanya. 

Hindi ko natuloy ang paglapit dahil doon. Tsk! Mukhang mali ang hinala ko, mukhang may boyfriend siya. Hindi ko gaanong nakita ang mukha ng lalake, pero ang mukha ng babae ay kitang kita ko dahil sa pagtitig ko sa kanya kanina pa.

Ang malas naman. Minsan na nga lang ako magkainteres. Kumuha ako ng maiinom sa sumaang waiter at walang pagdadalawang isip na nilagok iyon. Ang init.

***

"Okay, Pa. Fine, magpapakasal na ako," sambit ko nang hindi tumitingin sa kanila.

I don't believe in love, but I don't know why I want to feel it. I know it's sounds cheesy, pero gusto kong maramdaman ang pagmamahal ng isang babae, ang mahalin ako, hindi dahil sa mayaman ako, kung hindi dahil ako 'to.

Madami ng babae ang lumapit at sinabing gusto nila ako, but in the end malalaman ko na lang na gusto lang nila ako dahil mayaman ako, kung hindi naman ang yaman ko ang habol, ang katawan ko naman, at ayoko nang ganon. 

Ayoko sa panandalian. Wala ako sa time na makipaglaro sa apoy.

Nakakatawa lang na babae na ngayon ang naghahabol para maikama.

That's the reason I want to do this. I am the CEO of our company. My older brother had his own company in abroad, while my younger sister is still studying, but she said that she doesn't like the company, shempre, sa akin mapupunta ang companya.

I can also make my own company, but this is what my dad wants. He wanted to spend his time with my mom.

Nag-aral ako sa probinsiya ni lola, hindi kagaya ng mga kapatid ko na nagtapos sa mga kilalang iskwelahan sa manila. My grandmother wasn't rich before, our grandfather is the one who are rich.

Pinili kong mag-aral sa probinsya noong second year college na ako. Isang taon ko pa lang hinawakan ang kompanya ay madami nang babaeng lumapit sa akin, karamihan sa kanila ay mga anak ng investors. Lumalapit sila to seduce me I think, of course, ayaw ko ng ganoon. That's also the reason kung bakit walang gaanong nakakakilala sa akin bilang CEO ng kompanya, hindi ako umaattend sa mga gatherings, palaging ang secretary ko ang pinapadala ko.

Mailap na CEO, that is what they call me.

"Are you sure about this?" hindi makapaniwalang tanong ni Mama.

"Yes, pumapayag na akong magpakasal sa anak ng kaibigan niyo, ang kapalit ay..." tinitigan ko ang basong nasa kaharapan ko bago magpatuloy. "Tell them that our companies are failing. Kung talagang hindi pera ang habol nila ay papayag sila, kahit na malamang naghihirap na tayo," sambit ko

"Nababaliw na ang anak mo, Lito!" nanghihinang napa-upo si Mama, kaya mabilis siyang dinaluhan ni Papa.

"I just want to secure our company, paano kong pera lang ang habol nila? I hate gold digger." Napailing ako habang iniisip na tungkol lang sa pera ang lahat.

"They are also rich, Sebastian!" bulyaw ni mama.

"But not as rich as us," simpleng tugon ko

"Sinong matinong tao ang papalabasing bankrupt ang kompanyang pinapatakbo niya!?" Si mama habang nakapamaywang.

"Fine, ipapalabas kong bankrupt na ang companya, but promise me na gagawin mo pa rin ang trabaho mo at huwag itong pabayaan kapag nandoon na kayo sa bahay ng lola mo," seryosong sambit ni Papa.

Wala rin namang magagawa si Papa sa desisyon ko, alam niyang hindi ako papayag pag hindi nasunod ang gusto ko.

"Of course, Papa. I'll still do my job well. I just want to test my fiancé, my soon-to-be wife."

Palipat-lipat ang tingin ni Mama sa amin ni Papa, hindi pa rin ito makapaniwala habang tinitignan kaming dalawa ni Papa.

"What? Pumapayag ka? How about the wedding!? No way, Lito! Kapag pumayag ka, ibig sabihin lang ay walang magarbong kasal!" 

"Hayaan mo ang anak mo, Lyn. Malay mo mahalin niya kalaunan ang magiging asawa niya at sunod ay siya na ang magpapa-ayos ng magarbong kasal." Natawa ako sa sinabi ni Papa.

"Dream on, Papa. Wala sa plano ko ang magmahal, ang mahalin ako ay ayos na. I don't need to love her back," iiling-iling pang sambit ko. "By the way, about the wedding, let's just do it sa tabing dagat, a simple celebrate will be," sambit ko at tumayo na.

 Bago makalabas sa opisina ni Papa sa bahay ay narinig ko pang nagsalita si mama.

"No way! Simple celebration!? N-" hindi ko na narinig ang dugtong ng mga sinabi ni mama dahil sinara ko na ang pinto.

Umaayon nga ang lahat sa plano, kinabukasan pa lang ay pinabalita nang hindi na ang mga Sarmiento ang nagmamay-ari ng companya. Kahibangan iyon, alam ko, pero ayaw kong magkaroon ng asawang pera lang ang habol. Isang buwan mula ngayon, makikilala ko na ang magiging asawa ko.

Sumulyap ako sa letratong nasa kamay ko.

"Not bad," mahinang sambit ko habang nakatitig doon.

Papa gave me before a picture of my future Wife, pero habanv nakatingin sa letratong 'yun, hindi ko maiwasang maisip ang babaeng sa bar. Hindi siya matanggal sa isip ko. Parang naka auto play na sa utak ko ang pagsayaw niya.

Kagagaling ko lang sa pagkuha ng kahoy nang matanaw ko siyang pababa sa kotse. Napailing pa ako nang makitang muntik pa siyang matapilok.

Dahil nanirahan na ako noon dito, nasanay na akong hindi nagluluto sa stove. Mas masarap din kasi kapag iniluto ang pagkain sa kahoy, sana lang at hindi ito maarte.

Kapag maarte ang isang 'to, siguradong sakit lang ng ulo ang dala niya.

"Nandito ka na pala," sambit ko nang medyo makalapit na sa kanya. Hindi ako nag-abalang tignan siya at nagpatuloy sa paglalakad para maibaba na ang buhat kong kahoy na gagamitin ko sa pagluluto.

Nang maibaba ang kahoy ay nagpunas muna ako ng pawis sa mukha. Nang matapos ako sa pagpupunas ay nilingon ko siya.

Hindi ko maiwasang magtaka nang makitang ibang babae ang bumaba sa kotse. Sigurado akong hindi siya ang babaeng nasa letratong binigay ni Papa. Anong nangyayare?

"Ikaw 'yun? 'Yung papakasalan ko?" narinig ko ang pang-iinsulto sa boses nito. Napatitig ako sa kanya dahil doon.

Wait! Damn! Tama ba 'tong nakikita ko? O nag-iilusyon lang ako sa kagustuhang makita ulit ang babaeng iyon sa bar. Paanong ang babaeng nasa harap ko ay iba sa letratong binigay ng ama ko. Paanong ang babaeng nasa harap ko ay ang babaeng ay ang babaeng nakakuha nang atensyon ko sa bar?

Fuck! Tumitig ako at hindi tinanggal ang tingin. Damn! I'm not dreaming right?

"What do you think? Ako lang ang tao dito maliban sayo at sa driver mo," sambit ko, sabay sulyap ko sa kotse at sa driver niya.

"Kung gano'n, uunahan na kita, I'm inlove with someone else, at pumayag lang akong magpakasal sayo kasi wala akong magawa, this is my father's want. Wala akong magawa dahil sa walang kwentang kasunduan ng pamilya ko at pamilya mo!" Tumitig lang ako. 

Siya nga 'to.

Kung naka pormal ako ngayong damit, ganito ba siya makikipag-usap sa akin? Parang wala lang sa kanya ang kasal, casual niya lang itong sinabi.

Imbes na sagutin siya ay linagpasan ko siya para kausapin ang driver niya, wala pa siyang hawak na gamit, maliban sa hand bag niya, kaya sigurado akong nandoon pa rin sa loob ng kotse ang gamit niya.

"Manong, nasaan ang gamit niya?" tanong ko nang makalapit.

"Kukunin ko po, Sir," sambit nito at lumapit sa likuran ng kotse. Nang makuha at maibigay sa akin ay ngumiti ako.

"Salamat, ako na bahala sa kanya."

Hell! I don't even know her name. Nag paalam ito at pumasok sa kotse, pinanood ko lang ang pag-papaandar niya.

Hindi ko maiwasang mapalingon nang biglang sumigaw ang babaeng nasa likuran ko.

"T-Teka, Manong! Saan ka pupunta!" Utal na sigaw nito at sinabayan nang pagtakbo, hindi niya alintana ang lubak lubak na daan.

Nang lalampasan na sana niya ako ay mabilis kong hinawakan ang kamay niya. Inis niya akong tinignan, lalong lalo na ang kamay kong nakahawak sa kanya.

Hindi ko alam kong anong pumasok sa isip ko sa sandaling iyon at gustong gusto ko pa siyang inisin.

"Asawa ko, pagluto mo na ako, gutom na ang mister mo," kitang kita ko ang pamumula ng mukha nito at para bang handa na siyang manakit. Lihim akong napatawa.

Well, I think this makes me enjoy. This will be a challenge for me.

 Hindi ito ang inaasahan ko.

Mga Comments (2)
goodnovel comment avatar
Manuel Tato Botalon jr.
umpissa plng masaya na bsahin
goodnovel comment avatar
Jenifer Padallan Mendoza
hahaha sa asawa ko nakakatuwa namqn
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 1 - Asawa ko

    Tinaas taas ko ang kamay ko at isinabay ang kamay at katawan sa malakas na musikang umaalingaw ngayon sa buong paligid ng bar. Sinusubukan kong tanggalin sa isip ko ang pinag-usapan namin kanina ng Daddy ko.Gusto kong makalimot, kahit sandali lang. Subrang sama ng loob ko sa naging usapan namin ni Daddy. Hindi man lang niya ako inisip, ako na panganay na anak niya. Ako na anak niya.How can he be like that? I'm also his daughter! Bakit kailangan ang anak niya sa babaeng iyon ang palagi niyang pinapaburan?! Ayos lang sana kong sa ibang bagay niya papaburan ang anak niya sa babeng iyon, pero hindi, eh! Bakit ako pa!Bakit siya ganoon! He wants me to marry a man that I didn't even know, kahit nga pangalan niya ay hindi ko alam. Kalokohan! Napakalaking kalokohan ang gusto niyang gawin ko!"Zar

    Huling Na-update : 2022-02-02
  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 2 - Zariah Sarmiento

    "My house, my rule," I touched my forehead and laughed when I heard what he said. His house, his rule? "What's funny?" kunot noong tanong nito. Nakitaan ko rin ng inis sa mukha niya. Lumapit ako sa pintuan at pumasok sa bahay niya, inilibot ko ang tingin ko bago magsalita. "Makapagsabi ka ng my house, my rule, Ito lang naman ang pinagmamalaki mo. Noong mayaman pa kayo, hindi niyo ba 'to pinarenovate? My ghad subrang luma," sambit ko. Pagpasok ko ay kitang kita ang sikip ng bahay, hollow blocks nga ang ginamit, pero ang bintana ay gawa sa plywood, nilalagyan ito ng kahoy para mabuksan. Cheap! "Iisa ang kwarto, iisa ang kama. Lumaki ka sa manila, hindi naman siguro bago sayo ang matulog katabi ang lalake," sambit nito

    Huling Na-update : 2022-02-02
  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 2.1

    Zari's POV"Paglulutuin mo ako diyan?" Hindi makapaniwalang tanong ko habang nakatitig sa kahoy na may apoy na.Ang sarap ng tulog ko nang bigla niya akong ginising. He want me to cook our dinner, shempre umayaw ako, pero damn! Hindi ko maiwasang alalahanin kong bakit biglang nandito ako ngayon hawak hawak ang isang palayok.***"Ano ba! Natutulog ako!" inis akong bumangon at tinignan ang walang hiyang gumising sa akin.Hindi ako makapaniwalang nakatulog ako sa ganitong kainit na lugar. Walang aircon, tanging electric fan at ang hanging pumapasok mula sa bintana lang ang nagbibigay ng hangin at lamig.

    Huling Na-update : 2022-04-09
  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 3 - Mainit Na Pagtanggap

    Nakatitig ako sa puting bistida na nasa harapan ko, nakalagay ito sa kama. Unti-unti ko iyong nilapit at hinaplos.Dahil sa isang desisyon. Dahil sa isang kasunduan malalagay ako sa ganito.Ikakasal na ba talaga ako sa araw na 'to? Mapait akong ngumiti. Hindi pa rin ako makapaniwala. Ayokong umiyak at ayokong ipakitang apektado ako, pero hindi ko mapigilan. Subrang sakit mawalan ng karapatang pumili ng papakasalan.Mula pagkabata, sinabi ko sa sarili ko na maghahanap ako ng taong mamahalin ko at mamahalin ako. Taong papakasalan ko, pero hindi na iyon mangyayare.Mabilis kong pinunasan ang tumulong luha ko nang bumukas ang pinto. Seryoso akong tumingin kay Sebastian, ang taong papakasalan ko."Parating na ang pamilya ko," sambit nito.Tumitig siya sa'kin. Kaawa-awa na ba ako?

    Huling Na-update : 2022-04-10
  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 3.1

    I'm at a loss for words. What am I supposed to say? Should I say anything? Haisst! Ewan! Napapikit ako at sinubukang mag-isip. Hindi ako handa sa sinabi niya. Mabuti na lang at hindi na siya naghintay ng sasabihin ko. Hindi ko maiwasang makahinga ng maluwag. Sunod ay isa-isa na ring nagpakilala ang pamilya ni Sebastian. Ang pinakabatang kapatid ni Sebastian ay si Sindy. Aldrin naman ang pangalan na Kuya niya, habang ang papa niya ay si Papa Lito. Napanguso ako. Papa Lito? Kailangan ba tawagin ko silang ganoon? Hindi ako sanay na tawagin na Papa at Mama ang mga taong ngayon ko lang nakilala, pero mainit ang pagtanggap nila, kaya ayaw kong maging bastos. "Let's go. We still have time to decorate the place," bi

    Huling Na-update : 2022-04-10
  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 3.2

    Mabilsi akong tumayo, habang siya ay unti-unti nang umupo. Hindi ko alam anong dapat sabihin o dapat sabihin. Subrang gulat ako sa biglaan niyang paghila sa'kin at mas lalo akong nagulat sa naging posisyon namin.Damn! I even touched his chest, and I'm not sure why he's not wearing anything."Ano bang problema mo! Bigla bigla ka na lang gumagalaw alam mong iisang upuan ang kinatatayuan na'tin," nakasimangot na sambit niya.I exhaled a sigh. Is he blaming me? Wait a minute, I'm not at fault! Is he going insane? Nababaliw na nga siguro ito."Eh bakit kasi bigla bigla kang sumusulpot sa likuran ko!" Inis na ring sambit ko.Kahit sino naman ay magugulat sa nangyare. Nailayo ko ang kamay niya dahil promoseso ang nangyare sa isip ko at kahit sino magugulat doon.

    Huling Na-update : 2022-04-11
  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 3.3

    "She's pretty naman na, Ma, so I think light make up is better," sambit ni Sindy habang pinapanood ang pagmamake up sa'kin ng mama niya.Pagkatapos nang nangyare kanina ay hindi na ako lumabas, tutal ay patapos na rin naman sila, saka ayokong makita ang lalakeng iyon. Naiinis ako sa pagmumukha niya.Tinignan ko si Sindy na ngayon ay tinitignan ang mga make up. Hindi naman gaanong bata si Sindy, I think nasa 13 years old na siya."Shut up, Sindy. I know what I am doing," seryosong sambit ni Mama Lani habang seryoso ring inaayos ang eyelashes ko.Marunong naman akong mag make up, pero nagpumilit si Mama Lani na siya na raw. Mama? Mabuti pa nga siya gusto niya akong taw

    Huling Na-update : 2022-04-11
  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 4 - Engagement

    Isang palakpak ang narinig ko, hanggang sa sinundan pa ng ilang palakpak pagkatapos lumayo si Sebastian sa'kin."Congrats, Mr. and Mrs. Sarmiento." Inilahad ng nagkasal sa'min ni Sebastian ang kamay niya.Bilang pagrespeto ay ngumiti ako at tinanggap ang kamay nito.Mr. and Mrs Sarmiento. Mrs. Sarmiento na ako. Kasal na ako. May asawa na ako. Para lamang akong nananaginip sa subrang bilis.Pagkatapos na pagkatapos ng kasal ay nagpaalam muna ako.Mababait sila at alam ko na ramdam nila na hindi ako okay. Oo nga, mainit at maayos ang pakikitungo nila, pero hindi ko pa rin kayang maging masaya. Kaya kong ngumiti sa harap nila, pero sinong niloloko ko? Hindi sila tanga para hindi mapansin ang mata ko."Balik ka rito, Iha, at kumain t

    Huling Na-update : 2022-04-12

Pinakabagong kabanata

  • Marrying A Probinsyano?    Wakas

    "Mr. Fuente, thank you for coming. Zariah will be happy because you are here," I said to Mr. Fuente and sat next to him.Sinabi nito na hindi siya pupunta, pero nandito siya ngayon. Tinapik nito ang balikat ko."Sana lang ay masaya ito na nandito ako," sambit nito.Busy ang iba sa pag-aayos pa ng kailangang ayusin. This place is a perfect place to marry her again. Hindi na ako makapaghintay."Huwag mong sasaktan ang anak ko. Buong buhay niya ay nagkulang ako bilang ama niya. Gusto ko na ngayon ay maging masaya siya," sambit nito.Natahimik ako at pumasok sa isip ko ang sinabi ni Papa kanina. Nakita raw ni Papa si Mr. Fuente noong kinasal kami sa tabing dagat ni Zariah. Hindi ito sigurado kong siya nga iyon kaya hindi niya nasabi agad, kaya ngayon gusto kong tanong 'yun. "Noong kasal namin sa tabing dagat, pumunta ka po ba? My dad saw you," ani ko. Ramdam ko ang pagkatigil niya."Gusto kong dumalo, pero nauunahan ako nang hiya kay Zariah. I hurt my daughter many times. Hindi ko deserv

  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 75 - Inlove

    Sebastian's POV"What? Can you repeat what you said, Sebastian!" Mula sa gilid ni Papa ay dumungay si Mama.I called Papa through video call to say that I wanted to marry Zariah. I am alone here in my room because she still prefers to sleep in the guest room. Kanina pa ako tingin ng tingin sa pinto ko na baka magbago ang isip niya at matulog ngayon dito sa tabi ko. Sinabi ko naman sa kanya na hindi ko ila-lock ang pinto, pero wala ata siguro siyang balak.When she showed me the marriage certificate, I went straight to the house to ask my dad and get the mayor's number. I'll call and ask the mayor that night, and there I'll learn what really happened."Ma, can you all come here tomorrow? Can you help me surprise my wife?" Umayos ng upo si mama nang marinig iyon. Iniharap pa niyang mabuti ang camera sa kanya."Surprise? Can kind of surpris--""I want to marry her again in the hidden garden." Ang hidden garden kung nasaan ang treehouse na pinuntahan namin ni Zariah ay binili noon ni lol

  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 74 - Daddy

    I sat next to Trixie and handed her the jacket I was holding. It's cold here, especially tonight, and she didn't bring a jacket. I had extra, so I gave it to her."Salamat," sambit nito at kinuha ang jacket na iniaabot ko. Nang masuot niya ito ay muli siyang tumitig sa dagat.Nagpaiwan kami rito nila Sebastian. Sila Mama Lani kasama sila engineer ay umuwi sa bahay dahil kukulangin talaga kami ng tutulugan kapag nanatili kaming lahat dito.Ako, si Sebastian, Miguel at Trixie lang ang naiwan dito ngayon."I still can't believe that this day will come. I'll hear you say thank you and we'll be able to talk like this," I couldn't help but say that. I was smiling and just staring at the sea."Nag-uusap naman tayo noong mga bata tayo," sambit nito.Tumawa ako. "Bata pa tayo non, pero bigla kang nagsungit na lang bigla," sambit ko."Kasi naiinggit ako sayo," sambit nito na ikinatigil ko, sumulyap ako sa kanya. Seryoso lang ito habang nakatitig sa harapan niya."Ako dapat yung naiinggit sa'tin

  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 73 - Saya

    "Hintayin mo ako," sambit ni Sebastian nang mas nauna akong sumulong sa dagat.Hindi ko siya pinansin at nagsimula nang lumangoy. Subrang linaw ng tubig. Kahit walang suot na goggles ay nakikita ko ng malinaw ang ilalim ng dagat. Ilang buwan akong namalagi rito, pero hindi pa rin ako nagsasawa sa ganda nitong lugar.Lagpas na sa ulo ang tubig nang umahon ako. I immediately looked around to look for Sebastian, but I couldn't find where he was.. Kanina lang ay nasa likod ko ito. Nang sulyapan ko sila Engineer ay abala sila. Medyo malayo sila sa'min dahil mas gusto ko nang malayo sa kanila. Kilala ko si Sebastian, mahilig mag PDA 'yun.Kung makapal ang mukha niya at walang pake sa sasabihin ng iba, ako hindi. "Ahh!" Sigaw ko nang may humawak sa paa ko. Mabilis ang kilos ko na lumangoy palayo roon, pero mas mabilis ang kamay na humawak sa bewang ko."Relax, Baby. It's me," sambit ni Sebastian. Dumako agad ang masamang titig ko sa kanya. Inihilamos ko ang palad ko sa mukha ko para matan

  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 72 - Peace

    I am busy arranging our food on the table. Nasa tabing dagat na kami. Si Danica ay busy sa pagkuha ng letrato kaya hinayaan ko na. Kanina pa ito namamangha rito. Hindi na ako nagulat, subrang linis ng tubig dagat at ang buhangin ah subrang puti at maninipis.Natigilan lang ako sa ginagawa nang may tumayo sa tabi ko."Engineer? Architect? May kailangan kayo?" Tanong ko kila Engineer nang makita ko silang nakatayo sa tabi ko na animo'y may gustong sabihinNasa loob ng bahay pa si Sebastian. Sinabi ko kasi na maglabas siya ng mga upuan. "I'm sorry. Naging insensitive kami," paunang sabi ni Engineer."Don't mind that, Engineer. Kasalanan ko rin naman at hindi ko pinaalam sa inyo. Ayos na 'yun. Kalimutan niyo na," sambit ko sabay ngiti. Binalik ko ang tingin sa inaayos na mga pagkain."I'm sorry talaga. Please. Can you tell Sir Sebastian na huwag akong tanggalin sa trabaho? I'm the breadwinner of my family, kailangan ko ang trabahong 'to," pagmamakaawa ni Architect. Muli ay napasulyap ako

  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 71 - Wife

    "I just can't get it. We all know that Sir Sebastian and Miss Sandara have something, pero bakit noong umalis si Miss Sandara ay naging malapit 'yung dalawa?" Natigilan ako sa pagkatok nang marinig iyon galing sa loob.Nakagat ko ang labi ko. Tatawagin ko sana sila kasi aalis na kami para pumunta sa pupuntahan namin, kailangan pa namin pumunta sa site para sa picture. Hindi ko alam kung tutuloy ba ako sa pagkatok o hindi pagkatapos kong marinig 'yun."Hindi pa ba malinaw? Sir Sebastian is a cheater, and Miss Sandara is a kind of you know... ahas. Balita ko nga ay mag bestfriend pa sila ni Miss Sandara."Sa ibang pagkakataon ay kaya kong ipagtanggol ang sarili ko, pero hindi ko alam kung bakit hindi ko magawang ipagtanggol ngayon ang sarili. "Haist! Naiinis na talaga ako sa kanila. May pinag-aralan nga, pero kung makapag chismiss wagas." Gulat akong napasulyap kay Danica. Nakasandal ito sa kwarto na tinutulugan niya. Mag-isa na lang roon si Danica dahil ang isa sa Engineer ay umuwi da

  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 70 - Galit

    "Galit ka?" Tanong ko nang hindi pa rin niya ako kinakausap. Malapit na kami sa site, pero hindi pa rin ito nagsasalita. "I'm not," sambit nito gamit ang seryosong boses. I'm not daw, pero wala man lang itong ka rea-reaksyon. Blanco lang ang titig nito habang nag dadrive."Galit ka nga," sambit ko sa kanya at napasimangot."I'm not," sambit niya ulit."You are," mabilis ulit na sambit ko."I'm not, Zariah," sambit pa nito."Stop the car," seryosong sambit ko. Doon na siya napasulyap sa'kin. Naging malambot ang tingin niya nang makita ang seryoso kong tingin sa kanya."Hindi nga ako galit," sambit niya ulit.Inirapan ko siya. "I said, stop the car, Sebastian," sambit ko. He sighs and stops the car, just like I said."Hindi talaga ako gali--" Mabilis ko siyang hinalikan."You are," nakasimangot na sambit ko pagkatapos ng isang halik.He bit his lower lip and stared at my lips. "Yes, baby. Galit nga ako," sambit nito at tinanggal ang seatbelt niya. Pagkatanggal na pagkatanggal niya ay h

  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 69 - Secret

    :Sandara, naman," sambit ko.Alam ko kasi na hindi pa dapat ito uuwi, pero kinabukasan ay sinabi na niya na uuwi na siya. Inaayos nito ang buhok at nakaharap sa salamin. Humarap ito sa'kin."Wala naman akong gagawin rito, Zari. Beside, I'm not part of this project," sambit nito."Per-" When she took my hand in hers, I was taken aback. She locked her gaze on my ring finger, which held both my wedding ring and the engagement ring Sebastian had given me.She smiled as she examined my ring. I slowly took her hand in mine and tucked it behind my back. I bit my lower lip. Hindi ko matagalan ang tignan siya. "I'm sorry. I just love him," mahinang sambit ko, hindi ako makatingin sa kanya. Hindi ko siya magawang tignan sa mata dahil alam ko nasasaktan ko siya."Don't be sorry. If you love him, then it's a nice thing. Kasal kayo. Asawa ka niya. I'm happy for the both of you. Yes, I'm inlove with Sebastian and to be honest I am really hurting right now, but I'm not lying when I say that I'm rea

  • Marrying A Probinsyano?    Kabanata 68 - Panatag

    Zariah's POV"Kailan nagsimula na nagustuhan mo si Sebastian?" Wala sa sarili kong tanong sa kanya.Natapos na niyang gamutin ang mga sugat ko at mabuti na lang at walang naiwan na bubog. We are just both silent while still sitting here.Akala ko ay hindi niya sasagutin, pero mali ako."I don't know, but maybe when I saw that he really cares about you. One day, I said to myself, I want to feel that. I want to feel his care and thoughtfulness towards you, and when you said that you don't have feelings for him, I'm determined to get his attention," sambit nito habang tulala.Hindi ako nagsalita at napatitig na lang sa paa ko. Hindi ko rin naman alam ang sasabihin ko pagkatapos kong marinig iyon mula sa kanya. Muling namayani ang katahimikan."Ngayon malinaw na sa'kin ang lahat. You really avoid me. Akala ko guni-guni ko lang 'yun at sadyang busy ka lang sa trabaho mo," sa pagkakataong iyon ay siya ang pumutol sa katahimikan."I'm sorry," sambit ko.Tumingin ito sa'kin at sumimangot. "Do

DMCA.com Protection Status