Halos hindi ako nakatulog ng maayos kagabi dahil sa kaiisip sa Mommy ni Sir Aiden. Ganun ba talaga siya? kinikilabutan ako, para bang kaya niyang gawin ang lahat, kaya niyang sirain ang lahat.Naipilig ko na lang ang ulo ko, baka masyado na naman lang akong nag-iisip. Baka may pinuntahan lang siya malapit dito at sakto naman na nakita niya ang sasakyan ng anak niya. Bumangon na ako sa kama ko para makapagluto, sa loob ng maraming taon ay nasanay ako sa schedule ko pero ngayon hindi ako sanay na walang gagawin pagsapit ng umaga lalo na kung duty ko ng gabi. Hihintayin ko pa ang tawag sa’kin ng Boss ko.Mamayang gabi pa rin ang sinasabi niyang pupuntahan naming dalawa, nakakabagot naman. Maghihintay ako maghapon dito? Hindi rin naman ako puyat para matulog maghapon.Napalingon ako sa labas ng marinig ko ang pagdoorbel. Sino naman kaya ito? Imposible namang si Aling Ana dahil bihira lang yun pumunta rito lalo na kung nakuha niya na ang renta. Lumabas na ako para tingnan kung sino itong a
“Pwede naman siguro akong maglakad-lakad diba?” parang bata ko pang tanong sa kaniya, bahagyang nakayuko ang ulo ko pero nakatingin ako sa kaniya. Napabuntong hininga siya na para bang nagdadalawang isip pa sa sasabihin niya. “Yeah, sure basta huwag sa labas ng hotel.” Mabilis akong tumango at ngumiti sa kaniya. Madali lang naman akong kausap. Hindi naman ako magfefeeling reyna dito, kapag naboring ako rito edi lalabas ako. Pinanuod ko siya sa ginagawa niya, ang bilis niyang magtipa sa laptop niya. Sa araw-araw ba naman niyang gamit yan malamang nasaulo niya na ang keyboard. Isinandal ko ang likod ko sa malambot niyang sofa saka tumitig sa kisame, gusto ko nang bumalik sa dati, yung tahimik at boses at tawa na lang ni Stella ang naririnig ko. Sa totoo lang, ang hirap ipagsiksikan ang sarili mo sa mayayaman dahil iba ang mundo nila sa mundo ng mga mahihirap. Tiningnan ko si Sir Aiden pero napakunot na lang ang noo ko, kanina nandiyan lang siya ah. Nasan na yun? Lumabas nang office
Habang tumatagal ay mas lalo akong kinakabahan dahil mas lalong dumarami ang nakakaalam sa relasyon namin ni Sir Aiden, a fake relationship. Para siyang artista o modelo dahil para bang ang big deal sa ibang tao ang pagkakaroon niya ng karelasyon. Kahit sakal na sakal na ako kagabi sa event dito sa hotel ay nakaya ko naman, should I congratulate myself?Halos mga walang pakialam ang mga may edad na sa aming dalawa ni Sir Aiden pero yung mga dalaga, malaki, mahahalata mo naman kung may gusto sila kay Sir Aiden. Ang dami rin kayang magaganda kagabi sa event saka mayayaman na kaya ano pang hinahanap ni Sir sa isang babae? Pihikan din kasi sa babae eh.Nilinis ko na ang vase na ito at ang ilang mga kasunod niya, wala naman siguro kaming gagawin bukas diba? Pwede akong magstay dito sa hotel para makapagtrabaho. Pakiramdam ko kasi hindi ko deserve yung sasahurin ko kung may oras lang ang trabaho ko kapag duty ko na ng gabi.“Look who’s here.” napalingon ako sa likod ko, alam kong katrabaho
“At sino ka naman? Nangingialam ka sa away ng babae.” Nagtatapang-tapangan niyang saad kahit na halata namang natatakot na rin siya. Sumilay ang isang ngisi sa labi ni Ace saka diretsong tiningnan sa mga mata si Karen.“Guess who? Ang kaisa-isang pinsan ni Aiden.” Napaisip pa si Karen kung sinong pinsan ni Sir Aiden. Kaisa-isa? ibig sabihin maliit lang talaga ang pamilya nila?“S-Siya si, siya si Sir Ace. Bahala ka na diyan Karen!” mabilis na tumakbo ang dalawa niyang kasama nang makilala na nila si Ace. Dahan-dahan namang umatras si Karen.“Minsan ko pang maabutan na ginagawa niyo ito kay Mia at minsan pang malaman at marinig ko sa ibang empleyado rito, magtago ka na.” seryoso niyang saad kay Karen, mabilis na tumakbo si Karen papalayo sa aming dalawa. Masyado niya naman ng tinakot. Napabuga na lang ako ng hangin, hindi ko pa rin makontrol ang sarili ko pagdating sa buhay ko. Masyado ng personalan ang mga sinasabi nila, makakaya ko naman kapag tungkol lang sa relasyon namin ni Sir Ai
THIRD PERSON POVAbala sa pagtatrabaho si Mia nang may biglang nagbaba ng ice coffee sa kaniya, tiningnan niya kung sino ang nagbigay nun at awtomatiko siyang napatingin sa paligid niya nang si Aiden ang nakita niya.“What are you doing? They are watching us.” Mahina ngunit may diin niyang saad, nagkibit balikat lang naman si Aiden na akala mo wala lang ang ginawa niya. Napapatingin sa kanila ang ibang empleyado.“I don’t care if they are watching us, go on watch us. Much better.” Naipikit na lang ni Mia ang mga mata niya, gaano ba kakulit ang isang Aiden Hernandez? Sumilay ang isang ngisi kay Aiden dahil ramdam niya ang pagkailang ni Mia lalo na at nakatingin sa kanila ang ibang empleyado.“Oras pa ng trabaho ko Sir,” malumanay niyang saad.“So? I’m the Boss here so I’m the one who will decide if your work hours and I can do what I want. I just miss you babe, miss me? ilang araw akong nawala so you should miss me.” naiyuyuko na lang ni Mia ang ulo niya dahil sa kahihiyan na nararamda
Matapos nilang kumain ay nagtungo na siya sa conference room dahil may pagmemeetingan daw sila ngayon. Naupo na siya katabi ni Stella at ang lahat ay nagtatanong ang mga mata kung ano bang pag-uusapan nila. “Okay, good day everyone.” Bati ni Miss Cruz nang dumating siya, tumahimik naman ang lahat saka nakinig sa kaniya. “Hindi ko naman pahahabain kung anong pag-uusapan natin ngayong hapon. Since isang taon naman na ang nakalipas simula nang mangyari ang team building natin napagdesisyunan naming gaganapin uli ito ngayong weekend.” Kaniya-kaniyang bulungan na silang lahat at bakas ang saya sa mga mukha nila. Nanatiling blangko lang ang mukha ni Mia dahil wala sa team building nila ang laman ng isip niya. “Huy, para ka namang pinagsakluban ng langit at lupa diyan. Anyari te?” tanong sa kaniya ni Stella. Umiling lang sa kaniya si Mia saka siya humugot ng malalim na buntong hininga. “Wala lang, namimiss ko na naman kasi si Aiden eh.” Wika niya, napatingin sa kaniya ang mga kasamahan ni
Abala sa pag-aayos ng mga papeles si Aiden, nang makita niyang pumasok ng kwarto niya si Raoul ay nilapitan niya ito.“Tawagan mo si Mia, I will take her with me.” maawtoridad niyang saad, napatigil naman si Raoul saka siya napapakamot sa batok niya.“Nagkaroon po kasi ng team building ang department nila.”“What?” nilingon ni Aiden si Raoul. “Until when?”“Hanggang linggo Sir, susunduin ko po ba siya?”“Hindi na, let her be. Ayusin mo na lang ang mga dadalhin ko, nakapagschedule ka na ba ng flight ko?”“Yes Sir,” napatango na lang si Aiden saka pinagpatuloy ang pag-aayos ng mga gamit niya.Panay naman ang reklamo ni Stella dahil sa taas at layo pa nang lalakarin nila.“May katapusan pa ba ang paglalakad nating ito? Bakit naman kasi dito pa napiling lugar?” muli niyang reklamo, hingal na hingal na siya dahil sa pagdadaldal niya.“Si Ma’am Olivia ang namili rito, kung gusto mong magreklamo siya ang puntahan mo.” Sabat na rin ni Miss Cruz na napapagod na rin. Inis na nagpatuloy sa pagla
“Grabe no? Ang akala talaga namin dati ay katulad din ni Sir ang magugustuhan niya. You’re so lucky talaga, Mia.” Tipid na ngiti lang ang iginawad ni Mia. Maya-maya pa ay napahinto sila sa paglalakad, muntik pang mauntog si Mia sa likod ng babaeng nasa unahan niya dahil sa biglaan nitong paghinto.“Dito ba tayo dumaan kanina? Bakit parang iba saka sarado yung daan.” Tiningnan ni Mia ang nasa unahan nila at tama nga ang kasama niyang babae, pakiramdam niya naliligaw na sila.“Subukan natin dito sa kabila,” suggestion ng isa pero parang mas naliligaw sila.“Tama pa ba ang daan na tinatahak natin? Parang hindi na eh.” Hindi na rin mapigilang magsalita ni Mia, kanina pa sila naglalakad pabalik pero ang tagal nilang makarating.“Lhianne, subukan mo diyan sa kabila tapos bumalik ka kapag wala ng daan diyan tapos dito ako.”“What? Bakit kailangan nating maghiwa-hiwalay? Delikado na.” wika ni Mia.“Mia para mas mabilis tayo, kung gusto mo hintayin mo na lang kami rito tapos balikan ka ng isa