Dire-diretsong ininom ni Mia ang alak, mainit na dumaloy iyun sa kaniyang lalamunan. Pabagsak niyang ibinaba ang baso niya, namumungay na rin ang mga mata niya dahil sa kalasingan niya. Hilaw siyang natawa ng maalala niya ang panloloko sa kaniya ng boyfriend niya. “Fuck you! tatlong taon, tatlong taon Jaxson sinayang mo lang dahil sa walang kwenta mong dahilan! Fuck you! Go to hell cheater! Ako boring? Gago ka ba? Pagkatapos ng naitulong ko sayo boring pa pala ako sayo? What kind of excuses is that?!” sigaw niya, masyado namang maingay ang bar kaya hindi rin siya maririnig. Kung may makakarinig man sa kaniya iyun ay ang mga taong malapit sa kaniya at wala na siyang pakialam dun. Ang gusto niya ay mailabas lahat ng galit sa puso niya. Nilulunod niya na ang sarili niya sa alak dahil hindi niya matanggap ang panloloko sa kaniya ng boyfriend niya dahil lang sa dahilan nitong boring si Mia. Tiningnan niya ang cellphone niyang kanina pa tunog ng tunog dahil sa tawag. Inaninag pa niya ng
“Answer me, Sir.” pupungay-pungay ang mga mata niyang wika. Bahagya namang napangiti si Aiden na nakapagpanganga sa mga kababaihang nakikinig sa usapan.“Hindi ba ako namamalikmata? Totoo bang ngumiti si Sir Aiden? Really?” hindi pa makapaniwala nilang saad dahil once in a blue moon lang naman kung ngumiti ang isang Aiden Hernandez.“Sagutin mo ako Sir, gusto mo ba akong pakasalan? Hindi talaga ako aalis dito hangga’t hindi ko naririnig ang sagot mo. Narinig mo yun Stella? Hindi ako aalis hangga’t hindi ko naririnig ang sagot ni Mr. CEO” baling niya sa kaibigan niyang kanina pa nakatakip ang dalawa niyang palad sa mukha niya dahil hiyang-hiya na siya.Bahagya lang namang nakangiti si Aiden.“Yeah, sure. I will marry you.” sagot niya, halos mawalan pa ng balanse ang isang babaeng nakikinig sa kanila dahil sa narinig nilang sagot ng Boss nila.“Sabihin niyo sa aking mali lang ako ng dinig, mali lang yung narinig kong pakakasalan ni Sir si Mia!” wika ng babae habang kausap din ang iba pa
Napahawak na lang si Mia sa ulo niya dahil sa ilang imaheng lumitaw sa isipan niya.“Ahh!” daing niya saka niya hinawakan ang ulo niya.“Ano bang problema?” tanong na ni Stella, minsan pang tiningnan ni Mia ang Boss nilang nakikipag-usap pa rin. Kunot noo niya itong tinitigan hanggang sa may maalala siya.“Marry me, Mr. CEO!” malakas niyang sigaw sa isipan niya. Nanlaki ang mga mata niya dahil dun.“Teka, sinabi ko ba talaga yun? Anong ginawa ko? Aish!” inis niyang sinabunutan ang sarili.“Hindi ako aalis hangga’t hindi ako sinasagot ni Sir CEO. Just answer me if you’re gonna marry me, hindi ako aalis hangga’t hindi ka sumasagot.”“Holy goodness! Anong ginawa ko?” mabilis siyang tumalikod at dahan-dahan na naglakad para iwasan ang Boss niya. Nasapok niya ang sarili niya dahil mukhang naiintindihan niya na ngayon si Stella.“Hoy! Saan ka ba pupunta?!” tawag sa kaniya ni Stella. Nananalangin na si Mia na sana ay hindi lumingon sa kanila ang Boss nila. Hindi niya alam kung anong ipapaliw
Tiningnan niya ang mga gamit dun na at tama nanaman siya ng hinala dahil simut na simut lahat ng gamit. Okay lang naman yun dahil ang mga gamit sa kwarto ng hotel ay kasama sa binayaran ng mga guest. Matapos niyang ayusin at palitan lahat ng bed sheet ay inilagay niya na sa isang cart ang mga bedsheet na kailangan nanaman nilang labahan. Napahinto na lang siya sa paglalakad niya ng kailangan niyang madaanan ang office ng Boss nila. “Patay na, bakit ko ba nakalimutang dito ang floor ng office ni Sir? Nakipagpalit na lang sana ako kay Stella.” Aniya, humugot siya ng malalim na buntong hininga saka dahan-dahan na itinulak ang cart niya. “Umuwi naman na siguro si Sir.” wika niya, nakayuko na siya habang dahan-dahan na itinutulak ang cart. Nananalangin na sana ay makaalis na siya sa floor na iyun at maihatid na lang ang mga labahing ito. Tila tumigil ang ikot ng mundo ni Mia at parang naririnig niya na rin ang tibok ng puso niya dahil saktong tapat niya ng pintuan ng office ng Boss niy
Para na siyang magnanakaw sa paglalakad niya sa tuwing duty niya. Para siyang palaging tumatakas, imbis na wala siyang iniisip ngayon, nagkaroon pa nang dahil lang sa isang gabing pag-iinom niya.“Kahit kailan talaga pahamak ka sa buhay ko.” inis niyang saad habang tinutukoy ang ex-boyfriend niya. Mabilis siyang tumakbo patungong elevator dahil baka makita pa niya ang Boss niya. Dati para sa kaniya napakalawak ng hotel pero ngayon pakiramdam niya ang liit na nito. Bihira lang naman niyang makita ang Boss dati, suntok sa buwan pa nga pero bakit ngayon? Para na itong kabute na lumilitaw na lang kung saan-saan at kung kailan gusto.Gusto niyang humingi ng tawad dito dahil sa ginawa niya dahil baka iyun pa ang maging dahilan para mawala siya sa trabaho pero hindi niya alam kung saan pa siya kukuha ng lakas at kapal ng mukha para lumapit at kausapin ang Boss niya. Baka iniisip na nitong isa lang siyang mababang uri ng babae at walang respeto sa sarili.Napabuntong hininga na lang siya saka
Akma na sanang aalis ang guest para pumasok sa kwarto niya nang bigla siyang pigilan ng Manager.“Ano ba?!”“Hindi mo ba talaga maintindihan? Alisin mo yang sigarilyo mo.”“Aalis na nga ako diba?!” pasigaw nitong sagot, tinawag naman ng Manager ang dalawang guard.“Palabasin niyo yan.” Utos niya rito na mabilis ding sinunod ng dalawang gwardya.“Ibaba niyo ako! Ano ba! Nasa loob ang mga gamit ko!” pagsisigaw niya, inutusan naman ng Manager ang isang babae para isunod ang mga gamit nito na nasa loob ng kwarto niya. Sinenyasan niya ang dalawa na sumunod sa kaniya, nakayuko at tahimik silang sumunod.Kinakabahan na si Sarah dahil baka narinig siya ng Manager nila na pinapatulan niya ang guest. Nakarating naman sila ng office, naupo ang Manager nila habang pareho silang nakatayo sa harap habang nakayuko ang mga ulo.Ilang minutong nanaig ang katahimikan sa kanila, mariing ipinikit ni Mia ang mga mata niya dahil ramdam niya na ang pagkahilo.“Tandaan niyo palagi ang kauna-unahang dapat ay
Nang magising si Mia ay dahan-dahan siyang umupo, inilibot niya ang paningin niya sa kabuuan ng kwarto. Nagsalubong na lang ang mga kilay niya dahil sa lawak at ganda ng kwartong kinaroroonan niya ngayon. Napahawak siya sa ulo niya dahil sa bahagya pa niyang pagkahilo.“Nasan ba ako?” pagtatanong pa niya sa sarili niya. Sakto naman ang paglabas ni Stella mula sa kusina kaya napalingon sa kaniya si Mia.“Mabuti naman at nagising ka na, tatlong oras ka ring nakatulog. Hindi ka na naman ba kumain ng umagahan?”“Nasan ba ako? Anong kwarto ‘to?” hindi niya pinansin ang sinabi ng kaibigan niya. Ibinaba na muna ni Stella ang mga dala-dala niyang pagkain sa kama saka niya hinarap ng maayos si Mia.“Nandito pa rin naman tayo sa hotel, sa VIP room.” Halos mapatayo sa kinahihigaan niya si Mia dahil sa sinabi ng kaibigan niya.“Bakit dito ako dinala? Wala akong pambabayad dito. Alam mo naman kung gaano kamahal ang bayad dito per hour.”“Alam ko yun, hindi naman kita idadala rito kung may babayara
Pahamak na Jaxson. Aniya sa sarili habang nagtatrabaho. Sa tuwing may nakakasalubong siyang mga empleyado ay tinatakpan na lang niya ang mukha niya.“Kung totoo man yun, napakaswerte niya. Kung alam ko lang siguro na papayag si Sir na magpakasal kaagad kapag inaya siya baka ginawa ko na rin hahahaha.” Rinig pa niyang pagtatawanan ng ilang mga kababaihan na nasalubong niya. Napapailing na lang si Mia dahil kung alam lang nila kung anong kahihiyan siya meron ngayon. Sana nga, sila na lang ang nasa pwesto at sitwasyon niya pero hindi eh, pinagtatawanan na lang siya.Halos iyun ang nagiging buhay niya sa araw-araw, ang umiwas sa ilang mga katrabaho nila lalo na sa Boss nila, hangga’t kaya niya iyung iwasan ay gagawin niya kahit na nagmumukha na siyang tangang sumisilip sa mga pader.“Wala naman siguro siya ngayon, makakapagtrabaho ako ng maayos.” Aniya sa sarili dahil kaninang umaga pa niya hindi nakikita ang Boss nila. Iniisip niyang baka hindi ito pumasok ngayon o baka may appointment i
“Mabuti ka pa at kaunti na lang ay graduate ka na sa pag-aalaga. Dalaga na si Yeshah at kaunti na lang ay mga binata na rin ang mga anak mo baka sa susunod mga apo mo naman na ang aalagaan mo—aray!” batukan ko nga, kung ano-ano sinasabi.“Bata pa mga anak ko at may mga pangarap sila sa buhay kaya anong mga apo ko naman ang aalagaan ko? E kung batukan pa kita?” inis kong saad sa kaniya pero tinawanan lang ako ng kumag.Nag-uusap na si Mia at Stella habang naglalaro naman ang mga bata, si Yeshah nasa kwarto niya at gumagawa ng project.“Dad, I need to go in national book store. May kailangan lang po akong bilhin.” Wika sa’kin ni Yeshah na kalalapit lang sa’kin.“How much do you need?” dinukot ko naman na ang wallet ko saka ko siya binigyan ng dalawang libo.“Dad, I only need 500. 2000 is too much.” Reklamo niya sa’kin pero dahil wala akong barya ay isang libo ang ibinigay ko sa kaniya.“Padrive ka na lang kay Kuya Jin.”“Yes po,” mabilis niya namang sagot saka lumapit sa ina niya para m
AIDEN’S POVGulo-gulo ang buhok kong nakatingin sa mga anak kong magugulo rin. Oo, pinangarap kong bumuo ng malaking pamilya pero bakit naman isang irehan kaagad?“Ano? Okay ka pa ba? Hahahaha ayos yun ah. Apat agad sa isang irehan.” Sinamaan ko ng tingin si Ace, oo may quadruplets kami ni Mia at hindi namin yun inaasahan. Malaki yung tiyan niyang nagbuntis at ng malaman namin na apat na heartbeat ang nadetect sa pagbubuntis niya masaya ako na nag-aalala. Hindi ko kayang mawala sa buhay ko si Mia, ipinagbubuntis pa lang niya ang mga kambal namin hirap na hirap na siya kaya halos hindi ko alam ang gagawin ko.“Yaaaahhh,” sigaw na naman ng anak kong lalaki habang nakasakay siya sa likod ko. Tanggal ang angas ko sa mga anak ko, kung gaano ako kalupit sa opisina ay siyang kabaliktaran naman pagdating dito sa bahay. Tatlo ang anak kong lalaki at sa kanilang apat naman ay ang babae ang bunso sa mga kambal ko.Masakit na ang anit ko dahil sa pagsabunot ng anak ko, gawin ba naman akong kabayo
Naiwan si Yeshah sa Manila dahil gusto ko sanang magkaroon kami ng solo time ng asawa ko. Handa na kaming sundan si Yeshah at bigyan siya ng maraming kalaro dahil minsan napapagod na rin ang mga Lolo at Lola niya sa pakikipaglaro sa kaniya. “Hindi kalakihan yung bahay pero napakaganda.” Namamanghang saad pa rin ni Mia habang nililibot namin ang bahay. Glass wall lang din ang iba para kitang kita mo ang ganda ng dagat. Mula rito ay kitang kita namin ang maraming turista. Maraming resort dito sa lugar na ito at kahit hindi na namin kailangang pumunta dun dahil sa ilalim ng bahay na ito ay may ipinagawa rin akong swimming pool. “Ang ganda ganda talaga dito Love. Parang gusto ko na lang dito tumira.” Aniya pa, tagos na tagos ang araw sa glass wall dahil maaga pa pero malamig dito sa loob dahil sa aircon. “Ito ang magiging bahay bakasyunan natin dahil sa dami ng nangyayari sa buhay natin sa bawat araw, we deserve a vacation.” Wika ko sa kaniya. Napatingin din siya sa multifunctional chai
AIDEN’S POVNapabuntong hininga na lang ako ng maabutan ko na naman si Daddy na may hawak na alak. Naupo ako sa harapan niya. Ilang araw pa lang simula ng mawala sa’min si Daddy.“Dad,” anas ko, napabuntong hininga siya saka ako tipid na nginitian.“Jared Vesarious is your Mom’s first love. Mahal na mahal niya si Jared kahit ng magpakasal kaming dalawa. Pilit lang naman ang kasal namin pero habang tumatagal, I fell in love with your Mom. Akala ko kapag dumating ka sa buhay niya sakaling may magbago pero akala ko lang pala yun. I love your Mom son but she never love me, anong magagawa ko si Jared ang minahal niya at mahal niya hanggang ngayon. Hindi ko akalain na kaya niyang patayin ang sarili niya para sa isang lalaki. Tinanggap ko lahat, tiniis ko lahat, naghintay ako sa Mommy mo pero hindi pala yun sapat para mahalin niya rin ako at kalimutan si Jared.” Hilaw siyang natawa, masakit din para sa’kin na makita sa ganitong kalagayan si Daddy pero hindi pa rin niya magawang magalit kay M
Ano nga ba talagang kayang gawin ng pag-ibig? Ano pa bang kayang isakripisyo ng lahat para sa pangalan ng pag-ibig? Hindi niya ba naibaling ang lahat ng pagmamahal niya kay Aiden? Nang dumating sa buhay niya si Aiden?Napabuntong hininga na lang ako, ang pagmamahal pa rin ba niya kay Daddy ang dahilan kung bakit gusto pa rin niya akong mamatay? Naging bangungot ko ang gabing muntik akong mamatay. Kung hindi dahil kay Ate Jade baka abo na lang din ako ngayon. Nagawa niya na akong ilayo sa mga magulang ko pero bakit ipinahanap pa rin niya ako para lang patayin?“Kung naging maaga lang siguro ang mga pulis na dumating kanina, hindi siguro ito nangyari.” Saad uli ni Tita Irene, napakunot naman ang noo ko.“Ano pong ibig niyong sabihin?”“Nagsalita na ang lalaking nag-utos sa mga lalaking dumukot sayo kung sino ang mastermind ng lahat. Sinabi niya ng si Olivia nga ang may pakana ng lahat ng nangyari sayo. Sinubukan namang humabol ng mga pulis sa place kung saan ang kasal pero huli na sila
MIA’s POVHalos hindi ko maigalaw ang mga kamay at mga paa ko. Para akong nanigas at hindi makagalaw, sana panaginip na nga lang ang lahat. Ang saya saya ko lang kanina diba? masaya lang kaming lahat kanina pero bakit naging ganito ang lahat? Bakit naging madugo ang kasal na pinangarap namin?Nagkalat sa carpet ang dugo ni Daddy ganun na rin ni Ma’am Olivia. Naguguluhan pa rin ako, ano bang mga naging nakaraan nilang lahat sa isa’t isa? Bakit kailangang si Daddy pa ang saktan niya? Bakit niya kinukuha ang buhay na hindi kaniya.“Mia,” rinig ko sa boses ni Stella, bakas ang pag-aalala sa kaniya pero tila nakamagnet na ang mga mata ko kay Daddy. Rinig na rinig ko na ang iyakan ni Mommy at ng mga kapatid ni Daddy ganun na rin si Aiden at si Sir Dave.Dahan-dahan akong humakbang, parang ayaw ko pang iproseso sa utak ko ang lahat ng nangyayari.“Call the ambulance now!” umiiyak na saad ni Mommy habang yakap yakap si Daddy.“Iha,” pinigilan ako ng isang kapatid ni Daddy sa paglapit sa kaniy
Humugot ng malalim na buntong hininga si Mia dahit it’s her turn. Nag-uumapaw ang saya sa dibdib niya tila nabusog na tuloy siya sa mga sinabi ni Aiden. Wala rin naman siyang ibang hiling kundi ang manatili na silang dalawa sa isa’t isa habang buhay.Magsasalita na sana si Mia nang may biglang pumalakpak na nagmumula sa entrance.“Ang galing naman,” wika nito, nagsigilid ang mga bisita ng makita siya.“Olivia,” wika ni Mr. Hernandez, mabilis siyang napatayo. Hindi niya akalain na mahahanap at malalaman pa ito ni Olivia. Hindi niya sinabi ang kasal ni Aiden dahil alam niyang magkakagulo lang, hindi na nila kasi ito mapakiusapan na pabayaan na lang ang mga mata.Mabilis na itinago ni Aiden sa likod niya si Mia para protektahan sa ina niya. Kinuha na rin ni Ace si Aiyeshah para lumabas na dito tutal may exit naman sa gilid nila.“Mom,” anas na rin ni Aiden.“Hindi mo na talaga ako nirespeto Aiden, ina mo ako pero ni hindi mo man lang ako inimbita sa sarili mong kasal? Ang galing galing n
Nagdaan pa ang mga araw at ngayon ang araw na hinihintay ng lahat. Halos isang linggo ring hindi nagkita si Mia at Aiden ngayong araw ng kasal na lang nila ulit sila magkikita.Abalang abala ang lahat sa paghahanda at paggagayak. Lahar ay may ngiti sa kanilang mga labi, masaya para sa dalawang taong mag-iisang dibdib ngayong araw.Napakaganda ng tanawin, napakaganda at napakaayos ng lahat. Tila isang panaginip, tila nasa isang fairy tale ka dahil sa pagkakaayos ng lugar. Napakalawak na hardin, nagbibigay ginhawa sa katawan dahil sa kapayapaan niya.Lahat ng abay ay inaayusan na rin at ang bride naman ay nasa pinakamalaking kwarto.Masayang nakatingin sa salamin si Mia dahil sa wakas ang pinapangarap nilang kasal ni Aiden dati pa ay mangyayari na. Hindi na pangarap, hindi na sa panaginip makikita dahil ngayon magaganap na ang lahat.“Hays, parang kailan lang nang sinusuotan lang kita ng diaper pero ngayon wedding gown mo na ang isusuot ko sayo.” Naluluhang saad ni Katelyn sa anak. Hind
“Who cook our dinner? May sarili ka na bang chef ngayon Katelyn?” tanong ng isang Ginang na halos mabusog na dahil sa dami ng kinain niya. Bahagyang natawa si Katelyn.“Si Mia at Aiden lang ang naghanda ng lahat ng mga yan.”“Talaga? Hindi ko akalain na magaling kayong dalawa ah. Parang gusto ko na lang manatili rito para makakain araw-araw ng mga masasarap na pagkain haha.” Pagbibiro ng isang babae. Hindi pa kilala ni Mia ang mga kamag-anak niya, kilala pa lang niya ang mga ito sa mukha.Nagpatuloy ang kasiyahan nila ngayong gabi. Nang matapos silang mga kumain ay kaniya-kaniya na rin silang mundo pero maagang nagpaalam si Dave.“Uuwi ka na? Ang bilis naman.” Saad ni Jared.“Baka kasi nakauwi na si Olivia saka may gagawin pa rin kasi ako so hindi na rin ako magtatagal. Maybe next time again,” napatango-tango na lang si Jared, nilapitan naman na muna ni Mr. Hernandez si Yeshah saka niya ito kinausap.“Let’s play next time again apo, sana maipasyal niyo siya minsan sa’min.” Si Mr. Hern