Kabanata 3.1

Para na siyang magnanakaw sa paglalakad niya sa tuwing duty niya. Para siyang palaging tumatakas, imbis na wala siyang iniisip ngayon, nagkaroon pa nang dahil lang sa isang gabing pag-iinom niya.

“Kahit kailan talaga pahamak ka sa buhay ko.” inis niyang saad habang tinutukoy ang ex-boyfriend niya. Mabilis siyang tumakbo patungong elevator dahil baka makita pa niya ang Boss niya. Dati para sa kaniya napakalawak ng hotel pero ngayon pakiramdam niya ang liit na nito. Bihira lang naman niyang makita ang Boss dati, suntok sa buwan pa nga pero bakit ngayon? Para na itong kabute na lumilitaw na lang kung saan-saan at kung kailan gusto.

Gusto niyang humingi ng tawad dito dahil sa ginawa niya dahil baka iyun pa ang maging dahilan para mawala siya sa trabaho pero hindi niya alam kung saan pa siya kukuha ng lakas at kapal ng mukha para lumapit at kausapin ang Boss niya. Baka iniisip na nitong isa lang siyang mababang uri ng babae at walang respeto sa sarili.

Napabuntong hininga na lang siya saka siya naupo para makapagpahinga saglit.

“Katapusan ko na yata, bakit ko pa kasi yun ginawa? Ang tanga tanga mo Mia, ikaw mismo ang naglalagay sa panganib sa sarili mo.” mahina at tila nanghihina niyang saad, mahal niya ang trabaho niya sa hotel at ayaw niya nang maghanap pa ng ibang hotel dahil ito na ang pinakamaganda, pinakamalaki at pinakasikat na hotel sa buong Pilipinas. Hindi niya alam ang magiging buhay niya kapag nawalan siya ng trabaho.

“Mia Morales!” tila nagising ang buong diwa at ang dugo niyang natutulog nang marinig niya ang malakas na sigaw ng head nila. Dali-dali siyang tumayo at mabilis na tumakbo para puntahan si Ms. Red. Halos magkandapa-dapa siya para lang makarating sa Manager nila.

“Manager,” hingal niyang saad habang nakayuko, hindi rin niya sigurado kung nalaman na ba ng Manager nila ang tungkol sa kabaliwan niyang ginawa dahil kung oo baka hindi na ito aabutin ng kinabukasan sa trabaho niya.

“Bakit wala pa rin sa akin ang mga reports na kailangan ko?! Hindi ba at sinabi ko na yun sayo nung nakaraan pa?!” halos mabingi siya sa lakas ng sigaw nito sa kaniya na akala mo ay napakalayo ng kausap niya.

“Pasensya na po kayo Ma’am kukunin ko na lang po.” Mabilis niyang sagot saka nagmadaling umalis para kunin ang mga papeles. Marami na siyang ginagawa kaya hindi niya naalala ang tungkol dun. Nakalimutan niyang ibibigay nga pala niya yun kapag nakaduty na siya ng araw. Mas nakakapagod kasi ang araw na duty para sa kaniya dahil mas maraming gawain, nandun din ang iba’t ibang ugali ng mga customers dahil mas maraming nagchecheck in kapag araw.

Pumasok na siya sa isang kwarto na walang ibang laman kundi ang mga papeles. Trabaho niya ang mag-asikaso ng mga guests ngayon pero hindi niya alam kung bakit paborito siya ng Manager nilang utos-utusan.

“Kaya niya naman kasing kunin kung bakit iuutos pa niya, tssss.” Pagrereklamo niya dahil ramdam na talaga niya ang pagod niya. Mabilis niya na lang kinuha ang lahat ng mga papeles na kailangan niyang ibigay sa Manager nila saka siya nagtungo sa office nito. Kumatok na muna siya rito saka siya pumasok nang marinig niya ang boses ng Manager nila sa loob.

“Ito na po lahat ng mga kailangan niyo ma’am.” aniya saka ibinaba sa lamesa ang lahat ng mga papeles.

“Sige makakaalis ka na.” sagot nito nang hindi na tinitingnan si Mia. Bahagyang yumuko si Mia saka lumabas na nang office. Mabagal na ang paglalakad niya dahil masakit na ang mga paa niya, kanina pa siya lakad nang lakad. Bumaba na siya hanggang sa makita niya si Sarah na nakikipag-usap sa isang guest.

Sa itsura pa lang ng guest ay alam mo nang may inirereklamo ito o nagagalit kay Sarah. Nilapitan niya ang dalawa at napatingin na rin sa kaniya ang guest na nag-aalburuto na sa galit.

“Sino ka ba para pagbawalan ako sa mga gusto ko?! Kayong mga nagtatrabaho rito ay walang pinagkaiba sa mga katulong, mga utusan pa rin! Hindi porket nakatapos ka, katulong ka pa rin!” sigaw nito sa pagmumukha ni Sarah, nakayuko na ito at ginagawa ang buo niyang makakaya para manatiling kalmado.

“Anong nangyari? May problema po ba ma’am?” mahinahon na tanong ni Mia sa guest.

“Iyang kasama mo ang may problema?! Akala mo kung sinong nag-uutos, pare-pareho lang din naman kayong mga katulong dito.” pagmamaliit niya sa mga trabaho nito. Matamis na ngumiti si Mia sa guest, dahil sa trabaho nila kahit anong mangyari o kahit gaano kagalit ang guest nila they need to be calm.

“Huwag niyo naman ho sanang maliitin ang trabaho namin. Kung may problema po pwede niyo naman po kaming lapitan ng mahinahon para po masolusyonan natin kung ano bang problema.”

“Sinabi ko nang wala akong problema diba?! bingi ka ba?! pareho kayong dalawa! Mga basura.” Wika nito saka dumura sa sahig. “Punasan mo, punasan mo gamit ang mga kamay mo tutal yan naman ang mga trabaho niyo diba? Sa amin nanggagaling ang mga sweldo niyo.” Nakangisi nitong saad, nananatili namang kalmado si Mia pero si Sarah kaunti na lang ay papatulan niya na ang guest na ito na akala mo ay binayaran niya na ang mga buhay ng mga hotelier.

“Ano bang nangyari? Anong ginawa mo?” tanong niya na kay Sarah, kailangan niyang malaman kung anong pinagsimulan ng lahat para matapos na ito at maibigay na kung anong kailangan ng guest.

“Naninigarilyo kasi siya rito na ipinagbabawal ng hotel. Sinabihan ko lang naman siyang bawal manigarilyo kung gusto niya sa labas na lang siya.” sagot niya naman, nagulat na lang sila nang biglang hilain ng babae ang buhok ni Sarah kaya mabilis na pumagitna si Mia para awatin ang guest.

“Sino ba kayo para utusan ako?! ha?! VIP ako, VIP ako rito! baka gusto niyong mawalan ng trabaho? Ha?!” pagmamayabang nito habang ipinapakita ang VIP card niya.

“Akala mo kung sino ka na! Tandaan mo, nagtatrabaho kami ng matino at marangal dito, kung makapagsalita ka akala mo binili mo na ang buong pagkatao namin!” hindi na mapigilan ding sigaw ni Sarah, punong puno na siya dahil kanina pa sila minamaliit ng babaeng ito.

Hinawakan siya ni Mia para pakalmahin ito subalit pagharap ni Mia ay siyang pagsaboy din sa kaniya ng guest nila ng tubig sa mukha. Mariin niyang ipinikit ang kaniyang mga mata at pilit na kinakalma ang sarili dahil kapag nagpadala sila, sila ang talo.

Tipid siyang ngumiti saka pinunasan ang mukha niya.

“Yan ang nararapat sa mga katulad niyo.”

“Sumosobra ka na talagang babae ka!” sigaw ni Sarah at akma niya sana itong sasampalin pero pinigilan niya ang sarili niya. Baka siya ang mawalan ng trabaho kapag ginawa niya iyun, naiinis lang siya dahil sa sinasabing customers are always right.

“That’s enough, hayaan mo na.” kalmadong saad ni Mia, pagod na siya tapos dumagdag pa ang babaeng ito. Hilaw na natawa ang guest dahil sa akmang pagsampal sana sa kaniya ni Sarah.

“I will report you both.” Matigas niyang aniya.

“Pag-usapan na lang siguro natin ng maayos Ma’am para hindi na lumaki pa. Para matapos na po ito, sumunod na lang po tayo sa rules, sa labas na lang po kayo manigarilyo.” Nakikiusap na wika ni Mia.

“Sino ka para utusan at pagbawalan ako?!” akma niya sanang sasaktan si Mia nang mabilis na pinigilan ng kanilang manager ang guest. Pilit na inaalis nang guest ang pagkakahawak sa kaniya ng Manager subalit mas malakas sa kaniya ang Manager.

“Ma’am,” gulat na saad ni Mia at Sarah dahil sa biglaang pagsingit ng Manager nila. Pareho na silang tahimik ngayon at nakayuko dahil nandyan na ang Manager nila, hindi nila alam kung anong sasabihin nito sa kanilang dalawa.

“Mukhang ikaw ang head ng dalawang ito? Mabuti naman at pumunta ka rito dahil bagsak ang serbisyo ng dalawang hotelier niyo! Anong klaseng mga empleyado ba meron kayo?!”

“I am not here para pagalitan ang dalawang ito, we are not going to tolerate that kind of attitude you have. Daig ka pa ng dalawang basurang sinasabihan mo dahil mas marunong pa silang umintindi. Malaki na yung symbol na yan na bawal ang paninigarilyo sa loob ng hotel pero hindi mo pa rin maintindihan?” napaangat nang ulo ang dalawa dahil sa hindi nila inaasahan na sinabi ng head nila. Hindi makapaniwalang tumawa ang guest dahil din sa sinabi ng Manager.

“Pare-pareho lang kayong lahat, mga umaasa lang sa mga pera namin.”

“Pera lang ang ibinibigay mo pero hindi mo mapapalitan at mapapantayan ang serbisyo namin. Sige subukan mong matulog sa marumi at mabahong higaan kung wala kami, subukan mong umihi sa maruming cr, subukan mong maligo sa makati at malabong swimming pool. Subukan mong tapunan ng pera kung makikita mong lilinis at babango ang lahat ng yun. Subukan mo at kapag nagawa mong pagalawin ang mga pera mo baka doblehin pa namin yan.” Nagngitngit naman ang mga ngipin ng guest na yun at hindi nakasagot sa Manager.