Nagmadaling pumunta si Cordelia sa mga Tanner pagkatapos niyang magtrabaho at naalala lang niyang magpadala ng text kay Zephyr noong papunta na siya.[Matagal ka bang naghintay? Malapit na ako!]Nababagot na si Zephyr sa loob ng banyo, halos mapatalon siya sa sopa nang tumunog ang phone niya. Ito ang private phone niya na tanging numero lamang ni Cordelia ang naka-save.Sa wakas naisip na siya ng babaeng ‘to, ha?Naningkit ang mga mata ni Zephyr at paulit-ulit na binasa ang text, at isang hindi kapansin-pansing ngiti ang nagbigay kulay sa kanyang mga mata. Naisip niya na hindi siya dapat sumagot ng ganun kabilis. Dapat niyang hayaan na matikman ni Cordelia kung paano maghintay ng matagal—sa loob ng hindi bababa sa 15 minuto!Sa kabila nito, sampung segundo pa lang ang lumipas mula nang matanggap niya ang text, tumitipa na ng mabilis ang mga daliri niya sa screen.[Ayos lang. Mahalaga ang trabaho!]Nakatitig siya sa screen habang nakangiti pagkatapos niya itong ipadala bago bigla
Ngumiti si Cordelia. "Ms. Carmichael, pwede mo akong tawaging Ms. Jenner. Ako ang partner ni Zephyr sa gabing ito."Suminghal si Michelle at inirap ang kanyang mga mata.Partner? Paano niya nagawang sabihin ang bagay na ‘yun!?“Excuse me, Ms. Jenner.” Mapagmataas siya sa harap ni Cordelia. "May partner na si Mr. Zephyr. Ako!"Parang may kung anong pumiga sa puso ni Cordelia habang kumakalat ang kirot sa kanyang mga paa’t kamay.Zephyr, oh Zephyr! Tila ang ilang dosenang mga unsent message kanina ay malamang na para sabihin sa kanya na ang hindi malilimutang pag-ibig ni Zephyr ay naroon din ngayong gabi.Huminga ng malalim si Cordelia at naramdaman niya ang pagpintig ng kanyang mga sintido.Noong nakuha niya ang impormasyon ni Michelle, marami siyang naisip na eksena ng kanilang pagkikita. Pinaghandaan pa niya kung ano ang dapat niyang sabihin, kung anong ekspresyon at kung anong dapat niyang gawin.Gayunpaman, noong nagkita sila ngayon, malayong-malayo ito sa mga naisip niya.
"Bakit hindi mo ako tinawagan pagdating mo dito para nasundo sana kita?"Maamo at banayad ang boses ng lalaki, ngunit pinaigting nito ang selos na nag-aalab sa puso niya."Zephyr, hindi ako mangangahas na tawagin ka," ang mahinang sagot ni Cordelia. "Pinipigilan ako ng babae mo dito!"Kumunot ang noo ni Zephyr, mabagsik ang kinang ng kanyang nagyeyelong tingin.Natulala si Michelle. Ano ang nangyayari?Malinaw na sinabi ni Zephyr na hindi niya gusto na may ibang babaeng lumalapit sa kanya, kaya anong meron sa babaeng ito na niyayakap niya ng parang isang brilyante?Kumabog ng malakas ang puso ni Michelle. Huminga siya ng malalim. "Zephyr, ito—""Oh, Michelle, ano ‘yun?" Nagsalita ang mga babaeng celebrity, "May karapatan ka bang tawagin si Mr. Hamerton sa pangalan niya?"“Kayong lahat—”“Michelle, paano mo nagawang pagsalitaan si Ms. Jenner ng ganito? At para pigilan mo siyang makapasok? Gosh, papalitan mo ba siya bilang Mrs. Hamerton sa susunod?"Pinigilan ni Cordelia ang ka
Nagpalitan ng ngiti sina Josiah at Kelly. Sa pagkumpas ng kamay ng huli, biglang dumilim ang mga ilaw.Habang gulat na gulat ang mga bisita, tumutok ang spotlight kina Zephyr at Cordelia.Nakatuon ang mundo sa kanilang dalawa, habang si Zephyr ay nakatutok lamang kay Cordelia.Ang isang malaking bola sa kisame sa gitna ng bulwagan ay dahan-dahang bumukas, na nag-uulan ng mga talulot ng rosas. Sa tabi ng malambot na pag-iilaw, himig, at makukulay na bula, ang lahat ay parang maganda at parang panaginip.Natigilan si Cordelia sa eksenang sumalubong sa kanya at nawalan ng imik.Marahan siyang tinignan ni Zephyr. Sinubukan niyang itakda ito para sa kanya at nakipag-usap na siya sa mga Tanner tungkol dito.Napabilis lang ito dahil kay Michelle.Napaluhod si Zephyr sa harap ni Cordelia na nakangiti at naglabas ng diamond ring. Ang brilyante ay sampung carats at naglabas ng prismatic shine sa ilalim ng mga ilaw na may perpektong hiwa."Ito ba ang proposal ni Mr. Zephyr?"“Pambihira i
Dumaan si Nicholas sa karamihan ng tao upang batiin sila at pumalakpak."Nicholas, nandito ka rin!" Tumango si Cordelia at binati siya. "Nasaan si Linda?"“Hayy, workaholic ang bestie mo. Nagtatrabaho pa rin siya sa opisina ngayon!" Umiling si Nicholas at napangiti na lamang.“Say, Zephyr, nagbago na ba ang mundo? Napakahusay ng mga babaeng ‘to. Tayong mga lalaki na ba ang maghihintay na alagaan nila tayo?""Maganda yan!" Ngumisi si Zephyr na may palihim na kinang. Kinuha niya ang kamay ni Cordelia, kumikinang ang diamond ring."Tingnan mo, naibigay ko na ang deposito ko." Nagwagi si Zephyr. "Aalagaan ako ni Cordelia pagkatapos nito!"“Oo na!” Tiningnan siya ni Nicholas ng masama.“Tama. Oras na para sa ibang bagay."Ang ngiti sa mukha ni Zephyr ay unti-unting tumigas, at ang kanyang tingin ay naging malalim at kumplikado.Siya na naman ang malamig na lalaki at naging mas nakakatakot siya kaysa kanina. Para bang may mabigat na nakadagan sa buong bulwagan.Napansin ni Nancy na
Alam ni Michelle na malamang nandito si Frederic sa ganitong event.Kahit na siya ay nagmula sa isang iskolar na pamilya, ang mga elder ng pamilyang iyon ay nasa buong edukasyon at legal na burukrasya ng Centrolis. May mga hukom, prosecutor, propesor, at chancellor.Lahat ng apat na pangunahing pamilya ay may mabuting pakikitungo sa pamilyang ito.Nakagat ni Michelle ang kanyang mga labi at hindi malinaw na nakarinig ng isang galit na galit na boses sa gitna ng panunuya.“Z, huwag mong gawin ‘to!”Natahimik ang mga tao at tiningnan ang guwapong lalaking naka-suit na sinusundan ng boses. Siya ay maganda at namumukod-tangi sa pangangatawan at presensya sa lahat.Kaya lang... hinahamon niya si Zephyr?Nagpalitan ng tingin ang mga tao at nagpatuloy sa panonood na parang nanonood ng palabas.Kumunot ang noo ni Zephyr at tumingin sa kanya.“Hoy, Frederic, anong ginagawa mo!?” Ang babala ni Josiah, “Wala ka bang magawa? Sinusubukan mong iligtas ang babaeng ‘yun ngayon!?"Dinilaan ni
Biglang binawi ni Cordelia ang kamay niya at pinandilatan siya ng magaganda niyang mata. Napakaganda niya.Nanigas si Zephyr.Sa wakas ay humagalpak ng tawa si Cordelia.Hinaplos niya ang brilyante at ipinatong ang ulo niya sa balikat ni Zephyr, mahina niyang sinabi na, “Hindi ko gusto ang singsing na ‘to. Mas gusto ko yung gawa sa emerald."“Hmm?” Ngumiti si Zephyr. “Oo naman! Sa’yo ang lahat ng iyon! Ikaw ang magdedesisyon!"Ibinigay na niya ang lahat ng mayroon siya noong una silang magkita."Pero antigo iyon, Cordelia," ang sabi niya."Mahalaga ang mga antique!" Matamis na ngumiti si Cordelia. "Hindi ba't isinuot iyon ng isa sa mga ninuno mo noong isa pa siyang consort?"Pinisil ni Zephyr ang ilong niya. "Hindi ka isang consort."Ngumiti si Cordelia at hindi nagsalita.Pinulupot ni Zephyr ang kanyang mga braso sa kanyang baywang, at niyakap siya gamit ng kanyang malalakas na braso. Ang kanyang paos at malalim na boses ay mapang-akit sa tabi ng kanyang tainga.“Hindi ka i
Kung iisipin, baka may gusto na sa kanya si Cordelia noong una niya siyang nakilala sa mabagyong araw na iyon. Habang buhay niyang maaalala ang malamig at gwapong lalaki noong gabing iyon, ang lalaking kusang umaalis kapag naliligo siya, at ang lalaking hindi siya pinilit hangga’t hindi pa siya handa.Naroon din ang lalaking malakas at matipuno na may washboard abs at ang lalaking nagbigay sa kanya ng hindi malilimutang unang pagkakataon...Namula si Cordelia at nakipagtitigan kay Zephyr. Idinaan niya ang kanyang kamay sa kanyang nililok na mukha at sa kanyang magandang buto at labi.Bigla siyang nagpasalamat kay William. Kung hindi niya ito itinayo at pinapakasalan siya bilang kapalit ni Yelena, ang huli ay ang kasama ni Zephyr ngayon.Naramdaman ni Zephyr ang init sa kanyang mga mata pati na rin ang hindi masabi na pagbabago sa kanya... Mas hinigpitan niya ang yakap sa kanya."Anong ginagawa mo?" Naalarma si Cordelia, ngunit huli na ang lahat. Tuluyang siyang nakulong sa kanyang