Kabanata 523

Biglang binawi ni Cordelia ang kamay niya at pinandilatan siya ng magaganda niyang mata. Napakaganda niya.

Nanigas si Zephyr.

Sa wakas ay humagalpak ng tawa si Cordelia.

Hinaplos niya ang brilyante at ipinatong ang ulo niya sa balikat ni Zephyr, mahina niyang sinabi na, “Hindi ko gusto ang singsing na ‘to. Mas gusto ko yung gawa sa emerald."

“Hmm?” Ngumiti si Zephyr. “Oo naman! Sa’yo ang lahat ng iyon! Ikaw ang magdedesisyon!"

Ibinigay na niya ang lahat ng mayroon siya noong una silang magkita.

"Pero antigo iyon, Cordelia," ang sabi niya.

"Mahalaga ang mga antique!" Matamis na ngumiti si Cordelia. "Hindi ba't isinuot iyon ng isa sa mga ninuno mo noong isa pa siyang consort?"

Pinisil ni Zephyr ang ilong niya. "Hindi ka isang consort."

Ngumiti si Cordelia at hindi nagsalita.

Pinulupot ni Zephyr ang kanyang mga braso sa kanyang baywang, at niyakap siya gamit ng kanyang malalakas na braso. Ang kanyang paos at malalim na boses ay mapang-akit sa tabi ng kanyang tainga.

“Hindi ka i