Naging madilim ang mga mata ni Zephyr, at ang likod niya ay tumigas. Nanatili siyang tahimik.Tila lumamig ang hangin habang tumitig si Liam sa kanya. Naging matigas ang tono niya at tinanong niya ulit, “Sino si Cordelia Jenner?”“Siya ang asawa ko.”Tinaas ni Liam ang kamay niya—ang tea set sa mesa ay bumagsak sa sahig!Humigpit ang mga kamao ni Zephyr dahil dito, lumabas ang ugat sa mga kamay niya.Tinanong ng istrikto ni Liam, “Kailan ka nagpakasal? Kailan dumating ang babaeng ito?”“Kapag hindi ko pinigilan ang statement na ito, plano mo ibigay ang kalahati ng assets ng mga Hamerton?!”Ang butler at ang mga katulong ay hindi huminga ng maingay nang marinig nila ang ingay sa loob. Kahit si Robert ay nabigla.Laging kalmado at matino si Liam. Minsan lang siya magalit ng sobra. Ngunit ngayon, ang lolo at apo ay parang dalawang leon na nag aaway. Kalimutan na ang lumapit dito. Nakakatakot kahit pankinggan lang ito.“Ibibigay mo ba ang kalahati mga assets, shares, funds, pati a
“Isang malaking lugar ang Centrolis. May lugar para sa kanya dito.” Tinaas ni Liam ang tungkod na may ulo ng dragon. “Humanap ka ng lugar na titirahan niya. Pagkatapos mo magpakasal, pwede mo siyang bisitahin ng ilang beses sa isang buwan.”“Basta’t may sarili siyang mundo at hindi siya gumawa ng problema, hahayaan ko siyang manatili!”Nabigla si Zephyr bago siya ngumisi. “Gusto niyo na maging girlfriend ko lang siya?”“Ang isang babae na tulad niya ay masaya na dapat na maging girlfriend mo!”Tumayo si Zephyr.“Imposible!” Matalas ang boses niya. “Hindi ko hahayaan na magdusa siya ng ganito!”“Ano pala ang gusto mo? Pakasalan siya?” Ang malupit na tanong ni Liam, “Nawawala ka na sa isip mo!”Tumalikod siya at tumingin siya sa bintana habang nakahawak siya sa dibdib niya.“Zephyr, makipaghiwalay ka sa kanya! Kahit na ayaw mong pakasalan si Nelly, pwede kang pumili mula sa isa sa ibang three major families!”“Ang sabi ko ay ayaw ko ang kahit sino maliban kay Cordelia sa buhay n
Huminto si Zephyr sa paglalakad, ang likod niya ay malamig. Lumingon siya para tumitig kay Nelly habang nakangisi. Ang mga mata niya ay malamig at mapanglait.“Kasal?”“Ms. Tanner, kailan pa tayo nagkaroon ng marriage agreement?”Halos huminto ang puso ni Nelly habang lumaki ang mga mata niya.“Mula sa pagkakaalam ko, ang isang marriage agreement ay para sa mga tao na parehong may gusto nito. Sayang naman. Sa tingin ko ay hindi natin natupad ang kondisyon na ito!”“Zephyr, ikaw—”“Sa tingin ko ay mas mabuti kung tawagin mo akong Mr. Hamerton.” Ngumisi si Zephyr. “Ms. Tanner, hindi tayo masyadong pamilyar sa isa’t isa na pwede natin tawagin ang kanya kanyang pangalan natin!”Umikot siya pagkatapos magsalita at iniwan niya si Nelly.Naglaho ang likod niya mula sa paningin ni Nelly. Kinagat ni Nelly ang ngipin niya at kumalma siya bago siya pumasok sa study room.Hindi rin maganda ang ekspresyon ni Liam.Nakita ni Nelly ang basag na tea set sa sahig at nasa tabi ang tungkod na m
Tahimik ang kabilang linya bago tumunog ang maamong boses ng babae.“I love you too.”Kinilig ang puso ni Cordelia. Ang mga pisngi niya ay mainit at namumula. Mabilis niyang ibinaba ang phone pagkatapos ng sinabi niya. Habang hawak ang phone ng nakatulala, kinilig siya ng ilang sandali.Pareho silang hindi pa opisyal na sinabi ang “I love you” kahit na matagal na silang kasal.Nag unat si Cordelia. Masayang masaya siya. Ang lalaking yun ay siguradong mapupunta sa panaginip niya ulit ngayong gabi.Sasabihin niya sana kay Zephyr na sunduin siya ni Robert pagkatapos ng phone call, ngunit may narinig siya na nasa likod niya.“Si Ms. Jenner ba yun?”Nabigla si Zephyr at tumalikod siya ng may malamig na tingin.“Bakit nandito ka pa?!”“Zephyr…” Huminto si Nelly at sinabi niya. “Mr. Hamerton, kayo ni Ms. Jenner ay hindi magkakasundo sa pangmatagalan…”Galit na sinabi ni Zephyr, “Ang ano man ang meron sa amin ay walang kinalaman sayo!”“Pero may kinalaman ito sa mga Hamerton.”“Hin
“Miss, anong problema?” Ang katulong niya mula sa mga Tanner ay lumapit.Nang makita na masama ang ekspresyon ni Nelly, ang nahulaan na ito ng katulong at nilagyan niya ng coat si Nelly, pinagaan niya ang loob nito at sinabi niya ng mahina, “Wag po kayong mag alala, miss. Basta’t hindi po ito hahayaan ng Elder Mr. Hamerton, hindi po dadalhin ni Mr. Zephyr ang babaeng yun pabalik…”“At ano naman ako?!”“Miss, parang wala pong background ang babaeng yun. Bakit hindi po tayo kumuha ng tao para mag imbestiga sa kanya?”Naalala ni Nelly ang pagiging agresibo ni Zephyr kanina at nagdalawang isip siya.“Miss, sinabi po ni Mr. Zephyr na hindi niyo po pwedeng lapitan ang babaeng yun. Hindi niya po sinabi na hindi niyo siya pwedeng imbestigahan!”Sumingkit ang mga mata ni Nelly. Tama naman. Pwede niya malaman ang kahinaan ni Cordelia. Doon niya lang malalaman kung ano ang dapat niyang gawin!Sa Jangasas…Busy sa kusina si Cordelia pagkatapos dalhin ang nanay niya sa bahay.Naglilinis at
Tumingin sa kanya si Cordelia ng nalilito, ngunit sinara nito ang pinto tulad ng inutos niya.Nang umupo si Xyla sa upuan, ang tingin niya ay nasa labas ng bintana na parang walang pokus. Ang ekspresyon niya ay mabigat at malungkot.“Mom…” Yumuko si Cordelia sa harap niya.“Cordelia.” Bumalik sa sarili si Xyla pagkatapos ng ilang sandali at mabagal siyang lumingon para tumingin sa box sa isang sulok. “Dalhin mo yun dito.”Nabigla si Cordelia, at ang puso niya ay naging balisa.Sinunod niya ang inutos sa kanya. Hindi mabigat ang box na gawa sa kahoy, at kaya niya itong buhatin gamit ang isang kamay. Ang nakaukit dito ay detalyado, mukhang kakaiba ito.Noong bata pa si Cordelia, interesado din siya malaman ang tungkol sa box, ngunit pinagbawalan siya ni Xyla na hawakan ito, kaya pinigilan niya ang interes niya.Ito ang unang beses niyang lumapit ng ganito sa box.Mayroong vintage copper lock sa box na hindi na masyadong nakikita ngayon.Tila malungkot ang boses ni Xyla. “Cordeli
Ibig sabihin ay may isa pang tao sa bedroom.Lumapit ng tahimik si Zephyr at binuksan niya ang pinto ng bedroom. Tulad ng inaasahan, natutulog sina Linda at Cordelia sa loob.Tumawa siya ng walang tunog. Mukhang ang asawa niya ay natatakot na mapag isa at inimbita nito ang bestfriend para samahan siya, habang sumunod naman si Nicholas dahil nag aalala siya para kay Linda.Ibinaba ni Zephyr ang bagahe niya at dahan dahan siyang lumapit kay Cordelia.Malaki ang kama. Natutulog si Cordelia habang nakatalikod kay Cordelia, ay may lugar pa sa pagitan nila.Niyakap ni Cordelia ang unan—ang unan na laging gamit ni Zephyr.Tumaas ang mga kilay ni Zephyr at inayos niya ang kumot ni Cordelia habang nakangiti.Sa oras na ito, tumalikod si Linda at dumilat siya, nabigla siya nang may nakita siya na taong nakatayo sa tabi ni Cordelia sa madilim na ilaw.“Ah!” Sumigaw si Linda at kinilabutan siya.Ginising niya si Cordelia bago siya tumakbo papunta kay Zephyr.“Magnanakaw! Magnanakaw!”“N
Namutla ang mukha ni Cordelia. Tinaas niya agad ang T-shirt ni Zephyr para tingnan ang sugat.Tulad ng inaasahan, may halatang marka sa likod ni Zephyr.“Pula ito!” Hinimas ito ni Cordelia, nabasag ang puso niya. Pagkatapos ay lumingon siya para tumingin kay Linda.“Tingnan mo, Linda! Sinipa siya ni Nicholas!”Hindi inaasahan ni Nicholas na ang darling niya, na nagpapakita ng pagmamahal sa kanya kanina, ay nakatingin ng masama sa kanya na para bang ibang tao na ito ngayon.“Oy, bakit mo ginawa yun?!”Mukhang inosente si Nicholas, “Linda, hindi ka ba kakampi sa akin?”“Kakampi sayo?” Humawak si Linda sa balikat ni Cordelia. “Masama ang loob ni Cordelia ko ngayon! Sige na, bumili ka ng ointment para kay Marcus!”Lumaki ang mga mata ni Nicholas.‘Cordelia ko?’‘Tinatawag niya akong baby kanina lang!’‘Sinasabi niya ba na ang kaibigan niya ay mas mahalaga kaysa sa lalaki niya?!’‘Naglalaho ang pagmamahal, ganun ba…’Tumayo sa lugar si Nicholas. Lumingon siya at tumingin sa mga
Natulala sandali sila Linda at Lina, sabay na bumaling ang atensyon nila sa pinto.Nakatayo doon si Nicholas, na may suot na hindi nakakapinsalang ngiti. Kanina pa siya tumatakbo sa labas ng kwarto ng kanyang anak, bago pa man dinala ni Linda ang tray sa itaas. Siya ay nag-aalala na ang kanyang anak na babae ay hindi kumain at nasa masamang kalooban. Ang takot na mawala ang anak na babae na pinaghirapan nilang hanapin ang sumasagi sa kanya.Gayunpaman, hindi niya alam kung paano siya lalapitan. Siya ay isang ama, isang lalaki, at may ilang mga bagay na maaaring hindi gustong pag-usapan ng mga babae sa isang lalaki.Habang nagdadalawang isip siya ay nakita niyang paakyat na si Linda kaya mabilis siyang nagtago sa gilid. Matapos kumatok si Linda sa pinto at pumasok, inilabas niya ang kalahati ng kanyang katawan at sumilip sa loob, pinipilit ang kanyang tenga sa pakikinig.Pero habang nakikinig siya, parang may kakaiba. Bakit umiiyak ang dalawang ito?Sa pagkabalisa, kumatok si Nicho
Ngumiti si Jacob, natuwa siya sa itsura ni Abigail, wala siyang kaalam-alam sa sakit na nararamdaman ni Abigail.“Hindi natin dapat balewalain ang sprain na ‘to. Kailangan nating pumunta sa ospital ngayon,” ang marahan niyang sinabi ngunit mayroong awtoridad ang kanyang tono. “Makinig ka sa’kin. Sasamahan kita!”Tumango si Abigail, ngumiti siya ng matamis habang nakasandal siya sa kanyang upuan. Pakiramdam niya ay nakalubog siya sa isang lalagyan na puno ng matamis na honey.-Kinagabihan, umuwi si Linda at agad na napansin ang problemadong ekspresyon ni Evelyn.“Anong nangyari?” Nadurog ang puso ni Linda. “Si Pammy ba?”Tumingin sa kanya si Evelyn at tumango. “Nalaman niya na may cancer si Mrs. Jenner, at…”Naalarma si Linda, tatakbo na sana siya paakyat ng hagdan, ngunit pinigilan siya ni Evelyn. “Madam, totoo ba ‘yun?”Nanatiling tahimik si Linda ng ilang sandali bago siya sumagot, “Oo.”“Sa tingin… medyo komplikado ‘to.” Kumunot ang noo ni Evelyn. “Pag-uwi niya, nagkulong
”Anong problema?” Napansin ni Jacob na may mali kay Abigail. Noong papaandarin na niya ang sasakyan, huminto siya at kabado siyang tumingin kay Abigail.‘Hindi ba komportable ang upuan? Masikip ba? Siguro hindi pasok sa standards niya ang kotse ko…”Maraming manliligaw si Abigail, lalo na ang mga mayayamang tagapagmana na hindi magdadalawang-isip na gumastos para sa kanya.Pinanghinaan ng loob si Jacob.Pagkatapos, noong sandaling iyon, napansin niya na hindi sinuot ni Abigail ang kanyang seatbelt. Nagkaroon siya ng ideya. Iyon kaya ang problema?Agad siyang lumapit at inabot niya si Abigail upang isuot ang kanyang seatbelt.Nabigla si Abigail, at kinabahan siya. Noong sandaling iyon, habang malapit sa kanya si Jacob, nalanghap niya ang preskong amoy ni Jacob na parang lavender at napansin niya ang kulay pulang bakas sa puting damit ni Jacob sa ilalim ng sikat ng araw.Noong inangat niya ang kanyang tingin at ngumiti siya pagkatapos niyang ayusin ang seatbelt ni Abigail, pakiram
Pagkatapos ay malinaw na narinig ni Lina na sabihin ng isang boses sa kabilang linya na, “Bed 35, Melissa Jones, oras na para sa gamot mo!”Agad na ibinaba ni Jesse ang tawag.Hawak ni Lina ang kanyang phone, tinititigan niya ang madilim na screen. Pakiramdam niya ay maiiyak siya, at tumulo ang mga luha pababa ng kanyang mukha.-Natapilok si Abigail sa set ngunit tiniis niya ang sakit hanggang sa huling eksena upang hindi maantala ang filming progress. Noong sumigaw ng “Cut” ang direktor, namamaga na ang kanyang paa, at hindi siya nangahas na humakbang.Naawa si Jackie kay Abigail at nakipagtalo siya sa crew, sinabi niya na hindi nila inalagaan ng mabuti ang pinakamamahal niyang artist.Hinila siya ni Abigail. “Ang sakit-sakit na ng paa ko, tapos gusto mo pang pasakitin ang ulo ko?”Agad na lumapit si Jackie upang alalayan siya at tinulungan niya siyang maglakad paalis ng set.Sa kasamaang palad, naka-schedule para sa maintenance ang kotse ngayong araw.Nauubos na ang pasensy
”Lina…” Ngumisi si Gia, nang mapansin niya ang galit sa mga mata ni Lina. Akala niya ay ang galit na ito ay nakatuon kay Linda. “Lina, nauunawaan ko na masama ang loob mo, pero isa itong seryosong bagay. Dapat mong hanapin si Mrs. Thompson para klaruhin ang bagay na ito! “Lina, sa tingin mo ba ay binalak ito ni Mrs. Thompson? Sinadya niyan itago sayo ang bagay na ito, para magdusa si Tita Melissa. At kapag nawala na ito, si Mrs. Thompson na lang ang maiiwan…”“Tapos ka na ba!?” Singhal ni Lina. Ang kape na dala ni Lina ay humulas sa kanyang mga kamay, na nalaglag at bumuhos ang mainit na kape sa likod ng paa ni Gia. Napasigaw si Gia, tumalon-talon na parang payaso. “Lina, ikaw…”“Nilinaw ko na ang sarili ko kanina.” Binitawan ni Lina ang kolyar ni Gia, na naging dahilan para matumba si Gia. “Tutulungan kitang isara yang mabaho mong bibig kung wala kang masasabing maganda!”Nanlaki ang mga mata ni Gia na may halong pagkabigla at takot sa kanyang mukha. Naniniwala siya na a
[Maraming salamat!]Sagot ni Toph: [Hindi mo kailangan maging pormal magkapatid tayo! Sana maging maganda ang iyong gabi~]Kung wala lang si Zuko sa opisina, tiyak na dinala na niya si Toph sa hardin para mag-sparring. -Makalipas ang dalawang araw, nung nasa ibaba si Lina para bumili ng. kape, ng bigla siya may nakitang pamilyar na imahe. “Lina, ang tagal nating hindi nagkita.”Nagulat si Lina, hindi maganda ang itsura ni Gia, hindi na siya kasing sigla nang gaya ng dati sa suot niyang damit at istilo. Tila mas mukha siyang pagod.Gayunpaman, may isang bagay na hindi nagbago—ang katusuhan sa kanyang mga mata.Ngumiti si Lina at sinabing, “Hindi pa naman gaanong matagal. Isang linggo pa lang ang nakakaraan mula nang matanggal ka.”“Pero hindi naging maganda ang buong linggo ko,” sabi ni Gia, at ibinaba niya ang tingin niya. Nagmukha siyang kaawa-awa dahil sa maputla niyang ekspresyon.Ngunit hindi na tinatablan ng ganito si Lina.“Gia, hindi kita pinapahirapan,” sabi ni Lina
Kumunot ang noo ni Zuko. “Ang balat mo? Yung hugis buwan?”“Oo.” Nahihiyang ngumiti si Lina. “Hindi ko kaagad sinabi sayo dahil medyo nag-aalala ako… Hindi ba karamihan ng mga lalaki ay ayaw sa mga babae na nagpapa-plastic surgery?”“Hindi naman lahat.” Marahan na hinaplos ni Zuko ang buhok ni Lina. “Ang mga lalaki ay kayang tanggapin ang lahat para sa babaeng mahal nila. Pero bakit mo nga pala pinatanggal ang balat mo?”Huminto sandali si Lina at marahan na nagsalita. “Si Gia ang kumumbinsi sa akin na ipatanggal ito. Sinabi niya sa akin na… yung balat sa bewang ko ay hindi maganda at naapektuhan nito ang itsura ko sa ilang mga damit.“Sa totoo lang, wala akong kamuwang-muwang noon.” Humagikgik siya. “Ibig kong sabihin, gaano ba ako kadalas magsusuot ng damit na kita ang tiyan at bewang ko? Mahalaga ba talaga kung hindi ito maganda sa paningin!? Pero nagpadala ako at nakinig sa kanya at pinatanggal ko ang balat ko.”Dumilim ang tingin ni Zuko. Matagal na nakausap ni Gia si Melvi
Inakala ni gia na si Jacob, dahil sa wala itong karanasan na makipag-date, ay walang alam at hindi siya tatratuhin ng maayos. Kaagad niyang napagtanto na ginamit niya ang pagiging mautak niyang abogado sa kanilang relasyon, ayaw nga rin siya bigyan ng tsokolate nito. Kung kaya nauwi siya kay Tobias. Yun nga lang…Huminga ng malalim is Gia. Lahat ng mga lalaki ay hindi maaasahan. Nagtataka siya kung bakit may maasahan na lalaki si Lina habang kahit si Renee, na maituturing na kahihiyan, ay may nag-aalaga sa kanya. Kinuyom ni Gia ang kanyang mga kamao sa galit na nagliliyab sa kanyang magata na parang apoy. -Pasado 10 na ng gabi, at hanggang ngayon ay nakasubsob pa rin si Lina sa pag-aaral sa isang disenyo sa kanyang opisina. Nag-unat siya at napansin niya na nakangiti sa kanya si Renee, at sinesenyasan siya gamit ng mga mata nito. At doon napansin ni Lina na nakapasok na pala si Zuko ng hindi niya napapansin. Napasinghap siya ng mahina at sinuntok ito ng mahina. “Paano mo nag
Napasinghap si Gia, bakas sa kanyang mga mata ang pinaghalong galit at takot habang nakatingin siya kay Linda. Saka naman lumapit ang driver ng mga Thompson at tumayo sa harapan nila. Tiningnan ni Linda si Gia ng nakangiti an puno ng panlilibak."Mm! Mmph!"Ng bigla, isang kakaibang tunog ang nanggaling sa kanilang likuran. Lumingon si Linda at nakita niya ag isang lalaki na may balot ang ulo, na pagewang gewang papunta sa kanila habang umaalog ang malaking katawan nito. Nagulat si Linda ngunit napansin niya na parang may kakaiba sa ekspresyon ni Gia. Ang lalaking balot na balot ang ulo ay nagawang ibuka ang ang bahagi ng kanyang bibig at magalang silang binati. Yumuko siya at sinabi, “Mrs. Thompson, ako nga pala si tobias Chambers. Isang karangalan para sa akin ang makita kayo dito!”“Ano naman ang maganda tungkol sa makita mo ako sa ospital?” Tanong ni Linda.“Kasi…” tumigil si Tobias. Binulong ng driver kay Linda, “Siya ang manager ng film studio project at ang punong abala