Kabanata 209

Tumingin sa kanya si Cordelia ng nalilito, ngunit sinara nito ang pinto tulad ng inutos niya.

Nang umupo si Xyla sa upuan, ang tingin niya ay nasa labas ng bintana na parang walang pokus. Ang ekspresyon niya ay mabigat at malungkot.

“Mom…” Yumuko si Cordelia sa harap niya.

“Cordelia.” Bumalik sa sarili si Xyla pagkatapos ng ilang sandali at mabagal siyang lumingon para tumingin sa box sa isang sulok. “Dalhin mo yun dito.”

Nabigla si Cordelia, at ang puso niya ay naging balisa.

Sinunod niya ang inutos sa kanya. Hindi mabigat ang box na gawa sa kahoy, at kaya niya itong buhatin gamit ang isang kamay. Ang nakaukit dito ay detalyado, mukhang kakaiba ito.

Noong bata pa si Cordelia, interesado din siya malaman ang tungkol sa box, ngunit pinagbawalan siya ni Xyla na hawakan ito, kaya pinigilan niya ang interes niya.

Ito ang unang beses niyang lumapit ng ganito sa box.

Mayroong vintage copper lock sa box na hindi na masyadong nakikita ngayon.

Tila malungkot ang boses ni Xyla. “Cordeli