11. "Was It Destiny?"

Paglabas ni Adira sa VIP room ay nabangga niya si Neil.  Namumutla ang sekretarya nang ipaliwanag niyang, “Ma’am. Sinabi ko na po kay Miss Isa na hindi siya p’wede agad na pumasok pero…”

“It’s alright,” Adira said, making him stop. “Tanong ko lang. Alam mo bang may gusto ang boss mo sa babaeng iyon?”

“Po?”

“I asked you if you know about my husband’s affairs.”

Labis na nagulat si Neil sa narinig. This is the first time he heard about this. At nang makita ni Adira ang reaksyon nito, napagtanto niyang wala palang alam ang sekretarya ng asawa.

 "Mukhang wala kang alam,” natatawang tugon ni Adira. “Then don’t tell him that I told you. Ikaw ng bahalang mag-alaga sa asawa ko.”

Kinindatan siya nito, tinapik sa balikat, at saka umalis.

Napakurap si Neil, labis nalilito.

“Talaga nga bang may gusto si Sir sa ibang babae?”

Para kay Neil, hindi tama ang ginagawa ni  Chadwick.

Kinasal lang sina Adira at Chadwick dahil sa pakinabang na makukuha nila mula rito. Gayunpaman, naniniwala si Neil na mali ang magmahal si Chadwick ng ibang babae ngayong may asawa na ito.

“Ma’am is suck a poor wife,” pagbubuntong hininga ni Neil.

Sa kabilang banda, naglalakad na si Adira pabalin ng parking lot doon sa may basement ng ospital.

Now that she’s calmed, she felt ashamed for rushing here and for even crying in front of her husband.

“God. That’s so embarrassing,” singhap niya. “Nakita niya kaya talaga akong umiyak?”

Naaalala niya kung gaano nagtama ang kanilang mga mata. Isa pa, pinakiusapan siya ni Chadwick na manatilih sa tabi nito.

Iyon ang unang beses na pinahintulutan ni Chadwick si Adira na manatili sa tabi niya sa halip na itaboy.

“So, he really saw me crying,” she murmured. “Sabihin ko kaya na napuwing lang ako?”

Tumigil sandali si Adira.

Umiling siya at natawa sa naisip na  palusot.

Hindi niya inasahan na may ganoong katangang ideya na papasok sa kanyang isipan.

Natatawa at napapailing, para siyang baliw na babae na naglalakad sa hallway. Pero wala siyang pakialam.

Dahan-dahan siyang naglakad hanggang sa tumigil ang mga paa niya nang may makita siyang pamilyar na tao na nakatayo sa harapan niya.

Napatigil din ang matangkad na lalaki nang makita si Adira.

Kinikilala siya ni Adira bilang bartender na nagtatrabaho sa paborito niyang bar. She saw him with different women flirting with him in the bar.

‘Ang playboy na bartender,’ Adira mentally confirmed.

Sa kabilang banda naman ay bahagyang ngumiti si Geoffrey na nakakilala rin siya. Walang balak si Adira na makipag-usap dito dahil narin sa suot niyang damit. Kaya naman, pumasok siya sa elevator at nakarating sa basement.

She walked back to her car. Pero nang bubuksan na sana niya ang pinto, may biglang humawak sa kanyang braso.

Lumingon si Adira at nakita niya ang bartender na nakasalubong niya kanina lamang.

"Miss," hinihingal niyang sabi. “Yung kanang paa mo,” sabi ni Geoffrey bago tumingin sa kanang paa niya. "May sugat."

Iniyuko ni Adira ang kanyang ulo para tingnan ang kanyang mga paa.

At tama ang lalaki. May sugat ang kanyang paa, ngunit hindi niya alam kung saan niya ito nakuha.

Baka sakaling nasaktan siya habang tumatakbo.

"Balik ka kaya sa loob ng ospital? You need to aid it,” mungkahi ni Geoffrey, sabay turo sa pintuan pabalik ng gusali.

Sa tingin ni Adira ay hindi naman ganoon kalaki ang sugat para magpagamot sa ospital. Isa pa, ayaw niyang manatili sa ospital kung saan naroroon si Chadwick at ang first love nito.

“Thanks. But I am fine,” sagot ni Adira.

“Can you drive with that leg?” tanong niya na may matinding pag-aalala sa mukha.

Nagtaka si Adira sa reaksyon ng guwapong bartender na ito.

Hindi maganda ang first empression ni Geoffrey dahil mukha itong babaero. Palagi kasi siyang nakikipaglandian sa mga babae sa bar. Subalit ni minsan ay hindi ito naglakas loob na lapitan si Adira, kahit pa si Adira ang pinakamagandang customer ng lugar na iyon.

It was as if Geoffrey was treating her differently. Ang rason? Walang ideya si Adira kung hindi isipin na baka weirdo lang ang lalaki na ito.

"Sa tingin ko hindi pa tayo close para mag-alala ka," ang sambit ni Adira.

Geoffrey opened his mouth as if to say something. Pero nagbago ang isip niya. He only said, “Sorry.”

“You don’t need to say sorry,” Adira chuckled.

“E kung ganito nalang,” suhestiyon ni Geoffrey bago nag-alok ng band-aid. “Just use this.”

Napataas ng kilay si Adira.

Sinong normal na tao ang may dalang band-aid sa bulsa? It was as if he was born ready. Gayunpaman, tinanggap ni Adira ang alok nito.

“Thanks,” sabi niya sabay kuha ng band-aid.

“You’re welcome.”

“I will go now.”

“Sure. Ingat ka sa pagmamaneho.”

“Yeah. Thanks, Geoffrey.”

Sumakay na si Adira sa kotse. Dahil rito, hindi niya nakita ang gulat na gulat na reaksyon ni Geofrrey matapos niyang banggitin ang pangalan nito.

The only reason why Adira knew his name was because she remembered seeing his badge I.D in the bar.

Nang tuluyan ng makaalis si Adira ay napahinga ng malalim si Geoffrey.

“That was… the first time you called me in my name,” bulong nito sabay hawak sa dibdib.

Ang lakas ng tibok ng puso niya habang iniisip isip ang paraan ng pagtawag ni Adira sa kaniyang pangalan.

Anim na buwan na ang nakalipas ng subukan siyang iwasan ni Geoffrey. Pero nang magkita silang muli, iniisip niya na baka tadhana na ang nagtutulak sa kaniya.

‘No. This isn’t right. I shouldn’t feel this,’ ang pangaral ni Geoffrey sa sarili.

“Kuya?”

Sa gitna ng malalim na pag-iisip, nakarinig siya ng tinig mula sa likuran.

He slowly looked back and saw someone whom he avoided for many times.

“Why are you here, kuya?” asked Isa -Geoffrey’s stepsister.