"Siguraduhin niyong hindi malalaman ni Grandma ang mga pangyayaring naganap ngayon," paalala ni Franco sa mga tao sa paligid niya.Nandoon ang mga bodyguard niya na nakasunod sa kanya pati na rin ang kanyang secretary.Dahil sa ginawang pag-amin ni Georgina sa nararamdaman nito sa kanya sa publiko ay dapat lang na di ito malaman ng Grandma niya dahil sa kasal na nga siya sa pamamagitan rin ng Grandma niya at ayaw niyang maging source ito ng komplikasyon.Marami ang nakarinig, at halos lahat na nandun sa kumpanya ng mga oras na iyon ay saksi sa nakakahiyang ginawa ni Georgina. Hindi nakaligtas sa kay Franco ang mga matang nakatingin sa kanya, nagtatanong, nagulat at nagtataka.Pero gaya ng nakaugalian niyang personalidad, wala siyang pakialam. Walang anong expression sa kanyang mukha maliban sa, malamig na mga mata, seryoso habang pantay na pantay ang mga labi nito na tila hindi marunong ngumiti. Pero sa kabila ng ganito niyang expression sa mga empleyado at sa mga taong nasa paligid
NAKARATING si Elise sa M Corporation para sunduin si Georgina, samantalang ang sports car nito ay pina tow na lang nila para di na makasagabal pa sa daanan.Nagsusumbong na parang bata si Georgina sa kanyang Ate Elise, sinabi nito sa kanya na, "Sinira ni Franco ang kotse ko, pero ang hindi niya alam ay binigyan niya lang ako ng dahilan para umasa sa kanya… hmp!" pagmamaktol nito, “ halos limang taon akong naghanda para sa araw na ito tapos ganun lang ang ginawa niya! Hindi ko ito palalampasin!” Napa buga na lang ng hangin si Elise ng marinig ang kanyang sister-in-law sa pagmamaktol nito sa tabi niya habang nasa loob sila ng sasakyan papunta sa Mall. "Ate Elise,tulungan mo naman akong kumbinsihin si Kuya na sana naman pag ayusin kami ni Franco, please?” pakiusap nito na nag pa-puppy eyes pa, “sigurado kasi ako pag ikaw ang nakiusap kay Kuya, pakikinggan ka nun kasi di iyon makatanggi sa iyo, kaya sana naman Ate, matulungan mo ako dito.” Nakabunsangos ang mukha ni Georgina, while sl
Ng tuluyan ng lumagpas ang sasakyan ni Franco ay napansin naman ito ni Dominic. Nakilala niya ang convoy na dumaan. "Alam mo bang espesyal ang taong nakasakay sa convoy na iyon?”."Hmmm.. talaga at bakit naman? At kanino ba iyon?" inosenteng tanong ni Aurora."Naku iyon ang convoy ng panganay na anak ng pinakamayamang pamilya Montefalco, at pati na rin ang punong presidente ng M Corporation.”Napatango ng ulo si Aurora, "Ahh, okay, hindi ko naman kasi alam ang mga ganyan, isa pa malayo ako sa mundong ginagalawan niyo at wala naman akong interest sa mga ganyan, kaya di ko rin pinag aaksayahan ng panahon.”Napangisi na lang si Dominic sa naging tugon ni Aurora. "Hmmm, Dom, nakita mo na ba iyang si Mr. M? May tatlong ulo't anim na braso ba siya?"Humalakhak naman si Dominic sa sinabi ni Aurora kahit alam niya namang biro lang nito ang sinabi pero sumagot pa rin ito sa tanong ng babae, "Sa totoo lang oo, nakita ko na siya at wala naman siyang tatlong ulo at anim na braso, gaya rin siya
HINDI umimik si Aurora bagkos nag-iisip ito ng malalim bakit biglang nag-iba ang asal at pakikitungo sa kanya ni Franco, sanay naman siyang malamig itong tao pero ngayon ay kakaiba. "Aurora, pumirma tayo ng kasunduan, isang taon lang naman at pagkatapos at pagkatapos ay pwede na tayong maghiwalay… hindi mo ba kayang maghintay? Kasi sa ginagawa mo ngayon na pagsama sa kung sino man ay isang panloloko para sa akin ngayong legal pa tayong mag-asawa!”Ng marinig ni Aurora ang mga tinuran ni Franco ay laking gulat nito. Hindi niya akalain na ganoon kababa ang tingin nito sa kanya. Napakagat siya ng labi sa pagtitimpi dahil biglang uminit ang kanyang ulo at kumulo ang dugo sa mga pinagsasabi ni Franco."Bagamat hindi kita gusto at hindi kita kayang mahalin, ngunit ang mga lalaki at bilang isang normal na lalaki, ang ayaw na ayaw nila sa lahat ay ang niloloko!" dagdag na sabi pa ni Franco sa kay Aurora.Pero ang totoo ay hindi lang talaga gustong makita ni Franco na magkasama si Dominic at
KINABUKASAN, pagkatapos bumangon ni Aurora, siya'y agad na pumunta sa balkonahe upang diligan ang kanyang mga bulaklak at halaman, at saka tinitigan ang mga bulaklak na iyon.“Mukhang kailangan ko atang tumambay dito araw-araw after kong bumangon dahil kapag tinitingnan ko itong maliit na hardin, nagiging maganda ang aking mood, at ang kaunting di-pagkakasundo na meron ako kay Franco ay nawawala, isa pa dahil rin naman kay Franco kung bakit maganda at maayos tingnan ang hardin na ito, salamat sa mga binili nitong bulaklak.” sabi ni Aurora sa sarili habang patuloy sa pagdidilig ng mga halaman niya.Pagkatapos niyang asikasuhin ang mga halaman niya ay pumasok si Aurora sa kusina upang ihanda ang almusal nilang mag-asawa. Sa kabilang banda ay agad namang bumangon si Franco, lumakad siya patungo sa pinto ng kusina, tinitingnan ang masigla at abalang anyo ni Aurora, at ang dalawang mahigpit na nakasara niyang mga labi ay bumati sa kay Aurora, " Ma-Magandang umaga."Tumango naman si Aurora
"NAGKASAKIT si Lola at may liver cancer, ngunit swerte na nasa early stage pa ito," sabi ni Philip sa telepono. "Ang doktor ay nagmungkahi na dalhin si Lola sa ospital sa siyudad para sa hospitalisasyon. At dahil nakatira na kayo ni Elsa , sa sentro ng siyudad, at alam n'yo ang sitwasyon doon… kung pupwede na kayo na ang mag-asikaso sa pagaayos para kay Lola, at kami'y aalis na rin sa sandaling ito para dalhin si Lola sa ospital sa siyudad."Mahabang saad ng Philip. Naaalala na niya ito, ito ang anak ng kanyang ama sa unang asawa niya, kung baga step brother niya lang. At ang Lola na sinasabi nito ay sa side ng Papa niya. "Ang sabi pa pagdating ni Lola, diyan sa syudad ay agad siyang maadmit dapat sa ospital. Narinig ko na kailangan bayaran ng deposito nang maaga, tandaan mong bayaran ang deposito. Bagamat wala na ang iyong mga magulang, may bahagi ka pa rin sa responsibilidad sa kay Lola, sa mga nagdaang taon, hindi ka nagbigay ng sustento. Ngayon na may sakit si Lola, kayo ni Elsa
“FREE si Franco, Ate kaya pupunta kaming dalawa sa hapunan sa bahay niyo, salamat.” agad na sabi ni Aurora sa Ate Elsa niya, pagkatapos ay pinutol na ni Aurora a ng tawag sa kapatid. Matapos magtapos ang tawagan ng mga kapatid, tinanong ni Franco si Aurora, "Hindi ba maganda ang relasyon mo sa mga kamag-anak mo sa probinsiya niyo?""Hindi." matipid at agad na sagot ni Aurora.Para kay Aurora walang rason na itago sa kay Franco ang totoong nararamdaman niya sa mga kapailya niya sa probinsiya, "Alam mo kasi nang ako'y sampung taong gulang, parehong nasawi ang mga magulang ko sa isang aksidente at wala ni isa sa pamilya ng tatay at kamag-anak ng nanay ko ang nag-isip na alagaan o kupkupin kami ni Ate.”Nagsimulang magkwento si Aurora, ngumiti ito ng mapait habang patuloy sa pagkukwento kay Franco."Pero alam mo kung ano yung masaklap at masakit? Nang makuha ang perang galing sa kumpensasyon ng mga magulang ko, dumating sila isa-isa para hatiin ang pera, at ang kapatid kong lalaki at mga
PAGKATAPOS ihatid ni Franco si Aurora ay dumiretso kaagad ito sa kumpanya, nagbigay siya ng instruksyon sa sekretarya bago siya pumasok sa kanyang opisina: "Pakitawag nga ang Chief Assistant security department, pakisabi na pumunta sa aking opisina, asap."Ang sekretarya naman ni Franco ay nagmamadaling tinawagan ang chief assistant na si Miguel Sandoval "Sir Sandoval, pinapatawag po kayo ni Mr. M, urgent po sa kanyang opisina.”{agkarinig ni Miguel ay hindi na ito nagtanongkung bakit agad niyang ibiniba ibinaba ang telepono at nagtungo kaagad sa opisina ni Mr. M.Ilang minuto pa ay kumatok si Miguel sa opisina ng presidente at pumasok.Si Franco ay kasalukuyang nagpoproseso ng mga papeles, at nang makita niyang pumasok si Miguel ay ibinaba niya ang sign pen nito at inanyayahan si Miguel na maupo."Anong kailangan mo at pinatawag mo ako… urgent pa daw?" nakataas ang kilay ni Miguel habang papunta sa mahabang sofa na kaharap lang ng table office ni Franco.Si MIguel Sandoval at si Fran
MAS lalong naramdaman ni Franco at pagsiksik ni Aurora sa kanya at humigpit ang yakap nito. Bigla niya tuloy naramdaman ang pagdikit ng dibdib nito sa braso niya that makes him feel awkward and stiff at the same time. Kaya naisip niya that he needs to do something para makaalis sa tabi ni Aurora dahil baka kung hindi ay di niya mapigilan ang sarili at bumigay siya. And he can't let that happen. "Tsk, bitawan mo na nga ako at pumasok ka na sa loob ng silid mo at doon matulog. Hindi unan ang balikat ko ano! " Pagkasabi ni Franco ng ganun ay agad itong tumayo at syempre nakita niya ang mga nabasag na piraso ng mga tasa at isa-isa niya itong pinulot. Tumayo naman kaagad si Aurora at naaalala ang mga nabasag na tasa at kumuha ng dustpan at walis. "Ito ilagay mo dito at ako na maglilinis niyan." sabi pa ni Aurora. Pero kinuha lang ni Franco sa kanya ang dust pan at walis, "ako na sige na bumalik ka na sa kwarto mo." Pero hindi sumunod si Aurora at hinintay niyang matapos si Franco. "
MGA ilang minuto pa lang nakalipas ng marealized ni Franco na hindi dapat siya ganito kay Aurora pero bago pa man ito makapag react ay bumangon si Aurora at humarap upang tingnan si Franco. Di naman sinasadya na timing rin ang pagtingin ni Franco sa kay Aurora.In that moment ay nagtama ang kanilang mga tingin. Nakaramdam ng tensyon si Franco ng mangyari iyon. Matagal bago ito nag-iwas ng tingin at nagsalita, "Tinitingnan mo ba ako ng ganyan dahil sa iniisip mo ba kung may katotohanan ang aking mga sinasabi?" Kahit na malamig ang personalidad ni Franco pero maayos ang pagpapalaki ng kanilang mga magulang sa kanilang magkakapatid. Ang lalaki sa kanilang pamilya ay mapagmahal sa asawa at lumaki siyang inuulit iyon ng kanyang lolo sa kanila.Naalala niya pa na minsang sinabi ng kanyang ama na ang lalaking marunong lamang mang-abuso sa kanyang asawa ay hindi mabuti at hindi totoong lalaki!"Mr. Franco.""Hmm..." Sabi ni Aurora, "Maraming salamat at naniniwala ako sa iyo."Nag-atubiling
ALAM na alam ni Elsa na sobrang dehado siya sa sitwasyon kaya naniniguro lang din siya. Halata naman noon pa lang na ang pamilya ni Anton ay interesado sa kanilang bahay at lupa. Gusto nilang makihati. Kaya nga sobrang pagsisisi rin ang naramdaman ni Elsa dahil sa nagtiwala siya ng lubos kay Anton sapagkat ang bahay at lupa ay nakapangalan lamang kay Anton dahil ng binili ito ay di pa sila kasal. Itim ang mukha ni Anton sa mga narinig niya mula sa kay Elsa, "Ang isang bata ay 5,000 pesos; bakit hindi ka na lang magnakaw sa bangko? Maghiwalay? Akala mo ba ay bata ka pa rin at labing-walong taong gulang? Alalahanin mo ikaw ay kasal na, may anak na, walang trabaho, mataba na parang baboy, at sobrang pangit na kahit sino ay walang magkaka interest! At kaya mo bang supurtahan ang sarili mo!?"Nagpintig ang tenga ni Elsa ng marinig ang mga sinabi sa kanya ni Anton. Nasaktan siya at nainsulto. Hindi niya inakala na maririnig niya ang mga bagay na iyon sa kay Anton. Mas lalong bumilis ang p
BAGO pa makapagsalita si Elsa ay nagsalita ulit si Anton na mas lalong ikinagalit nito. " Nagsabi rin sina Ate na kung pupwede sa kanila muna ipangalan ang titulo ng bahay dahil sa loan na plano nilang eh proseso at syempre may hati rin tayo doon dahil dito mag sta-stay ang mga pamangkin ko sa bahay natin."Nang marinig iyon ni Elsa ay tila umuusok na ang kanyang ilong at tenga sa sobrang gigil dahil sa mga pinagsasabi ni Anton.Sinabi ni Elsa nang malamig, "Naririnig mo ba ang mga sinasabi mo Anton? Akala mo ba nandito lang ako sa loob ng bahay at kumakain lang? Halos lahat ng mga gawain dito ay ako pati na rin ang pag-aalalaga kay Boyet, lahat ng iyon Anton tinitiis ko para sa anak natin at sa pamilyang ito pagakatapos may mga ganyan kang desisyon!?."Taas baba ang dibdib ni Elsa sa sobrang gigil na nararamdaman dahil sa mga naging desisyon at pag sang ayon ni Anton sa kapatid nito."Pero ang dalawang anak ng kapatid mo ay wala akong kinalaman; hindi ko sila responsibilidad, at hind
Kalaunan ay nagtipon ang pamilya ni Anton upang kumain at ubusin ang pakwan na hiniwa niya kanina at nanood ng TV sandali, at pagkatapos ay pumasok na rin sila sa kuwarto upang magpahinga. Mananatili sila dito ng ilang araw. Ngayon na lumipat na si Aurora, may isa pang kuwarto na bakante, sapat para sa pamilya ng ate niya sa oras na manirahan na sila sa bahay nila. Papasok na sana si Anton sa kwarto nila ni Elsa ng biglang bumulong si Luisa sa kanya, "Alam mo bang maraming binili si Aurora at ang kanyang asawa kanina. Tapos itong asawa mo galit na galit nang dalhin niya lahat ng mga iyon sa kuwarto niyo. tapos nakita ko puno ng magagandang bagay ang paperbags. May mga mamahaling sigarilyo at masarap na alak; bigyan mo ng konti ang iyong kuya ha. Isa pa hindi naman umiinom o naninigarilyo si Elsa kaya hindi niya iyon kailangan. At hindi pa nakakainom ng masarap na alak si Papa kaya bigyan mo rin siya." Ngumiti lang si Anton sa tinuran ng kanyang ate, "Ate, ano ba kung gusto mo ang
Si Luisa ay nagpatuloy sa pagsasalita, "Hindi kalayuan ang paaralan dito, at hindi labis sabihin na hindi magiging problema kung dito mananaitili ang mga bata pag lumipat sila dito sa syudad".Hindi nagsalita si Anton kaya nagpatuloy sa pagsasalita si Luisa."Siguro ay okay lang naman kay Elsa ang pag-aalaga sa dalawang bata, maglaba at magluto lang naman ang hinihingi namin, at kung ang gastusin sa pagkain ay..."Pinutol ni Anton ang sasabihin pa ng Ate Luisa niya, "Ate, pamangkin ko 'yun; hindi na kailangan magbayad sa pagkain. Hahanap ako ng makakatulong sa dalawang bata sa proseso ng paglipat nila ng paaralan at si Elsa na lang ang mag-aalaga sa kanila araw-araw. Isa pa wala rin naman siyang ginagawa sa bahay."At dahil sa naging tugon ni Anton ay natuwa si Luisa at ang kanyang asawa. Akala pa nga ni Luisa ay baka hindi ito pumayag dahil natahimik ito.Agad namang sumabat ang Mama nila na si Dolores, "Anton, kailangan mong pag-usapan ito kay Elsa. At alalahanin mo may parte rin si
“Elsa, araw-araw ay pumapasok si Anton sa trabaho. Siya ay abala at pagod sa trabaho, kumikita ng pera para suportahan ang kanyang pamilya at itaguyod kayo ni Boyet. Ikaw ang asawa niya; dapat ay alagaan mo siya. Paano mo naman ipapagawa kay Anton ang gawaing-bahay?” Hindi umimik si Elsa at nasa loob pa rin siya ng kusina bagkos ay nagpatuloy ang Mama ni Anton sa pagsasalita. “Sinabi ni Anton na dapat pareho kayong may ambag sa responsibilidad sa bahay na ito dahil ayaw niyang sa kanya lahat manggaling ang lahat ng gastusin dito sa loob ng bahay at ikaw naman kung ganito ang gusto mo paano kayo mabubuhay nang magkasama nang ganyan? Bilisan mo na at linisin mo ang mesa. Huwag mo nang pakialaman si Anton. Pagod na sa mga bagay sa labas ang asawa mo. Dapat mong isaalang-alang ang kanyang nararamdaman!” Sumang-ayon si Luisa sa mga sinabi ng kanyang ina, “Ganun na nga, hindi ka nagtatrabaho, at nandiyan si Boyet, at ang lahat ng pangangailangan mo sa pagkain, damit, at tahanan ay galing
SI Franco ay may kaunting kaartehan sa kalinisan. Iniisip niya na marumi ang kamay ng bata at sinisira ang mga bagong laruan, kaya nga niya pinabigay ang isa sa mga bagong set ng laruan sa pinsan ng pamangkin ni Aurora.Dahil na rin sa ginawa niya ay tumigil ang pag-aaway ng dalawang bata at medyo umayos ang tensyon sa paligid.Bagaman tahimik at kunti lang magsalita si Franco, pero ang mga tingin sa kanyang mga mata kanina at ang kanyang ekspresyon ay tama lang upang ipaalam sa pamilya Santos na hindi madaling kalabanin ang asawa ni Aurora.Si Mrs. Santos, ang nanay nina Anton at Luisa ay medyo napataas ang kilay sa kay Aurora at sa asawa nito. Sa isip nito ay nakahanap na si Aurora ng lalaki na hindi basta-basta. Alam niya na malalim ang samahan ng kanyang manugang at ni Aurora at kung anong uri ng tao ang kanyang anak, kaya't malinaw din sa kanyang puso sa kung ano ang dapat nilang gawin at pakikitungo pagdating sa kay Elsa ngayon.Kailangan niyang humanap ng pagkakataon na paalala
INIS na inis si Aurora sa mga narinig. Isa pa malaki ang lungsod kaya hindi sila matutunton ng mga iyon. Iniisip niya pa lang kung paano maka demand ang lolo at ang half brother niya ay naha-highblood na siya. Samantalang si Franco naman ay mataimtim na nakikinig sa usapan ni Aurora at lolo nito at bawat usapan ay nakataktak sa kanyang isipan. Isa pa pinaimbestigahan niya na kung anong klaseng pamilya ang meron sina Aurora at kaya may tiwala siya na magkukuha niya ang report nito sa lalong madaling panahon. Nang dumating ang mag-asawa sa bahay nina Elsa ay siya namang lumabas ito para magtapon ng basura. "Ate." tawag ni Aurora sa kanyang Ate Elsa. Masaya si Aurora na makita ang kapatid niya kaya agad itong lumapit dito pagkalabas niya agad sa kotse. "Ayang, andito ka na pala." Niyakap ni Elsa si Ayang at ganun rin ang ginawa ni Ayang sa Ate niya. Habang yakap niya ito ay agad naman siyang napabitaw ng makita niya ang kanyang bayaw na lumabas sa kotse nito at may mga dala-dalang