MALALAPAD ang mga ngiti ni Dina sa kanyang labi. Sobra kasi siyang nagagalak sa mga bulaklak, pabango at mga mamahaling bagay na binibigay sa kanya ng kanyang boss na si Anton. Nag-e-enjoy siya sa atensyon na ibinibigay nito sa kanya. Ngunit alam niyang may asawa ito at anak pero hindi niya naman kasalanan na maganda at sexy siya, makinis ang balat at kaaya-ayang tingnan samantalang ang asawa daw ng boss niya ay sobrang laki, mataba at losyang. Kaya napapangisi siya dahil advatange sa kanya ang bagay na iyon upang mapasakamay niya ang boss niya at iwanan nito ang pamilya niya. Lumaki siya sa hirap kaya naging puhunan niya ang magandang alindog at mukha upang makuha ang mga gusto niya at isa na nga ang boss niyang si Anton. Si Anton naman ay yamot na yamot ng araw na iyon dahil sa gumastos na naman ang ang asawa niyang si Elsa. Para sa kanya wala ng ibinigay si Elsa kung di sakit ng ulo. Buti na lang at napawi ang init ng ulo niya ng pumasok ang kanyang sexy at magandang secretary na
BAKAS sa pagmumukha ni Aurora ang sobrang pag-aalala sa nangyayari sa Ate niya, at kitang-kita iyon ni Franco, kahit pa sabihing ayaw niyang makialam pero sa ibang kadahilanan na hindi niya maintindihan ay nakakaramdam siya ng awa at pag-alala para kay Aurora. Ng marinig ni Freanco ang sinabi ni Aurora ay magsasalita pa sana siya ngunit naitikom niya ang kanyang bibig ng magsalita ulit si Aurora. “Pasensiya ka na Mr. Franco halos nakalimutan ko na po, gusto niyo po bang kumain? Ipagluluto ko po kayo!” biglaang sambit ni Aurora ng maalala na kahit papaano ay may obligasyon siya sa kanyang asawa kahit alam nila parehos kung ano ang dahilan ng kasal nila. “Naku huwag na, mukhang pagod na pagod ka kaya magpapadeliver na lang ako…” agad naman na sabi ni Franco. “P-Pero po sayang ang pera kaya magluluto na lang po ako, mada–”Franco cut-off Aurora mid sentence ng biglaan itong tumayo at lalabas na sana ng kwarto niya ngunit hinarangan siya ni Franco at pinutol ang mga susunod niya pang
KINAUMAGAHAN ay nagising si Aurora na hindi masyadong energetic. Mabigat ang kanyang mga kilos, hindi katulad ng mga nagdaang araw. Sobrang apektado kasi siya sa problema ng Ate niya. Masyadong nag-aalala. Mabilis siyang naligo at agad na lumabas upang maglaba ng mga gamit na niyang mga damit sa bago nilang washing machine ni Franco. Pagkatapos niya nilunod lahat ng damit ay sunod niyang pinutahan ang balkonahe nila, at doon niya napansin ang bagong railings ng bakal na pwedeng pagsampayan ng mga damit nila ni Franco tapos sa kabilang banda ay ang mga paso at mga namumulaklak na mga halaman. Sobra siyang namangha sa sonbang dami nun at ang gaganda pa. Agad niyang inayos ang mga halaman, hanggang sa naging busy na siya at hindi namalayan ang lumipas na oras. Napahinto lang siya sa pag-aayos ng maramdaman niyang may nakatingin sa kanya. Napaagat ng ulo si Aurora at agad niyang nakitang nakatayo at naka sandal sa may sliding door ng balkonahe nila si Franco while crossing his arms tow
PAGKADATING ni Aurora mula sa binilhan niya ng pagkain para sa almusal nila ni Franco ay siyang paglabas rin ni Franco sa kwarto niya na nakabihis na para pumunta sa trabaho. Marami pa siyang aasikasuhin sa opisina at halos puni ang scheduled recently. Kaya magiging busy siya sa ngayon at sa mga darating pang mga araw. Inilapag ni Aurora ang mga binili niyang ulam. Bumili siya ng pancit at mainit na pandesal. Bumili rin siya ng molo in case na gusto ni Franco humigop ng mainit na sabaw. Napatingin naman si Aurora sa direksyon ni Franco ng papalapit na ito sa kanya. “Halika na Mr. Franco, kumain na po kayo bago ka umalis sa trabaho.” paanyaya ni Aurora sa kanya. Nang makita ni Franco ang mga nilapag na pagkain ni Aurora ay umiling lang ng ulo si Franco at sumagot, “ huwag na siguro sa opisina na lang ako kakain.” Sa isip ni Franco ang hirap talaga ng sitwasyon niya di naman sa ayaw niya sa pagkain pero di siya sanay sa mga ganoong klase ng pagkain, di niya sigurado kung malinis ba
INABOT ng tatlong oras ang pamamalengke nina Aurora at Franco. Si Franco naman ay magkabilang puno ang kamay ng mga ego bags na may laman ng mga pinamili nila. Sa tanang buhay niya ay ito ang unang beses rin na nakapasok siya sa isang wet market. Nakita niya ang mga malalansang isda, karne at kung ano pa na ngayon niya lang naranasan at nakita s actual. Kahit naman na physically fit siya dahil sanag wo-workout siya, nagbubuhat ng mga equipment sa gym ay hindi naman sanay ang katawan niya sa halos tatlong oras na nakabuntot sa asawa niya. Masasakit na ang kanyang mga binti sa kakalakad at wala pang upo. Kahit mga braso niya ay nangangalay na sa kakabitbit ng mga pinamili ng asawa niya. Sa isip ni Franco ay mas gugustuhin niya pang buong araw nakasubsob sa mga maraming mga papeles sa opisina kaysa sa kasalukuyan niyang ginagawa. “Ano sa tingin mo okay na siguro ito, ano?” biglang tanong no Aurora sa kanya, tinuturo ni Aurora ang isang malaking isda. Kasalukuyan silang nasa lugar kung
TOTOO nga ang kasabihan na hindi lahat ay magugustuhan ka sa unang beses na kayo ay magkakilala. Ganun ang sitwasyon ni Aurora ng dumating ang mga magulang ni Franco kung gaano ka warm ang pag welcome sa kanya ni Donya Gloria at Felix ay siya ring malamig na pakikitungo ng Mama ni Franco sa kanya. Dumating ang mga magulang ni Franco in sakto lang na halos lahat ng dapat lutuin ay naluto na, naka set na ang table sa tulong ni Felix at Donya Gloria at nilalagay naman ni Franco ang mga natapos ng lutuin ni Aurora sa dinner table na binili ni Aurora na may 12 seater halos tamang-tama lang sa kanilang lahat. “Maghanda ka na at ako na ang bahalang magligpit dito.” turan ni Aurora sa kay Franco habang naghuhugas ito ng mga ginamit na mga kitchenware sa pagluluto. Nakkahiya din naman kasi na makalat ang kitchen nila, kaya nag initiative na si Aurora na eh clear ang area para naman maaliwalas at walang sagabal sa paggamit ng kanilang mga bisita. “Si-Sigurado ka, medyo marami-rami rin iyang
LATE ng dumating sina Elsa at Anton kasama ang anak nilang si Boyet. Kahit naiirita sa kapalpakan na ginawa ng asawa ay naisip ni Boyet na mukhang di niya pwedeng eh underestimate ang asawa ng kanyang bayaw. Nalaman niya na malaking tulong ang nagawa ng asawa ni Aurora para pabayaran ng 5000 pesos na lang ang ginasgas nitong Maybach na sasakyan. “Ayang nandito na kami sa baba, pasensiya ka na at kararating lang namin.”Masiglang sabi ni Elsa sa kapatid habang kausap nito sa cellphone. “Okay lang Ate, ang importante ay nakarating kayo, sige at sasalubungin ko kayo diyan sa baba!” Kahit papaano ay lumuwag ang pakiramdam ni Aurora sa pagdating ng Ate at pamilya nito. Kahit papaano ay may kasama siya sa presensya ng mga in laws niya, lalong-lalo na ang Mama ni Franco. Lumabas siya ng kawarto at timing naman na kakatok na sana si Franco para sunduin siya ng buksan niya naman ang pintuan. “Hmm, Mr. Franco kayo po pala!” medyo biglang bungad ni Aurora dito. “Ahh, kasi pinasundan ka na
HINATID ni Aurora ang kapatid niyang si Elsa, bayaw na si Anton at pamangkin na si Boyet sa ibaba ng magdesisyon na ang mga itong umuwi. Masayang kinakarga ni Aurora ang pamangkin na si Boyet habang nag kwe-kwentuhan sila ng Ate Elsa niya. Si Anton naman ay nauna na sa kanilang maglakad at dumiretso na rin sa sasakyan nito. “Salamat Ate sa pagpunta at masaya ako dahil nagkakilala na kayo ni Franco.”“Ako rin naman, maraming salamat sa pag imbenta sa amin kahit na nahuli pa kami, pasensiya ka na rin sa abala.” Umiling si Aurora sabay bigay sa kay Boyet dito. “ Maliit na bagay Ate, ang importante ay nakarating kayo, “ tapos pinisil sa pisngi si Boyet, “ kasama ang gwapo at cute bubwit na ito.” Ngumiti si Boyet sa ginawa ng Auntie Ayang niya. Naputol lang ang pag-uusap at hagikhik nina Aurora ng bumusina na si Anton. Nasa loob na ito ng sasakyan halatang naiinip. “O siya sige na Ate pumasok na kayo sa loob, at mag-ingat kayo sa byahe!” Inayos ni Elsa si Boyet sa likod ng sasakyan sa
MAS lalong naramdaman ni Franco at pagsiksik ni Aurora sa kanya at humigpit ang yakap nito. Bigla niya tuloy naramdaman ang pagdikit ng dibdib nito sa braso niya that makes him feel awkward and stiff at the same time. Kaya naisip niya that he needs to do something para makaalis sa tabi ni Aurora dahil baka kung hindi ay di niya mapigilan ang sarili at bumigay siya. And he can't let that happen. "Tsk, bitawan mo na nga ako at pumasok ka na sa loob ng silid mo at doon matulog. Hindi unan ang balikat ko ano! " Pagkasabi ni Franco ng ganun ay agad itong tumayo at syempre nakita niya ang mga nabasag na piraso ng mga tasa at isa-isa niya itong pinulot. Tumayo naman kaagad si Aurora at naaalala ang mga nabasag na tasa at kumuha ng dustpan at walis. "Ito ilagay mo dito at ako na maglilinis niyan." sabi pa ni Aurora. Pero kinuha lang ni Franco sa kanya ang dust pan at walis, "ako na sige na bumalik ka na sa kwarto mo." Pero hindi sumunod si Aurora at hinintay niyang matapos si Franco. "
MGA ilang minuto pa lang nakalipas ng marealized ni Franco na hindi dapat siya ganito kay Aurora pero bago pa man ito makapag react ay bumangon si Aurora at humarap upang tingnan si Franco. Di naman sinasadya na timing rin ang pagtingin ni Franco sa kay Aurora.In that moment ay nagtama ang kanilang mga tingin. Nakaramdam ng tensyon si Franco ng mangyari iyon. Matagal bago ito nag-iwas ng tingin at nagsalita, "Tinitingnan mo ba ako ng ganyan dahil sa iniisip mo ba kung may katotohanan ang aking mga sinasabi?" Kahit na malamig ang personalidad ni Franco pero maayos ang pagpapalaki ng kanilang mga magulang sa kanilang magkakapatid. Ang lalaki sa kanilang pamilya ay mapagmahal sa asawa at lumaki siyang inuulit iyon ng kanyang lolo sa kanila.Naalala niya pa na minsang sinabi ng kanyang ama na ang lalaking marunong lamang mang-abuso sa kanyang asawa ay hindi mabuti at hindi totoong lalaki!"Mr. Franco.""Hmm..." Sabi ni Aurora, "Maraming salamat at naniniwala ako sa iyo."Nag-atubiling
ALAM na alam ni Elsa na sobrang dehado siya sa sitwasyon kaya naniniguro lang din siya. Halata naman noon pa lang na ang pamilya ni Anton ay interesado sa kanilang bahay at lupa. Gusto nilang makihati. Kaya nga sobrang pagsisisi rin ang naramdaman ni Elsa dahil sa nagtiwala siya ng lubos kay Anton sapagkat ang bahay at lupa ay nakapangalan lamang kay Anton dahil ng binili ito ay di pa sila kasal. Itim ang mukha ni Anton sa mga narinig niya mula sa kay Elsa, "Ang isang bata ay 5,000 pesos; bakit hindi ka na lang magnakaw sa bangko? Maghiwalay? Akala mo ba ay bata ka pa rin at labing-walong taong gulang? Alalahanin mo ikaw ay kasal na, may anak na, walang trabaho, mataba na parang baboy, at sobrang pangit na kahit sino ay walang magkaka interest! At kaya mo bang supurtahan ang sarili mo!?"Nagpintig ang tenga ni Elsa ng marinig ang mga sinabi sa kanya ni Anton. Nasaktan siya at nainsulto. Hindi niya inakala na maririnig niya ang mga bagay na iyon sa kay Anton. Mas lalong bumilis ang p
BAGO pa makapagsalita si Elsa ay nagsalita ulit si Anton na mas lalong ikinagalit nito. " Nagsabi rin sina Ate na kung pupwede sa kanila muna ipangalan ang titulo ng bahay dahil sa loan na plano nilang eh proseso at syempre may hati rin tayo doon dahil dito mag sta-stay ang mga pamangkin ko sa bahay natin."Nang marinig iyon ni Elsa ay tila umuusok na ang kanyang ilong at tenga sa sobrang gigil dahil sa mga pinagsasabi ni Anton.Sinabi ni Elsa nang malamig, "Naririnig mo ba ang mga sinasabi mo Anton? Akala mo ba nandito lang ako sa loob ng bahay at kumakain lang? Halos lahat ng mga gawain dito ay ako pati na rin ang pag-aalalaga kay Boyet, lahat ng iyon Anton tinitiis ko para sa anak natin at sa pamilyang ito pagakatapos may mga ganyan kang desisyon!?."Taas baba ang dibdib ni Elsa sa sobrang gigil na nararamdaman dahil sa mga naging desisyon at pag sang ayon ni Anton sa kapatid nito."Pero ang dalawang anak ng kapatid mo ay wala akong kinalaman; hindi ko sila responsibilidad, at hind
Kalaunan ay nagtipon ang pamilya ni Anton upang kumain at ubusin ang pakwan na hiniwa niya kanina at nanood ng TV sandali, at pagkatapos ay pumasok na rin sila sa kuwarto upang magpahinga. Mananatili sila dito ng ilang araw. Ngayon na lumipat na si Aurora, may isa pang kuwarto na bakante, sapat para sa pamilya ng ate niya sa oras na manirahan na sila sa bahay nila. Papasok na sana si Anton sa kwarto nila ni Elsa ng biglang bumulong si Luisa sa kanya, "Alam mo bang maraming binili si Aurora at ang kanyang asawa kanina. Tapos itong asawa mo galit na galit nang dalhin niya lahat ng mga iyon sa kuwarto niyo. tapos nakita ko puno ng magagandang bagay ang paperbags. May mga mamahaling sigarilyo at masarap na alak; bigyan mo ng konti ang iyong kuya ha. Isa pa hindi naman umiinom o naninigarilyo si Elsa kaya hindi niya iyon kailangan. At hindi pa nakakainom ng masarap na alak si Papa kaya bigyan mo rin siya." Ngumiti lang si Anton sa tinuran ng kanyang ate, "Ate, ano ba kung gusto mo ang
Si Luisa ay nagpatuloy sa pagsasalita, "Hindi kalayuan ang paaralan dito, at hindi labis sabihin na hindi magiging problema kung dito mananaitili ang mga bata pag lumipat sila dito sa syudad".Hindi nagsalita si Anton kaya nagpatuloy sa pagsasalita si Luisa."Siguro ay okay lang naman kay Elsa ang pag-aalaga sa dalawang bata, maglaba at magluto lang naman ang hinihingi namin, at kung ang gastusin sa pagkain ay..."Pinutol ni Anton ang sasabihin pa ng Ate Luisa niya, "Ate, pamangkin ko 'yun; hindi na kailangan magbayad sa pagkain. Hahanap ako ng makakatulong sa dalawang bata sa proseso ng paglipat nila ng paaralan at si Elsa na lang ang mag-aalaga sa kanila araw-araw. Isa pa wala rin naman siyang ginagawa sa bahay."At dahil sa naging tugon ni Anton ay natuwa si Luisa at ang kanyang asawa. Akala pa nga ni Luisa ay baka hindi ito pumayag dahil natahimik ito.Agad namang sumabat ang Mama nila na si Dolores, "Anton, kailangan mong pag-usapan ito kay Elsa. At alalahanin mo may parte rin si
“Elsa, araw-araw ay pumapasok si Anton sa trabaho. Siya ay abala at pagod sa trabaho, kumikita ng pera para suportahan ang kanyang pamilya at itaguyod kayo ni Boyet. Ikaw ang asawa niya; dapat ay alagaan mo siya. Paano mo naman ipapagawa kay Anton ang gawaing-bahay?” Hindi umimik si Elsa at nasa loob pa rin siya ng kusina bagkos ay nagpatuloy ang Mama ni Anton sa pagsasalita. “Sinabi ni Anton na dapat pareho kayong may ambag sa responsibilidad sa bahay na ito dahil ayaw niyang sa kanya lahat manggaling ang lahat ng gastusin dito sa loob ng bahay at ikaw naman kung ganito ang gusto mo paano kayo mabubuhay nang magkasama nang ganyan? Bilisan mo na at linisin mo ang mesa. Huwag mo nang pakialaman si Anton. Pagod na sa mga bagay sa labas ang asawa mo. Dapat mong isaalang-alang ang kanyang nararamdaman!” Sumang-ayon si Luisa sa mga sinabi ng kanyang ina, “Ganun na nga, hindi ka nagtatrabaho, at nandiyan si Boyet, at ang lahat ng pangangailangan mo sa pagkain, damit, at tahanan ay galing
SI Franco ay may kaunting kaartehan sa kalinisan. Iniisip niya na marumi ang kamay ng bata at sinisira ang mga bagong laruan, kaya nga niya pinabigay ang isa sa mga bagong set ng laruan sa pinsan ng pamangkin ni Aurora.Dahil na rin sa ginawa niya ay tumigil ang pag-aaway ng dalawang bata at medyo umayos ang tensyon sa paligid.Bagaman tahimik at kunti lang magsalita si Franco, pero ang mga tingin sa kanyang mga mata kanina at ang kanyang ekspresyon ay tama lang upang ipaalam sa pamilya Santos na hindi madaling kalabanin ang asawa ni Aurora.Si Mrs. Santos, ang nanay nina Anton at Luisa ay medyo napataas ang kilay sa kay Aurora at sa asawa nito. Sa isip nito ay nakahanap na si Aurora ng lalaki na hindi basta-basta. Alam niya na malalim ang samahan ng kanyang manugang at ni Aurora at kung anong uri ng tao ang kanyang anak, kaya't malinaw din sa kanyang puso sa kung ano ang dapat nilang gawin at pakikitungo pagdating sa kay Elsa ngayon.Kailangan niyang humanap ng pagkakataon na paalala
INIS na inis si Aurora sa mga narinig. Isa pa malaki ang lungsod kaya hindi sila matutunton ng mga iyon. Iniisip niya pa lang kung paano maka demand ang lolo at ang half brother niya ay naha-highblood na siya. Samantalang si Franco naman ay mataimtim na nakikinig sa usapan ni Aurora at lolo nito at bawat usapan ay nakataktak sa kanyang isipan. Isa pa pinaimbestigahan niya na kung anong klaseng pamilya ang meron sina Aurora at kaya may tiwala siya na magkukuha niya ang report nito sa lalong madaling panahon. Nang dumating ang mag-asawa sa bahay nina Elsa ay siya namang lumabas ito para magtapon ng basura. "Ate." tawag ni Aurora sa kanyang Ate Elsa. Masaya si Aurora na makita ang kapatid niya kaya agad itong lumapit dito pagkalabas niya agad sa kotse. "Ayang, andito ka na pala." Niyakap ni Elsa si Ayang at ganun rin ang ginawa ni Ayang sa Ate niya. Habang yakap niya ito ay agad naman siyang napabitaw ng makita niya ang kanyang bayaw na lumabas sa kotse nito at may mga dala-dalang