Chapter 5

Nangunot ang noo ko dahil hindi ako kinakausap ni ante. Nakakapagtaka, ano kaya ang nangyari kay ante? Nakatuon lamang ang paningin niya sa may likuran ko na para ngang may multo siyang nakita. Balak ko sanang tignan sa aking likuran ngunit sa takot ko ay hindi ako lumingon. Nanatili lamang ako sa harapan ni ante na hanggang ngayon ay hindi pa din ito kumukurap. Sinubukan kong huwag matakot at matapang kong hinarap mula sa aking likuran. Ngunit isa din akong nabato sa kinatatayuan ko dahil may isang impaktong nilalang ang nasa harapan ko. Isang impaktong guwapong lalaki dahil sa wala itong suot pang itaas. Bumaba ang paningin ko sa namumukol na bahaging 'yon at napatakip na lang ako ng bibig pagkakita ko 'yon.

Grabeng laki ng bukol. Hindi ko na maialis ang pagkakatutok ng mga mata ko sa bandang namumukol na 'yon dahil para akong nahipnotismo sa buhay na bagay na 'yon. Napanganga pa ko na parang biglang lumaki iyon.

"Are you done looking at my body?" Tanong ng isang baritonong boses na lalaki. Doon lamang ako nagising sa pagkakahipnotismo nang magsalita itong lalaking nasa harapan ko.

"A-Ah w-wala akong k-kinalaman diyan," nabubulol kong sabi sa hindi ko kilalang taong nasa harapan ko dahil sa kahihiyan na ginawa ng mata kong makasalanan. Agad kong hinarap si ante at niyuguog siya sa kan'yang balikat upang magising din siya sa pagkakatulala niya.

"Ante ano ba?" sabay sampal ko sa mukha niya. Doon lamang siya nagising sa pagkakatulala niya gawa ng pagsampal ko.

"Aba! Bakit mo ko sinampal? Naku Kayrelle umayos ka ha," gigil na sabi niya.

"Kausapin niyo na po siya," tarantang sabi ko. Nahihiya na kong humarap sa kan'ya dahil sa ginawa kong paninitig sa kan'yang buhay na alaga.

"Ikaw na kumausap kay Jeho dahil marami pa pala akong gagawin sa boarding house."

Dali dali siyang umalis rito at iniwan na lang niya ko dito mag isa.

"Asar ka talaga ante kahit kailan," sigaw ko. Wala na kong pakialam kung maingay ako dito sa tapat ng mga apartment at mabulabog ko lahat ng mga natutulog dito. Bakit anong paki nila tagarito naman ako ah. Sabay harap ko sa lalaking kani kanina lang at ngayon ay tatlo na silang nasa harapan ko. Napalunok ako ng laway sa tatlong lalaking nasa harapan ko at tanging si Jeho lang ang kilala ko sa kanila. Wala silang suot na pang itaas at hindi ko na alam kung kanino ba ako titingin dahil lahat sila ay maganda ang pagkakahubog ng kanilang mga katawan. Para akong isang baby na hinihele kapag ganito ang nasa harapan ko.

Tinuon ko na lamang ang paningin ko sa tatlo at nginitian ko sila.

"Where's ante Minda?" kunot noo niyang tanong.

"Ahm... nauna na siyang umalis. Marami pa daw kasi siya na tatapusing trabaho sa boarding house. Bakit mo siya natanong at hinahanap?"

"Did she tell you what is your job here?" Nangunot ang aking noo dahil hindi ko pa alam kung ano ang magiging trabaho ko sa kan'ya. Umiling ako.

Suminghal ito at bakas sa mukha niya ang nang aasar na tingin dahil mula ulo hanggang paa ang pagkakatitig nito sa akin. Napahawak pa ito sa kan'yang baba na parang may iniisip na hindi maganda.

"Come inside," pag aya nito sa akin habang 'yung dalawa niyang kasama ay nakatayo pa sa gilid ng pintuan.

Ayaw kumilos ng dalawa kong paa dahil sa natatakot ako. Sari saring tanong sa aking isipan kung ano ang magiging trabaho ko dito. Kinabahan ako at binalak na lang na huwag na lang tumuloy sa trabaho. Kaya pala ang laki ng sahod ko ay ito na pala 'yon. Kahit hindi na ko makatikim ng b**** basta huwag lang ganito ang magiging trabaho ko. Kahit guwapo pa sila ay hindi ko gagawin 'yon.

Kainis ka talaga ante. Kahit sarili mong kadugo ay nagawa mo kong ibenta.

"Hey ano pa ang inaantay mo diyan? Umpisahan mo ng magtrabaho." Sabay abot nila sa akin ang isang bagong walis tambo, walis tingting, isang mop at isang basahan.

Ha? Ano to? Langya! nasapo ko ang aking noo dahil mali ako ng iniisip. Mas bet ko na itong trabahong 'to kaysa ibenta ang aking katawan. Nanindig ang balahibo ko dahil sa mga iniisip ko.

Pa'no ako maglilinis kung ganito ang aking suot? Tapos nakasuot pa ko ng sandalya na may 2inches ang taas. Halla! Pa'no ko kikilos neto? Napahilamos na lang ako ng mukha. Kaya pala tinanong ako ni ante kanina kung bakit ganito ang aking suot at pinuna din niya ang suot kong sandalya. Ang tanga ko talaga. Hindi ko kasi binasa lahat ng mensahe sa 'kin ni ante kahapon. Kasalanan ko din naman 'to eh.

"Hey wake up," gising pa nila sa isang kasama nila at wala din itong suot na pang itaas. Sobrang daming kalat nang makapasok ako sa loob. May mga plastic bottled, can beer at mga sitseryang nakakalat sa may tiles. May mga upos ng sigarilyo ding nakakalat sa may mesa na halatang hindi nailagay sa may ash tray.

"Saan ba ako mag uumpisa? P'wede bang sa labas na muna kayong lahat para makapaglinis ako ng mga kalat niyo," mahinahon kong sabi sa kanila.

"P'wede naman miss beautiful," sabi ng isa na kagigising lang.

"P'wede bang timplahan mo muna kami ng kape?" utos ng isa na siyang unang nagbukas ng pintuan kanina.

"Ah p'wede naman," maayos na sagot ko sa kan'ya.

Nagpunta ako ng kusina at nadatnan kong kay dami ding kalat dito sa may lababo at pati din sa mesa. Langya! ang gugwapo nga nila pero ang dogyot ng kanilang tinutuluyan. Pa'no ba sila nakakatiis sa ganitong kaduming tirahan.

Walang paligoy ligoy pa at agad ang paglilinis ko dito sa maduming kusina saka ko sila titimplahan ng kape pagkatapos kong malinisan dito. Hindi talaga ako sanay na kumilos kapag may nakikita akong kalat. Inipon ko muna ang mga kalat sa mesa at pati na din sa may lababo. Hinugasan ko na din ang mga gamit na plato, baso, kutsara at tinidor.

Salamat at natapos ko na din ang paglilinis ko dito sa kusina saka ko sila ginawaan ng kape.

Inilapag ko na ang apat na natimplang kape sa may tray saka maingat na binuhat at dinala sa may living room. Nakakapagtaka dahil wala sila dito sa loob kaya naisipan kong nasa labas ang mga ito kaya nagtungo ako sa labas.Tama nga dahil narito nga silang apat at tahimik sila na parang may pinapanood sa cp. Hindi nila nahalata na naritio ako sa likuran nila. Inilapag ko muna ang tray na may laman na apat na kape at umuusok pa ito.

Nagtataka ako kung bakit parang hindi sila nakakaramdam na narito ako sa likuran nila dahil sa abala ang mga ito sa kanilang pinapanood. Gusto kong malaman kaya nagdahan dahan akong lumapit sa likuran ni Jeho. Nang makalapit na ko ay nasilip ko agad kung ano ang pinag kakaabalahan ng apat.

Aahh!!! ahhh!!!! ahhh!!!, yeah!!! yeah!!! dinig kong halinghing sa pinapanood nilang p**n videos. Nakagawa ako ng ingay dala ng pagkagulat sa nakita ko. Napalingon sa gawi ko si Jeho ngunit sa paghakbang ko ay natapakan niya ang aking paa kaya nawalan kami ng balanse at parehong natumba. Nasa ibabaw ko si Jeho at ramdam ng aking katawan ang bigat niya.

"Looks great, ganda ng timing mo dude," sabi ng isa niyang kaibigan.

"U-ma-lis ka sa ibabaw ko!" galit kong sabi sa kan'ya.

"Hindi ako aalis dito sa ibabaw mo manang hanggat hindi mo ko iniaalis dito sa ibabaw mo," sabay ngisi sa kan'yang labi. Aba't ako pa dapat ang gumawa 'yon pero sinasadya niya talagang magpabigat upang hindi ko siya maialis sa ibabaw ko.

"Gusto mo bang makatikim ng tadyak," madiin kong sabi.

"Go, if you can. But if you can't do I will kiss you on your lips," banta nito sa akin.

Kung tatadyakan ko siya ay malamang na makikita nilang tatlo ang aking tinatagong butas na panty. Hindi ko siya kayang ialis sa aking ibabaw.

"Ang bigat mo. Ilang kilo ba yang katawan mo at parang apat na baboy sa bigat ng timbang mo?" Inis kong tanong.

"Guess what and I'll leave on top of your body," seryosong sabi niya.

Tapat lang ng mukha niya ang mukha ko kaya amoy na amoy ko ang kan'yang mabangong hininga. Iniiwas ko ang paningin ko sa kan'ya dahil hindi ko matagalan ang paninitig niya sa akin.

"P'wede bang umalis ka na sa ibabaw ko dahil masakit na ang likod ko lalo na 't ang bigat mo pa," reklamo kong sabi. "Luma na yang taktika mo. Ano? Masaya ka bang nasa ibabaw kita? Naiipit mo na yang dede ko," bulong ko sa kan'ya kasabay ng pag ngisi niya sa kan'yang labi.

"Okay sweetheart," sabay kindat niya sa akin. Tila ang sarap sa pandinig na marinig ang salitang sweetheart. Pero biro niya lang 'yon at ganoon naman ang mga kabataan ngayon.

Umalis din siya agad sa ibabaw ko ngunit parang hindi ko naman maigalaw ang katawan ko. Parang nakadikit na ang likod ko sa may damuhan.

"Ayos ka lang manang?" tanong ng isang lalaking nahuling nagising kanina.

"Namanhid na ata ang katawan ko," agad kong sagot. Pilit ko namang igalaw ang katawan ko ngunit para naman akong nabato sa kinahihigaan kong damo.

"Okay let me help you." Patungo na siya sana sa akin nang pigilan siya ni Jeho.

"Let me do this Marko," pigil niya sa kaibigan niyang si Marko.

Inalalayan akong makatayo ni Jeho at nakatayo naman ako ng maayos. Ramdam ko pa din ang bigat niyang katawan sa katawan ko. Inirapan ko muna siya at tuluyan ko na silang tinalikuran at iniwan sa labas. Pinagpatuloy kong muli ang paglilinis dito sa loob ng apartment.