Naubos na ang lahat ng mga lutong ulam at narito pa din si Jeho pero my kasama itong isa pang lalaki pero hindi ko siya gaanong makita. Kinakausap nila si ante pero hindi ko marinig ang kanilang pinag uusapan. Mukhang mayaman din siya at sa kan'ya ang sasakyang nakaparada sa may labas. Hindi nagtagal ay pumasok din si ante dito sa loob kasabay nun ang pag alis ng dalawa.
"Bilisan mo na riyan magligpit Kayrelle para makapagpahinga ka na rin." "Sige po ante matatapos na rin po ako." Sagot ko. "Sumunod ka na lang sa itaas at bukas ko na lang sasabihin sayo," sabi niya sabay kunot ng aking noo. Tatanungin ko sana siya ngunit nauna na itong umakyat ng hagdanan. Sumunod na ko sa itaas nang matapos na ko magligpit dito sa canteen. Palaisipan sa akin ang bagay na iyon kung ano ang sasbihin nito sa akin. Kinabukasan, maaga akong nagising upang mamalengke. Kasama ko si Monette at tig isa kami ng hawak na basket. Nilalakad lang namin ito papuntang palengke. Napansin namin ni Monette kung bakit ang daming dalagitang nag jojoging samantalang noon ay wala naman. "Monette, kailan pa ba nauso ang pag jojoging dito sa lugar natin?" "Naku naman manang, huli ka na sa balita eh. Tignan mo yun?" Turo nito sa akin sa lalaking matangkad na paparating dito sa way namin ni Monette. "Eh sino naman yan?" Tanong ko dahil hindi ko naman siya kilala. Malapit na ito sa amin. Kumunot ang noo ko nang tumingin ito sa akin. Malamig ko siyang tinignan dahil hindi ko naman siya kilala. Tumili si Monette ng ngumisi ang lalaking 'yon. Napahawak ako sa dalawa kong tenga. Masakit sa tenga na parang mabibingi ako. Malakas kong binatukan si Monette kaya tumigil ito sa pagtili. "Aray! ang sakit nun ha," reklamo nito. "Ano bang problema mo't nambabatok ka riyan?" Inis na sabi niya. "Aba! kung tumili ka naman parang wala kang kasama dito ha." Inis kong sagot. "Palibhasa kasi hindi ka marunong tumingin ng guwapo kaya hanggang ngayon wala pang nagkakagusto sayo." "Alam kong guwapo siya, kahit tumili ka riyan kung hindi ka naman niya papansinin, wala ding kwenta. Kaya tumigil ka na sa kakapantasaya mo riyan sa kan'ya." Iniwan ko na siya at pinagpatuloy na lang sa paglalakad. Nakarating din ako agad sa palengke ng hindi pinapansin si Monette. Nang matapos na kong makapamili ay iniwan ko na din siya. Bahala siya sa buhay niya dahil minsan ay pahamak ang babaeng 'yon. Mag-isa akong umuwe at nilakad ko na lang pauwe sa boarding house. Narating ko na din agad at naupo muna sa may waiting area dito sa tapat ng canteen upang makapagahinga. Maya't-maya ay pumasok din ako agad sa loob ng canteen para maihanda na ang mga lulutuin para mamaya. "Manang! kape pa nga," utos nito sa akin at nilingon ang taong nagsalita. Naningkit ang dalawa kong mata ng mapag sino ang nagsalita. Siya yung lalaking nagjojoging kanina sa may kalsada ng makasalubong namin ni Monette. Nabato ako sa kinatatayuan ko't hindi na maialis ang paningin ko sa guwapong mukha niya. "Naks! naman, tulaley ka diyan." Nawaglit ang pagkatulala ko ng magsalita ang bagong dating na si Monette. "Sir Jeho pasensiya na kayo at talagang ganito lang si Kayrelle kapag nakakakita ng guwapo." Para akong nabingi ulit ng marinig ang sinabi niyang Jeho. Ibig ba niyang sabihin, siya yung lalaking kumakain na nakashades kagabi na nakasombrero't naka jacket? Umiling ako't tumalikod na lang upang ipagtimpla na lang siya ng kape niya. "Sir heto na ang kape niyo," mahinhin kong sabi. Tipid niya lang akong nginitian at ipanagpatuloy niyang muli ang pagtitipa sa kan'yang cp. Matapos ko siyang mabigyan ng kape ay umakyat akong muli sa itaas upang magpalit ng damit. Isang fitted na dilaw ang suot ko saka brown na palda na hanggang lagpas tuhod ang haba. Maaga akong pupunta sa eskwelahan para asikasuhin ang mga papel para sa paglilipat ng aking pinsang buo. Magkapatid ang ina ko at ang ina niya. Balak din niyang dito umupa sa boarding house ni ante Minda. Hindi ko ba alam sa kanya kung ano ang naisip na gawin 'yon at kung bakit dito pa niya gustong mag aral sapagkat may kaya naman ang kan'yang pamilya. Nakapag asawa si ante Alice ng mayaman kaya gumanda ang kanilang buhay. Balak sana nitong bukas siya luluwas papunta rito sa Probinsiya ngunit hindi ko pa siya pinayagan na magpunta ng maaga rito dahil makalat pa ang aking kuwartong matutuluyan niya. Bumaba na ko para hanapin si ante ngunit wala ito para kausapin siya tungkol sa sasabihin niya sana kagabi pa. Naratnan kong wala na doon si Jeho at si Monette na lang ang nakita ko. "Wow! mukhang nag iimprove na tayo sa suot natin ha," pang aasar nito sa akin. "Punta ako ng school. Pakisabing gagabihin ako ng uwe," pagbibiro ko. "Ha! Bakit gabi? Eh ang lapit lang ng eskwelahan ha. Siguro makikipagtanan ka noh!" "Hindi ako kagaya mo Monette, matino akong tao. Ikaw na munang bahala rito dahil aasikasuhin ko pa ang mga papel ng pinsan ko." "Okay, ingat!" sambit nito saka tuluyan na kong lumabas ng boarding house. Nag aantay ako ng masasakyang tricyckle ng may humintong sasakyan sa may harapan ko. Binaba nito ang bintana at iniluwa doon si Jeho. "Saan ang punta mo manang? Sumabay ka na sa akin," sabi nito. Bumaba siya at naka uniporme na ito. Binuksan nito ang pintuan para sa akin. Nangasim ang muhka ko, "Ang lakas naman ng loob mong pasakayin ako riyan. Hoy, kahit guwapo ka hindi ako sasakay riyan sa sasakyan mo," pagtataray ko. "Tsk! tsk! tsk! ako na nga itong nagmamagandang loob ikaw pa itong maarte," saka pabalibag na sinarado ang pinto ng sasakyan. Humaba nguso ko pagkasabi niyang 'yon. "Hoy bata," turo ko sa kan'ya. "FYI ha, hindi ako maarteng babae, i*****k mo riyan sa baga mo," pagdidiin ko sa baga niya ang hintuturo ko. Ngunit hinawakan niya ang kamay ko at kinulong niya gamit ang dalawa nitong malambot niyang mga kamay. "Next time, I won't let you to say the word bata again. Ipapatikim ko sayo ang sinasabi mong 'yan and I will prove it once you say it again," pagbabanta nito sa akin. Saka niya binitawan ang aking kamay. Sumakay na ito sa kan'yang magarang sasakyan at mabilis na umalis papuntang eskwelahan. Sa wakas ay may dumating na ding tricyckle at sumakay na ko agad. Mali ata ako dahil naging bastos ata ako sa kan'ya. Alam kong mas matanda ako sa kan'ya at wala namang masamang ayain niya kong sumakay sa kan'yang sasakyan. Ako tuloy nag mukhang bata ang inasal kanina. Napahilamos na lang ako ng mukha dahil sa dami ng iniisip ko ngayon. Ligtas din akong nakarating sa Augustus College. Palinga linga ako sa daan ng mahagip ko ang paningin ko sa may bunbunan ng mga studyante. Diretso lang ako sa pagalakad at Nagtungo sa Registrar Office. Agad kong inasikaso ang mga papel ng aking pinsan para sa kan'yang paglilipat ng eskwelahan. Inabot ako ng tatlong oras kaya nakaramdam ako ng pagkalam ng sikmura. Alas onse 'y media na pala ng tignan ko ang orasan sa aking dalang cp. Kumain muna ako sa canteen bago gumala pagkatapos ko dito. Nahagip na naman ng aking paningin si Jeho na may mga babaeng nakasunod sa kan'ya. Nagtama ang aming mga mata at matalim niya kong sinulyapan. Gusto ko sanang mag sorry sa kan'ya dahil napag isip sip kong mali ako. Umalis din ako agad ng matapos na kong kumain. Balak ko sanang gumala pero napag isipan kong puntahan na lang si Jessica, ang kaibigan kong bakla. Nag antay ako ng masasakyang tricyckle na may huminto din agad sa aking harapan. Gusto ko sanang lakarin na lang papunta roon pero ayaw kong mag amoy pawis. Nasa tapat na ko ng kanilang bahay at nag uumpisa na ang kasiyahan sa kanilang bahay. "Oh beshie, salamat naman at nakarating ka." Bungad nito sa akin sa may labas ng gate. "Oo naman, pero hindi ako iinom ha. Magagalit si ante sa akin," pagtatanggi ko. "Don't worry beshie ako ang bahala sayo noh. Pinagpaalam na kita kay ante Minda." Sabay na kaming pumasok sa loob. "Narito pala ang lahat ng mga kabatch natin pero may kulang," lungkot kong sabi. "Hay naku, hindi siya kawalan darling. Narito naman ako, ang mga friends natin. Hayaan mo na siya, may asawa na 'yon." Dahil sa lungkot ko ay nagawa kong uminom at magpakalasing. Wasak ang puso ko ngayon. Yung kaisa isang nanligaw sa akin noon ay may asawa na pala ito. Tatanda na lang ako na wala ng magkakagusto. Hinatid akong lasing ng umuwe sa boarding house. Tulog na ang mga tao dito dahil alas diyes y media na ng gabi. Mabuti at may hawak akong duplicate na susi kaya makakapasok ako anumang oras. Maingat akong pumasok sa loob at dahan dahan ang aking pag akyat papuntang third floor. Muntik pa akong matisod sa nakaharang na bola dito sa may visiting area kung hindi ako nakahawak agad. Narating ko din agad ang aking kuwarto at naka lock pa ito. Maingat kong binuksan iyon gamit ang susi kong hawak hawak saka diretso pasok ng hindi ko na maisipang buksan pa ang ilaw at sinarado ko din agad ang pinto. Isa isa kong tinanggal ang suot kong damit pang itaas at pang ibaba. Hindi ko na magawang magbihis pa dahil sa pagod at inaantok na ko saka nahiga sa malambot kong kama na naka bra at panty lang.Napabangon ako agad sa aking kama na maring kong may kumakatok sa may pintuan. Nangunot ang aking noo nang mapansin kong wala akong damit pang itaas at pang ibaba. Nakita ko na lang sa may sahig ang mga damit na nagkalat doon at dali dali ko itong dinampot at sinuot ko uli. Natataranta akong maisuot ang damit na suot ko pa kagabi. Hindi ko na din tinignan kung baliktad man ito o hindi basta maisuot ko lang 'to. Nang matapos ko nang maisuot ang mga damit ko ay agad kong binuksan ang kanina pang kumakatok sa may pinto. Bumungad sa akin ang nakapameywang kong ante. Namilog ang aking mga mata dahil sa ngayon ko lang siya nakitang galit ang mukha. "Magandang umaga po ante," bati ko na nakangiti sa kan'ya. "Anong maganda sa umaga ha Kayrelle?" galit nitong tanong. "Tanghali na, bilisan mo riyan at kumilos ka na. Marami pa tayong gagawin," sabay talikod nito sa akin. Sinarado ko agad ang pinto pagka alis niya. Tinatamad ako ngayong araw at gusto kong matulog maghapon. Naupo ako sa ak
Nangunot ang noo ko dahil hindi ako kinakausap ni ante. Nakakapagtaka, ano kaya ang nangyari kay ante? Nakatuon lamang ang paningin niya sa may likuran ko na para ngang may multo siyang nakita. Balak ko sanang tignan sa aking likuran ngunit sa takot ko ay hindi ako lumingon. Nanatili lamang ako sa harapan ni ante na hanggang ngayon ay hindi pa din ito kumukurap. Sinubukan kong huwag matakot at matapang kong hinarap mula sa aking likuran. Ngunit isa din akong nabato sa kinatatayuan ko dahil may isang impaktong nilalang ang nasa harapan ko. Isang impaktong guwapong lalaki dahil sa wala itong suot pang itaas. Bumaba ang paningin ko sa namumukol na bahaging 'yon at napatakip na lang ako ng bibig pagkakita ko 'yon. Grabeng laki ng bukol. Hindi ko na maialis ang pagkakatutok ng mga mata ko sa bandang namumukol na 'yon dahil para akong nahipnotismo sa buhay na bagay na 'yon. Napanganga pa ko na parang biglang lumaki iyon."Are you done looking at my body?" Tanong ng isang bar
Nasa malalim ako ng pag iisip habang isa isa kong pinupulot ang mga nagkalat ng mga inuming alak sa may sahig dahil ang akala ko ay mababago na ang lahat pero ganito din pala ang aking magiging trabaho ko at walang nagbago. Isang taon akong magtatrabaho sa kan'ya hanggat hindi pa siya nakakapagtapos ng pag aaral. Hindi ko din alam ang kan'yang dahilan kung bakit naririto siya at dito piniling mag aral samantalang may kaya naman ito sa buhay. Kung tutuusin ay hindi mo makikitaan sa kan'ya ang mababang uring tao dahil sa pananalita, pananamit at sa mga magagarang gamit niya'y mukhang mamahalin na. Isang oras ang tinagal ng paglilinis ko rito sa loob ng kan'yang tinitirahan. Pakiramdam ko ay mag isa na lang ako dito dahil sobrang tahimik na. Gusto ko sanang umuwe muna upang makapagpalit ng damit dahil hindi pa ko tapos sa paglilinis ng bakuran at maya maya ay maglalaba ako ng mga nagdumihan niyang mga damit. Tumakas ako dahil alam kong hndi niya ko papayagang umuwe
"Manang!' Sigaw ng apat na lalaki. Lumingon ako at kinabahan. Napatingin ako sa paligid na nagkalat ang tae ng kambing, baka at kalabaw. Napaurong ako nang wala sa oras dahil sa mapagtripan na naman nila ako. Malapit na sila sa gawi ko ngunit napatakbo na lang ako bigla. Akala ko ay hindi sila makikisabay sa 'kin sa pag alis ngunit mali pala ako ng akala. Hingal akong nakarating dito sa apartment habang ang iba ay hinihingal din. Sabay sabay na natuyo ang aming mga damit dahil sa init ng araw. "Bakit ka ba tumakbo ha manang? Pinamukha mo lang sa amin na isa kaming rapist," sabi ni Marko."Aba! sa gusto ko nga eh. Sinabi ko bang tumakbo din kayo," inis kong turan saka ko sila tinalikuran. Nagtungo ako sa laundry area at naroon na ang mga lalabhan ko. Napaawang na lang ang aking ibabang labi nang makita kong sobrang dami ng lalabhan ko. Isang gabundok ba naman ang aking lalabhan. Kailan kaya ko matatapos nito? Badtrip talaga itong Jeho na 'to. Hindi man lang matutunang maglaba, magl
Para akong nanigas sa kinatatayuan ko at pakiramdam ko ay hindi tama ang aking ginawa. Ramdam pa din ng aking palad na hanggang ngayon ay naroon pa din ang sakit. Kasalanan ko to dahil sa nabigla ako nang makita kong wala siyang damit pang itaas. Nasapo ko bigla ang aking noo nang maalala ko ang nangyari kagabi na ngayon lang bumalik sa aking isip na nilalamig pala ako kagabi. Nainitan siguro siya kaya nagtanggal ng damit pang itaas dahil sa pagkakapatay niya ng aircon. Naging padalos dalos ako sa aking kinikilos at masyado na yata akong nagiging conservative sa sarili.Lumabas ako ng kuwarto upang hanapin siya at humingi ng tawad sa kan'ya pero wala ito dito nang tingnan ko sa salas at kusina. Lumabas ako at nagpunta ng bakuran. Nakita kong may kausap siya'ng lalaki. Tumingin ang lalaki sa akin samantalang si Jeho ay parang ayaw niya kong makita."Who is she?" Tanong niya."She's manang Kayrelle. My maid," malamig nitong sagot na hindi ito tumitingin sa 'kin. Nginitian ko siya ng t
Pumayag ako na sumama sa kan'ya kahit alam ko sa sarili ko na hindi ako nakadamit pang gala na hindi nababagay na tabihan ang isang malinis na kagaya ni Jeho. Nagmukha tuloy akong basahan kung kami'y pagtabihin. Pero hindi naging problema 'yon sa kan'ya dahil ayos lang naman sa kan'ya. Huminto ang sasakyan nang kami ay nakalayo ng konti."Bakit tayo huminto Jeho?" tanong ko sa kan'ya ngunit sa may daan nakatuon ang kan'yang paningin."Nothing, bigla lang ako may naalala," sabi nito at muli na naman niyang pinaandar ang sasakyan."Ano ang naalala mo? Wala ka bang dalang pera?" agad kong tanong. Hindi ko ba alam kung bakit iyon ang lumabas sa bibig ko dahil iyon naman ang nasa isip ko."Tsk! patawa ka talaga manang," sabi nito. Napangiwi na lang ako nang sabihin niya ulit 'yong manang. Minsan sweetheart, ngayon manang na naman ang sinabi nito. Napasandal na lang ako ng ulo sa bintana ng sasakyan at nag emote na lang. Kung anu ano na din ang pumapasok sa isip ko at bigla ko na lang na
Hindi naglaon, ako ang unang umiwas dahil hindi na siya kumukurap sa paggawang paninitig nito sa 'kin. "Are you okay Kayrelle?" tanong nito sa 'kin habang nasa tabi ako niya. "Oo naman," tipid kong sagot.Nalingat lang ako ng konti nang may biglang humawak sa aking kamay. Nilingon ko ang taong 'yon kung sino nangahas humawak sa aking kamay at si Jeho na halatang nanglilisik ang kan'yang mga mata."Let's go there," sabi nito."Teka Jeho," pagpapatigil niya sa 'ming dalawa kaya kami napahinto. Nangunot ang noo ni Jeho nang hawakan din ni Lucio ang aking kamay. "She's with me Jeho. Ako na bahala sa kan'ya. Hindi mo din siya maasikaso dahil sa mga barkada mo," sabi ni Lucio."She's mine kuya," madiin nitong sabi habang mata sa mata sila naglalaban at wala ni isa ang gustong magpatalo. "And no one else will touch her, ako lang and not you," sabay hila niya sa aking kamay at tinunton namin papunta sa kanilang mesa. Halos sa akin nakatingin ang ibang mga bisitang naririto. Parang ako ang n
Pinababa agad ako ni Jeho at pinagbihis ng desenteng damit. Hindi ko alam kung anong klaseng damit ang susuotin ko dahil kasura sura ang kan'yang itsura dahil lamang sa pananamit ko."Wala ka na bang ibang maisusuot kundi yang palda o di kaya'y palagi ka na lang naka pajama?" inis niyang tanong."Bakit ba ang reklamo mo? Saan ba kasi tayo pupunta?" tanong ko sa kan'ya nang papasakay kami ulit sa kan'yang sasakyan."Sa langit," diretsahang sagot niya saka niya mabilis na pinasibad ang kan'yang sasakyan."Langit? Langit ba kamo?" sabay yugyog ko sa kan'yang balikat. "Ayoko pang mamatay Jeho. Gusto ko pang mabuhay. Mag aasawa pa ko eh," pagmamakaawa ko."Will you please shut up your mouth manang," madiing sabi nito. "Can't you see? Im driving," turo niya sa manibela. "Isa pa, hindi mo bagay ang mag inarte. Just put in your mind," singhal nito.Sinamaan ko siya ng tingin ngunit sa daan nakatuon ang kan'yang paningin kaya't hindi niya ko makita kung ano ang pinag gagagawa ko sa kan'ya. La