NAKATAYO SI Clara sa harapan ng table ng kanyang boss na si Mr.Villaflor. Alam niyang sermon na naman ang aabutin. Sa araw-araw ba naman na ginawa ng Diyos. Walang araw na nanahimik ang mundo niya. Meron pala kapag walang pasok.
"Could you explain to me what happened?" pukaw nito sa kanya. "Mr.Villaflor, you are the one who canceled your appointment to Mr. Valdez," magalang niyang sagot. Napahawak sa sentido ang boss niya na tila problemado. Kahit siya ay nagulat nang tinawagan siya ng secretary ni Mr. Valdez at tinatanong kung kailan ang next schedule. "Kailan ko po i-schedule ulit ang appointment n'yo kay Mr.Valdez?" muli niyang tanong. Bago pa man makasagot ang boss niya ay bumukas ang pintuan at nagsipasok ang mga... Greek God? 'Oh my gosh! Nasa langit na ba ako?' Usal niya sa isip. Kahit ilang beses na niyang nasilayan ang mga bagong dating ay talagang hindi pa rin siya masanay-sanay sa taglay na kagwapuhan ng mga ito. "Good morning!" malakas na pagbati mula sa bagong dating. Nang dumako ang tingin niya sa bagong dating ay napasinghap siya at natulala. 'He is real.' 'Bakit mas gwapo siya sa personal. Hindi man lang na-justify ng picture ang tunay na taglay niyang kagwapuhan.' Muli niyang usal sa isip. "Miss, laway mo tumutulo," pukaw sa kanya nito. Mabilis niyang hinawakan ang bibig pero wala naman. Hanggang sa na-realize niya na binibiro lang siya nito. Nag-angat ng tingin si Clara at nagsalubong ang kanilang mga mata. What a beautiful pair of eyes. Nang tumawa ito nang malakas ay bigla siyang napayuko. Pakiramdam niya ay nag-init ang kanyang pisngi. "Mr.Villaflor, lalabas na po ako." Hindi na niya nahintay ang sagot ng boss bahala na mapagalitan basta kailangan niya makalayo. Pagkalabas niya ng opisina ng boss ay akala niya makakahinga na siya nang maayos pero nagulat siya ng may humablot sa braso niya kaya napalingon siya rito. Malamlam na mga mata ang sumalubong sa kanya. Mabilis niyang binawi ang tingin mula rito at dumako sa braso niyang hawak-hawak nito. Mabilis naman nitong binitiwan ang kanyang braso na tila napaso. "Miss, ahmm, I didn't mean to offend you. I'm sorry," hingin-paumanhin nito. Naramdaman naman ni Clara ang sinseridad sa boses nito. Nag-angat siya ng tingin upang makita ang gwapo nitong mukha. Nang ngumiti ito nang malapad ay napahawak siya sa kanyang bewang, literal sa garter ng panty niya. Mukhang napansin nito 'yon dahil napadako ang tingin nito sa kanyang kamay na mahigpit na nakahawak. "May problema ba?" Bakas ang pag-aalala sa boses nito. "Wa-wala po sir. Ba-baka po kasi malaglag ang panty ko," inosente niyang sagot. Nakita niyang napaawang ang bibig nito pagkatapos ay nauwi sa halakhak. "Sorry, sorry. Bakit naman mahuhulog ang pa-panty mo? Wala bang garter?" "Me-meron po sir. Sabi kasi ng mga kaibigan ko, makalaglag panty raw po kasi ang ngiti n'yo," pahayag niya. Lumawak naman ang pagkakangiti nito na may kasamang pilyong ngiti sa mga labi. "Did they say that?" paninigurado pa nitong tanong. Tango na lang ang naisagot niya dahil pakiramdam niya talaga ay mawawalan siya ng ulirat sa napakabaritono nitong boses at ang nakakapanghinang tuhod na mga ngiti. "Anthony, go back here! Tigilan mo ang secretarya ko!" Narinig nilang sigaw ng boss niya. Natawa naman si Sir Anthony. "Asshole!" Nanlaki ang mga mata niya sa sinigaw nito. "Ma-masama ang magmura," sita niya rito. "Oh, sorry. You know, you're so cute. But you look so innocent too. By the way, I'm Anthony Dale Villaflor and you?" Inilahad nito ang kamay na hindi niya sigurado kung tatanggapin ba. "I-I am Maria Clara Dizon," tugon niya at nag-aatubiling abutin ang kamay nito hanggang sa ito na ang kumuha sa isa niyang kamay na nakahawak sa gilid ng skirt niya. "Don't worry, mukha naman mahigpit ang garter ng panty mo," sabi nito pagkatapos makipagkamay. "Balik na ako sa loob, nice meeting you Clara even your name looks innocent." Bago pa ito tumalikod ay kinindatan pa siya nito. Napahawak siya sa kanyang dibdib na biglang ang bilis ng pagtibok. Wala sa sariling bumalik siya sa kanyang working table at napatulala. He was really too handsome. Kung i-ra-rate niya ito ay nasa pinakataas ang kagwapuhan nito. Kaya hindi niya masisisi si Jayson kung bakit kumekerengkeng ito. Dahil maging siya ay tila gusto na ring bumukaka. Bigla niyang sinaway ang sarili sa kalaswaang pumapasok sa isip niya. Nahahawa na talaga siya sa mga kaibigan na araw-araw 'ata ay may bagong ipinapasok sa utak niya. .... NAPATAKIP Si Clara ng tainga sa lakas ng boses ni Jayson. Kasalukuyan sila nasa canteen dahil lunch time. "Ang boses mo, Jayson!" sita niya rito. "Sino ba hindi mapapasigaw sa sinabi mo! My gosh, Clara! Sinabi mo talaga 'yon kay Sir Anthony?" Hindi makapaniwalang tanong nito. Naikwento niya kasi ang nangyari kanina lang. "Ano gusto mong sabihin ko?" "Sana man lang nagsinungaling ka o kaya nag-imbeto ng ibang sagot. As in literal mong sinabi 'yon at binanggit mo pang nanggaling sa amin. Oh my gosh! Ang beauty ko!" malanding sabi ni Jayson. "Masama magsinungaling!" mariing tugon ni Clara. "Fine! Fine! Pero, ah! Ewan!" Natatawa naman sina Raymond at Sarah sa nakikitang hitsura ni Jayson na tila problemado. "Ano ba mali sa sinabi ko?" inosente pang tanong ni Clara. "Kahit sabihin pa namin, wala rin mangyayari. Kailan ba namin madudumihan ang utak mo. Gustong-gusto ko ng kulayan ng berde!" sagot ni Jayson. "Siguro kapag may nagpatibok na sa puso niya at sa perlas niya. Siya na mismo mag-aaral," nakangising saad ni Sarah. "Wala naman akong perlas," sabi niya na ikinalukot ng mukha ng dalawa. "Tatanda 'ata ako ng maaga sa 'yo, gurl! Ang ibig niyang sabihin sa perlas ay 'yang p*ke mo!" Ininguso ni Jayson ang bibig paturo sa ibabang parte ng katawan niya. "Ang bastos mo!" Sabi ni Clara at namula ang kanyang mukha. Bulgaran kasi kung magsalita talaga ang bakla. Kahit naman gusto niya matuto para naman makasabay siya sa agos ng buhay ay talagang hindi masanay-sanay ang tainga niya. Tumawa lang ang tatlo na ikinairap niya. "Pero gurl, aminin mo, ang gwapo 'di ba?" Nakangising saad ni Jayson na namumungay pa ang mga mata. Well, gwapo naman talaga, sobra. "Sa kislap ng mga mata mo Clara mukhang type mo si Sir Anthony 'no?" pang-aasar ni Raymond na ikinapula 'ata ng mga pisngi niya. "She's blushing, uh-oh! Mukhang tinamaan na ni kupido," segunda rin ni Sarah. Mas lalo 'ata nag-init ang buong mukha niya at napayuko na lang siya. "Oh, my my innocent Clara. Kung type mo si sir Anthony. Sorry to say pero wala kang chance!" diretsong sabi ni Jayson kaya napaangat siya ng mukha at masama itong tiningnan. "Kailangan talaga diretsuhin ako?" nakanguso niyang sabi. "Of course! That's what friends are for!" nagmamalaki pang turan ni Jayson. "Ba-bakit wala naman akong pag-asa?" tanong niya na ikinalingon ng tatlo sa kanya. May mali ba siyang sinabi? "Oh my G! So, type mo si sir Anthony?" tili ni Jayson. "Ang bibig mo! Pwede pakihinaan nakakahiya ka!" sita niya kay Jayson. "Sorry naman. Pero mabalik tayo, so, type mo nga?" Huminga siya ng malalim. "I don't know. Pero napopogian ako sa kanya. I never was attracted to other men until I met him. I mean humahanga naman ako sa mga gwapong lalaki pero iba ang dating niya." Honest niyang sagot. Natahimik ang mga ito. Hanggang sa magsalita si Jayson. "Alam mo gurl, maganda naman ang maging honest. Isa 'yan sa magandang katangian pero nakakatakot din. Lalo na kung lahat ng nararamdaman mo ay ilalabas mo." Tiningnan niya ito. "Pero masama naman magsinungaling 'di ba?" "Oo, pero hindi naman porket hindi mo sasabihin ay nagsisinungaling ka na. Ahmm, kungbaga, itatago mo lang muna. Sa amin ok lang na sabihin mo kasi we are your friends pero huwag mong sasabihin sa kanya." Bakas ang pag-aalala sa boses ni Jayson. "Ba-bakit?" curios niyang tanong. Napabuga ng hangin si Jayson. "Kasi gurl concerns kami sa 'yo. Si Sir Anthony kasi ay kilalang babaero. Walang pinapalampas lalo na sa mga nagbibigay ng motibo sa kanya." "Bakit ikaw?" tanong niya rito. Nakita niyang napangiwi si Jayson habang natawa naman sina Raymond at Sarah. "Gurl naman, seryoso ako kaya umayos ka! Sarap mong kutusan," nanggigil na sabi nito. Napalabi naman si Clara dahil hindi niya maunawaan bakit hindi pwedeng sabihin na napopogian siya kay Sir Anthony. "Kahit naman sabihin ni Clara ang nararamdaman niya. Mukhang hindi naman siya pagsasamantalahan ni Sir Anthony dahil mas type niya ang mga wild women kaysa sa inosente," turan ni Raymond. Napakunoot noo siya sa sinabi nito. "Kungsabagay may point ka, Raymond. Pero kahit na, ayoko mapahamak ang friend natin. Kaya kailangan natin siya turuan kung paano lumandi esteh maging aware sa mga bagay-bagay lalo na pagdating sa makamundong gawain." Hindi na maka relate si Clara kaya pinagpatuloy na lang niya ang pagkain."OH, YEAH! Ahh! F*ck!" malakas na ungol ni Anthony habang isinusubo ng babaeng kaniig ang kanyang pagkalalaki. Isa sa mga fling niya ang tinawagan niya dahil sabik na sabik na siya pumasok sa lagusan. "F*ck!" mura niya nang i-deep throat siya nito. Hindi talaga siya nagkamali ng tinawagan. Maricar is one of the wild f*ck buddy he had."I'm c*mming." Ipinagdiinan niya pa ang ulo nito sa kanyang pagkalalaki upang siguradong papasok lahat ng kanyang t*mod sa bibig nito. Isang madiin na pag-ulos sa bunganga nito ang tuluyang naghatid sa kanya sa rurok ng kaligayahan.Hinihingal si Anthony na binitiwan ang ulo nito. Mabilis naman nitong iniluwa ang kanyang pagkalalaki. Napangisi siya ng makita kung paano nito nilunok ang napakarami niyang t*mod. Three months ba naman siyang natengga. Nasa Saudi kasi siya dahil may inaasikaso siyang negosyo. At isa ito sa mahigpit na bansa lalo na pagdating sa usaping s*x. Dahil Muslim country ito ay bawal makipagtalik sa hindi mo asawa. Pag nahuli ka,
NANG makarating si Anthony sa mansion nila ay naroon na rin ang iba. "Good day everyone!" masigla niyang bati pagkabungad sa kanilang malawak na living room. "Aray!" daing niya ng may tumama sa kanyang dibdib. Nasundan niya ng tingin ang bagay na 'yon-tsinelas?Nakarinig siya ng tawanan kaya napalingon siya sa pinanggagalingan ng tawanan.Ang pamilya niya. Napadako ang tingin niya sa kanyang mommy na nakatayo habang nakahalukipkip at masama ang tingin sa kanya.Napangiwi siya ng ma-realize na ang mommy niya ang bumato sa kanya kaya mabilis niyang sinugod ito ng yakap. "I miss you my queen," malambing niyang sabi sabay halik sa pisngi ng mommy niya."Ako ay tigi-tigilan mo Anthony Dale! Saka lumayo ka nga sa akin, umaalingasaw pa ang kalandian mo! Amoy sperm ka pa, y*ck!" Pilit siya tinutulak ng mommy niya pero pilit naman siya nagsusumiksik at mas hinigpitan ang pagkakayakap dito.Mas lumakas ang tawanan kaya napabaling siya sa mga ito. Binitiwan niya ang mommy niya at humarap sa mg
KANINA PA HINAHANAP ni Clara ang bacon pero hindi niya makita. Napadaan lang siya, nautusan pa ng mommy niya."Mom, wala na tayong bacon," sabi niya habang tumitingin sa refrigerator."Paanong wala? Kabibili ko lang noong isang araw," sagot ng mommy niya.Napanguso naman siya habang tinitingnan ang mobile niya na hawak. May pinapanood kasi siya isang Turkish drama. Gumising talaga siya ng maaga para maituloy dahil nakatulugan niya. Nasa exciting part na pa man din siya.Napapitlag siya ng mawala sa kamay ang hawak na mobile.Nag-angat siya ng tingin at ang nakataas na kilay ng mommy niya ang sumalubong sa kanya."Kaya hindi mahanap kasi hindi hinahanap," sabi nito at pinanlakihan pa siya ng mga mata.Napakamot naman siya sa ulo. "Mommy naman, eh," reklamo niya.Tinulak siya patabi ng mommy niya at ito na ang tumingin sa loob ng refrigerator."Ano ito? Hotdog? Itlog?" sarkastikong turan ng mommy niya. Napangiwi tuloy siya. "Puro kasi bibig pinanghahanap, eh. Saka, ano ba pinagkakaabala
PAGKATAPOS mamasyal nila Clara at Sandra ay napadpad sila sa paborito nilang restaurant ang Rainbow Corner. "Beshie, may bagong desert, let's try it," suhetsyon ni Clara kay Sandra. Kasalukuyan silang namimili ng kanilang o-orderin. "Try mo. Alam mo naman ano gusto ko rito," sagot ni Sandra. Pinaikot ni Clara ang kanyang mga mata. Ano pa nga bang aasahan niya sa beshie niya. Nang makapili na sila ay sinabi na nila sa Waiter. "Try mo kaya magpalit ng favorite. Masarap din ang menudo, lechon pak-" "If you want, then order it." Pagputol ni Sandra sa beshie niya. Hindi niya maintindihan bakit pilit pinapapalit ang paborito niya. Kung ito kaya ang utusan niya na huwag ng kumain. "Fine! Wala na kong sinabi. Rest room lang ako, sama ka?" paalam ni Clara dito. "Hindi," tipid na sagot ni Sandra. Tumayo na si Clara at tinahak na ang daan patungo sa rest room. Nang paliko na si Clara ay natigilan siya. Para kasing may naririnig siya. Wala naman siyang kasabayan. Mas na-curious siya ng
Mabilis na lumabas si Clara sa opisina ng kanyang boss at 'di na niya napigilan ang pagtulo ng mga luha. Kaya hindi niya napansin ang kasalubong niya. Hindi na nakaiwas si Anthony dahil sa bilis ng pagsulpot ni Clara. Naramdaman na lang niya ang pagbunggo nito sa kanya. Mabuti na lang at maagap niya itong nahawakan sa baywang na naging dahilan para mapayakap ito sa kanya. "Aray," daing ni Clara nang bumangga siya sa isang matigas na bagay. Naramdaman niya rin na may humawak sa kanyang bewang at amoy na amoy niya ang panlalaking pabango kaya mabilis niyang inangat ang mukha. Ang nakangiting mukha ni Sir Anthony ang bumungad sa kanya. "Are you okay?" tanong nito sa napakalambing na boses. Parang gusto ni Clara na mawalan ng ulirat dahil sa napakaganda ng ngiti nito nang maalala niya ang panenermon na naman ng boss niya. Kaya sunod-sunod muling nagsipatakan ang kanyang mga luha. Nataranta naman si Anthony nang makitang umiiyak ang dalaga. Hinila niya ito papunta sa may pantry. Pa
NAKAPANGALUMBABA si Clara sa may canteen. Lunch time pero wala siyang ganang kumain. Hindi mawala sa isip niya ang paghalik ni Sir Anthony sa kanyang noo."Laki ng problema natin, ah." Pukaw ni Jayson kay Clara. Inilapag niya ang tray na dala sa tabi nito. "Wala kang balak kumain?" Hindi sumagot si Clara na ikinabahala ng mga kaibigan. "Ano problema mo? Nasermunan ka na naman ba?" usisa ni Sarah. Nagtataka siya dahil kakaiba ang awra ng kaibigan nila ngayon. Sanay na naman masermunan ito pero parang ang lala ng sermon ngayon araw.Narinig nila ang paghugot ni Clara ng malalim na hininga na mas ikinapagtaka nila. Hinintay lang nila na magsabi si Clara habang nagsimula na silang kumain. Hindi naman sa wala silang pakialam kay Clara kung ayaw kumain, gutom din sila.Umayos ng upo si Clara at sinulyapan ng tingin ang tatlong kaibigan na busy sa pagkain. "Kaibigan ko ba talaga kayo? Kita n'yo na nga na malungkot ako tapos kayo ang sarap ng kain d'yan," parang bata niyang reklamo."Clar
HINDI MAPALAGAY si Clara na palakad-lakad sa harap ng kanyang mesa. Ngayon kasi ang simula ni Sir Anthony bilang kanyang temporary na boss. Kahapon ay kinausap siya ni Mr. Villaflor; the real boss, na kailangan nito umalis ng isang buwan at ang pinsan nito na si Sir Anthony ang papalit pasamantala rito. Wala naman siyang magagawa kundi umu-o. Sino ba siya? Pabor pa nga sa kanila 'yon dahil kahapon pa nila magkakaibigan pinoproblema kung paano maisasagawa ang maitim na balak este ang nais niyang mapansin ni Sir Anthony. Mukhang umaayon sa kanila ang pagkakataon. Hindi naman siya desperada pero kung pinagtutulakan na rin siya ng mommy niya, why not, coconut! Dito na siya sa jumbo hotdog. Nabalik si Clara sa sarili nang tumunog ang private elevator hudyat na may paparating. At isang tao lang ang inaasahan niya sa oras na 'yon. Dahil sa pagkataranta ay tumama ang tuhod niya sa lamesa na ikinadaing niya. "Are you okay?" Napalunok si Clara nang marinig ang buong-buong boses ng lalaki
NASA ISANG COFFEE SHOP sina Clara kasama sina Jayson at Sarah. Nauna nang umuwi si Raymond dahil may importante raw itong gagawin.Nagkayayaan sila after office hour to grab some coffee. At para pag-usapan muli ang kanyang problema na hindi niya rin alam kung bakit pinoproblema niya."Ano balak mo?" pukaw ni Jayson kay Clara na mukhang nawawala na naman sa sarili habang ipinapaikot ang dulo ng buhok gamit ang daliri.Napadako ang tingin ni Clara kay Jayson nang marinig ang tanong nito. Itinigil niya ang pagpapaikot sa dulo ng buhok niya dahil mukhang pinagkakamalan na siyang wala sa sarili. Umayos siya ng upo at humarap sa dalawa. "I....don't...know," mabagal niyang tugon. Hindi naman kasi talaga niya alam kung ano ba dapat niyang gawin. Tatlong araw na mula ng si Sir Anthony muna ang naging boss niya. Wala naman naging problema dahil pormal sila sa isa't isa pagkatapos niyang komprontahin ito sa ginawa nitong paghalik sa kanya.Hindi rin namamalagi si Sir Anthony sa opisina, after
KAPWA NAKAUPO SA MAGKABILANG DULO ng kama sina Anthony at Clara sa loob ng silid na inookupa ni Anthony. Kapwa tahimik. Matapos ang huling sinabi ni Jacob ay si Sandra ang pumagitna. Mas makakabuti raw kung makakapag-usap silang mag-asawa matapos ang mga ipinagtapat ni Kevin. Habang si Kevin at Jacob naman ay sina Andrew ang nag-asikaso. "I'm sorry," mahinang sambit ni Anthony matapos ang ilang minutong katahimikan namayani sa pagitan nila ng asawa. Hindi niya alam kung ano ba ang sasabihin. Clara looked at her husband. Nakayuko ito habang nakakuyom ang mga kamao. Alam niya na darating na naman sila sa sitwasyon na ito. Pero hindi na niya hahayaan maulit ang nakaraan. "Come here, h-hon," saad niya. Mabilis na umangat ang mukha nito at nakasalubong ang kanilang mga mata. Bumakas ang gulat sa mukha nito. Kaya naman tinapik niya ang parte ng kama sa tabi niya. "Halika rito, para makapag-usap tayo nang maayos." Hindi na muli inulit ni Clara ang sinabi nang mabilis na tumayo si Anth
NAMAYANI ANG KATAHIMIKAN sa buong kabahayanan sa isiniwalat ni Clara.Shocked was all written in everyone's face except Kevin who stayed on the floor. Second pass becomes minutes until Clara speaks again. "Tell us your reason Kevin. Kasi kung ako ang huhusga baka hindi mo magustuhan ang sasabihin ko," humihikbi na sambit ni Clara habang hawak-hawak ang papel sa kamay niya.Hindi makapaniwala si Anthony na tiningnan si Kevin. Nagtatanong ang kanyang mga mata kung may katotohanan ba ang mga sinasabi ng asawa niya. Hanggang sa may maalala siya.FLASHBACK "Are you sure about it?" tanong ni Kevin sa kanya.Tumango si Anthony saka isinandal ang likuran sa swivel chair. "Yes, it's about time.""Hindi mo ba naisip na kapag nalaman niya ay kunin sa 'yo ang bata," nag-aalala na saad ni Kevin. Huminga si Anthony nang malalim. "I know. Pero hindi natin pwede na itago habang buhay ang katotohanan. Isa 'yon sa mga kahilingan ni Amiya. Ang makilala ni Brianna ang tunay na ama. Pwede naman siguro
HINDI YATA nag-sink in sa pinaka-utak ni Anthony ang sinabi ni Clara. O, hindi lang siya makapaniwala?"Wha-what did you say?" Ang lakas ng tibok ng puso niya. As in malakas, malakas pa sa tambol tuwing may piyesta. Mali ba siya ng narinig.Clara took out a deep breath then looked at her husband. Hindi niya naiwasan na mapangiti sa reaksyon nito. He was really shocked. Kinulong ni Clara ang mukha ng asawa sa kanyang dalawang palad saka niya ito tinitigan. Mata sa mata. "I said, Jarret is your son. Nabuntis ako dahil sa namagitan sa atin bago ako umalis. Huwag mong sabihin hindi mo inaasahan 'yon. Pakiramdam ko nga plinano mo talaga buntisin ako bago ako umalis," nakangusong saad ni Clara. Maging siya kasi ay hindi inaasahan ang magandang regalo na 'yon. Hindi niya inaasahan na sa gabi bago ang pag-alis niya ay muli niya malalasap ang sarap ni baby arm.Nang wala pa rin makuhang reaksyon si Clara sa asawa ay tinampal niya na ang pisngi nito na mukhang epektibo dahil kumurap-kurap ito
KANINA PA SILA naiwan ni Clara sa parte ng isla na iyon. Pero nanatiling nakatingin si Anthony sa daan tinahak ng mga ito. Bakas pa rin ang gulat sa kanyang mukha. Totoo ba ang narinig niya sinabi noong lalaki. Kuya? "Mukhang maayos ka naman, papasok na ako," sabi ni Clara nang lumipas ang ilang minuto na hindi ito nagsalita. Tumayo siya at inayos ang sarili. Pinagpagan ang nadumihan na damit.Anthony panicked and quickly got up and stopped Clara. "Wait."Napahinto sa paghakbang si Clara saka tumingin sa kamay ng asawa na nakahawak sa braso niya. Lumipat ang tingin niya sa mukha nito kaya nagtagpo muli ang kanilang mga mata. Nakikiusap ang mga ito. Para saan?Huminga si Clara nang malalim. "Ang kamay ko," sabi niya. Nakita niya pa ang pag-aalinlangan sa mukha nito ngunit bumitaw naman ito."Can we talk?" seryosong tanong ni Anthony kay Clara. Bigla siyang kinabahan nang talikuran siya nito."Talk about what? Kung tungkol sa annulment, I'm sorry but I won't sign it," diretsong sagot n
FLASHBACKPapikit-pikit si Anthony habang nagmamaneho ng kotse niya. Isang linggo na mula nang umalis si Clara. At isang linggo na rin na wala siyang inatupag kundi ang uminom. Mabuti nga at buhay pa siya. Pero mukha ito na ang huling gabi niya sa mundo. Isang malakas na paglagitik ng gulong at malakas na sigaw nang isang babae ang umagaw sa tahimik na harapan nang isang village. Tila nawalan ang pagkalasing ni Anthony na mabilis na bumaba upang tingnan kung nakabunggo ba siya.Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang isang buntis na babae ang nakahiga na sa kalsada, kaharap ng kotse niya.Humahangos naman na lumapit ang dalawang guwardiya na nakabantay sa gate ng village. "Misis, ayos ka lang po ba?" tanong agad ni Anthony at tila gusto siyang takasan ng kaluluwa dahil sa nangyari. Hindi niya mapapatawad ang sarili kapag may nangyari sa mag-ina. Lumapit si Anthony at lumuhod upang tingnan ang kalagayan nito."Mr. Villaflor, hindi n'yo naman po siya natamaan, mukhang hinimatay po
NAKASIMANGOT SI Clara na pumasok sa loob ng bahay nila. Nang makita ang mga magulang ay nagmano siya sa mga ito."Bakit hindi maipinta ang mukha mo, Clara?" tanong ni Samara sa anak. Umupo si Clara sa mahabang sofa kung saan nakaupo ang daddy niya saka yumakap dito. Sarap talaga maging daddy's girl.Natawa naman si Clarence saka ginantihan ng yakap ang anak. "What is wrong with my baby?" malambing niyang tanong. "She's too old to be your baby," boses ni Jacob na kapapasok lang habang buhat-buhat si Jarret. Mabilis naman nagpabababa ang bata at tumakbo sa lola nito. Isang irap ang isinukli ni Clara sa sinabi ni Jacob at mas yumakap pa sa daddy niya. 'Inggit ka lang'Tiningnan ni Clarence si Jacob. "Anong nangyari? Bakit nakasimangot ang prinsesa natin?" Lumapit si Jacob at nagmano sa mga ito bago umupo sa kabilang gilid ni Clarence. Kaya naman napagitnaan nila ito."We saw Anthony—her husband," sagot ni Jacob.Nanlaki ang mga mata ni Clara na mabilis tumingin kay Jarret. Mabuti na
"HELLO, Mommy. How are you there? Alam mo mommy I met a beautiful woman today. She is ganda at bait pa po. Look mommy... " Ipinakita ni Brianna ang galos sa tuhod nito, "ginamot niya po ang sugat ko. I wish I also had a mommy like Jarret but of course you're still the best mommy for me because you keep me alive. I love you mommy." Inilapag nito ang hawak na bouquet of flowers sa puntod ng mommy nito. Hinaplos pa nito ang ibabaw no'n.Anthony just watches Brianna as she talks to her mother. It's been like this for the past four years. Once a week they never failed to visit Amiya and Darko graveyard. Tumabi siya ng upo sa anak."Mommy loves you so much, you know that right?" Tumango ito at naririnig na niya ang mahihinang paghikbi nito. Hindi rin pwede na sa tuwing pupunta sila roon ay hindi ito iiyak. Sino ba hindi malulungkot kung hindi na niya nasilayan buhay ang mommy nito. Amiya died after she gave birth to Brianna. "I know daddy and I love her so much." Tuluyan na yumakap si Bria
After more than three years..."ARE YOU EXCITED, BABY?" masiglang tanong ni Anthony kay Brianna. "Yes! Yes, daddy. Super duper excited," tuwang-tuwa naman na sagot nito at kulang na lang ay magtatalon sa loob ng kotse."Careful baby. Huwag masyado malikot," saway ni Anthony kay Brianna. Napangiti siya nang mabilis naman itong sumunod. Kasama nila ang yaya nito na nakaupo sa may likuran. Brianna is already four years old. Siya ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay matino pa siya. Si Brianna ang naging ilaw niya sa madilim niyang mundo nang iwanan siya ng asawa.It's been more than three years since Clara left. After that night… the night where he and Clara made love. Hindi na niya ito nakita. Nag-iwan lamang ito nang isang papel kung saan nakasulat dito ang kanyang pamamaalam. That she was sure about what they discussed. Nakiusap din ito na huwag siyang hanapin bagkus ay gamutin nila ang mga puso nilang sugatan. Hanapin ang kanilang mga sarili at muling buuin. When God let them me
ANG BILIS NG PAGLIPAS ng buwan. Dalawang buwan mula nang kuhanin sa kanila ang kanilang anghel. Dalawang buwan na pagluluksa. Matapos ang gabing narinig ni Clara ang lihim na paghihinagpis ni Anthony o pagsisi sa kanya ay sinubukan niyang bumangon. Nagdesisyon siyang ayusin ang kanilang pagsasama. Tama naman ang kanyang mga magulang, nariyan pa ang asawa niya. Kailangan niyang maging mabuting asawa rito. Isang buwan pinilit niyang maging normal muli ang takbo ng buhay nila. Pinilit niyang itago ang sakit sa tuwing maalala ang anak. Sa tuwing may makikita siyang masayang pamilya. Mga batang naglalaro. Pinilit niyang pamanhirin ang kanyang puso. Akala niya kaya niya. Pero sa tuwing umuuwi siya at pumapasok sa kanilang silid, sa silid ng kanilang anak ay muli niya mararamdaman na may kulang na. Muli niyang ilalabas ang sakit na nasa dibdib niya. Ang mga luhang pilit niyang itinatago sa harap ng mga tao. Mga luhang gustong-gustong kumawala sa tuwing makikita niya si Sandra. At sa isan