may story po si Kevin pero exclusive po Kay Dréame kaya sa mga interesado pwede niyo po mabasa roon. Maraming salamat po.
Authors Note:Names, place, characters and incidents are just product of my imagination. Any resemblance to the event in the story is just a coincidence.Pwera na lang sa mga nagpahiram ng pangalan, eje. God bless all.Welcome Aboard!"ARAY!" daing ni Clara ng may pumitik sa kanyang noo. Masama niyang tiningnan kung sino ito."Ano lalaban ka? Kanina pa kami narito mukha kang wala sa sarili mo! Napagalitan ka na naman 'no," sabi ni Jayson na siyang pumitik sa noo niya.Doon niya lang napansin na naroon na pala ang mga kaibigan sa kanilang paboritong pwesto sa canteen. Lunch time na kasi at nauna siya sa mga ito."Ano na naman nangyari?" tanong ni Sarah na abala na sa paghihimay ng hipon. Ang hilig sa hipon ng babaing ito.Nalukot muli ang mukha niya ng maalala na naman ang nangyari kanina."Hindi ko alam kung anong problema ng boss natin. Parang laging nakaregla," sumbong niya."Hindi ka na nasanay magtatlong-buwan ka na rito. Ikaw nga ang pinakamatagal na secretary ni boss," komento n
NAKATAYO SI Clara sa harapan ng table ng kanyang boss na si Mr.Villaflor. Alam niyang sermon na naman ang aabutin. Sa araw-araw ba naman na ginawa ng Diyos. Walang araw na nanahimik ang mundo niya. Meron pala kapag walang pasok."Could you explain to me what happened?" pukaw nito sa kanya."Mr.Villaflor, you are the one who canceled your appointment to Mr. Valdez," magalang niyang sagot.Napahawak sa sentido ang boss niya na tila problemado. Kahit siya ay nagulat nang tinawagan siya ng secretary ni Mr. Valdez at tinatanong kung kailan ang next schedule. "Kailan ko po i-schedule ulit ang appointment n'yo kay Mr.Valdez?" muli niyang tanong.Bago pa man makasagot ang boss niya ay bumukas ang pintuan at nagsipasok ang mga... Greek God?'Oh my gosh! Nasa langit na ba ako?' Usal niya sa isip. Kahit ilang beses na niyang nasilayan ang mga bagong dating ay talagang hindi pa rin siya masanay-sanay sa taglay na kagwapuhan ng mga ito."Good morning!" malakas na pagbati mula sa bagong dating.N
"OH, YEAH! Ahh! F*ck!" malakas na ungol ni Anthony habang isinusubo ng babaeng kaniig ang kanyang pagkalalaki. Isa sa mga fling niya ang tinawagan niya dahil sabik na sabik na siya pumasok sa lagusan. "F*ck!" mura niya nang i-deep throat siya nito. Hindi talaga siya nagkamali ng tinawagan. Maricar is one of the wild f*ck buddy he had."I'm c*mming." Ipinagdiinan niya pa ang ulo nito sa kanyang pagkalalaki upang siguradong papasok lahat ng kanyang t*mod sa bibig nito. Isang madiin na pag-ulos sa bunganga nito ang tuluyang naghatid sa kanya sa rurok ng kaligayahan.Hinihingal si Anthony na binitiwan ang ulo nito. Mabilis naman nitong iniluwa ang kanyang pagkalalaki. Napangisi siya ng makita kung paano nito nilunok ang napakarami niyang t*mod. Three months ba naman siyang natengga. Nasa Saudi kasi siya dahil may inaasikaso siyang negosyo. At isa ito sa mahigpit na bansa lalo na pagdating sa usaping s*x. Dahil Muslim country ito ay bawal makipagtalik sa hindi mo asawa. Pag nahuli ka,
NANG makarating si Anthony sa mansion nila ay naroon na rin ang iba. "Good day everyone!" masigla niyang bati pagkabungad sa kanilang malawak na living room. "Aray!" daing niya ng may tumama sa kanyang dibdib. Nasundan niya ng tingin ang bagay na 'yon-tsinelas?Nakarinig siya ng tawanan kaya napalingon siya sa pinanggagalingan ng tawanan.Ang pamilya niya. Napadako ang tingin niya sa kanyang mommy na nakatayo habang nakahalukipkip at masama ang tingin sa kanya.Napangiwi siya ng ma-realize na ang mommy niya ang bumato sa kanya kaya mabilis niyang sinugod ito ng yakap. "I miss you my queen," malambing niyang sabi sabay halik sa pisngi ng mommy niya."Ako ay tigi-tigilan mo Anthony Dale! Saka lumayo ka nga sa akin, umaalingasaw pa ang kalandian mo! Amoy sperm ka pa, y*ck!" Pilit siya tinutulak ng mommy niya pero pilit naman siya nagsusumiksik at mas hinigpitan ang pagkakayakap dito.Mas lumakas ang tawanan kaya napabaling siya sa mga ito. Binitiwan niya ang mommy niya at humarap sa mg
KANINA PA HINAHANAP ni Clara ang bacon pero hindi niya makita. Napadaan lang siya, nautusan pa ng mommy niya."Mom, wala na tayong bacon," sabi niya habang tumitingin sa refrigerator."Paanong wala? Kabibili ko lang noong isang araw," sagot ng mommy niya.Napanguso naman siya habang tinitingnan ang mobile niya na hawak. May pinapanood kasi siya isang Turkish drama. Gumising talaga siya ng maaga para maituloy dahil nakatulugan niya. Nasa exciting part na pa man din siya.Napapitlag siya ng mawala sa kamay ang hawak na mobile.Nag-angat siya ng tingin at ang nakataas na kilay ng mommy niya ang sumalubong sa kanya."Kaya hindi mahanap kasi hindi hinahanap," sabi nito at pinanlakihan pa siya ng mga mata.Napakamot naman siya sa ulo. "Mommy naman, eh," reklamo niya.Tinulak siya patabi ng mommy niya at ito na ang tumingin sa loob ng refrigerator."Ano ito? Hotdog? Itlog?" sarkastikong turan ng mommy niya. Napangiwi tuloy siya. "Puro kasi bibig pinanghahanap, eh. Saka, ano ba pinagkakaabala
PAGKATAPOS mamasyal nila Clara at Sandra ay napadpad sila sa paborito nilang restaurant ang Rainbow Corner. "Beshie, may bagong desert, let's try it," suhetsyon ni Clara kay Sandra. Kasalukuyan silang namimili ng kanilang o-orderin. "Try mo. Alam mo naman ano gusto ko rito," sagot ni Sandra. Pinaikot ni Clara ang kanyang mga mata. Ano pa nga bang aasahan niya sa beshie niya. Nang makapili na sila ay sinabi na nila sa Waiter. "Try mo kaya magpalit ng favorite. Masarap din ang menudo, lechon pak-" "If you want, then order it." Pagputol ni Sandra sa beshie niya. Hindi niya maintindihan bakit pilit pinapapalit ang paborito niya. Kung ito kaya ang utusan niya na huwag ng kumain. "Fine! Wala na kong sinabi. Rest room lang ako, sama ka?" paalam ni Clara dito. "Hindi," tipid na sagot ni Sandra. Tumayo na si Clara at tinahak na ang daan patungo sa rest room. Nang paliko na si Clara ay natigilan siya. Para kasing may naririnig siya. Wala naman siyang kasabayan. Mas na-curious siya ng
Mabilis na lumabas si Clara sa opisina ng kanyang boss at 'di na niya napigilan ang pagtulo ng mga luha. Kaya hindi niya napansin ang kasalubong niya. Hindi na nakaiwas si Anthony dahil sa bilis ng pagsulpot ni Clara. Naramdaman na lang niya ang pagbunggo nito sa kanya. Mabuti na lang at maagap niya itong nahawakan sa baywang na naging dahilan para mapayakap ito sa kanya. "Aray," daing ni Clara nang bumangga siya sa isang matigas na bagay. Naramdaman niya rin na may humawak sa kanyang bewang at amoy na amoy niya ang panlalaking pabango kaya mabilis niyang inangat ang mukha. Ang nakangiting mukha ni Sir Anthony ang bumungad sa kanya. "Are you okay?" tanong nito sa napakalambing na boses. Parang gusto ni Clara na mawalan ng ulirat dahil sa napakaganda ng ngiti nito nang maalala niya ang panenermon na naman ng boss niya. Kaya sunod-sunod muling nagsipatakan ang kanyang mga luha. Nataranta naman si Anthony nang makitang umiiyak ang dalaga. Hinila niya ito papunta sa may pantry. Pa
NAKAPANGALUMBABA si Clara sa may canteen. Lunch time pero wala siyang ganang kumain. Hindi mawala sa isip niya ang paghalik ni Sir Anthony sa kanyang noo."Laki ng problema natin, ah." Pukaw ni Jayson kay Clara. Inilapag niya ang tray na dala sa tabi nito. "Wala kang balak kumain?" Hindi sumagot si Clara na ikinabahala ng mga kaibigan. "Ano problema mo? Nasermunan ka na naman ba?" usisa ni Sarah. Nagtataka siya dahil kakaiba ang awra ng kaibigan nila ngayon. Sanay na naman masermunan ito pero parang ang lala ng sermon ngayon araw.Narinig nila ang paghugot ni Clara ng malalim na hininga na mas ikinapagtaka nila. Hinintay lang nila na magsabi si Clara habang nagsimula na silang kumain. Hindi naman sa wala silang pakialam kay Clara kung ayaw kumain, gutom din sila.Umayos ng upo si Clara at sinulyapan ng tingin ang tatlong kaibigan na busy sa pagkain. "Kaibigan ko ba talaga kayo? Kita n'yo na nga na malungkot ako tapos kayo ang sarap ng kain d'yan," parang bata niyang reklamo."Clar
KAPWA NAKAUPO SA MAGKABILANG DULO ng kama sina Anthony at Clara sa loob ng silid na inookupa ni Anthony. Kapwa tahimik. Matapos ang huling sinabi ni Jacob ay si Sandra ang pumagitna. Mas makakabuti raw kung makakapag-usap silang mag-asawa matapos ang mga ipinagtapat ni Kevin. Habang si Kevin at Jacob naman ay sina Andrew ang nag-asikaso. "I'm sorry," mahinang sambit ni Anthony matapos ang ilang minutong katahimikan namayani sa pagitan nila ng asawa. Hindi niya alam kung ano ba ang sasabihin. Clara looked at her husband. Nakayuko ito habang nakakuyom ang mga kamao. Alam niya na darating na naman sila sa sitwasyon na ito. Pero hindi na niya hahayaan maulit ang nakaraan. "Come here, h-hon," saad niya. Mabilis na umangat ang mukha nito at nakasalubong ang kanilang mga mata. Bumakas ang gulat sa mukha nito. Kaya naman tinapik niya ang parte ng kama sa tabi niya. "Halika rito, para makapag-usap tayo nang maayos." Hindi na muli inulit ni Clara ang sinabi nang mabilis na tumayo si Anth
NAMAYANI ANG KATAHIMIKAN sa buong kabahayanan sa isiniwalat ni Clara.Shocked was all written in everyone's face except Kevin who stayed on the floor. Second pass becomes minutes until Clara speaks again. "Tell us your reason Kevin. Kasi kung ako ang huhusga baka hindi mo magustuhan ang sasabihin ko," humihikbi na sambit ni Clara habang hawak-hawak ang papel sa kamay niya.Hindi makapaniwala si Anthony na tiningnan si Kevin. Nagtatanong ang kanyang mga mata kung may katotohanan ba ang mga sinasabi ng asawa niya. Hanggang sa may maalala siya.FLASHBACK "Are you sure about it?" tanong ni Kevin sa kanya.Tumango si Anthony saka isinandal ang likuran sa swivel chair. "Yes, it's about time.""Hindi mo ba naisip na kapag nalaman niya ay kunin sa 'yo ang bata," nag-aalala na saad ni Kevin. Huminga si Anthony nang malalim. "I know. Pero hindi natin pwede na itago habang buhay ang katotohanan. Isa 'yon sa mga kahilingan ni Amiya. Ang makilala ni Brianna ang tunay na ama. Pwede naman siguro
HINDI YATA nag-sink in sa pinaka-utak ni Anthony ang sinabi ni Clara. O, hindi lang siya makapaniwala?"Wha-what did you say?" Ang lakas ng tibok ng puso niya. As in malakas, malakas pa sa tambol tuwing may piyesta. Mali ba siya ng narinig.Clara took out a deep breath then looked at her husband. Hindi niya naiwasan na mapangiti sa reaksyon nito. He was really shocked. Kinulong ni Clara ang mukha ng asawa sa kanyang dalawang palad saka niya ito tinitigan. Mata sa mata. "I said, Jarret is your son. Nabuntis ako dahil sa namagitan sa atin bago ako umalis. Huwag mong sabihin hindi mo inaasahan 'yon. Pakiramdam ko nga plinano mo talaga buntisin ako bago ako umalis," nakangusong saad ni Clara. Maging siya kasi ay hindi inaasahan ang magandang regalo na 'yon. Hindi niya inaasahan na sa gabi bago ang pag-alis niya ay muli niya malalasap ang sarap ni baby arm.Nang wala pa rin makuhang reaksyon si Clara sa asawa ay tinampal niya na ang pisngi nito na mukhang epektibo dahil kumurap-kurap ito
KANINA PA SILA naiwan ni Clara sa parte ng isla na iyon. Pero nanatiling nakatingin si Anthony sa daan tinahak ng mga ito. Bakas pa rin ang gulat sa kanyang mukha. Totoo ba ang narinig niya sinabi noong lalaki. Kuya? "Mukhang maayos ka naman, papasok na ako," sabi ni Clara nang lumipas ang ilang minuto na hindi ito nagsalita. Tumayo siya at inayos ang sarili. Pinagpagan ang nadumihan na damit.Anthony panicked and quickly got up and stopped Clara. "Wait."Napahinto sa paghakbang si Clara saka tumingin sa kamay ng asawa na nakahawak sa braso niya. Lumipat ang tingin niya sa mukha nito kaya nagtagpo muli ang kanilang mga mata. Nakikiusap ang mga ito. Para saan?Huminga si Clara nang malalim. "Ang kamay ko," sabi niya. Nakita niya pa ang pag-aalinlangan sa mukha nito ngunit bumitaw naman ito."Can we talk?" seryosong tanong ni Anthony kay Clara. Bigla siyang kinabahan nang talikuran siya nito."Talk about what? Kung tungkol sa annulment, I'm sorry but I won't sign it," diretsong sagot n
FLASHBACKPapikit-pikit si Anthony habang nagmamaneho ng kotse niya. Isang linggo na mula nang umalis si Clara. At isang linggo na rin na wala siyang inatupag kundi ang uminom. Mabuti nga at buhay pa siya. Pero mukha ito na ang huling gabi niya sa mundo. Isang malakas na paglagitik ng gulong at malakas na sigaw nang isang babae ang umagaw sa tahimik na harapan nang isang village. Tila nawalan ang pagkalasing ni Anthony na mabilis na bumaba upang tingnan kung nakabunggo ba siya.Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang isang buntis na babae ang nakahiga na sa kalsada, kaharap ng kotse niya.Humahangos naman na lumapit ang dalawang guwardiya na nakabantay sa gate ng village. "Misis, ayos ka lang po ba?" tanong agad ni Anthony at tila gusto siyang takasan ng kaluluwa dahil sa nangyari. Hindi niya mapapatawad ang sarili kapag may nangyari sa mag-ina. Lumapit si Anthony at lumuhod upang tingnan ang kalagayan nito."Mr. Villaflor, hindi n'yo naman po siya natamaan, mukhang hinimatay po
NAKASIMANGOT SI Clara na pumasok sa loob ng bahay nila. Nang makita ang mga magulang ay nagmano siya sa mga ito."Bakit hindi maipinta ang mukha mo, Clara?" tanong ni Samara sa anak. Umupo si Clara sa mahabang sofa kung saan nakaupo ang daddy niya saka yumakap dito. Sarap talaga maging daddy's girl.Natawa naman si Clarence saka ginantihan ng yakap ang anak. "What is wrong with my baby?" malambing niyang tanong. "She's too old to be your baby," boses ni Jacob na kapapasok lang habang buhat-buhat si Jarret. Mabilis naman nagpabababa ang bata at tumakbo sa lola nito. Isang irap ang isinukli ni Clara sa sinabi ni Jacob at mas yumakap pa sa daddy niya. 'Inggit ka lang'Tiningnan ni Clarence si Jacob. "Anong nangyari? Bakit nakasimangot ang prinsesa natin?" Lumapit si Jacob at nagmano sa mga ito bago umupo sa kabilang gilid ni Clarence. Kaya naman napagitnaan nila ito."We saw Anthony—her husband," sagot ni Jacob.Nanlaki ang mga mata ni Clara na mabilis tumingin kay Jarret. Mabuti na
"HELLO, Mommy. How are you there? Alam mo mommy I met a beautiful woman today. She is ganda at bait pa po. Look mommy... " Ipinakita ni Brianna ang galos sa tuhod nito, "ginamot niya po ang sugat ko. I wish I also had a mommy like Jarret but of course you're still the best mommy for me because you keep me alive. I love you mommy." Inilapag nito ang hawak na bouquet of flowers sa puntod ng mommy nito. Hinaplos pa nito ang ibabaw no'n.Anthony just watches Brianna as she talks to her mother. It's been like this for the past four years. Once a week they never failed to visit Amiya and Darko graveyard. Tumabi siya ng upo sa anak."Mommy loves you so much, you know that right?" Tumango ito at naririnig na niya ang mahihinang paghikbi nito. Hindi rin pwede na sa tuwing pupunta sila roon ay hindi ito iiyak. Sino ba hindi malulungkot kung hindi na niya nasilayan buhay ang mommy nito. Amiya died after she gave birth to Brianna. "I know daddy and I love her so much." Tuluyan na yumakap si Bria
After more than three years..."ARE YOU EXCITED, BABY?" masiglang tanong ni Anthony kay Brianna. "Yes! Yes, daddy. Super duper excited," tuwang-tuwa naman na sagot nito at kulang na lang ay magtatalon sa loob ng kotse."Careful baby. Huwag masyado malikot," saway ni Anthony kay Brianna. Napangiti siya nang mabilis naman itong sumunod. Kasama nila ang yaya nito na nakaupo sa may likuran. Brianna is already four years old. Siya ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay matino pa siya. Si Brianna ang naging ilaw niya sa madilim niyang mundo nang iwanan siya ng asawa.It's been more than three years since Clara left. After that night… the night where he and Clara made love. Hindi na niya ito nakita. Nag-iwan lamang ito nang isang papel kung saan nakasulat dito ang kanyang pamamaalam. That she was sure about what they discussed. Nakiusap din ito na huwag siyang hanapin bagkus ay gamutin nila ang mga puso nilang sugatan. Hanapin ang kanilang mga sarili at muling buuin. When God let them me
ANG BILIS NG PAGLIPAS ng buwan. Dalawang buwan mula nang kuhanin sa kanila ang kanilang anghel. Dalawang buwan na pagluluksa. Matapos ang gabing narinig ni Clara ang lihim na paghihinagpis ni Anthony o pagsisi sa kanya ay sinubukan niyang bumangon. Nagdesisyon siyang ayusin ang kanilang pagsasama. Tama naman ang kanyang mga magulang, nariyan pa ang asawa niya. Kailangan niyang maging mabuting asawa rito. Isang buwan pinilit niyang maging normal muli ang takbo ng buhay nila. Pinilit niyang itago ang sakit sa tuwing maalala ang anak. Sa tuwing may makikita siyang masayang pamilya. Mga batang naglalaro. Pinilit niyang pamanhirin ang kanyang puso. Akala niya kaya niya. Pero sa tuwing umuuwi siya at pumapasok sa kanilang silid, sa silid ng kanilang anak ay muli niya mararamdaman na may kulang na. Muli niyang ilalabas ang sakit na nasa dibdib niya. Ang mga luhang pilit niyang itinatago sa harap ng mga tao. Mga luhang gustong-gustong kumawala sa tuwing makikita niya si Sandra. At sa isan