Chapter 62

HINDI pa rin makapaniwala si Lucien sa mga nasaksihan. Para siyang sinaksak ng ilang beses dahil ang babaeng mahal niya ay hindi pa pala niya kilala ng lubos.

Akala niya ay magiging masaya ang bakasyon na ito pero isa palang bangungot.

Habang tinitignan niya ang palapit na dalaga ay pinag-masdan niya ito. Ibang-iba ang awra nito. Magulo ang buhok, puro talsik ang mukha at damit ng dugo, pawisan, Habang tumatagal nag-iiba sa kanyang paningin ang dalaga.

Tumigil ito ilang hakbang ang layo sa kanya, nagkatitigan silang dalawa, wala siyang makitang emosyon sa mukha ng dalaga. Pero ang mga mata nitong dati ay buhay na buhay, ngayon ay wala na. Matatalim na ito kung tumingin ngayon. Bumaba ang tingin niya sa hawak nitong baril.

Ayaw niyang paniwalaan ang mga nakita kanina. Sana ay nasa malalim lang siyang pagkakatulog at isa lamang itong masamang panaginip. Gusto niyang iuntog ang sarili para magising. Nasasaktan siya sa mga nasaksihan at nalaman. Mas doble ang sakit na narara