Chapter 53

Mahina pero malambing na sambit niya na ngayon ay nakatingin na sa mga mata ko ng diretso.

Hindi naman ako naka-imik agad para kasing may kakaiba sa mata ni Lucien, Tila marami itong gusto sabihin.

“Namiss mo akong makasabay kumain, namiss mo akong utusan ka, na miss mo akong kausapin ka, Am I right? Kaya ka matamlay ay kaya ka naunang lumabas ng kotse kanina.”

Naalala ko lahat ng nangyari ng isang linggo. Ngayon lang nag sink in sa akin na kaya ganon ang reaksyon ko dahil namimiss ko ang lalaki. Hindi ako sanay na ganon ang trato niya sa akin.

Wala sa wisyong tumango sa kaharap na lalaki. Hindi ko itatanggi iyon ngayon, may kung anong umalpas na emosyon sa aking puso. Nilapag ko ang hawak na kutsara at tinidor saka wala sa hulog na sinampal siya.

Gulat na gulat naman siya sa aking ginawa at hindi makapaniwalang tumingin sa akin.

“W-what's that for, Hermosa?!” Gulantang na tanong niya. Para naman akong batang inagawan ng candy dahil mangiyak ngiyak ko siyang tinuro