Chapter 37

"Titingnan ko lang naman, baka malaki ang sugat mo." Umupo ako sa tabi niya at hinawakan siya sa pisngi at pinaharap ko siyang pilit. Pero pilit din itong umiiwas.

"Huwag na nga, okey lang sabi ako." Muli itong umiwas pero pilit ko pa rin siyang pinaharap.

"Hindi puwede, sabing patingin!" pangungulit ko sa kanya, hanggang sa inis na hinawakan niya ako sa balikat at bigla niya ako hinalikan muli sa labi.

Natigilan ako at natameme.

"Ano? Hindi ba, hindi ako nasaktan? Kaya huwag mo akong alalahanin, ayos lang ako." Tumayo ito at naghubad nang damit. Mas lalo akong nashocked.

"Oh my God! Papatayin ba ako ni Reyman sa sobrang kilig? Hinalikan na naman niya ako, tapos ngayon parang wala lang sa kanya na maghubad talaga mismo sa harapan ko.

Napatingin ako sa abs niya, hindi pa nga ako nakakamove on sa halik, pero heto... nakakapawis ng noo ang nasisilayan ko.

"Hey! Tititigan mo na lang ba ako? Wala ka bang balak kumain?" tanong nito.

Napalumod laway ako. "Puwede ko bang kainin iyan? Est