"May problema ba?" tanong nito na kinagulat ko ang bigla niyang pag-imik."Ha? Wala naman, ituloy mo lang iyan. Okey lang naman ako rito." Ngumiti ako sabay baling sa ibang bagay. Bakit ba niya naisipan na isama ako rito? Kung nasa bahay ako, marami na akong nagawa. Pinagseselos lang yata niya si Lyn e! Well, nagawa naman niya, dahil kitang-kita ko na ngitngit na ngit git ito kanina sa galit.May kumatok sa pinto at makailang saglit pa'y bumukas iyon at bumungad ang assistant ni Reyman. Muli na namang napatingin ito sa akin."Sir, nagtawag po ang suppliers natin. Narito raw po siya ngayon sa Manila. Kung free daw po kayo ay sana'y gusto niyang makipag-usap sa inyo. May ilang bagay lang daw po siyang gustong sabihin."Sige. Sabihin mo, pumunta na lang siya rito sa office at dito na lang kami mag-usap." Tumango ito bago muling lumabas. "Ahm... ang dami mo pala talagang ginagawa rito huh, hindi ba nakakapagod iyan? 'Yung meeting dito, meeting doon?" "Hindi naman nakakapagod ang isang
"Bibili ka rin ba? Ginugulo mo lang ang mga damit, hindi mo kayang bilhin iyan kasi mamahalin ang mga damit dito," natatawang sabi ni Lyn."Ah... Eh... may pera naman ako, kaya okey lang." "Saan galing? Baka nagnanakaw ka ha!" anito sabay talikod at sinukat ang damit na kanina pa kapit. Kulay red iyon na halos kagaya ng damit niyang suot, labas ang cleavage at halos kita na ang kuyukot.Matapos niyang magsukat ay lumapit ang saleslady."Ma'am, kukunin mo po?" tanong nito."How much?" "2,800 ma'am, bagong labas po kasi ito at gawa sa mamahaling tela." Saglit na natigilan si Lyn. "Really? Maganda sana... kaya lang, medyo luwag sa akin. Wait hahanap ako nang iba." Dumampot ito ng isa at tinanong kung magkano ulit ang presyo. "This Dress?" "850 po 'yan ma'am," tugon ng saleslady. "Okey. I will buy this dress." Inabot nito sa saleslady ang damit."Hindi mo na po ba susukatin ma'am?" tanong muli nito. "No. It's okey. May pupuntahan pa kami e, here's may card." Inabot ang Atm, kinuha
"Coffee... tinimpla ko ito para sa 'yo..." napailing ako. "Mali. Baduy!" Umubo muna ako bago muling nagsalita. "Alam ko na ayaw mo ng coffee, pero baka lang gusto mo... inumin mo na ito please..." Natatawa ako sa sinasabi ko hanggang sa..."Fine. Give me the coffee." Bigla akong napalingon at namutlang bigla ng makita ko sa likod ko si Reyman. Namulang bigla ang mukha ko."Ka-kanina ka pa riyan?" tensyonado kong tanong."Bakit? Importante ba iyon?" Lumapit 'to at kinuha sa kamay ko ang kape. "Ah... e... hi-hindi naman, nagulat lang ako. Ba-bakit ka ba biglang nasulpot? May sa multo ka rin e!" aniya.Hindi ito nagsalita, bagkus ininom nito ang kape mismo sa harapan ko, matapos no'n ay napatingin 'to sa suot ko. Sinipat nito ang kabuoan ko kaya bigla akong nakaramdam ng kaba at pamumula ng mukha. "Nagagandahan na yata siya sa 'kin." Napatungo akong bigla, nahihiya ako sa suot ko."Saan galing iyang damit mo? Saka bakit ba ganiyan ang suot mo?" tanong nito na titig na titig sa akin."A.
Pero mukhang nahirapan ito dahil hindi niya maipasok, madulas nga ito, pero iba pa rin kapag ipapasok na. Saglit ko itong binitawan, kasi lumuhod ito sa harapan ko, hinawi nito ang hita ko at ikiniskis doon ang ulo. Napapikit ako dahil sa init na nararamdaman ko sa pagitan ng hita ko. Hanggang sa, naramdaman ko ang ulong nagpipilit makapasok sa maliit na butas ko. Napakunot noo ako, kasabay nang pagmulat ko'y napatingin ako kay Reyman. Nanginginig ang katawan nito habang pilit na pinapasok ang kanyang pagkalalaki sa akin. Nakaramdam ako ng hapdi, at parang pinupunit ang balat ko. "Hindi naman siguro ako mamamatay niyan, kaya go lang!" sigaw ko sa isip ko.Mayamaya pa'y naramdaman ko ang kirot dulot nang nabitak kong balat. Kasabay noon ang pag-ungol ni Reyman, dahil sa sabik na naramdaman. Muli itong yumakap sa akin pero nakabuka pa rin ang hita ko. Hanggang sa..."Ahhh... shit! Uhhh... Reyman..." ungol ko. Hinalikan ako ni Reyman, habang gumagalaw ito sa ibabaw ko. Matapang ako pero
"Hanggang kailan mo ba ako pasasayahin, Reyman?" "Hanggang may ngipin ka pang-ingingiti," tugon nito.Niyakap ko naman siya at isinandal ang mukha ko sa dibdib niya. Ang sarap sa pakiramdam na may taong nagpapasaya sa 'yo at nagmamahal ng totoo.Natigil ang lambingan namin ng magsalita ang assistant ni Reyman. "Sir, may kaunting problema po tayo," saad nito. Napakunot noo si Reyman, at napaisip. "Problema? Bakit, anong problema?" Nagkatitigan ang dalawa, maging ako ay nawala rin ang ngiti sa labi.Naka-upo ako sa sofa, habang si Reyman at ang assistant nito ay pinag-aaralan ang mga dokumento na nakalagay sa lamesa. May nawawala raw na pera sa kumpanya, at ito ay napermahan daw ni Reyman kaya naman nakalabas ang perang 'di hihigit sa 40% na share. "Sigurado ka bang perma ko iyan? Para kasing hindi ko naman iyan pinermahan. Wala akong nabasa na ganiyan," ani Reyman."Sir, perma mo po ito, pero hindi po ako ang nagpaperma nito sa inyo. Nagtataka lang ako, bakit may perma ninyo ito n
Ilang beses na nga raw siyang napagtripan ng mga taong nagdadaan doon. Binubugbog daw siya at minsan ay iniihian pa habang siya ay natutulog. Nangangalakal na lang daw ito sa ngayon dahil walang tumanggap na trabaho sa kanya, ito ay dahil sa Ama niyang si Mario, patuloy pa rin daw kasi nitong pinahihirapan siya. Lalo akong nakaramdam ng galit sa Ama ko, dahil sa pera nawalan na ito nang pakiramdam para pahalagahan ang mga kaibigan, at pamilya. Nalimutan na nito ang maging mapagbigay sa kapwa. Nakakabagabag lang sa damdamin, na sa kabila ng kayamanang tinatamasa, naging bato ang puso nito. Napatingin ako sa taas, kung saan naroon sa kuwarto si Reyman, hindi ako makapaniwala na ganito kagrabe ang galit niya sa kanyang Ama. Kaya pala naman napakasungit nito at palaging tahimik, may pinagdaanan ito noong bata pa lang siya. Kasalanan 'to ng Ama ko, kaya naman nakasira siya ng pamilya. Sana'y hindi ganito si Reyman. Sana'y kompleto pa ang pamilya nito.Sinubukan kong kausapin si Reyman, n
"Anong pinagsasabi mo?! Pumunta ka ba rito para sirain kami ng Mommy mo? Utos ba iyan sa 'yo ng asawa mo? Para mapilitan akong tanggapin ko siya? Huwag ka nang umasa, Fara! Dahil kahit mamatay pa ako'y hindi ko matatanggap ang lalaking iyan!" singhal ni Dad."Bakit Dad? Dahil ba hindi mo matanggap na si Tito Philip, ang mahal ng babaeng kinasama mo noon? Na nagpakamatay siya dahil hindi niya matanggap na hindi siya gusto ni Tito Phillip, dahil nabuntis mo siya? Kaya galit na galit ka sa kanya, dahil hindi pera ang dahilan, hindi ba? Kun'di isang babae ang pinag-ugatan ng lahat!" Natulala si Mommy sa siniwalat ko. Maging si Dad ay hindi makapaniwala na malalaman ko ang lahat ng nangyari sa kanila. Kaya pala takot siyang mapalapit ako kay Reyman, iyon ay dahil baka malaman ko ang nakaraan na matagal na niyang itinago."Totoo ba 'to, Mario?" nangingilid ang luhang tanong ni Mommy."Hi-hindi totoo iyan! Sinungaling ang anak mo! Siguro'y—" "Magtigil ka!" sigaw ni mom. Natigilan naman si D
Nagsipagtayuan ang lahat, matapos na tumango ni Reyman."Kumusta, Mr. Fernandez? Ano nang balita sa hinaharap nating problema?" tanong ng isa sa Board Member."Sa ngayon, under observation pa ang lahat ng tauhan dito sa kumpanya, kapag nalaman ko kung sino ang trydor ay hindi ako makakapayag na hindi niya ito pagbayaran." "Mr. Fernandez, habang naghihintay tayo, naaantala ang lahat ng project natin. Baka puwedeng gawan mo ng paraan upang matapalan ang nawawalang pera, nang sa ganun ay sapat lang ang budget ng kumpanya." Suhestyon ni Mr. Roque,"What do you mean, Mr. Roque?"Nakakalokong ngumiti ito bago nagsalita. "Bakit hindi ka na lang makipagsanib sa kumpanya ng asawa mo? Total naman, at pamilya na kayo. Mas malaki ang kikitain natin kung—" Natigilan si Mr. Roque, ng biglang sinuntok ni Reyman ang lamesa at tumayo 'to, tumitig kay Mr. Roque, na para bang hindi nagustuhan ang sinabi."Huwag mong idamay sa problema natin ang ibang kumpanya! Kung wala kang tiwala sa ginagawa kong pa
#TARANTADONG_BABAE#LAST_CHAPTERKabanata 29 ISANG mainit na gabi ang pinagsaluhan naming dalawa ni Joshua. Sa pag-aakala kong magiging simpleng gabi lang ito’y doon ako nagkamali. Isang bagay na natuklasan ko kaya muling nagkaroon ng maraming katanungan sa aking isipan.“Are you ready?” bulong nito sa akin matapos ang mainit naming paghahalikan. Magkalapat ang aming katawan, parehong walang saplot kaya ramdam na ramdam ko ang init ng katawan nito, lalo tuloy akong nagiging mapusok dahil nagiging sabik ako sa mga mangyayari.Tumango ako bilang tugon kay Joshua, kaya mabilis itong nagsimula. Akala ko puro sarap lang ang mangyayari ngunit nagkamali ako. Dumaloy ang sakit sa aking pagkababae ng magsimula ng ibaon ni Joshua ang kaniyang pagkalalaki. Medyo napaatras pa ako dahil sa pag-aakala na baka sala lang ang pagpasok nito, ngunit talagang naiiyak ako dahil ramdam na ramdam kong pinupunit ang aking ba
Kabanata 28 NANG matapos akong magpasukat ay nagtungo naman kami ni Donna sa office. Gusto ko lang makita si Joshua dahil ilang araw na itong abala sa trabaho.“Ikaw na lang muna ang umakyat sa taas may pupuntahan lang ako,” paalam ni Donna sa akin.“Ha? Saan ka pupunta?”“May tatapusin lang akong trabaho— naiwan kong trabaho kahapon.” Pagkasabi nito ay dali-dali na itong umalis. Napakunot-noo na lang ako sa ginawa ni Donna. Ayaw lang niya siguro akong samahan sa loob.Nagtuloy na ako papuntang elevator at nang magbukas iyon ay kaagad na akong pumasok. Mag-isa lang ako sa loob, tila pumapanig sa akin ang panahon. Naaalala ko pa ’yong nangyari sa akin noong nakaraan. Kung paano ako ipinahiya ni Alisha. Ganoon pa man ay gagampanan ko na lang ang nagawa ko, total naman ginawa ko lang iyon para mailayo na rin si Joshua kay Alisha.Tumunog na ang operato
Kabanata 27 ILANG ORAS ang lumipas ngunit wala pa rin si Joshua. Umalis kasi ito kasama si Alisha. Siguro'y naisip ni Joshua na umalis upang mailayo si Alisha sa akin."Ano kayang nangyari? Bakit hanggang ngayon, hindi pa sila bumabalik?" Pabalik-balik ako sa bintana upang alamin kung nariyan na si Joshua. Ngunit palagi akong bigo. Inabot na ako ng gabi sa paghihintay ay wala pa ring Joshua na dumadating, kaya nagpasya na akong umalis sa bahay ni Joshua. Nag-taxi na lang ako upang makauwi sa bahay. Pagdating sa bahay ay si Uncle ang kaagad kong nasalubong. Nag-aalala itong lumapit at nagtanong sa akin. "Iha, are you alright? Nabalitaan ko ang nangyari kanina, sinubukan kong tawagan ka pero hindi mo naman sinasagot ang phone mo.""Sorry po, Uncle Leo. Naiwan ko po 'yong phone ko sa office. Okay naman po ako gusto ko lang po magpahinga ngayon. Excuse me po..." Malungkot na umakyat ako sa hagdan patungo sa kuwarto. Pagdating sa
Kabanata 26 DINALA ako ni Joshua sa bahay niya, kung saan solo na naman namin ang isa’t isa. Pinaupo ako ni Joshua sa sofa.“Maupo ka lang diyan, kukuha ako ng yelo.”Naupo naman ako sa upuan at hinintay si Joshua na nagpunta sa kusina. Hindi pa rin ako makapaniwala na nangyari sa akin ito. First time kong hindi gumanti sa kaaway ko. Siguro ay dahil nagi-guilty ako sa ginawa ko.Mayamaya pa'y dumating na si Joshua. Umupo ito sa tabi ko at hinawi ang buhok ko na nakataklob sa aking noo.“A-anong gagawin mo?” tanong ko.“May bukol ka sa noo, lalagyan ko ng yelo para bumalik sa dati.” Inilapat nito ang yelo sa noo ko at doon ko lang naramdaman na nagkaroon pala ako ng bukol. Medyo manhid pa kasi ang ulo ko dahil sa pagsabunot sa akin ni Alisha. Parang biglang humapdi ang mukha ko. May maliliit Palawan akong kalmot sa noo. Mabuti na lang at hindi nabawasan ang ganda ko ka
Kabanata 25 PAGMULAT ng mata ko’y si Joshua ang una kong nakita.“Hanggang sa panaginip, ikaw pa rin ang nakikita ko. Sana hindi na ako magising...” saad ko sa sarili ko.Naalipungatan ito dahil sa pagbulong ko. Napatingin ito sa akin at napatitig.Nagkurap-kurap ako ng mata.“Bakit parang totoo ka?” tanong ko sa kaniya.Hindi ito nagsalita, bagkus hinaplos nito ang mukha ko.Naramdaman ko ang kamay nito, kaya mabilis akong napabangon.“Hindi ito panaginip?!” gulat na gulat kong tanong.Doon na tumambad sa akin ang hubad na katawan ko. Ganoon din ito na naka-boxer short lang ang pang-ibaba.“O my God! A-anong nangyari?!” Hinila ko ang blanket at siyang itinabon sa katawan ko. Pasalamat na lang ako at nakasuot ako ng panty. Tanging iyon lang ang natabunan.Seryoso ang mukha nitong napatitig sa akin.&nbs
#tarantadong_babae_updatesKabanata 24 NAPAHINTO ito at muling napatitig sa akin, para ko itong nahi-hypnotize. Napatango-tango ito at muling naupo sa kaniyang inuupuan.Napangiti ako bago nagtungo sa swimming pool. Talagang nagpapa-cute ako sa kaniya. Alam kong nakatitig siya sa akin habang nagsi-swimming ako. At iyon ang gustong-gusto ko— ang makuha ko ang atensyon niya. Humanda ka sa akin, sisiguraduhin kong mababaliw ka sa akin at makakalimutan mo iyang Alisha mo.Ilang minuto ang lumipas, nagsawa na ako sa paglalangoy. Umahon na ako sa tubig, pero ang hindi ko inaasahan ay ang biglang abutan ako ni Joshua ng towel.“Sa-salamat.” Inabot ko ang tuwalya at isinaklob sa katawan ko.“Ang sarap maligo, kung sana ay naligo ka... E ’di sana'y nawala iyang init ng katawan mo.”Napakunot-noo ito sa sinabi ko, pero hindi nagsalita. Baka nahuli nito ang ibig kong
HALOS malaglag ang panga ko sa sinabi ni Uncle Leo. Hindi man lang ako tinanong nito bago siya nagdesisyon, kaya parang nakaramdam ako ng pagkadismaya.“May problema ba sa pagsama sa 'yo ni Joshua, ha iha?” tanong nito sa akin.“Wa-wala naman po, baka lang po kasi makaabala ako sa kaniya. Kailangan po siya sa office hindi po ba?”“No iha. Ako na bahala sa office ngayon. Sa ngayon, gusto ko munang matapos ’yong pinaggagawa ko sa iyo.”Napatingin ako kay Joshua. Nahuli ko ang mata nitong nakatitig sa akin. Kaya parang nailang ako sa suot ko. Nakapantalon at t-shirt lang naman ako. Ito ang sinuot ko ngayon dahil feeling ko, masyado namang pangit ang outfit kung naka-dress ako or naka-short.“So may problema pa ba, iha?” muling tanong ni Uncle sa akin ng hindi ako kaagad nakasagot.“Wala po. Sige, Uncle. Aalis na po kami para makarating kaagad
#TARANTADONG_BABAE UPDATESKabanata 22 ILANG ORAS din akong ginambala ng utak ko, palaging laman noon ay Joshua. Paulit-ulit kong naaalala ang ginawa ko. Nahihiya pa rin ako sa sarili ko kapag naiisip ko iyon. Ganoon na ba ako kadesperada, at tinangka ko siyang halikan?Nagulat na lang ako nang biglang may nagsalita sa harapan ko.“Ano girl, tulala?” nakangising pukaw sa akin ni Donna.“Kanina ka pa ba riyan?!” gulat na gulat kong tanong.“Oo. Kanina pa, ano bang iniisip mo't hindi mo naramdaman ang pagpasok ko sa opisina mo ha?”“Ha? Ah, wala naman... medyo hang over lang siguro.”Saka ko lang napansin na may dala itong paper bag.“Ano iyan?” tanong ko.“Lunch na kaya, wala ka bang balak kumain? Anyways, alam ko naman na ganito ang mangyayari, kaya heto... may dala akong pagkain para sa ating dalawa.” Inil
Tarantadong BabaeKabanata 21 “WILBERT?! A-anong ginagawa mo rito?” gulat na tanong.“Katulad ng ginagawa mo, nagpapalipas ng oras— umiinom upang saglit na makalimot.” Ngumiti ito sabay lagok ng alak.“Ah...” tamad kong sagot.“Mukhang mabigat ang problema mo ngayon a, may maitutulong ba ako?” anito.“Wala naman, nagpapalipas lang ako ng oras.”Hindi ko ugaling i-share sa iba ang nararamdaman ko—lalo na kay Wilbert na alam kong may pagtingin din sa akin.“Ibang-iba ka na talaga ngayon, Kim.”“Ha? Anong iba? Ako pa rin naman ito...” Ngumiti ako ng bahagya.“No. I mean malayong-malayo na ang Kimberly na nakilala ko noon kaysa ngayon. Look at you now, lalo kang gumanda sa paningin ko. Kung noon ay hangang-hanga na ako sa 'yo, ano pa kaya ngayon?”Napangiti ako sa sinabi