Matapos ma-coma ng tatlong buong araw, pagkagising niya at bago pa man ma-check ng mga doktor ang kalagayan niya ngayon ay agad siyang sumugod sa Orchard Manor para hanapin si Fiona. Alam na alam niyang nagkukulong si Fiona sa kwarto niya sa Orchard Manor nitong mga nakaraang araw hindi dahil lumala ang kondisyon niya, kundi dahil ayaw niyang ibigay ang bone marrow niya kay Nigel. Sa pagtatapos ng araw, ang pag-donate ni Fiona ng kanyang bone marrow kay Nigel ay isang business deal sa pagitan nila ni Fiona. Sa panlabas, si Fiona ay mukhang malambot at maamo, umaasa sa kanya para sa lahat, ngunit sa totoo lang, malinaw nitong naalala ang lahat. Ilang araw lang siyang na-coma at gusto na nitong sirain ang kanilang kasunduan at tumatanggi na ibigay ang bone marrow kay Nigel. Alam ni Joshua ang lahat, ngunit para sa kapakanan ni Nigel, wala siyang pagpipilian kundi ang magpasakop sa kahihiyan at gawin ang lahat ng gusto ni Fiona na gawin niya. Siyempre, hindi pa kasama doon ang pag
Sa huli, hindi na pumasok si Luna sa ward para kunin ang mga gamit. Tumalikod siya at bumaba. Pagkaraan ng mahabang panahon na paikot-ikot sa bintana, hiniling niya sa nurse na naka-duty na gumawa ng exception at muling magbigay ng sertipiko para sa procedure para sa operasyon ni Nigel bukas. Ang kawalang puso ni Joshua...ay nangangahulugang mas gugustuhin pa niyang maging makapal ang balat at aminin sa nurse na naka-duty na nawala ang mga dokumento, kaysa pumunta kay Joshua at hiyain ang sarili. Matapos ang trabaho ng nurse na naka-duty para sa araw na iyon, sa wakas ay naghanda na rin siya ng isa pang kopya ng mga dokumentong kailangan ni Luna. Upang ibigay ang kanyang pasasalamat, sinadya ni Luna na sumakay ng taxi patungo sa sentro ng lungsod at bumili ng ilan sa mga pinakamasarap na pagkain para sa nars at kanyang mga kasamahan bilang hapunan. Nang matapos gawin ni Luna ang lahat ng ito, pasado alas-11 na ng gabi. sa gabi. Pagkalabas ng elevator, humikab siya habang itinat
Pagkasara ng pinto ay pumikit siya at sumandal dito. Ang tunog ng paatras na mga yabag ni Joshua sa sahig ay maririnig. Gaya ng inaasahan niya. Dumating siya para ibalik ang mga dokumento. Matapos ibigay sa kanya ang mga dokumento, hindi na siya nag-abalang tingnan ang mga bata at tumalikod at umalis. Napasandal si Luna sa pinto, isang layer ng yelo ang bumabalot sa kanyang puso. Dati sa kanyang silid sa ibaba, malinaw niyang narinig ang sinabi nito na hindi siya bibisita kay Nigel bukas. Ngunit sa kanya, sinabi niyang gagawin niya ang kanyang makakaya. Alam niya na ang ibig sabihin ng ‘trying his best’ ay hindi siya makakapunta.Sinungaling..…Kinabukasan, natuloy ang operasyon ni Nigel gaya ng naka-iskedyul. Madaling-araw, sina Anne at Bonnie ay parehong nakatayo na naghihintay sa ospital na may malaking bouquet ng bulaklak sa kanilang mga bisig. Nandoon din sina Zayne, Shannon at ang iba pa. Tinulungan ni Samson si Arianna habang naninginig siya sa ospital. Maging si Gwe
Nagsimula ang operasyon ni Nigel mula alas-10 ng umaga hanggang alas-5 ng hapon.Hindi nagpakita si Joshua.Nakaalis na sina Shannon, Bonnie, at ang iba pa, si Anne na lang ang natitira, kasama si Luna hanggang sa matapos. "Gabi na, hindi pa talaga dadating si Joshua?" Sinulyapan ni Anne ang oras, at hindi napigilang magsimulang sumpain muli si Joshua. "Nasaan ang kanyang konsensya?" Kinagat ni Luna ang kanyang mga labi sa isang mapait na ngiti. "Ngayong araw...may operasyon din si Ms.Blake." Marahil siya ay masyadong abala at hindi makapaglaan ng oras upang bumisita. Kaya lang niyang aluin ang sarili ng ganito. Galit na galit na nanlaki ang mga mata ni Anne. "Pupunta ako at titingnan ko!" Dahil doon, hindi niya pinansin ang mga protesta ni Luna, itinaas ang kanyang mga paa, at nagtungo sa ward ni Fiona. Parehong nag-aalala si Luna kay Anne na magdulot ng gulo at mag-usisa sa sitwasyon ni Fiona. Bumuntong hininga siya at umupo sa bench. Bawat minuto at bawat segundong lum
Ang mga tunog ng tawa nina Nigel, Nellie, at Anne ay naririnig mula sa loob ng silid. Siya ay nakatayo sa pasukan, sa isang anggulo kung saan hindi nila ito nakikita, at pinapanood sila nang tahimik. Kung nangyari ang eksenang ito bago ang operasyon ni Nigel, mababagbag si Luna, iisipin niyang may lugar pa si Nigel sa puso ng lalaking ito. Ngunit gabi na ngayon. Matagumpay na natapos ang operasyon ni Nigel. Ngayon lang nakita siya ni Anne na sinusuyo niya pa si Fiona na matulog. Pupunta ngayon dito... Siguradong matagumpay niya itong nahikayat na matulog, at saka pumunta pagkatapos. Kabalintunaan ang natagpuan ni Luna. Bakit siya bulag na nagmamahal kay Joshua noon? Sa sandaling iyon, lumingon siya at nakita si Luna na nakatayo sa kanyang pwesto, may hawak na isang basong tubig. Nagtama ang kanilang mga mata, may bakas ng pagkagulat sa kanyang mga mata. "Mr. Lynch, aalis ka na kaagad? Sandali mo lang silang nakita?" Tumingin si Luna sa kanya, ang kanyang ngiti ay maliwanag
“Nigel, sabi ko sayo! Sabi ko naman sa'yo tiyak na bibisitahin ka ni Daddy!" Tuwang-tuwang sigaw ni Nellie habang hinihila si Joshua papasok ng kwarto.Sa gilid ng kwarto, napatingin si Anne kay Nellie at nanlaki ang mga mata sa gulat. Dahil na-diagnose na may autism si Nellie, bihira siyang magsalita nang kusa at kaagad. Minsan, kapag kinakausap siya ng iba, tatahimik pa siya at ayaw sumagot. Buong araw na sinamahan ni Anne sina Luna at Nellie habang hinihintay nila si Nigel at ito ang unang pagkakataong nagkusa si Nellie na magsalita. Tiningnan ni Luna ang gulat na ekspresyon ni Anne at hindi niya maiwasang mapabuntong-hininga. Naalala niya ang huling pagkakataong magsalita si Nellie ay nang hilingin ni Nellie sa kanya na manatili sa tabi ni Joshua, upang alagaan ito nang ito ay na-coma. Ngayon, muli siyang nagsalita sa sarili niyang inisyatiba, at muli, para kay Joshua iyon. Kitang-kita ang pagmamahal ni Nellie sa kanyang ama. Hindi naman nagagalit si Luna na gustong-gusto ni
Ang lumabas, kahit na binisita niya si Nigel, isang tawag lang ni Fiona ang kailangan para makaalis nang hindi man lang lumilingon."Baka busy si Daddy sa trabaho." Nag-aalala si Nellie na masasaktan si Nigel, kaya dali-dali niya itong inaliw. "Baka seryoso..." Hinawakan ng batang babae ang kamay ng kanyang kapatid. “Huwag kang mag-alala, Nigel, may pakialam si Daddy sa iyo. Mahal na mahal ka niya.” Napangiti si Nigel. "Alam ko." Pagtingin sa dalawang bata na nagpapanggap na matigas, hindi lang si Luna, pati si Anne ay nakaramdam ng galit.Kinagat niya ang labi niya at sinumpa si Joshua sa sarili, saka tinapik ang balikat ni Luna at pilit itong inalo ng marahan.Hindi naman talaga kailangan ni Luna na aluin. Nakita na niya ang sarili para sa lalaking ito matagal na. Pero…Napatingin siya sa dalawang cute na bata sa kanyang harapan at hindi niya napigilan ang pagsiklab ng kawalan ng pag-asa sa kanyang dibdib. Katulad din nila noon, basta mas mabait si Joshua sa kanila, pakiramdam
Sa sandali na naisip niya ang ideya na ito, agad itong pinigilan ni Luna.Umiling siya.Ano ba ang naiisip niya?Ang isang tao na tulad ni Fiona ay hindi magbibigay ng bone marrow na tugma kay Nigel. Kahit na totoo man ito, idodonate niya ba ang bone marrow sa anak ni Luna ng walang kapalit?Imposible.Kinabukasan pagkatapos ilabas ni Nigel ng hospital, bumalik si Luna sa trabaho sa Lynch Group.Naghanda si Shannon ng isang simpleng welcome party para kay Luna.Sa sandali na buksan ni Luna ang pinto ng opisina, isa isa siyang binigyan ng bulaklak ng lahat.“Director Luna, welcome back po!” “Director Luna, congratulations po sa matagumpay na pag galing ng anak niyo!”“Sana po ay makuha ko rin ang swerte niyo! Sana po ay mamuhay ng masaya at mahaba ang anak ni Director Luna!”“…”Si Shannon, Bonnie, at Arianna na kakagaling pa lang mula sa paso niya ay bumalik na sa trabaho…Sa buong opisina, may dalawang staff member lang na hindi nagbigay ng bulaklak na galing kay Shannon