“Nigel, sabi ko sayo! Sabi ko naman sa'yo tiyak na bibisitahin ka ni Daddy!" Tuwang-tuwang sigaw ni Nellie habang hinihila si Joshua papasok ng kwarto.Sa gilid ng kwarto, napatingin si Anne kay Nellie at nanlaki ang mga mata sa gulat. Dahil na-diagnose na may autism si Nellie, bihira siyang magsalita nang kusa at kaagad. Minsan, kapag kinakausap siya ng iba, tatahimik pa siya at ayaw sumagot. Buong araw na sinamahan ni Anne sina Luna at Nellie habang hinihintay nila si Nigel at ito ang unang pagkakataong nagkusa si Nellie na magsalita. Tiningnan ni Luna ang gulat na ekspresyon ni Anne at hindi niya maiwasang mapabuntong-hininga. Naalala niya ang huling pagkakataong magsalita si Nellie ay nang hilingin ni Nellie sa kanya na manatili sa tabi ni Joshua, upang alagaan ito nang ito ay na-coma. Ngayon, muli siyang nagsalita sa sarili niyang inisyatiba, at muli, para kay Joshua iyon. Kitang-kita ang pagmamahal ni Nellie sa kanyang ama. Hindi naman nagagalit si Luna na gustong-gusto ni
Ang lumabas, kahit na binisita niya si Nigel, isang tawag lang ni Fiona ang kailangan para makaalis nang hindi man lang lumilingon."Baka busy si Daddy sa trabaho." Nag-aalala si Nellie na masasaktan si Nigel, kaya dali-dali niya itong inaliw. "Baka seryoso..." Hinawakan ng batang babae ang kamay ng kanyang kapatid. “Huwag kang mag-alala, Nigel, may pakialam si Daddy sa iyo. Mahal na mahal ka niya.” Napangiti si Nigel. "Alam ko." Pagtingin sa dalawang bata na nagpapanggap na matigas, hindi lang si Luna, pati si Anne ay nakaramdam ng galit.Kinagat niya ang labi niya at sinumpa si Joshua sa sarili, saka tinapik ang balikat ni Luna at pilit itong inalo ng marahan.Hindi naman talaga kailangan ni Luna na aluin. Nakita na niya ang sarili para sa lalaking ito matagal na. Pero…Napatingin siya sa dalawang cute na bata sa kanyang harapan at hindi niya napigilan ang pagsiklab ng kawalan ng pag-asa sa kanyang dibdib. Katulad din nila noon, basta mas mabait si Joshua sa kanila, pakiramdam
Sa sandali na naisip niya ang ideya na ito, agad itong pinigilan ni Luna.Umiling siya.Ano ba ang naiisip niya?Ang isang tao na tulad ni Fiona ay hindi magbibigay ng bone marrow na tugma kay Nigel. Kahit na totoo man ito, idodonate niya ba ang bone marrow sa anak ni Luna ng walang kapalit?Imposible.Kinabukasan pagkatapos ilabas ni Nigel ng hospital, bumalik si Luna sa trabaho sa Lynch Group.Naghanda si Shannon ng isang simpleng welcome party para kay Luna.Sa sandali na buksan ni Luna ang pinto ng opisina, isa isa siyang binigyan ng bulaklak ng lahat.“Director Luna, welcome back po!” “Director Luna, congratulations po sa matagumpay na pag galing ng anak niyo!”“Sana po ay makuha ko rin ang swerte niyo! Sana po ay mamuhay ng masaya at mahaba ang anak ni Director Luna!”“…”Si Shannon, Bonnie, at Arianna na kakagaling pa lang mula sa paso niya ay bumalik na sa trabaho…Sa buong opisina, may dalawang staff member lang na hindi nagbigay ng bulaklak na galing kay Shannon
“Tama!”Suminghal si Charmaine, “Gusto niyo lahat na batiin ang anak niya, kaya bakit hindi kayo pumunta sa bahay niya para batiin siya ng personal? Nasa opisina tayo, habang oras ng trabaho ay babatiin niyo ang bata na hindi naman nagtatrabaho dito?”Pagkatapos, lumingon siya at tumingin ng maingat kay Fiona. “Fiona, kailangan mong sabihin ito kay President Lynch!”“Ayos lang.”Nahihiyang yumuko si Fiona. “Binati at ipinagdiwang din naman ako ni Joshua habang oras ng trabaho… Sa totoo lang, gusto niya na magsama sama ang buong opisina para ipagdasal ang pag galing ko, pero ayaw kong abalahin ang lahat…”Pagkatapos, yumuko siya habang pula ang mga pisngi niya. “Sa totoo lang, wala akong pakialam kung batiin ako ng iba o hindi, masaya ako basta’t kasama ko si Joshua.”Sumingkit ang mga mata ni Luna dahil sa sinabi ng babaeng ito. Alam niya na sinasadya itong sabihin ni Fiona. Sadya niyang binanggit si Joshua, sadya niyang binanggit na tinanggihan niya ang mungkahi ni Joshua para b
Nang marinig niya na sinabi ito ni Luna, nawala ang kulay sa mukha ni Charmaine. Kinagat ni Charmaine ang labi niya at napatingin siya kay Fiona, mahina at nakakaawa ang boses niya nang sinabi niya, “Fiona…”Bahagyang sumingkit ang mga mata ni Fiona, may liwanag sa mga mata niya. Makalipas ang ilang sandali, tinikom niya ang mga labi niya at tumingin siya ng maamo kay Luna. “Ms. Luna, hindi mo naman kailangan sabihin kay Joshua ang maliit na bagay na tulad nito, hindi ba? Maraming ginagawa si Joshua, isa siyang busy na lalaki.”Suminghal si Luna, “Busy siya? Kahit na busy siya, kapag may kinalaman sayo, hahayaan niya lang ito, hindi ba?”Noong nakaraan, personal na pumunta si Joshua sa design department tuwing ipagtatanggol niya si Fiona. Noong una, gusto niyang sisantihin ang tatlong assistant ni Luna, pagkatapos, pinilit niyang humingi ng tawad si Shannon ng paulit ulit.Busy ba si Joshua?Nagdududa si Luna.Kinagat ni Fiona ang labi niya na para bang determinado siyang may g
“Bukod pa po dito, humingi siya ng tawad kahit na nagkasakit po ulit siya. Malaki po ang nangyari kanina, imposible na hindi po siya magrereklamo kay President Lynch tungkol dito.”Nagkibit balikat si Luna. “Baka wala lang oras si Joshua para bisitahin ako.” Bukod pa dito, wala na siyang maisip na ibang rason.Ngayong hapon, nakatanggap na siya ng tawag mula kay Joshua. Habang nakaupo, tumingin si Luna sa phone screen at may malamig na ngisi na namuo sa kanyang mga labi. Huminga siya ng malalim at sinagot niya ang phone, handa na siya na ipahiya ni Joshua. “Mr. Lynch.”“Pumunta ka sa opisina ko.”“Sige.” May dokumento rin siya na ibibigay kay Joshua.Lumabas ng opisina si Luna habang hawak ang dokumento at napatingin siya sa direksyon ni Fiona. Walang laman ang upuan ni Fiona.Nang makita ni Charmaine na tumingin si Luna sa direksyong ito, suminghal siya at tinaas ang kanyang baba kay Luna at sinabi niya, “Pinuntahan ni Fiona si President Lynch, patay ka ngayon!”Sumingkit ang m
Hindi inimbita ni Luna si Fiona, at mas lalong hindi niya iimbitahin si Joshua na sumama sa kanila.Tinikom niya ang mga labi niya at sasagot na siya nang binaba ni Joshua ang isang dokumento sa harap niya.“Tingnan mo.”Yumuko si Luna, agad na napunta ang atensyon niya sa pamagat ng dokumento.“International Jewelry Design Competition?”“Oo.” Sumandal sa upuan si Joshua, habang nakatingin sa kalmado at malamig kay Luna ay sinabi niya , “Dito sa Banyan City magaganap ang kompetisyon ngayong taon, sana ay sumali ka.”Tinikom ni Luna ang mga labi niya, yumuko siya, nakasimangot habang binubuklat ang dokumento. “Hindi ako masyadong interesado.”Sikat na sa buong mundo ang dating pagkakakilanlan niya bilang isang jewelry designer na si Moon. Hindi niya kailangan patunayan ang sarili niya sa isang kompetisyon na tulad nito. “Alam ko.” Humalukipkip si Joshua, malamig ang kanyang mga mata. “Pero hindi na ikaw si Moon, ikaw na si Luna. Sana ay kumatawan ka para sa Lynch Group gamit an
Tinaas niya ang malaki at magandang kamay niya at kinurot niya ang noo niya. “Ang design department lang ang grupo na naghanda ng event para ipagdiwang ang pag galing ng anak ko. May problema ba kung sumama ako sa pagtitipon nila?”Tahimik ng ilang sandali si Lucas. “Wala naman po.”Pagkatapos, yumuko siya at nagpokus na siya sa pag organisa ng mga dokumento, nagpatuloy na siya sa report niya para kay Joshua.Makalipas ang kalahating oras, pagkatapos ayusin ang report tungkol sa trabaho, nagbuntong hininga si Lucas bago siya umalis ng opisina. Sa huli, hindi niya mapigilan ang sarili niya at sinabi niya, “Sa totoo lang po, sa tingin ko… hindi po kayo dapat pumunta pareho ni Ms. Blake sa pagtitipon ngayong gabi…”Ang dinner party ni Luna ay isang masayang okasyon. Kung sumama sina Joshua at Fiona, hindi makakapag relax at saya ang mga staff members, at higit sa lahat, hindi rin mapapakali si Luna.Bukod pa dito, kapag nalasing sina Fiona at a Luna at nag away sila… Mapanganib ang k