Chapter 0007.1

HALOS DALAWANG ORAS PA ang lumipas ay nanatili pa ring walang malay si Olivia. Tulog na tulog pa rin ito habang nakahiga at mahigpit na nakapikit ang mahahaba nitong pilikmata. Ang mukha nito ay napakaputla. Sa mga oras na iyon ay nanatili si Tristan sa tabi nito at hindi umalis.

Tumunog muli ang cellphone ni Tristan ng mga oras na iyon. Sa katunayan ay ilang beses na iyong tumunog at ngayon niya lang iyon sinagot. Si Kent ang tumatawag sa kaniya, ang kanyang assistant upang magtanong patungkol sa kanyang mga schedule sa hapon na iyon. “Gusto kong ipagpaliban mo ang lahat ng mga meetings ko ngayong hapon hanggang bukas. Ang mga naiwan kong trabaho sa opisina ay ipadala mo na lang sa aking email at dito ko na lang gagawin. Ipinadala ko rito ang laptop ko.” simpleng sagot niya sa tanong nito.

“Sige po sir.” magalang na sagot naman nito sa kaniya.

NANATILING tulog si Olivia at halos padilim na nang magmulat siya ng kanyang mga mata. Kulay puting kisame ang sumalubong sa kanyang mga mata