Chapter 0006.3

PAGDATING NI TRISTAN sa bahay ay sarado pa rin ang pinto ng silid ni Olivia. Mabilis siyang lumapit rito. “Olivia…” tawag niya at kumatok sa pinto. Napakalambot ng tawag niya rito ng mga oras na iyon. At kung ikukumpara sa pakikitungo niya kay Missy ay napakalayo ng pakikitungo niya kay Olivia. “Tanghali na, bumangon ka na.” muli niyang sabi ngunit tahimik pa rin sa loob ng silid at nananatiling walang sagot.

Ilang beses pa siyang kumatok at tinawag ito ngunit tuluyan na nga siyang naubusan ng pasensya. Sa pag-aakala niyang ginagawa nito iyon dahil nagrerebelde ito sa kaniya ay bigla siyang nagalit. “Olivia…” muli siyang kumatok ngunit ang kanyang tinig ng mga oras na iyon ay puno na ng inis at medyo pasigaw na rin ang kanyang pagsasalita. “Lumabas ka na diyan ngayon din, huwag mo akong hamunin dahil baka hindi mo magustuhan ang gagawin ko sayo.” puno ng banta na sabi niya ngunit walang sumagot.

“Lumabas ka na. Hindi uubra sa akin ang pagtitiis mo sa gutom mo!” sigaw niya ulit ngunit