Thank you sa support, guys!!!
[Apol]Para siyang prinsesa na nagpaikot-ikot sa harapan ng malaking salamin habang suot ang puting wedding dress na susuotin niya sa nalalapit nilang kasal ni Xerxes.“Napakaganda mo, anak. Siguradong matutuwa ang ate Alena mong makita ka kung nabubuhay lamang siya.” Medyo emosyonal na wika nang nanay niya na naluluha.“Tama ka, nay. Siguradong matutuwa siya para sa akin.” Bigla tuloy siyang nakaramdam ng lungkot nang maalala ang ate niya. Hanggang ngayon ay hindi parin sila sanay na wala na ito. Parang kailan lang ay masaya pa silang nagpa-plano para sa paglabas ng anak nito. Madalas nilang dalawin si baby Adius sa bahay ni Kairo, ang matalik na kaibigan ng asawa niya. Ito pala ang ama ni Adius at hindi ang ex ng ate niya na nang iwan rito. Hindi niya alam kung paano nangyari iyon dahil hindi naman nilinaw ng ate niya kung sino ang ama ng anak nito. Wala naman itong naging nobyo maliban sa mayamang panget na ex nito. Kaya ayon akala niya ay ito ang ama ni Adius.“Ate, mukha ka nang
Kinuha ni Xerxes ang kulay rosas na nakalagay sa ibabaw ng kanyang mesa. Nakuha niya ito sa ibabaw ng kama nilang mag asawa sa bahay ng nanay ng kanyang asawa. Nakiusap kasi ito na dito muna sila manirahan hangga’t hindi pa sila ikinakasal ulit. Gusto ng asawa niya na sulitin na makasama si Johnson at ang nanay nito bago sila bumalik ng isla.“Damnit!” Sunod-sunod siyang napamura nang mapagtanto na tama ang hinala niya. Hindi ito rosas na pula, kundi kulay puti na nababalutan lamang ng dugo.“Mr. X, sigurado ako na nagbabanta ang nagpadala niyan.” Wika ni Lomer. “Pero nakapagtataka dahil rosas ito at sa’yong asawa pa ipinadala… hindi kaya ang target niya ay si Mrs. Helger?”“That’s imposible.” Nilabas ni Xerxes ang isang maliit na kahon sa drawer at inihagis sa mesa. Nang buksan ito ni Lomer ay halatang nagulat ito nang makita ang putol na daliri sa loob nito. “Nagbigay din sa akin ang taong ‘yan ng death threat… ang hindi ko maintindihan bakit kailangan niyang bigyan ang asawa ko?!” H
[Apol]“Ma’am, pinapasabi ho ni Sir Axel na ubusin niyo daw ho lahat nang ‘yan!” Bilin ng pahinante na naghatid ng truck bago umalis.“Si Lolo talaga! Paano naman natin mabuubos ‘to?” Napapailing nalang na wika niya habang nakatingin sa isang truck na herbal tea. Pinadala ito ni lolo Axel para sa kanilang mag asawa.Nang bumaling siya kay Xerxes ay natigilan siya. Nakakunot lang ang noo nito, halatang mayro’n itong malalim na iniisip. Tatlong araw na niyang napapansin na may kakaiba sa ikinikilos nito. Hindi kaya dahil sa business nito? Kung may maitutulong lang sana siya. Di bale, kapag nakapagtapos siya ng pag aaral ay makakatulong na siya rito. Iyon kasi ang napagpasyahan niya, na mag aaral siya pagbalik nila sa isla. Pumayag naman ang asawa niya na magpatuloy siya sa pag aaral pagkatapos ng kanilang kasal. Nagdesisyon sila pareho na mag-homeschool nalang siya. Para iyon sa ikakapanatag ng loob nilang dalawa. “Hubby, may problema ba?” Tanong niya rito habang sakay sila ng kotse. Pu
“Mr. X, ang mga taong ‘yan ang kasali sa death battle.” Kinuha ni Lomer ang isang files kung nasaan ang nakamaskarang lalaki nang kulay pula. “Lahat sa kanila ay may nakakilala at nakakita maliban sa lalaking ito. Ni isa ay walang makapagsabi kung sino ito. Hindi daw tinanggal ng lalaki kahit isang beses ang suot nitong maskara at tanging code name lang ang ibinigay niya.”Hindi pwede magkamali si Xerxes. Ito ang lalaking kumaway sa asawa niya pagkatapos nitong lumaban.“Mr. X, nagpadala na ng mga tauhan ang PDA at nakapwesto na sila mula sa kalayuan para magbantay. Mayro’n tatlo na sasama sa mga personal bodyguards ninyong mag asawa. Ang kailangan nalang natin hintayin ay ang kumilos na ang taong ‘yan. Malalaman natin kung ano ba talaga ang pakay niya sa inyong mag asawa.” Tumango si Xerxes kay Lomer. Narito sila ngayon sa library ng mansion ng kanyang Lolo Axel. Iniwan niya muna habang natutulog ang asawa niya.Pareho ang dalawa napatingin sa humahangos na dumating, si Empong. “M-Mr
[Apol]“Gusto kong magpasalamat sa inyong lahat dahil ginawa niyo nang maayos ang trabaho niyo at pinili ninyong manatili rito. Dahil di’yan, bibigyan kayo ng malaking bonus ni Lolo Axel! Yehey!” Aniya na parang bata na tatalon-talon pa. Narito silang lahat ngayon bulwagan ng mansion para lipunin lahat ng tauhan ni Lolo Axel. Ayon kasi sa asawa niya ay nag aalisan na ang mga tauhan ng matanda kaya kinakailangan nilang magsagawa ng ganitong event. Natuwa ang mga tauhan ni Lolo Axel, maging si Butler Cholo ay napapalakpak. “Mrs. Helger, kasama naman ako sa tataasan ang sahod, diba?” Pabiro nitong tanong.“Siyempre, ikaw pa!” Nagkaro’n ng raffle. Ang mapipili ay mag uuwi nang malaking halaga. Gulat na gulat siya nang malaman ang basic salary ng mga tauhan— Tinalo pa ang nag oopisina. Nasa kwarenta pa ang bilang ng mga tauhan sa mansion. Pero dahil sa napakalaki at lawak ng mansion ay nagmistula iyong kakaunti. “Maraming salamat po, Mrs. Helger!” Maluha-luhang pasasalamat ng isang matan
Binuksan ni Johnson ang kwarto at naunang pumasok. “Bukod sa kwartong ‘to wala na akong nakitang kahina-hinalang mga bagay sa loob ng mansion. Gano’n din ang sinabi ng mga kasama kong nag inspeksyon.” Imporma ni Johnson kay Xerxes. Ito ang inutos ni Xerxes kay Johnson— Ang mag inspeksyon sa buong mansion at maghanap ng kahina-hinalang bagay nang hindi nalalaman ng lahat ng tauhan nang hindi mabahala ang taong hinahanap nila. Ito ang dahilan kaya inutusan ni Xerxes ang asawa na mag organized ng event para sa lahat ng manggagawa ng mansion.Kumunot ang noo ni Xerxes nang makita ang mga nagkalat na bulaklak sa paligid ng kwarto. Ito ang kwarto ng dating hardinero sa mansion ng kanyang lolo. Ang sabi ni Butler Cholo ay hindi ito kasama sa pinaalis ng kanyang abuelo. Nagpasya daw itong umalis dahil sa katandaan.Niluhod ni Xerxes ang isang tuhod para tingnan ang mga bulaklak kung nababalot ba ito ng dugo. Kapareho ito nang pinapadala kay Apol. Puting rosas na nababalot ng dugo.“Wala ka na
[Apol]Dahil hindi makatulog si Apol ay pinuntahan niya muna si lolo Axel sa kwarto nito. Nakitang niyang bukas ang pintuan ng kwarto nito at nasa loob si Butler Cholo.“Huwag kang mag alala dahil malapit ng matapos ang paghihirap mo.” Napakaseryoso nito habang nakatayo at nakatingin sa matandang natutulog.Ang ibig bang sabihin nito ay gagaling na si lolo sa paghihirap nito sa sakit?Nang itulak niya ang pinto ay awtomatikong lumingon ito sa kanya nang walang kahit anong bahid ng emosyon ang mukha.“Hello, Butler Cholo!” Bati niya rito. Nakakabilib naman ito. Alas tres na nang madaling araw pero gising parin ito para imonitor ang lagay ni lolo Axel. “Alam mo ang swerte ni lolo Axel dahil may taong kagaya mo na tapat at tunay na nag aalala sa kanya.” Hindi man lang niya nakitang nagpahinga ito simula nang magkasakit si lolo. Sa tuwing inaalagaan niya ang matanda ay palagi niya itong kaagapay. “Kailangan, Mrs. Helger. Gusto ko kasing nasa tabi niya ako sa oras na… gumaling.” May kakaib
[Apol]Nagugulumihan na sinundan ito nang tingin ni Apol. Ano kaya ang problema ni Butler Cholo? Nitong nakaraan ay napansin niya na madalas itong seryoso at madalas na parang seryoso. May problema nga siguro ito.“Ano ang ginagawa niyo ni Cholo dito nang dis oras nang madaling araw?!”Muntik na siyang mapatalon sa gulat nang biglang sumulpot si Charlotte. “Pwede ba? Huwag ka naman manggulat.” Nakakatakot naman ang babaeng ‘to, bigla nalang sumusulpot.“Nagulat ka kasi may ginagawa kang kababalaghan kasama si Cholo?” Humalukipkip ito habang nakatingin sa kanya nang masama. “Apol, asawa mo na ang kuya Xerxes ko. Tanggap ko na ang isang basurang gaya mo ang napangasawa niya. Pero ang landiin mo si Cholo— Oh my god!” Napasinghap ito nang itapon niya sa mukha nito ang natitirang gatas na laman ng baso niya. “What do you think are you doing?!” “Opps, sorry ha. Dumulas kasi ang kamay ko.” Ayos lang sa kanya na tawagin siya nitong basura. Pero ang pagbintangan siyang nakikipaglandian sa iba