84.

[Apol]

Dahil hindi makatulog si Apol ay pinuntahan niya muna si lolo Axel sa kwarto nito. Nakitang niyang bukas ang pintuan ng kwarto nito at nasa loob si Butler Cholo.

“Huwag kang mag alala dahil malapit ng matapos ang paghihirap mo.” Napakaseryoso nito habang nakatayo at nakatingin sa matandang natutulog.

Ang ibig bang sabihin nito ay gagaling na si lolo sa paghihirap nito sa sakit?

Nang itulak niya ang pinto ay awtomatikong lumingon ito sa kanya nang walang kahit anong bahid ng emosyon ang mukha.

“Hello, Butler Cholo!” Bati niya rito. Nakakabilib naman ito. Alas tres na nang madaling araw pero gising parin ito para imonitor ang lagay ni lolo Axel. “Alam mo ang swerte ni lolo Axel dahil may taong kagaya mo na tapat at tunay na nag aalala sa kanya.” Hindi man lang niya nakitang nagpahinga ito simula nang magkasakit si lolo. Sa tuwing inaalagaan niya ang matanda ay palagi niya itong kaagapay.

“Kailangan, Mrs. Helger. Gusto ko kasing nasa tabi niya ako sa oras na… gumaling.” May kakaib