Nang lumingon ako ay wala na si Zai doon kaya sumunod ako sa kwarto ngunit ganoon na lang tumaas ang kilay ko ng matagpuan ko siya sa veranda at humihipak ng sigarilyo dahilan para sumunod ako doon.Hindi malaki ang veranda pero kasya naman ang dalawa, sinulyapan niya ako. "I am smoking, doon ka sa loob." Matipid na sabi niya kaya naman tinitigan ko siya."Put that off," utos ko ngunit hindi niya ako pinansin."Zai put that off." Gitil ko pa."Pumasok ka sa loob kung ayaw mo sa usok," seryosong sabi niya kaya pilit kong inagaw ang sigarilyo ngunit iniiwas niya hanggang sa bigla akong masinit."Aw.""Tsk, ano ba kasi pumasok ka na sa loob." Turan niya at inilagay sa paanan ang sigarilyo at pinatay."Bakit ka ba sigarilyo nang sigarilyo ha? May dulot ba sa kalusugan mo 'yan?" Inis na tanong ko ngunit hinarap niya ako."My health, my business." He stated before getting inside the room that made me sighed.Ang pasaway!Sumunod alo sa kaniya. "Stop smoking Zai, makakasama 'yan sa'yo." "I
Nakayakap ang isang kamay niya sa akin hanggang sa maramdaman ko ang pagtigil ng hikbi niya at ang mabigat niyang paghinga na nagsasabing nakatulog na siya.Sinilip ko ang mukha niya kaya naman huminga ako ng malalim at kahit sa pagtulog niya ay may luha pa rin dahilan para bumuntong hininga ako at titigan siya."Don't worry," matipid na bulong ko at inayos ang higa niya at pagkakakumot bago ko hinawakan ang pisngi niya."I-I guess it's yours now, Zai,” mahinang bulong ko."I guess y-you already have my heart." "H-Hindi ko na kailangang pilitin na gawin 'yon dahil sa tingin ko nagkusa na yung puso kong gawin 'yon at hindi ako makapaniwalang pinipigilan ko pa dahil baka sa huli ay ako ang malugi." Kinakausap ko ang tulog na tulog ngayon dahil sa alak."Sana nga ay hindi mo biguin ang puso ko, dahil binigo ko ang puso mo ng maraming beses. Dahil natatakot akong mahalin ka, dahil pakiramdam ko s-sobra mo akong masasaktan Zai." Pinahid ko ang luha at hinalikan siya sa noo bago ako nahiga
After 15 minutes bumalik na siya at may dala-dala rin na 1.5 kilo of ice cream na nakalagay pa sa eleganteng lalagyanan kaya tumaas ang kilay ko.Here he goes again, spoiling his own daughter baka mamaya ubuhin na si Sierah kaka-ice cream. "Yeheey! Thank you daddy!" Yumakap pa si Sierah sa daddy niya nakita ko naman na masaya talaga ang dalawa.At dahil kumakain ang dalawa ay kumain na rin ako dahil cookies n' cream a ang flavor nito at aaminin ko na masarap nga naman talaga. "Mommy, okay na po ba talaga kayo ni daddy?" Sa tanong ni Sierah ay naiwan ko sa bibig ang kutsara.Agad rin naman akong umayos ng upo. "You don't have to worry naman about us—""We are not okay, anak,” natigil ako sa pagsagot ni Zai."Huh?""Why po daddy?" tanong ni Sierah."Because daddy is mad at mommy, okay?" Zai explained that made me gulped."But Kuya Laze told me that his parents go into fights too." Napalunok ako at nakinig lang sa usapan nila."Adults go on fights, and reconcile later." Mahinahon na sabi
Nasabi mo naman sa akin lahat, yung kay attorney tapos itong kay Zai ngayon. Pakiramdam ko lang ah, pakiramdam ko nagawa ka niyang balewalain at deadmahin kaya mas na-attract ka." Napalunok ako at umiling."Mas gusto mo yung lalakeng nagagawa kang deadmahin sa una, yung seryoso tignan, tulad na lang ng attorney na gusto mo napapansin ko na laging seryoso, astig ang fierce look." Natatawang kwento pa niya."Bahala ka nga diyan," wika ko na lang at naglakad na.Nang makarating sa ospital ay syempre dumeretso agad ako sa office ni Zai ngunit natigilan ako ng makapasok ay nandoon si Shane dahilan para matigilan ako."Damn you disturbed us," natigilan ako sa sinabi ni Shane at umalis sa pagkakaupo sa lap ni Zai dahilan para lumunok ako at pilit na hindi nagbigay ng violent reaction."I-I brought lunch," mahinang sabi ko at iniiwas ang tingin sa mata ni Zai tapos ay ibinaba ko ang lunch box.Akala ko ba tinigil na?Impossible, oo nga pala nang nakaraan lang yung hikaw at bracelet."Ano na?
Bago pa man ako mawalan ng balanse ay inakay na ako ni Zai sa bewang at dahil matangkad siya ay sinandal niya lang ako sa dibdib niya. "Don't grab someone's hair when you're drunk man, that's not how you act in this hub." Zai stated in monotone. "You're the husband?" Sumbat ng lalakeng nakainom rin. "Yeah. No one dare to lay a finger on my wife, wanna know why?" Mahinang sabi ni Zai at dahil sa malakas na music ay hindi kami napapansin. "I already did lay, not just a finger but also my dick." He crazily stated, nakakadiri naman 'tong lalake na 'to! Pumikit lang ako habang bahagyang nakayakap kay Zai, ang bango niya hindi ko aakalain na pupunta siya rito. Ngunit ganoon na lang nanlaki ang mata ko ng marinig ang tunog ng pistol na may silencer at dahil narinig ko na 'yon sa magulang ko at kapatid ay alam ko na. "You forced me,” mahinang sabi ni Zai at inakay ako ng normal papaalis doon, nang makalabas ng hub ay hindi na kami bumalik ang bag ko ay hindi ko na naisip. Hindi k
What are you talking about," ngiwing sabi niya. "I am not Kent Axel drunk woman—" "You're Zaiiiiiii, Zaitot hhihihihi." Hagikgik ko pa at tinitigan lang siya. "I'll call Kent Axel," mahinang sabi ko at inabot ang cellphone ko. "Why again?" Kwestyon niya at salubong ang kilay. "To tell him you love him?" Tanong niya. Nang sagutin ni Kent Axel ang tawag ko ay tinitigan ko si Zai. "Kent Axel," panimula ko. "Yes? Why did you call this evening?" Tanong niya. "I want to sue someone," nakangusong sabi ko. "Oh, who? What's the matter?" Tugon niya kaya tinignan ko lalo si Zai. "To Zai," wika ko na ikinagulat ni Zai. "Hyung? Why?" Hindi makapaniwalang sabi niya. "H-He stole my heart, and act like nothing. That's a crime he stole something precious." Sumbat ko at ngumuso, narinig ko ang mahinang tawa ni Kent Axel sa kabilang linya. "Okay, okay. I'll send an arrest tomorrow." Ngumiti ako. "Thank you, night attorney." Ibinaba ko na ang tawag at pumikit na sa sobrang antok
As in sobrang tahimik. "Nakakatakot naman yung jowa mo 'te. Medyo intimidating ang hitsura ngayon kasa ng nasa hub us.." Mahinang bulong ng katabi ko. "Oo muntik na ngang mamatay yung nabaril sa dami ng dugong naubos sa kaniya pero mabuti na lang nabuhay pa, nagtaka nga rin kami hindi man lang pinaimbestigahan ng nabaril yung bumaril sa kaniya." Kwento pa ng isa, alanganin akong ngumiti. "Kaya pala," wika ko. "Paano ka nakauwi?" Bulong ng isa. "Nakausap mo na nga ang Zai tanong tanong ka pang gurang ka," sumbat ng isang kasama ko kaya ngumuso ako at nasapo ang ulo. "Ang sakit ng ulo ko, sabi ko huwag niyo na akong yayain baka bumalik yung UTI ko." Reklamo ko. "Ay balahura nanisi pa," singhal nila. "Walang duty bebe mo? O pinagod mo kagabi?" Dahil malakas ang tanong na 'yon ay nanlaki ang mata mo. "Anong pinagod! Anong pinagod!" Singhal ko at hinampas ang kaibigan. "Ay defensive ka 'te! Pinagod mo kasi gaga ka pag lasing." Sumbat ng isa dahilan para sulyapan ko si Zai
Nang lumapit na ako sa dining ay naririnig ko ang mahinang pagkanta niya. "Switching into airplane mode again, when I'm alright but I pretend— why are you looking at me?" He questioned. "Kain na," anyaya ko. "Tch, fine.." Matipid na sabi niya at tsaka naupo sa harap ko. Habang kumakain ay nalingon ko ang cellphone dahil bigla rin itong nagring kaya nag-excuse ako at inabot 'yon. Nangunot ang noo ko ng makitang unknown number ang tumatawag. "Hello, who's this?" I questioned. "How dare you put him in a situation where is so dangerous!" Nangunot ang noo ko ng marinig si Shane. "He almost killed an innocent person! Because of you!" Umawang ang labi ko at sarkastikang tumawa. "You don't know what you are saying, innocent person? Do you think Zai will do that to an innocent person? Pwedeng huwag kang makialam sa problema namin? Ipis kang may lahing higad." Gigil na sabi ko at ibababa na sana ang tawag. "Kahit pa, labag sa batas ang ginawa ni Zai at ginawa niya 'yon para sa'
=Elvira’s Point Of View= Next morning, nagising akong may nakahiga sa tabi ko. Sa labas ng comforter, dahan-dahan akong nagmulat at nakita ko si Zian na kakwentuhan ko kagabi. Hindi ko inaasahan na matutulugan ko siya. Matagal kong minasdan ang gwapo niyang mukha na kapag tulog ay akala mo sobrang inosente sa pagiging angelic. Napangiti ako at maingat na tumayo upang maghilamos at magbrush. Bumalik kaagad ako sa kama at minasdan siyang muli. Bahagya kong inilapit ang mukha sa kanya at dinampian siya ng mabibilis na halik sa kung saang parte ng kanyang mukha. “Mmm,” rinig ang pagmamaktol niya ay mas napangiti ako. Pinadaan ko ang hintuturo sa dimples niyang kita kahit na magkalapat ang kanyang mga labi. Napatitig ako sa nakakaakit niyang labi at inilapit ang labi ko doon. Dinampian ko ‘yon at dahil doon ay napamulat siya. “Damn, I forgot,” pabulong niya at matamis na ngumiti. Napakusot ng mata at uminat pa. “Brush lang ako hon, let’s continue the kiss after. Conscious ka
Zian’s Point of View Habang pinapanood ko si Elle at ang kapatid niyang si Clayn, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim. Malaki ang posibilidad na ang galit ng mga gumawa nito ay hindi lang nakatuon sa pamilya niya, kundi pati sa akin. “Dad, I need you to check something,” bulong ko habang lumapit sa ama ko. Tumango siya, alam na may malalim akong pinaplano. “Anak, siguraduhin mong hindi ka masyadong madadala ng emosyon. Alam mo kung gaano kahirap kapag pinairal mo ‘yon.” “Dad, this isn’t about emotions. This is about survival,” sagot ko, matigas ang boses. “Hindi ko hahayaang ulitin nila ito kay Elle o kay Clayn.” Tumango ang daddy ko, pero ramdam ko ang bigat ng tingin niya. Alam niyang hindi ko basta-bastang hahayaang matapos ito nang hindi sila nagbabayad. Elvira’s Point of View Habang nakatingin ako kay Zian, hindi ko maiwasang mapansin ang pagbabago sa kanya. Siya pa rin ang mayabang at makulit na Zian na nakilala ko, pero ngayon, iba na ang aura niya. Para siyang
Zian’s Point of View “Kung gusto mong iligtas ang batang ito, simple lang ang usapan,” sabi ng lider. “Lumuhod ka at aminin mong natalo ka.” Napangiti ako nang bahagya. “I don’t think so.” Bago pa siya makapagsalita ulit, mabilis kong hinugot ang baril mula sa likod ko at pinaputukan ang pinakamalapit sa kanya. Bagsak ang isa sa mga tauhan niya bago pa sila makapag-react. “Putang ina! Barilin siya!” sigaw ng lider. Nagkagulo ang lahat. Ginamit ko ang mga haligi ng warehouse bilang cover habang nagpaputok ako pabalik sa kanila. Isa-isa kong tinarget ang mga tauhan niya hanggang sa natira na lang ang lider. “Please! Don’t kill me!” sigaw niya habang nagtatago sa likod ni Clayn. “Pakawalan mo siya,” utos ko, ang baril ko’y nakatutok sa kanya. “Pakiusap—” Walang pag-aalinlangan, pinaputukan ko ang kamay niyang may hawak kay Clayn. Napasigaw siya sa sakit at nabitawan ang kapatid ni Elle. Elvira’s Point of View Tumakbo ako papasok nang makita kong ligtas na si Clayn. “
Elvira’s Point of View Tahimik kami sa biyahe. Hindi ko alam kung paano haharapin ang sitwasyon na ito. Hindi rin ako sigurado kung tama ba ang ginagawa ko—na hihingi ako ng tulong kay Zian para pumatay ng tao. Ngunit sa kabila ng lahat, alam kong wala akong ibang mapagkakatiwalaan ngayon. Napatingin ako kay Zian. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela, ang mga mata niya’y nakatuon sa daan, ngunit ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya. Hindi siya nagsasalita, pero alam kong iniisip niya ang plano. “Elle,” basag niya sa katahimikan. “Ano bang eksaktong sinabi nila? Gaano karaming tao ang kailangan nating harapin?” Huminga ako nang malalim, sinubukang alalahanin ang boses ng lalaking tumawag. “Wala silang binanggit kung ilan sila. Sinabi lang nila na pumunta ako mag-isa… at kung hindi, may mangyayari kay Clayn.” Napamura siya nang mahina. “Typical tactics. They’re expecting you to come alone and unarmed. That’s their leverage.” “Zian… natatakot ako,” bulong ko, hindi
=Elvira’s Point Of View=Makalipas ang isang linggo, habang nakaupo ako sa sala kasama si Zian ay may ibinalita sa telibisyon.Ngunit napahinto ako nang makita ang mukha ng lalake na sinasabi nilang namatay dahil nabaril sa sariling bahay.‘Yung nasa litrato na sinend sa akin ng account na walang pangalan… Yung binaril ni Zian…’Nagitla ako at mapakurap. Nilingon ko si Zian ngunit parang wala siyang pakialam.Umiwas tingin ako bago pa niya mapansin at mariing pumikit. ‘Calm down, Elle. H-Hindi sigurado ang lahat…’“Sino kaya ang pumatay doon?” mahinang tanong ko. Tumikhim si Zian.“I don’t know hon. Maybe, kaaway? Since that man is politically involved,” mahinahon niyang sagot sa akin.“Ahh,” tango ko na lang.***Makalipas ang isa pang linggo ay nagsimula akong mag-ipon para sa business ni papa noon, at para sa mga utang ko kay Zian.Habang nagtatrabaho ako ay nakatanggap ako ng tawag galing kay Clayn. Ngunit nang sagutin ko ‘yon ay hindi boses ni Clayn.“Glad you answered, Elvira M
Elvira’s Point Of View Kinaumagahan ay naalimpungatan ako sa gising ni Clayn sa akin. “Oh?” nagmamaktol na sabi ko at nagtakip ng mukha. “Ate! Si Kuya Zian mahiya ka naman!” ani niya at hinampas ang paa ko dahilan para matigilan ako at dahan-dahan na sumilip sa unan. “Ako na bahala Clayn, salamat…” rinig kong sabi niya kaya lumunok ako. ‘Nandito na siya…’ “Hon…” malumanay niyang tawag sa akin dahilan para pumikit ako ng mariin. “Mmm?” tugon ko habang may takip sa mukha. Naramdaman ko ang pagbigat ng kama at alam kong naupo siya hindi malayo sa akin. “Bakit nandito ka hon? Hindi ka sa condo?” mahinang tanong niya kaya bumangon ako at handa na sanang sumbatan siya ngunit nakita ko ang sobrang gwapong mukha niya ngayong umaga. “Ah, nagluto si mama kagabi. Kaya hapon pa lang pumunta na ako dito,” pagsisinungaling ko. Napahinto siya at tumango. “Okay hon, wala kang work today?” inosente niyang tanong kaya matagal akong tumitig sa mukha niya. ‘Paano yung natuklasan ko kag
=Elvira’s Point Of View= “Hon, whatever happens. Please trust me?” mahinang bulong ni Zian habang nakayakap sa akin. Ngumiti naman ako at tumango. “Mm, just don’t keep things from me…” Hindi na siya tumugon pa sa akin kaya naman nag-enjoy na lang kami sa day off naming dalawa. A few days later… Nagtataka ako nang hindi pa siya nakakauwi. It’s 10 PM and I got worried kaya sinubukan ko siyang tawagan. Pero out of reach ang kanyang cellphone. Habang inaantay siya ay napahinto ako nang may ma-receive akong text message from a random number. From Unknown Number: Gusto mong malaman kung nasaan ang pinakamamahal mong si Ian Zachary? 10:05 PM. Napalunok ako at napatitig doon, bago ako gumawa ng reply sa kanya. To Unknown Number: Nasaan siya? 10:07 PM. From Unknown Number: Ave. Street. Zone 4. You’re on this. Go and find out, or sleep weary. 10:09 PM. Huminga ako ng malalim at kinuha kaagad ang wallet at ang jacket ko. Lumabas ako mg condo wearing a light
Elvira’s Point Of ViewNaging okay naman ang relasyon namin ni Zian. Pakiramdam ko ay mas naging showy kami sa pagmamahal namin sa isa’t isa.A few months later… Hindi ko inaasahan na magtatagal kami ng ganito katagal. It’s been a year since tinanong niya ako to be his girlfriend. Mas stable na ang work ko bilang engineer at live-in na rin kaming dalawa. Masaya nga ako at sa iisang bubong kami nakatira.Hindi ko akalain na magiging ganito kasaya ang buhay ko sa piling ni Zian. Sa totoo lang, marami akong pangarap noon, pero hindi ko inisip na kasama siya sa mga iyon. Pero ngayon, parang hindi ko na kaya pang mag-isip ng buhay na wala siya.Sa isang taong magkasintahan kami, marami na kaming pinagdaanan. May mga tampuhan, selosan, at mga araw na hindi kami magkasundo, pero sa dulo, palaging siya pa rin ang gusto kong kausapin, yakapin, at kasamang humarap sa lahat ng hamon.“Hon, are you done na sa designs?” tanong ni Zian habang naglalakad papasok sa maliit naming home office. Naka-s
=Elvira’s Point Of View= Nang makapagbihis ng presentable at dumeretso kaagad kami ni Zian. “Hon, calm down… Relax,” natatawang sabi niya habang nagmamaneho at inabot ang kamay ko para hawakan. Lumabi ako at sinulyapan si Zian. “Syempre noon fake relationship. Eh ngayon totoo na ‘to,” pabulong kong pagdadahilan na mahina niyang ikinatawa. “What’s the difference?” “Ngayon ayoko na ma-disappoint sila kasi gusto kita, paano kung bigla akong abutan ng 10 million para layuan ka?” pagbibiro ko. Natawa siya. “I’ll double it so you won’t have to leave me—” “Hoy! Hindi ko naman tatanggapin ‘yon!” gulantang kong sabi dahilan para malakas siyang humakhak. “Ay hindi ba, sorry ate ha, sorry hahahhaa!” halakhak pa niya kaya lumabi ako. Nang makarating sa kanila ay ninerbyos ako ng husto. Nakagat ko ang ibabang labi. “Good evening po,” bati ko at mabilis na lumapit upang magmano sa parents at grandparents nila. “Mabuti naman at nakadalo ka, pasok ka tara…” anyaya ng mommy ni Zian ka