Chapter 67

Hinayaan kong tumulo 'yon at napaluhang tinitigan si Shane na nagulat sa ginawa ko. "Pasalamat ka may anak ako," gigil na sabi ko ngunit natigilan ako ng may humawak sa nahiwa ko malapit sa pulsuhan at nag-aalala akong tinignan.

"Lauren." Pagtawag niya at nang magtama ang mata namin ay kusa na lang akong umiyak sa galit na nararamdaman.

Kinuha niya ang panyo at ibinenda sa nahiwa kong sarili, huminga siya ng malalim at binigyan ng force ang hiwa upang mabawasan ang pagdugo nito. Ngunit bago pa 'yon ay hinawakan niya ang likod ng ulo ko at marahan akong inilapit sa dibdib niya.

Pakiramdam ko ay mas naging emosyunal ako, ayoko sa ganito. May nagiging rason upang lumambot ako bukod sa anak ko, hindi ako iyakin, hindi ako mabilis masaktan pero dahil may yumayakap at pumapahid ng luha ko tuwing ganito ang nararamdaman ko ay pakiramdam ko ang hina hina ko.

Habang ginagamot ni Zai ang sugat ko sa kwarto ay tahimik lang ako at hindi kumikibo, galit ako sobra. Galit na galit ako kay Shane gust